[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 14 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mavis Keegan

Het was gek dat het schudden van zijn hand nu anders voelde - iets meer beladen. Waarschijnlijk omdat ze hem vanmorgen had moeten masseren. Het gevoel negeerde ze echter. 'Een week lijkt me ruim genoeg.' Ze wiebelde met haar wenkbrauwen. Ze kon wel een slaafje gebruiken. 'Of kun je niet in zo'n korte tijd met een goede grap op de proppen komen?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rafaël grijnsde. Mavis beging een fout. "Jij was degene die zei dat een goede grap tijd koste. Kwaliteit over kwantiteit was het toch?" Hij keek haar tevreden aan, terwijl hij haar eigen woorden tegen haar gebruikte. "Maar voor mij is een week prima hoor."

---

It's never gonna happen, Guys.

Mavis Keegan

Dat had ze inderdaad gezegd - maar ze zei wel veel en wist echt niet meer wat ze er allemaal uitgooide. 'Je moet de perfecte middenweg vinden,' probeerde ze zichzelf er met een grijns onderuit te redden. 'Een week. Dus volgende week vrijdag, voor de lunch?' Arme Jeremy.
Ze had Raf's hand nog steeds vast en maakte zich daar toch maar snel uit los, want het voelde een klein beetje ongemakkelijk.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rafaël knikte. "Klinkt goed." Hij glimlachte even naar Mavis. "Heb je nog les het volgende uur? Of heb je even tijd een rondje te doen rondom het kasteel?" Rafaël maakte even een gebaar met zijn hand, waardoor hij duidelijk maakte dat hij maar al te graag terug op zijn bezem klom.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Gelukkig maar,’ antwoordde Jeremy met een grijns. ‘Ik vind het ook echt fijn om weer terug te zijn. Het voelt hier toch meer als een thuis dan in Uagadou. Nou – ik ga m’n spullen maar eens uitpakken nu ik toch een tussenuur heb. Zie je later!’

[ bericht aangepast op 27 dec 2021 - 19:27 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Prudence McGinley

Haar lach inslikkend kon ze nog net haar boek vangen, en greep haar eigen tas van de grond zodat ze Noah naar buiten kon volgen. Wat boeide het haar dat ze de les moesten verlaten.
Ze schonk nog snel een verontschuldigende glimlach naar Banning in het voorbijlopen en trok de deur van het lokaal achter zich dicht.
Haar ogen rolden haast uit haar oogkassen als Noah de ene na de andere verwensing mompelde tegen zichzelf en nijdig tegen de muur ging leunen.
'Jij moet echt leren om wat te ontspannen en eens te genieten van onverwachte situaties.' Met een glimlach liep ze naar hem toe en trok zijn das goed waardoor hij haar haast nog meer pissed aankeek. 'En nu zijn we tenminste alleen.' Haar plannetje was mooi gelukt.

---

---

“Sorry dat ik zo laat ben,” zei hij zachtjes, terwijl hij naast Rosalie ging zitten. Het andere meisje - Novalie als hij het goed onthouden had - had ruimte voor hem gemaakt door iets op te schuiven. Even keek Feliks schichtig om hem heen. Hij vond het nu al verschrikkelijk, al die aura’s. Deze zaal zou hij waarschijnlijk zoveel mogelijk vermijden. Die ochtend had hij kort aan Rosalie uit kunnen leggen waar dat aan lag. Ze wuifde zijn excuses dan ook weg. “Gee probleem, ik had al een broodje voor je bewaard.”
      Snel greep de jongen het broodje dat Rosalie aanreikte en keek om zich heen. Hoewel het tegen einde lunchtijd liep, en al veel mensen weer betrokken waren, vond Feliks het alsnog vrij druk in de zaal. Hij moest bij de rondleiding maar een mooi plekje vinden voor hemzelf om te lunchen. “Hoe waren je eerste lessen?” hoorde hij Rosalie vragen. Feliks hupste op en neer op de bank. “Enorm gaaf! Ik vind Banning echt leuk. Hij is echt grappig. En klein!! En wist je dat Divination wordt gegeven door een centaur?! Ik wist niet wat ik zag! Ik dacht dat centaurs echte bosbewoners waren, maar deze gaf les! We hebben geoefend met sterrenkaarten vergelijken en daar een voorspelling uit te trekken. Ik vraag me af waar hij slaapt als het niet in het bos is.”
      Feliks keek even naar Rosalie en besefte toen ineens dat hij misschien wel iets te enthousiast aan het vertellen was. Met een blos op zijn wangen haalde hij een hand door zijn haar. Rosalie moest echter alleen maar lachen om wat hij vertelde. “Klinkt alsof je eerste lessen goed waren,” zei ze met een grijns. Feliks vroeg nog even naar Rosalie haar les, maar die van haar was niet bijzonder geweest.
      ”Ik wil je trouwens nog aan iemand voorstellen! Lee?” Riep ze, zonder haar hoofd van hem af te wenden. Feliks schrok een beetje door haar plotselinge roep, maar keek nieuwsgierig om zich heen wie nu deze Lee was.

[ bericht aangepast op 27 dec 2021 - 21:14 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Lee keek om toen Rosalie zijn naam riep. Ze zat best een eindje bij hem vandaan, dus hij sprong van de bank af en ging naar haar toe. ‘Hier ben ik!’
      Nieuwsgierig keek hij naar de jongen naast haar. Hij had eigenlijk al eerder kennis met Feliks willen maken, maar hij liep de jongen steeds net mis of er kwam wat anders tussen. Hij wilde zich al enthousiast aan de jongen voorstellen, maar besloot toch even een tel te wachten om te horen wat Rosalie wilde zeggen.

[ bericht aangepast op 27 dec 2021 - 21:25 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was blij dat het niet zo druk was, waardoor ze Lee zijn stem gehoord had en hem dichterbij had horen komen. “Lee, ik wil je voorstellen aan een vriend van mij. Lee, dit is Feliks. Feliks, Lee.” Rosalie glimlachte even, ook al lukte het niet helemaal om oprecht te lachen. Het briefje dat ze van Charming had gekregen liet ze tussen haar vingers door glijden. ”Ik heb Feliks ontmoet op mijn drakenexcursie.” Rosalie probeerde haar aandacht bij het gesprek te houden, al hoorde ze Enzo zijn fluisteringen ineens door haar gedachten glijden.

[ bericht aangepast op 27 dec 2021 - 22:12 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Oh echt waar!’ Met een lach keek hij Feliks aan. ‘You lucky bastard! Ik had die prijs ook echt zó graag willen winnen, maar ik was ingedeeld met de grootste hork van de school en zodra die doorhad dat ik vet graag wilde winnen, heeft hij echt geen reet uitgevoerd!’ Lee sloeg zijn armen over elkaar en schudde zijn hoofd, het frustreerde hem eigenlijk nog steeds. ‘Nou dan moet jij me er maar alles over vertellen, Rosalie wist véél te weinig details. Oh, en ik ben Lee dus! Doe je aan knuffels?’ Hij spreidde zijn armen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

---

Feliks keek naar de jongen die aan was komen rennen. Zijn aura was er eentje die eruit sprong, eentje waar Feliks door betoverd werd. Hij had wel eens meerkleurige aura’s gezien, maar deze jongen was gewoon alle kleuren van de regenboog! Dat had hij van zijn leven nog nooit eerder gezien. Feliks werd zo in beslag genomen door de aura, dat hij nauwelijks de woordenbrei volgde die de jongen uitkraamde. Heel even keek hij onzeker naar Rosalie. Hij had nog nooit een andere jongen geknuffeld - dat was niet stoer op Durmstrang -. Behalve zijn vaders dan natuurlijk. Een beetje onzeker knikte hij met zijn hoofd, zijn woorden niet vertrouwend.

---

It's never gonna happen, Guys.

De jongen draaide zich iets naar hem toe. Lee was maar klein, dus hij vond het ook prima om iemand zittend een knuffel te geven. Hij sloeg zijn armen om Feliks heen en merkte dat de jongen onwennig hetzelfde deed. Geen geboren knuffelaar dus. Maar dat gaf niet. Hij liet de jongen weer los. ‘Wij worden kamergenoten! Samen met Sefu en Vinnie, dat wordt echt supergezellig! Hopelijk houd je van spelletjes.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

---

Nog steeds met zijn mond vol tanden keek hij de jongen ongelovig aan. Nog nooit had iemand - behalve Rosalie dan - hem ooit zo enthousiast begroet. “Ik denk dat je hem gebroken hebt, Lee,” hoorde Feliks Rosalie grappen. Dat haalde Feliks uit zijn Trans en een beetje beschaamd haalde hij zijn hand door zijn haar. “Klinkt leuk!” antwoordde hij op Lee met een knikje. “En ik weet niet zo goed of ik van spelletjes houdt.” Hij had nooit echt spelletjes gedaan, dacht hij. Feliks richtte even zijn blik op die felgroene ogen. “Wist je dat groen de zeldzaamste kleur ogen is op aarde? Maar dat mensen die wel het aantrekkelijkst vinden?” Feliks kon zichzelf wel voor zijn kop slaan, al merkte hij hier dat mensen niet zo moeilijk deden over zijn feitjes. “Vind ik wel in ieder geval. Aantrekkelijk,” flapte hij eruit. Nu schoot er wel een blos naar zijn wangen en voelde hij de moed in zijn schoenen zinken. Wat zei hij nu weer?!

---

It's never gonna happen, Guys.

Lee grinnikte toen de jongen rood werd. Kreeg hij straks nou echt twéé datebare kamergenoten?
      ‘Vind je alleen mijn ogen aantrekkelijk?’ plaagde Lee, die dat wel een mooie vraag vond om eens te zien wat voor vlees hij in de kuip had.

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

---

“Je aura,” flapte hij eruit. Nu voelde hij zichzelf vooral stom. Mensen deden altijd raar als hij daarover sprak, ze geloofden er vaak niet in. Maar toch was het echt aanwezig, bij magische mensen vaak meer dan bij dreuzels. Feliks vond het vaak heerlijk tussen de dreuzels te zijn, aangezien him aura niet zo aanwezig was als die van tovenaars.

---

It's never gonna happen, Guys.