[RPG • 0] Experium || 47 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 8 okt 2021 - 22:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Want dan wil ze geen beste vriendjes met 'm worden?' Jester schudde zijn hoofd. 'Of zichzelf. Als ze lekker alleen met zichzelf—er komt een afschuwelijke woordgrap aan pas op—aan het kutten is, loopt ze verder niemand in de weg.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx schoot in de lach – iets wat heel lang geleden voelde. Hij voelde het door zijn borst resoneren en twijfelde er niet aan dat zelfs Jes het kon voelen. ‘Oh je bent al weer aardig de oude.’ Grinnikend drukte hij een kus in Jesters haren. ‘Klinkt als een puik plan. Lijkt me lichtelijk traumatiserend voor Melissa, maar dat is niet ons probleem.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester grijnsde. 'Dat klinkt als een Melissa-probleem en dat mag ze lekker zelf oplossen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Precies.’ Hij aarzelde even. ‘Dat probleem wel. Echt – als Romeo ooit nog mijn gevoelens jat kun je me beter maar opsluiten ofzo, want ik maak er echt een teringzooi van. Maar ik ben bang dat ik gisteren ons bondgenootschap om zeep heb geholpen. Vlak voor Maaya met d’r liefdesverklaring aankwam, kwam Fire langs omdat hij wilde praten. Hij hoorde dat Romeo was vrijgelaten en hij was pretty pissed dat we dat zonder overleg hebben gedaan – en, nou ja, mijn reactie was ook een beetje gevoelloos? Hij had vragen, zei-ie, ook over waar Tony was. Dus toen zei ik met mijn domme kop dat Tony dood is omdat hij kut deed – en dat was zo’n beetje einde gesprek.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat is... niet zo—niet zo ideaal.' Jester wreef in zijn nek. 'En wel best belangrijk. Oké, weetje, het is niet alsof je hier nu veel aan kon doen ofzo. Het kon je gewoon geen flikker schelen. Denk niet dat Fayr het er beter vanaf gebracht zou hebben, mocht dat je geruststellen. Die gebruikte dan alleen iets nettere woorden.' Bijna automatisch reikte Jester naar zijn zak, maar ze hadden hun iNets natuurlijk op de campus laten liggen. 'Zullen we zo even langshuppelen in een poging de schade wat te beperken?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx kon het niet helpen dat hij het gevoel bleef houden dat anderen het niet zó grandioos verknald zouden hebben, maar daar hadden ze nu niets aan. 'Ja, laten we dat maar doen.' Met zijn vrije hand, streek hij door Jes' krullen. 'Ben je ook niet een beetje boos? Niks om goed te maken?' vroeg hij met een plagerige grijns.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Hmm, nu je het vraagt toch wel een beetje.' Jester wiebelde met zijn wenkbrauwen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx draaide een kwartslag en zette zijn been over die van zijn vriend heen.
      ‘Wie weet roostert Fire ons straks wel,’ zei Onyx, terwijl hij zijn vingers langs Jesters kaak liet glijden en naar hem toe leunde om hem te zoenen. ‘Every second with you counts.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Two lifetimes, and counting.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Iedere lach, blik, aanraking en kus veroorzaakte een golf van warmte die door Onyx heen sloeg. Toen hij een uur later hand in hand met Jester naar de campus van de Lions liep, waren alle nare herinneringen door de zee van liefde weggespoeld en voelde hij zich echt weer even heel ongelofelijk gelukkig – met een gevoel van onoverwinnelijkheid dat totaal ongepast maar simpelweg onvermijdelijk was wanneer je heel erg verliefd was.
      Ook zonder het bondgenootschap met de Lions verging de wereld niet.
      Maar het zou toch wel heel lekker zijn als hun afdeling er na vandaag niet alleen voorstond.
      ‘Hebben we nog een tactiek?’ vroeg Onyx toen de campus in zicht kwam.

[ bericht aangepast op 3 dec 2021 - 22:20 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Sorry zeggen?' Jester keek langs de muren omhoog. 'Veel meer kunnen we er niet van maken. We kunnen het uitleggen zover we kunnen als hij het wil horen, maar het is logisch dat hij pissig is met wat hij nu weet. Is het niet het beste om simpelweg verantwoordelijkheid te nemen voor de fouten die we gemaakt hebben? De situaties waren kut, maar daar de schuld neerleggen wordt niemand blij van.'
      Onwillekeurig keek Jester even over zijn schouder voor hij verder praatte. Zelfs vogeltjes konden voor een Lion praten, dus hij paste maar beter op met wat hij allemaal rondbazuinde. 'Hij had eerder moeten weten van Tony, we hadden moeten overleggen over Romeo, en jullie gesprek was oprecht dikke pech. Hij houdt er niet van om om dingen heen te draaien, al helemaal niet met zijn bijwerking. Dus... weetikveel, grant him the same favour lijkt me het minste wat we kunnen doen. Als hij echt laaiend is—haha, snapje—en niet meer met ons verder wil, dan zij het zo.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx onderdrukte een zucht. Jester had vast gelijk. Misschien was het ook wel niet meer te redden en konden ze hooguit proberen het niet nóg erger te maken. Hij wist niet precies wat er tussen Fersephone en Fire was, maar hij hoopte dat het genoeg was om hun hele afdeling niet te laten vallen. Bovendien woonde Fox bij hen – en die ging nu Kris daar was echt niet meer weg – dus met het hele bondgenootschap kappen leek gewoon niet echt een oplossing voor wie dan ook.
      Hij gaf Jes een stijf knikje en klopte daarna aan. Onder andere omstandigheden was hij waarschijnlijk gewoon naar binnen gelopen, maar Fire was wel iemand die van beleefdheden hield, ofzo.
      Het was Astreal die de deur opendeed. De jongen leek te schrikken en wendde gelijk zijn blik af. Onyx wist zich ook even geen houding te geven. Hoewel Tony een enorme klootzak was geweest en hij eigenlijk geen échte spijt had van wat hij de jongen had aangedaan (behalve de weerslag die dat had gegeven), gold dat niet echt voor de knul die voor hem stond. Hij kreeg steeds meer het idee dat hij zich door zijn vriend had laten meeslepen. Een vriend die nu dood was.
      ‘We moeten Fire spreken.’
      De jongen kromp wat ineen door zijn barse stem en mompelde dat hij hem wel ging halen.
      Terwijl Astreal zich omdraaide, wierp Onyx een aarzelde blik op Jester, die ongetwijfeld ook niet echt blij was met hoe die jongen op hen reageerde. Uiteindelijk zei hij echter niets en tuurde de gang in.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was alsof hij uit een lange, zware droom getrokken werd. Alsof hij met zijn beide voeten terug op aarde werd gezet. Zijn lichaam voelde nog verschrikkelijk beurs aan, zwaarder dan hij gewend was. Het kostte al enorm veel moeite om zijn oogleden op te tillen, dus het duurde even voor het Yrla lukte zijn ogen te openen. Hij lag in bed. De koude vloer was onder zijn rug verdwenen en zover hij kon zien was hij terug in zijn kamer. Wat was er gebeurd? Flarden van gezichten, pijn en stemmen zwierven door zijn hoofd, maar Yrla kreeg er geen volgorde in. Hij was verschrikkelijk moe, waardoor het hem ook niet lukte op die gebeurtenissen te controleren en er grip op te krijgen.
      Hij zag Nish wel zitten naast zijn bed en met enige moeite vouwde hij zijn eigen hand rondom die van Nish. Voor hij echter een goed beeld kreeg van de jongen viel hij terug in het donkere zwart en werd hij terug die zware droom in getrokken. Na twee uur schrok hij weer wakker, geschrokken van iets wat leek op een ijspegel die zijn kant op kwam. Zijn hoofd voelde al iets minder zwaar, maar zijn lichaam schreeuwde om eten of drinken. Schreeuwde om energie. "Nish..." mompelde hij zachtjes, omdat hij niet zeker wist of de jongen er nog was.

[ bericht aangepast op 4 dec 2021 - 16:53 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Iemand probeerde haar wakker te maken. Fersephone kreunde. Haar hoofd bonkte als een malle en haar gave krioelde nog als een soort mierennest onder haar huid. Hij was minder krachtig, dat wel. Het was overduidelijk dat ze hem gebruikt had, maar hij vonkte nog na. Zodra ze wakker werd, hoorde ze verderop een lamp springen en koortsachtig probeerde ze de teugels aan te trekken op haar eigen gave.
      "Donder op," bromde ze, toen ze iemand haar naam hoorde noemen. "En raak me verdomme niet aan!" Fersephone wilde haar linkerarm bewegen, in een poging de gave die gonsde onder haar huid in de bodem weg te laten zakken. Wat was er gebeurd?! Wat was er aan de hand? Fersephone kreunde onder het bonzen van haar hoofd. Hoewel ze haar gave wilde sturen, reageerde haar lichaam amper. Haar arm deed niet wat ze wilde, luisterde niet naar haar commando. Haar rechterarm luisterde echter wel en het duurde even voor ze besefte dat ze lakens onder haar vingers voelde. Lakens... Ze was binnen. "Ga weg!" zei ze nu meer in paniek, nu ze besefte dat er iets goed mis was. Fersephone had haar ogen nog niet open gedaan, maar ergens durfde ze de ravage niet te zien die ze had aangericht. Want het was een ravage, dat wist ze zeker. Er moest iets mis zijn gegaan! "Als je je leven zeker wil zijn, dan ga je nu weg!" Wie het ook was, hij of zij moest heel snel uit haar buurt! Haar gave reageerde op haar emotie, wat ze voelde uit haar rechtervingertoppen nog een klein deel ontsnappen. De lakens onder haar vingers gingen in rook op en Fersephone voelde hoe ze een klein stuk naar beneden viel. Een pijnscheut schoot door haar lichaam, die ze probeerde te verbijten. Deze laatste scheut zorgde er echter wel voor dat Fersephone haar gave tot rust voelde komen. Het was het laatste beetje geweest. Voor nu was ze gewoon op, er was niets meer.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire was al de hele dag (en nacht) heel onrustig en daardoor licht ontvlambaar. Hij voelde zich flink in de zeik genomen door Onyx en Jester en hij had niet het gevoel dat hij daar met Fersephone over zou kunnen praten.
      Toen Astreal aanklopte en meldde dat de twee Panthers voor de deur stonden, wist hij dan ook niet echt wat hij moest voelen. Hij dacht niet dat Jester zijn gave op hem zou gebruiken, maar hij had óók niet verwacht dat hij Tony wat zou aandoen en vervolgens niets zou laten weten.
      Zwijgend liep hij met zijn afdelingsgenoot mee. Jester zag er weer springlevend uit en hij wierp de twee een korte blik toe. Wat er nu ook gezegd zou worden – het voelde als mosterd na de maaltijd. Hij bleef dan ook een beetje bars in de deuropening staan en keek hen afwachtend aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.