[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 13 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper gaf de jongen een schouderduwtje. ‘Laat je niet zo op je kop zitten door die griet, man. Sla gewoon een andere meid – of kerel – aan de haak en ga daar lekker je tijd in steken.’

[ bericht aangepast op 2 dec 2021 - 8:27 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Er trok een grijns langs Jeremy’s lippen. ‘Ik denk dat ze de aanmeldingen hebben beoordeeld op aantrekkelijkheid, denk je ook niet?’ zei hij zacht tegen Andreas, terwijl hij de jongen een plagend stootje met zijn elleboog gaf. Daarna zette hij een stapje dichter naar de meiden toe. ‘Ik ben Jeremy, ik kom van Uagadou, hoewel ik de eerste vier jaar ook op Hogwarts heb doorgebracht.’

[ bericht aangepast op 2 dec 2021 - 8:32 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Tot nu toe heb ik alleen jou gesproken en jouw kleutergehalte valt nog wel mee,’ zei Aleksi met een flauwe grijns.
      Ze wisselden samen nog wat ervaringen over hun scholen uit en Aleksi merkte dat Mikhail een beetje naar de achtergrond van zijn gedachten dreef, waardoor hij ongetwijfeld ook een leukere gesprekspartner voor Vivienne was.
      Uiteindelijk moest hij van tafel gaan om naar de eerste les te gaan. Hij pakte de plattegrond erbij die hij samen met het rooster bij aankomst had gekregen en ging op zoek naar het lokaal voor voorspellend rekenen. Het lokaal was al redelijk gevuld toen hij daar aankwam.
      Even overwoog hij om aan een leeg tafeltje te gaan zitten, maar uiteindelijk rustte zijn blik toch op Feliks. Hij kon net zo goed daar gaan zitten, wie weet wie er anders naast hem kwam zitten. Bovendien deed het die knul vast wel goed om niet in zijn eentje te hoeven zitten en Aleksi wist dat ie wel een beetje zelfvertrouwen gebruiken.

[ bericht aangepast op 2 dec 2021 - 8:33 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

---

Als hij het eerlijk moest toegeven, dan was hij verschrikkelijk nerveus voor zijn eerste les. Feliks zat een beetje ongemakkelijk op zijn stoel te wiebelen. Hij had voor een tafeltje op de tweede rij gekozen, aangezien er op de eerste rij al een jongen met krulletjes zat. Feliks had nog even geaarzeld of hij naast die jongen wilde gaan zitten, maar zijn aura straalde zo erg uit dat hij niet lekker in zijn vel zat, dat Feliks maar was afgehaakt. Onwillekeurig vroeg hij zich af waar de jongen verdrietig over was, maar hij zou zich er niet mee bemoeien.
      Nieuwsgierig keek hij dus maar naar de leerlingen die een voor een binnendruppelden. De eerstvolgende was een roodharig meisje, waar Feliks al bijna niet naar durfde te kijken zo erg stond haar gezicht op onweer, gevolgd door een bekend gezicht. Feliks zwaaide even vrolijk naar Casper en hoopte ergens dat hij naast hem zou komen zitten. De jongen week echter af om naast het humeurige roodharige meisje te gaan zitten. Iets waar hij dus waarschijnlijk geen last van had. Feliks had die ochtend nog niet de kans gehad de jongen te spreken, aangezien hij in een andere afdeling zat als Roos. Het cadeautje had hij dan ook nog altijd goed opgeborgen in zijn tas zitten. Maar dat kwam nog wel.
      Vlak achter hem kwam een blonde jongen zitten, waar Feliks absoluut de kriebels van kreeg als hij naar hem keek. Zijn aura was meer zoals hij gewend was, net zoals die van de jongens van Durmstrang. Donkerpaars, tot bijna zwart en golvend. Ergens had Feliks het idee dat hij het liefst zo ver mogelijk uit zijn buurt bleef. Veel tijd om aan de jongen te besteden kreeg hij echter niet, want een welbekende geur overspoelde Feliks zijn neus. Feliks keek even op naar zijn favoriete jongen uit de wereld. Vodka leek iets vrolijker dan die ochtend en zijn purpere aura hing nog als een sombere wolk om hem heen. Ergens wilde Feliks vertellen dat het allemaal wel goed kwam, dat morgen weer een nieuwe dag was. Maar hij wist dat mensen daar vaak niet op zaten te wachten.
      Hij hield de jongen even dromerig in de gaten, tot hij door kreeg dat Aleksi zijn kant op liep. Zijn ogen werden steeds en steeds groter, toen hij merkte dat Aleksi zomaar de plaats naast hem in nam! Voor drie seconden keek hij de jongen met grote ogen aan, voor hij beschaamd zijn gezicht afwendde en snel naar zijn perkament voor zijn neus keek. “Hi,” piepte hij, waarbij zijn stem een octaaf de lucht in schoot. Feliks schraapte even zijn keel en merkte dat zijn handen klam werden. Hij zat echt naast hem!!

[ bericht aangepast op 1 dec 2021 - 17:52 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

De eerste stop van de rondleiding was natuurlijk de leerlingenkamer, waar Lee een semi-officieel praatje hield over álles wat daar te doen was. Daarna ging hij Sefu voor naar de slaapzaal.
      ‘Hier slaap ik, en daar slaapt Vinnie.’ Lee wees in het rond. ‘Dus je kan kiezen waar jij wil slapen!’

[ bericht aangepast op 2 dec 2021 - 8:33 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper was naast Isabella gaan zitten, maar keek toch even over zijn schouder naar de jongen die net naar hem gezwaaid had. Hij had wel een bekend gezicht, maar Casper kon hem niet echt plaatsen.
      ‘Blijkbaar heb ik bewonderaars,’ mompelde hij voor zich uit. Daarna liet hij zijn blik over Isabella glijden, die er nors uitzag. Niet dat dat nieuw was, maar hij merkte toch dat hij liever tegen een niet chagrijnige kop aankeek. ‘Geen leuke afdelingsgenoten erbij gekregen?’

[ bericht aangepast op 2 dec 2021 - 8:34 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Aleksi vroeg zich af hoe die knul hier ooit vrienden zou maken als hij mensen amper kon aankijken. ‘Hé,’ antwoordde hij.
      Eigenlijk had Aleksi de hele weg hiernaartoe niets gezegd, terwijl dat jong waarschijnlijk verging van de zenuwen en hij voelde zich nu een beetje schuldig.
      ‘Heb je een beetje een oké rooster?’
      Het was een nogal zinloze vraag, aangezien het antwoord hem niet boeide, maar hij voelde zich nu toch een beetje verplicht om een soort van gesprek op gang te brengen.

[ bericht aangepast op 2 dec 2021 - 8:34 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella lachte even spottend. "Dat is nog zacht uitgedrukt." Ze rolde even met haar ogen en sloeg even mopperend haar handen over elkaar. Waarom begrepen mensen toch nooit dat je niet wilde praten. Dat gezannik had ze echt geen zin in. Even keek Isabella opzij naar Casper. Ze wilde ergens vragen waar hij mee bezig bemoeide, al was het een doodnormale vraag.
      Kom op, Isa. Doe gezellig. Ze had zich voorgenomen aardig te doen tegen Casper, hopend een bondgenoot te vinden in haar strijd tegen Thomas. Ze probeerde haar irritatie iets in te dammen, al lukte het niet helemaal. "Een zogenaamde vriend die vertrok toen ik hem nodig had, en nu als 'verrassing' weer op de stoep staat." Ze ging met haar stem iets omhoog bij het woord verrassing. "En een ander die nogal bemoeizuchtig is en naar persoonlijke dingen zit te vissen, terwijl je elkaar pas een week kent." Isabella zuchtte. "Wat een feest," zei ze sarcastisch.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Dat eerste scenario klinkt me bekend,’ grinnikte Casper, die zich erover verwonderde dat juist Isabella nu zoiets doormaakte. ‘Al vind ik het na bijna een week toch niet zo rampzalig meer.’ Hij speelde wat met zijn ganzenveer terwijl hij over die laatste woorden nadacht. ‘Boeit dat echt? Hoelang je iemand kent?’
      Nomad en hij hadden elkaar persoonlijke dingen verteld tijdens zo’n beetje hun eerste gesprek. Het liep gewoon zo en hij had er op zich geen spijt van. Hij vroeg zich af anderen dat deden, als er blijkbaar een tijd aan vasthing.

[ bericht aangepast op 2 dec 2021 - 8:29 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella hoopte dat dat voor haar hetzelfde zou gelden. Jeremy had deze les ook en als ze zo naar zou blijven voelen, werden zelfs de lessen geen pretje meer. Met Thomas en Jeremy.
      Isabella haalde haar schouders op. "Vind ik wel." Ze zuchtte even. Binnen een week kon je toch niet weten of je iemand kon vertrouwen of niet?! Thomas en Roy hadden maar al te goed bewezen dat je niet te snel mensen kon vertrouwen. Het had haar twee keer in haar gezicht geslagen. Het feit dat ze hierover moest nadenken, maakte dat Isabella haar irritatie voelde zakken. "Vind jij van niet dan?"

---

It's never gonna happen, Guys.

---

---

Feliks knikte ijverig, ook al was zijn lesrooster eigenlijk niet ideaal. "Ik heb alleen wel veel tussenuren," zei hij piepend. Feliks schraapte een keer zijn keel, in een poging zijn stem weer normaal te krijgen. "Maar dat geeft niet, want dan heb ik extra veel tijd om door te brengen met mijn vriendin Rosalie. En die heeft ook niet zo'n druk rooster. En nu ze blind is, kan ze mijn hulp vast ook goed gebruiken. Dus ik ga haar gewoon helpen en we gaan gewoon leuke dingen doen, net zoals op die excursie." Feliks voelde een blos op zijn wangen komen, toen hij door had dat hij ratelde en dat hij Aleksi allemaal informatie vertelde waar hij toch niets aan had. "Of ik ga gewoon tekenen," zei hij zachtjes. Even keek hij naar Aleksi en zocht koortsachtig naar een wedervraag. "Kan je een beetje wennen hier?" Vroeg hij haastig.

---

It's never gonna happen, Guys.

Casper leunde naar achteren in zijn stoel. ‘Kweenie. Er zijn mensen die ik na jaren amper iets persoonlijks heb toevertrouwd en andere al binnen een uur. Wel met een beetje hulp van drank dan,’ zei hij met een scheve grijns. ‘Soms klikt het gewoon sneller ofzo. Of is het juist chill als iemand je niet eens zo goed kent en je, weet ik veel, geen teleurstelling kan zijn ofzo.’

[ bericht aangepast op 2 dec 2021 - 8:29 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Heb je een vriendin?’ vroeg Aleksi toch wel wat verrast. Hij had de jongen nou niet echt voor een womanizer aangezien – en dan ook nog eens een blind meisje. Of maakte dat het makkelijker, omdat een hoop jongens daar toch geen moeite in zouden willen steken?

[ bericht aangepast op 2 dec 2021 - 8:34 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

---

Feliks knikte enthousiast. "Ja! Rosalie en ik hebben elkaar twee jaar geleden ontmoet en..." Pas halverwege zijn zin besefte Feliks waar Aleksi precies naar vroeg. Paniekerig schudde hij zijn hoofd en handen heen en weer. "Nee, nee, niet mijn vriendin. Een vriendin. Ik had haar al twee jaar niet gezien, dus ik ga hier tijd inhalen met haar." Feliks kon wel door de grond zakken. Straks dacht Aleksi dat hij een relatie had met Rosalie. "Ik val op jongens!" flapte hij er haast paniekerig uit.
      Toen Feliks door had wat hij gezegd had, wilde hij liefst van de aardbodem verdwijnen. Hij wilde nu gewoon oplossen in het niets. Wat was hij een idioot. Straks had Vodka door dat hij op hem viel! En dat pijnlijke gesprek wilde hij niet, want Feliks was er zeker van dat zijn gevoelens niet wederzijds waren. Want wie viel nu voor hem?

---

It's never gonna happen, Guys.

Isabella bleef even stil. Ze kende dat niet, dat ze iemand in het eerste uur vertrouwde, dat ze hem dingen vertelde. Toch? Ze wist het niet. Roy en Thomas hadden een groot gat geslagen in haar vertrouwen.
      Geen teleurstelling voor iemand willen zijn kende ze ook niet. Of misschien toch wel. Ze had verschillende geheimen voor Blythe, bang dat ze boos of teleurgesteld was als ze wel de waarheid kende. "Misschien," zei ze nadenkend. Haar chagrijnig zijn was ze volledig vergeten. "Ik ben niet goed in vrienden, dus ik zou niet weten wat de tijd moet zijn. Maar dit voelde veel te vroeg, voor mijn gevoel ken ik haar nauwelijks."

[ bericht aangepast op 1 dec 2021 - 21:26 ]

---

It's never gonna happen, Guys.