[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 14 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rosalie had het gesprek tussen Lee en Feliks geamuseerd gevolgd. Natuurlijk had ze geweten dat Feliks op jongens viel en ergens was het leuk dat er voor Lee zo iemand was. Ze matchte die twee wel. Misschien moest ze hen op date sturen. Maar niet hier, en niet nu. Hoewel het gesprek haar van Enzo af leidde, voelde ze tegelijkertijd de druk. Ze wilde hier het liefst nu zo snel mogelijk weg. “Jaja. Dit soort dingen doen jullie maar op jullie eerste date,” zei Rosalie grinnikend. Ze kwam overeind van de bank en stak haar arm uit in de hoop dat Lee of Feliks hem aanpakte. “Dan hoef ik tenminste niet van alles mee te genieten. Sorry Lee, maar ik wil ook nog een stukje Feliks voor je hem helemaal inpikt,” grapte ze.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik steek mijn tong naar je uit,’ liet hij Rosalie weten, waarna hij dat deed en daarna naar Feliks grijnsde. Daar wilde hij inderdaad wel een date mee! Hij kreeg het warm van de gedachte dat er nu maar liefst twéé leuke jongens bij waren gekomen die niet alleen oog voor meisjes hadden. Als ze dan maar niet met elkaar aan de haal gaan. ‘Op die date mag je me dan van álles over je aura’s vertellen,’ zei Lee tegen de jongen. Hij was daar wel heel nieuwsgierig naar. ‘Maar goed, ik moet dus weer wieberen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Noah Adams
Tweede lesuur – charms – met Prudence

Zijn gezicht stond op onweer terwijl hij haar aankeek. Hij deed zelfs de moeite niet meer om haar hand weg te duwen bij het goed trekken van zijn das. Anders zou ze weer ergens anders prutsen, dus laten we het maar bij de das houden. 'Besef jij wel hoe belangrijk het zevende jaar is?' Snauwde hij nijdig. Vast niet. Hij zag haar meer aan als het type om gewoon een rijke vent te zoeken en haar klauwen erin te zetten om op de kerel zijn geld te teren.
Hij sloeg zijn ogen op bij haar laatste woorden, en begon met zijn wijsvinger te schudden alsof hij een vader was die zijn kind een preek gaf. 'Niet iedereen krijgt alles in zijn of haar schoot geworpen, Prudence. Jij moet echt leren nee aanvaarden.' Hij maakte een zacht geluidje als ze als reactie zijn das strak trok en hem zuur aankeek. Kreng. 'Ik hoef echt geen wannabe Daphne.'

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 9:59 ]

“Nee, suffie. Ik heb toch een set ogen nodig als ik een rondleiding geef.” Ze stak haar tong terug uit naar Lee en voelde hoe een van de twee jongens haar bij de arm had gepakt. Gek om eigenlijk niet te weten welke van de twee het was. “Ik hoef alleen niet nu al al jullie gezwijmel aan te horen, behalve als ik mee mag doen natuurlijk.” Rosalie grijnsde.

---

It's never gonna happen, Guys.

Prudence McGinley

Haar geamuseerde glimlach verdween als zonneschijn en in een reflex trok ze zijn das strak die een geluidje ontlokte. Denkt hij echt zo over mij? En wannabe Daphne?! Ik lijk helemaal niet op Daphne. Ze snoof diep en liet zijn das los om hem dan een duw tegen zijn borst te geven. 'Jij bent anders ook wel een eikel. En maar naar iedereen laten uitschijnen hoe lief en fantastisch je wel niet bent. Geweldige Noah. Bullshit.' Kwam er sarcastisch uit haar mond. Ze voelde zich onzeker en daarom begon ze maar gemeen te doen, dat was altijd een afweermechanisme geweest. Ze wierp hem nog een arrogante blik maar gilde het dan uit omdat hij haar greep en snel een hand voor haar mond drukte om de gil te dempen. Hij hoopte vast dat ze niets hadden gehoord in het lokaal, aangezien hij nogal panisch een blik naar de deur werpte. Met een lichte grom stampte ik op zijn voet, waardoor hij even kermde maar weigerde van los te laten waardoor we algauw in een half gevecht zaten.

Noah Adams
Tweede lesuur – charms – met Prudence

Beide keken ze verstomd op bij het horen van de deur die open ging, en even keek Banning hen verbluft aan. Noah liet Pru snel los waardoor ze beide hun hemd goed trekken en Pru haar kousen omhoog trok. we zitten zo in de problemen. Banning schraapte zijn keel. 'Geen flauw idee wat er vanmorgen in jullie ontbijt zat. Alletwee naar jullie leerlingenkamer en voor beide 10 puntenaftrek.

Noah trok een gezicht, mompelde snel zijn excuses en keek daarna kort opzij naar Pru om het dan vlug af te bollen. Eindelijk verlost van dat mens. Ook al was dat gevecht stiekem leuk. Zucht.

Dat Rosalie weer op school was, was natuurlijk heel fijn, want Andreas kon zo de boel mooi in de gaten houden. Maar het was wel extra lastig op het moment dat hij Casper aan moest kijken.
      'Nou, het is oké, zo lang Casper afstand houdt.' Hij schoof zijn vingers door zijn haren. 'Ik zou hem niet zomaar aanvallen ofzo, maar zijn attitude is gewoon verschrikkelijk. Op het moment dat hij begint te praten ben ik al geïrriteerd.' Hij liet zijn hoofd even in zijn hand rusten terwijl hij Jeremy aankeek.
      'En hoe gaat het met jou? Was het thuis oké het laatste jaar?'

---

- thank you for existing -

De lessen waren leuk, áh, dat was fijn, dat maakte het allemaal een stuk makkelijker om aan de top te komen.
      'En hebben jullie een mooie bibliotheek?' Vroeg ze met een glimlach. 'Oh en welke les heb jij straks?' Ze keek lief onder haar wimpers door. Ze had zometeen nog niks te doen, haar eerste les was pas in het derde uur, ongeveer, zoiets. Ze wist het ook niet meer zeker. Misschien wilde Justin haar wel even een rondleiding geven door de school.

---

- thank you for existing -

Jeremy kon zich Casper niet herinneren als een erg spraakzaam iemand, dus dat was wellicht nog een meevaller.
      ‘Het was… oké?’
      Jeremy onderdrukte een zucht. Voor zover het echt oké kon zijn als je een familielid had verloren. Veel tijd bracht hij toch al niet thuis door en tijdens de vakanties werd er gewoonweg niet over zijn zus gesproken.
      Het was niet iets waar hij veel over gepraat had en ook nu had hij daar geen zin in.
      ‘Laten we het erop houden dat ik het niet erg vindt dat thuis nu wat verder weg is,’ mompelde hij, terwijl hij een blik op de leerkracht wierp. ‘Dus ik denk er het liefst zo min mogelijk aan.’ Hij glimlachte vluchtig, wat hem betrof was het onderwerp daarmee klaar.

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 10:57 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Aleksi had nog geen enkele les met Nomad gehad. Hij betrapte zich erop dat hij daar steeds wel op hoopte en tegelijkertijd voelde hij zich schuldig. Hij wist niet of hij ooit nog normaal naar hun vriendschap zou kunnen kijken. Het was pas tijdens Defense Against the Dark Arts dat hij het lokaal binnenstapte en Nomad achter in de hoek zag zitten. De plek naast hem was al bezet door een donkerharige jongen. Aleksi kende hem niet, het was in ieder geval niet Roman. Veel meer vrienden had Nomad destijds niet gehad.
      De jongen lette niet op zijn omgeving en bladerde door een schrift. Even aarzelde Aleksi, toen schudde hij het ongemak van zich af. Hier op school was Nomad wat als dichtst bij een vriend in de buurt kwam. Zijn aarzeling sloeg nergens op.
      En dus liep hij naar de hoek toe waar de jongen zat en ging op de stoel voor hem zitten. Hij draaide zich op de stoel en schraapte zijn keel.
      ‘Hé, Nomad.’
      De begroeting kwam wat ongemakkelijk over zijn lippen.

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 11:01 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

---

Feliks had het idee dat hij een deel van het gesprek miste. Hij keek even een beetje verward heen en weer tussen Lee. Lee had gezegd dat hij wel meer over de aura’s mocht vertellen op de date. Dat had nog nooit iemand gezegd. Vandaag waren er al zulke rare dingen gezegd, zoveel aan hem gevraagd dat hij er een beetje door overvallen werd. “Wat is een ‘date’?” vroeg hij aarzelend, aangezien hij het Engelse woord niet goed kende. Hij had een vaag vermoeden dat het iets van een gesprekje was ofzo, of misschien een tijd. Date was datum toch in het Engels?

---

It's never gonna happen, Guys.

Andreas kon natuurlijk nooit volledig begrijpen hoe Jeremy zich zou moeten hebben gevoeld, maar hij kon zich wel wat voorstellen. De situatie thuis zal wel gespannen zijn geweest, niet echt een prettige omgeving.
      'Nou, ik vind het fijn dat je nu hier bent Jer, echt gezellig.' Hij gaf een zacht elleboogje tegen zijn vriend en glimlachte zijn kant op. Andreas luisterde naar het verhaal van de professor en begon langzaam maar zeker met zijn schoolwerk, dat moest helaas ook nog gebeuren.

---

- thank you for existing -

Lee keek de jongen verrast aan. Hoe kon de jongen dat niet weten? Hij had zijn arm door die van Rosalie gehaakt en deed nu hetzelfde bij Feliks. Ietwat onhandig manoeuvreerde hij hen de eetzaal uit. ‘Samen eten bij kaarslicht, naar de sterren kijken, elkaar bonbons voeren, zoenen in de regen, dat soort romantische dingen. Roos heeft vanavond een date, die kan je morgen vást om je oren slaan met kleffe details.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mavis Keegan

'Ik ben altijd bij een rondje, of ik nou les heb of niet,' zei Mavis met een grijns. 'Maar gelukkig ben ik vrij, dan krijg ik geen docenten achter me aan.'

[ bericht aangepast op 28 dec 2021 - 11:14 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

---

---

Zoenen in de regen? Voor een moment schoot het beeld door zijn hoofd dat hij dat bij Vodka zou doen. Dat hij op zijn tenen zou gaan staan en zijn lippen zachtjes die van hem zouden raken. Dat de regen door hun haar zou spoelen en het zou laten plakken aan hun gezicht. Het beeld alleen al liet een enorme blos op zijn wangen groeien. Dat zou toch nooit gebeuren. “Ik heb dan denk ik nog nooit een date gehad,” gaf hij zachtjes toe.
      Feliks voelde even een knauw in zijn maag, die hij probeerde te verdoezelen door zich op Rosalie te focussen. “Met wie heb jij een date vanavond?” vroeg hij nieuwsgierig. Hij hoopte ergens met Casper. Toen hij hen leerde kennen, had hij al het idee gehad dat ze een stel waren. Hun aura’s vlochten zo mooi ineen en paste qua kleurstelling perfect. Hij was misschien dan ook wel lichtelijk teleurgesteld geweest toen hij hoorde dat hij het bij het verkeerde eind had en ze gewoon vrienden waren. Al was het ook, wat nog niet was, kon nog komen. Feliks had op zijn manier geprobeerd die twee aan elkaar te koppelen, maar daar was hij overduidelijk niet in geslaagd.

---

It's never gonna happen, Guys.