• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory





    Dulcis
    Rizardo (Maeleena)
    Silvano (Amycus)

    Interius
    Leya (Amycus)
    June (MissLeto)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)

    Sirene
    Michael (Maeleena)
    Rosaline (Endure)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)

    Cornu
    Zahira (Amycus)
    Charis (Fayan)
    Valindáne (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 17:11 ]


    -

    Vedran
    Ik toverde weer een grijns tevoorschijn en stak mijn hand uit.
    "Vedran. Aangenaam kennis te maken, Leyla Manta."


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Zahira Briiori
    Hij glimlachtte. Jezus, wat moest ze daar nou weer mee? De neiging om heel hard tegen hem te lopen blazen kwam bij haar op, maar in plaats daarvan liet ze een zucht ontsnappen. Het had geen nut, hij kon haar toch niet horen.


    -

    Leyla Manta
    Een paar tellen keek ze achterdochtig naar zijn hand. Was er uberhaupt nog enige twijfel mogelijk? Nee, eigenlijk niet. De blik in zijn ogen, de zelfverzekerde houding, de uitwerking die hij op iedereen leek te hebben. Langzaam pakte ze de hand van de Sanguis vast, liet haar goudbruine blik weer naar zijn gezicht glijden.
    'Aangenaam.'


    -

    Miorynn
    "Ik wóón hier," bitste ze, met een zwaar accent, maar toch verstaanbaar, en met een grote nadruk op het woord "woon". Ze sloeg haar armen over elkaar; de veren in haar vleugels schoven enigszins over elkaar heen toen ze in een andere houding ging staan en hem afwachtend aankeek, hoewel ze nog steeds elk moment weg kon vluchten.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Rizardo Elliot
    Om mijn aandacht van haar af te wenden strekte ik mijn zwarte vleugels. De koude sloeg tegen mijn huid, het was ook niet echt slim om een t-shirt te dragen in dit weer.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Iris
    Stap voor stap zette ik een voet in de sneeuw. Ik liep langs het "strand" . Als je dat nog en strand kan noemen met al het sneeuw en ijs. Je zag geen zand meer onder de sneeuw. De zee was bevroren door meters dikke ijs.Ik had dikke hand schoenen aan en nog waren ze ijskoud.Ik deed mijn sjaal wat strakker. Het sneeuwde niet, nog niet.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Vedran
    Leyla had kleine, zachte handen, dus ik besloot mijn stevig handdruk maar even achterwege te laten en liet haar hand snel alweer los.
    "Zo. En wat doet zo'n jonge meid als jij nu hier, om mannen zoals ik te begluren?" Ik grijnsde weer, nam nog een trekje en gooide de peuk toen op de grond. Weer één minder.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Michael Ren
    Het moment dat er voetstappen op het besneeuwde strand klonken viel ik stil. verderop liep een meisje. als ik snel genoeg was kon ik verdwijnen in de zee.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Charis Athena
    Ik streelde het paard langs zijn lange, zijdezachte manen, voor hij door zijn voorpoten zakte en ik op zijn rug kon klimmen, met mijn twee benen aan zijn linkerkant.
    Mijn enorme witte vleugels spreidden zich uit, ik hield de manen lichtjes vast en wandelde toen met hem door het bos, waar zoals altijd maar weinig mensen of andere wezens aanwezig waren.
    Sinds de sneeuw bleven de meesten binnen, omdat het gewoon te koud was om buiten te zijn. Dat was ook zo, maar ik hield zo van de natuur.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Iris
    Ik zag wat weg gaan en ik hoorde het ook. Mijn ogen en oren konden goed zien en horen.Ik bleef ff wachten maar liep toen op de bevroren zee.

    O btw ik moet nog bij mens voor den neergezet :3

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 17:07 ]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Silvano Vito
    Bijna tergend langzaam brak er een waterige glimlach door op zijn gezicht, hij duwde zichzelf weg van de boom waar hij tegenaan had staan leunen en klopte de sneeuw van zijn shirt.
    'Aha, je kan me wel verstaan,' zei hij, waarbij de glimlach overging in een lichte grijns.

    Zahira Briiori
    Automatisch strekte ze haar eigen vleugels, vanuit haar ooghoeken keek ze nog naar hem. Net zo verfijnd, zo donker als de hare. Het was niet eens een Cornu, dat was het enige wat ze wist. Ze kon haar eigen soort herkennen, maar verder kwam ze niet echt.
    Achter zich klonk geritsel, ze keerde haar blik even van hem weg. Een eekhoorn.

    Leyla Manta
    Het ging zoals altijd, zoals ze altijd een gesprek leek te voeren. Haar handelingen en bewegingen waren overdacht, maar controle over wat ze wilde zeggen had ze nooit gehad. Langzaam ontdeed ze haar gezicht van de lange, golvende lokken die haar zicht ontnamen dankzij een plotselinge wind.
    'Als ik naar je had zitten gluren, had ik wel weg gekeken toen je me zag.'


    -

    Zorah
    'Dag meisje,' zei ik tegen de lichtbruine merrie van wiens rug ik afstapte. 'Bedankt voor de lift. Ik kom morgen terug.' Ze had me keurig afgezet bij het dorp, waar ik dan ook naar binnen liep. Achter me keerde Fay om en galoppeerde terug het bos in.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Vedran
    Leyla had pit. Dat mocht ik wel.
    Mijn grijns werd breder toen ik antwoordde.
    "Dus, openlijk staren. Om me naar je toe te lokken? Is dat niet mijn taak, als Sanguis zijnde? Jij lijkt me geen Sanguis." Daar had ze een veel te lief uiterlijk voor, te jong, te onschuldig.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Michael Ren
    Het meisje liep het bevroren deel van de baai op. Het was zo irritant dat delen van de zee nu bevroren waren.

    Rizardo Elliot
    mijn vleugels strekte zich tot volle lengte, waarna ik ze weer om me heen wond. Verdomd koud. Het irriteerde me dat deze eeuwige winter er was. Bah. het meisje had zich neit verplaatst, keek naar iets achter haar.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Miorynn
    De angstige uitdrukking verscheen weer op haar gezicht toen hij begon te glimlachen. Waarom maakte hij die vreemde beweging met zijn mond? Het zag eruit als de grimas die de wilde dieren op hun snuit hadden als ze de zwakkeren aanvielen.
    "Auta luonto, auta luonto..." begon ze weer te mompelen.

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 17:11 ]


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.