[RPG] Geen Weg Meer Terug 14 - Speeltopics

Met moed, samenwerking en wilskracht is het de bewoners van de villa gelukt de grens te doen breken. Er zijn bijzondere vriendschappen ontstaan in moeilijke tijden. Maar dat betekent niet dat de groep nu veilig is. Een duistere vampier, Fjodor, uit het verleden van Odile besluit om terug te keren en hetgeen terug te nemen wat hij het zijne acht: Odiles leven en haar vrijheid, in de vorm van een huwelijk. Opnieuw wordt de groep in een onmogelijke positie geduwd om zich hun zojuist herwonnen vrijheid terug te krijgen, aangezien Fjodor hen gebruikt om Odile te manipuleren. Zal het ze lukken te ontsnappen, voor de eeuwige verbintenis wordt afgesloten?



Huidige rollen

- Quinten, mens
- Yue, goede vampier
- Savoy, soort van goede, maar eigenlijk ook slechte vampier Alternatieve versie van Savoy
- Odile, goede vampier
- Lewis, goede vampier

All drawing credit goes to C18. Alternate Savoy belongs to Vluuv

Kerkhof

- Dewi, mens -> ontsnapt
- Aimée, mens -> ontsnapt
- Candy, Timothy, Jamie -> dode mensen
- Elif ,Gawyn -> dode vampiers
- Damiën (Ash), Chase (James) -> weggegaan (vampierjagers)


Kijk hier voor meer informatie over RPG's!

Inspringen is altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting en ik we helpen je wel met inspringen (;

Rollen die je kan aannemen

- Fjodor zelf (if you dare... Mail dan naar C18, die de basis voor dit personage al heeft gelegd c: )
- clanleden van Fjodor
- Voedsel voor Fjodors clan. Mensen dus.
- Goede vampiers kunnen we er ook altijd nog in droppen.
- Andere gevangenen van Fjodor. We fixen wel wat om je er in te krijgen

Lijstje for join - mag je gewoon in het topic droppen

- Volledige naam:
- Leeftijd (ev in vampierjaren):
- Uiterlijk (beschreven):
- Foto (hoeft niet):
- Karakter:
- Verleden:
- Gave(voor vampiers):
- Extra:

Weetjes over vampiers

- Kunnen in het daglicht, maar niet lang. Zonlicht op lange termijn is dodelijk.
- Een vampier kan verder door vuur gedood worden
- Een mens wordt een vampier enkel als de vampier die hem bijt hem gif inspuit
- Als een vampier een mens veranderd, wordt die vampier een mentor
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Elke vampier heeft een soort kleine gave. Overdrijf ook niet hiermee.



- Lange posts!! (hoeven geen 1000 woorden te zijn, gewoon niet dat je twee zinnetjes zet en dat het dan gefixt is...)
- 16+ scenes zijn hier toegelaten (zowel seks als gore), u bent dus gewaarschuwd
- Spelling en grammatica, guys. Kleine foutjes vinden we niet erg, maar niet dat er om de twee woorden een klopper van een spelfout staat.
- Geen godmoding (= met de personages van anderen spelen) en powerplay (= je personage zo ontzettend sterk en prachtig maken dat de rest er niet tegenop kan), keep it real!
- Ruzies leg je bij, buiten dit RPG. Er wordt ook niet geruziet over bepaalde wendingen die het RPG maakt. Als je wat te zeggen hebt, moet je dat vriendelijk en beleefd doen.

HAVE FUN :'D

[ bericht aangepast op 14 dec 2011 - 21:30 ]

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Archer schreef:
Nee, want Jonah gaat ze bevrijden uit die kerker terwijl de ceremonie bezig is.

Floeps, ik las het net :x Dat wordt in ieder geval wel awesome

Vluuv schreef:
(...)
Floeps, ik las het net :x Dat wordt in ieder geval wel awesome

I know right

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Archer schreef:
(...)
I know right

Jaaa Vooral als Odile niets over haar plannen tegen de rest zegt, dan zien ze het niet aankomen c: Maar waarschijnlijk doet ze dat wel omdat ze Jonah anders misschien niet vertrouwen en shit. On the other hand, ze grijpen waarschijnlijk elke vorm van hulp aan die ze kunnen krijgen. Ik zie het wel c: Ben in ieder geval benieuwd ^-^

Ik zal Odile even naar de kelder laten gaan ofzo, 't is hier nml nogal stil. Btw, iedereen ermee eens dat het huwelijk dan morgen plaatsvindt?

Odile - Goede vampier.

Pas op de weg terug lijkt het of ik weer vrijuit kan ademen en mezelf toelaten na te denken over wat er in dat korte gesprek met Jonah eigenlijk gebeurd is. Tijdens het etentje was er die verstikkende angst of Fjodor wat doorgehad zou hebben, maar wanneer hij sprak, ging het over de voorbereidingen van het feest. Tot mijn groot ongenoegen bespeurde ik her en der een vleugje menselijkheid bij Fjodor Koltsov en vraag me af welke van de twee clanleden nu het ergst is. Niet dat het nu nog uit zou maken, ik heb het balletje aan het rollen gebracht en ik kan niet meer terug.
Nog steeds breek ik mijn hoofd over hoe Jonah ooit van plan is de rest te bevrijden tijdens het huwelijk. Zoals hij zelf al zei: ze kunnen moeilijk naar binnen wandelen tijdens het feest en Yue, Quinten, Lewis en Savoy weg grissen. Hoe zijn ze het dan van plan ooit uit te voeren? Ik ken maar één mogelijkheid die een beetje in de buurt komt; als ze niet op het feest zelf aanwezig zijn, maar ergens anders. Wellicht in de kerker zelf. Ik vrees voor het leven van Quinten. Het is onwaarschijnlijk dat hij ooit dit huwelijk kan overleven als hij de enige mens is.
'Fjodor,' zeg ik en draai me dan om naar de man die al die tijd zwijgend naast me liep. Ontspannen, beheersd. Alsof de wereld hem kan verrotten. Waarschijnlijk is dat in zijn geval ook zo. Hij heeft al wat hij zo graag wil.
'Ja?' 'De menselijke jongen, Quinten. Het is niet verstandig dat hij erbij is tijdens de ceremonie. Ze zullen niks van hem heel laten. Hij moet daar blijven.' Hij kijkt me even onderzoekend aan en strijkt dan kort langs mijn wang.
'Ik zal er rekening mee houden. Trouwens, heb je je jurk al gezien?' Ik til even een wenkbrauw op en schud het hoofd.
'Hij is prachtig,' verzekert hij me. 'Is het niet de bedoeling dat je die pas ziet tijdens de bruiloft zelf?' vraag ik.
'Ik kwam Hester tegen met de jurk in haar handen.' We naderen het gebouw en hij opent de deur voor me. 'Wacht,' zeg ik voor hij de deur naar de kelders opent. Hij draait zich naar me om.
'Welke kleur? Dat heeft ze me niet verteld.' 'Wit.' Verdomme. Heb ik weer.
'Ik ben al lang geen maagd meer,' zeg ik. Hij lacht even en gaat me voor naar de kelder. 'Een ouderwetse gedachte, Odile. Dat is tegenwoordig niet meer van belang. Bovendien ben je prachtig, maagd of niet.' Met die woorden opent hij de deur, laat me naar binnen en sluit hem weer. Ik merk dat ze nog steeds niet hebben gegeten. Mijn blik flitst kort naar Quinten. Geen van de vampiers zal wel een geweldige kok zijn. Tenzij Savoy nog verborgen talenten heeft.
'Ik zal je avondeten wel in orde maken,' zeg ik met een glimlach en ga weer in de keuken staan. 'Ik ben hem tegengekomen,' zeg ik terwijl ik de pannen op zet, de geschilde aardappels erin gooi met een laag water.
'En hij wil dat ik met Fjodor trouw en jullie tijdens het huwelijk bevrijden. Ik ben er alleen nog niet uit waarom hij mij niet wil bevrijden. Hij heeft gezegd dat Fjodor dan helemaal over de rooie zal gaan zijn, maar ik weet dat er meer achter zit. Ik ken types als hij. Ze zijn gewiekst, sluw en intelligent tot op het bot. Hij wil iets van me, maar ik weet niet wat.'

[ bericht aangepast op 6 jan 2012 - 0:51 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

lol, nu moet ik iets geniaals vinden dat Jonah wil flikken. Ik heb trouwens wel al een idee van hoe hij binnen zal raken. Het is nogal macaber. But I like it

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

als een mens is binnen geglipt moet een vampier dat toch ook wel lukken? en Quinten is gewoon via de achterdeur naar binnen gelopen......

Dat bedoel ik niet. Ik heb het over zijn 'achterliggende bedoeling'.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Eigenlijk; zijn er nog andere manieren om vampiers te doden? Ik voel er eigenlijk wel wat voor om de staken in te voeren ?
Jonah Kingston

Met mijn kenmerkende glimlachje nog steeds op mijn lippen vastgelast, draaide ik me opnieuw om toen juffrouw Lavossa de vertrekken verliet. Mijn lippen tuitten zich kort en mijn wenkbrauw wipte even in de lucht. Uitdagend knikte ik mijn hoofd naar de twee mannen die me gepuzzeld vanaf de tafel aanstaarden. 'Wat?' vroeg ik zacht, op een schijnheilig toontje, mijn glimlachje nog steeds niet overboord slaand. Andrea voelde aan dat hij het recht niet had om me op dit moment aan te spreken, dus die wendde zijn blik wijs af. Zijn nederigheid was een eigenschap die me zowel afstootte als aantrok. Mijn mensen me hoorden te gehoorzamen, rebellen waren niet gewenst in mijn complex. Maar langs de andere kant dreigde die passieve geest nogal saai te worden.
Mijn ogen verschoven zich afwachtend naar Philip. Hij was de enige in de clan die zowel het lef als mijn toestemming had om me tegen te spreken. Desondanks bleef hij altijd beleefd, wat ik wel appreciëerde. 'Heer, vergeef me. U loopt in een val.' Ik schudde traag mijn hoofd. Dat hij dit in mijn gezicht zou gooien, had ik verwacht. 'Haar geur. Ze draagt een derde geur met zich mee. Niet alleen die van Fjodor en haar eigen geur. Ook die van een tweede man. We weten allebei dat die geur op haar lichaam moet vast gehecht zijn als hij er na een paar uur nog steeds niet af is.' Opnieuw boor ik mijn blauwe ogen in zijn groene. 'Wat me doet vermoeden dat ze nogal...intiem is met deze man. Hij betekent duidelijk veel voor haar. Dit is geen val, Philip. Geloof me.' Een bijna onhoorbare, licht gefrustreerde zucht ontsnapte aan de welgevormde lippen van de Fransman. Een prachtige man was hij, maar zelfs ik was er nooit in geslaagd om hem te bekeren. Ik zou het nochtans helemaal niet erg vinden om hem 's morgens in mijn bed terug te vinden. Misschien was net zijn afstandelijkheid waarom ik hem zo respecteerde.
'Dan nog, heer... Hoe is dit in uw voordeel? We moeten geen onnodige verliezen lijden om een beetje pietluttige informatie die ik in een handomdraai voor u kan verkrijgen...' Mijn mondhoeken trokken zich peinzend naar benedend. 'We zien wel wat ze te bieden heeft. Het is nooit verkeerd om personen bij je in de schuld te hebben. Ik kan eisen wat ik wil.'
De afkeuring in zijn ogen kon hij niet bannen, maar hij hield zijn mond, waarop ik het gesprek afsloot. Andrea staarde nog steeds als een geslagen hond naar de grond. Toen ik naar hem keek voelde ik een soort walging, waardoor de lust - die toch al aan het doven was- praktisch volledig de kiem in werd gesmoord. Kort gleed mijn tong over mijn lippen. Ik zou opnieuw op zoek moeten naar een waardig bedmaatje. 'Afijn. Waar blijft die bloedgoulash?'

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Ze de kop af te hakken, of in de zon te zetten. & Ja, als dat praktischer is, is dat prima :].

---

No growth of the heart is ever a waste

Het lijkt me inderdaad geen slecht idee om staken ook te laten werken c:
Maar dan misschien staken van speciaal materiaal zoals zilver, een bepaald soort hout of met een punt van een (edel)steen? Want als je ze met elk random puntig voorwerp door hun hart zou kunnen boren wordt het misschien weer wat té makkelijk :p

Yue
Ik sta voor mijn gevoel al een eeuwigheid met het vlees te prutsen als ik Odile binnen hoor komen. Ik heb ondertussen meer dan de helft van het vlees oneetbaar gemaakt door het te verbranden, er te veel kruiden op te gooien of door het per ongeluk uit mijn handen op de stoffige grond te laten vallen. Als Odile de keuken binnen stapt kijk ik haar dan ook schuldbewust aan, maar gelukkig lijkt ze het niet te merken en richt zich op de aardappelen. Tevreden dat ze niet zo van stuur lijkt te zijn als de vorige keer dat Fjodor haar meenam, pak ik het overgebleven vlees erbij en doe een poging het klaar te maken in een braadpan, deze keer voorzichtig met het zout. "Ik ben hem tegengekomen." begint ze, en omdat ik opkijk van het vlees en haar verbaasd aankijk schiet ik per ongeluk weer uit met het zout. Ik bijt op mijn lip en besluit er maar het beste van te maken, terwijl Odile vertelt wat Jonahs plannen zijn. Ik frons even als ze klaar is met praten, maar houd mijn blik geconcentreerd op het vlees. "Maar Odile.. Zodra we dan allemaal ontsnapt zijn zitten we toch weer in precies dezelfde situatie, behalve dat Fjodor vervangen wordt door Jonah? Sterker nog, als je toch met Fjodor moet trouwen ben jij misschien zelfs wel niet meer bij ons." Ik slik en kijk bezorgd naar haar op. "En wat moeten we zonder jou?"

Savoy
Van een afstandje luister ik naar het gesprek. Het lijkt er op dat Odile iemand zo ver heeft gekregen om iedereen hier uit te krijgen. Maar uit wat ze zegt kan ik afleiden dat deze persoon dat niet voor niets zal doen. Op zich niets waar ik me zorgen over moet maken. Sterker nog, als deze persoon een reddingsactie gaat regelen en ik een graantje mee kan pikken door samen met mijn grote vrienden hier te ontsnappen, heb ik niets te klagen. Maar als hij een prijs vraagt, een mogelijk hoge prijs, sta ik niet bepaald te popelen om daar aan mee te betalen. Ik snuif even en kijk naar de kale betonnen muur tegen over me. Ach. Wat maakt het ook uit? Ik ben ze immers dit gebouw in gevolgd voor spanning, en niet omdat ik rustig op mijn achterste wilde zitten. Dat heb ik tot nu toe vooral gedaan, afgezien van dat kooigevecht, dus zou ik logischerwijs deze kans met beide handen aan moeten grijpen. Oké dan. De prijs maakt me niet veel uit. Vrijwel alles is beter dan de rest van mijn leven in deze kelder zitten en slechts af en toe naar buiten komen voor een kooigevecht.

[Is het oke dat Maeve door Fjodor van Jonah gekocht is? Omdat hij zoveel vampieren houd etc.]

Maeve
Als Odile binnenkomt, loopt ze naar Yue toe. Ze ziet er gespannen uit, en begint te praten. Ik probeer er wat van op te vangen. Ik hoor alleen het woordje Ontsnapt. Dat zou geweldig zijn. Maar, als ze vrij komen, waarom zouden ze mij meenemen? Ik ben een 'spion'. Ookal wil ik het niet zijn, ik moet wel. Anders vermoorden ze iemand. Mij niet, dan zou ik mijn straf ontlopen. Ik wil gewoon terug, naar het bos, naar het meertje waar zwom, of het bos waar ik in rondwaalde. Maar er is nou eenmaal geen weg terug. Ik zucht, en ga op de bank zitten. Odile zit nog met Yue te praten. Ik word er zeker van dat ik niet mee zou mogen als ze een poging doen. Of wel? Maar dan denk ik weer aan Fjodor. Als hij me dan vind... Ik wil er niet aan denken. Misschien laat hij me wel langzaam vergaan in de zon, of.. sluit hij me voor altijd op. Misschien nog wel iets ergers. Ik probeer niet eens meer te luisteren. Kan ik nog wel vertrouwen op mijn Gave? Misschien als ik help mag ik mee. Om een rotwerk te doen ofzo.

[ bericht aangepast op 7 jan 2012 - 16:24 ]

---

Tijd voor koffie.

Quinten
Als Odile binnenkomt zit ik nog steeds op de bank. Ze loopt gelijk naar de keuken met de woorden dat ze wel wat te eten zou maken. 'De sla is al klaar,' zeg ik rustig. Ondertussen verteld Odile iets over wat er gebeurt is toen ze weg was. Veel snapte ik er niet van aangezien ik al de namen niet kon. Rustig blijf ik op de bank zitten, wachtend op mijn eten. Langzaam dwalen mijn gedachten weer af naar alles wat ik in mijn, relatief korte leven, gedaan heb. Ik begin me weer af te vragen waar Aimée nu is. Zal ze veilig zijn? Zal ze me missen? Gelukkig is ze niet meer hier. In de tijd dat ik hier ben was zij de enige die me begreep. Nu is er niemand meer van mijn eigen 'soort'.

Well yeah.. it doesn't make much sense, aangezien die twee mekaar haten ;o.

Odile - Goede vampier.

"Maar Odile.. Zodra we dan allemaal ontsnapt zijn zitten we toch weer in precies dezelfde situatie, behalve dat Fjodor vervangen wordt door Jonah?" hoor ik Yue zeggen. 'Daar heb ik ook over nagedacht, alleen is er een ding wat Jonah van Fjodor onderscheidt en dat is-' Ik stop en draai me om naar Fjodor's slaafje, die zwijgend op de bank zit. Verdomme, hier had ik geen rekening mee gehouden.
'Als je leven je lief is, vang je niks op van dit gesprek,' zeg ik fel. Het laatste, maar dan ook het allerlaatste wat ik hier bij wil hebben zijn verraders. Ik ben in staat haar levend te villen als ze dit in de war wil schoppen. Ik praat verder op rustiger toon tegen Yue, om te voorkomen dat ze wat meekrijgt.
'Er is een ding wat Jonah van Fjodor onderscheidt en dat is dat Jonah niet met me zal willen trouwen. Ik moet hem nog een keer spreken, over wat er precies gaat gebeuren. Morgen. Ik kan niet voorspellen wat er zal gebeuren als we hier eenmaal weg zijn, maar ik moet mijn kansen wagen. Zolang jullie hier maar weg zijn. Het is beter dan hier te blijven wegrotten. Althans, dat mag ik hopen. Jonah heeft begrepen dat er een ding moet gebeuren om het huwelijk te ontbinden, en dat is Fjodor vermoorden. Hij is de enige die het kan. Maar ik hoop dat hij in staat zal zijn jullie te bevrijden. Fjodor is niet compleet achterlijk, hij zal dit gebouw laten bewaken.' Ik slaak een zucht en draai me dan om naar Lew. Ik stap op hem af en spreek opnieuw op zachte toon.
'Lewis, ik denk dat Jonah een deel van jouw geur bij me heeft opgevangen, want hij had het over het feit dat ik met iemand een relatie zou hebben. Hij mag niet weten hoe veel je voor me betekent, nooit. Als we samen in zijn aanwezigheid zijn moeten we niks laten doorschijnen.' Ik slaak een zucht en kijk even verloren naar boven. Ik vraag me af of Jonah zich aan zijn woord zal houden als hij Fjodor wil ombrengen. En zo niet, wat dan? Zou alles dan van mij afhangen?
Quinten geeft aan dat de sla klaar is. Ik werp hem een dankbare blik toe.
'We moeten voorkomen dat je geen vampierenvoedsel wordt. En ik denk dat ik wel een manier weet hoe. Parfum. Vampiers vinden het walgelijk en bovendien kan het - als je er voldoende van gebruikt - de geur van bloed licht maskeren.'

[ bericht aangepast op 7 jan 2012 - 17:44 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Godvergodvergodver ;x Ik had 'n heel blokje, sluit ik toch wel de verkeerde pagina --'
@ xSomewhere: Het lijkt me nogal onwaarschijnlijk dat Jonah vampiers verkoopt aan Fjodor, aangezien ze aartsvijanden zijn. Vooral omdat Maeve zo'n krachtige gave heeft c:

Van hun kookfestijn was maar weinig in huis gekomen, aangezien ze tegen de tijd dat Odile terug was gekeerd, nog steeds geen aardappel in hun mond hadden gekregen. Lew was het tegen die tijd zo beu om aardappels te moeten schillen, dat hij de drang om ze woest in het rond te gooien, sterk moest onderdrukken. Odile vertelde hen nadat ze het kookwerk over had genomen, dat ze Jonah was tegengekomen, waardoor Lewis' hart een gelukkig sprongetje maakte. De zin die daarop volgde stond hem echter minder aan. 'En hij wil dat ik met Fjodor trouw en jullie tijdens het huwelijk bevrijden...' Zijn gezicht betrok onmiddellijk. De zin maalde nog enkele keren door zijn hoofd zodat hij de rest van haar verhaal maar amper registreerde. 'Wacht even...' mompelde hij niet-begrijpend, toen ze hem , na hem even apart te nemen, vertelde dat ze hun relatie niet aan Jonah kenbaar mochten maken. 'Ik kan je hier toch niet achterlaten met aleen de twijfelachtige belofte van die Jonah dat hij Fjodor zou doden...' Zijn ogen vonden de hare. 'Wat als Fjodor wint? Dan zit je voor altijd aan hem vast.' Zijn handen streelden zachtjes over de hare. Hoe waren ze ooit in godsnaam in dit net van toeval verwikkeld geraakt ? Het leek eeuwen geleden dat ze die vriendelijke en minder-vriendelijke gevechten met elkaar hielden in de villa, en dat terwijl de tijd amper een week had overbrugd sinds Fjodor hen uit het huis was komen halen.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Oh damn dat zuigt zo fucked up hard :o. Had ik deze week ook bijna.

---

No growth of the heart is ever a waste