[RPG] Achter gesloten deuren - Speeltopics

Endure, Suusijsje en Dumbledore hebben dit RPG topic bedacht. Bedankt Endure voor het verhaal!

Het verhaal

Ze noemen ons uitschot, lastpakken, probleemkinderen of nog erger; Moeilijk opvoedbare kinderen. Hoezo dat nou weer? We doen graag ons eigen ding en hebben onze eigen manier van leven, denken en onze creativiteit uiten. Is dat zo problematisch? Dat we niet alles doen wat ons opgelegd wordt? Wij noemen dat leven.

Helaas kijken buitenstaanders er anders tegen aan en raad eens waar we nu zitten, een gesloten inrichting, een huis vol jongvolwassenen en tieners. Ze zijn hier strikt en je verdrinkt haast in de regels, mocht je jezelf daaruit proberen te redden gooien ze je weer in het diepe. Dan mag je hun klusjes doen, de afwas, schoonmaken, koken. Zij horen toch voor ons te zorgen? Ach, wie luistert er nou naar ons, de mensen die worden uitgekotst door de maatschappij.

De personages
Jongeren voor de richting.
Endure als Caithlin Alice Wood > komt later
Noatje als James Lion
Dumbledore als Bonnie Savarin
Suusijsje als Alexis Levine
Rws als Adilah Mariëlle de Boer
Dumbledore als Mitchell Grice
Bear als Kate en peter Forestfield
Vluuv
TheBoss

Voorbeeld redenen
anorexia, woedeaanvallen, schizofrenie of gewoon onhandelbaar in het huis

Informatie
Naam:
Leeftijd:
Foto:
Innerlijk:
Waarom je daar zit:
Eventueel extra:

Voorbeeldje
Thomas
Ik liep naar de deur, terwijl ik wist dat ik daar mijn uitweg niet zou vinden. Naast mij staat Sophie. Ze kijkt me aan zonder iets te zeggen.


Kom maar op!

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 april 2011 - 15:48 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Alexis.

Ik lach en bijt vrolijk op mijn lip, complimentjes doen natuurlijk altijd goed. 'Bedankt! Maar dat had ik dus nooit gekund zonder jouw hulp, echt niet. Waarom doe je dit eigenlijk, AJ?'
Ze legt uit waarom ze het heerlijk vind in de gymzaal te zijn en steekt vervolgens een sigaret op met de vraag of ik er ook een wil. Heftig schud ik mijn hoofd, ik ben niet het type om te roken. Bovendien mag dat helemaal niet, maar daar ga ik nu niet over zeiken, niet nadat AJ me zo geholpen heeft.

---

everything, in time

Caithlin Alice Wood. ~ Woedeaanvallen.
Ik luisterde naar zijn woorden en keek hoe hij weg liep, die durfde, meneer liep te veel naast zijn schoenen naar mijn zin, hij voelde zich te goed, de koning van 't rijk.
"He filmsterretje, niet naast je schoenen gaan lopen he? Want dat is nergens voor nodig, je bent geen haar beter dan mij of wie dan ook hier. Prima, je hebt in een aantal films gespeeld, maar jij bent toch ook hier terecht gekomen, dus je zal wel niet zo perfect zijn als je je voordoet." Beet ik hem toe en keek hem met een uitdagende fonkeling in mijn ogen aan, ik hoorde zachtjes iemand grinniken om mijn opmerking.

Nicole Eden Thompson ~ Doodsbang voor jongens.
[Coming, zodra dumbledore goed gedingest heeft.]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik ben van woensdag tot vrijdag avond naar Hamburg, en daar heb ik geen internet, dus ik kan waarschijnlijk zaterdag pas weer reageren.. Dus dan weten jullie dat even :']

Cole Smith - Narcistische Drugsverslaafde Filmster
Ik terwijl ik een bord opschep begint het meisje weer te praten. Ik draai me om en zucht. "Luister moppie, ik voel me beter, daar kun je niets aan veranderen. Ik heb samengespeeld met de top van Hollywood en heb meer fans en aanbidders dan jij ooit zult krijgen. Ik had het geld om drugs te kopen, en die kans heb ik gegrepen. En ik heb wel vaker te maken gehad met haters, dus denk niet dat je me nu ineens heel erg hebt gekwetst. Ik kan ondertussen wel tegen kritiek, en het boeit me niet zo veel wat jij denkt want je bent toch niet belangrijk." Ik ga aan een tafeltje zitten en begin te eten. Ik pak mijn Blackberry erbij en beantwoord wat smsjes. Het is maar goed dat ik hier bereik heb, anders had ik het echt niet uitgehouden in dit saaie hol.

Alaska Green - Anorexia Patiënte met Pleinvrees
Na een tijdje dommel ik in door de muziek. Als er een nieuw stuk met hardere tonen schrik ik wakker. Ik wrijf in mijn ogen en gaap. Zou het eten al weer opgeruimd zijn? Mijn maag knort weer en tevreden kijk ik naar beneden. Als ik zo doorga val ik veel sneller af. Misschien moet ik nog vaker op mijn kamer blijven.. Dan hebben de begeleiders minder snel door dat ik niet eet. Ik loop naar mijn bureau en pak het tekenblok dat er nog ligt. Ik blader door mijn tekeningen. Allemaal elfjes met slanke benen en armen, en jurken die losjes om ze heen hangen en zo hun slanke figuur benadrukken. Zo zal ik worden. Dun, mooi en perfect.

Geen zin om alleen te RPG'en, dus Caithlin neemt wraak

Caithlin Alice Wood. ~ Woedeaanvallen.
Ik pikte veel, maar dit niet. Dacht ie me werkelijk zo de grond in te kunnen boren? Ik liep naar hem toe en pakte onderweg een kan water van tafel, iets wat zorgde voor vreemde blikken. Eenmaal bij Cole keek ik 'm aan.
"Denk voortaan even na tegen wie je het hebt voordat je je grote mond opentrekt schat," zei ik en goot de kan leeg over zijn hoofd. "Oeps," mompelde ik onschuldig en grijnsde. Met een plof zette ik de kan weer op tafel en keek naar de inmiddels doorweekte Cole. "Dus jij bent zo geweldig? Bewijs me dat maar eens, ben benieuwd." Ik keek hem utidagend aan, draaide me toen om en liep kalm terug naar mijn koffer, met opgeheven hoofd. Nee, hij kreeg me de grond niet ingetrapt.

Nicole Eden Thompson ~ Doodsbang voor jongens.
Coming

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Cole Smith - Narcistische Drugsverslaafde Filmster
Geirriteerd kijk ik op als ik haar stem wéér hoor. Heb ik er een nieuwe stalker bij ofzo? "Denk voortaan even na tegen we je het hebt voordat je je grote mond opentrekt schat." Ik trek een wenkbrauw op en wil al een opmerking terugkaatsen als ik een lading water over me heen krijg. Gelukkig kan ik nog net mijn blackberry in veiligheid brengen en boos sta ik op. "Dus jij bent zo geweldig? Bewijs me dat maar eens, ben benieuwd." Terwijl ze terugloopt schud ik mijn haar en wring mijn shirt uit. Stomme bitch. "Ik hoef niets te bewijzen, lieverdje. Al helemaal niet aan jou. Want zoals ik al zei: Je bent niet belangrijk. Je bent niets, helemaal niets vergeleken bij mij." Ik spuug de woorden haast uit, en kijk haar pissig aan.

Alaska Green - Anorexia Patiënte met Pleinvrees
Na een tijdje dommel ik in door de muziek. Als er een nieuw stuk met hardere tonen schrik ik wakker. Ik wrijf in mijn ogen en gaap. Zou het eten al weer opgeruimd zijn? Mijn maag knort weer en tevreden kijk ik naar beneden. Als ik zo doorga val ik veel sneller af. Misschien moet ik nog vaker op mijn kamer blijven.. Dan hebben de begeleiders minder snel door dat ik niet eet. Ik loop naar mijn bureau en pak het tekenblok dat er nog ligt. Ik blader door mijn tekeningen. Allemaal elfjes met slanke benen en armen, en jurken die losjes om ze heen hangen en zo hun slanke figuur benadrukken. Zo zal ik worden. Dun, mooi en perfect.

Caithlin Alice Wood. ~ Woedeaanvallen.
Ik bleef staan en draaide me om naar hem. "Ik ben beter dan jij ooit zult worden. Alleen al met die woorden haal je jezelf gigantisch omlaag." Ik keek hem recht in zijn ogen aan. "Aah, je dúrft en kúnt het gewoon niet bewijzen? Nietwaar?" Ik glimlachte onschuldig. "Wat zielig. Als je echt zo geweldig bent als je beweerd, dan zou je zoiets lukken binnen enkele seconden, maar blijkbaar ben je dus helemaal niet zo geweldig." Ik haalde mijn schouders op. "Achja, ik had eigenlijk wel wat meer pit van je verwacht, maar je kunt het blijkbaar gewoon niet bewijzen. Jammer." Ik gooide mijn haar over mijn schouder en deed mijn armen over elkaar. Hij kon het gewoon niet bewijzen, helaas, het had me leuk geleken al had hij het op zijn minst geprobeerd.. Maar blijkbaar had hij minder pit dan ik dacht, jammer.

Nicole Eden Thompson ~ Doodsbang voor jongens.
Coming

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Cole Smith - Narcistische Drugsverslaafde Filmster
Ik haal arrogant mijn neus op. "Doe niet zo raar, moppie. Dat jij niet belangrijk genoeg bent betekent niet dat ik iets niet kan." Ik pak mijn blackberry van tafel en loop de kantine uit. Ik heb het gehad met dat mens, en ik ben niet van plan nog veel woorden aan haar vuil te maken. Ik heb een warme douche nodig, en daarna een peuk. Of misschien iets sterkers.. Ik loop mijn kamer in en pak een handdoek en wat douchespullen. Haar opmerkingen deden wel heel even pijn, maar ik weet toch dat ze niet waar zijn. Ik kan en durf genoeg, maar ik wil het niet. Aan onbelangrijke mensen zoals zij moet je niet te veel aandacht geven, dan gaan ze denken dat ze wél belangrijk zijn. Ik loop door de gangen en vind uiteindelijk een badkamer. Hopelijk valt ze me later niet meer lastig met haar irritante gezeik.

Alaska Green - Anorexia Patiënte met Pleinvrees
Na een tijdje dommel ik in door de muziek. Als er een nieuw stuk met hardere tonen schrik ik wakker. Ik wrijf in mijn ogen en gaap. Zou het eten al weer opgeruimd zijn? Mijn maag knort weer en tevreden kijk ik naar beneden. Als ik zo doorga val ik veel sneller af. Misschien moet ik nog vaker op mijn kamer blijven.. Dan hebben de begeleiders minder snel door dat ik niet eet. Ik loop naar mijn bureau en pak het tekenblok dat er nog ligt. Ik blader door mijn tekeningen. Allemaal elfjes met slanke benen en armen, en jurken die losjes om ze heen hangen en zo hun slanke figuur benadrukken. Zo zal ik worden. Dun, mooi en perfect.

Aahaha En wanneer is iemand dan wél belangrijk Cole?

Caithlin Alice Wood. ~ Woedeaanvallen.
Die liet zich makkelijker wegjagen zeg.. En ik maar denken dat het geen watje was, nou wel dus. Ik kon zelf wel mijn kamer vinden.. En dat was waar, na ongeveer een halfuurtje stond ik op mijn kamer, er waren twee bedden maar ik had geen kamergenoot. Extra veel ruimte dus. Al gauw lagen al mijn spullen in de kasten en zag het er netjes uit. Wat zou ik nu gaan doen? Ik had geen flauw idee, ik plofte op mijn bed neer en zuchtte. Wauw, dat had ik mooi verknalt, of naja, het was beter dat mensen me gingen haten.

Nicole Eden Thompson ~ Doodsbang voor jongens.
Coming

[ bericht aangepast op 7 mei 2011 - 18:54 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Als Cole ze belangrijk vindt :'D
Ik weet niet.. Iemand die bewezen heeft dat hij belangrijk is en dat is in zijn geval waarschijnlijk mensen die succesvol zijn of grote invloed hebben :']

Caithlin Alice Wood. ~ Woedeaanvallen.
Zwijgend liep ik mijn kamer uit, ik had afleiding nodig. Na rondgekeken te hebben en willekeurige deuren te hebben geopend, kwam ik in een soort grote zaal terecht. Er stond een prachtig mooie zwarte vleugel, er was een soort podium en er stonden wat stoelen. Ik liep naar binnen en sloot de deur zachtjes achter me, ik liep richting de vleugel en gleed met mijn vingers over de toetsen. Het was lang geleden dat ik gespeeld had.. Ik nam plaats achter de vleugel en drukte voorzichtig een toets in, het geluid weergalmde in de kamer. Ik glimlachte, hij klonk prachtig. Voorzichtig begon ik te spelen en uiteindelijk erook bij te zingen. (the clim, ja ik weet dat miley dit officieel zingt maar ik vind hem het veeeeel mooier zingen xd)

Nicole Eden Thompson ~ Doodsbang voor jongens.
-ja ik beloof dat 't komt-

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

AJ.

Ik steek het pakje sigaretten weer in mijn zak en neem rustig een paar trekjes. Eigenlijk gaat sporten en roken helemaal niet goed samen, maar goed; een mens moet toch ergens aan dood gaan.
Ineens vraagt Alexis waarom ik dit doe. Ik neem aan dat ze doelt op haar helpen.
'Omdat ik hier zo snel mogelijk weg wil. Het liefst voor mijn achttiende verjaardag. En omdat ik vind dat de doktoren het hier compleet verkeerd aanpakken. Met praten haal je de boeman niet uit iemands geest. Door actie wel. Ik weet wat je hebt meegemaakt. Ik kan misschien niet uit ervaring spreken, maar ik weet wel hoe je dit aan moet pakken. Je hebt pas een verpeste geest als je jezelf toelaat een verpeste geest te hebben.' Ik glimlach kort en gooi het filtertje van de opgerookte peuk op de grond, niet de moeite nemend om een vuilnisbak op te zoeken.

---

No growth of the heart is ever a waste

Nicole Eden Thomspon ~ Bang voor jongnes.
Ik zwierf door de gangen, ik was hier al een paar dagen, maar had eerlijk gezegt nog niemand gesproken. Ik was op mijn kamer geweest, bang dat ik jongens tegen zou komen. Nu was ik toch naar buiten gegaan. Een zucht verliet mijn lippen en ik keek rond, waar was ik nu weer terecht gekomen? Ik stond in een lange hal met tientallen deuren, ik begon maar te lopen, maar er leek geen einde aan de hal te komen. Uiteindelijk besloot ik maar een deur te openen, misschien kwam ik iemand tegen die me kon bevrijden uit dit doolhof, of misschien waren het dan meiden en kon ik vrienden maken.. Voorzichtig opende ik een deur. "Hallo?" Ik duwde hem verder open en zag dat het een soort sporthal was, er stonden velen toestellen en in het midden van de zaal zag ik twee meiden staan. "Oh hé, sorry, stoor ik?" vroeg ik ze en glimlachte flauwtjes.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Alexis.

Ik begrijp niet waarom ze hier weg wil. Zo slecht is het nu ook weer niet. Vooral omdat James hier is, dat maakt alles beter. Hoewel, ik kan begrijpen dat het voor AJ geen verschil maakt.
Het feit dat ze haar filtertje gewoon op de grond gooit, irriteert me mateloos. Zoveel moeite is het toch niet om eventjes naar de prullenbak te lopen? Maar natuurlijk heb ik het lef niet om er wat van te zeggen. En al zou ik dat wel hebben, zou ik het niet eens af kunnen maken, want plotseling opent iemand de deur en verschijnt er een lichaam. "Hallo?" Met een vragend gezicht kijk ik AJ aan, misschien weet zij wel wie het is, want ik heb geen idee.
Wanneer ze vraagt of ze stoort, draai ik me weer terug om naar het meisje. 'Nee, zeker niet. Kom verder!' lach ik. Ik durf mezelf niet voor te stellen, stel dat ze hier al langer zit, maar dat ik het gewoon ben vergeten. Dat zou wel heel lullig voor haar zijn.

---

everything, in time

AJ.

Ineens draai ik me om als de deur open gaat. Toegegeven: ik schrok wel degelijk van die move. Wie weet was het James of iemand anders die me wou naaien. Ik haat klikspanen. Maar als een voor mij onbekend meisje met een voorzichtig 'hallo' vanachter de deur verschijnt kan ik wel een zucht van opluchting slaken. Ze vraagt of ze stoort en ik glimlach kort.
'Natuurlijk niet, hoe meer zielen hoe meer vreugd. De sportzaal is de plek waar je moet wezen. Welkom, ik ben AJ.' Ik loop naar haar toe en steek mijn hand uit. 'En wie ben jij?' Ik heb nu al weer behoefte aan een nieuwe peuk, maar sigaretten is schaars goed dus hou ik me in. Een beetje zelfcontrole moet wel te doen zijn.

---

No growth of the heart is ever a waste

o_o' ik loop echt achter haha ivm met school. Maar ik ben nu even van mijn huiswerk af : D. Dus, waar zijn jullie gebleven? X

300


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast op 17 mei 2011 - 16:04 ]

---

Trust me. I'm the doctor