.jpg)
Verhaal. (10 x uitgekomen)
Het was een mooie dag, maar de zon scheen niet, in Rosmalen. Alle bewoners keken verbaasd omhoog. De zon scheen áltijd in Rosham, maar waarom vandaag dan niet? Er moet een probleem zijn. Ik keek ook omhoog, maar had een andere gedachtte. Ik dacht namenlijk: Héhé eindelijk is geen zon. Ik had er genoeg van, van de zon. Altijd maar zon zon zon. Het kon ook zonder, daar ging echt niemand dood van... 
Die dag kwam het op het nieuws; Rosham zonloos. Al 4 mensen gestorven. Ik was geschockt, maar wist dat goed te verbergen. Iedereen had alle lichten aan in huis en niemand liep over straat. Niemand zonder zon in Rosham. In het Roshams werden allerlei gesprekken gevoerd. Ik volgde ze, maar er zat niks belangrijks tussen. Tenminste, niet voor mij. Ík kon best zonder zon. Toch?
Die avond aten we vlees, voor de laatste keer in mijn leven, alleen dat realiseerde ik me toen nog niet. We aten Rosham. Mijn lievelingseten. Het was de specialiteit in Rosham,, Rosham. Die avond ging ik naar bed. Ik viel rustig in slaap, me niet realizerend dat ik nooit meer wakker zou worden...
.
Reageer (1)
Hier is de vertaling in het Roshams
:
1 decennium geledenFuit bellas joras, mes solos non apretto Roshat. Tosontos habitontos kikoteke huhontos supram. Solos apret tost Roshat, mes rom vondog non? Deiotte esse problemmos. Kikotmo auk supram, doch mok ottres finkes. Finkotmo: Bis nest solos, hehe! Puh, hasse slom, tost solos, solos, solos. Panotto auk witout, la nemo gonitekto vras mortem.
Hocob jorob neor fuit: Roshas non solom! Vier peplontos mortitike. Mok anges, mes wissotmo horos hidden bonos. Tosentes luxentes aproteke en nemo laufotto diekot. Conversantas gardantas erant Roshamsal. Koekotmo lom, mes los nerant improntos mok. Mos, mos non broge solom, doch?
Hocob zwarob mangotilen Rosham, fas finales mor liffor. Rosham mies lieblingsmanges est. Fuit specias Roshar! Hocob zwarob duttotmo, mes wissotmo non mom jorumen sjame.