Ik moet vrienden leren maken. - Liefde, Vriendschap & Familie

Hoy, dit wordt dus een van de langste verhalen ooit.

Nou, ik heb het gevoel dat ik iedereen aan het verliezen ben, ik heb geen idee meer wie m'n beste vrienden zijn, ik heb vrienden jah, maar daar ga ik alleen op school mee om, en ik heb echt mensen nodig om 's avonds mee af te spreken en in de weekends enzo, maar die heb ik niet meer. Mn (ex-?) Bff J. is steeds maar jaloers en kwaad, ze kan het volgens mij niet opkroppen dat ze me nu zo soms eens moet delen, omdat ik nu een vriendje heb. Ik ben er jaren alleen voor haar geweest, en nu ben ik natuurlijk ook voor hem, maar ook nog steeds voor haar. Ze vertelt me alles, maar nu niet meer. Ze negeert me, sluit me buiten, al die dingen. Dan heb je A. en die praat enkel nog met me als ze een probleem heeft, voor de rest hoor ik niks van haar en op school praat ze ook bijna nooit tegen me. Dan heb je L., dat is nog de enige die ik nog m'n bf kan noemen, ze is m'n soulmate, maar met haar kan ik niet 's avonds afspreken want ze woont te ver. Ze is de enige waarvan ik nog weet dat ze er écht is. Dan heb je ook nog J. het is gewoon anders, niet meer als vroeger, hij is net als L. nog een van de enigen die ik nog heb. Maar hij woont zelfs nog vérder dan L. dus die kan me daar ook niet bij helpen. En al de rest van de vrienden die ik heb, hebben allemaal al iemand waarmee ze altijd optrekken, en ik wil er niet tussenkomen. En weet je, ik vertel dit dan allemaal aan mijn vriendje, maar ik denk niet dat hij het altijd even fijn vind om al mijn problemen te moeten aanhoren, omdat hij er zelf ook genoeg heeft.
Ik heb ook wel heel veel last van faalangst, dus ik durf me niet meteen in een groep vreemden te gooien, dat durf ik écht écht écht niet! En mensen aanspreken is ook een probleem :')
Ik moet echt dringend vrienden maken, want ik heb het echt moeilijk met het feit dat ik niemand meer heb. :'(
Ik heb nog wel iemand I. waar ik mee kan optrekken. En dat gaat nog een beetje goed tussen ons, maar ik weet niet of het hetzelfde gaat zijn als vroeger, want we hebben heel veel ruzie gehad voor we mekaar niet meer spraken. En ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.

Sid schreef:
(...)

+ Probeer ook eens te bedenken of de reden waarom je ex-bf nu ineens zo is beginnen doen, niet bij jezelf ligt. Ik zeg niet dat er iets met je is, helemaal niet, dus voel je niet aangevallen. Het is gewoon -ja, ik weet dat het gemeen is- dat ik en mijn vriendengroep nu ook iemand aan het buitensluiten zijn, omdat ze gewoon niet opgroeit, ze is net een kind van 10.
Ik zeg niet dat jij zo bent, ik wil je enkel helpen, want als het zo is, dan zie je de andere kant van de zaak.
Okay, dit klinkt misschien wel erg cru, maar als het niet van toepassing is, trek het je dan niet aan (:

Nou, ik ken haar al van sinds we klein waren, en voor zover ik weet ben ik binnen dit en buh. 5 maanden niet drastisch veranderd, en ik ben best volwassen, al zeg ik het zelf, en zij is net hetzelfde. Dus ik snap het echt niet..