[RPG • 0] Experium || 47 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 8 okt 2021 - 22:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx grinnikte om die laatste woorden. Het voelde alsof Jes weer een beetje meer zichzelf werd. 'Dit is niet praten, dit is hints geven. Als jij praat, ratel je minstens een minuut lang.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester trok een mondhoek op. 'Oh, the mortifying ordeal of being known. Voelt eigenlijk best goed.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx hief een hand en streek door Jesters krullen, waarbij hij zachtjes zijn hoofdhuid kriebelen. 'Ik heb je monologen wel gemist, dus don't hold back.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx' aanraking kalmeerde hem weer iets. Hij plukte aan het gras. 'Hij dacht dat jij het gedaan had. Ik vertelde dat ik dood was geweest en hij wees naar jou. Hij zou je ervoor verwijderd hebben, je "was al te vaak over de schreef gegaan", maar dat wisten we toch al. Hij kwam naar de campus toen ik niet kwam opdagen voor mijn gaveles. Pissig joh. Zeker toen hij mij met Fayr aantrof, hij stond nog net niet te schreeuwen. Hij wilde dat ik opstond, dat kon niet, en ik heb Fayr het gordijn open laten doen voordat hij ontplofte als de Vesuvius zodat hij kon zien waarom.
      'Toen wilde hij naar de ziekenzaal, natuurlijk. Ik wilde niet en dat vond hij onzinnig en ik zei dat ik niet wilde verdwijnen, want ik kon niet uitleggen hoe ik eraan kwam. Dat vond hij veel te vaag en ik kreeg vijf minuten om met een beter verhaal te komen, of hij haalde het medische team. En hij wist dat ik mijn gave had gebruikt, toen met Merrin. Ik had er niet zoveel vertrouwen in om nog een poging te doen. Dus toen probeerde ik het weer anders, weetje. Eén extra dag, dat was alles. Fayr kon me helpen. Misschien was ik een beetje doodgegaan, maar alles kwam wel goed.
      'Hij vond van niet. Hij liep al naar de deur, ik- ik kon niks anders verzinnen.' Jester trok de grasprietjes kapot. 'Ik noemde hem papa. Vond 'ie niet zo gaaf. Eerst negeerde hij het nog en bleef me gewoon bij m'n nummer noemen, maar hij wist ervan. Hij weet exact wie ik ben en hij doet al vijf jaar niks. Hij zei dat hij geen keus had. Heeft. Bullshit. Hij leek wel in te zien dat het weinig zin zou hebben als Experium me nog eens zou wissen, maar hij blééf maar vragen wat er gebeurd was. Dus ik zei "Naar wat ik vernomen heb hield mijn hart ermee op" en de gore kloothommel had het lef om toen ineens naar jou te gaan wijzen. En-- toen vertelde ik alles. Bijna alles. Dat het Dezi was, met de groetjes van Zebediah. Dat ze nu dood was, omdat Azumi uit haar grip losbrak en de tape van mijn mond trok en ik haar toen opdroeg uit de boomhut te springen en ze haar nek brak.'
      Jester viel stil en ging door met het onthoofden van nog meer gras. 'Toen dimde hij in. Hij houdt jouw verhaal aan als het bestuur vraagt waar ik was. Hij weet dat je m'n vriend bent--in de romantische zin. Zodat 'ie niet nog eens erover peinst je weg te halen. Vanochtend heeft hij een appje gestuurd. Bevestiging of ik... nouja, nog leefde. Heb een selfie teruggestuurd voor we weggingen.' Hij leunde achterover. 'Tadaa. Eind goed, alles nog steeds fucked up.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Hopelijk niet jouw vriendje dat opgeblazen werd,’ mompelde Kris, die zijn aandacht bij het verkleinen van het kristal probeerde te houden zodat Fayr het letsel weer kon helen. De plotse explosie liet echter heel even zijn hart haperen. Zebediahs bedoelingen van donderdagnacht stonden hem nog helder voor de geest – hij had gewild dat Fayr hem zou helen en dat haar zusje door hun verweven gave half Experium opblies.
      Dat Fayr daar ook bang voor was, bleek wel uit het feit dat ze meteen haar zusje had willen waarschuwen. Een naar gevoel kwam boven.
      Was dit Zebediahs bedoeling geweest? Had hij Nish hierheen gestuurd? Waarom was er anders in vredesnaam een Buffalo in het Panther-house? Er trok een lichte trilling door zijn vingers.
      Ergens was het allemaal verdraaid ironisch.
      Fayr en hij die terug waren gestuurd – maar alsnog blies haar zus nu dingen op terwijl hij bijna Yrla had gedood én een van Fox’ nieuwe vrienden gevaar liep. Goeie manier van Zebediah om Fox hem te laten haten…
      Hij wierp een blik op zijn vriend, die haast versteend leek.
      Door die fucking gevoelloze reactie, lul.
      Hij haalde diep adem en wendde zijn blik af. Dat komt straks wel. Eerst zorgen dat Yrla niet doodging.

[ bericht aangepast op 13 nov 2021 - 12:59 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was een beetje alsof hij iemand hoorde praten die dronken was. Hij was gewend aan Jesters lange redenaties en de bijzondere gedachtesprongen – die bij kunnen blijven gaf hem altijd een soort van voldoening. Jes’ intellect was absoluut wel een van de dingen die hij leuk aan hem vond. Nu klonk hij echter best wel warrig – en vlak, op de een of andere manier.
      In gedachten schakelde Onyx de verschillende dingen die Jes zei aan elkaar, totdat hij het plaatje compleet had. Jes had Cackle – zijn pa – verteld dat hij dood was gegaan en toen Cackle hem – Onyx – als schuldige wilde aanwijzen, was de waarheid eruit gerold. Grotendeels dan – want de moord op Dezi had hij op zich genomen.
      Had Cackle echt gedacht dat híj Jes had willen vermoorden? Of dacht hij daarmee een gevoelige snaar te raken, zodat Jes zijn mooie praatjes zou laten varen? Het was iets wat Jes zou kunnen doen. Dat had hij vast niet van een vreemde.
      En toen kwam het deel waarbij Jes had toegegeven dat hij wist wie Cackle was.
      En de man wist het zelf ook. Dat zijn mentorleerling zijn kind was – en het klonk nou niet alsof hij vol berouw zijn zoon in de armen had gehouden. Niet dat hij Cackle daarvoor aanzag, maar het zou toch mooi zijn geweest.
      Hij liet zijn kin op Jesters kruin rusten terwijl hij nadacht over een antwoord. Had hij er vrijdag maar voor zijn vriend kunnen zijn. Maar nee – hij had juist allerlei kutdingen gedaan. Waar moest hij zich nu op focussen? Hoe Jes zich nu ten opzichte van Cackle voelde? Dat Jes nu een moord had bekend die hij niet had gepleegd? Of moest hij juist ingaan op het feit dat hij iets over Zebediah had losgelaten?
      ‘Die pa van jou heeft wel echt een beroerd gevoel voor timing,’ mompelde hij. ‘On a positive note – hij was wel bezorgd genoeg dat ie wilde weten hoe het vandaag met je ging? En verder… Jemig. Je hebt dat toch allemaal maar fucking goed opgelost, doodziek terwijl ik een dagje zonder gevoelens deed en je nul emotional support heb gegeven. Zou me bijna overbodig voelen.’ Hij was een tel stil. Hij wist niet of hij dit nu ter sprake moest brengen – maar tegelijkertijd was het ook fucking belangrijk. ‘Denk je dat we hem aan onze kant kunnen krijgen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ik ben je mentor, 4184. Hou op met die spelletjes.
      Jester haalde een schouder op. 'Misschien,' antwoordde hij, zonder veel overtuiging. In ieder geval had Cackle niet geweten van Zebediah. Of—zo had het geleken. Verbaasd. Was dat ook echt geweest? Nu hij het zo tegen Onyx vertelde klonk zijn vaders beschuldiging een stuk minder random. Dat had best expres kunnen wezen, om hem zo onder druk te zetten dat hij eindelijk alles eruit gooide.
      Anders zie je maar hoe je dit aan het bestuur uitlegt. ​Ik heb nog meer te doen.
      Vader van het jaar, hmm?
      Het hele gesprek voelde haast als een soort nare droom en even ging de gedachte door hem heen dat als hij het maar gewoon hard genoeg wilde, hij het daar vast wel in kon veranderen. Dan hoefde hij al die boosheid en het verraad niet zo erg te voelen. En het bonzende gevoel van verdriet in zijn borst. Het idee dat Cackle's herinnering ook gewist was, was zomaar ineens in hem opgekomen, gevolgd door zo'n grote golf opluchting en hoop dat de werkelijkheid vervolgens nog meer pijn gedaan had. Ze hadden het al die tijd wel geweten. En het kon ze niks schelen ook. Het wás bullshit dat ze geen keuze hadden, dat zag hij nu ook wel in. Die glimp van spijt was er alleen geweest om hem te manipuleren. Wat verwachtte je dan ook van de canon docent manipulatie.
      Ergens heel ver weg gloeide er een vonkje trots dat hij het meest belangrijke alsnog geheim had weten te houden. Wie er echt voor gezorgd had dat Dezi uit die boomhut viel. Dat ze niet alleen was geweest. Wie er allemaal de regels gebroken hadden om hem te helpen. Als hij er gewoon even niet teveel bij stilstond dat zijn ouders--en Experium?--nu dachten dat hij iemand vermoord had, kon hij dat nog best wel zien als een overwinning. Iemand moest daar toch de schuld voor krijgen en ze gingen hem echt niet verwijderen.
      'Misschien moeten we het de school vertellen wat Zebediah allemaal van plan is,' zei hij. 'Dat hij langzaam al zijn eigen mensen aan het neerzetten is als het indelen van een schaakbord. Dan zijn er twee logische reacties vanuit het bestuur. Ofwel ze vinden dat zo onaangenaam nieuws dat ze me spontaan omleggen om de herhaling van de geschiedenis te voorkomen, of ze hopen vuur met vuur te bestrijden. Dat ik Dezi vermoord heb wordt dan met veel medeleven als zelfverdediging bestempeld en ze halen de rem van mijn gave af zodat ik een poging kan doen die vijf jaar achterstand tussen ons in te halen. Eèn van Clive's verkooppraatjes is immers dat de nieuwe generatie gaven beter, sterker, en slimmer zijn, toch? Goede leugens hebben vaak ergens wel een korrel waarheid. En anders moeten ze uitvogelen hoe ze het zonder mij gaan rooien, wat geen reëel risico is om te nemen. En ik weet wel zeker dat mijn vader niet vrijwillig met Clive gaat meewerken. Hij had altijd al een hekel aan hem. Dat is nu vast niet veranderd. Als we hopen dat Cackle ons helpt, moet dat objectief logisch zijn voor zijn persoon. Met mij heeft dat weinig meer te maken. Hij wilde gewoon het hele verhaal weten. Volgens mij kan het hem verder geen ruk schelen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Aan de plotselinge piek in haar energie te voelen wel, ja. Fayr beet op haar lip. Sorry, Phone. Ze wees naar de volgende pegel en zette door. Misschien dat het met Sarah nog goed gekomen had kunnen zijn. Of met de heler van de Elephants. Maar die waren allebei te ver weg, te onbereikbaar. De ziekenzaal ook. Als het kon hadden ze een bloedtransfusie nodig, dan hoefde zij niks aan te vullen. Maar zonder een teleporteur, waar haalden ze dan bloed vandaa--
      'Merrin,' vroeg ze, met een onaangenaam gevoel in haar maag. 'Wat gebeurt er precies als je in iemand anders verandert? Kan je als Yrla bloed aan hem geven?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het was een idee dat ook wel door Onyx’ hoofd had gespookt – maar hij had gewoon heel weinig vertrouwen in Experium. Cackle was nog tot daar aan toe – dat was Jes’ vader. Een deel van hem wilde er gewoon niet aan geloven dat die helemaal niets voor zijn zoon voelde, zelfs al had hij zijn werk er eens boven verkozen.
      ‘Maar denk je dat ze geloven dat jij aan hun kant staat? Ik zie ze er wel voor aan om te vrezen dat je het met Zebediah op een akkoordje gooit. Experium heeft jou meer aangedaan dan hij – even Dezi’s actie weggelaten, daar is geen bewijs voor. En we zitten ook nog met Maxwell.’
      Het zou toch machtig mooi zijn als Cackle het achter de schermen tegen hun aardrijkskundedocent opnam, zonder dat ze eens met zijn allen gingen beraadslagen in hoeverre ze Jester voor hun karretje konden sparren en wat ze zouden doen als dat niet uitpakte zoals ze wensten. Hij dacht even na. ‘Misschien moeten we eerst eens proberen te achterhalen hoe Zebediah überhaupt is weggekomen. Want je hebt een indrukwekkende gave, Jes, maar ook zonder jouw hulp geloof ik wel dat zij denken dat ze Zebediah overhoop kunnen knallen – zodra ze daar de mogelijkheid toe krijgen.’ Onyx draaide zich iets, zodat hij zijn vriend kon aankijken. ‘En Cackle heeft het bestuur niet gemeld wat je hebt gedaan, hij wilde vandaag weten hoe het met je ging… Ik denk dat het hem wel íéts kan schelen – maar dat emoties uiten niet zo makkelijk is als je die al jarenlang in de grond stampt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Oh, denk je dat ze hem zouden ontslaan als we onze kaarten goed spelen?' Jester deed een poging tot een grijns. 'Man, dat zou mooi zijn.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Zeg dat wel.' Al moesten ze hun kaarten dan wel heel goed uitspelen. 'We moeten maar eens aan Kris vragen hoe hij de school is uitgesmokkeld en of Maxwell daar wat mee te maken had -- of dat er misschien wel andere leraren zijn. Misschien weet hij ook wel meer over Zebediahs ontsnapping. Zie die lul er wel voor aan om daar tegenover zijn gevangene over op te scheppen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Daar had Jester nog niet lang genoeg over nagedacht (als hij dat al had) om het als mogelijkheid te onthouden en deze keer kwam de grijns zonder dat hij erover hoefde na te denken. 'Shit, je hebt gelijk. Überhaupt moeten we met hem praten, kijken hoeveel hij opgevangen heeft al die tijd dat hij daar zat. Hij was drie jaar weg, heeft hij ook zo lang bij Zeb gezeten? Dat hoeft niet, natuurlijk.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"I- in principe verander ik volledig in hem. Als ik het echt goed doe. Ik weet niet zeker of dat ook geldt voor bloed, maar ik denk het wel." Het rommelde nog een keertje beneden en aarzelend keek Merrin naar de trap. "Moet ik even gaan kijken?" Adam was naar beneden geteleporteerd. Als hij daar was en Fersephone was bezig, wie weet wat er dan met Adam gebeurde! Of met Fersephone zelf.

[ bericht aangepast op 13 nov 2021 - 17:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Gisteren was Onyx te onverschillig geweest om echt wat aan Kris te vragen, maar inmiddels lagen de zaken wel anders. En ook al had hij zich een tijd ruk gevoeld door wat de jongen hem geflikt had – hij besefte ook wel dat dat zeven jaar geleden was en dat hij daar toch een keer overheen moest stappen. Kris hád een hoop waardevolle informatie en hij twijfelde er niet aan dat hij dat met hen wilde delen.
      ‘Morgen moeten we maar eens horen wat ie ons allemaal kan vertellen. Want alleen de herinneringen aan Fox zijn weg, toch? Dan zijn d’r vast nog heel wat dingen die hij wel heeft onthouden. Of denk je dat ieder gesprek waarin Fox vroeg of laat naar voren kwam helemaal uit zijn geheugen is verdwenen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Fox kan kijken,' besloot Fayr, die een paar seconden opofferde om naar Merrin en de Lion op te kijken. 'Fox kan kijken, en jij kan in Yrla veranderen. Kris, dan heb ik een holle naald nodig en iets van een holle buis en nog een naald.' Bloedtransfusie nummer twee. Ze werd er nog goed in, dacht ze met een cynisch hoekje van haar brein.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.