Siegmeyer schreef:
(...)
Wat is voor jou weerstand? Jullie hoeven het beiden niet ermee eens te zijn wat de ander zegt. Een vriendschap gaat niet om het altijd leuk te hebben (algemeen bedoeld), het gaat om het elkaar in begrip te laten (en te steunen). Als je dit niet voelt bij hem, dan heeft het (helaas) z'n beste tijd gehad imo. Beiden partijen horen zichzelf te kunnen zijn in een vriendschap. Heb je het gesprek met hem gehad?
Hij kan dat soort dingen moeilijk horen en o.a. veranderd vaak van onderwerp als ik iets van kritiek op hem heb. En hij heeft me wel veel kunnen steunen en in mjn waarde gelaten in het verleden, maar de laatste tijd zie ik dit een stuk minder terug. Wat ook zichtbaar is in hoe we elkaar nog niet gesproken hebben, want hij was een keer ziek en sindsdien lukt meeten niet. (Het lijkt op ontwijking van wat ik kan zien.)
Hiernaast heb ik het ook met mijn moeder besproken, en als hij sommige dingen niet kan/wil veranderen is het inderdaad voorbij omdat ik anders mezelf niet meer kan zijn.. Wat hopelijk niet gaat gebeuren, maar als we niet praten gaat het geheid wel gebeuren ben ik bang..
Here is to hoping that we will meet up on Saturday, because we neeeeed to talk.
If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn