[RPG] Pirates -Exchange- 3. - Speeltopics

Tristan

De twee gaan volledig in elkaar op en ik besluit dat het tijd is om te vertrekken. Terwijl Felix zijn liefje met een stortvloed van bezorgde vragen overspoelt, draai ik me om en loop weg. Dat was het dan. Ik hoor ze nog wat zeggen over een opgehangen matroos, maar laat het over me heengaan. Ze hebben niets te doen met mijn leven. Ik neem wat volgens mij de kortste route is naar het schip en voel of ik na dit korte avontuur alles nog bij me heb. Geld, check, sleutel van kluis 7, check, rapier en revolver, uiteraard ook check.

Home is now behind you. The world is ahead!

May
Als ik die gast van daarnet zie afkomen,stop ik snel alles weg en sta op va de ton waarop ik zit. Ik besluit even nader kennis te maken,aangezien samen in een gevecht zitten toch een band schept. Hij loop het schip op,nieuwsgierig zijn bezittingen checkend. Nonchalant loop ik naar hem toe. "Hmm,lang geleden." grinnik ik vrolijk. "Sta me toe me even voor te stellen. Ik ben May Carter,en jij bent?" zeg ik met een glimlach,terwijl ik hem aankijk. Hmm,helemaal niet mis. Zijn al die piraten hier knap,of ben ik verzeild in een droom?

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

Felix - Piraat

Ik voel het koud worden in de pit van mijn maag, als dat waar is zou dat kunnen zeggen dat ze op onze hielen zitten. Ik voel het bloed uit mijn wangen wegtrekken. 'We moeten naar de boot, nu,' fluister ik dringend. Dan richt ik me tot de Havenmeester, terwijl ik schichtig door de straat loer, maar als ik hem wil groeten merk ik dat hij al weg is.Des te beter, ik hoop dat ik hem niet meer terug zie, ik mag hem wel en dat is gevaarlijk. 'Kom je mee, Maxime?' Voorzichtig pak ik haar hand vast en loop zonder om te kijken het steegje uit. Express de drukkere straten vermijdend, begeleidt haar terug naar de haven. Ik doe mijn best om zo min mogelijk op te vallen, wat nogal moeilijk gaat doordat Maxime zo knap is, maar als ik een beetje boos kijk en mijn pistool even tevoorschijn haal, druipen de meesten al snel af. Uiteindelijk raken we zonder al teveel problemen tot bij het schip, waar ik haar kort bij de schouders neem. 'We gaan hiermee naar de kapitein, en je moet hem àlles vertellen wat je weet,' zeg ik dan, terwijl ik haar diep in de ogen kijk en het aandurf om haar kort tegen me aan te trekken. 'Kom,' Ik laat haar eerst de loopplank op lopen en volg direct. God, als het waar is wat ze zegt, dan hebben we echt een probleem... En ik ook, want ik zal haar moeten uitleggen waarom ze Kenneth hebben opgehangen en Abby hebben opgepakt. Godver...

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

Ik snap er werkelijk helemaal niets van, en die onwetendheid maakt me bang. Net als de toon waarop Felix praat, zo dringend. Ik knik en laat me door hem naar het schip leiden. De hele rit voel ik me nogal aangestaard, maar Felix weet dat behendig met zijn wapen te laten stoppen. Bij het schip pakt hij mijn sjouwers vast en kijkt me recht in de ogen aan. Oogcontact, daar ben ik helemaal niet goed in.
'Jawel,' antwoord ik braaf. 'Maar waarom hebben ze hem dan opgehangen? Gaan ze dat met Abby ook doen?' De vele vragen borrelen op, maar ik stop met vragen stellen als hij zich kort tegen me aantrekt, juist dan ben ik doodstil. "Kom," zegt hij dan. Wanneer ik voor hem de loopplank oploop, wordt het vervelende gevoel erger. Hoe gedetaileerd zal ik alles uit moeten leggen? Ik wil het er eigenlijk niet over hebben, het was zo'n verschrikkelijk beeld. Daarnaast wil ik allereerst weten waarom dit gebeurt. Wie weet lopen Felix en de andere matrozen ook al in gevaar. Ik durf niet, ik durf het echt niet allemaal tegen de kapitein te vertellen. Jezus, ik mis de vaste grond onder mijn voeten nu al.
'Felix, je negeert mijn vragen. En ik ga niet naar de kapitein voor ik precies weer wat er aan de hand is, begrepen?' Mijn stem klinkt doodserieus, maar het klopt gewoon niet en ik hou niet van verwarring. Felix mag dus voor duidelijkheid zorgen.

[ bericht aangepast op 22 april 2011 - 6:38 ]

everything, in time

Tristan

"Hmm,lang geleden." Ik draai me om en zie het blondje van daarnet achter me staan. "Sta me toe me even voor te stellen. Ik ben May Carter,en jij bent?"
Ze heeft humor, dat staat me wel aan. Maar what the hell doet May Carter op mijn schip? Mij volgen? Ik ben direct op mijn hoede, maar laat niets merken. Ik glimlach dus maar en maak een korte buiging met mijn hoofd. 'Ja, je gezicht komt me ergens wel bekend voor. Aangenaam May Carter, ik ben Tristan Wright. En wat voor zaken heb jij op dit schip?'
Op dat moment zie ik Felix en zijn liefje het schip oplopen en kreun ik inwendig. Het zal eens niet waar zijn. Ik kijk naar May, in de hoop dat ze zegt dat ze hier met z'n drieen alleen maar een kijkje komen nemen, maar da's valse hoop. Naamloze, U bent me een grapjas...

[ bericht aangepast op 21 april 2011 - 9:08 ]

Home is now behind you. The world is ahead!

May
Ik glimlach even vriendelijk. Tristan dus,hmm? Als hij me vraagt wat ik op dit schip doe,kan ik niet anders dan even grijnzen. "Ik heb me aangemeld als bemanningslid. Ik ben nogal een vrije vogel en de zee lonkte." antwoord ik met een knipoog. Even zie ik zijn gezicht verstrakken en ik volg zijn blik. Felix en het meisje komen ook aan boord. Ik kan nog net op tijd een giechel onderdrukken,dat zou maar verkeerd overkomen. Dan kijk ik weer naar Tristan. "Ik geef je een tip. Die Felix,niet te hard vertrouwen." waarschuw ik hem. Eigenlijk zou ik het niet moeten doen,maar acht,dat maakt het spelletje nog wat leuker.

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

Tristan
Ik ben niet van plan ook maar iemand op dit schip te vertrouwen, wil ik haar toesnauwen, gewoon omdat het me ergert dat ze bevestigd wat ik niet aan mezelf wil toegeven: dat ik ergens wel blij ben dat Felix ook op dit schip zit. Maar ik houdt me in en blijf vriendelijk en half nieuwsgierig naar haar glimlachen. 'Oh? En waarom dan wel niet, schatje?' Ik hoop dat ze iets boeiend te vertellen heeft, want als ze zich alleen maar interessant wil maken ben ik weg.

[ bericht aangepast op 21 april 2011 - 19:18 ]

Home is now behind you. The world is ahead!

May
O dear Lord,he did the honey. Ik kijk hem aan met een zucht. "Ten eerste,noem me nog één keer schatje en ik hang je kop tussen je benen,capice? En ten tweede,dat ga ik eens lekker niet aan je neus hangen. zeg ik geïrriteerd. Het is niet omdat ik een meisje ben dat iedereen me maar schatje mag noemen,mensen! Als er één ding is,waar ik niet tegenkan,is als gasten me schatje noemen. Ik kijk hem even vanonder mijn wimpers aan en schud mijn hoofd. "Zie het als een vriendschappelijke waarschuwing." Ik glimlach even poeslief. "Lieverd." voeg ik er met een venijnige ondertoon aan toe.

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

Tristan

Ik kan er niets aan doen, maar ik moet lachen. Wie denkt dat grietje dat ze is? 'Ach zo. Wel, miss independend, ik zal je eens wat vertellen: piraten zijn piraten. Als je verwacht dat het allemaal goudeerlijke lieverdjes zijn, dan kan je je maar beter voorbereiden op een grote schok. See you around, sch- iets anders dan schatje maar wat ook begint met sch!'
Ik knipoog en loop dan weg. Geen idee naar waar, maar dat kan me niet schelen ook niet, als het maar weg is van die bemoeizieke del. Ik heb niets tegen onafhankelijke vrouwen, maar wel iets tegen de exemplaren die zich ongevraagd met mijn zaken moeien.

Home is now behind you. The world is ahead!

May
Ik kijk hem even na,waarna ik in een oncontroleerbare lachbui schoot. Oh,dit was zo hilarisch! Ik ga me hier zo hard amuseren op dit schip!

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

Felix - Piraat

Vanuit mijn ooghoeken zie ik de havenmeester opnieuw rondlopen op het dek. Hij had het liggeld toch al geïnd eerder vandaag? Godver. Ik had net gehoopt dat ik hem niet meer hoefde te zien. Dan hoor ik Maxime weer ik zeggen, waardoor ik mijn blik gauw weer op haar richt. 'Felix, je negeert mijn vragen. En ik ga niet naar de kapitein voor ik precies weer wat er aan de hand is, begrepen?' Haar stem klinkt serieus en haar ogen staan dwingend. Godver, die bemoeizuchtige, nieuwsgierige wijven ook altijd... Ik moet serieuze moeite doen om mijn geduld niet te verliezen, maar slaag er in om mijn gezicht in een spijtige, minzame plooi te trekken. 'Maxime, ik vrees dat ik niet de jusite persoon ben om je daarover te vertellen, ga nou maar naar binnen en de Kapitein zal je alles uitleggen,' Om haar geen tijd te laten om te protesteren, tik ik zelf op het hout van de deur van de kapiteinshut en glimlach kalmpjes.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Ace - Piraat.

Ik wandel naar beneden, op zoek naar wat te roken. Boven wordt het me allemaal veel te hectisch. Deze piraat heeft behoefte aan rust, helemaal te bedenken dat die idioten op Tortuga nog steeds achter me aan zitten. Natuurlijk had ik graag inkopen willen doen om de komende tijd mee door te kunnen, maar dat is m'n reinste zelfmoord. Ineens valt mijn oog in het ruim op een verlaten fles rum. Er zit weinig meer in, maar het volstaat. Alcohol. Dat heb ik een verdomd lange tijd niet gehad. Ik pak de fles, gooi een paar slokken achterover en wrijf tevreden langs mijn mond. Ah, geweldig. Met fles en al loop ik weer naar boven. Wat in godsnaam doen al die nieuwelingen hier? Zolang ze maar van mijn rum af blijven. Ik kijk naar boven, naar het kraaiennest. Waar hangt die jongen uit, Kenneth toch? Wat is er met hem gebeurd? Lang denk ik er niet over na en gooi opnieuw de fles rum achterover.

No growth of the heart is ever a waste

Josephine
Voordat Ace antwoord kan geven komt de man met de littekens binnengelopen. Ik sta op en kijk nog even naar Ace. "Ik ga even.. een luchtje scheppen." zeg ik zacht en ik loop naar buiten. De zon schijnt en er waait een licht briesje. Ik loop van de boot af en haal diep adem. Met de soldaten is het misschien niet heel slim om ver van de boot af te gaan, dus kan ik het beste hier in de buurt blijven. Ik kijk naar het glinsterende water en vraag me af of ik Ace echt kan vertrouwen.

Olivier
Ik loop terug naar mijn hut en word begroet door het vrolijke gekakel van Torrap. Ik glimlach en aai over zijn kop. Dan ga ik aan mijn bureau zitten en kijk naar de gestolen kaarten. Er is een handelsplaats in het oosten waar we nog steeds niet geweest zijn. Van kennisen heb ik gehoord dat ze er mooie kleden en speciale kruiden hebben. Misschien is dat een goede nieuwe bestemming. Piekerend zit ik aan mijn bureau als er ineens zacht op de deur wordt geklopt. "Binnen." zeg ik terwijl ik opkijk van de kaarten.

Tristan
Ik ben blij dat er een onbekende jongen op het dek is gekomen, want nu heb ik iemand om aan te vragen waar de kapitein is. Of een onderofficier ofzo, om te vragen waar ik mijn spullen kan dumpen - een paar hemden en een broek die ik onderweg nog snel gekocht heb - en kan slapen. Vooral dat laatste, ik ben kapot. Zou iedereen op dit schip een hut hebben of zou het een slaapzaal zijn? Ach, whatever, slapen kan ik overal. De jongen zet net een fles rum aan zijn lippen en ik krijg zelf ook wel dorst.
'Hey, maat. Waar kan ik de kapitein of een officier vinden?'

Home is now behind you. The world is ahead!

Maxime - Dame.

Hij liegt, hij weet dondersgoed wat er aan de hand is. Maar hij geeft me geen kans te protesteren want hij klopt al op de deur. Zeg, ik ben tot nu toe lief geweest, maar ik heb ook een grens. Geïrriteerd kauw ik op mijn lip, ik kan het niet hebben als ik mijn zin niet krijg. Daarnaast ben ik ook doodmoe, ik heb de hele dag, en nacht, door dat klote Tortuga gelopen.
'Ik ga niet,' zeg ik eigenwijs. 'Jij weet ook wat er is.' Tenslotte heb ik het hem verteld. En hoewel ik Olivier nog "binnen" hoor roepen, been ik van de deur weg. Misschien is er ergens een hangmat of iets anders waar ik kan slapen vrij, maar ik ga niet naar de kapitein voor ik weet wat er aan de hand is.
"Hey maat, waar kan ik de kapitein of een officier vinden?' hoer ik diezelfde man vragen als die Felix en mij kwam helpen. Hij vraagt het aan Ace, maar ik kan het niet laten te antwoorden. Ik moet hem trouwens nog bedanken, maar dat doe ik wel als ik in een beter humeur ben. 'De kapitein zit in zijn hut, daar, bij de deur waar Felix ook staat.' Zo, dan ben ik daar vanaf. Want als hij bij de kapitein zit, kan ik er niet zijn. En nu een slaapplek zoeken.

everything, in time