[RPG • 100] Welcome to Magix! | Speeltopic - Speeltopics

29 nov 2023 - 16:06 Halbrand is offline

_{𝒲𝑒𝓁𝒸𝑜𝓂𝑒 𝓉𝑜}
-ˋˏ ༻ 𝕄𝔸𝔾𝕀𝕏 ༺ ˎˊ-

rollentopic | praattopic 1 - 2 | speeltopic

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

In een pocket realm, enkel bereikbaar via magie, ligt de gelijknamige hoofdstad van de Magische Dimensie Magix. Magix is het hart van alles en iedereen die ook maar iets met magie te maken heeft en is thuis voor mensen, goblins, feeën, heksen, trollen, elfen en zoveel andere wezens van over de hele Magische Dimensie.

Ze komen er niet alleen om een thuis te vinden, maar ook, en vaker zelfs, om hun magische carrière van start te laten gaan. De Universiteit van Magix vormt de thuishaven voor haar drie faculteiten: Alfea in het zuiden, Red Fountain in het centrum en Cloud Tower in het noorden. Studenten van over heel Magix komen er al eeuwenlang studeren; om een goede leider te worden, om een bekwame strijder te worden, om leerkracht te worden of simpelweg om hun dromen waar te maken. De drie faculteiten werken harmonieus samen om de beste feeën, heksen en specialisten af te leveren - en slagen daar meestal ook in. Niet alles is echter wat het lijkt en na het fiasco van vorig jaar... wie weet wat er de studenten staat te wachten?

Sluit je aan bij de veilige familie van Magix University! Waar hoor jij thuis?

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

VRIJDAG 15 DECEMBER 2023

Het academiejaar is al even geleden begonnen, maar de vreemde sfeer van het einde van vorig jaar lijkt met de start van de winter te verergeren. Mensen beginnen vragen te stellen - en de faculteiten geven geen informatie. Wat is er precies gebeurd op die missie vorig jaar? Waar komt die plotselinge avondklok vandaan? Waarom zijn er maar vier van de acht studenten teruggekomen? En waarom weten ook zij niet wat er precies gebeurd is?

Hoe dan ook; de kerstvakantie komt er binnen een weekje aan, en daarna de halftijdse examens. De stress die daarbij komt kijken, doet niets om de grimmige sfeer op school te dempen. Enkele studenten hopen die toch wat op te warmen door het jaarlijkse winterfeest op punt te zetten; deze avond in de prachtige balzaal van Red Fountain. Misschien kunnen de gemoederen toch opgefleurd worden door een avondje stappen in het stadscentrum? Of gooit de avondklok roet in het eten en zorgt het alleen maar voor een grotere hetze?

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

INFORMATIE & LORE

In de informatiestory vind je een uitgebreide beschrijving terug van de werking van Magix University, alsook welke realms er in de RPG bestaan en hoe de krachten precies werken. Je bent vrij om uit deze opties te kiezen. Als je toch nog iets anders wil, bespreek het dan even hier en dan kijken we wat er mogelijk is binnen de lore die we afgebakend hebben.

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

ROLLEN

ALFEA
𝒻𝒶𝒾𝓇𝒾𝑒𝓈

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

CLOUD TOWER
𝓌𝒾𝓉𝒸𝒽𝑒𝓈

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

RED FOUNTAIN
𝓈𝓅𝑒𝒸𝒾𝒶𝓁𝒾𝓈𝓉𝓈

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

REGELS

• Het woordenminimum is 100 woorden.
• De huisregels van Quizlet en daarbij in het bijzonder het RPG-forum gelden uiteraard ook hier.
• 16+ is toegestaan, maar gelieve hier wel voor te waarschuwen zodat anderen het kunnen mijden als zij het liever niet lezen.
• Bespreek gevoelige onderwerpen op voorhand met je schrijfpartner.
• Als glowfaery of Tolkien niet online zijn, maakt de laatste die reageert een nieuw topic.
• Als ik 21 dagen niets van je hoor, kom ik je stalken xoxo.
• Als je 45 dagen niets post, word je automatisch van de lijst verwijderd.
• Reservaties blijven 10 dagen staan.

[ bericht aangepast op 7 feb 2024 - 22:02 ]

help

8 dec 2023 - 12:17 Nephalem is offline

Nephalem 1156

_ALΣXIS
𝑅𝐸𝑌𝐸𝑆
𝕿𝖍𝖊 𝕸𝖎𝖘𝖈𝖍𝖎𝖊𝖋

21 ☆ water/~~blood~~ witch ☆ Cloud Tower library ➸ hallway ☆ with Tilda ☆ Outfit

Alex wist in ieder geval welke kleur ze zou dragen, zwart. Ze verheugde zich erg op het feest. Het voelde voor haar alsof ze het had verdiend. Ze was zo druk bezig met haar toekomst dat ze niet van het moment kon genieten. Vanavond zou ze het zeker doen. Het meise voor haar wankelde een beetje en zocht de muur voor steun. Alex stond zo recht als een standbeeld Tilda aan te staren. Haar reflex werkte niet zoals de meeste mensen. Ze kon haar heus wel helpen, maar haar reflex werkte alleen wanneer ze zelf in gevaar was.
Tilda was te lief en onschuldig. Alhoewel ze een lastpak kon zijn wanneer ze overstuur raakte, dat had Alex gemerkt na hun conflict. Misschien was ze alleen tegenover haar zo moeilijk? Alex kon haar ook niet kwalijk nemen. Ze was egoistisch, dat wist ze. Aan wie moest ze anders denken terwijl zij dit leven leidde? Tot nu toe hadden haar ouders niet eens aan haar gedacht. Haar vader had zijn eigen doelen en zag Alex meer als een last terwijl haar moeder haar aandacht meer aan haar nieuw gezin besteedde. Het gevoel van eenzaamheid borrelde in haar op. Een moment schudde Alex met haar hoofd alsof haar gedachtegang weg geschud kon worden. Ze wilde niet in haar eigen gedachten trappen.
Met haar bruine ogen bekeek ze hoe het meisje overeind kwam en haar afstand vergrootte. Tilda begroette Alex met een achterdochtig blik waarop Alex haar wenkbrauwen ietwat vermakelijk omhoog trok. Ze wist dat ze later met veel ontzag aankeken zou worden, maar had niet verwacht dat het zo goed zou voelen. Het gaf haar gevoel om weer terug te gaan naar de bibliotheek zodat ze meer informatie kon winnen over blood benden.
Voordat Tilda Alex weer als the bad guy aanschouwde - Alex vond dat ze lief was maar dan met een beetje ‘spice’ - hield Alex onschuldig haar handen omhoog. Tilda keek alsnog haar boos aan waardoor het bloed in Alex’s lichaam begon te koken. Om geen drama van te maken wilde Alex zich omkeren, maar het onderzoek van Tilda schoot ineens bij haar binnen. Ze wist dat ze te nieuwsgierig was terwijl ze geen recht had op een update. Ze probeerde niet met haar ogen op haar antwoord uit te kijken toen ze de vraag alsnog had gesteld. Ze wilde het weten. Puur om haar nieuwsgierige geest gerust te stellen. Een klein deel van haar wilde het ook doorvertellen. Iniminie deel maar. Er was geen drama dus vond Alex dat ze maar eentje moest creëren.
‘Mijn specialisatieonderzoek?’ Vroeg Tilda waarop Alex haar ogen rolde. Ze merkte dat Tilda niet haar mond vuil wilde maken door met haar te praten. Alex beet op de binnenkant van haar lip om haar mond enigszins gesloten te houden, maar het hielp niet. ‘Nee, silly. Waarom zou ik naar je specialisatieonderzoek vragen terwijl ik weet dat ik het beter zal doen dan jij?’ zei Alex. Ze drukte haar lippen op elkaar en wachtte af op haar reactie. Soms wist Alex niet eens of ze ooit Tilda’s vriendschap had verdiend. Ze kon alles wat in haar opkwam zeggen zonder over de gevolgen na te denken waardoor ze haar eigen vrienden makkelijk kon kwetsen. Het probleem was dat het haar ook niet deerde. Ze wilde een piraat worden en moest daarom ook hard zijn - maakte ze haarzelf wijs. Ze kon geen zachtaardig persoon tussen alle slechterikken zijn. Eerlijk, ze wilde het ook niet zijn. ‘Ik heb het over je biologische ouders. Heb je ze al ontmoet en hou je het geheim?’ vroeg Alex met een quasi lief ondertoon.

8 dec 2023 - 14:23 Saureus is offline

Saureus 1960

『 Keahi Casteran 』
The Rebel • Fire Fairy • 19 years old

Outfit| Hallway at Cloud Tower -> Auditorium| With Eli -> Eli, Zeph & Zariya

Keahi wacht rustig af terwijl Eli de foto’s bekijkt. Hoe langer ze met deze twee jurken in haar hoofd zit, hoe meer ze neigt te kiezen voor een andere optie. Waarom is het ook zo lastig om iets leuks te vinden. Ze overweegt zelfs toch de jurk te dragen die haar vader heeft uitgekozen. Wat als hij erachter komt dat ze iets anders heeft gedragen? Dat zal hij absoluut niet leuk vinden en de kans is groot dat Zephyr er dan niet is om haar te verdedigen.
"Oh, allebei zijn het goede opties. Als ik ze zo bekijk ligt het eraan of je extreem wilt opvallen tijdens het diner of liever wat minder aandacht trekt. De eerste is duidelijk wat subtieler dan de tweede, maar wel weer feestelijk met de glitter terwijl de tweede je duidelijker ergens laat staan door het volume." Ze knippert een keer met haar ogen en brengt haar gedachten weer terug naar Eli. Zijn advies is beter dan ze had verwacht. "Zelf zou ik voor de eerste gaan die je liet zien. Je hebt in mijn ogen het volume van die tweede niet nodig om ergens te staan. Maar beide zijn mooi." Een tevreden glimlachje verschijnt op haar gezicht. ‘Bedankt Eli, daar kan ik zeker wat mee.’ Ze bergt haar telefoon weer op en slaat zijn advies op in haar geheugen. Het is in ieder geval goed om te horen dat hij beide opties mooi vindt. Al is ze wel van plan een van de twee jurken terug te sturen, want het is een duur grapje om ze beide te houden.
De specialist heeft haar hiermee al goed geholpen, maar zijn goede daden houden hier niet op.
"We kunnen wel langs het lokaal lopen, kijken of hij inderdaad daar is? Ik loop wel mee," zegt hij, om haar te helpen met het zoeken naar haar broer. "Anders is de bibliotheek ook altijd een goede optie om te kijken."
Keahi heeft de neiging het aanbod af te slaan, maar eigenlijk vindt ze het wel fijn als hij met haar meeloopt. Ze weet de weg hier niet zo goed en daarnaast heeft ze eigenlijk ook geen zin om hier alleen rond te dwalen. ‘Dat zou heel fijn zijn,’ knikt ze hem toe. Eli zal haar broer vast eerder gevonden krijgen dan als ze zelf op pad gaat. Ze laat haar handen in de zakken van haar jasje glijden en draait zich vast om in de richting die hij eerder aanwees.
"Ik moet nog even langs de winkel, maar verder had ik nog geen hele concrete plannen. Als ik zo richting de stad ga, kunnen ze een pak nog wat innemen of verstellen als het nodig is. Papa's kleermaker werkt wel snel wat dat betreft." Kea is toch wel een beetje verrast dat Eli van plan is om naar zijn vaders kleermaker te gaan. Waarschijnlijk zit hij weer in een soortgelijke situatie als haar, iets wat vaak genoeg gebeurd met hun strenge vaders. ‘Dat is nog prima op tijd toch? Anders kun je altijd nog je pak van vorig jaar aandoen,’ vertelt ze hem met een zacht lachje, wetende dat de jongen toch liever iets nieuws aantrekt.
"Kom, dan lopen we richting het lokaal, ik moet toch die kant op dus we kunnen wel even kijken of hij daar is," vervolgt Eli, waarna hij richting het auditorium wandelt.
Keahi volgt de jongeman naar het lokaal waar haar broer zojuist les heeft gehad. ‘Ik hoop dat het vanavond druk wordt, wie weet krijgen we het dan voor elkaar om de avondklok nog een stukje te verplaatsen,’ vertelt ze met een speelse grijns. In haar hoofd is ze nog steeds opzoek naar mogelijkheden om het feest nog wat langer door te laten gaan. Als ze de hele dag toch al niet aan school gaat zitten, kan ze er net zo goed gebruik van maken. Iets waar ze morgen misschien spijt van zal hebben, maar dat zijn zorgen voor later.
De glimlach op haar gezicht wordt wat breder als ze Zephyr in de gang spot. Gelukkig, hij leeft nog. ‘Z!’ roept ze als ze dichtbij genoeg is, om zijn aandacht te trekken. ‘Waarom reageer je niet op je appjes?’ vraagt ze hem, meteen ter zaken. Aangezien alles goed lijkt te gaan met hem, besluit ze dat niet te vragen. ‘Ik heb je ook gebeld, maar je nam niet op.’ Kort haalt ze haar schouders op, waarna ze haar handen weer ontspannen in haar zakken houdt. Ze kijkt langs hem heen om Zariya te begroeten met een klein, nep, glimlachje. Ze kent haar niet goed genoeg om nou een heel gesprek te beginnen met haar en om eerlijk te zijn, heeft ze daar ook geen zin in. Ze kwam voor Zeph en hem heeft ze nu gevonden. Dankzij Eli wel, alle eer daarvoor naar hem.

11 dec 2023 - 21:39 Hexcore is offline

Hexcore 33027

ASPEN 'ACE' ZYON
The Merrymaker ☀︎ Bo Staff ☀︎ 22
The Fit ☀︎ Red Fountain Balzaal ☀︎ With Jay

"Heel eerlijk is het niet alleen de glaive waar ik me zorgen om maak, maar ook dat ik zonder kleerscheuren zometeen naar mijn stagebegeleiding kan,” kwam er nogal droogjes uit. Aspen had zich niet voorbereid op een impromptu demonstratie. Hij nam opnieuw een vechthouding aan.
“Heel eerlijk kan je de heel aanvallend agressieve aanvallen zien als een aanval met een katana als het eenhandig is,” zei hij schouderophalend. “En als een keu als het tweehandig is,” voegde hij lachend toe terwijl hij een krachtige stoot voorwaarts gaf en het ding daarna gooide, nog eens ronddraaide en dan over zijn schouders liet dansen tot in zijn andere hand. Ondertussen vroeg Jay hem naar de kleur. Dit lokte een bedachtzame brom uit terwijl hij probeerde de balans van het wapen te vinden op zijn vingers.
“Kleur, kleur, kleur,” mompelde hij terwijl hij er even over nadacht, nog steeds spelend met de balans van het wapen. “Ik zeg… rood of oranjegeel,” knikte hij vastberaden. “Dit kan hem wel eens breken,” fluisterde Aspen daarna tegen zichzelf, en bracht zijn voeten met een sprong naar een bepaald punt om te zien of hij ermee kon balanceren. Een paar seconden lukte het hem om op een derde van de bovenste helft zijn voeten te plaatsen, maar het geïmproviseerde wapen boog niet zoals zijn houten bo dat deed en de combats, die hij altijd droeg bij het rijden met de windriders, hadden zeer weinig grip op het gladde materiaal. Hij kantelde al snel over richting de grond en hij rolde naar Jay toe met zijn gewoonlijke flair en plantte het wapen nogal hardhandig naast de techie neer.
“Wat voor outfit heb je dan in petto?” vroeg de oudere specialist nieuwsgierig terwijl hij nu meekeek over Jay’s schouder terwijl hij afwezig met de staf bleef spelen.

Op het scherm kon hij het ding zien bewegen terwijl hij rustig en loom bleef prullen met het ding. Nu hij het kon zien, werd het eigenlijk ook alleen maar leuker en hij ging sneller bewegingen doen om te zien hoe de computer het zou opnemen. Hij bleef de snelheid opdrijven tot het wapen op sommige momenten amper nog zichtbaar was met het blote oog en toen de hoogste snelheid was bereikt, gooide hij het ding nog een keer op, ving het opnieuw en stak het, met nogal wat kracht uit, richting Jay. Het wapen raakte de jongeman net niet.
“Dus vertel, wat zijn de plannen en wat moet ik verwachten van je meesterlijke lichtcreatie, oh oppermachtige dj van Red Fountain,” lachte hij terwijl hij de gezichtsuitdrukking van de jonge specialist bekeek.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

12 dec 2023 - 17:54 Mazino is offline

Mazino 5469

_{AEDAR JAY HOLTEN}
^{AEDAR JAY HOLTEN}
╪═════════════

The Technerd ╪ 20 ╪ Light Glaive ╪ Red Fountain balzaal w/ Ace

Natuurlijk luisterde Jay naar de uitleg over aanvalshoudingen van Ace en hij humde begrijpend. De vergelijking met andere wapens was erg duidelijk voor zijn eigen visualisatie waardoor hij wel ongeveer wist hoe hij de handgrepen moest plaatsen bij zijn prototype. De kleur was duidelijk een moeilijker onderdeel van het design, maar met twee prototypes kon Jay prima ook twee kleuren toevoegen. In shock keek Jay op van zijn scherm toen hij de oudere specialist een sprong zag maken en zag landen op de glaive. Hij wist ergens diep van binnen wel dat hij het wapen sterk genoeg had gemaakt om niet zomaar stuk te gaan als er wat kracht op kwam te staan, maar toch deed het hem diep van binnen pijn om te zien hoe zijn vriend zijn persoonlijke wapen probeerde te mutileren. Als de jongen zijn eigen bo staff had, mocht hij wat Jay betrof doen met het wapen wat hij wilde, maar Jay was iets te trots en protective over zijn eigen wapens om hier heel blij mee te zijn.

Ace kwam achter hem staan en keek mee met zijn scherm. Jay kon zien aan de simulatie van de data dat Aspen met zijn glaive aan het spelen was zodat het meer en meer bewoog. Er zat wel een bepaalde vertraging in de weergave, maar dankzij een goede computer wist alle data netjes gevisualiseerd te worden inclusief de gooi die Ace deed voordat hij de glaive teruggaf. Jay nam het aan en klikte op een knopje waardoor het wapen snel in elkaar schoof tot zo'n twintig centimeter en hij stopte de dongle terug. Hij nam nog een slok van z'n energydrink voordat hij de andere twee cilinders erbij pakte.
"Nou, met zo'n twee minuten mag je ze uitproberen," zei hij terwijl hij de kabel gebruikte om de korte ervan aan te sluiten. Als Ace nog steeds mee keek kon hij zien dat Jay een nieuw venster opende met daarop een simpele weergave van een bo staff met elk uiteinde een iets bredere eindstop van metaal met daartussen alleen maar licht. Hij veranderde wat parameters voor de lengte en de kleur en de weergave veranderde van een blauw licht naar rood.
"Dus, ik heb deze," zei hij terwijl hij de cilinder los koppelde en aan Aspen gaf. "Deze is praktisch volledig van licht. Er zit een knopje op de zijkant om het te activeren. Het licht is aan te passen op kracht en flexibiliteit, net hoe je het wil hebben. Maar dat is voor als je een keuze hebt gemaakt tussen de twee modellen, dan gaan we wel een keer goed finetunen met een fatsoenlijke opzet." Jay gebaarde naar zijn laptop om te laten zien dat dit geen volle opzet was wat hem betrof. "Je kunt het licht gewoon aanraken, betekend wel dat ik er minder power doorheen kan sturen omdat het anders niet veilig is. Ik heb ook nog..."

Jay sloot de andere twintig centimeter cilinder aan zijn computer. Eenzelfde configuratie weergave verscheen op het scherm die met een paar toetsaanslagen veranderde de kleur van het originele blauw naar oranjegeel. Deze bo staff had dezelfde eindstoppen, maar had in plaats van alleen licht een aantal metalen handvaten tussendoor die het licht onderbraken. Snel switchte Jay tussen de configuratie en de hittekaart die hij zonet van Aspen's handbewegingen had gemaakt en met het veranderen van wat andere waardes veranderde de verhouding tussen de handvaten onderling zodat ze overeenkwamen met de hittekaart.
"Deze, met handvaten op bepaalde plekken. Voordeel is dat ik meer kracht kan gebruiken, nadeel is dat je het licht niet kan aanraken. Voor nu staat de power nog laag zodat je niet meteen verbrand als het per ongeluk raakt, maar dat kan aangepast. Fijn zal het in ieder geval niet voelen. Deze is sterker, maar vereist wel flink wat meer aanpassingen en oefening. Het knopje zit trouwens in het midden." En Jay gaf ook deze aan Aspen.

De vraag over kleding werd vakkundig genegeerd, wetende dat Jays antwoord niet goed genoeg zou zijn voor de mode-lover naast hem.

═══════╪

[ bericht aangepast op 12 dec 2023 - 17:57 ]

Do it scared, but do it anyway.

13 dec 2023 - 19:46 glowfaery is offline

glowfaery 1546

ℤ𝔸ℝ𝕀𝕐𝔸
☾ 𝐹𝒜𝐼𝑅𝒴 𝒪𝐹 𝒯𝐻𝐸 𝒮𝒰𝒩, 𝑀𝒪𝒪𝒩 𝒜𝒩𝒟 𝒯𝐻𝐸 𝒮𝒯𝒜𝑅𝒮 ☽
☆ 22 ☆ Outfit ☆ Cloud Tower Auditorium w/ Zephyr ☆
.・。.・゜✭・.・✫・゜・。.

Zariya kende Zephyr dan misschien niet heel goed. Zover ze had gezien hield hij zich vaak nog afstandelijker dan Zariya tegenwoordig deed. Maar dat de jongen zo terug getrokken was als dat hij nu over kwam, had ze niet verwacht.
Misschien kwam het wel door haar, wist haar hoofd haar snel te overtuigen. Ze was vaak niet zo sociaal als nu, vooral niet met mensen die ze al amper sprak. Misschien was ze teveel, ze kon het zelf niet meer inschatten.
Zijn antwoord bleef tenminste nog uit, alsof hij volledig in gedachten verzonken was geraakt door haar woorden. Zariya twijfelde of ze iets moest zeggen, of hem zijn tijd geven.
Het gemiauw verbande de twijfel uit haar hoofd voor nu, haar blik afdwalend naar de kat, welke zichzelf bij Zephyr zijn voeten had geplaatst. Het beestje was zo klein, een van de schattigste katten die ze ooit had gezien. Zara wist de neiging om meteen op haar knieën te zakken en het beestje aan te halen, in te houden. Voor nu.
“Ik denk dat een wandeling naar het centrum me wel goed zou doen, ja,” klonk Zephyr’s stem, wat haar aandacht weer naar hem toe wist te brengen, hoewel haar blik nog kort tussendoor naar de kat vloog.
Een glimlach kroop op haar lippen. Voor ze echter kon voorstellen om dan ook maar te gaan, klonk een andere stem door de gang. “
“Waarom reageer je niet op je appjes?” ging het meisje verder. Zara had niet veel contact met studenten van lagere jaren, maar ze kende Keahi tenminste bij naam. En dat ze Zephyr’s zusje was, maar meer dan dat wist ze eigenlijk niet.
Keahi schonk haar een kleine lach, terwijl ze tegen Zephyr bleef praten. Zara glimlachte terug in haar richting, maar ze twijfelde of het meisje het überhaupt zag. Ze haakte haar vingers om het hengsel van haar tas. Ze nam de komst van Keahi als haar teken om zelf te gaan.

✩⢄⢁✧ ───── ⋆♡⋆ ───── ✧⡈⡠✩

16 dec 2023 - 14:24 ThestraI is offline

ThestraI 3650

Alana
Thindrell
‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗‗

Met een zacht gebaar plaatste ze de plantenpot in het raamkozijn. Deze voormiddag had ze geen lessen op de planning staan, en hoewel ze eigenlijk haar tijd zou moeten spenderen aan het blokken in de bibliotheek — er waren nog altijd bepaalde elementen in Specialisatie Onderzoek die ze na zou moeten gaan — besloot ze dit achterwege te laten. In ieder geval voor vandaag. Ondanks dat Zeph haar tijdens hun laatste bijles had verteld informatie op te doen, waren er andere dingen die vele malen interessanter waren. Ze keek rond in het huisje en glimlachte door alle verschillende planten die ze neer had gezet, om de boel zo een beetje op te fleuren. Misschien kon ze later Alex of Aiyana lastigvallen.
Een halfuur later pakte ze haar tas, stopte daar een boek in dat haar zou helpen met het onderzoek (en die ze al zeker tweemaal was vergeten in te leveren bij de bieb) en begaf zich wandelend naar Alfea. Zulke afstanden lopen deed ze vaker, ze begaf zich namelijk graag onder de mensen, huppelde regelmatig zingend naar haar bestemmingen. Ook nu humde ze zachtjes een liedje terwijl ze keek naar de mensen die met elkaar spraken, werkten, of een winkel instapte.
Eenmaal bij Alfea aangekomen, staarde ze twijfelachtig in de richting van de magische plantentuin, waar ze meer dan eens haar dagen versleet. Nu, echter, hoorde ze ergens anders aanwezig te zijn — dus vlotte ze zich naar de bibliotheek, zodat ze althans kon zeggen iets gedaan te hebben. Ze haalde haar mobiel tevoorschijn en opende een bericht geadresseerd aan Alex en Aiyana.
‘Eén van jullie vrij om iets te doen vandaag? Doing research bores me. Laten we uitgaan vanavond!’ En, verzonden.
Ze had nog maar net het dikke boek opengeslagen toen er een gaap haar mond uit rolde. De laatste paar dagen kon ze zich al niet goed concentreren en ze begreep maar niet hoe dat kwam. Normaal gesproken kon ze minstens een uur in de bibliotheek uithouden, of aan haar onderzoek werken, en daar was nu niets meer van te merken. Met haar vinger op tafel tikkend, trachtte ze het hoofdstuk uit te lezen en hierbij aantekeningen te maken. Aan het einde van de dag kon ze dan in ieder geval zeggen iets gedaan te hebben. Haar concentratievermogen was vandaag echter nergens te vinden, dus leverde ze het boek met een schuldbewust gezicht in en leende ze een ander (dunner) boek over de verschillende planten, hun elementen en geneeskrachtige werkingen. Voor haar werkte het doorgaans beter om ergens in een boom te lezen, en dat was dan ook precies wat ze nu van plan was.
Het was niet nodig er eentje uit te zoeken, ze had steevast een plek waar ze een prachtig uitzicht had — ze klom erin en sloeg het boekje open. Met haar koptelefoon op begon ze de melodie mee te zingen, zich afsluitend voor de wereld rond haar heen. Neuriënd sloeg ze de zoveelste bladzijde om, en kon het niet laten hierbij ook enigszins te dansen. Het boek, dat eerst nog netjes op haar schoot lag, gleed hierbij weg en viel z’n weg naar beneden — om op het hoofd van de persoon onderaan de boom te belanden. “Shit. Oops.” Om vervolgens naar beneden te roepen: “Sorry! Are you okay?”
Soepel sprong ze naar beneden om voor de desbetreffende jongen te staan. Ze trok haar wenkbrauwen op. “Oh, Leith!” Grinnikend dwaalde haar ogen over zijn hoofd heen, haalde haar vingers door zijn haren om te voelen of er ergens een bult of wond zat, maar eens ze merkte dat het oké ging, trok ze haar hand weer weg. “Not even a little bump. You’re okay”, constateerde ze plagend. “You want a kiss on it to ease the pain?” Het was duidelijk dat ze hem enkel zat te plagen door de manier waarop ze knipoogde en de toon in haar stem ietwat schelmachtig was.

[ bericht aangepast op 16 dec 2023 - 14:26 ]

[ heaven knows ]

17 dec 2023 - 19:46 Saureus is offline

Saureus 1960

『 Malia Coco Zulema 』
The Mediator • Specialist • 21 years old

Outfit| Somewhere outside | With -

Op het moment dat voor de meesten de wekker gaat, heeft Malia al een rondje over de campus gerend. Ze houdt van de vroege ochtenden en maakt daar maar al te graag gebruik van. Ook vandaag is ze weer vroeg uit de veren. Aangezien ze pas in de middag les heeft, kan ze de tijd daarvoor gebruiken om zelf te trainen. De lessen alleen zijn niet genoeg om zichzelf in topvorm te houden. Daar is iets meer werk voor nodig. Zeker als ze dit jaar mee wil met de Pyros expeditie. Het voorval van vorig jaar geeft haar daar voldoende motivatie voor.
Om haar lichaam op te warmen, is ze een stukje gaan hardlopen. Na een kleine 40 minuten stopt ze bij een parkje om wat oefeningen te doen. Op die manier stimuleert ze zo veel mogelijk spieren, om zichzelf optimaal te trainen. Ze herhaalt een aantal bewegingen, waar ze later tijdens de gevechten profijt van heeft. Ze eindigt deze workout met een korte pauze voor ze weer de weg terug begint.
Malia gebruikt sport om haar hoofd leeg te houden, maar toch dwalen wat gedachten af naar het feest. Vanavond is het winterbal, iets waar ze nog vrij weinig mee bezig is geweest. Ze kijkt na haar les wel wat ze aantrekt, het maakt haar toch niet zo heel veel uit. Ze heeft altijd wel wat leuks in de kast hangen. Dat is het probleem niet. Zelf vindt ze het ook een beetje nutteloos om er nu al enthousiast of nerveus over te zijn, want dat is alleen maar zonde van haar tijd. Het feest is vanavond pas en daarvoor heeft ze nog genoeg uren om productief bezig te zijn. Haar lichaam traint zich niet vanzelf.
Eenmaal weer aangekomen op de campus vertraagt ze haar pas om het laatste stukje uit te lopen. Ergens tussen Red Fountain en haar residentie in gaat ze op een bankje zitten. Ze schuift de koptelefoon van haar oren en laat deze om haar nek hangen. Zo kan ze de omgevingsgeluiden horen. Ze haalt haar telefoon uit haar zak om even op haar gemiste berichtjes te reageren. Tijdens het trainen gebruikt ze haar mobiel alleen voor de muziek, het is dus een periode waarin ze iedereen negeert. Niet al haar vrienden kunnen dat waarderen, maar dat maakt haar vrij weinig uit. Het is haar keuze en dit werkt voor haar het beste.

[ bericht aangepast op 17 dec 2023 - 19:46 ]

18 dec 2023 - 17:37 amberkishatu is offline

amberkishatu 205

Cinder “Sin” Harmony
Teacher's Pet - Air Witch - 21 - with Malia

Cinder besloot om een ochtendwandeling te maken in de buurt van haar residentie. Ze had geen les op vrijdag maar toch was ze al vroeg opgestaan. Dit was helaas niet haar eigen keuze. Liefst had ze wat langer blijven liggen, alvorens ze naar de bibliotheek zou gaan om te studeren. Haar gedachten bleven maar ronddwalen in haar hoofd en hielden haar zo uit haar slaap. Een andere optie dan een luchtje scheppen buiten en een sigaret op te steken, leek er niet over te blijven. Het feest van vanavond kon ze maar niet uit haar gedachten houden. Na al die maanden van proberen ontfutselen wat er nu precies gebeurd was op de Pyros expeditie, had Cinder nog geen stap dichterbij de waarheid gebracht. Het verlaten van de avondklok leek enkel maar een aanval op haar mislukte pogingen. Waarom was die avondklok er zelf in hemelsnaam?

Cinder pakte de sigaret uit haar zak om haar gedachten wat te kalmeren. Een plotselinge vonk die een moment van warmte creëert in de koude wintermorgen. Ze bracht de vlam naar de punt van haar sigaret, waar de tabak langzaam begon te smeulen om dan vervolgens vurig op te lichten. Met een langzame uitademing vormde Cinder een dunne sluier van rook rond haar, zodat een mysterieuze aura rondom haar werd gecreëerd. Haar blik bleef gefixeerd op de opstijgende rook, alsof ze in de kronkelende patronen een antwoord probeert te ontwaren van haar gedachten en emoties in de rook die ze met bedachtzame teugen vrijlaat.

Ze wist eerlijk gezegd niet goed wat ze moest verwachten van het feest vanavond. Toch voelde ze wel de drang om naar het feest te gaan. Hopend dat ze misschien iets van informatie kon verkrijgen van de studenten die tot nu toe allemaal geheugenverlies leken te hebben. Al had ze geen zin om alleen te gaan. Ze wandelde wat verder tot ze een bekend gezicht tegenkwam. Ze zag haar leeftijdsgenoot Malia zitten op een bankje besloot haar te benaderen. Ze wisten beiden van elkaar dat ze graag meewouden naar de Pyros-expeditie van dit jaar, dus was het des te fijner om met haar vandaag te kunnen babbelen. " Ooh hey, wie we daar hebben!", glimlacht ze naar Malia.

[ bericht aangepast op 20 dec 2023 - 19:02 ]

"I wonder if life smokes after it fucks me"

19 dec 2023 - 11:20 Saureus is offline

Saureus 1960

『 Malia Coco Zulema 』
The Mediator • Specialist • 21 years old

Outfit| Somewhere outside | With Cinder

Malia ziet in haar ooghoeken iemand haar kant op komen. Ze tilt haar hoofd op en knijpt haar ogen lichtjes samen om de persoon te bestuderen. Cinder. Ontspannen laat ze haar schouders weer zakken, waarna ze ietsjes achterover leunt in het bankje. Haar telefoon stopt ze terug in haar zak. Op de rest reageert ze later wel.
"Ooh hey, wie we daar hebben!", glimlacht Cinder als ze dichtbij genoeg is. Malia knikt begroetend terug. ‘Goedemorgen of-.’ Ze werpt kort een blik op de klok die tegen het gebouw hangt. ‘Ja, het is nog morgen,’ zegt ze met een zacht lachje. Ze heeft een slecht besef van tijd, zeker als ze een aantal uren vrij is. Meestal is ze wel voor de middag klaar met haar trainingssessie, maar soms duurt deze toch langer dan ze verwacht. Lia brengt haar ogen weer terug naar de dame voor zich en gebaart dat ze plaats mag nemen op het bankje. Mocht ze dat willen, maar ze gaat ervan uit dat de heks liever wil zitten dan staan. Al is er altijd nog de mogelijkheid dat ze door moet naar een les, maar mocht ze willen blijven voor een gesprek, dan is ze welkom. Niet dat Malia het erg vind om hier alleen te zitten, maar ze zegt geen nee tegen gezelschap. ‘Jij bent vroeg uit de veren,’ merkt ze dan op. Het is voor haar niet ongewoon om haar dag op tijd te beginnen, maar van anderen is ze het niet gewend. Het lijkt ook alsof Cinder al een wandeling achter de rug heeft, dus ze moet al wat langer wakker zijn. Ze probeert haar gezichtsuitdrukkingen af te lezen, maar om eerlijk te zijn, is dat voor haar altijd een wilde gok. Ze kan wel een beetje beredeneren hoe iemand zich voelt, maar echt weten, doet ze niet. Niet dat ze het erg vindt, want het is geen kwaliteit die ze later nodig gaat hebben. Het is zelfs beter dat ze die niet heeft. Een uitstekende soldaat moet denken vanuit de rationele geest en dat is iets wat ze wél kan. ‘Kom jij naar het feest vanavond?’ vraagt ze haar na een tijdje, meer uit vriendelijkheid dan uit interesse, maar dat hoeft Cinder niet te weten.

[ bericht aangepast op 19 dec 2023 - 11:20 ]

20 dec 2023 - 19:07 amberkishatu is offline

amberkishatu 205

Cinder “Sin” Harmony
Teacher's Pet - Air Witch - 21 - with Malia

Malia leek haar al te hebben opgemerkt. Cinder was niet verbaasd, als specialist moest je altijd op je hoede zijn, het was één van de kwaliteiten die ze waardeerde. " Ooh hey, wie we daar hebben!", glimlacht ze naar haar. Malia knikte begroetend terug. "Goedemorgen of-", ze leek even afgeleid , "ja het is nog morgen." Cinder volgde haar blik en zag een grote klok hangen. Ze kneep haar ogen samen om het te kunnen lezen. -Ugh veel te vroeg-, bleven haar gedachten maar malen. Ze glimlachtte voorzichtig toen Malia gebaarde om plaats te nemen naast haar. Ze ging zitten al zuchtend, licht verbaasd dat de vermoeidheid haar zo zwaar viel vandaag. "Jij bent vroeg uit de veren", sprak de specialist. Cinder keek op. Ze wist dat Malia praktisch altijd zo vroeg op was. Het was dan ook een vreemd toeval om elkaar zo vroeg tegen te komen. De enige reden waarom Cinder vroeg op zou zijn zijn , was om haar lessen bij te wonen. Maar aangezien ze geen enkele les gemeenschappelijk hadden, was dat ook geen veel voorkomend scenario. "Och ja", wuifde ze de vraag wat weg ", het is inderdaad niet mijn gewoonte om zo vroeg wakker te zijn. Maar jij hebt precies al een zware training achter de rug?" Het was niet zozeer een vraag, eerder een opmerking. Cinder merkte namelijk aan de luchtstroom van Malia's ademhaling dat ze recent moest gelopen hebben. Het was niet duidelijk merkbaar, maar Malia was dan ook een pro. Toch was het voldoende om het gesprek op gang te brengen. Ze praatten wat verder zonder een echt interessant gesprek aan te snijden, totdat Malia eindelijk de vraag vroeg waar Cinder op aan het wachten was :"Kom je naar het feest vanavond?". "Ik weet het nog niet goed." Begon ze voorzichtig. "Begrijp me niet verkeerd. Ik wil wel gaan, ik heb gewoon een raar voorgevoel over vanavond." Ze hoopte dat het wat ongerust overkwam, de moeheid zou daarin wel meespelen. "Dat is eigenlijk ook waarom ik zo vroeg op ben. Gewoon wat nerveus denk ik", lachtte ze. Om dan haar nieuwsgierigheid te laten winnen en te polsen naar Malia haar interesse in het feest vanavond. "En jij?" Heb jij zin om te gaan?" Al iets leuks gevonden om aan te doen?"

"I wonder if life smokes after it fucks me"

22 dec 2023 - 10:46 Ken_ is offline

Ken_ 18305

een mt'tje want ik ga vanavond eindelijk mijn postje droppen :'D

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

29 dec 2023 - 16:45 Halbrand is offline

Halbrand 27866

Tilda Sunfallow
^{the changeling}
═════╗❁╔═════

"Sla haaaaaaarrrr," zong Bob vrolijk in haar oor. Ze voelde hem op haar schouder zitten en vergat even dat ze op momenten als deze eigenlijk moest gaan focussen op het feit dat Bob niet echt was. Ze bleef stokstil staan, voelde haar ergernis toenemen bij Alex' aanwezigheid en Bobs gegrinnik in haar oor.
"Nee, silly," zei Alex argeloos. Tilda propte haar handen in haar jaszakken, waar ze ze tot vuisten balde. "Waarom zou ik naar je specialisatieonderzoek vragen terwijl ik weet dat ik het beter zal doen dan jij?" Haar kiezen schuurden over elkaar. Ze voelde de druk achter haar ogen, wist zonder zichzelf te zien dat die groen oplichtten.
"Je moet jezelf toch echt meer in de hand houden, Matilda," zei Bob, waarna hij opnieuw gniffelde. Het horen van haar volledige naam deed niets om Tilda te kalmeren.
"Ik heb het over je biologische ouders. Heb je ze al ontmoet en hou je het geheim?" zei Alex lief. Tilda kon er niet bij dat de heks er zo casual naar durfde vragen. Ze wilde een nijdige opmerking maken, maar zette plotseling een stapje achteruit toen Bob plots op Alex' schouder zat en tussen de twee meisjes keek alsof hij een pingpongwedstrijd bezichtigde.
"Ja, heb je je ouders al ontmoet, Tilda?" zei hij, waarna hij even onschuldig met zijn ogen knipperde als Alex. Tilda deed haar mond open en klapte hem weer dicht. De bevindingen die ze vorig jaar ontdekt had met Zariya zwermden door haar hoofd. Ze waren dichtbij gekomen - te dichtbij. Zo dichtbij dat Tilda het niet meer had aangekund om verder te duwen. Nee, ze had op dat moment beslist dat ze het liever achter zich liet. Ze had een familie die van haar hield - het was niet nodig om te weten waarom die andere familie haar in de steek gelaten had.
"Omdat je waardeloos bent, Matilda," reageerde Bob op haar gedachten. Het was alleen niet Bobs stem die eruit kwam, maar die van de vrouw die ooit haar moeder was geweest. Het was een zin die ze wel vaker uitgesproken had. Tilda zette nog een stap achteruit.
Weglopen zou zwak lijken. Aanvallen zou haar in de problemen werken als iemand erachter kwam. Ze voelde zich in het nauw gedreven, en haar krachten gingen aan het werk voordat ze er erg in had. Gras sprong omhoog van de grond, en plotseling begonnen takken en boomwortels zich rond Alex' voeten te wikkelen. Ze waren dun, te zwak om haar effectief vast te houden, maar Tilda staarde naar de grond en knipperde wild met haar ogen. Ze probeerde de negativiteit die ze voelde weg te drukken, probeerde zichzelf tegen te houden om zich om te draaien en weg te lopen.
Zij bestaan niet meer. Je was alleen, maar nu niet meer. Alles is goed.
Rijkelijk te laat keek ze Alex opnieuw in de ogen. Bob was verdwenen, de wortels begonnen zich terug te trekken, en Tilda glimlachte stralend. De boze gedachten waren er niet meer.
"Ach, gekkie," zei ze speels. "Mijn ouders zijn gewoon thuis in Solaria - dat weet iedereen toch?"

help

29 dec 2023 - 23:02 Saureus is offline

Saureus 1960

『 Malia Coco Zulema 』
The Mediator • Specialist • 21 years old

Outfit| Somewhere outside | With Cinder

Malia wendt haar blik kort af als de heks besluit haar aanbod te accepteren en naast haar plaats te nemen. Heel stiekem had Lia gehoopt dat Cinder verder zou gaan met haar dag, maar het zij zo. Als ze het gesprek gewoon simpel houdt, dan moet het goedkomen. Ze heeft geen zin in een erg uitgebreid gesprek de ochtend voor het feest. Dan moet ze al sociaal genoeg zijn.
De specialist merkt op dat de dame erg vroeg uit de veren is. Een goede gedachten, want ze had gelijk. "Och ja, het is inderdaad niet mijn gewoonte om zo vroeg wakker te zijn. Maar jij hebt precies al een zware training achter de rug?" Lichtjes trekt Malia een wenkbrauw op. Zwaar? Zij en Cinder hebben overduidelijk niet dezelfde definitie als het gaat om een zware training. ‘Valt mee,’ antwoordt ze dan ook schouderophalend. ‘Ik ben niet heel ver gegaan vandaag, heb net de cooling down achter de rug,’ vertelt ze verder.
Niet veel later vraagt Lia aan Cinder of ze ook naar het feest komt vanavond, een onderwerp die ze eigenlijk liever vermijdt. Al lijken andere veel waarde te hechten aan het feest, dus ze hoopte daarmee een gesprek aan te snijden met de heks. "Ik weet het nog niet goed. Begrijp me niet verkeerd. Ik wil wel gaan, ik heb gewoon een raar voorgevoel over vanavond." Dat is iets wat Malia niet kan begrijpen, een raar voorgevoel? ‘Denk je dat er iets gaat gebeuren dan?’ vraagt ze de dame ook nieuwsgierig, want waarom zou ze anders een raar voorgevoel hebben. Er is toch niets vreemds aan dit feest? Het staat al weken, misschien zelfs maanden, op de planning. Bovendien hebben ze de avondklok daarvoor verplaatst, dus echt belangrijk zal het tijdslot wel niet zijn. "Dat is eigenlijk ook waarom ik zo vroeg op ben. Gewoon wat nerveus denk ik", vervolgt de dame met een lachje. ‘Ah, dat kan inderdaad je slaap verstoren.’ Ze werpt Cinder een klein glimlachje toe, een kleine poging om haar iets gerust te stellen. Er zal vast niets gebeuren op het feest. "En jij?" Heb jij zin om te gaan?" Al iets leuks gevonden om aan te doen?"
Op alle vragen antwoordt ze eerst door haar schouders op te halen. ‘Ik vind het niet erg om te gaan, maar ik heb er ook niet super veel zin in. Gewoon prima,’ knikt ze simpel. ‘Het zal vast wel gezellig zijn, al snap ik niet waarom iedereen er een groot ding van maakt.’ Over haar laatste vraag moet ze nog wat langer nadenken, want om eerlijk te zijn, is ze daar nog niet echt mee bezig geweest. ‘Ik kijk aan de eind van de middag wel wat ik aan ga doen, ik heb vast nog wel wat in de kast hangen.’ Ze werpt weer kort een blik op de tijd, zodat ze weet hoeveel uur ze nog heeft voordat ze aan de slag moet. ‘En jij? Wel al een outfit gevonden?’

[ bericht aangepast op 29 dec 2023 - 23:03 ]

30 dec 2023 - 12:46 Halbrand is offline

Halbrand 27866

🅉🄴🄿🄷🅈🅁 🄲🄰🅂🅃🄴🅁🄰🄽
^{˗ˏˋ 𝓉𝒽𝑒 𝓅𝓇𝑜𝒹𝒾𝑔𝓎´ˎ˗}
Weather/~~Blood~~ witch | 21 | Near the Cloud Tower Auditorium (Zara, Kiki, Eli)
└─────────────────┘
⛧

Zara deed haar mond open om iets te zeggen, maar voordat er geluid uit kwam, hoorde Zeph de stem van zijn zusje. Fijn, was ze hem komen stalken omdat hij niet op haar berichten reageerde. Hij draaide zich om naar het geluid, terwijl Kat op zijn dooie gemak langs zijn broekpijp omhoog begon te klimmen. Zijn scherpe nagels kietelden zijn huid.
"Waarom reageer je niet op je appjes?" vroeg Keahi terwijl Zeph zich bukte om het kleine mormel op te pikken. Het miauwde ongedurig. Eén lange, hoge krijs terwijl hij zich in Zephs handpalm nestelde. Meteen daarna begon hij te spinnen. Als Zeph niet zo gehecht was geraakt aan het kleine dier, had hij het waarschijnlijk naar de andere kant van de gang gezwierd. "Ik heb je ook gebeld, maar je nam niet op."
"Ongeduldig beest," mompelde Zeph, meer tegen Kat dan tegen Keahi. Hij keek op naar zijn zus, fronste even toen hij de jongen - Eli; hij was één van de anderen op de Pyrosexpeditie - achter haar zag en prompt een naar gevoel in zijn maag kreeg. Een vreemde misselijkheid en een drang om iets kapot te maken. Het feit dat Kat plotseling begon te blazen en zijn haren overeind zette, hielp niet. Zeph wendde zijn blik af van Eli en zette het diertje op zijn schouder, opende zijn schoudertas om iets eetbaars te zoeken, merkte plots Zariya op, die nog steeds naast hem stond en haar lichaam had afgewend alsof ze er vandoor wilde en wist even niet wat hij moest doen. Een wandeling zou hem écht wel goed doen, maar Kat had aandacht nodig - en Keahi had aandacht nodig en Zeph merkte best op dat haar glimlach naar Zara niet oprecht was en wilde er eigenlijk wat van zeggen, maar toen was het moment al gepasseerd en had hij eindelijk zijn doosje notenmix gevonden, waar ook Kat vreemd genoeg grote fan van was.
"Mijn gsm-scherm is kapot en ik kon niet opnemen," antwoordde hij uiteindelijk, nadat hij door had dat Keahi hem een vraag gesteld had en Kat gretig op een halve walnoot kauwde. Hij keek opnieuw in Zara's richting, deed zijn mond open om iets te zeggen, sloot hem weer en liet zijn blik afgeleid naar beneden glijden. "We waren net op weg naar de stad, geloof ik?"

┌─────┐

└─────┘
┌─────┐

└─────┘

[ bericht aangepast op 30 dec 2023 - 12:46 ]

help

30 dec 2023 - 15:47 Mazino is offline

Mazino 5469

┈┈┈┈┈┈┈┈┈▲▽▲┈┈┈┈┈┈┈┈┈

₮ⱧɆ ₩łⱠĐ₵₳ⱤĐ
^{Elijah ≪ E L I ≫ Rhys}

┈┈┈┈┈┈┈┈┈▼△▼┈┈┈┈┈┈┈┈┈

Het moment dat ze de hoek omgingen richting het auditorium sloeg Eli's lichaam bijna op tilt waardoor hij de opmerking van Keahi over de eindtijd van het feest compleet mist. Met dat hij de weather witch aankeek schoot er een vreemde combinatie tussen animositeit en een klein beetje intuïtieve vertrouwen door zijn maag. Hij spotte dat Zephyr ook zijn blik afwende toen ze elkaar aankeken, daar klopte meer niet. Verder merkt hij op dat zijn magie even hapert, Zariya. Gelukkig herkende Eli dit gevoel en kon hij het plaatsen toen hij de verder de gang in keek en de light fairy achter Zephyr zag staan, maar dit keer voelde ze nog meer als een last voor Eli dan normaal, wat vreemd was. Het scheelde dat de vuur fairy volledig gefocust is op haar broer en daardoor zijn hapering mist als hij alles begint te inventariseren. Het was namelijk nergens voor nodig om zo overweldigd te raken door simpele gevoelens. Rustig liep hij achter Keahi aan richting de groep.

Terwijl de siblings met elkaar in gesprek raakte, begon Eli zijn eigen gevoelens te ontcijferen. De meest duidelijke was zijn afnemende kracht omdat hij bij Zariya in de buurt was. Ze wisten beide dat hun magie tegenpolen waren waardoor ze nooit lekker zouden matchen en het was een gevoel dat hij door en door kende vanaf het moment dat hij Zariya voor het eerst tegengekomen was. Maar dat gevoel van liability was nieuw, sure hun krachten matchten nooit, maar Zariya was niet bepaald zwak en kon zich prima redden in de voorbereiding voor Pyros, anders was ze nooit uitgekozen. De intense gevoelens bij Zephyr waren niet veel duidelijker. Hij mocht de jongen al jaren niet, maar nog nooit had dat zo'n fysieke reactie opgewekt als vandaag. Misschien was hem spreken toch nuttiger dan Ace, hoewel Eli daar alleen maar minder zin in kreeg gezien zelfs de kat van Zephyr iets tegen hem leek te hebben. Eli bleef rustig achter Keahi staan, een simpele glimlach op zijn gezicht terwijl zijn berekenende ogen over het tweetal van de Pyros-expeditie gingen. Er klopte duidelijk dingen niet, dingen aan hun uitstraling die een half jaar terug nog niet zo waren. Het kon niet anders dan dat zij een vergelijkbare ervaring hadden gehad als hij.

In zijn broekzak vond Eli een afgescheurd stukje papier, niet hoe hij verwacht had dat de eerste ontmoeting met andere van Pyros zou gaan, maar het moest er maar mee door. Dit zou Zephyr hopelijk nieuwsgierig genoeg maken en hem vanzelf bij Eli op de stoep afleveren.
"Nou, veel plezier in de stad, ik zie jullie vanavond nog wel," zei hij terwijl hij voorbij Keahi liep in de richting van Zephyr.
"Oh Kea, ik zou gouden accessoires doen bij die eerste jurk, misschien iets met een beetje sparkel. Dan zie je er het mooist uit denk ik," zei Eli terwijl hij nonchalant omkeek en knipoogde naar de vuur fairy. Eli liep daarmee per ongeluk een beetje tegen de zijkant van de weather witch aan. Het leverde hem flink geblaas van de kat op Zephyr's schouder op, maar het stukje papier dat Eli vast had was netjes en ongezien in de zak van zijn blazer gedropt.
"Jaja, beest, rustig maar. Ik doe je baasje echt niks." Eli liep rustig een paar stappen voorbij het drietal. "Fijne dag nog Kea, Zephie, Zariya." Waarbij zijn toon bij Keahi nog aardig was, veranderde die bij Zephyr's naam naar iets lichtelijk uitdagends om vervolgens bij Zariya weer volledig zakelijk te zijn. Misschien dat hij ze nog in de stad tegen ging komen, maar voor nu moest hij toch eerst langs administratie lopen.

24 ▲▽▲ Darkness witch ▲▽▲ Cloud Tower auditorium w/ Keahi, Zephyr en Zariya

┈┈┈▲▽▲┈┈┈
┈┈┈▼△▼┈┈┈

Do it scared, but do it anyway.

Index RPG Actieve Topics Zoek