[RPG • o] Experium || 49 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Nou, er mag best nog wat uit.’
      Onyx was weer eens op een punt beland waarbij de woorden eerder voorbij zijn lippen waren dan dat ze verder in zijn hoofd doordrongen. Meestal gebeurde dat als hij dronken was – van agressie of van de drank – maar nu had hij het vooral kapot warm en deed Jes’ huidige positie en de uitdagende blik in combinatie met zijn rode wangen (was hij nu fucking heet of juist fucking cute?) dingen met zijn hart waar de onderzoekers zich behoorlijke zorgen om zouden maken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester hield zijn hoofd even schuin en liet zijn handen om Onyx' kuiten glijden terwijl hij deed alsof hij dat overwoog, terwijl hij kleine cirkeltjes wreef met zijn duimen. 'Kan ik me wel in vinden, ja.' Zijn blik haakte weer in die van Onyx en hield hem vast. 'Eerst nog een kus.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Such a tease, huh.’
      Niet dat het Onyx uitmaakte. Het was nou niet alsof hij ooit genoeg van Jes’ lippen zou krijgen. Hij boog zich voorover, liet een hand langs Jes’ kaak glijden en versmolt hun lippen. Al het vuur dat in de afgelopen minuten ontwaakt was, dirigeerde hij naar zijn mond. Hij verschoof zijn hand en haakte zijn vingers door Jes’ krullen, iets hardhandiger dan misschien nodig was maar niet op zo’n manier dat het pijn zou doen. Daarmee kantelde hij Jes’ hoofd nog iets meer om de zoen te verdiepen.
      Het vuur binnen in hem laaide alleen maar hoger op – en man, wat was hij opeens blij dat hij niet Fires gave had en dat zijn passie niet tot brandwonden bij zijn vriend zou leiden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Voor iemand die niet bij mijn naamceremonie was weet je verrassend veel opties op te noemen,' bracht Jester uit toen Onyx hem weer losliet, en het was maar goed dat hij zat en niet stond want hij was geheid onderuit gegaan van die zoen. Hij leunde naar achteren en trok Onyx overeind (nouja, eerlijk: trok aan zijn hand en het overeind komen deed Onyx zelf want de andere optie was een stuk minder elegant en niet voor dit moment. Deze keer deed hij helemaal niet langzaam, want Tease of niet, zijn geduld was ondertussen wel op.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hun laatste kledingstukken vielen ook op de grond. Onyx’ lippen vonden die van Jes weer en zonder dat hij precies wist wiens idee dat was, zakten ze weer op het bed neer. De zenuwen waren met vlagen aanwezig, gespannen bij alles wat nieuw was en tegelijkertijd voelden alle aanrakingen al heel snel vertrouwd.
      Nog niet eens zo heel lang geleden had hij zich er geen voorstelling van kunnen maken dat hij deze intimiteit met iemand zou willen beleven – en zeker niet met zijn kamergenoot – maar iedere kus zinderde na en dacht hij de volgende dag nog te kunnen voelen.
      Nadat hun lippen overal waren geweest en Onyx nog stééds naar meer verlangde, keek hij zijn vriend ietwat onzeker aan. De roddels die Tony verspreid had, hadden zich dieper in zijn geest genesteld dan hij wilde. Liever wilde hij dat Jes als eerst ging, zodat hij niet in de greep van de angst zat dat hij zijn vriend pijn deed.
      ‘Wil jij… bij mij…?’
      Hij voelde zijn gezicht gloeien. Hun hele samenzijn was tot nu toe spannend, maar ook plagend en speels geweest en hij wilde dat niet verpesten.
      Jes gaf hem een kus ten antwoord en streelde zijn gezicht, hoewel hij zag dat hij ook wel nerveus was.
      En dat was oké.
      Jesters kussen namen de spanning weer weg, overspoelden hem met liefde tot hij dacht dat hij dat niet meer aankon. Met verstrengelde ledematen en hun huid gloeiend tegen elkaar kwam zijn vriend bij hem binnen, voorzichtig en ietwat onhandig. Het was even zoeken naar een goede houding, maar uiteindelijk ontspanden ze beiden. Onyx liet zich meevoeren door Jes’ bewegingen, zijn diepe ademhaling en zijn lippen die hem dan weer kusten en dan weer fluisterden. Uiteindelijk overstelpte zijn eigen hitte hem, hij klampte zich vast aan de jongen van wie hij zo waanzinnig veel hield en gaf zich over aan de stormvloed van bruisend geluk.
      Nog nahijgend nestelde Jester zich tegen hem aan. Onyx streek door zijn klamme krullen en kuste hem tussen zijn wenkbrauwen en daarna op het puntje van zijn neus, voordat hij zijn hoofd weer loom in het kussen liet zakken. Hij verstrengelde hun vingers op Jes borst en keek opzij, een intens gelukkige glimlach om zijn lippen.
      ‘Ik laat je nooit meer gaan, Kleintje. Dat je het maar weet.’

[ bericht aangepast op 23 feb 2022 - 23:53 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ergens nerveus klopte Fersephone aan bij de kamer van Fire. Het voelde toch wel als een heel ding, gaan slapen bij Fire. Ook al was het nu als nood. In ieder geval zou ze gewoon lekker haar eigen bed inkruipen, met die vage droom die Onyx haar gestuurd had. Fersephone zuchtte even diep. Wel, ze was echt een goede vriend, maar in dat geneuzel van Yrla had ze nu echt geen trek gehad op deze energieloze bodemput. Ze zou hem morgen nog wel een keer opzoeken. Hopelijk was hij dan beter in zijn sas.
      Toen Fire de deur opendeed, begroette ze hem met een kleine 'hi', omdat ze eigenlijk niet zo goed wist wat voor houding ze zichzelf moest geven.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Hé, kom binnen.’ Fire stapte opzij zodra ze erlangs kon. Zonder goed te weten waarom, voelde hij zich behoorlijk opgelaten. Misschien kwam het doordat hij net de kamer van Fox en Kris was binnengestapt. Gelukkig had hij niet écht wat gezien, maar het voelde toch beschamend en hij hoopte maar niet dat het aanleiding zou geven om vanavond zelf weer zo’n droom te hebben. Niet als Fersephone op een steenworp afstand lag. Stel je voor dat ze er iets van merkte en dat hij moest uitleggen waarom –
      Het ongemak werd alleen maar erger. Ze hadden eerder op één kamer geslapen, toen ze tijdens het film kijken in slaap waren gevallen. Toen was het ook net raar geweest. Al dacht iedereen de volgende dag wel dat ze met elkaar naar bed waren gegaan. Het voelde veel langer geleden dan slechts een paar weken terug.
      Fire zakte op zijn bed neer. ‘Kon je nog naar je eigen kamer? Of – moet je een soort slaapshirt van mi lenenj? Ik weet alleen niet of die lekker zitten, aangezien ze van brandbestendig materiaal zijn.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone voelde zich ontzettend opgelucht dat Fire er zelf over begon. Ze was niet haar kamer in geweest en iets vragen van Vienna of Fayr had ze kunnen doen, min het feit dat het nog steeds niet lekker liep met die laatste. Fersephone zuchtte even. Misschien moest ze die laatste ook maar spreken morgen. Dat kon er ook nog wel bij. "Er is maar een manier om daar achter te komen toch?" vroeg ze met een kleine glimlach. "Maar graag."
      Fersephone volgde Fire met haar ogen, terwijl hij naar de kast liep. Ze hield er niet van, dit.. ongemakkelijke. Ze kreeg een zwart shirt van Fire in haar handen gedrukt. Het spul voelde stug aan en Phone hoopte maar dat het een beetje oké was. Voor deze nacht. Fersephone keek even op naar haar vriend. Ze glimlachte even naar hem en maakte toen met haar vinger het gebaar dat hij zich om moest draaien. Ze mochten dan vriend en vriendin zijn, ze voelde zich er absoluut nog niet comfortabel bij mocht hij haar halfnaakt zien. Ze kon de optie overwegen om met bh aan te slapen, maar die dingen waren moordend. Dus toch liever zonder.
      Zodra Fire met zijn rug naar haar toe stond, kleedde Fersephone zich zo snel mogelijk om. Shirt uit, bh uit, shirt van Fire aan. Haar broek kon ze daardoor wat langzamer over doen en netjes opgevouwen legde ze haar eigen kleding op het nachtkastje naast het bed. Aangezien Fire een stuk langer was dan haar, viel zijn shirt als een soort nachtjapon om haar heen. Al was hij eigenlijk net iets te kort voor het leuke. Fersephone had het idee dat ze nog in haar blote billen stond, dus ze nam zich voor niet te bukken en trok toch het shirt maar zo ver mogelijk naar beneden. Ze wilde tegen Fire zeggen dat hij zich om mocht draaien, maar besefte zich dat ze misschien wel iets subtieler mocht zijn dan dat. Aarzelend stapte ze op hem af en legde voorzichtig haar handen op zijn zij. Het voelde nog altijd gek om iemand zo op deze manier aan te raken, zo onwennig. Al was Fire echt wel anders dan de anderen. Fersephone ging op haar tenen staan, streek Fire zijn haar weg en drukte een zachte kus in zijn nek. "Dank je dat ik hier mag slapen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Kriebels snelden weg van de zachte afdruk in zijn nek. Gelijk nam zijn lichaamstemperatuur toe. Had ze hem ooit eerder daar gekust? Hij kon het zich niet herinneren. Een beetje onhandig sloeg hij zijn arm om haar middel. ‘Wanneer je maar wilt,’ zei hij – en hij meende het.
      Als hij Dezi hier wekenlang kon onderbrengen, kon hij zijn vriendin toch moeilijk een andere slaapplaats wijzen?
      ‘Gaan jullie het stilhouden? Wat er is gebeurd?’
      Het leek hem wel het beste. Even dacht hij dat het misschien een goed idee was als ze niet-Panthers (op enkele uitzonderingen na) buiten de deur hielden – totdat hij zich bedacht dat ze die conclusie zelf vast ook al hadden getrokken, aangezien ze daar iemand verborgen die helemaal niet op het schoolterrein hoorde te zijn.
      ‘Al zullen jullie mensen die jullie nauwelijks kennen natuurlijk sowieso wel mijden rond de campus,’ sprak hij zijn gedachten hardop uit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone onderdrukte een gaap. "Ik heb geen idee wat nu het plan is eigenlijk, maar ik ben niet van plan om dit aan te geven bij de docenten nee." Fersephone fronste even haar wenkbrauwen. "Maar de rest denk ik ook niet, dus we zullen het zelf morgen opruimen?" Fersephone voelde een blos over haar wangen trekken. "Ik heb daar eigenlijk nog niet echt over na gedacht," gaf ze toe.

[ bericht aangepast op 2 maart 2022 - 21:24 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Dat wordt wel een klus, gok ik.’
      Fayr kon het natuurlijk repareren, maar niet voordat Fersephone weer helemaal haar oude zelf was. Wie had verder een nuttige gave? Melissa kon vast planken creëren, maar je wist maar nooit wat die daarvoor terug wilde. Kris kon vast ook zorgen dat de boel weer stabiel werd. Hoe je aan bezoekers moest uitleggen dat de helft van de kamer opeens van kristal was, maakte het dan weer een stuk lastiger. ‘Al kan Darian vast wel een paar plafondplaten maken.’
      Ze wil slapen, Fire. Niet jouw gezwets aanhoren.
      Hij liet zijn over haar rug heen en weer glijden.
      ‘Sorry, daar denken we morgen wel over na. Eerst maar eens bijslapen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone grinnikte zachtjes, iets wat niet helemaal eigen voelde. Ze vond het ergens wel lief dat Fire zich zo om haar bekommerde, al moest het ook niet te ver gaan. Fersephone draaide zich in Fire zijn armen, zodat ze voor hem langs stond. Voorzichtig ging ze op haar tenen staan, voor ze haar lippen rustig tegen die van haar vriend drukte.
      Er ontstond een lichte spanning in haar buik, maar niet de gebruikelijke druk van haar gave, die nog altijd uitgeput leek. Dit keer was het prettig. "Slaap lekker," zei ze met een glimlach. Even keek ze naar de twee bedden, eigenlijk wist ze niet eens aan welke kant Fire sliep. "Die toch?" Vroeg ze wijzend op een bed, hopend dat ze op de goede wees.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ja. Al moet ik bekennen dat ik niet weet wanneer dat beddengoed voor het laatst is gewassen. Dus eh, ja. Misschien is het een stofnest.' Hij grijnsde een beetje verontschuldigend. 'Als je alleen maar ligt te niezen, mag je wel bij mij komen liggen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone voelde een blos op haar wangen stijgen. Ergens lonkte het idee om bij Fire te gaan liggen, maar aan de andere kant herinnerde ze zich de vorige nacht dat ze samen in een bed hadden gelegen, opgevouwen naast elkaar. "Ik red me vast wel," zei ze zachtjes. "Ik herinner me een nogal stijve nacht de vorige keer dat we samen in een bed sliepen." Fersephone aarzelde. "Of we moeten de bedden tegen elkaar aan schuiven." Ze voelde ergens ver weg een blos opkruipen, al wilde ze dat Fire niet laten merken. Maar het feit dat ze zoiets voorstelde, voelde als iets enorms.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik denk niet dat dat iets aan de hoeveelheid stof verandert,’ antwoordde Fire met een uitgestreken gezicht, waarna er een flauw grijnsje op zijn gezicht doorbrak. ‘Maar dat kan wel.’
      Als moest hij dan vannacht over haar heen klimmen als hij naar het toilet moest en hij was eerder lomp dan lenig.
      ‘Al is dat met mijn behendigheid wel een gevaar voor eigen leven.’
      Hij meende het – wat als ook zijn plafond naar beneden kwam omdat ze van hem schrok als hij als een stuk onbenul boven op haar viel?

---

Every villain is a hero in his own mind.