[RPG] Geen weg meer terug [7] - Speeltopics

Hoi. The Game.
Nummer 7 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Klik hier.

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
Rollen
Normale tieners: Dewi - Candy - Timothy(?) - Jamie - Alex
Goede vampiers: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampiers: Faith - Savoy - Odile - Grace
Neutraal: Daniël.
Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen.
Hier een Lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 7 maart 2011 - 21:37 ]

No growth of the heart is ever a waste

Muahahah, ik zag net Hoe Bieber werdt neer geknald

Daniël.

Zachtjes begon ik te lachen wat ze net zei, steeds begon ik harder te lachen. Na een tijdje stopte ik en grinnikte nog even na. ' Sorry,. ' mompelde ik en keek haar aan. ' Najah, het lijkt me best gezellig z'n gesprekspartner. '

Odile - Goede vampier.

Ik word pas uit mijn gedachten gehaald wanneer Lew mijn naam noemt. Ik knipper een paar keer met mijn ogen en kijk hem aan. "Heb ik iets verkeerds gezegd?" Kennelijk viel het erg op. Ik schud kort, maar heftig met het hoofd.
'Nee, ik.. je zei niks verkeerds. Het is gewoon.. hetzelfde verhaal. Ik heb hetzelfde verhaal meegemaakt.' De foto van Mark blijft in mijn hoofd snijden, ook al heb ik gedacht dat het na vijftig jaar wel een keer over was. 'De ironie,' voeg ik er bedenkelijk aan toe. Misschien is het waar. Misschien is hij dan toch degene waarmee ik mijn leven wil delen. Ik heb mezelf nooit toegelaten zo te denken, aangezien niets in mijn leven ooit van blijvende duur was, maar ergens schenkt de gedeelde ellende hoop. Ik glimlach en druk een kus op zijn mond.
'Laten we ons maar omkleden. Voor het geval nu iemand wordt leeggezogen.' Ik zeg met een flauw grijnsje en op een luchtige toon, maar het kan maar zo in dit huis.

No growth of the heart is ever a waste

Dewi - Mens.
Dat hij begon te lachen zag ik maar als een goed teken, toen hij zei dat 't hem best gezellig leek zuchtte ik opgelucht.
''Dus.. Je laat me leven?'' vroeg ik toen toch voorzichtig nadat hij compleet uitgelachen was. Ik onderdrukte een gaap en wreef even in mijn ogen, misschien dat ik nog toekwam aanslapen, het liefst vandaag nog, maar ik wist niet zeker of ik de slaap zou kunnen vatten als ik nog bij hem was.

~gotta go ;'d

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Lew knikte met een lachje, zoende haar een laatste keer en begon daarna het water uit te draaien. Hij had nog steeds het vreemde gevoel dat ze iets achter hield voor hem, maar besloot dat het waarschijnlijk maar een illusie was en liet het voor wat het was. Daarna opende hij de kabine en liep samen met kolkende stoom de badkamer in, waar hij een grote, zwate handdoek van het rekje nam en zich afdroogde. Snel schoot hij daarna in zijn boxer, waarna hij zijn natte haaar even schudde zodat het meeste vocht er uit was en begon het daarna droog te wrijven en uit zijn ooghoeken naar Odile keek.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Als het water is uitgedraaid stap ik achter Lewis aan de cabine uit. Zwijgend drogen we ons af en kleden we ons aan. Ik zit alweer met mijn gedachten bij Daniël. Zou hij al wat verder zijn gekomen? Stel dat de rest ging vragen waar we waren geweest. Wat dan? Er verschijnt een speelse grijns op mijn lippen en als ik eindelijk een - hoe verrassend - zwarte top en blouse aan heb loop ik naar de föhn, waar ik mijn kop onder steek en mijn haar weer min of meer op orde breng. Als ik in de spiegel kijk slaak ik een zucht. Ik zie hem geamuseerd grinniken bij het zien van mijn krullenbol. Maar daarop heb ik wel een oplossing. Ik pak de stijltang en maak een einde aan al die ellendige krullen. Dan draai ik me om naar Lewis.
'Wat gaan we zeggen als ze vragen waar we zijn geweest?' vraag ik, half grinnikend, half serieus. 'En ik zal Daniël eens moeten opzoeken.' Het laatste zeg ik zuchtend maar er is niet veel andere keus. Behalve die mensen leegzuigen dan. Nu ik het me bedenk.. ik sterf wel van de dorst.

No growth of the heart is ever a waste

'Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb voor het eerst in lange tijd meer dan drie uur achter elkaar geslapen,' zei hij serieus terwijl hij zijn shirt over zijn hoofd trok en in zijn broek schoot. 'En daarna heb ik me op mijn kamer gedouchet aangezien ik me niet fris voelde,' Met een grijns legde hij zijn handen in zijn nek en keek geamuseerd toe hoe Odile resoluut de krullen uit haar haren bande. 'Je zou ze moeten laten staan. Héél erg schattig,' plaagde hij terwijl hij zacht over haar haren streek. 'As for Daniël; wil jij het doen? Of zal ik die last van je schouders halen?' bood hij aan terwijl hij tevergeefs haar kam door zijn haren haalde. Alsof het ooit wat uitmaakte of hij dat nou kamde of niet. 'Mij maakt het niet uit. Hij is veilig zolang hij maar met zijn poten van mijn men- van Dewi afblijft,' herstelde Lew zich snel terwijl hij op zoek ging naar zijn schoenen en zich realiseerde dat hij niet meer aan had gehad sinds hun avontuurtje in zijn bed.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik trek een grijns om zijn verklaring. Vervolgens ga ik serieus in op de mijne. 'Ik was bezig een vogelhokje te timmeren, of althans een poging doen tot.' Het klinkt nu slecht en afgezaagd, maar ik ben daadwerkelijk van plan een vogelhokje te maken, some day.
Ik werp Lew een quasi-pissige blik toe als hij over mijn haar begint. Mijn krullen, schattig? Als ik eindelijk klaar ben met mijn haar en het weer zoals gewenst zit leg ik de stijltang neer, waarna ik even zucht.
'Ik heb het hem gevraagd om te doen, dan zal ik wel degene zijn om te peilen hoe ver zijn'en daarmee onze missie staat. Daar komt nog een reden bij: ik zie het totaal niet zitten dat Daniël Lewis in alle geuren en kleuren gaat vertellen over hoe lief ik wel niet was in de clan. Feitelijk kwam het erop neer dat ik een moordenaar was, maar als het aan mij ligt hoeft dat feit niet meer genoemd te worden. Ik werp een blik op zijn onhandelbare haar en grijp al grijnzend naar de stijltang.
'Zal ik eens een poging wagen?' vraag ik poeslief met een duivelse ondertoon.

No growth of the heart is ever a waste

'Een vogelhok?... Hoe origineel,' deed hij grijnzend terwijl hij zijn gelach uit allemacht in hield. De gedachte dat Odile een vogelhok in elkaar timmerde was op z'n zachts gezegd hilarisch. 'Ik zal met je meegaan,' vervolgde hij daarna toen hij merkte dat ze weinig zin had om Daniël te confronteren. Hij begreep waarom: hij zou het zelf op dit eigenste moment ook niet zien zitten om opnieuw 50 jaar terug de geschiedenis in gekatapulteerd te worden. 'Als hij je aanvalt bijt in zijn kop er af,' grijnsde hij breed, al meende hij er elk woord van. Lew merkte hoe haar blik zich verschoof naar zijn haar en haar hand naar haar tang sloop. 'Zal ik eens een poging wagen,' vroeg ze met diezelfde lokkende toon die tegelijk het sadistische eraan niet kon verbergen. 'Dacht 't niet, juffie,' begon hij terwijl hij haar pols met zijn hand omsloot en één mondhoek optrok. 'Straks verbrand je mijn haar,'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Daniël.

' Jup, ik laat je leven. ' zei ik vriendelijk en glimlachde. Toen zag ik dat ze een beetje slaperig was. ' Misschien kun je even gaan kijken hoe het met Yue is.. ' Heel even dacht ik aan Yue en vroeg me af of ze nog last had van de pijn. Als dat zo was dan was het echt een hele interesante kracht die Faith had. ' Ojah, en zeg haar even dat het me spijt. ' zei ik met een scheef glimlachje.

Dewi - Mens.
Ik trok een wenkbrauw op en keek hem stomverbaasd aan.
''Dus.. Je kwam om me te vermoorden? Uiteindelijk laat je me leven en mag ik terug naar Yue en moet ik haar zeggen dat het je spijt?'' vroeg ik niet-begrijpend, ik schudde lichtjes mijn hoofd en zuchtte. Ik begreep er niks van. Ik had er niks op tegen, helemaal niet zelfs.. Maar misschien was het een val of iets dergelijks, of was hij wat anders van plan.. Ik keek met een bedenkelijk gezicht voor me uit.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik vind het daadwerkelijk ontroerend hoe hij zegt Daniël te grazen te nemen als hij wat waagt. De enige die het ooit voor mij opnam was Fjodor, maar ook hij had zijn bijbedoelingen en bovendien was hij lang niet altijd in het zicht. Kwam er dus op neer dat ik altijd mijn eigen boontjes moest doppen. De eerste maanden was ik als de dood dat één of andere geschifte vampier de kamer zou binnen rennen en me om zeep zou helpen, na zich eerst met me vermaakt te hebben natuurlijk.
Ik trek een vermakelijke grijns als hij mijn pols vast heeft en de gevaarlijke stijltang bij hem uit de buurt houdt.
'Met een beetje hitte vallen die lokken vast wel te temmen,' zeg ik quasi-onschuldig en loop al subtiel op hem af. Toch geeft hij niet mee en houdt mijn pols stevig vast, bij hem vandaan. 'Wat jammer, ik had er net zo'n zin in.' Ik kan me nog herinneren dat ik een vampier zo ver kreeg die zich aan mijn behandeling wilde onderwerpen, maar dat waren dronkenmansspelletjes en de kans dat een nuchtere man zijn haar hieraan wil opofferen is vrij klein.
'Ben je trouwens nog van plan om een shirt aan te trekken voor we Daniël opzoeken?' vraag ik als ik met een vinger over zijn borst aai. Voor mij hoeft hij het niet te doen, denk ik met een glimlachje van binnenpret.

No growth of the heart is ever a waste

Daniël.

' Uhmjah,. ' mompelde ik en zag dat ze toch nog bleef staan. ' Maar als je liever bij mij wilt zijn.. ' Nu verscheen er een grappig grijnsje op mijn gezicht en zag dat ze me nogal raar aan keek.

Lichtelijk gealarmeerd hield hij de stijltang in het oog. 'Ach, wat voor een zicht zou dat nou zijn? Al mijn haar plat op mijn hoofd,' zei hij dan. 'Mijn haar is deel van mijn charme,' ging hij verder. ... Right. En als ze dat niet geloofde, maakte hij haar wel wat anders wijs. Zacht duwde hij haar pols naar beneden en dwong haar om het marteltuig neer te leggen. 'Ik vind je leuker zonder dat gevaarlijke materiaal,' fluisterde hij zacht terwijl hij haar dicht tegen zich aantrok en haar opnieuw teder en lang kuste. Dan vroeg ze of hij zijn shirt nog aan ging trekken. 'Hmmm... Ik was eigenlijk van plan om het te intimideren met mijn geweldige borstspieren,' grapte hij geamuseerd terwijl hij een stoere pose aannam en zijn borstspieren afwisselend heen en weer liet wippen. 'Took me a hell of a long time to be able to do that,' vervolgde hij snel met een glimlach waar hij de trots niet helemaal uit kon bannen, terwijl hij zijn shirt opraapte en het aantrok.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Dewi - Mens.
Ik er nog net voor zorgen dat mijn mond niet openviel van verbazing.
''Mocht je willen.'' zei ik koppig, mijn angst was inmiddels toch wel ver te zoeken. Misschien was het gevaarlijk, om hem zo te vertrouwen, maar daar stond ik niet heel erg bij stil.
''Prima.. Dan ga ik.'' zei ik, nog steeds verrast. Nu had ie geen gesprekspartner, geen hapje.. Helemaal niks, sommige wezens wisten ook niet wat ze wilden. Ik wierp 'm nog een blik toe voordat ik richting de deur begon te lopen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Daniël.

' Ojah, over dat Gitaar en Piano lessen. ' zei ik toen ze weg liep. ' Dat lijkt me wel leuk ^^ ' Nu kon hij ook zonder pardon in haar buurt komen, zonder dat er van die heilige boontjes in zijn nek zaten te hijgen. ' Teminste als je dat nog wilt, mij les geven. '