[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 9 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 14 okt 2021 - 15:19 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘You naughty boy,’ zei Daphne met een waarderend, donker glimlachje. ‘Ik neem alleen aan dat jij niet met jeukpoeder op zak loopt.’
      Ze keek om zich heen. Lee en Mavis verkochten tegenwoordig van die prullen, al kwam het haar nu wel mooi uit. Ze ging vanzelfsprekend niet naar die flikker, maar Mavis…
      ‘Eens kijken of mevrouw Keegan wat kan regelen.’
      De Hufflepuff stond bij drie Gryffindors – Justins vrienden. Maar dat deed haar verder niet zoveel. Ze pakte Mavis lichtjes vlak achter de elleboog en trok haar ietsje bij de anderen vandaan.
      ‘Ik heb jeukpoeder nodig.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het gesprek met Tilly was al een tijdje doodgebloed, maar Tilly’s vriendinnen leken het gezellig te hebben met hun dates. Vinnie voelde zich er een beetje verloren door. Tilly vond hem vast saai. Hij wás ook saai. Moest hij haar ten dans vragen?
      Er was net een rustig liedje begonnen, daarop kon hij niet zo veel dingen verkeerd doen. Maar toch… het idee alleen al gaf hem zweethanden en hij frunnikte aan het knoopje bij zijn pols.
      Er waren maar weinig mensen aan het dansen. Nora had hij nog niet gezien, maar hij was eigenlijk wel opgelucht dat hij niet hoefde te zien hoe zij nu met iemand anders danste.
      Hij verstarde echter toen zijn blik op zijn beste vriend viel. Prudence had hem blijkbaar ook gevraagd – en Noah had wel toegezegd. Er ontstond een ijsklomp in zijn maag toen hij zag dat Noahs handen op Prudence’ achterwerk lagen.
      Waarom deed hij dat? Zo maakte hij toch een hele rare indruk op Isabella?
      Hij kreeg het er benauwd van, hij wilde niet dat zijn beste vriend danste met de beste vriendin van Daphne. Daphne, die…
      Een stem trok zijn gedachten bij Daphne vandaan. Elsie stond voor hem en het duurde even voordat haar woorden binnenkwamen. Wilde ze dansen? Met hém?
      Ze zei twee keer zijn naam, én dansen, dus dat kon hij niet verkeerd hebben verstaan. Toch? Een blos trok langs zijn wangen.
      ‘Uhm…’ Hij weerstond de neiging om aan zijn strikje te trekken, die opeens wel heel nauw op zijn keel aansloot. ‘D-dat w-wil ik w-wel.’ Hij wierp een haastige blik op Tilly. ‘Ik bed-bedoel… Als jij dat ook g-goed vindt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

En toen stond hij hier alleen nog met Nomad. Gegarandeerde awkwardness, yay. Lee besloot zich er nog steeds niet door op z’n kop tet laten zitten en keek om zich heen. Nomad kennende had hij nog nooit met iemand gedanst. Of überhaupt gedanst. Hij was wel benieuwd of hij stiekeme skills had.
      ‘In een of ander droomuniversum had ik gezegd “now it’s only you and me baby” maar dat gaat ‘m dus niet worden.’ Hij grijnsde scheef. ‘Maar je bent wel up for the challenge, toch? Heb je je nieuwe afdelingsgenoot al gesproken? Anders zijn die gespierde armen van jou best een prettige verwelkoming.’ Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rafaël sloeg zijn arm om de schouders van zijn beste vriendin en trok Jordyn iets naar zich toe. "Ik zou jou nooit voor niemand niet in de wereld kunnen ruilen, dat weet je toch?" zei hij met een halve grijns. Hoewel het even leuk was geweest met Blythe voelde Rafaël zich nu al stukken beter nu hij gewoon weer bij Jordyn was. Zijn beste vriendin maakte in ieder geval niet dat hij zich ongemakkelijk voelde, het was gewoon normaal. Daarnaast hij kon zich geen feestjes zonder Jordyn voorstellen.
      Hij wilde reageren op Mavis haar opmerking, die hem toch nogal ongemakkelijk liet voelen. Blijkbaar had iedereen het gezien. En hoewel hij daar eerder niet over na had gedacht en er niet zoveel moeite mee had, zat er nu toch een naar gevoel in zijn onderbuik. Voor hij echter kon antwoorden, werd het meisje weggetrokken door Daphne en ergens was Rafaël opgelucht dat hij eronderuit kon komen. "Dus..." zei hij met glimmende ogen tegen Jordyn. "Heb je al een idee om dit feestje een beetje leven in te blazen, of moet de master zelve met een geniaal idee komen," zei hij grijnzend, terwijl hij even met een arrogant gezicht zijn borst aantikte.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Werkelijk?" vroeg ze met een kleine glimlach om haar lippen, voor ze een slok van haar drinken nam. Ergens vloog er een vergeten kriebel door haar buik, die Rosalie nog ergens probeerde te verdoezelen. Jaren geleden had ze best wel een flinke crush op Justin gehad en het had best wel een tijd geduurd voor ze daar overheen was geweest. In de veronderstelling dat ze hem nooit meer zou zien, had ze die verliefdheid de kop in gedrukt. Nu ze net weer terug was op school, wilde ze de vriendschap die ze nu hadden niet verpesten met gevoelens. Al had ze zich ook voorgenomen dat ze dit jaar alles wilde uitproberen wat maar mogelijk was op het gebied van verliefdheid, dus misschien moest ze niet te moeilijk doen. "Dus onze volgende date wordt dan een wandeling door het verboden bos." Ze leunde iets naar Justin toe, zodat haar arm contact maakte met de zijne. "Je gaat me toch niet laten verdwalen he?"

[ bericht aangepast op 6 okt 2021 - 16:42 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Mavis Keegan

'Ook hallo, Daphne. Leuk om je te spreken. Hoe is je vakantie geweest? Ja, mijne was ook relaxed. Oh, je wilt gebruik maken van de diensten van de Fopshop? Dat mag, hoor. Ik heb nog wel een voorraadje in de buurt.' Ze glimlachte liefjes naar het meisje waar ze een bloedhekel aan had. Ze wist dat Daphne er vervelende plannen mee zou hebben, maar jeukpoeder was nog wel te overzien. Zéker omdat Mavis ook de antistof verkocht, dus dat zouden de zaken alleen maar goed doen. En als het jegens Lee was - wat zomaar zou kunnen - had hij ook wel antistof, dus ook dat zou niet direct problemen opleveren. 'Hoeveel heb je nodig?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Elsie Bee

Tilly knikte en zei 'natuurlijk' - maar Elsie vond het wel wat sneu voor haar en keek even om zich heen. Misschien moest Lee maar met haar gaan dansen. Dan was Tilly ook niet zo alleen.
Toch betekende dat niet dat ze deze dans met Vinnie zou laten gaan. Hij had ten slotte ja gezegd, en dat was iets wat ze ergens niet verwacht had - zeker omdat hij nu in een sociale situatie zat waarin hij haar prima had kunnen afwijzen zonder dat het asociaal overkwam.
Ze pakte zijn hand en voelde het toch een klein beetje tintelen op die plek. Niet zo erg als bij Lee, maar ja. Ze was toch best even verliefd op Vinnie geweest en zoiets bleef altijd wel een beetje hangen.
'Ik kan niet zo heel goed op deze manier dansen,' gaf Elsie toe, die het veel makkelijker vond om gewoon lekker te springen op de muziek dan om te - tja, wat was het? Schuifelen?

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Ik sta altijd open voor jouw meesterlijke ideeën, oh grote Raf.’ Ze keek hem vol gespeelde aanbidding aan en grijnsde toen. ‘Nou – ik heb wel iets mee.’ Ze trok de kanariekano uit haar zak. ‘Was eigenlijk voor Blythe, zal ik maar eerlijk zeggen. Voor het moment dat ik je moest komen redden. Of ik me verveelde.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Gewoon... een normale dosis?' Daphne keek het meisje wat verveeld aan. Hoewel ze van veel zaken verstand had, hoorde kinderspeelgoed er niet bij. Al kwam het nu wel van pas.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad wist niet direct wat hij hierop moest reageren. Zijn hele leven had nog nooit iemand zulke dingen tegen hem gezegd. Complimenten kreeg hij überhaupt niet vaak, maar zeker niet met zo'n - flirterige? - ondertoon. En dat terwijl hij Lee niet per se goed had behandeld, de afgelopen twee dagen. Schuldgevoel ging gepaard met verbazing en tegelijk voelde hij zich ergens ook nog eens geflateerd - en daarna vervloekte hij zijn vader in zijn hoofd omdat er plotseling bij hem binnenkwam dat hij en Lee gewoon verliefd op elkaar waren, maar ze er tóch niks mee konden doen. En dat zorgde er weer voor dat de harde realiteit binnenkwam - en dat was dat hij afstand moest nemen van Lee, en moest zorgen dat er geen geruchten zouden rondgaan dat hij op mannen viel.
'Ja, ik denk dat ik wel meedoe,' zei hij, terwijl zijn blik naar Rhae ging. Als hij interesse in haar zou tonen... Zou dat zorgen dat dat stomme roddelblaadje niet serieus genoeg zou worden genomen, als het hem straks niet lukte om Mavis te versieren? Want Daphne en hij wisten allebei dat dat hem nooit zou lukken. Die meid was een stuk minder vergevingsgezind dan Lee was.
En Rhae... Die had nog geen beeld van hem. Het was waar dat het gesprek van eerder deze avond wat ongemakkelijk was geweest, maar ja. Hij wist niet of hij zich snel op zijn gemak zou voelen met een meisje, want hij had er nu eenmaal weinig ervaring mee. 'Zij is wel mijn type.' Hij knikte naar Lee en liep toen naar het meisje toe, al voelde hij een soort spanning die hij niet vaak voelde. 'Hé! Wil je - dansen?'
Hij realiseerde zich, zodra hij het gevraagd had, dat dat betekende dat hij ook werkelijk moest dansen. Dat kon hij helemaal niet. Althans, hij had het nog nooit gedaan. Misschien was hij wel een natuurtalent. Hij hoopte het maar.

[ bericht aangepast op 6 okt 2021 - 20:01 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Justin Trelawney

'Ik zal het je alleen laten denken, zodat ik daarna je als een ware held kan komen redden,' beloofde Justin. 'Maar ik zal je natuurlijk altijd in de gaten houden.' Hij was zich veel te bewust van de plek waar ze elkaar aanraakten, en ook van het feit dat haar gezicht best wel dicht bij de zijne was - iets wat zij niet kon zien, maar bij hem zorgde het voor een versnelde hartslag en ademhaling.
Wat deed ze met hem?

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mavis Keegan

Mavis grinnikte. 'Je wilt het één keer kunnen gebruiken? Prima, hoor. Dan ga ik even wat halen. Wacht hier.' Ze keek even richting de docenten. Sneep was druk bezig met het verwijderen van een dronken leerling, dus die zou haar niet betrappen als ze hier een handeltje ging houden. En professor Anderling... Oei, die keek wel hun kant op. Mavis glimlachte naar haar en zwaaide, waarbij de docente haar wenkbrauwen optrok, maar haar mondhoeken vertrokken toch een paar millimeter.
Zodra Anderling wegkeek, liep Mavis vlug de zaal uit. Omdat ze altijd een voorraad van haar spullen bij zich wilde hebben, hadden zij en Lee al vrij snel na aankomst een klein deel van hun voorraden achter een portret vlakbij de grote zaal bewaard. Ze hadden die al ergens in hun tweede jaar ontdekt en het was altijd een plek geweest waar ze spulletjes hadden weggelegd, maar nu was het ideaal als voorraadkast.
Niet veel later kwam ze terug met één zakje jeukpoeder. Genoeg om één persoon even flink te laten krabben. 'Heb je geld bij je? Het kost drie sikkels.' Ze deden aan bonnetjes - maar Mavis wist niet of ze Daphne daarin kon vertrouwen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Daphne overhandigde de Hufflepuff de munten, pakte het zakje aan en stapte daarna zonder nog wat tegen het grietje te zeggen langs haar heen.
      Ze ging weer naast Andreas staan en sloeg een arm om zijn middel.
      ‘Stap één in gezet,’ zei ze, dicht bij zijn oor.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was voor een moment werkelijk sprakeloos. Het ene moment had ze gezellig Blythe staan plagen samen met Rhae en nu stond ineens weer Casper voor haar neus. Verbluft keek ze naar de jongen voor haar. Ze wist niet waardoor ze meer verbaasd was, het feit dat het Casper was die wilde dansen of door het feit iemand háár ten dans vroeg. Noah was namelijk de enige jongen die het ooit gedaan had. Nog erger, waarschijnlijk was het gewoon de combinatie van de twee.
      Ze herstelde zich echter snel. Spottend trok ze een van haar wenkbrauwen op. ”En je achtte die kans groot genoeg dat je het toch vroeg? Beetje hoog in je bol na de lessen van vandaag?”

[ bericht aangepast op 6 okt 2021 - 21:14 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Lee zuchtte zachtjes. Zijn mondhoeken zakten naar beneden. Hij had maar een beetje geprobeerd de sfeer wat luchtig te houden, gewoon er een beetje grapjes over te maken zodra het niet zo naar tussen hen voelde, maar er had geen glimlachje vanaf gekund. Casper kon zeggen wat hij wilde, maar het voelde niet alsof Nomad er ook maar enigszins van baalde om hun vriendschap op te zeggen.
      Nu Nomad bij de meiden stond, voelde Lee er weinig voor om naar Blythe te gaan. In plaats daarvan ging hij naar buiten en zakte hij op een traptrede neer. Het was fris en hij sloeg zijn armen om zijn benen heen terwijl hij in de verte staarde. De tranen prikten in zijn ogen.
      Hij deed zijn best om er een leuke avond van te maken, maar hij vond het echt heel moeilijk en bleef het gevoel houden dat hij niet goed genoeg was, dat hij niets dan oud speelgoed was dat je aan de kant smeet als je er een tijdje mee gespeeld had.

[ bericht aangepast op 7 okt 2021 - 14:50 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.