[RPG • 100] Welcome to Magix! | Speeltopic - Speeltopics

29 nov 2023 - 16:06 Halbrand is online

_{𝒲𝑒𝓁𝒸𝑜𝓂𝑒 𝓉𝑜}
-ˋˏ ༻ 𝕄𝔸𝔾𝕀𝕏 ༺ ˎˊ-

rollentopic | praattopic 1 - 2 | speeltopic

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

In een pocket realm, enkel bereikbaar via magie, ligt de gelijknamige hoofdstad van de Magische Dimensie Magix. Magix is het hart van alles en iedereen die ook maar iets met magie te maken heeft en is thuis voor mensen, goblins, feeën, heksen, trollen, elfen en zoveel andere wezens van over de hele Magische Dimensie.

Ze komen er niet alleen om een thuis te vinden, maar ook, en vaker zelfs, om hun magische carrière van start te laten gaan. De Universiteit van Magix vormt de thuishaven voor haar drie faculteiten: Alfea in het zuiden, Red Fountain in het centrum en Cloud Tower in het noorden. Studenten van over heel Magix komen er al eeuwenlang studeren; om een goede leider te worden, om een bekwame strijder te worden, om leerkracht te worden of simpelweg om hun dromen waar te maken. De drie faculteiten werken harmonieus samen om de beste feeën, heksen en specialisten af te leveren - en slagen daar meestal ook in. Niet alles is echter wat het lijkt en na het fiasco van vorig jaar... wie weet wat er de studenten staat te wachten?

Sluit je aan bij de veilige familie van Magix University! Waar hoor jij thuis?

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

VRIJDAG 15 DECEMBER 2023

Het academiejaar is al even geleden begonnen, maar de vreemde sfeer van het einde van vorig jaar lijkt met de start van de winter te verergeren. Mensen beginnen vragen te stellen - en de faculteiten geven geen informatie. Wat is er precies gebeurd op die missie vorig jaar? Waar komt die plotselinge avondklok vandaan? Waarom zijn er maar vier van de acht studenten teruggekomen? En waarom weten ook zij niet wat er precies gebeurd is?

Hoe dan ook; de kerstvakantie komt er binnen een weekje aan, en daarna de halftijdse examens. De stress die daarbij komt kijken, doet niets om de grimmige sfeer op school te dempen. Enkele studenten hopen die toch wat op te warmen door het jaarlijkse winterfeest op punt te zetten; deze avond in de prachtige balzaal van Red Fountain. Misschien kunnen de gemoederen toch opgefleurd worden door een avondje stappen in het stadscentrum? Of gooit de avondklok roet in het eten en zorgt het alleen maar voor een grotere hetze?

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

INFORMATIE & LORE

In de informatiestory vind je een uitgebreide beschrijving terug van de werking van Magix University, alsook welke realms er in de RPG bestaan en hoe de krachten precies werken. Je bent vrij om uit deze opties te kiezen. Als je toch nog iets anders wil, bespreek het dan even hier en dan kijken we wat er mogelijk is binnen de lore die we afgebakend hebben.

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

ROLLEN

ALFEA
𝒻𝒶𝒾𝓇𝒾𝑒𝓈

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

CLOUD TOWER
𝓌𝒾𝓉𝒸𝒽𝑒𝓈

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

RED FOUNTAIN
𝓈𝓅𝑒𝒸𝒾𝒶𝓁𝒾𝓈𝓉𝓈

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

REGELS

• Het woordenminimum is 100 woorden.
• De huisregels van Quizlet en daarbij in het bijzonder het RPG-forum gelden uiteraard ook hier.
• 16+ is toegestaan, maar gelieve hier wel voor te waarschuwen zodat anderen het kunnen mijden als zij het liever niet lezen.
• Bespreek gevoelige onderwerpen op voorhand met je schrijfpartner.
• Als glowfaery of Tolkien niet online zijn, maakt de laatste die reageert een nieuw topic.
• Als ik 21 dagen niets van je hoor, kom ik je stalken xoxo.
• Als je 45 dagen niets post, word je automatisch van de lijst verwijderd.
• Reservaties blijven 10 dagen staan.

[ bericht aangepast op 7 feb 2024 - 22:02 ]

help

23 feb 2024 - 14:31 Saureus is online

Saureus 1959

『 Malia Coco Zulema 』
The Mediator • Specialist • 21 years old

Outfit, hair| Table 3| With Jay

Malia is totaal niet bezig met de gesprekken aan de andere kant van de tafel. Ze houdt de omgeving vaak wel in de gaten, een gewoonte die ze heeft gekregen tijdens haar opleiding. Als specialist is het belangrijk dat ze niets over het hoofd ziet. Een andere kwaliteit die ze heeft ontwikkeld, is haar vermogen om te focussen. Haar complete aandacht ligt dan ook bij Jay, waarbij ze geen aandacht schenkt aan de anderen die bij hen aan tafel zitten. Pas als ze haar naam hoort vallen, draait ze haar hoofd naar het groepje toe. Ze werpt hen een waarschuwende blik toe, haar wenkbrauw lichtjes geheven. Ze heeft niet gehoord hoe ze over Jay aan het roddelen waren, anders had ze wel ingegrepen. Op de blik na zegt ze er niets over, zij zijn haar moeite niet waard.

"Pardon," begint Jay. Ze verplaatst haar aandacht naar hem. "Ik weet dat het heel leuk is om over mij te roddelen, ik ben me er namelijk ook wel van bewust dat ik niet binnen jullie stereotype van normaal val. Maar ik zou het toch kunnen waarderen als jullie mijn vriendin hier buiten willen houden. Als jullie het zo graag over mij willen hebben, prima, ga je gang, maar Malia heeft echt niks te maken met jullie geroddel. Dus als jullie daarmee zouden kunnen stoppen en het daadwerkelijk over iets leuks zouden hebben, zou ik dat in ieder geval erg kunnen waarderen. Al snap ik wel dat jullie niks doen in het weekend dat leuk genoeg is om over te vertellen."
Een paar keer knippert Malia met haar ogen. Haar mondhoeken krullen een stukje op; het is schattig dat hij het voor haar opneemt. Ondanks dat het niet nodig was geweest.

Zijn woorden lijken te werken, want Jacinto, Ariella en Diana houden vanaf nu hun mond. Indrukwekkend. "Sorry voor dat," glimlacht hij, maar Malia wuift zijn verontschuldiging gelijk weg. ‘Zij zijn in de fout gegaan, jij niet,’ voegt ze daar nog aan toe. ‘Maar bedankt, dat je achter me staat.’ Ze werpt hem een klein glimlachje toe, voor ze het gesprek weer vervolgt. "Is die Pyros-expeditie dan niks voor jou om aan mee te doen? Dat lijkt me bij uitstek iets om ervaring op te doen voor wat je wil gaan doen later."
De specialist weet dat ze het graag wilt doen, maar toch is het fijn om van iemand anders te horen dat het écht bij haar past. ‘Het is inderdaad een goede ervaring. Ik zou dit jaar graag meewillen op expeditie, maar ik vraag me af of het wel doorgaat. Na alle chaos van afgelopen jaar weet ik niet of ze dat nog eens willen riskeren. Nou moet ik zeggen dat ze er ook niet echt transparant over zijn,’ dat laatste mompelt ze erachteraan. ‘Dat wordt gewoon afwachten,’ vervolgt ze schouderophalend. Ze neemt haar glas en drinkt nog een klein beetje van de cava. Ze is niet van plan om helemaal dronken te gaan, want ze háát het om zo de controle te verliezen. Aangeschoten is echter een prima staat en dat is dan ook haar doel. Dat maakt de hele gebeurtenis een stuk aangenamer.

Jay praat daarna weer verder over de werpsterren. Malia had al verwacht dat hij daarop terug zou komen, gezien hij veel bezig is in zijn hoofd.
"Om ondertussen ook wat verder te itereren op je werpsterren; heb je normaal iets van een houder of iets anders om ze in te doen en mee te nemen? En moeten ze zelf actief laten waar ze liggen of is iets meer passiefs ook goed, zeg maar dat ze een geluidje maken als je er in de buurt loopt?" Over die vragen moet Malia goed nadenken, want ja, wat wil ze nou precies? Ze heeft nooit echt nagedacht over het feit dat ze haar geliefde werpsterren kan verbeteren met behulp van techniek. ‘Ik draag ze normaal in een compacte houder en ik zou het denk ik fijn vinden als ze geen geluid maken, want dat zou mijn locatie kunnen verraden. Ik zou willen dat ik met ideëen kon komen, maar ik weet hier niets van,’ zegt ze met een zachte grinnik. Ze vertrouwt Jay erop dat hij met een fantastische uitvinding komt, want zelf zou ze niet weten hoe zoiets werkt.

24 feb 2024 - 18:49 Mazino is online

Mazino 5451

┈┈┈┈┈┈┈┈┈▲▽▲┈┈┈┈┈┈┈┈┈

₮ⱧɆ ₩łⱠĐ₵₳ⱤĐ
^{Elijah ≪ E L I ≫ Rhys}

┈┈┈┈┈┈┈┈┈▼△▼┈┈┈┈┈┈┈┈┈

Gelukkig voor de heks wist de specialist alle puzzelstukjes bij elkaar te plaatsen tot een volledig antwoord en hoefde hij geen verdere vragen te beantwoorden om Ace in actie te krijgen. Voor Eli was het veel minder een zaak van vertrouwen dan dat het gewoonweg ging om noodzaak. Keuzes waren momenteel een luxe die de heks zich even niet kon veroorloven en dit deel van de avond ging op instinct dus beter dat er niks vreemds gebeurde waar hij daadwerkelijk actief op moest reageren. Gelukkig gingen er niet meteen alarmbellen rinkelen toen hij zijn leven letterlijk in de handen van de specialist legde. De warmte van Ace trok meteen door zijn koude handen heen. Het kostte even voordat hij zijn stijve lichaam weer werkend had en met wat coaching van Ace wist hij op te staan, zijn oogleden strak op elkaar geperst. Voorzichtig liep hij achter de specialist aan, oplettend voor elke opmerking die Ace maakte. Eli voelde hoe de gang afwisselde tussen plekken met een lamp en plekken zonder, maar zijn ogen bleven dicht. Was dit hoe de rest van de wereld zich voelde als het daadwerkelijk donker was? Hij snapte nu ook wel waarom iedereen overal en altijd het licht aan wilde.

Eli had geen idee hoe lang ze aan het lopen waren of waar ze precies naartoe gegaan waren voordat Ace ze stil hield en hem even los liet. Er klonk wat gerammel en een klik voordat er een deur open leek te gaan. Het duurde niet lang voordat zijn handen weer vastgepakt werden en Eli naar binnen geleid werd. Het was meteen duidelijk voor de darkness witch dat deze kamer anders was dan de gang waar ze net doorheen liepen. Nog geen stap in de nieuwe ruimte en de stress begon langzaam uit zijn lichaam weg te ebben. De specialist plaatste hem in een zachte stoel die hij wel kende van zijn eigen tijd als assistent in lessen voordat Eli de deur dicht hoorde gaan. Ace gaf aan dat de kust veilig was en Eli deed zijn ogen weer open. Een zucht van opluchting was hoorbaar toen hij het lokaal kon zien, zijn magie gaf hem een vrij gedetailleerd idee waar alles stond en het duurde niet lang voordat hij Ace gevonden had die van de deur terug liep. Een grinnik ontsnapte hem toen hij Ace tegen een van de tafels zag lopen en hoorde schelden.
"Voorzichtig, jij ziet niks," zei hij, zijn stem nog steeds zacht toen Ace het voor elkaar had gekregen om weer bij hem te komen. Hoewel het duister van het leslokaal veel verhielp, ging het wel even duren voordat Eli zich weer helemaal chill voelde. De heks had tenminste niet meer het idee dat hij vast zat in het licht en dat deed gewoon al heel veel. Met de stilte die hier was kon hij veilig zijn oordopjes terug in zijn binnenzak doen.

Het idee van een omhelzing was eigenlijk wel iets dat Eli zag zitten. Hij had zich toch al praktisch helemaal bloot gegeven aan de specialist met zijn vertoning van daarnet dus dit kon er ook wel bij. Zijn trots lag toch al in de goot na alles wat er vanavond gebeurt was.
"Ik sta voor je," zei hij, voorzichtig raakte hij Ace' bovenarm aan zodat de specialist wist waar Eli was voordat de heks zijn armen om Ace sloeg en de specialist tegen zich aantrok. De warmte van de ander was zeker welkom en zijn lichaam begon meteen te ontspannen tegen het stevige lichaam van Ace. Hoe had hij zo snel kunnen vergeten hoe prettig dit was, het was nauwelijks drie weken geleden.
"Dankje," fluisterde hij terwijl hij zijn hoofd op Ace' schouder liet rusten. "Al heb ik misschien je avond zo wel een beetje verpest." Misschien moest hij de specialist weer loslaten, Eli had eigenlijk geen idee hoe prettig Ace het allemaal vond, maar stiekem wilde hij deze comfort ook nog niet kwijt. Uiteindelijk gunde Eli zichzelf nog vijf seconde voordat hij Ace weer losliet. Voorzichtig nam hij Ace het laatste kleine stukje naar de docentenstoel om de specialist er vervolgens op te zetten. Dan zou Ace ook nergens meer tegenaan lopen.
"Zo, nu niet vallen" zei hij terwijl hij zelf plaats tegenover de specialist plaats nam op het bureau. Het viel hem nu pas op dat de specialist zijn bril op zijn hoofd had staan.
"Die is zo niet jou stijl," zei hij met een kleine glimlach terwijl hij zijn bril terug pakte en ook in zijn binnenzak stopte. Het complete duister maakte dat Eli zich in ieder geval zorgeloos kon bewegen, de hoofdpijn was nog steeds behoorlijk sterk aanwezig, maar Eli wist dat dat iets was dat langzaam zou afnemen als zijn magie weer zou aansterken.

24 ▲▽▲ Darkness witch ▲▽▲ Dark classroom w/ Ace

┈┈┈▲▽▲┈┈┈
┈┈┈▼△▼┈┈┈

^꧁ Dorothea Folant ^꧂

Een sluwe glimlach vormde zich op Dorothea's gezicht, tot nu toe werkte alles hoe ze het graag zag. Ze had echt niks met dit soort fancy diners, maar in haar gesprek met Njord vooraf hadden ze samen wel iets bedacht om de avond wat leuker te maken. Dat de avondklok verlaat was, was wel iets waar ze gebruik van moesten maken. Ze keek nog een keer naar Njord terwijl ze met oogcontact probeerde te kijken hoe lang hij nog wilde blijven zitten. De conclusie was dat ze in ieder geval nog tijdens het hoofdgerecht zouden blijven en daarna wel even zouden kijken, dan hoefde ze niet zelf nog eten te regelen mochten ze toch weg gaan. Nu Eli en Ace toch al een keer van tafel waren gegaan, was het ook niet zo erg als zei dat later zouden doen.

De uitbarsting van Cinder was bijna de kers op de taart van wat ze zonet had weten op te zetten. Met een onschuldige blik keek ze de andere heks aan.
"Oh echt?! Oeps!" zei ze verbaasd. "Hoe zou jij het dan aanpakken? Voor als ze straks terugkomen zeg maar." Njord grinnikte even bij de vraag, Dorothea wist dondersgoed dat de specialist doorhad wat ze allemaal aan het doen was. Het plan was simpel geweest, als ze bij hun vrienden ingedeeld waren, gingen ze gewoon een leuke avond hebben, zo niet dan konden ze een beetje spelen met de mensen aan tafel. Nu was het extra leuk dat ze samen met Njord ingedeeld was en ze daarmee samen konden genieten van de reacties van haar tafelgenoten. Ze voelde Njord's hand onder tafel over haar bovenbeen aaien, een duidelijk teken dat het allemaal nog goed ging. Rustig pakte ze haar glas water en kleine ijskristalletjes vormde zich over de wanden. Prachtige patronen ontstonden er. Het was een van haar favoriete bezigheden als ze zich verveelde, maar niet weg kon van een gesprek gezien er meestal wel drinken beschikbaar was.

Oh zelfs Nestor ging zich met het gesprek bemoeien! Dit werd nog gewoon echt een feestje. Het had wel lang geduurd voordat de earth fairy zich had durven mengen in de conversatie. Was de jongen echt zo ongemakkelijk in dit soort situaties? Dat was leuk om te weten.
"Och wat weet jij er nou van?" vroeg ze met haar gewoonlijke intensheid aan de earth fairy. "Je bent nu al aan het stressen over iets simpels als een Enchantrix. Laat de moeilijke gesprekken maar gewoon over aan de volwassenen aan deze tafel."

4e Jaars ice witch.
Tafel 4 met Cinder, Njord en Nestor

fc: Blanca Soler

[ bericht aangepast op 24 feb 2024 - 19:51 ]

Do it scared, but do it anyway.

28 feb 2024 - 18:31 amberkishatu is offline

amberkishatu 205

Cinder Harmony

With Nestor, Njord & Dorothea - table 4

Haar frustratie werd alsmaar groter door de opmerkingen van Dorothea. Het leek erop dat zij en Njord enkel uit waren op wat geruzie en daardoor er niets beter op hadden gevonden dan hun verveling tegen te gaan door haar strategie om zeep te helpen. De glimlach die de ice witch zelfverzekerd droeg op haar gezicht, bevestigde dit alleen maar. Het leek niet of ze iets zou te weten komen van de twee. De vraag luidde dus hoe precies ze van hen gebruik kon maken. In tegenstelling tot hun, was dit namelijk geen spel voor haarzelf. Dorothea en Njord waren ondanks hun kinderachtige streken niet te onderschatten en als Cinder niets kon bedenken om ze onschadelijk te maken zouden ze alles nog in de war kunnen sturen.
“Cinder heeft gelijk.” De woorden stopten de hersenspinsels die rondgingen in haar hoofd. Ze keek Nestor aan, terwijl de validatie als een warme golf over haar rug kroop. Natuurlijk had ze gelijk, dat wist ze zelf goed genoeg, maar het feit dat de verlegen earth fairy de woorden sprak, bewezen haar één ding. Haar strategie was effectief geweest . Ze keek hem licht verbaasd aan.
“Het enige wat jullie doen is mensen wat bijdehand beschuldigen. Zelfs al zouden ze iets weten, dan gaan ze dat niet aan jullie neus hangen als ze het niet horen te zeggen,” bracht hij uit.
Cinder glimlachte bemoedigend. Misschien had hij meer potentieel dan hij initieel had laten uitschijnen.
"Och wat weet jij er nou van?" kaatste Dorothea terug. "Je bent nu al aan het stressen over iets simpels als een Enchantix. Laat de moeilijke gesprekken maar gewoon over aan de volwassenen aan deze tafel."
Cinder liet haar blik over haar tafelgenoten gaan alvorens de puzzelstukken van haar nieuwe strategie zich in elkaar flansten. Vervolgens grinnikte ze. “ Misschien moet je je eigen advies eens leren volgen”, merkte ze op terwijl ze de twee aankeek met een gespeelde naïeve blik.” Als ik het me goed herinner hebben jullie eigenhandig Aspen en Elijah naar buiten gekegeld. Dat lijkt me niet door een intellectuele conversatie te houden.”
Ze liet het gesprek even kalmeren voor ze afsloot.
“Daarnaast”, zei ze met dezelfde honingzoete toon die Dorothea eerder nog gebruikt had. “Jij was natuurlijk meteen een kei met je gloomix.”

[ bericht aangepast op 10 maart 2024 - 16:21 ]

"I wonder if life smokes after it fucks me"

28 feb 2024 - 21:54 Hexcore is offline

Hexcore 33026

ASPEN 'ACE' ZYON
The Merrymaker ☀︎ Bo Staff ☀︎ 22
The Fit ☀︎ A dark classroom ☀︎ With Eli

'Maakte Eli nu net een grapje?’ ging er door Aspens hoofd. Het was zo zacht geweest dat de specialist het bijna gemist had. Het kon even goed bezorgdheid zijn, maar dat betwijfelde Ace nog meer dan de gedachte over het grapje. Er viel opnieuw een stilte over het tweetal, maar die leek ondertussen een pak minder gespannen. Ace luisterde aandachtig naar wat hij kon horen en Eli’s ademhaling was ondertussen een pak minder moeizaam dan voorheen.

De wonderen waren die dag ook de wereld ook nog niet uit toen Eli zijn aanbod aannam voor een knuffel. Het gebrek aan, wel, zicht, maakte het voor Ace een pak moeilijker, maar met een kleine instructie wist hij uiteindelijk de heks wel te vinden. De specialist pakte de ander voorzichtig vast, alsof hij een vogeltje was dat zeker niet mocht schrikken. Aspen was echter wel blij om de spanning uit Eli te voelen wegvloeien. De heks had zijn hoofd op Aspens schouders gelegd. Ace mocht dan wel kleiner zijn, breed was hij zeker genoeg en Eli leek het op zijn minst comfortabel te vinden. Zonder dat de specialist het merkte, was er een glimlach op hun gezicht gekomen.

Uiteindelijk sprak Eli ook zijn dankbaarheid uit en een soort van excuses, maar Ace wilde daar niets van horen.
“Als er iemand mijn avond heeft verpest, zijn het wel Tweedle Dee en Tweedle Dum die denken dat ze de wereld aankunnen omdat ze met zijn twee zijn,” flapte de specialist er met een grom uit. Een blad voor de mond nemen deed hij nooit echt, maar hij was extra nijdig op het duo. Ondertussen had Eli hem ook weer losgelaten en naar de stoel van de docent geleid. Deze keer zonder op zijn gezicht te gaan. De heks had ook zijn bril weer van Aspens hoofd gegrist om hem op te bergen.
“Ik denk graag dat alles mijn stijl zou kunnen zijn,” kaatste hij al grappend terug. “Ik ga nooit meer bijkomen van die emotionele schade,” zei hij nep dramatisch terwijl hij een onzichtbare traan wegpinkte en een hand op het hart legde. De specialist schudde zijn hoofd van zijn eigen gekkigheid en liet de grappende toon vallen.
“Ik weet dat de balzaal een absolute verschrikking voor je moet zijn en dat je er mogelijk niet meer wil zijn,” begon hij terwijl hij een vastberaden blik opzette toen de tandwieltjes in zijn hoofd weer draaiden. “Maar eerlijk gezegd wil ik ook Yzma en Kronk dit niet laten winnen,” zei hij samenzweerderig. “Ik sta open voor suggesties om ze wat rotzooi te verkopen of een grap uit te halen.”
Ace walgde echt van het soort mensen dat zichzelf duidelijk beter voelde dan de rest en deze twee waren geen uitzondering. Hij hoopte dus stiekem dat Eli wel wilde meewerken aan een list of een leugen of twee om ze van de wijs te brengen. Ze zouden er niet meteen de vruchten van plukken, maar het zou al helpen als ze hen van hun rug zouden kunnen krijgen.

Nestor Gundam
The one filled with wonder ◒ Earth Fairy ◒ 3rd year NPC
FC: Iñaki Godoy ◒ Tafel 4 ◒ met Cinder, Dorothea en Njord

Nestor stikte zich bijna in zijn drinken toen Dorothea uiteindelijk een uithaal naar hem deed. Njord had blijkbaar geen eigen stem, hij knikte enkel als een soort wiebelhoofd figuur die geactiveerd werd door Dorothea in plaats van door zonlicht of beweging. Cinder nam de conversatie weer over terwijl de fee de longen uit zijn lijf hoestte. Ze haalde Dorothea’s Gloomix aan en iets in haar toon zei dat ze ook weinig positief zou gaan zeggen. Voor Dorothea welteverstaan.

Nog voor ze kon verdergaan, pikte Nestor nog kort even in: “Ah. De volwassenen die denken dat ze het hoogtepunt van de avond zijn omdat ze twee laatstejaars hebben laten vertrekken van de tafel,” zei Nestor op zijn gewoonlijke, zachte toon, maar vanbinnen was hij eigenlijk pisnijdig. Hij verdiende deze behandeling helemaal niet. Elijah en Ace zelfs nog minder. Van de hele groep die tijdens de Pyros-expeditie was mee geweest, waren zij de enkelen die waren teruggekeerd. Het feit dat er mensen gestorven waren tijdens de missie, vertelde Nestor meer over de overlevenden van dat jaar.
“Maar ik wil nu alles wel weten over die Gloomix van je,” vervolgde hij met een terughoudend glimlachje. Hij was er in de eerste plaats niet over begonnen, dus als ze nu de verwijten weer bij hem zou leggen, wist hij ook weer genoeg over haar en hoopte hij vooral dat hij haar nooit meer hoefde te spreken na vanavond.

[ bericht aangepast op 29 feb 2024 - 8:54 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

2 maart 2024 - 19:58 glowfaery is offline

glowfaery 1546

[ bericht aangepast op 4 maart 2024 - 12:39 ]

4 maart 2024 - 21:08 Mazino is online

Mazino 5451

_{AEDAR JAY HOLTEN}
^{AEDAR JAY HOLTEN}
╪═════════════

The Technerd ╪ 20 ╪ Light Glaive ╪ Table 3 w/ Malia

Malia geeft aan dat ze op zich wel mee wilde naar de Pyros-expeditie, maar dat ze nog niet zo goed wist of die dit keer door zou gaan.
"Hmm, ja, gewoon afwachten dus," reageert Jay wat afwezig. Ze verteld al snel verder over de dingen die ze zou willen met haar werpsterren. Dat is natuurlijk veel interessanter om over na te denken dan de expeditie en zijn hoofd grijpt het dan ook meteen aan om weer op te focussen. Een houder heeft ze al, dus daar zou hij gebruik van kunnen maken om een deel van de techniek in te kunnen bewaren. Een oplaad mechanisme zou bijvoorbeeld kunnen, een geluidssysteem zou dus niet werken. Het zou inderdaad haar locatie kunnen verraden en Jay kon wel inzien dat dat niet handig was. Al had hij geen idee hoeveel covert operaties Malia zou gaan doen, maar beter dat het er niet inzat, mocht ze wel een keer ergens voorzichtig moeten zijn. Uit zijn zak haalt hij een klein schetsboekje en een pen. Jay bladert door verschillende pagina's met schetsen van allerlei wapens, er staan zowel ontwerpen in van de buitenkant, met zwaarden met allerlei interessante vormen en blauwdrukken van de binnenkant, zelfs explosietekeningen van verschillende ontwerpen met notities over de assemblage. Jay trok zijn voet op de stoel zodat hij zijn knie kon gebruiken om het A6 boekje op te laten rusten en binnen de kortste keren stonden de eerste lijnen op een lege bladzijde.

De jonge specialist was zo gefocust op de verschillende tekeningen die de kleine bladzijdes aan het vullen waren, dat hij de halve ruzie aan de tafel naast hem mist. Zachtjes neuriet hij mee met een nummer dat in zijn hoofd zat, het was niet een nummer dat hij vaak hoorde gezien het niet in een van zijn standaard playlists zat, maar toch verscheen het vaak in zijn hoofd als hij niks op had staan. Alsof het nummer ooit zelf besloten had dat het niet iets was waar Jay actief naar moest luisteren, maar toch een van zijn favoriete nummers wilde zijn. Jay was zelfs zo erg gefocust dat hij de ober mist die naar hem toe komt lopen en hem direct een vraag stelt. Hij was bezig met alle borden van tafel te halen en wilde zeker weten dat hij Jay's bord mee kon nemen, zeker gezien nog meer dan de helft van het voorgerecht onaangeraakt op het bord lag. Onwetend wat hij nu moest zonder reactie van Jay, keek de jonge ober vragend van Vasili aan de ene kant van Jay naar Malia aan de andere kant, hopend dat zij wel antwoord zou kunnen geven of wist wat hij moest doen met het bord.

═══════╪

Do it scared, but do it anyway.

5 maart 2024 - 11:39 Mazino is online

Mazino 5451

┈┈┈┈┈┈┈┈┈▲▽▲┈┈┈┈┈┈┈┈┈

₮ⱧɆ ₩łⱠĐ₵₳ⱤĐ
^{Elijah ≪ E L I ≫ Rhys}

┈┈┈┈┈┈┈┈┈▼△▼┈┈┈┈┈┈┈┈┈

Eli liet zichzelf voorzichtig zakken op het bureau. Zijn armen onder zijn hoofd terwijl zijn benen nog steeds over de rand bungelde. Het was heerlijk om er even bij te kunnen liggen en het was niet alsof iemand er iets van zou zien.
"Gelukkig heeft niemand anders je gezien met deze mode faux-pas, dus ik denk dat je er wel overheen komt. Tenzij je zoveel waarde hecht aan mijn mening, maar dan ben ik bang dat niks je kan helpen." De heks was zelf verbaasd met hoe makkelijk hij zich liet gaan in de buurt van Ace. Het voelde wel bevrijdend dat hij niet het idee had dat hij zich anders moest voordoen zoals hij normaal had. Het moment dat hij uit deze kamer zou stappen, zou hij weer terugvallen in zijn standaard persona totdat hij eindelijk terug zou zijn in zijn eigen kamer. In zijn hoofd telde hij hoeveel uur dat nog zou duren. Misschien dat hij een deel van het feest kon skippen. Een glimlach verscheen op zijn gezicht terwijl hij naar Ace' theaterspel keek. Hij had voorheen weinig meegekregen van Ace' persoonlijkheid dus Eli had weinig idee wat hij precies kon verwachten van de specialist. Ze hadden elkaar wel gesproken bij de voorbereidingen voor Pyros, maar zelfs daar had Eli zich zoveel mogelijk afzijdig gehouden gezien de meeste al vriendschappen hadden onderling. Het had zeker niet geholpen dat de heks zeker de oudste van de groep was geweest en daarmee eigenlijk niemand echt goed kende van zijn eigen studiejaren.

"De balzaal zelf is wel te overleven, ik moet er gewoon weer even aan wennen. Dus komt wel goed, het is me eerder gelukt," zei de heks alsof alles de gewoonste zaak van de wereld was.
"Ik heb ook niet echt een keus," voegde hij er afwezig aan toe. Nu weggaan zou zeker problemen opleveren en ergens vroeg hij zich af of met Ace weglopen dat niet al gedaan had. Nou ja, dat zou hij straks wel zien, het zou hem in ieder geval niets verbazen als deze excursie nog een staartje zou krijgen. Hij dacht na over Ace' voorstel. Iets uithalen met die twee zou het allemaal wel een stuk leuker maken. Al begonnen de referenties van de specialist wel vreemd te worden. Eli herkende de namen wel ergens vaag van vroeger, maar hij had geen idee waar ze precies vandaan kwamen.
"Waar haal jij al je referenties vandaan?" vroeg hij hij tussendoor terwijl hij na probeerde te denken over ideeën voor iets van een grap of een streek, maar er kwam toch weinig creatiefs in zijn hoofd.
"Hmm, denk niet dat ik nu echt op m'n best ben om iets leuks te bedenken, maar ik wil zeker wel meewerken als je iets hebt."

Eli liet zijn gedachten terug gaan naar de dingen die Ace eerder gezegd had. De specialist had zeker dingen laten vallen over zijn ervaring met de hele nasleep, al was het lastig om precieze details terug te halen.
"Enige details in die nachtmerries?" vroeg de heks zacht alsof hij bang was dat er iemand aan de andere kant van de deur stond te luisteren naar hun gesprek. Elk beetje gegrap van eerder was compleet uit zijn stem verdwenen nu hij over de expeditie begonnen was. Hij doelende duidelijk op de het beetje dat Ace daarstraks gedeeld had met de groep. Dit was mogelijk zijn enige kans om iets te weten te komen van Ace dus hij ging die kans niet zomaar voorbij laten gaan. De darkness witch bestudeerde het lichaam van de specialist, elk detail was nu belangrijk om te weten wat Ace wist.

24 ▲▽▲ Darkness witch ▲▽▲ A dark classroom w/ Ace

┈┈┈▲▽▲┈┈┈
┈┈┈▼△▼┈┈┈

^꧁ Dorothea Folant ^꧂

Het was natuurlijk te verwachten dat ze in gingen op haar Gloomix test. In hetzelfde jaar zitten als Cinder maakte dat bijna onmogelijk om te vermijden. Jaja haar test ging mis, maar dat had echt niet aan haar gelegen. Als die prut specialist niet alles verpest had op het eind, had ze alles gewoon in één keer gehaald. Haar score was namelijk gewoon goed geweest.
"Och ja, haal dat maar weer aan, zo stoer om daar over te beginnen. Die prut specialist waar ik mee ingedeeld was kon niet eens zijn wapen vasthouden, op het eind moest ik hem nog redden ook. Kon je echt niks beters verzinnen?" Wat dat betreft was het voor Dorothea dan ook wel klaar, ze had dit al zo vaak als sneer gehoord als iemand niks beters kon bedenken om terug te kaatsen. Het klonk altijd zo stoer: 'Dorothea had haar Gloomix niet in één keer' maar dat liet meestal weg dat haar Red Fountain partner gewoon een zenuwinzinking kreeg toen hij daadwerkelijk in de simulatie zat. Blijkbaar was de stress van kijkende docenten teveel voor zijn tedere hartje ofzo.

"Maar geef toe, die twee een eigen kamer laten opzoeken was sowieso een goed idee," zei Njord terwijl Dorothea nog nadacht over haar Gloomix. Een glimlach verscheen op haar gezicht bij die opmerking. Haar vriend had gelijk en zelf was ze ook wel benieuwd wat die twee precies aan het uitspoken waren op het toilet of waar dan ook.
"Je kon de spanning tussen die twee praktisch zien en ze gingen elkaar echt niet privé spreken als we dat niet een beetje zouden forceren." Dorothea kon het zich wel indenken.
"Ik ben wel benieuwd wiens kleding straks het slordigs zit," zei Dorothea, duidelijk hintend met een sluwe glimlach. Ondertussen leek het haast tijd om van gerecht te wisselen. Ze zag al een aantal obers rondlopen om borden op te halen en ze bedankte ook degene die van achter haar bord over haar schouder weghaalde. Ze was wel benieuwd wat het hoofdgerecht zou gaan zijn.

4e Jaars ice witch NPC.
Tafel 4 met Cinder, Njord en Nestor

fc: Blanca Soler

[ bericht aangepast op 5 maart 2024 - 11:41 ]

Do it scared, but do it anyway.

6 maart 2024 - 15:33 Halbrand is online

Halbrand 27865

🅉🄴🄿🄷🅈🅁 🄲🄰🅂🅃🄴🅁🄰🄽
^{˗ˏˋ 𝓉𝒽𝑒 𝓅𝓇𝑜𝒹𝒾𝑔𝓎´ˎ˗}
Weather/~~Blood~~ witch | 21 | Red Fountain Ballroom (Kiki)
└─────────────────┘
⛧

Keahi was nog meegelopen tot aan de uitgang van Cloud Tower, waar ook Zariya onverwacht afscheid nam omdat het blijkbaar toch wat te laat was om nog naar het stadscentrum te gaan. Kat had triest gemiauwd toen ze wegging, en even was Zeph besluiteloos onder het portaal van de school blijven staan. Het miezerde en hoewel hij zichzelf ongetwijfeld droog kon houden, was het weer zo deprimerend dat hij eigenlijk helemaal geen zin had om nog te gaan wandelen. Toen Kat van zijn schouder sprong en Cloud Tower opnieuw in liep, volgde Zeph om de komende uren in de bibliotheek door te brengen. Het was niet de eerste keer dat hij een maaltijd oversloeg.
Het was bijna wonderbaarlijk dat Zeph er nog in slaagde vijf minuten vóór zijn zusje op Faragonda Plaza te arriveren. Ze hing meteen de zuurpruim uit omdat hij zich nog niet omgekleed had, maar het volgende moment wandelden ze beiden de balzaal van Red Fountain binnen.
”Ben je van plan om te gaan dansen,” vroeg Keahi met een grijns, waarop Zeph enkel hooghartig zijn wenkbrauwen optrekt. “Ik ben blij dat ze de avondklok verzet hebben, dan hoef ik niet meer sneaky naar mijn dorm. Al eindigt het feest wel vroeg, maar goed dat krijg je met die saaie formele dingen.”
”Ik was beter in de bib gebleven,” mompelde Zeph terwijl hij de zaal rond keek. Team feest had zich weer uitgesloofd, zo te zien. En zo te zien waren ze ook te laat; het hoofdgerecht werd al geserveerd. Zeph hield zijn arm uit naar Keahi om haar naar hun tafel te begeleiden, waar hun voorgerecht nog onaangeroerd op hen stond te wachten. Vier mensen die Zeph niet kent, zaten al geanimeerd te babbelen. Misschien maar goed. Moest hij zich er niet tussen gaan proppen.

┌─────┐

└─────┘
┌─────┐

└─────┘

[ bericht aangepast op 6 maart 2024 - 15:35 ]

help

7 maart 2024 - 12:17 Saureus is online

Saureus 1959

『 Malia Coco Zulema 』
The Mediator • Specialist • 21 years old

Outfit, hair| Table 3| With Jay

Malia merkt dat Jay er niet helemaal bij is met zijn gedachten. Ze vraagt zich af waar hij precies over aan het nadenken is, maar waarschijnlijk zal ze daar toch niets van begrijpen. Al die high tech dingen die hij bedenkt, zijn iets te ingewikkeld voor haar doen. Ze is dan ook erg blij dat ze uit Espero komt en niet Zenith.
Nieuwsgierig kijkt ze naar het schetsboekje dat hij uit zijn zak haalt, maar ze kijkt niet wat er op de bladzijden staat. Als de jongeman het wil laten zien, dan zal hij dat wel doen. Zodra hij daarin begint te tekenen, wendt ze haar blik af, om hem wat privacy te gunnen. Zelf zou ze het ook wel fijn vinden als ze gewoon kan tekenen of schrijven wat ze wil zonder dat er iemand over haar schouder meekijkt.
Lia vindt het niet raar dat hij een voet op de stoel laat rusten, maar de blikken aan de overkant denken wat anders. Ze knijpt haar ogen wat dicht terwijl ze waarschuwend hun kant op kijkt. Jacinto, Ariella en Diana zijn gelukkig wijs genoeg om hun mond te houden en geen opmerking te maken over de manieren van Jay.
Terwijl haar maatje rustig in zijn boekje bezig is, leunt zij wat achterover. Met het glas in haar handen kijkt ze de ruimte rond. Ze kan wel genieten van deze rust, zeker als ze merkt dat de gesprekken niet overal even soepel verlopen.

Als de ober aankomt om de borden van tafel te halen, werpt ze hem een dankbaar glimlachje toe als hij haar bord meeneemt. ‘Laat nog maar even staan,’ zegt ze hem als ze de vragende blik in zijn ogen ziet. Het bord voor Jay staat nog redelijk vol en aangezien hij soms wat meer tijd nodig heeft om zijn eten op te eten, lijkt het haar verstandig om hem nog iets langer te geven. Ze wil de jongen niet dwingen om wat binnen te krijgen, maar hem simpelweg de kans geven om er de tijd voor te nemen. Zachtjes tikt Malia met haar voet tegen de vloer. Van al dat stilzitten begint ze zich lichtelijk te vervelen. Ze is er nog niet helemaal over uit of ze straks wilt dansen of niet, maar ze is in ieder geval wél van plan om haar benen te strekken zodra dit formele diner afgelopen is. Het lijkt voor haar dan ook een eeuwigheid te duren voordat het hoofdgerecht geserveerd wordt.

7 maart 2024 - 18:38 Saureus is online

Saureus 1959

『 Keahi Casteran 』
The Rebel • Fire Fairy • 19 years old

Outfit| Partyyyyy | With Zephy

Keahi vindt het geen feestje als er niet gedanst wordt. Vandaar ook dat ze haar broer vraagt of hij ook van plan is om te gaan dansen, al verwacht ze niet dat hij het zal gaan doen. Als antwoord op haar vraag krijgt ze enkel een opgetrokken wenkbrauw, daar heeft ze dus niets aan. ”Ik was beter in de bib gebleven.’’Kea rolt haar ogen. ‘Je moet niet zo saai zijn. Dit is hét moment om met Zariya te gaan dansen,’ vervolgt ze op plagende toon, terwijl ze wat met haar wenkbrauw wiebelt.
Het valt haar in eerste instantie niet op dat ze te laat zijn, ook al zitten alle tafels al aardig vol. Ze haakt haar arm in die van haar broer en wandelt met hem richting hun tafel. Met geheven hoofd en een glimlach op haar gezicht. Precies zoals ze van haar vader heeft geleerd. Haar ogen glijden over de anderen aan de tafel, maar ze kent geen van hen. Eentje herkent ze van gezicht, maar hem heeft ze nog nooit gesproken. Ze besluit ze maar met rust te laten en het gesprek enkel met haar broer te volgen. ‘Ik ben blij dat je er bent,’ zegt ze oprecht. Het voorgerecht laat ze voor wat het is, want het ziet eruit alsof het daar al een tijdje ligt. Ze eet straks wel wat van het hoofdgerecht. ‘Vertel eens Z, wat voor leuks heb je verder nog gedaan vandaag? Of heb je alleen maar zitten studeren?’
Kea vindt dat hij soms te veel tijd in de bieb spendeert en te weinig met anderen bezig is. Ieder z’n ding natuurlijk, maar toch kan het geen kwaad om sociale dingen te doen. Ze is er dan ook van overtuigt dat dit feest goed voor hem is. Dat hij het naar z’n zin gaat hebben, al is het maar voor heel even.

[ bericht aangepast op 7 maart 2024 - 18:38 ]

9 maart 2024 - 13:03 amberkishatu is offline

amberkishatu 205

Cinder Harmony

With Nestor, Njord & Dorothea - table 4

“Maar ik wil nu alles wel weten over die Gloomix van je,” vervolgde Nestor haar verwijt. Het was een laffe steek onder water geweest, maar Cinder vond dat het het ideale argument was om Nestor te lijken bij te staan.
Alsof Cinder een rooksignaal had gegeven, had Dorothea dit natuurlijk van mijlen ver aan zien komen. "Och ja, haal dat maar weer aan, zo stoer om daar over te beginnen. “ Cin grinnikte. Als ze geen sigaret kon gaan oproken tegen de frustratie kon ze tenminste wel Dorothea wat irriteren, zolang het haar strategie maar niet zou dwarsbomen.”Die prut specialist waar ik mee ingedeeld was kon niet eens zijn wapen vasthouden, op het eind moest ik hem nog redden ook. Kon je echt niks beters verzinnen?" Cinder genoot wel van de frustratie die op haar gezicht af te lezen viel, om dit te verkrijgen waren alle opties op tafel, ook de voor de hand liggende.

"Maar geef toe, die twee een eigen kamer laten opzoeken was sowieso een goed idee," kwam Njord zijn vriendin ter hulp. Cinder moest een eyeroll tegenhouden, alhoewel hij wel een punt had. " Je kon de spanning tussen die twee praktisch zien en ze gingen elkaar echt niet privé spreken als we dat niet een beetje zouden forceren." Dat was een perspectief waar Cinder nog geen rekening mee had gehouden. Als ze inderdaad niets wisten van de pyros-expeditie, zouden ze misschien hun ervaringen kunnen samenleggen en wel tot iets komen. Dit leek echter niet wat haar tafelgenoten bedoelden.
"Ik ben wel benieuwd wiens kleding straks het slordigs zit," hintte Dorothea, met een sluwe glimlach.
Cinder schudde haar hoofd . "Och, Dorothea, altijd zo scherp met je opmerkingen," zei ze met een vleugje sarcasme. Ze kon het niet helpen om te glimlachen terwijl ze nadenkend haar lippen likte. "De spanning tussen die twee is zeker voelbaar," zei ze terloops, terwijl ze haar blik op Njord en Dorothea richtte, haar ogen speels twinkelden. "Maar laten we eerlijk zijn, wie weet welk paar het eerst begint met het creëren van een rommelige situatie," voegde ze eraan toe.
Ze wist dat Dorothea altijd op zoek was naar mogelijke roddels en sensatie, ze had echter gehoopt dat het haar ten pas zou komen. Met een subtiele knipoog naar Njord en een onschuldige glimlach richting Dorothea, liet Cinder de suggestie in de lucht hangen, terwijl ze haar ware intenties zorgvuldig verborgen hield.
Ze keek rond terwijl de obers haastig de borden van hun tafel begonnen halen. “Het is al duidelijk dat jullie hiervoor zelf geen slaapkamer nodig hebben.”
Met een nonchalante glimlach draaide Cinder zich naar Njord en Dorothea. "Maar laten we terugkeren naar het onderwerp van de Pyros-expeditie," zei ze, haar stem nu serieuzer.

[ bericht aangepast op 10 maart 2024 - 16:24 ]

"I wonder if life smokes after it fucks me"

15 maart 2024 - 15:24 Halbrand is online

Halbrand 27865

Zeph merkte vaag op hoe Keahi met haar ogen rolt en propte zijn handen even in zijn jaszakken. Zijn zusje stak haar arm door de zijne.
”Je moet niet zo saai zijn. Dit is hét moment om met Zariya te gaan dansen,” zei ze plagerig. Zeph fronste diep en keek haar zijlings aan.
”Waarom zou ik met Zariya gaan dansen?” vroeg hij verward, terwijl hij met zijn vingers met een of ander papiertje in zijn jaszak prutste. Hij herinnerde zich niet wanneer hij papiertjes in zijn zakken achtergelaten had. Sowieso probeerde hij dat te vermijden; het was enkel extra vuilnis dat hij steeds vergat weg te stoppen.
Zeph had pas door dat het briefje dat in zijn jaszak zat van iemand anders was toen hij het effectief bovenhaalde op het moment dat hij zijn en Keahi’s jassen naar de vestiaire bracht. Heel even bleef hij staan, terwijl zijn zusje al aan tafel ging zitten, en ontcijferde hij de krabbels – of ja, eigenlijk was het best mooi geschreven, maar Zeph was zijn eigen rommelige geschrift zodanig gewoon dat het even wennen was – op het verfomfaaide blad. Het leek op een literatuuronderzoek, maar Zeph kon zich helemaal niet herinneren wanneer hij onderzoek naar Domino was beginnen doen of van wie het afkomstig was.
Zijn oog viel op een krabbel in de marge van het blad, duidelijk haastig geschreven. Iets over Ace – en zijn eigen naam, Zephyr. Plotseling daagde het Zeph: dit ging over de Pyrosexpeditie en hun vergeten herinneringen. Wie het ook had geschreven, wilde weten wat hij en Ace nog wisten en was paranoïde dat ze in de gaten gehouden werden. Dat laatste geloofde Zeph niet echt, maar onwillekeurig keek hij toch even over zijn schouder. Hij zag Keahi aan tafel zitten met drie mensen die hij niet kende en besloot om het briefje in zijn broekzak te steken en terug te keren. Hij had zijn zusje beloofd dat hij er zou zijn vanavond. De hele tijd nadenken over een cryptische notitie was daar zo’n beetje het tegenovergestelde van.
”Ik ben blij dat je er bent,” zei Keahi toen Zeph bij haar ging neerzitten. “Vertel eens Z, wat voor leuks heb je verder nog gedaan vandaag? Of heb je alleen maar zitten studeren?”
”Hmm?” zei Zeph, nog steeds afgeleid door het briefje. Hij staarde Keahi even aan. Hij fronste toen de vraag eindelijk tot hem doordrong. “Studeren is leuk,” wierp hij op.

┌─────┐

└─────┘
┌─────┐

└─────┘

[ bericht aangepast op 15 maart 2024 - 15:25 ]

help

16 maart 2024 - 14:48 glowfaery is offline

glowfaery 1546

𝒜𝐼𝒴𝒜𝒩𝒜
❀ 𝒫𝓇𝒾𝓃𝒸𝑒𝓈𝓈 𝑜𝒻 𝐿𝒾𝓃𝓅𝒽𝑒𝒶 ❀
✿ 21 ✿ Outfit ✿ Gala w/ Alexis & Alana ✿
‿︵‿︵‿ 𓆩♡𓆪 ‿︵‿︵‿

𝓐iyana vond een bepaalde rust in het klaarmaken. Ze hield van de kalmte terwijl ze de tijd nam om haar haren te krullen, haar make-up te doen en zich om te kleden. Zelfs al had ze het liefst gewoon de avond aan haar schoolwerk gezeten in plaats van verplicht te socializen met mede studenten. Niet dat ze het zo erg vond om een avond buiten de deur te besteden en zich onder de mensen te vergeven. Ze hield meer van spontane uitjes. Ze had thuis al genoeg grote etentjes en gala’s om mee te dealen, ze had gehoopt op school daar juist een pauze van te krijgen.
Maar nu zat ze toch in de grote zaal van Red Fountain. Ze luisterde aandacht naar het verhaal van Maybelle, hoewel ze het meisje te weinig kende om de draad volledig te kunnen volgen.
Aiyana sprak een zachte excuses uit toen ze Maybelle’s langdradige verhaal toch echt moest onderbreken om overeind te komen om Alexis en Alana te begroeten. Ze gaf beide een snelle knuffel voor ze weer plaats nam op haar stoel.
“Smaakt het?” vroeg Alex en Aiyana wierp een blik op haar bord, voor ze haar hoofd knikte.
“Ze hebben vanavond in ieder geval veel meer hun best gedaan dan wat ze normaal in de kantine serveren,” lachte ze zachtjes. “De verwachtingen worden hoog voor het dessert,” voegde ze toe, terwijl de borden van Alex en Alana werden neer gezet.

❀•°•═════ஓ๑♡๑ஓ═════•°•❀

[ bericht aangepast op 16 maart 2024 - 14:49 ]

17 maart 2024 - 14:15 Hexcore is offline

Hexcore 33026

ASPEN 'ACE' ZYON
The Merrymaker ☀︎ Bo Staff ☀︎ 22
The Fit ☀︎ A dark classroom ☀︎ With Eli

De specialist vond het eigenlijk best fijn om even uit de drukte van de balzaal weg te zijn. Het leven, specifieker hun leven, was vaak drukker dan die zelf doorhad. Ace luisterde aandachtig naar Eli, die hem toevertrouwde dat het hem eerder gelukt was om aan zulke ruimtes te wennen.
“Wil niet zeggen dat het altijd moet,” fluisterde de jongere van de twee. “Alles is altijd gemaakt voor wat iedereen ziet als de doorsnee, dus als je even niet ‘gewoon’ bent, moet je het maar zelf oplossen,” zei de specialist terwijl die met hun vingers luchtaanhalingstekens maakte bij het woord gewoon. Aspen zuchtte: “Of het nu gaat om een verlichte balzaal of een of andere sociale constructie die ooit werd verzonnen door iemand met te veel zin naar macht.”
Ace viel al heel hun leven wel ergens uit te boot: geen ouders, rebellerend bij de monniken, het in de wind slaan van gendernormen, geen blad voor de mond nemen in bepaalde situaties,... Het maakte hun leven niet gemakkelijker, maar Ace kon zich het niet anders voorstellen zonder hun persoonlijkheid helemaal teniet te doen. Dit maakte ook wel dat alle verwachtingen altijd van henzelf kwamen en niet van buitenaf, zoals Ace vermoedde dat bij Eli het geval was.

Aspen parkeerde even hun plannen voor de list en ging in op de nachtmerries.
“Was het maar zo,” zuchtte de specialist met lichte frustratie. “Dan kon ik op zijn minst vastpinnen waar dat ongemakkelijke gevoel vandaan kwam.” Ace draaide hun hoofd in wat die dacht de richting was van Eli om zo mogelijk oogcontact te maken in het donker. “Het is daarom zo verdomd lastig wanneer die bemoeiallen aan onze tafel vragen gaan stellen. Ik vermoed dat ze ons hebben opgezadeld met een trauma, al zijn de herinneringen weg. Het vecht of vlucht gevoel blijft,” hun stem stierf zachtjes weg op het einde van hun zin, maar Ace was er bijna zeker van dat Elijah het gehoord had. De specialist gaf een klein maar mistroostig glimlachje: “Heb jij meer geluk gehad op je excursie?”
Aspen was op de hoogte van Elijah's terugkomst na een tijdlange verdwijning na de Pyros expeditie. Het was vreemd geweest: de heks was weg geweest, iedereen wist van zijn aanwezigheid op de missie, maar tot zijn terugkomst leek Ace er geen aandacht voor gehad te hebben. Sinds hij terug was, leek het gevoel weer vervormd naar een soort sluimerende aandacht naar hem toe. Aspen had dit gevoel voor alle overlevenden van de expeditie. Alsof hun onderbewustzijn altijd zocht naar hen en automatisch een check deed naar hun welzijn.

“Over onze terugkomst,” pikte Aspen handig weer het andere topic op, “Ik vermoed dat bepaalde mensen hun fantasie al op hol hebben laten slaan door de gezamenlijke verdwijning,” Aspen rolde met hun ogen bij de gedachte. “Dus we kunnen ze geven wat ze denken te weten, door, hmm,” de specialist dacht even na en viel terug op de kledij.
“We zouden blazers kunnen wisselen, ik dacht ook aan je bril, zodat ik weer een lopende fashion disaster kon zijn, maar die heb je nodig. Of: we verzinnen een onzinverhaal dat we aan hun neus hangen, dan kunnen we kijken hoe snel het zich verspreidt. Wat ook kan, is dat ik je uiterst attent ga behandelen: helpen het je stoel, vragen hoe het gaat, je extra hard verdedigen ten opzichte van de rest van de tafel,” ratelde Aspen. Hun brein liep zichzelf weer voorbij terwijl hij alle opties in zijn hoofd doorging.
“Of het omgekeerde: weinig interactie, doen alsof we elkaar niet echt kennen,” opperde de specialist als laatste. Het was Aspens minst favoriete keuze en als die heel eerlijk was, maakte het hen ook verdrietig op een of andere manier.
“Ah. De referenties? De mensen maken best wel wat leuke dingen op aarde. Voor een leven zonder magie zijn ze daar best goed in het fantaseren hoe magie er dan moet uitzien,” glimlachte Aspen oprecht. De specialist besefte ook dat die al veel te lang aan het praten was en sloot even hun mond om ook Eli even wat ruimte te laten om te praten.

Nestor Gundam
The one filled with wonder ◒ Earth Fairy ◒ 3rd year NPC
FC: Iñaki Godoy ◒ Tafel 4 ◒ met Cinder, Dorothea en Njord

Nestor kon amper geloven dat Dorothea zomaar de schuld volledig op haar specialist schoof. Hij kon zich ook wel voorstellen wat voor vreselijke samenwerking het was met de haar voor de specialist. De arme stakker. Er gingen wel heel wat gefrustreerde emoties over haar gezicht heen bij het aanhalen van de herinnering.
Ergens vond Nestor het ook alleen maar terecht. De heks vond het allemaal prima om in andermans zaken te liggen peuteren, maar van zodra ze zelf een negatief licht op zichzelf geschenen kreeg, leek de balzaal te klein. Hypocriet.

Nestor leunde een beetje uit de weg zodat de ober makkelijk aan zijn bord kon en bedankte hem met een knikje en een glimlach. Met een half oor luisterde hij verder naar het geroddel van Dorothea. Cinder maakte er een opmerking over, de scherpte van de woorden was Nestor niet ontgaan. Hij voelde hoe hij zich meer en meer terugtrok in zijn schulp. Hij had zichzelf weer klein gemaakt. Hij nam een slokje van zijn wijn toen Cinder de opmerking maakte over het feit dat Njord en Dorothea geen kamer nodig hadden . De wijn in Nestors mond, probeerde zich een weg te banen naar zijn neus terwijl hij zijn best deed om de drank binnen te houden terwijl hij lachte.

Na de hoestbui pikte hij in op de laatste woorden van Cinder: “Wat wil je nog weten over de Pyros-expeditie?” vroeg hij terwijl hij zijn schouders ostentatief ophaalde.
“Ace en Eli zullen niets lossen. Geen van ons was er bij, dus welke complottheorieën wil je nog aanstippen?” Nestor was nuchter in zijn uitspraken, terwijl hij tussendoor nog even moest hoesten na zijn verslikking. Hij kon niet wachten tot het diner voorbij was. Of hij hoopte het verdwenen duo snel terug aan de tafel te hebben. Hun conversaties waren ten minste interessant geweest. Niet dat hij altijd kon meepraten, maar al dat denken in rondjes was echt niet aan hem besteed.

[ bericht aangepast op 17 maart 2024 - 21:47 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

18 maart 2024 - 17:55 Mazino is online

Mazino 5451

┈┈┈┈┈┈┈┈┈▲▽▲┈┈┈┈┈┈┈┈┈

₮ⱧɆ ₩łⱠĐ₵₳ⱤĐ
^{Elijah ≪ E L I ≫ Rhys}

┈┈┈┈┈┈┈┈┈▼△▼┈┈┈┈┈┈┈┈┈

Eli kon niet anders dan zacht grinniken toen Ace aangaf dat hij niet altijd hoefde te doen wat moest. Dat was wel de droom waar hij naartoe aan het werken was, maar realistisch was anders. Hij moest er niet aan denken wat er zou gebeuren als hij nee had gezegd tegen zijn vader. Ofja, hij wist heel goed wat er dan gebeurde dus dat had hij vrij snel afgeleerd.
"Helaas, als alles draait om status heb je behoorlijk weinig keus. Zeker niet als de persoon daadwerkelijk de manieren heeft om het af te dwingen." Het klonk misschien zwaar, maar voor de darkness witch was het lang genoeg geleden en hij had ondertussen genoeg afstand gecreëerd dat hij er zelf niet zoveel last meer van had. "Maar ik mag niet klagen, ik krijg nog steeds alles wat m'n hartje zou moeten begeren dus daar nemen we het dan maar van in ruil voor jaren doen wat papa wilde." Hij ving de ondertoon van Ace wel op, het ging duidelijk niet alleen om Eli's beleving of woorden. Als Ace het erover wilde hebben, kreeg hij het vanzelf wel te horen, maar hij kon zich ook goed voorstellen dat de specialist anderen had om zoiets mee te bespreken. De darkness witch stond op van de tafel en liep langs de stoel waar de specialist zat.
"Ik zei toch dat je wel een keer mee kon naar Lilliana's. Het gaat daar op rekening, zolang ik niet te vaak wat bestel doet niemand daar moeilijk over," zei hij terwijl hij een hand op Ace' schouder legde voordat hij verder liep. Zijn lichaam voelde nog steeds gespannen zonder goede manier om er vanaf te komen, hoewel de hoofdpijn voor nu gelukkig redelijk was weggetrokken.

"Hmm, crap," zei Eli vanaf de het midden van de kamer, nadat Ace vertelde dat hij serieus weinig wist. Hij wist prima dat Ace hem niet kon zien dus dat het voor de specialist misschien moeilijk ging zijn om alles te volgen, maar te lang stilzitten maakte het niet beter.
"Ik had eerlijk gezegd gehoopt op meer info van jou kant. Je was wel een beetje de makkelijkste om aan te spreken." Zariya of Zephyr stonden niet heel hoog op zijn lijstje staan om mee te overleggen en daar had hij het hele Pyros-fiasco niet eens voor nodig.
"Niets concreets," zei hij toen Ace vroeg naar zijn eigen excursie. "Uiteindelijk was het meer een retraite voor m'n gezondheid dan voor onderzoek helaas." Eli wist zelf nog niet zo goed hoeveel hij van zijn eigen dingen wilde delen met de rest dus de details bleven uit. Aan de ene kant was het eerlijk om te doen gezien hij naar Ace' ervaring vroeg, maar sinds wanneer deed hij ooit iets omdat het eerlijk was. Totdat hij concretere antwoorden had, was het beter zo.
"Heb je Zariya of Zephie nog gesproken?" De heks kon het niet laten om de weather witch een bijnaam te geven, het maakte de andere heks gewoon een stukje draaglijker. Als hij het goed inschatte, had Ace een positievere relatie met de rest van de Pyros crew dus misschien kon hij zo achter wat informatie komen zonder dat hij ze meteen zelf hoefde te spreken. Met wat geluk kwam Zephyr zelfs zijn kant op na het briefje dat Eli in zijn jas had geduwd, de weather witch was vast slim genoeg was om het papier uiteindelijk aan hem te linken. Zo niet, dan had Eli toch echt grote vraagtekens bij zijn protegé-status.

Ondertussen was Eli bij het raam aangekomen. Even twijfelde hij of hij een gordijn open wilde doen, wetende dat dat voor Ace makkelijker zou zijn, maar het duister zorgde er wel voor dat hij sneller weer terug kon naar het eten en te lang weg blijven had ook zo z'n nadelen.
"Oh die fantasieën zijn er zeker," zei Eli terwijl hij zacht lachte bij het idee. Zulke fantasieën kwamen meestal meteen als er ook maar een halve hint. Het idee was nog niet zo duidelijk door z'n eigen hoofd gegaan totdat Ace erover begon, maar als hij er nu zo over nadacht was het niet het meest vreemde idee. Hij was momenteel singel dus dat zorgde niet voor extra ongemak, niet dat iemand het ooit geweten had toen dat niet zo was. Ace had duidelijk genoeg ideeën voor wat ze ervan konden maken dus dat was mooi en daar kon Eli prima aan meedenken.
"Een sudden epiphany kan zeker nadat we elkaar na een half jaar weer opnieuw gesproken hebben. Het is nooit duidelijk wat ervoor kan zorgen dat iemand z'n herinneringen terug krijgt dus dat zou in ons voordeel werken. Daar kunnen we op zich de rest wel aan een beetje aan hangen. Ik weet niet we elkaars blazer nou heel goed passen, en het is ook vreemd dat we daar niet achter komen voordat we terug zijn aan tafel, maar slordige kleding zou prima kunnen." Eli dacht nog even na. "Bril kan wel, mits ik 'm niet te lang kwijt ben. Verder kunnen we ineens elkaar een stuk meer aanraken naast attent zijn, dat geeft ook snel hints. Het is denk ik vooral of we meer richting de trauma kant willen spelen met de herinnering, de attentie en misschien meer comforting zijn, of meer op de liefdes kant met de slordige kleding, bril of andere geswitchte accessoires, attentie of aanraking?"
Eli vond het wel grappig dat de referenties van aarde kwamen, het was een van de realms waar hij zelf nooit heel veel geweest was, juist door het gebrek aan magie, maar het was leuk dat ze erover fantaseerden.

24 ▲▽▲ Darkness witch ▲▽▲ A dark classroom w/ Ace

^꧁ Dorothea Folant ^꧂

"Och, ik snap wel dat je een beetje jaloers bent," zei Dorothea nadat Cinder duidelijk had gehint op haar relatie met Njord. "Tweederde van je tafel heeft wel een leuke avond met elkaar en jij, tja sorry Nestor, maar jullie passen toch niet helemaal." Ze hoefde niet eens naar haar buurman te kijken om te weten dat Njord dit soort opmerkingen toch stiekem wel een beetje ongemakkelijk vond. Maar ze wist ook dat de specialist prima kon leven met dit soort opmerkingen en dat ze hem daarmee niet irriteerde, ondanks dat het wat blozende wangen opleverde.

Cinder wilde duidelijk terug naar het onderwerp van de Pyros-expeditie, Dorothea vond het prima om daarop terug te komen, maar dan moest Cinder wel met wat meer komen dan alleen het onderwerp. Tot haar verbazing had Nestor hetzelfde idee.
"Ik ben het met Nestor eens," zei Njord. "Jij had ideeën over hoe we het wel hadden moeten aanpakken, dus kom maar." Dorothea glimlachte bij de eenduidigheid van de rest van de tafel. Tafel vier was duidelijk niet de meest eensgezinde tafel dus de momenten waarop het wel gebeurde, waren dan wel leuk om mee te maken. Het gebrek aan eten voor haar neus gaf haar de kans om wat meer rond te kijken door de zaal. Zo te zien waren bijna alle stoelen waren ondertussen gevuld en het zou haar niets verbazen als de missende mensen naar het toilet waren. Het viel haar op dat er bij de docententafel in hun buurt ook een redelijk intens gesprek gaande was. Dorothea maakte een mentale notitie van dat gebeuren en hield het met een schuin oog in de gaten, ze had niet verwacht dat docenten zo met elkaar in gesprek zouden gaan. Ze had nog wel even voordat het hoofdgerecht opgediend zou worden, zoiets ging nooit heel snel, en ging daarmee wat achteruit zitten terwijl ze haar glas wijn van tafel pakte.

4e Jaars ice witch NPC.
Tafel 4 met Cinder, Njord en Nestor

fc: Blanca Soler

[ bericht aangepast op 18 maart 2024 - 18:03 ]

Do it scared, but do it anyway.

Index RPG Actieve Topics Zoek