Lucht Je Hart • 731 - Off-Topic

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Ugh, i feel like floppy jello. Niet vooruit te branden en alles is moeilijk, al helemaal het uit bed komen. I just wanna sleep until its over :c

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Espresso MET OPGESCHUIMDE KOKOSROOM? Holy hell, dit ga ik voortaan doen als ik curry maak, this is heaven. The coffee tastes like chocolate now??

|| I told you not to play with the misfit toys ||

Mijn hoofd steekt

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ik wil echt gewoon even zo hard roepen tegen een bepaald iemand.
Gelukkig was de IT-guy net wel heel erg lief.

Nothing is impossible in my own powerful mind.

uuugh me so sleepy.. en dan heb ik direct na werk een etentje.. Hoe ga ik dat volhouden?

En de adrenaline rush van twee keer de politie aan de lijn hebben vandaag helpt ook niet mee.

"She would've made such a lovely bride, what a shame she's fucked in the head, " they said

Waarom blijft mijn lichaam ontstekingen aanmaken? :c like i get it, I need to slow down, i just don't have the time jeez

Even the smallest can change the course of the future

niet ik die even een rpg-topic in moest sluipen om te kijken hoe de columns code ook alweer werkte lol. die s is geniepig

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Frodo schreef:
Waarom blijft mijn lichaam ontstekingen aanmaken? :c like i get it, I need to slow down, i just don't have the time jeez

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maybe moet ik straks maar wat gaan schrijven om mijn gedachten wat te verzetten.

Nothing is impossible in my own powerful mind.

Oma wat hád ik nou gezegd?!! Niet sneuvelen voordat we naar de musical zijn geweest 🙄

She be in hospital awaiting CT-scan results

Dramatic

Renna schreef:
Oma wat hád ik nou gezegd?!! Niet sneuvelen voordat we naar de musical zijn geweest 🙄

She be in hospital awaiting CT-scan results

|| I told you not to play with the misfit toys ||

Pupper pupper pupper pupper.

Ik ga wel moeten wennen dat ik permanent naar hond ruik. De geurkaas doet wel veel.

En mijn gerbil is supersneu aan zijn kot aan het graven omdat hij er niet uit mag... straks een kwartiertje langer blijven zitten als de woef in de bench ligt. Mijn muizenventje verdient ook aandacht.

Mijn brein breint zoals het breint.

Zoooo, tijd om even alle suggesties door te nemen. Dank voor het meedenken allemaal!

Caverna schreef:
(...)

Ja dat schijnt ook wel een beetje het probleem van de huidige ggz te zijn, dat ze alleen de 'simpelere' gevallen aannemen (daar val ik onder met "maar" een burn-out/long covid) omdat dat minder tijd kost, en daardoor de mensen die het het allermeeste nodig hebben buiten de boot vallen. Ik hoop dat je het met je zorgverzekering voor elkaar krijgt om toch bij een fijne therapeut terecht te komen, ik weet wel dat buiten de ggz je ook veel meer ruimte hebt om te duiden of je wel of niet een goed gevoel hebt bij een persoon.
Also: ik ben ervan overtuigd dat je met (deels) lichaamsgerichte therapie het verste komt. Want uiteindelijk draait het vooral om verwerking van shit, en die shit zit vast in je lichaam, niet in je hoofd. Leren om vanuit je lichaam te leven én om te innerlijke kind (klinkt zo zweverig, maar dat is jij als kind die niet voldoende gezien is) ruimte te geven en te helen, is - met alle kennis die ik erover opgedaan heb - de weg naar verbetering.
Maar doe ermee wat voor jou het beste voelt natuurlijk ♥️

Caverna schreef:
(...)

Oja schematherapie is ook helpend! Ik denk dat de combinatie van bepaalde therapieën uiteindelijk de weg naar verbetering is haha. Ik hoop dat in de toekomst zenuwstelselregulatie meegenomen wordt in therapie; dan neem je namelijk het fysieke deel (en daarmee bedoel ik letterlijk de hersenverbindingen, hormonen die door je lijf gaan, etc.) mee in herstel. Want de zenuwstelseltheorie (voor de geïnteresseerden: polyvagaaltheorie) verklaart waarom je het ene moment bepaalde dingen wel kunt hebben en het andere moment niet, en hoe je op dingen reageert, en dat het allemaal te maken heeft met veiligheid. En dat het dus heel belangrijk is om je zenuwstelsel te leren dat het veilig is, ook als iets in het verleden gevaarlijk leek. Als je het eenmaal begrijpt, is het overduidelijk haha.

Anyway, hier zijn de (helpende) therapieën m.b.t. zenuwstelselregulatie:
- ACT (mijn grote favoriet): daarbij leer je afstand nemen van je (angst)gedachten, nare emoties toe te laten ipv weg te drukken, meer in het moment te leven en naar je eigen waarden te leven (waarbij je dus echt kiest wat voor jou belangrijk is, zelfs als dat ongemak oplevert). Dit is ook de basis van zenuwstelselregulatie: die angstgedachten ontstaan namelijk doordat je zenuwstelsel denkt dat er gevaar dreigt, en door ze niet serieus te nemen, geef je signalen van veiligheid af. Voor emoties geldt hetzelfde: door ze toe te laten, laat je je zenuwstelsel zien dat ongemak en pijnlijke emoties weliswaar niet leuk zijn, maar ook niet gevaarlijk en dat je veilig bent.

- Cognitieve Gedragstherapie is héél platgezegd en kort door de bocht, het ombuigen van negatieve gedachten naar positieve varianten, en daardoor ook je gedrag daarop aanpassen. Ook dit sluit weer aan bij zenuwstelselregulatie: door bijvoorbeeld activiteiten niet meer als gevaarlijk te labelen ("ombuigen van gedachten"), en ze tóch te doen, leert je zenuwstelsel dus dat die activiteiten niet gevaarlijk zijn. Als je bijvoorbeeld presenteren eng vindt, is dat omdat je zenuwstelsel denkt dat je kunt afgaan, en afgaan = afwijzing en afwijzing = gevaar. Met CGT leer je dan dat je niet werkelijk in gevaar bent als je toch gaat presenteren, en dat zorgt weer voor meer signalen van veiligheid.

- Schematherapie is minder in het hier en nu en duikt meer het verleden in: wat is de reden dat je die patronen hebt opgebouwd? Je kijkt dan ook naar je innerlijke kind - wat heb jij in je jeugd gemist, waar zitten de tekorten, waardoor je nu soms buitenproportioneel heftig reageert op situaties die op zichzelf niet zo heftig zouden zijn? Ben je bijvoorbeeld in je jeugd heel vaak afgewezen, dan reageer je nu veel heftiger op een afwijzing dan iemand die dat niet heeft gehad in zijn jeugd. Met schematherapie ga je kijken wanneer je reageert vanuit je 'kindmodus' (dus vanuit het kind dat niet kreeg wat het nodig had), en probeer je dat om te zetten naar reageren vanuit de gezonde volwassene die je nu bent.
Hier zit ook veel verwerking in en zelfanalyse en ook dit sluit aan bij zenuwstelselregulatie. Want emoties die je vroeger onderdrukt hebt, zetten zich in je zenuwstelsel vast. Je zenuwstelsel heeft die emoties als 'gevaarlijk' gelabeld, dus als je in een situatie komt die deze emotie weer kan triggeren, schiet je zenuwstelsel in de gevaarmodus, om jou te beschermen tegen die emoties. Maar als je die emoties nu alsnog de ruimte geeft, geef je dus het signaal naar je zenuwstelsel: ik ben veilig, ik kan deze emoties dragen. En daardoor schiet je zenuwstelsel in het hier en nu ook minder in de angst wanneer je een vergelijkbare situatie zit: de emotie is niet meer zó eng.

- EMDR sluit hier heel goed op aan. Want trauma's zijn situaties die je zenuwstelsel ook als extreem gevaarlijk heeft gelabeld, en daarom schiet je zo in paniek als er iets gebeurt wat daaraan doet denken (en dat kan van alles zijn, vaak zintuig-gerelateerd: beeld, geluid, geur, of een situatie, etc). Met EMDR haal je de lading van die vorige situatie af, waardoor je zenuwstelsel dus leert dat het ook in het hier en nu minder heftig op vergelijkbare situaties hoeft te reageren.

- Lichaamsgerichte therapie is therapie die, de naam zegt het al, zich op het lichaam focust. Wat hier heel mooi aan is t.o.v. bovenstaande is dat het ook de dingen meepakt die je je weliswaar niet meer kunt herinneren met je hoofd, maar die nog wel in je zenuwstelsel opgeslagen liggen. Bijvoorbeeld dingen die je als baby hebt meegemaakt. Dit is precies de reden waarom baby's direct na hun geboorte bij de moeder op de borst worden gelegd, om te zorgen dat er geen hechtingsissues zich in het zenuwstelsel opslaan. Maar 5% van hoe je in een situatie reageert, komt door je bewuste brein; de overige 95% is onbewust en gebaseerd op alles wat je hebt meegemaakt (de reden dat iedereen anders reageert in eenzelfde situatie). Met lichaamsgerichte therapie kun je ook bij dat onbewuste deel komen en leer je verwerken zonder dat je in het verhaal blijft hangen.

Er zijn nog veeeeeel meer therapieën maar dit zijn degene die het meest voorkomen volgens mij, en waar ik ook het meeste verstand van heb. Psychologen die alleen de basisopleiding gevolgd hebben, geven veelal Cognitieve Gedragstherapie (CGT), en daar komen de meeste mensen ook het eerst terecht (dit heb ik ook gehad). Die andere therapieën leer je vooral door door te leren, geloof ik. Lichaamsgericht is gelukkig ook wat meer opkomend binnen de GGZ, maar moet je toch vooral nog buiten de GGZ zoeken. En voor ACT geldt dat er naast therapeuten ook veel coaches zijn, dat is aan de ene kant goed want iedereen zou er baat bij hebben; aan de andere kant wordt het dan wel minder serieus genomen als therapie, terwijl het bewezen zeer effectief is (uit onderzoeken en uit mijn eigen leven haha).

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

I was just attacked by my own playlist. I forgot I put techno in there lol.

O mia lost elan. Tu isag elythe.

Derks schreef:
Zoooo, tijd om even alle suggesties door te nemen. Dank voor het meedenken allemaal!


(...)

Ah ja, een uitgebreidere uitleg, thanks!

Ik ben direct bij de SGGZ binnengekomen als EPA-patiënt (wat ik heel gek vond) en ik heb daardoor de hele basis GGZ eigenlijk overgeslagen, heb daarin nog nooit contact met een basispsycholoog gehad en heb dus ook geen CGT gehad.

Ik heb schematherapie in groepsvorm gehad, eerst ambulant, werkte niet voldoende, toen klinisch maar ik was volgens m'n groepsgenoten 'te incapabel voor therapie' en moest daardoor de kliniek verlaten (het was ook een hel, want ik had al zes maanden ambulant schematherapie gehad en toen kwam ik in die kliniek, moest ik in de eerste tien weken alle termen opnieuw leren. Die kende ik al, dus ik had het gevoel dat ik daarmee m'n tijd aan het verdoen was, maar je mocht pas verder met aan de slag gaan met die termen als je groepsgenoten akkoord hadden gegeven dat je er klaar voor was. En dat akkoord is nooit gekomen.

Groepstherapie werkt niet voor mij - voelt niet veilig, en dat is tijdens de therapieën helaas ook bevestigd... En qua schematherapie ken ik de theorie dus alsof ik psychologie gestudeerd heb, maar het echt toepassen is nooit gebeurd, ook niet individueel daarna omdat ik er volgens de therapeuten niet klaar voor zou zijn.
Ik denk dat ik inderdaad meer naar het lichaamsgerichte moet kijken.

Ik vind het ook heel raar dat er in al die jaren GGZ nooit is gekeken naar zelfzorg, leefstijl, beweging, voeding, dat soort dingen. Ben in juni met een leefstijltraject gestart in de hoop dat dat mij verder zou brengen dan de GGZ, maar helaas was dat een verkapt afvaltraject waardoor ik toen ik huilend bij de diepvriesmaaltijden in de supermarkt stond, besloot: dit moet nu stoppen, anders ontwikkel ik een eetstoornis. Dus daar ook weer mee gestopt.

Ik ga in ieder geval verder kijken, zeker naar lichaamsgericht, thanks voor je uitgebreide uitleg! Moet nu weg, maar denk ook dat heel veel uitgebreider niet interessant is voor hier haha)

Omnia mutantur, nihil interit