NᗑTΣ
w. Memphis @ her room / outfit
—D E onverschillige manier waarop ze vlot iets terugkaatste, deed hem amper meer verbazen. Ze was onverbloemd en onomwonden zichzelf, iets waar de meesten wat van konden leren en tevens hetgeen wat hem aangetrokken had in de eerste plaats. Het had bijna een desinteresse —alsof haar gevraagd was de afwas te doen en ze vermeldde ergens beter mee bezig te zijn.
Dat daargelaten ervoer de koningszoon nochtans een zekere opruiing in zijn wezen die hem paraat stelde, dewelke hij tevens ondervond tijdens een oefening zwaardvechten. Het heen-en-weer gespar verzorgde een opwinding die eenieder mogelijk zou vergelijken met een adrenalinekick. Bij zo'n middeleeuwse krijgskunst horen de kwaliteiten op z'n minst kwiek en alert te zijn, daar je gezwind moest kunnen reageren.
'Ah —you wish to discover the full Charming-experience?' Met een geamuseerde trek rond zijn mondhoek creëerde hij een wazige beweging in de lucht alvorens een diepe buiging te maken. Waar zijn gestalte al aanstalten maakte rechter te staan, liet hij haar hand in de zijne glijden en zijn poelen in de hare. ‘Memphis, gorgeous is but a simple way to express your beauty, for your eyes shine like the night sky, and your sharp mind is as invigorating as a breath of fresh air. I am most honored to grace this festivity with such a striking presence as yourself, —because to be different is the purest form of beauty. Truly, you have me on my knees.’
Als laatste drukte hij zijn lippen op de bovenkant van haar hand, en toverde nog net geen roos uit zijn zak tevoorschijn terwijl hij voor haar neerknielde. Opnieuw zochten zijn ogen de hare op, ditmaal verried het de schittering van provocatie en vertier. Voor een luttele seconde behield hij dit oogcontact alvorens op te staan en zijn eigen handelingen te hervatten door te vermelden zich nog niet omgekleed te hebben, hierbij vragend voor haar hulp.
'You do know I prefer you without clothes, right? Me helping you change might only get you halfway there, light of my life.'
Haar afkeer jegens koosnaampjes was hem niet onopgemerkt gebleven, daarvoor liet ze per slot van rekening het te onmiskenbaar op haar gelaatsexpressie ontdekken. Met een zachte grinnik had hij zijn kleding gedeponeerd, waar dit plaats hoorde te maken voor het glanzende ridderharnas die hij had meegesleurd —ware het niet dat de Griekse schone op hem afkwam alsof hij in de bek van een krokodil had gelegen en deze ieder moment dicht trachtte te klappen.
In het verleden had hij zich misschien beschroomd teruggehouden, vermeldt dat dit niet de manier was om zijn aandacht te krijgen en mogelijkerwijs zelfs ertussenuit geknepen. Hij herinnerde de eerste ontmoetingen met deze vrouwe nog als de dag van gisteren, waar hij enigszins politiek correct zijn belangstelling in haar liet blijken en zij deze vernuftig terugkaatste.
’I must say that I expected nothing else,’ verkondigde hij, bijna vergenoegd over dit gegeven. ’One might even argue you’re starting to get pre—’ Zijn helderblauwe ogen schoten open, vormden zich in twee schoteltjes bij het voelen van haar aanraking op zijn huid en sloeg stamelend zijn mond dicht.
|
Daar waar zijn interesse in Memphis uitgegroeid was tot een show van een relatie, had hij nog altijd geen weet over hoe zij erin stond. Nathaniel kende haar beweegredenen, wat hem uiteindelijk overstag had laten gaan, alleen taste hij in het duister wanneer het haar emoties betrof. Het liet hem in het ongewisse, iets waar hij twijfelachtig over raakte. Wellust was dan ook niet hetgene wat hij zocht in deze relatie, nergens eigenlijk —aangezien het een zakelijke invalshoek had.
'Tell me, Nate, why would I help you dress when you couldn't look more ravishing than you do at this moment, hmm?'
’Um,’ Prevelde hij, wat direct een mentale uitbuiting van hem resulteerde —hij realiseerde zich hoe dit een inkoppertje zou zijn voor Memphis. Maar de fluistering tegen zijn warme huid en haar sensuele aanwezigheid liet hem zijn ademhaling gedachteloos inhouden. De slaap die hij eerder had gevoeld grotendeels weggeslagen door deze plotse wending, al kon hij een enkele onderdrukkende gaap niet tegenhouden.
‘As I said earlier, you could get any man on their knees if you wish. You are a thunderstorm many would marvel at. Still—’ Met de laatste aangename rilling door zijn lichaam heen haalde hij haar hand in de zijne. Als hij geen Prince Charming was geweest, had hij niet geweten wat hij wel had gedaan. ‘I believe real men treat women with the dignity and respect they deserve, and it would not be mannerly if I should take advantage of this situation with the agreement we’ve made.’
Met een stuk van het harnas nu in zijn handen zette hij één simpele stap naar achteren, haar houding nauwkeurig peilend. Zorgzaam bijna. ‘I hope I did not offend you in any way, Memphis. You are truly dear to me, which is why I can’t act on it.’
Pogend het glanzende pantser nu zelf aan te trekken, begon hij met het onderstel, wat nogal een gedoe bleek maar uiteindelijk scheen te lukken. ‘If this armor lasts any longer, I shall be late. And punctuality is the politeness of princes.’
▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁
❝ 𝐍𝐨 ᶜᵒᶠᶠᵉᵉ, ⁿᵒ 𝐰𝐨𝐫𝐤 • ❞
▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁
ᴍᴀᴊᴏʀ: ᴀ sᴘᴏᴏɴғᴜʟ ᴏғ sᴜɢᴀʀ, ᴏɴᴄᴇ ᴜᴘᴏɴ ᴀ ᴛɪᴍᴇ, ʙᴇ ᴘʀᴇᴘᴀʀᴇᴅ.
sᴄʜᴏᴏʟ ᴄʟᴜʙ: ᴢᴡᴀᴀʀᴅᴠᴇᴄʜᴛᴇɴ, ᴘᴀᴀʀᴅʀɪᴊᴅᴇɴ, ᴢᴡᴇᴍᴍᴇɴ.
|