• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Amycus)

    Interius
    Leya (Amycus)
    June (MissLeto)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)

    Cornu
    Zahira (Amycus)
    Charis (Fayan)
    Valindáne (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 6 nov 2011 - 21:07 ]


    -

    Ik heb een nieuwe persoon aan gemaakt ;'D Rue maar ze is wel jong.

    Rue
    Ik knuffelde mijn moeder. 'Moet ik echt oppassen op mijn broertje?'vroeg ik aan mijn moeder.'Charlie is nog jong . Die kan niet voor zich zelf zorgen.'Zei ze terug.'Oke.'. Passen op Charlie was het laatste wat ik wilde.Mijn ouders liepen de voordeur uit. Een ijskoude wind kwam binnen maar het deed me niet veel.ik was een Interius en mijn ouders zeiden dat rond de 14de kon veranderen in dieren.Ik vond het maar en eng idee maar tegelijkertijd tijd weer cool.Ik sloot me op in mijn kamer en verveelde wat toen ik muziek ging luisteren.De nacht viel al snel en ik besloot eten te gaan koken.Ik maakte gewoon simpel spaghetti met tomaten saus. 'Charlie eten!' Schreeuwde ik. Ik kreeg geen antwoord. 'Charlie?' Wee niks terug.Ik liep naar zijn kamer toe en klopte op zijn deur.'Charlie eten zei ik.' Ik kreeg nog steeds geen antwoord en een ijzige wind kwam onder de deur vandaag.'Is alles wel goed daar?' Vroeg ik . Ik deed de deur langzaam open. Zijn raar was open, maar geen Broertje.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Charis Athena
    Ik voelde zijn hand op de mijne en ik verstijfde, draaide me om.
    "Nee, maar je bent wel heel vervelend."
    Met een ruk trok ik mijn hand los en zette ze in mijn zij, keek hem met opgetrokken wenkbrauw aan.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Abigail Six ~ Dulcis.
    Hij lachtte spottend en Abigail plaatste haar handen in haar zei.
    "Bang voor jou, kleine meid?" vroeg hij haar en stapte dichterbij. Ze vernauwde haar ogen, ze was kleiner dan hem, maar dat maakte haar nog geen kleine meid. "Och, het spijt me dat ik niet zo stoer en groot als jij bent," antwoordde ze sarcastisch en rolde kort met haar ogen. "Hoe heet je?" vroeg ze toen weer serieus, ze wilde de naam wel eens weten van de jongen die niet bang voor haar was. Meestal werden mensen toch wel bang als ze vertelde over haar vader, maar hij leek het eerder grappig te vinden. Abigail streek een lok haar achter haar oor en keek hem afwachtend aan.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Dream Amalys
    'Nee hoor, je bent gewoon overvallen door mijn duidelijke charmes,' vertel ik haar grijnzend. Ze trok haar hand weg.
    'Hoezo ben ik irritant?' vraag ik dan op een iets serieuzere toon.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Vedran
    "Vedran." antwoordde ik. Ik likte even langs mijn lippen en grijnsde. "Zeer aangenaam je te ontmoeten, mevrouw..." Ik wachtte af tot ze zelf zou aanvullen.
    Ik was erg benieuwd naar wie deze vrouw was. Ze was anders dan de andere vrouwen die ik had ontmoet en ze was zeker iemand met wie je geen ruzie wilde krijgen, te horen na wat ze met haar familie had gedaan.
    Om één of andere reden schrok me dat juist niet af, maar trok het me aan. Ik wilde haar best wel eens in actie zien, kijken of ze net zo vlammend was als nu, stilstaand vlak voor me.

    Charis Athena
    "Misschien omdat je me stalkt? Heb je nooit gehoord van privacy?"
    Zijn charmes, pff. Nou, ik vond er niets charmants aan als een jongen je achtervolgde naar je huis en je begluurde door je raam. En hij raakte me ook steeds aan, ook heel vervelend. Ik was aanrakingen niet gewend.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Rue
    Ik rende naar de raam. 'Charlie!'Schreeuwde ik naar buiten.Ik zag voetstappen in de sneeuw zitten.Ik deed de raam dicht en liep naar mijn kamer.Ik pakte mijn ren schoenen,dunne jas-dikke was moeilijk in te rennen-, dunne handschoenen met een klein sjaaltje.Voor de zekerheid nam ik mijn zaklamp mee. Ik was snel buiten. het was koud en donker.Ik volgde de voeten stappen van mijn broertje.Ze leden naar het bos.Het bos dat me ouders verboden hadden.Ik stond nu recht voor het bos.'Als die 14 is verandert ie waarschijnlijk in een dodo.'Zei ik.Ik moest wel het bos in hij was nog maar 6.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Dream Amalys
    'Wat is daar nou leuk aan?' vraag ik grijnzend. 'Het moet toch saai zijn, zo helemaal alleen in zo'n groot huis... ik doe je een plezier door je gezeldschap te houden!'


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Charis Athena
    "Ik ben altijd al alleen, dus nee, het is zeker niet saai." antwoordde ik met nog een stap richting de deur. Als hij nou minder stalkerig was, heel misschien werd het dan leuker, maar nu vond ik hem vooral eng.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Abigail Six ~ Dulcis.
    Vedran? Haar wenkbrauwen wipte even omhoog bij het horen van zijn naam, het was een aparte naam die je zeker niet vaak hoorde, maar het paste wel bij 'm. "Six, Abigail Six," stelde ze zichzelf voor. "En ik waarschuw je alvast, je blijft van mijn bloed af," voegde ze eraan toe. Voortaan leefden ze op dierenbloed, maar je wist het maar nooit. Misschien als ze vreselijke honger hadden dat ze zich niet in konden houden. "Het is maar dat je het weet. En ik weet niet wat jijg aat doen, maar ik heb zin in een frisse duik, dus ik zie je vast nog wel eens. Of was je van plan mee te gaan, hmm?"


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Dream Amalys
    'Best, je doet maar,' zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal en terug op de bank plof. Dan gaat ze maar weg, ik ga toch enrgens heen en dat weet ze.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Rue
    'Charlie, ben je hier ergens?' Schreeuwde ik.'Charlie!'. Geen antwoord.Ik was bang. Ik zat allen in een donker bos.

    wie wilt Rue tegen komen :'D


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Vedran
    Abigail. Abigail Six, die naam moest ik onthouden.
    "Wees maar niet bang, ik drink enkel dieren," zei ik zachtjes met een doordringende blik.
    "En zeg het maar, zou je willen dat ik je kom vergezellen tijdens je duik? Toevallig was ik toch net op weg naar het strand."
    Ik had nog altijd de sporen van het hertenbloed in mijn mond en die smaak werd toch wel een stuk minder na een tijdje. Daarbij deed een bloedrode mond het nooit zo goed bij anderen, al leek Abigail er geen last van te hebben. Maar zij leek me ook het soort vrouw die zich nergens door liet afschrikken of bang maken, maar altijd terug vocht, voor zichzelf opkwam en zich door niemand liet vertellen wat ze moest doen.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Charis Athena
    Ik glimlachte kort. "Bedankt, Dream." Het was niet gemeend, maar ik kon tenminste nu wel gaan. Hij vermaakte zich maar hier in mijn huis, er was toch niets interessants voor hem en hopelijk raakte al gauw verveeld.
    Ik spreidde mijn vleugels, steeg op en vloog naar het bos toe. Maar in plaats van op zoek te gaan naar Sanjay, wat toch niets zou opleveren, ging ik maar op een rots zitten en wachtte tot hij naar mij zou komen.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Dream Amalys
    Een huis een een onbekende zeventienjarige overlaten is niet slim. ik was nieuwschierig, dus iedere kast en lade ging open, waarna ik de spullen er één voor één uithaalde en bekeek. Opruimen was mijn sterkste kant niet, dus de grond lag bezaaid emt spullen. Er waren ook enorm veel boeken waar ik, uit verveling, een toren van begon te bouwen. Ze zou toch ooit moeten terug komen.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Charis Athena
    Sanjay was er al redelijk snel en ik bleef hem aaien, maar verroerde me niet.
    Er ging een uur voorbij... twee uur... drie uur.
    Zou hij echt nog bij mij thuis zijn? Vast niet toch? Na drie uur, hij moest zich dood vervelen. Daarbij, zo interessant was ik niet en mijn spullen al helemaal niet.
    Maar ik moest nu echt terug, want ik was tot op het bot verkleumd en omdat ik mijn vleugels niet had ingetrokken waren die nu bevroren, dus vliegen was even onmogelijk.
    Ik kreeg een lift van Sanjay en liep het laatste stuk door het dorp zelf, terwijl ik echt hoopte dat Dream weg was.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen