[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 13 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Hmm, waarom ook niet?’ vroeg Casper schouderophalend. ‘Ben toch best benieuwd wie er komt opdagen, behalve Lee.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rafaël gunde Mavis alleen een kleine glimlach terug, voor hij in zijn kaarten keek. Mavis had deze ronde niet slecht voor hem gedeeld en om eerlijk te zijn was hij niet ontevreden over zijn hand. De jongen probeerde zijn gezicht zo strak mogelijk te houden, terwijl hij voorzichtig de kaarten uit zijn hand speelde. Tot zijn opluchting knalde de kaarten als eerste bij Mavis. "Wat zei je ook alweer?" plaagde hij het meisje. Hij keek even fanatiek naar Jordyn, maar aangezien die al een aantal potjes had gewonnen, verwachtte hij eigenlijk niet meer dan dat van haar. Tot hij zijn laatste kaart oplegde en tot zijn verbazing Jordyn ermee versloeg. "Ik win," zei hij met een halve grijns. Hij kon het nog steeds ergens niet geloven.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Blythe komt wel, en mijn zus. En waarschijnlijk slepen zij en Lee het halve Hufflepuff house mee, dus ik denk dat het je nog wel kan verrassen hoeveel er komen." Wat dat betreft was Novalie beter in vrienden maken dan zij.

[ bericht aangepast op 12 dec 2021 - 21:49 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Noah Adams

Zijn mondhoeken krulden wat omhoog bij haar antwoord. 'En hoe wil je dan een stap verder zetten met hem?' Vroeg hij terwijl hij opzij keek naar haar. 'Ik vermoed dat je dat wilt. Toch?'

'Een Hufflepuff-horrorfeest,' grinnikte Casper. 'Klinkt goed.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Ben jij zo iemand?' vroeg Lee nieuwsgierig. 'Iemand die veel tegenslagen heeft overwonnen?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elsie Bee

Ze beet even op haar lip. 'Ja,' gaf ze zachtjes toe. 'Ik vind hem echt heel leuk. Wat denk jij dat ik moet doen?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Sefu Adomako

'Wat is veel?' vroeg Sefu zacht. Zijn blik gleed door het raam naar buiten, waar hij enkele bladeren zag rondwaaien. Een heel andere temperatuur dan waar hij een aantal uren geleden nog was geweest. Het hele jaar door hadden ze daar warme temperaturen - zo rond de 30 graden - dus zou het wel wennen zijn om na drie jaar naar een stuk kouder klimaat te gaan. Toch hoopte hij dat dit meer als zijn thuis ging voelen dan Oeganda. Daar had hij zich nooit thuis gevoeld. 'Mijn vader is een paar jaar geleden gestorven,' vertelde hij na kort twijfelen. Hij sprak er niet graag over en hoewel hij zich enorm aangetrokken voelde tot Lee, kende hij de jongen nog nauwelijks. 'Daarna - was het leven niet meer hetzelfde.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Oh.' Lee ging op de rand van zijn bed zitten en haalde een hand door zijn krullen. 'Wat rot zeg. Was hij ziek? Als je er niet over wil praten is dat ook goed hoor,' zei hij vlug en hij glimlachte begripvol.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Sefu Adomako

Hij beantwoordde de glimlacht waterig. 'Nee, het is wel oké. Hij had kanker. Het is allemaal vrij snel gegaan. Drie jaar geleden is hij overleden.' Hij zette zijn hand tegen de muur. 'Ik woonde eerst in Zuid-Afrika, maar daarna zijn we naar mijn moeders familie in Oeganda verhuisd. En daar - was het leven nogal anders. Maar goed, als we niet waren verhuisd, had ik Jer natuurlijk nooit ontmoet.' Hij grijnsde. Zonder Jeremy was zijn leven wel echt een stuk saaier geweest.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lee had geen flauw idee hoe snel zulk verdriet sleet -- misschien wel helemaal niet. 'Lijkt me heel moeilijk om te moeten weten dat je iemand moet loslaten, en aan de andere kant is het ook wel weer prettig dat je je er een soort van op voor kunt bereiden.' Zijn glimlach werd weer iets vrolijker na de laatste woorden van Sefu. 'En Jeremy is natuurlijk wel echt een levensverreikende factor,' grapte Lee, al was het wel een beetje waar. 'Ik vind het heel leuk dat hij weer terug is!'

[ bericht aangepast op 13 dec 2021 - 22:15 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jeremy en Andreas hadden nog een tijdje met de twee Russische meiden gepraat, maar daarna moesten ze naar het Arithmancy-lokaal toe. Ivana liep met hen mee en hoewel ze haar een beetje bij het gesprek probeerden te betrekken, gaf ze alleen antwoord op hele gerichte vragen. Uiteindelijk liet Jeremy haar maar gewoon begaan, waarschijnlijk vond ze zijn vragen alleen maar irritant. In het lokaal nam hij naast Andreas plaats. Algauw dwaalde zijn blik naar Isabella af, die tot haar verbazing naast een jongen zat. En niet zo maar één – Casper. De jongen die ervoor gezorgd had dat Rosalie nu blind was. Een beetje verward keerde hij zich tot Andreas, die ook wel wist dat Isabella zijn beste vriendin was geweest.
      ‘Zijn dat vrienden geworden ofzo?’ vroeg hij verbaasd. ‘Isabella en Casper? Of is het niet algemeen bekend dat hij degene was die Roos… vervloekte?’

[ bericht aangepast op 13 dec 2021 - 22:14 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Sefu Adomako

'Dat begrijp ik heel goed. Ik ben ook heel blij om hier te zijn.' Zijn mondhoeken krulden omhoog. 'In Oeganda - was het niet mogelijk om open te zijn over je geaardheid. Dat dat hier wel kan...' Hij slaakte een kleine zucht. 'Het voelt nu al alsof er een enorme last van mijn schouders glijdt.'

[ bericht aangepast op 15 dec 2021 - 21:13 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Wow, dat is heftig zeg? Kon je daar dan gevangenisstraf voor krijgen?' vroeg Lee zich af. Hij wist wel dat dat in sommige landen zo was, maar hij had geen idee of Uganda daar ook onder viel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Na Arithmancy verdween Isabella de bibliotheek in. Ze mocht dan de eerste vijf minuten van de les nogal chagrijnig geweest door de terugkeer van Jeremy en door het gezeik van Rhae, maar ze voelde zich nu al weer vreemd opgewekt. Casper had echt haar dag weer gemaakt en misschien, heeeel misschien begon ze een beetje gesteld te raken op zijn humor en rechtdoor zee opmerkingen.
      Af en toe was Isabella haar blik wel afgedwaald naar Jeremy zijn achterhoofd, maar Casper had haar genoeg weten af te leiden. Hij moest echter naar zijn volgende les, waardoor ze gehaast afscheid nam en het lokaal uit vluchtte. Ze wilde gewoon niet met Jeremy spreken, niet nu. Hij zou alles alleen maar moeilijker maken.
      Nu zat ze veilig in een hoekje van de bibliotheek, met de jongen nergens in zicht. Ze voelde de zwaarte weer van haar schouders vallen en kon ze zonder afleidingen beginnen aan haar huiswerk. Het duurde even voor ze erin kwam, maar het was niet de eerste keer dat Isabella haar werk gebruikte als afleiding, om gewoon even niet te denken aan alle sociale dingen die op school gebeurde. In dat eerste uur maakte ze dan ook zo’n sprint dat ze haar verslag van Arithmancy al bijna had afgerond.
      Ze besloot even vijf minuten pauze te nemen en daarna te wisselen van vak. Ze kon nog even wat voorbereiden voor Alchemy en als ze vast een paar zinnen voor Potions op papier zou zetten, hoefde ze van het weekend alleen nog te werken voor Magical creatures en Herbology. Transfiguration had ze al af namelijk. Met nieuwe boeken onder haar arm keerde Isabella terug naar haar plekje. Een blik op de klok zei dat ze nog een heel uur had, het voordeel van twee tussenuren achter elkaar was dat je behoorlijk progres kon maken. Isabella zakte terug op haar plekje en sloeg haar nieuwe boek open

[ bericht aangepast op 15 dec 2021 - 21:17 ]

---

It's never gonna happen, Guys.