• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory





    Dulcis
    Rizardo (Maeleena)
    Silvano (Amycus)

    Interius
    Leya (Amycus)
    June (MissLeto)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)

    Sirene
    Michael (Maeleena)
    Rosaline (Endure)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)

    Cornu
    Zahira (Amycus)
    Charis (Fayan)
    Valindáne (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 17:11 ]


    -

    Raveny
    Met een kleine glimlach om mijn lippen en een nieuwsgierige blik in mijn ogen liep ik door de straten van het dorpje, waar ik inmiddels was aangekomen. Ik ging een winkel binnen, kocht eten voor vandaag en morgen en liep weer weg. Misschien was er nog iemand in dit dorp die, ondanks de kou, buiten was en zin had in een praatje.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Iris
    Dit deel van de zee was altijd bevroren. Mijn vader loopt hier altijd als het wat te veel word thuis. Mijn moeder die ongeneselijke ziek is.De medicijnen waren niet al te duur voor de winter, Nu onbetaalbaar. Dokters verwachten dat ze niet oud word en het snel zou begeven.
    Ik liep nog steeds over het ijs. Ik hoorde het krakken, maar dat was altijd als ik ik hier loop. Opeens zag ik een scheur verschijnen. Hoe kan dat nou weer? vroeg ik me af. Voor ik überhaupt weg kon lag ik al in het ijskoude water.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Michael Ren
    Voor mijn ogen zakt ze het ijskoude water in. Een Sirene? Maar daar had eht niet op geleken, de manier waarop ze door het ijs zakte leek aan te geven dat ze schrok. Geïnterreseerd schoof ik de zee in, waardoor ik mijn lichaam voelde vervormen, verranderen. ik zwom onder eht ijs door.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Silvano Vito
    Toen ze weer iets begon te mompelen, betrok zijn gezicht weer langzaam. Bedenkelijk liet hij zijn blik over het meisje glijden. Ze was vreemd, apart. Misschien mentaal gestoord, of gewoon niet erg sociaal aangelegd.
    Maar dat alles bij elkaar opgeteld - de vreemde taal, de houding om meteen te vluchten als het kon - maakte haar meer dan interessant.

    Zahira Briiori
    Pas na een paar seconden kwam ze in beweging, liep naar een van de dikke bomen en ging langzaam zitten. Haar donkergroene ogen vonden de jongen weer toen ze eenmaal zat. Hij irriteerde haar nu al.
    Met haar vleugels schoof ze de sneeuw weg die om haar heen lag, zodat een waas van het kille, vaalgroene gras dat eronder lag zichtbaar werd.

    Leyla Manta
    'Het was niet mijn idee geweest om je te lokken.' Haar stem klonk helder, vast. Onwillekeurig verplaatste ze haar gewicht, liet haar rug niet meer tegen de muur leunen waardoor ze slechts een centimeter dichterbij stond, maar het leek alsof zijn aanwezigheid opeens vol overgave op haar straalde.
    'En nee, ik ben geen Sanguis,' zei ze, zonder prijs te geven wat ze dan wel was.

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 17:20 ]


    -

    Iris
    het ijs koude water prikte op mijn huid. De zee was donker en ijskoud. Ik probeerde met mijn hoofd boven water te komen, maar mijn kleren waren zwaar en met moeite kon ik soms een hap lucht nemen.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Rizardo Elliot
    De manier waarop ze steeds terug keek naar me was raar, geïrriteerd. Ongemakkelijk verschoof ik, leunde ik weer tegen de muur. Maar ze was itnerresant, vreemd. Wat zou ze zijn?


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Miorynn
    "Miksi olet taalla! Lahtoa, muukalainen, jata nyt!" snauwde ze, hem dodelijke blikken toe werpend. Ze wilde dat hij wegging, nú, direct, maar om de één of andere reden stond hij daar nog steeds tegen die boom aangeleund. Alsof hij haar interessánt vond...


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    [ik ben eten :Y) Ben over een urutje terug.
    so Iris, Zahira, save your emssages. :'D]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Vedran
    Ze vertelde dus niet makkelijk over haarzelf. Maar ik kreeg het er vast wel uit.
    "En wat ben je dan wel?" vroeg ik en ik liet mijn blik weer onderzoekend over haar lichaam glijden.
    "Sowieso geen mens."
    Ze had geen ogen van een mens, maar een meer een kleur van... een dier?

    Charis Athena
    Het paard draafde in een rustig tempo naar de rand van het bos, waar hij stopte, mij afzette en vervolgens meteen weer tussen de bomen verdween, bijna geluidloos.
    Ik keek hem even lachend na, sloeg mijn witte, dikke vleugels om me heen om me te beschermen tegen de koude wind die op de open vlakte stond die voor het dorpje lag en wandelde toen het veld op.
    Mijn huisje was aan de andere kant van het dorp, het was ongeveer een kwartiertje lopen. Ik kon ook wel gaan vliegen, maar dat zou teveel opvallen en ik hield niet van opvallen, dus met mijn vleugels om me heen en mijn blik op de besneeuwde straten gericht, wandelde ik naar huis.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Tot zo Lizz <3

    Silvano Vito
    Een bedenkelijke zucht ontsnapte aan hem, de vreemde woorden slingerde ze naar zijn hoofd alsof ze kon weten wat het betekende. Hij liet zijn handen weer in zijn zakken glijden, haalde ze er langzaam weer uit.
    'Als je iets duidelijk wilt maken, doe dat dan tenminste in een taal die ik begrijp.'


    -

    wait.

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 17:27 ]


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Miorynn
    Ze zocht de woorden, maar vond ze niet. "Veeerr... dwain," stamelde ze, niet wetend hoe ze dit moest uitdrukken in een taal die de hare niet meer was. Ze hoopte dat haar boze gezichtsuitdrukking meer vertelde dan haar woorden.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Fayan schreef:
    Valeria, wanneer begint jouw RPG eigenlijk? :'D


    Als ik meer mensen heb... D': Twee rondjes Spotlight hebben er nog maar een paar opgeleverd. )':


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Leyla Manta
    Afwachtend keek ze hem aan, nog steeds stond haar lichaam onwillekeurig strak van de onrust die hij opriep. In tegenstelling van de vele andere inwoners wist ze precies wat een ras inhield. Aangezien ze nog nooit zo dichtbij een Sanguis had gestaan, voelde ze zich overvallen door de uitwerking die hij op haar leek te hebben.


    -

    [Ik ga eten, brb.]


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.