POPPY
—V A N het ene op het andere moment waren de twee in een verscheurdheid van genegenheid verloren, allebei zoekend naar hun authentieke ik. Echter, hij had geglimlacht dus dat was een positief teken.
“Are you reciting Brontë to me now?”
“There is a reason why I cite someone out of a dusty book. However old-fashioned it may be, that individual had a point.” Ze was blij Once Upon A Time als haar major te hebben gekozen, ze viel al in slaap bij de gedachte alleen al —Geschiedenis was absoluut niet aan haar besteed. Ook niet aan Amor overigens, hij had zoveel meer te bieden dan in die stoffige lessen te zitten waar de tijd stil scheen te staan. “Do not inform anyone I’m being this delightful creature, or my whole rep would be shot to pieces.” Nu, met haar handen in de zijne, zuchtte ze diep. “One should not love you for your petals, they should love you for your thorns. For if someone loves your flaws, you would be loved whole.”
Amor had een kusje op haar handen gedrukt, en de liefdevolle woorden lieten haar oprecht glimlachen. Vervolgens maakte ze zich vrij uit de knuffel en er sijpelde een speelse blik in haar blauwe kijkers, onbevangen bijna.
“Et garde ça à l'esprit, ma rose*”, knipoogde ze, “Now go get ready for the party, darling!” zei ze in haar oude, vertrouwde toon, iets hoger dan normaliter gesproken, terwijl ze hem op z’n kont sloeg.
Een uur of wat later hadden ze gebond over verboden middelen en trashtalk, net zoals de vroegere dagen. Amor tilde de roodharige op een gegeven moment op, die op haar beurt een gilletje slaakte. Ze twijfelde of ze hem tegen z’n hoofd moest slaan of in een luidkeels gelach moest barsten. Toen ze eenmaal werd neergezet, sloeg ze haar armen mokkend over elkaar.
“This was so degrading, and vile. Honey, we promised each other to only behave that way behind closed doors!” Ze zuchtte weeral dramatisch, waarbij ze net niet haar hand tegen haar voorhoofd aan legde. “I mean, if I want to be treated like a barnyard animal I'd call that trashy redhead. Only, ugh, never”. Poppy rolde haar ogen en plaatste nu één hand in haar zij, haar haarlokken over haar schouder draperend. “I mean, she’s used to being carried like one.” Ze haalde haar schouders op, nam Amor’s hand aan en werd meegenomen in een dans, waar ze allebei de mogelijkheid namen om zo ruim en vrij mogelijk gebruik te nemen van de buitenruimte.
And keep that in mind, my rose *
|
▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁
❝ 𝓨𝓸𝓾 𝓶𝓪𝔂 𝓷𝓸𝔀 𝓬𝓪𝓵𝓵 𝓶𝓮 𝓠𝓾𝓮𝓮𝓷. ❞
▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁
w. Amor & Casper @ bonafide shit party / 2nd outfit
Al te snel voor haar smaak werd de dans beëindigd, daar ze hardhandig meegetrokken werd plotseling. Alleen al de manier waarop deze bacterie werd aangesproken door Amor liet haar d’r kaken verstrakken. Zodra zijn hand uit de hare vocht om vervolgens die loser een knuffel te geven, gepaard met een kus, konden haar ogen wel vuur schieten.
“Look at you, still being handsome.”
“Sure, if unusual, spooky albino’s are your thing”, smaalde ze, onder haar adem, haar blik afhalende van de aanstichter. Met een glimlach die op en top ‘Poppy’ schreeuwde, bekeek ze hem minachtend van top tot teen. Hij kon zo met Ghostbusters meedoen als spook. Het begon met een zacht gegniffel, die uiteindelijk uitmondde tot een doordringend gelach —duivels doch charmant. De sfeer tussen de drie leek echter tot min 3 te zakken en dat kwam niet doordat ze in het bijzijn waren van de IJsprins.
“This jester has humor too, don’t you think so, darling dearest?” Ze glimlachte vals zonder zelfs met haar ogen te knipperen. “It surely suits his face. Now, mon amour, didn’t we talk the other day about how you’re done experimenting?” Tegelijkertijd haalde ze met een sierlijk gebaar van haar pols een desinfecterend doekje uit haar glittertasje, die ze gebruikte om tussen de twee in te staan en Amor te purificeren. “Give us a second, Casper”, vervolgde ze snel daarna, haar wijsvinger voor Larsen’s gezicht, “us lovebirds want a moment for ourselves.”
Zonder op zijn antwoord te wachten, trok ze Amor al hardhandig, maar desalniettemin met eenzelfde zoetsappige glimlach, mee. Dit veranderde echter als bliksemslag op heldere hemel zodra ze een afstandje van hem verwijderd waren.
“Tell me, with all those musty books you read, ever come across the phrase: ‘Hell hath no fury like a woman scorned’?” Haar armen waren strak over elkaar heen geslagen, en haar poelen leken begonnen langzaamaan te lijken op een stormachtige onweerbui waar je niet in wilde verkeren. “Because I’m about to go biblical on your ass, Desrosiers! Need I remind you that you’re here with me? So, word of advice: keep your nuts in your pocket before I rid you of that concern for treating me like a ragdoll!”
Op het einde gilde ze het bijna, haar ogen rood flikkerend voor ze alles weer in toom kon duwen door zijn kleding goed te strijken. Enkele malen haalde ze diep adem, zuchtte ze, en glimlachte weer zoetjes. “Remember there’s no free ticket for my fury, sweetheart, not even as my gay soulmate.” De verduiveld suikerachtige toon klonk alsof er een hevig prijskaartje hing aan het lekkerste snoepgoed. “Now, kiss me like you mean it.” Haar handen lagen op zijn sleutelbenen, daar ze al op haar tenen ging staan en haar lippen op de zijne drukte —hopelijk in het gezichtsveld van Albino.
|