[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 10 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney
‘Momenteel is Blythe de beste jager die Zweinstein heeft,’ zei Justin. ‘Tenzij er ineens een tweedejaars een enorm talent blijkt te zijn, geef ik je een goede kans.’ Hij grijnsde. ‘Ik heb vorig jaar veel met Blythe getraind. Ik eh - ik mag play-offs doen dit jaar, voor het nationale team. Dus ik moet wel wat uren maken.’ Hij bekeek haar plotseling met nieuwe ogen. Blythe had het hartstikke druk, omdat ze zoveel extracurriculaire activiteiten deed naast haar schoolwerk. Misschien was Rhae wel net zo goed - dat zou handig zijn.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Echt joh? Dat is gaaf hé. Dus misschien loop ik hier nu wel met een toekomstige superster.’ Ze gaf hem een plagerig schouderduwtje.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney
Justin grijnsde. ‘Nou, tegen die tijd beloof ik je een handtekening,’ ging hij op haar plagerijen in. Door haar aanraking voelde hij een kleine drang om er meer over te zeggen - want hij wilde dat ze ervan onder de indruk was. ‘En als je nou een keer met me gaat trainen, kun je over een paar jaar zeggen dat jij ervoor gezorgd hebt dat de enige echte Justin Trelawney, wachter van het nationale team, ons naar het wereldkampioenschap heeft geleid.’ Hij grijnsde, al vond hij de woorden ergens ook nog spannend om uit te spreken. Hij durfde het eigenlijk niet te jinxen; hij was niet per se bijgelovig, maar wilde ook niet té veel hoop hebben. Dat maakte hem alleen maar nerveuzer en zou de teleurstelling alleen maar vergroten als hij níet geselecteerd zou worden.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

-

[ bericht aangepast op 28 okt 2021 - 12:59 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rhae schoot in de lach. ‘Voegt denk ik heel veel toe aan mijn curriculum vitae. Al kan ik kinderen wel de dag van hun leven bezorgen als ik een echte prof kan uitnodigen, dus dat is wel een mooie gedachte,’ glimlachte ze.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney
‘Wil je later met kinderen gaan werken?’ vroeg Justin nieuwsgierig. ‘Wat wil je gaan doen?’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Dat weet ik nog niet precies. Pleegzorg lijkt me wel een mooi beroep, of kinderen helpen hun magie te beheersen,’ antwoordde Rhae. ‘En jij? Heb jij nog andere ambities dan Quidditch spelen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney
‘Ja, ik heb toch maar een back-upplan bedacht voor als ik tóch niet talentvol genoeg blijk te zijn,’ zei hij. ‘Ik zou dan spreukmaker willen worden. Vroeger experimenteerde ik heel vaak met nieuwe spreuken. Ik doe dat nu eigenlijk wat te weinig, maar dat komt doordat ik zoveel tijd aan zwerkbal besteed. Maar soms probeer ik nog wel wat uit.’ Hij keek even opzij naar het meisje naast hem. Hij kende haar nauwelijks, en toch vond hij het wel passen - een zorgzaam beroep. ‘Jouw keuze is wel wat nobeler.’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cole Esworthy

Cole glimlachte naar haar. 'Studeren is niet mijn hobby,' zei hij, 'maar met jou lijkt het me wel... leuker. Dus - dat wil ik wel.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rosalie schudde met een glimlach haar hoofd. “Ik kan ook normale brieven schrijven en luisteren hoor.” Ze draaide haar hoofd iets schuin in nieuwsgierigheid. Het was zo lief dat hij dat allemaal voor haar wilde doen. Ze begreep echter niet zo goed waarom deze vreemdeling dat allemaal voor haar zou doen, niet alleen de zelfverdediging, maar ook het aanbod om braille te leren. “Waarom doe je dit?” vroeg ze dan ook nieuwsgierig. “Waarom zou je me helpen?”

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Hmm ja, maar dat is zo doorsnee. En kan je grote boze broer meelezen enzo, of nieuwsgierige vriendinnetjes.’ Hij grijnsde en stak een hand in zijn zak. ‘Ik zei al dat ik niet echt een klik met mijn afdelingsgenoten heb, toch? Tijd met jou doorbrengen is best een leuke variatie op de hele dag lesboeken doorspitten.’
      Al had hij ook weer geen zeeën van tijd, met de tien vakken die hij volgde en de gitaarlessen van Lee. Maar dat kwam vast goed, hij was haar dit verschuldigd.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Wilde hij gewoon echt tijd met haar doorbrengen? Dat was ergens vleiend, maar ze vond ook wel dat hij veel moeite wilde doen voor iemand die hij niet kende, waardoor ze ook een beetje voorzichtig werd. Of misschien kenden ze elkaar wel. Dat zou al veel meer uitleg geven waarom hij zoveel moeite wilde doen. Rosalie voelde zich er dan alleen wel heel slecht onder dat ze zijn stem niet herkende. Al had hij die middag dat wel ontkent dat ze elkaar kenden.
      ”Goed, wanneer gaan we beginnen dan?” vroeg ze met een glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

Even was hij afgeleid door haar oprechte glimlach en staarde hij er een ogenblik naar. Daarna schoot zijn blik naar haar nietsziende ogen, die heel lichtblauw waren - lichter dan ze vroeger waren geweest. Ze waren best mooi.
      Direct schaamde hij zich voor die gedachte.
      Hij had haar vermínkt - dat kon hij toch niet mooi noemen?
      Hij focuste zich op zijn rooster. ‘Ik volg tien vakken,’ gaf hij toe. ‘Al ben ik morgen wel de laatste twee uur vrij. En anders een avond?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

“Ik heb alleen de eerste twee uur les morgen, dus ik heb alle tijd,” zei ze met een glimlach. “Maar ik kan sowieso elke avond, behalve de zaterdag dan.” Rosalie kreeg een kleine glimlach op haar gezicht bij het idee dat zaterdag de eerste koor of band repetitie was. Ze was benieuwd hoe dat zou verlopen en wie er allemaal zouden zijn.

---

It's never gonna happen, Guys.

Isabella forceerde een kleine glimlach op haar gezicht. "Ja hoor," zei ze met een knikje. Het was niet echt een topavond, maar dat wilde ze niet aan Blythe laten merken. "Ga jij nu maar lekker genieten met je date." Een beetje ongemakkelijk liep Isabella van Blythe weg. Ze ging gewoon terug naar de toren, lekker op haar hemelbed een boek lezen of zoiets.

[ bericht aangepast op 28 okt 2021 - 16:59 ]

---

It's never gonna happen, Guys.