[RPG] Geen weg meer terug. - Speeltopics

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D


Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 25 dec 2010 - 21:33 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - slechte vampier.

Ik loop haastig en agressief de gang voor en baal van wat er zojuist is gebeurd. Ik laat nooit een lekker hapje ontsnappen, al helemaal niet als het zo gewillig mijn kant op is gelopen. Wat heb ik fout gedaan? Te veel gepraat, bestraf ik mezelf. Hoewel ik alle tijd van de wereld heb in mijn zo genoemde leven, verspil ik het zo min mogelijk aan nutteloos gezwets.
Ik wil de deur opentrekken naar buiten maar iets, iemand laat me ineens stokstijf staan. Ik ruik.. sigaretten. Ik snuif kort en wrijf langs mijn neus. Ik probeer de sigarettengeur uit te schakelen en bij het bloed van de persoon te komen, maar ik kom tot de conclusie dat hij of zij er één van ons moet zijn.
Ik aarzel niet meer en ruk de deur open, waarna ik oog in oog kom te staan met een jongeman die me ontspannen aankijkt. Alsof hij deze ontmoeting allang zag aankomen. Van zijn ogen kijk ik op naar zijn nogal vreemde haar. Ik doe mijn best om niet te gaan gniffelen.
'Heb je toevallig mijn hapje voorbij zien komen?' vraag ik kil en speel met mijn mes. 'Ik ben nog niet klaar met haar.'

[ bericht aangepast op 23 dec 2010 - 0:16 ]

No growth of the heart is ever a waste

Gawyn Goede vampier
Hij keek haar verbluft na; hij bracht het niet op om op te staan en haar te achtervolgen. Maar toen Savoy ook nog eens langs kwam gemarcheerd, besefte hij dat het tijd werd om een nieuwe reddingsactie te starten. Hij sprong op, en volgde de geur van het bloed dat nog steeds in het huis hing. Gawyn liep snuffelend door de gang, en met een verbaasde blik naar de deur zag hij daar Odile en Elif met een vreemdeling praten. Nou ja, tenminste één concurrent minder, om het zo maar te zeggen. Hij verhoogde zijn tempo toen hij een hoek om ging en zag dat Savoy wel heel erg geïnteresseerd voor een deur stond. Hij snoof nog eens, en merkte op dat het meisje zich achter deze deur had verstopt.
Hij stopte abrupt met lopen. Hij liep een ander kamertje in, waar hij met een stalen gezicht het raam open wierp - goh, het begon licht te worden, dat is niet fijn - en krabbelde langs de muur naar het kamertje waar het mens zich bevond. Hij tikte een paar keer tegen het raam, en toen het meisje omkeek, zwaaide hij en gebaarde dat ze het raam open moest doen.

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

Dewi - Mens.
Ik viel bijna in slaap toen ik opgeschrikt werd door voetstappen, het leek wel stampen of marcheren. Langzaam stond ik op en hield mijn blik op de geforceerde deur gericht. Zou hij het het houden? Ik hoopte het, tenzij het goed volk was. Elk 'normaal' persoon, of wezen, was welkom bij mij. Terwijl ik nadacht liet ik mijn ogen de kamer rondgaan, was er iets waar ik me mee kon verdedigen? mijn oog viel op een kandelaar en die pakte ik maar op, beter iets dan niets toch? Ineens hoorde ik getik achtr me, what the.. Toen ik me omdraaide zag ik mijn redder van daarstraks, ik knipperde even verbaasd met mijn ogen en toen betrok mijng ezcht. Wat een kneus was ik, de deur forceerde ik maar het raam was ik vergeten. Vervolgens dacht ik na, binnenlaten.. of was hij echt niet te vertrouwen? Ach, ik kon een gokje wagen, ik had momenteel niks te verliezen. Ik zette de kandelaar opzij en maakte het raam voor 'm open, vervolgens stapte ik opzij zodat hij de ruimte had om binnen te komen.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar grinnikend na, wierp nog een blik op de computer en liep toen relaxed terug naar mijn kamer. Dadelijk zou ik wel wat gegil horen en dan had je de poppen aan de dansen hoor. Eenmaal op mijn slaapkamer plofte ik neer op de sofa en staarde naar het plafond.

Elif - Goede Vampier.
Ik keek de jongen aan, goh, snuggere conclusie zeg. ,,Nee.'' zei ik en glimlachte kort. ,,niet meer.'' voegde ik er vervolgens aan toe. Waar zou hij vandaan komen? Tijd zat nog om te vragen. Plots werd ik half opzij geduwd door odile die blijkbaar nogal nieuwsgierig was naar de jongen. Geez, zij ook altijd. Ik schrok een beetje toen ze het had over 'haar hapje'.. Dan had ik het dus toch goed geroken, er was een mens in dit huis en ja hoor, odile was vastbesloten om haar tanden erin te zetten, dat was te zien.

[ bericht aangepast op 23 dec 2010 - 9:25 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Gawyn Goede vampier
Met een blije zucht stapte hij naar binnen. "Het begon toch een beetje warm te worden buiten," zei hij, met een vage blik op het raam, waar hij gelijk wat gordijntjes voor hing. Toen keek hij rond en zag in de hoek van de kamer een beschimmeld bed staan. Hij plofte er op neer, en keek het meisje aan.
"Je hebt me nog steeds niet verteld hoe je heet," zei hij, en toverde weer een brede glimlach op zijn gezicht, die al snel een beetje vervaagde toen hij haar bloed rook. Misschien had hij tóch eerst het huis uit moeten glippen om nog een dier te vermoorden.

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

Dewi - Mens.
Ik keek toe hoe hij de gordijntjes dichttrok.. Vreemd. Ik zocht mijn geheugehn door, ze wilde mijn bloed, vonden het te warm buiten en kwamen niet in zonlicht.. Vampiers? Nah, die kwamen alleen voor in films en boeken. Ik richtte me weer tot de jongen die binnen was gekomen, waarvan ik de naam vergeten was. handig. ,,Dewi.'' zei ik, ik stond hier een leuk gesprekje te voeren terwijl er buiten deze kamer moordlustige mensen.. nee wezens, op zoek naar me aan het waren.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar grinnikend na, wierp nog een blik op de computer en liep toen relaxed terug naar mijn kamer. Dadelijk zou ik wel wat gegil horen en dan had je de poppen aan de dansen hoor. Eenmaal op mijn slaapkamer plofte ik neer op de sofa en staarde naar het plafond.

Elif - Goede Vampier.
Ik keek de jongen aan, goh, snuggere conclusie zeg. ,,Nee.'' zei ik en glimlachte kort. ,,niet meer.'' voegde ik er vervolgens aan toe. Waar zou hij vandaan komen? Tijd zat nog om te vragen. Plots werd ik half opzij geduwd door odile die blijkbaar nogal nieuwsgierig was naar de jongen. Geez, zij ook altijd. Ik schrok een beetje toen ze het had over 'haar hapje'.. Dan had ik het dus toch goed geroken, er was een mens in dit huis en ja hoor, odile was vastbesloten om haar tanden erin te zetten, dat was te zien.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Candy Mensgevalletje
Candy was uiteindelijk maar bovenop de trap gaan zitten en speelde met een strikje in haar handen. Boven hoorde ze wat gestommel, maar ze negeerde het en neuriede een opgewekt deuntje. Ze vroeg zich af hoe laat het eigenlijk was, aangezien ze behoorlijk moe was. Een gaap onderdrukkend stond ze op en wandelde de gang in.

Savoy Bad vampire.
Hij drukte zijn oor tegen de deur waarvan hij bijna zeker wist dat het meisje daar zat, en jawel, hij hoorde lichte voetstappen. Hij wilde net zijn oor weghalen, toen hij getik hoorde. Getik? Hij luisterde nog eens goed, ja, getik, en het kwam uit de kamer. Toen hij ook nog de overbekende stem van Gawyin hoorde, werd hij al helemaal kwaad, en gefrustreerd begon hij te morrelen aan het slot op de deur.

[ bericht aangepast op 23 dec 2010 - 9:37 ]

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Gawyn
Hij stond weer op van het bed en schudde haar hand. Bij de aanraking voelde hij zachtjes het bloed stromen door de aderen van haar hand. Bijna geobsedeerd keek hij naar haar hand. Hij draaide haar hand voorzichtig om, tot haar slagaders boven lagen, en met een vinger streek hij er zacht over heen. Nog sterker dan door de kleine vaatjes van haar vingers voelde hij hier het pulserende bloed. Langzaam bracht hij zijn gezicht tot haar arm, en rook lichtjes er aan.
Het gemorrel aan de deur bracht hem uit zijn obsessieve trance, en snel draaide hij haar arm - die hij nog steeds vast had - weer terug, en drukte een kleine kus op haar hand.
"Goedendag, Dewi," zei hij, "Wees welkom in ons huis."

[ bericht aangepast op 23 dec 2010 - 9:39 ]

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

Dewi - Mens.
Ik keek naar 'm, waarom staarte hij zo geobsedeerd? Toen hij aan mijn arm rook keek ik ietwat geschrokt wat hem blijkbaar uit zijn trance haalde. mijn gedachtens werden steeds meer bevestigd, waren ze echt vampieren? Ik kon het vragen, maar dat kwam stom over. Nadat hij een kus op mijn had had gedrukt trok ik mijn hand voorzichtig terug. ,,Awh, bedankt.'' ik glimlachte flauwtjes en hoorde iemand aan het slot van de deur frunnikene. Mijn blik ging naar de deur en ik zuchtte zachtjes en pakte de kandelaar op, ik moest mezelf ergens mee beschermen.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar grinnikend na, wierp nog een blik op de computer en liep toen relaxed terug naar mijn kamer. Dadelijk zou ik wel wat gegil horen en dan had je de poppen aan de dansen hoor. Eenmaal op mijn slaapkamer plofte ik neer op de sofa en staarde naar het plafond.

Elif - Goede Vampier.
Ik keek de jongen aan, goh, snuggere conclusie zeg. ,,Nee.'' zei ik en glimlachte kort. ,,niet meer.'' voegde ik er vervolgens aan toe. Waar zou hij vandaan komen? Tijd zat nog om te vragen. Plots werd ik half opzij geduwd door odile die blijkbaar nogal nieuwsgierig was naar de jongen. Geez, zij ook altijd. Ik schrok een beetje toen ze het had over 'haar hapje'.. Dan had ik het dus toch goed geroken, er was een mens in dit huis en ja hoor, odile was vastbesloten om haar tanden erin te zetten, dat was te zien.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Gawyn
"Dewi," zei hij, "Ga weg bij de deur. Savoy kan zich waarschijnlijk niet bedwingen als hij hier binnenstormt. Laat mij maar eventjes..." Hij liep naar de deur, en legde er zijn oor tegenaan. Hij hoorde Savoy hartgrondig vloeken.
"Savoy," zei hij zacht, aangezien hij wist dat hoe zacht hij ook sprak, Savoy hem toch wel zou horen, "Laat het mensenkind toch met rust. Het arme meisje weet niet wat haar overkomt, zo in een huis vol met vreemden... Ik weet dat jij dan wel zal zeggen dat we haar uit haar leiden moeten verlossen, maar jij weet dat ik het daar niet mee eens ben." Hij zuchtte. "En je weet ook dat ik haar tot mijn dood blijf beschermen." Of haar dood, maar dat zei hij er maar niet bij.

[ bericht aangepast op 23 dec 2010 - 9:48 ]

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

Dewi - Mens.
Wow, had ik nu een soort privé bodyguard? Ha, nooit gedacht. Maar toch, ik wilde me niet zo zwak voelen dus was ik van plan niet 100% op hem te rekenen. ,,Laat maar..'' ik dacht even na en was blij dat zijn naam me ineens te binnen schoot. ,,Gawyn. Hij komt vroeg of laat toch wel binnen, desnoods via het raam. Laat hem maar komen, ik ben niet bang.'' ik was gek dat ik dit deed, maar het was waar, vroeg of laat zou hij vast door die deur heen rammen of iets dergelijks.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar grinnikend na, wierp nog een blik op de computer en liep toen relaxed terug naar mijn kamer. Dadelijk zou ik wel wat gegil horen en dan had je de poppen aan de dansen hoor. Eenmaal op mijn slaapkamer plofte ik neer op de sofa en staarde naar het plafond.

Elif - Goede Vampier.
Ik keek de jongen aan, goh, snuggere conclusie zeg. ,,Nee.'' zei ik en glimlachte kort. ,,niet meer.'' voegde ik er vervolgens aan toe. Waar zou hij vandaan komen? Tijd zat nog om te vragen. Plots werd ik half opzij geduwd door odile die blijkbaar nogal nieuwsgierig was naar de jongen. Geez, zij ook altijd. Ik schrok een beetje toen ze het had over 'haar hapje'.. Dan had ik het dus toch goed geroken, er was een mens in dit huis en ja hoor, odile was vastbesloten om haar tanden erin te zetten, dat was te zien.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Lew- goeie vampier.

Hij glimlachte. 'Ik ben nog nooit eerder rechtstreeks geconfronteerd met... een vampier, maar het ziet er naar uit dat jullie met meer zijn. Hoe... interessant.' Lew liet zijn grijze ogen traag naar de tweede vampier glijden. 'Nee, sorry schat, niet gezien,' Dan staarde hij weer naar de eerste vampier. 'Jullie wonen met mensen? Wat een aparte keuze,' Het kwam er kouder uit dan hij bedoelde. Lew gaf wel degelijk om het menselijk ras, maar hij wist niet hoe hij hen moest beschermen in een huis vol hongerige vampiers zonder zelf aan stukken te worden gescheurd.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Dewi - Mens.
Wow, had ik nu een soort privé bodyguard? Ha, nooit gedacht. Maar toch, ik wilde me niet zo zwak voelen dus was ik van plan niet 100% op hem te rekenen. ,,Laat maar..'' ik dacht even na en was blij dat zijn naam me ineens te binnen schoot. ,,Gawyn. Hij komt vroeg of laat toch wel binnen, desnoods via het raam. Laat hem maar komen, ik ben niet bang.'' ik was gek dat ik dit deed, maar het was waar, vroeg of laat zou hij vast door die deur heen rammen of iets dergelijks.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar grinnikend na, wierp nog een blik op de computer en liep toen relaxed terug naar mijn kamer. Dadelijk zou ik wel wat gegil horen en dan had je de poppen aan de dansen hoor. Eenmaal op mijn slaapkamer plofte ik neer op de sofa en staarde naar het plafond.

Elif - Goede Vampier.
Ik keek naar de jongen, hij was nogal.. Tsja, apart. ,,We wonen niet met ze, we beschermermen ze eerder tegen moordlustighe beesten.'' bij het laatste wat ik zei keek ik naar Odile. ,,Trouwens..'' ik richtte me aandacht weer op de jongen. ,,Hoe kom je hier en wat kom je doen?'' als hij nog nooit eerder zo bij vampiers was geweest vroeg ik me af waarom hij hierheen kwam. Misschien om juist andere te ontmoeten? Nah, daar leek hij me nou ook weer niet echt het typ voor.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Slechte vampier.

'Dat was onze keus niet,' zeg ik met een afwezige blik, denkend aan het stuk vlees dat me is ontsnapt. 'Ze kwam hier zomaar binnenlopen. Het is om gek van te worden! Die geur! En wie mag jij wezen? Hopelijk ga je me niet in de weg lopen want dat háát ik.' Maar dan glijdt mijn blik langs hem heen naar een kat die door de tuin loopt. Ik kijk op en zie de zon door de wolken breken. Het is alweer ochtend geweest. Dat mensenkind heeft ons de hele nacht wakker gehouden.
Ik neem een hap adem, zet me af en sprint met een ongelofelijke snelheid op de kat af, die ik dan ook te pakken krijg. Ze probeert me te krabben, maar ik ben sneller. Ik snij vliegensvlug haar halsslagader door en zuig het bloed op. God wat een verlossing. Als ik klaar ben merk ik dat de zon me duizelig begint te maken. Ik moet terug. En snel ook. Ik glip langs de nieuweling heen weer naar binnen toe. Zo. Dat moet me tijdelijk op de been kunnen houden.

No growth of the heart is ever a waste

Lew - Goeie vampier

'Er was iets mis met de kaart, waardoor ik nu hier terecht gekomen ben,' zei hij met een afwezige blik op het statige huis en de talloze bomen. Begaand met zijn trots kreeg hij de woorden 'Ik was verdwaald' niet over zijn lippen. 'Ik ben Lewis Triggs trouwens, Lew voor de vrienden.' Hij krulde zijn lippen om in een geamuseerde glimlach toen de tweede vampier als een bezetene de kat aanviel, haar gebrek aan zelfcontrole vond hij hoogstens amusant. 'Dus als ik het goed begrijp wil de helft van jullie de mens aan stukken rijten en de andere wil dat voorkomen?' Hij grinnikte. 'Wat een magnefiek plan,' grijnsde hij niet de moeite nemend om zijn spot te verbergen.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Dewi - Mens.
Wow, had ik nu een soort privé bodyguard? Ha, nooit gedacht. Maar toch, ik wilde me niet zo zwak voelen dus was ik van plan niet 100% op hem te rekenen. ,,Laat maar..'' ik dacht even na en was blij dat zijn naam me ineens te binnen schoot. ,,Gawyn. Hij komt vroeg of laat toch wel binnen, desnoods via het raam. Laat hem maar komen, ik ben niet bang.'' ik was gek dat ik dit deed, maar het was waar, vroeg of laat zou hij vast door die deur heen rammen of iets dergelijks.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar grinnikend na, wierp nog een blik op de computer en liep toen relaxed terug naar mijn kamer. Dadelijk zou ik wel wat gegil horen en dan had je de poppen aan de dansen hoor. Eenmaal op mijn slaapkamer plofte ik neer op de sofa en staarde naar het plafond.

Elif - Goede Vampier.
Mis met de kaart? Toen hij dat zei ging mijn ene wenkbrauw toch echt even de lucht in. Ik besloot er maar niks over te zeggen en luisterde naar wat ie nog meer te vertellen had. ,,Ik ben Elif.'' zei ik toen hij zichzelf ook had voorgesteld, mijn achternaam deed er niet toe. Nietwaar? Ik bedoel, ooit gehoord van een vampier met de achernaam Bakker? kom op, je zou op zijn minst iets beters verwachten. Ook ik keek naar Odile, wat een zelfcontrole zeg, eigenlijk triest. Toen de jongen, blijkbaar genaamd Lew, weer tegen me sprak keek ik hem weer aan. ,,Zoiets ja.'' gaf ik toe, ik kon 't niet hebben dat hij er zo over deed, zeker weer zo iemand als Odile. ,,Als je het niks vind mag je van mij opbokken. Als je de weg terug teminste nog weet te vinden.'' deze keer was het mijn beurt om te grijnzen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.