[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 9 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 14 okt 2021 - 15:19 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rhae begreep niet zo goed waarom Rafaël dacht dat ze aan zijn intelligentie twijfelde, dus ze glimlachte maar kleintjes. Ze klapte twee keer in haar handen toen hij Justin bevrijd had.
      ‘Nou, ik zou maar een douche gaan nemen,’ zei ze. Zijn schouders glommen door de drank. ‘Heel charmant zie je er niet uit.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vinnie knikte stilletjes, dankbaar dat ze hem tegenover Tilly wilden excuseren. Hij kruiste zijn armen voor zijn borst en liep met de twee meiden mee, zijn hoofd gebogen en zijn blik op de grond gericht. Wat zouden ze ervan denken als ze wisten waarom hij gehuild had? Zouden ze hem een aansteller vinden?
      Natuurlijk vonden ze dat.
      Jongens hoorden niet te huilen. Hij was echt een mietje,

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

Novalie wilde Lee niet teleurstellen, dus nam ze voorzichtig nog een slokje van het drankje. Het was mierzoet, niet helemaal wat ze lekker vond, maar bleef toch kleine slokjes ervan nemen. Een beetje onzeker keek ze naar Mavis en Lee. Ze hadden haar een beetje verrast, waardoor ze nu dicht geslagen was. Wat moest ze zeggen? Vragen of zij een leuk feestje al hadden? Of was dat stom om te vragen?

---

It's never gonna happen, Guys.

Noah Adams

°Praten met Elsie- Buiten°

Oh juist, ze wist nog niet dat hij Isabella had gezoend. Ook dat nog. Terwijl zij hem net de tip had gegeven om ervoor te gaan bij Isa, kijk waar het zich heeft heen gebracht. Nu zou hij boos kunnen worden op Elsie zodat hij zich ietwat beter zou voelen maar hij wist ook wel dat dat geen oplossing zou zijn.
Hij liet zich, langs de muur, naar beneden glijden zodat hij met zijn kont op de grond belandde. Het boeide hem totaal niet of zijn broek vuil zou worden of niet.
'Ik heb Isabella gezoend.' mompelde hij haast onverstaanbaar. 'En het was duidelijk...een fail.' Hij rolde met zijn ogen.

Prudence McGinley

Ze keek Jordyn met opgetrokken wenkbrauwen aan, en liet een hand door haar haar glijden. Was de meid haar nu aan het uitlachen of wat was dit. ' Veel beter toch dit kleur?' Ze glimlachte wat vaag. 'Ik denk dat ik maar eens dank je moet zeggen tegen de dader. Nu heb ik tenminste mijn echte haarkleur terug en moet ik mij geen zorgen maken over toekomstige uitgroei.'

Brenn Watson

Brenn glimlachte zelfgenoegzaam bij het horen dat hij meer dan genoeg voer had. Want dat had hij inderdaad, in een hele korte tijd, kunnen fixen en hij was er best trots op dat zijn skills zo goed waren geworden doorheen de jaren. Maar bij het horen van Snape zijn naam, puilden zijn ogen toch even verrast naar voor. Nou, die had hij niet zien aankomen. Maar hij had toch sterk zijn twijfels of dat ook maar enigszins waar kon zijn. Het zou natuurlijk wel een super lekkere roddel zijn om door Hogwarts te sturen, maar een professor erbij betrekken vond hij dan ook weer wat riskant. Zijn aandacht schoot een andere kant op als Thomas over de nieuwe begon. 'En heeft die nieuwe toevallig een naam?'

Madison Ravens

Een kleine zucht ging over haar tong bij het voelen van zijn lippen over haar hals. Het was een heel lichte aanraking én toch gaf het haar haast overal kippenvel.
Het voelde zo goed en zo rot tegelijk dat haar lichaam zo instinctief reageerde. 'Hm, wie weet.' Mompelde ze zachtjes.

In stilte nam Lane alles waar vanaf de achtergelegen plek waar hij stond, wat verscholen van de grote, feestende menigte. Lane was hier niet bepaald fan van, maar de gezelligheid kon hij wel waarderen, al leek iedereen waar hij lol mee kon trappen al lol te hebben gevonden bij andere. Lane keek over zijn schouder toen hij een bekende vrouwenstem hoorde, en zijn vermoedens klopten toen hij Daphne zag staan. Hij kon niet ontkennen dat ze er niet goed uitzag. "Heey." begroette hij de blondine die hem aan glas in zijn handen drukte. Kort haalde hij zijn schouder op bij het aanhoren van haar vraag. "Ik kan je geen ongelijk geven," zei hij, een hand glijdend door zijn krullen. Met zijn duimen streek hij kort langs de bretels die tegen zijn witte overhemd rustten terwijl hij nadacht. Hij zette het glas tegen zijn lippen en sloeg deze in een keer achterover. Zijn vrije hand legde hij op haar heup terwijl hij wat dichter naar haar toestapte. "We kunnen het feestje ook ergens anders voortzetten," zei hij terwijl zijn hand langs haar billen gleed.

"I choose being real over being perfect."

---

• Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. •

Daphnes ogen vernauwden toen zijn hand langs haar achterwerk gleed. Waar dacht hij in vredesnaam mee bezig te zijn? Ze boog zich naar zijn oor en fluisterde: ‘Als je die hand niet heel snel weghaalt, breek ik al je vingers op zo’n manier dat je niet eens meer in je eentje een feestje kunt houden.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘De dader?’ vroeg Jordyn verrast. ‘Wat was er gebeurd dan?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mosh drukte een lichte kus tegen haar kaak en daarna tegen haar lippen. Hij hoorde haar scherp inademen en grijnsde tevreden, waarna hij zijn tong langs haar onderlip liet glijden. Zijn hand lag op haar onderrug en hij duwde haar iets dichter tegen zich aan. 'Je bent de laatste met wie ik geslapen heb, Madds,' fluisterde hij tegen haar lippen. 'Ik heb er nog veel aan teruggedacht in de vakantie. Zullen we er vannacht weer een mooie nacht van maken?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Madison Ravens

Hij wist maar al te goed hoe hij haar gek kon krijgen, en het was hem opnieuw aan het lukken tot haar eigen grote frustratie. En de alcohol die nu volop in haar lichaam zijn gang aan het gaan was, maakte het alleen maar erger waardoor ze moeilijk nee kon zeggen. Haar lichaam schreeuwde gewoon ja. Ze liet haar hand naar zijn nek gaan en liet ze daar rusten. 'Doen we.' fluisterde ze tegen zijn lippen aan. 'Ik heb er zo hard naar verlangd.'

Mosh hoorde het verlangen in haar stem, waar hij gelijk opgewonden van werd. Het liefst trok hij haar nu al met zich mee, maar hij hield zijn missie ook in het achterhoofd. Isabella. Hij moest in elk geval een kléín voorzetje geven vanavond. Vanbinnen werd hij kil bij de gedachte dat zijn geheim uiteindelijk uitkwam. Thomas en hij hadden een deal gesloten, ze zouden er nooit over praten en door die vervloekte Veritaserum was dat wel gebeurd. Maar een deal breken met Thomas… Dat deed iemand met gezond verstand niet. Hoe dan ook moest hij Isabella in bed krijgen. En het liefst zo snel mogelijk, zodat hij er van af was.
      In een poging zichzelf af te leiden, begon hij Maddie te zoenen. Hij fantaseerde er maar bij dat het Isabella was, dat maakte haar hopelijk straks iets aantrekkelijker.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Madison Ravens

Ze voelde haar hart wild in haar borstkas bonken, en sinds een lange tijd had ze eindelijk weer wat het gevoel dat ze leefde. Sinds hun sekspartij en alles erna had ze meer had het gevoel gehad dat alles in een waas gebeurde. Maar blijkbaar had hij er zelf spijt van, en dat zorgde ervoor dat ze weer volop hoop kreeg in waar ze zo naar had verlangd en nog altijd verlangde. Ze liet haar armen rond zijn hals glijden terwijl ze hem gretig terug zoende. De gedachte dat hij haar misschien weer zou laten vallen, probeerde ze te verbannen.

Prudence McGinley

Ze keek Jordyn wat verbaasd aan. Ze had verwacht dat ongeveer de gehele school nu al ondertussen het nieuws zou gehoord hebben.
Maar ze had tenminste kunnen vermijden dat de meerderheid haar met dat inkthoofd had zien rondlopen. 'Iemand vond het grappig om inkt over mijn haar te gooien tijdens de les Transfiguratie.' Ze rolde met haar ogen. 'Geen flauw idee wat voor humor dat moet voorstellen, maar hij stond alvast vanachter in de rij toen de humor werd uitgedeeld.'