• Inspringen kan altijd.(:

    Deel 1: Klik.

    Het kleine stadje Bon Temps heeft maar weinig inwoners, maar sinds de komst van de vampieren verandert het aantal. Meerdere mensen komen speciaal voor hen, omdat ze zich aangetrokken voelen door de vampieren of gewoon nieuwsgierig zijn en sommigen verdwijnen spoorloos.
    De bewoners van Bon Temps weten niet wat ze er mee aanmoeten. Bovendien zijn er ook nog twee groepen vampiers: De groep die zoveel mogelijk mee doet met de mensen, zover dat kan in een wereld. Zij drinken TrueBlood, een soort fake bloed zodat ze geen echt bloed hoeven te drinken. Als je dit doet -het meedoen met de mensheid- heet dat 'mainstreaming'. Dan heb je ook nog de andere groep, die vinden dat vampieren veel beter zijn dan gewone mensen en zullen er alles aan doen om Bon Temps over te kunnen nemen.
    Tot overmaat van ramp, blijken er niet alleen vampiers te zitten, maar ook andere mythische wezens. Het probleem is dat je ze niet herkend en je dus niet weet wie je wel en wie je niet kunt vertrouwen.


    Zo klinkt het saai, maar ja, het ligt eraan wat we er zelf van maken.:Y)

    RPG? Ik heb geen idee waar je het over hebt, hoor!
    Neem dan vooral hier een kijkje als je benieuwd bent!

    Hoe gaan we het doen?
    Je schrijft allereerst je naam erboven en wát je bent. Daarna schrijf je wat. Als je wat wil zeggen typ je het gewoon, aanhalingstekens mogen natuurlijk, maar hoeft niet. Wat je doet zet je tussen streepjes/sterretjes, wat jij fijner vindt.
    bijvoorbeeld:
    Fjodor - Slechte vampier.

    Zwijgend neem ik haar in me op. Het is overduidelijk dat ze zich niet op haar gemak voelt en we weten beiden waarom: ik ben een vampier en zij niet. Ik vraag me af of ze iets weet van infiltratieacties van de weerwolven, maar ik heb geen zin in om mijn energie te gebruiken om haar te gaan martelen. Bovendien heb ik een ongelofelijke dorst naar bloed. Mensenbloed. Haar bloed. Ik glimlach even en zeg tegen haar:
    'Je krijgt twee minuten voorsprong. Gebruik die goed.' Ik geef mijn woorden extra nadruk door mijn tanden te laten zien. 'Ik zou nu gaan rennen als ik jou was,' voeg ik kil toe als advies.

    Even een paar details:
    1. Als vampier kun je niet zomaar een huis binnengaan, je moet uitgenodigd worden. Openbare plekken tellen niet mee, daar kun je gewoon naar binnen.
    2. Vampierbloed kun je drinken. Het is erg zeldzaam maar zeer populair. Sommige vampiers bieden zich aan, in ruil voor andere diensten. Dat spul heet V.
    3. Er is een vampierclub, waar mensen in contact kunnen komen met vampieren. Het heet 'Fangtasia'.
    4. Het stamcafé is 'Merlotte's'. De baas is Sam Merlotte.

    Beschikbare personages: Mensen, vampiers, weerwolven, elven/feeën en alle andere mythische wezens.
    Graag ook mannelijke personages. Je mag meerdere personages hebben, zolang het voor jou maar duidelijk is.

    Invullen:
    Personage:
    Volledige naam:
    Leeftijd: *Voor vampieren de leeftijd waarin ze gebeten worden en hoelang ze al vampier zijn.*
    Uiterlijk: *Het liefst een foto, geen beroemdheden.*
    Goed/Slecht: *Feeën en Elven zijn altijd goed.*
    Verslaafd aan V: *Vampieren en andere wezens kunnen dit niet, weerwolven wel.*
    Werk: *Niet voor vampieren*
    Wel/niet voor vampierrechten: *Dus vind je dat ze wel als normale mensen behandeld moeten worden of niet? Dit hoeven vampieren ook niet in te vullen.*

    Als ik nog iets vergeten ben hoor ik het wel. (: En als je denkt 'O, dit is ook belangrijk!' zet je het er maar gewoon bij!

    Rollen:
    Mens: Milla Maxime Grey.(17)
    Slechte vampier: Fjodor Iljitsj Kharkov(24/126) Allison Rose.(18/124)
    Goede vampier: Alicia Leonie Valence.(18/53)
    Slechte weerwolf:
    Goede weerwolf: Liv Sophia Cajuki.(18)
    Elf/Fee:
    Anders: Romy Lynn Anderson, heks.(17)McKayla Rainfield, heks.(22)


    EDIT! Iemand mag ook Sam Merlotte zijn, dat is trouwens een man hoor.:'D

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 6 maart 2011 - 0:05 ]


    everything, in time

    Milla - Mens.

    'Wat?' Jezus, wat een vraag. Ik ken hem nog maar een paar dagen. Ik voel mijn wangen rood kleuren. 'Eh..Nou.. Kijk, ik ken hem nog maar net. Maar.. Haha, oh wat ongemakkelijk! Ik denk het wel? Maar het zal nooit gaan, want ik ga dood. En hij niet meer,' wat een rot gedachte is dat zeg. Stel, ik zeg stel, we zouden lang bij elkaar blijven. Op den duur word ik ouder dan hem -ik weet nog niet eens hoe oud hij is- dan ben ik oud, grijs en lelijk. Dan dumpt hij me wel voor een ander, als hij dat al niet eerder heeft gedaan. 'Hoe ken jij hem?' vraag ik snel om de aandacht op haar te richten.


    everything, in time

    Romy - Heks.

    Ik kijk haar grijnzend aan. Jeetje, wat kan ze zich slecht uit dingen lullen. "Hoe ik Fjodor ken, nou, hij woont al een tijdje in Bon Temps. En mijn oma vertelde over hem, en nouja. Zo ken ik hem dus". Vaag verhaal, vaag verhaal. Maar, het is de waarheid. "Maar goed, zou je dan niet zelf in een vampier willen veranderen, zodat je voor altijd, en dan bedoel ik echt een hele lange tijd, samen met Fjodor kan zijn?". Ik kijk haar glimlachend aan. Milla en ik zouden best wel eens vriendinnen kunnen worden, hoop ik?


    Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.

    Milla - Mens.

    Ik knik begrijpend en glimlach. 'Oh, dus je oma kende hem? Dan is hij vast bekend of zo. Ik had nog nooit van hem gehoord,' verklaar ik. Dan komt ze met het idee of ik zelf een vampier wil worden. Daar had ik nog helemaal niet aan gedacht. 'O, Romy! Jij bent echt geniaal! Maar, denk je dat Fjodor dat zou doen als ik het hem zou vragen?' Hm, het zou leuk zijn. Maar ik ben ergens bang dat ik het te vroeg vraag. Dadelijk krijgt hij het gevoel eeuwig aan me vast te zitten en dat moeten we niet hebben. Wat is de weg naar zijn huis ineens lang..


    everything, in time

    Romy - Heks.

    "Oké we zijn er" zeg ik glimlachend als we het huis van Fjodor en Gérard bereiken. Milla trekt meteen een sprintje naar binnen, terwijl ik in tegenstelling tot haar op mijn dooie gemak het huis binnen loop. Ik stap het huis binnen en het eerste wat me opval is het grote gat in de vloer van de woonkamer. Ik kijk op en zie Gérard, met een dode Pearl, Fjodor en Allison staan. "Aah, de tunnel heeft het gered dus". Ik zorg ervoor dat de tunnel verdwijnt en laat me dan zakken op de bank. "He Fjodor, ik heb nagedacht. Je bent gelukkig met Milla right? Waarom verander je haar niet?".


    Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.

    Milla - Mens.

    Ik ren meteen naar binnen om te zien of ze het hebben gered. Pearl is dood, dat valt direct op. Jezus, ik heb toch medelijden met haar. Dan ga ik, natuurlijk, naar Fjodor en kus hem snel. Romy komt op haar gemak naar binnen lopen en vraagt meteen "de vraag". Zelf had ik het niet durven vragen, maar dat ze het zo direct vraagt had ik ook niet verwacht. Ik zet gelijk een paar stappen achteruit en durf Fjodor -of Gérard of Allison- niet meer aan te kijken. Het klonk als een goed idee, maar nu iemand het hardop heeft gezegd voel ik me dom, ontzettend dom.


    everything, in time

    Allison vampier

    Nog voordat Fjodor de kans zou hebben opende ik mijn mond sl 'wat, waarom zou je zoiets willen'.met een Kille blik kijk ik Milla aan 'jullie houden van elkaar, en willen samenblijven' langzaam neem ik een teug adem 'maar wat als het misgaat, dan zit je vast.' waterig glimlach ik 'geloof me, je voelt je de eerste jaren beroerd'. Nadat ik alles eruit had gegooid begon ik pas met denken, waarom zou hun relatie ooit stuklopen, ze zijn cute. 'maar ik denk dat je je daarover geen zorgen hoeft te maken' slim allison, maak haar maar lekker bang...


    Trust me. I'm the doctor

    Fjodor - Slechte vampier.

    Ik kom aan bij mijn huis. Het is doodstil en in de verte zie ik een ree lopen. Gérard heeft Pearl meegenomen, wat inhoudt dat ze het niet heeft kunnen redden. De rest komt ook. Milla drukt een kus op mijn lippen en ik voel me ogenblikkelijk op mijn gemak. Dan komt Romy op me af en vraagt me waarom ik Milla niet verander in een vampier. Ik ben even verstomd. Dan schud ik vastberaden het hoofd.
    'Nee. Zo egoïstisch ben ik niet,' zeg ik op een rauwe toon. Zoiets is bespottelijk. Iemand in een vampier veranderen voor mijn eigen gewin? Ik gun haar nog liever de dood dan dit. En daar meen ik elk woord van. Als mens heb je iets om voor te leven en om voor te sterven. Zo hoort het.


    No growth of the heart is ever a waste

    Milla - Mens.

    'Maar dat beschouw ik helemaal niet als egoïstisch,' zeg ik. Zou zoiets eigenlijk pijn doen? Vast wel, vrijwel alles bij een vampier doet pijn, denk ik. Waarom zou dat egoïstisch zijn? Ik begin gelijk rare dingen te denken. Misschien wil hij me bijvoorbeeld niet veranderen, omdat hij dan eeuwig aan me vast zit. Misschien wil hij wel weg, maar ik zal hem gewoon altijd achtervolgen. Als het pijn doet, wil ik eigenlijk helemaal niet, ik ben niet zo'n held met pijn. Maar er moet iets zijn, want anders maakt de tijd alles nog kapot.


    everything, in time

    Fjodor - Slechte vampier.

    Ik ga in de schaduw zitten en haal een paar keer diep adem.
    Het gevoel van onsterfelijkheid geeft me een ongelofelijk machtsgevoel. Het is heerlijk om te weten dat je de wereld aan kan, dat je haast zo oud kan worden als god en de duvel. Maar juist het feit dat bepaalde dingen je met de paplepel worden ingegoten maakt het leven juist niet om te leven. Ik heb geen belangrijke doelen om te voltooien voor ik doodga want ik ga niet dood. Tenzij ik er zelf een eind aan maak of iemand anders. En dan is er nog het risico dat ze niet altijd van me zal houden. Eeuwige liefde is namelijk een akelig lange tijd en hoe aantrekkelijk het idee misschien mag zijn, ik kan het haar niet aan doen. Ik wil haar niet vermoorden.
    'Je zult eerst haast sterven van de pijn. Je voelt hoe de lichaamswarmte uit je wordt gezogen, als een straf des gods. Dan is er die ongelofelijke dorst naar bloed. Je voelt je zwakker worden als je een paar dagen niet drinkt. En als je een keer mensenbloed hebt geproefd wordt het een verslaving, het geeft je een adrenalinekick, net zoals drugs. En dan leer je jezelf om te gaan moorden om jezelf in die behoefte te voorzien. Als ik zoiets van jou zou maken dan zou dat een verdomd egoïstische daad zijn. Ik wil je je leven niet afnemen.' Het klinkt hypocriet, want ik heb al zoveel levens afgenomen. Maar om die mensen gaf ik niet. En om haar wel.


    No growth of the heart is ever a waste

    Milla - Mens.

    Wat hij verteld klinkt inderdaad niet prettig. En "niet prettig" is dan nog maar zacht uitgedrukt. Ik loop naar hem toe en ga voor hem op de grond zitten, waardoor ik iets omhoog moet kijken voor ik hem goed kan zien.
    'Maar straks ik ben ik oud, lelijk, loop ik krom en waarschijnlijk nog kleiner dan dat ik al ben. En uiteindelijk ga ik dood, dan kun je onmogelijk nog van me houden,' of ik zo'n lange tijd van hem zal houden, daar hoef ik niet over na te denken. Het antwoord is ja. Hoe kun je nu niet van hem houden? Al helemaal niet als je bedenkt wat hij wel niet heeft opgeheven voor mij. Bovendien moet hij nu steeds voor me opkomen, ik wil het zelf doen. Dan hoeft hij de schuld niet meer op zich te nemen, niet meer te vechten en kunnen wij voor altijd samenzijn. Zo klinkt het echt prachtig.


    everything, in time

    Pearl - Mens/Vampierjaagster
    Ik houd zo lang als ik kan mijn adem in, maar het lukt me niet meer. Het is doodstil in de tunnel, en ik kan niets zien. Het is niet de manier waarop ik had willen sterven, maar dat kan me nu niet schelen. Ik moet ademen. Ik probeer de lucht op te zuigen, maar het helpt niet. Ik raak in paniek en sla wild om me heen. Ik probeer te schreeuwen. Maar het lukt me niet meer. Ik voel de krachten langzaam uit mijn lichaam verdwijnen. Het is voorbij.

    Naira - Zeemeermin
    Ik merk dat het weer ochtend is en snel zwem ik naar de kant. De zon staat al fel te branden, dus het zal vast niet lang duren voordat mijn staart is opgedroogd. Ik kruip het land op, naar mijn vissershutje. Ik heb altijd een stapeltje handdoeken klaarliggen naast de deur, voor het geval dat. Snel pak ik er twee. Een wikkel ik om mijn haar, en met de ander droog ik snel mijn bovenlijf en vissestaart af. Hopelijk ziet niemand me, dat kan ik nu echt niet gebruiken.

    Runako - Mens
    Na mijn zoveelste biertje besluit ik naar huis te gaan. Ik wrijf in mijn ogen van de slaap, en zie dat het al ochtend is. Sloompjes loop ik naar huis. Ik hoop dat Lucas thuis is, ik maak me behoorlijk zorgen over hem.

    Gérard - Vampier
    Snel ren ik door de tunnel, met Pearl op mijn schouders. Als ik even heb gerend voel ik hoe ze begint te spartelen. Haar zuurstof zal wel op zijn. Na een tijdje houdt ze weer op, en is het weer stil in de tunnel. Als ik uit de tunnel springt zie ik dat ze haar ogen nog open heeft. Het ziet er wel lekker luguber uit, maar haar blik heeft toch wat beangstigends. Alsof ze ons nog steeds kan bekijken. Ik knik nog even naar Fjodor en loop naar mijn kelder. Mijn dorst is enorm geworden, en ik voel mijn hoektanden al in mijn onderlip prikken.

    @Vluuv; we zijn alweer een stukje verder hea.(:


    everything, in time

    Ja, ik weet.. Maar Gérard had gewoon geen zin om naar dat gedoe te luisteren ofzo 8D
    (Ja sorry, slechte reden)

    Fjodor - Slechte vampier.

    Ik hou haar hoofd tussen mijn handen.
    'Het zou me een eer zijn om naast jou als oude gerimpelde vrouw te mogen lopen.' Ik meen er elk woord van. Oud hoeft niet per se dof en lelijk te zijn. Want hoe oud een mens ook mag zijn, de innerlijke jeugdigheid kan nog altijd stralen en dat hoop ik ooit bij haar te kunnen zien. Dan komt er een akelig confronterende vraag naar boven. Zou ik het doen, enkel om haar wens in vervulling te brengen? Het is iets wat ik zelf absoluut niet wil, maar als ik in haar ogen kijk lijkt het of ze ernaar verlangt. Maar nooit meer een zonsopgang te kunnen bekijken is vreselijk, laat staan alle andere offers die het met zich mee brengt. Ik wil haar geen geromantiseerd plaatje voorschuiven. Dat zou misleiding zijn.


    No growth of the heart is ever a waste

    Milla - Mens.

    Als hij mijn hoofd tussen zijn handen heeft ben ik even stil vanwege wat hij zei. Het klonk alsof hij het absoluut meent. Uiteindelijk zeg ik toch wat. 'Maar dan ga ik dood. Ik wil niet doodgaan als ik weet dat ik jou in het leven hierna nooit zal tegenkomen,' dat is waar, ik meen het. Wat heeft doodgaan dan voor zin? Bovendien hoef ik toch niet persé mensen te vermoorden, ik kan nog altijd TrueBlood drinken. Ik huiver bij het idee alleen al; bloed. Damn, er zou iets moeten zijn waardoor vampieren weer mens kunnen worden. Maar dat is overduidelijk te mooi om waar te zijn. Misschien moeten we beter over deze vraag nadenken. Ik geef niet zomaar iets op, het is mijn leven. Maar, als Ik een vampier ben, wil Gérard vast mijn bloed niet meer. Dat is dan niet meer speciaal. Ik kijk even snel naar Gérard, wat een engerd.


    everything, in time