Laslo rolde met zijn ogen toen Ramsey een kus op de wangen van Evelynn drukte. Als hij een reactie wilde uitlokken, had de lul toch echt de verkeerde persoon uitgekozen. Jaloezie was niet een eigenschap die Laslo zichzelf toerekende. Hij keek kort naar Evelynn toen ze mededeelde dat ze prima zelf kon bepalen of ze lastiggevallen werd of niet. Een kleine glimlach verspreidde over zijn gezicht. “Ja, dat is waar ook Evie, mijn excuses,” zei hij tegen haar, waarna hij zich weer focuste op Ramsey. De jongen had er overduidelijk zin in om goed aangepakt te worden, aangezien hij maar niet kon stoppen met vervelende opmerkingen te maken.
”Nou, volgens mij raakte Eve pas verveeld toen jij ons gezellige gesprek kwam verpesten, dus laat je ego nou maar niet te hard groeien. Dan val je straks harder,” beet Laslo terug naar de kleuter die voor hem stond. Het liefst wilde hij zich wat volwassener gedragen, maar bij een jongen als Ramsey was het het niet waard. Kleutergedrag moest je aanvechten met nog meer kleutergedrag. Uitkleuter de kleuter, om het maar te zeggen. Hij rolde zijn ogen bij de opmerking die Ramsey richting de redhead maakte en besloot om zich maar te focussen op Florence, die er ook nog stond. Hij had wel medelijden met Dinah, die nu in een situatie terechtgekomen was, terwijl ze hem alleen maar een fijne verjaardag wilde wensen. Dat maakte hij later wel goed met haar.
”Ah, thanks Flo, ik kan niet wachten tot vanavond dan,” zei Laslo, waarna hij de blondine een knipoog gaf. Zijn blik schoot daarna weer naar Evelynn, die het niet kon laten om een kattige opmerking richting de dame te maken. Laslo legde dan ook zijn hand op Evelynn’s schouder, om het vervolgens een zachte kneep te geven. “Lief doen, red head,” zei hij tegen haar, waarna hij haar ook een knipoog gaf. Daarna liet hij de dame weer los, al dan om Ramsey’s jaloerse penis niet nog bozer te maken. Wat niet echt leek te helpen, aangezien hij bleef happen. Zijn blik ging heen en weer tussen Evelynn en Florence, waar ook een soort spanning tussen leek te hangen. Dat allemaal om een lul als Ramsey. Goede smaak hadden de dames zeker niet.
Bij zijn laatste opmerking liep Laslo’s emmer vol en voordat hij zich realiseerde, had hij al een vuist in Ramsey’s gezicht geplant. Evelynn reageerde direct door hem naar achteren te duwen en hem te vragen te stoppen. Laslo was echter té boos om naar haar te luisteren. Helaas kon hij geen tweede vuist in Ramsey’s gezicht planten, omdat zijn ex-vriendin ertussen gekomen was. Tot zijn grote ergernis bekommerden beide meiden zich daarna direct om Ramsey. Behalve Dinah, de enige met gezond verstand. “Snap jij dit nou?” vroeg hij aan haar, terwijl hij met zijn hoofd schudde en zijn ogen rolde. Wat een ontzettend dramatisch gedoe. “Joh, zien jullie bloed op zijn gezicht? Het is overduidelijk dat het prima met die lul gaat, doe eens rustig.”
Ramsey, de zelfverzekerde lul dat hij was, genoot van de vrouwelijke aandacht die hij nu kreeg. Aandacht dat hij absoluut niet verdiende. Het irriteerde Laslo dat hij het probeerde te verlengen door zich te gedragen als een zwak, klein jongetje. Had Ramsey dan toch door wat hij echt was? “Ik denk niet dat Eve een mislukking als jij wilt beschermen. Ze heeft wel wat beters te doen dan dat,” zei Laslo tegen hem, waarna zijn ogen kort op de redhead vielen. Evelynn had zich nog steeds bekommerd om Ramsey en hielp hem nu weer omhoog, zodat hij weer op zijn voeten stond. Iets wat Laslo veel te dwars zat, ondanks dat hij al twee jaar niet meer met Evelynn had. Misschien was hij toch jaloerser dan eerst gedacht?
Tot Laslo’s grote geluk, of eerder ongeluk, overwonnen de wraakgevoelens het van Ramsey’s smacht naar aanbeden worden en had hij zijn focus nu weer op Laslo gelegd. Een wenkbrauw ging geamuseerd omhoog bij het aanhoren van de woorden die de lul sprak. “Sowieso moet ik een keuze maken voor mijn 26e, dus alles wat je nu zegt is complete onzin,” zei Laslo tegen hem. Hij negeerde de overige stekende woorden. Ja, het was inderdaad beangstigend dat hij een keuze moest maken, maar dat was informatie dat Ramsey absoluut niet aanging. “Weet je zeker dat het laatste jaar de plek is waar je thuishoort, Rammie? Je brein lijkt namelijk een beetje onderontwikkeld, gezien je al die basiskennis mist en ontzettend simpele en kinderachtige opmerkingen maakt. Als je mij wilt beledigen, kom dan op z’n minst met iets goeds.”
Ramsey kwam voor zijn neus staan en Laslo keek naar beneden. Als dit een poging was om intimiderend te lijken, had het erg gefaald. Hij rolde zijn ogen om Ramsey’s opmerking. Het was op zich wel aandoenlijk om te zien hoe graag de jongen aandacht leek te willen hebben van Laslo. Waarschijnlijk omdat hij het van niemand anders kreeg. Ramsey was het stront onder iedereen’s schoenen voor een reden. “Ik heb het je toch gezegd, voor geld zou ik niet eens jouw aandacht willen. Snap dat het pijnlijk is om te ho-“ begon Laslo te zeggen, maar voordat hij zijn zin kon afmaken, had Ramsey hem al een kopstoot gegeven.
Laslo wilde hem nog een vuist in het gezicht geven, maar Ramsey greep hem al bij de armen en beukte hem op de grond. Een “oef” verliet zijn lippen en hij keek de jongen die nu bovenop hem lag vuil aan. Hij zag hoe Ramsey zijn vuist ophief en vreesde voor impact. Op dat moment kwam Kali echter tot zijn redding. Of hun redding, want Laslo had gegarandeerd een klap teruggegeven als het nog langer door was gegaan. “Ja Ramsey, luister naar de wijze dame hier. Of is dat niet het vrouwelijk aandacht dat je zoekt op dit moment?” sneerde Laslo naar de jongen. Zijn ogen gingen daarna naar Kali toe, omdat ze een opmerking maakte waar hij het niet mee eens was. “Excuseer? De enige die hier niks in de bovenkamer heeft zitten is toch echt je lover, hoor Kali. Hij valt mij uit het niets aan, terwijl ik een gezellig gesprek sta te hebben met Evelynn.” Daarna duwde Ramsey ruw van zich af, zodat hij weer de kans had om op te staan. Hij gaf Ramsey nog een harde klap in het gezicht, waarna hij opstond.
Eenmaal weer op zijn voeten schoof Laslo wat gras van zijn kleding af. Zijn blik schoof naar zijn mentor, die overduidelijk het voorgeval had gezien. Dat ging ook interessant worden, mocht Belial besluiten dat Laslo hierop aangesproken moest worden. Of beter gezegd, dat zijn mentor verplicht werd dat te doen, aangezien hij vrij zeker was dat het Belial zelf geen ruk kon schelen. Daarna richtte hij zich op de drie dames die niet met Ramsey bezig waren. “Excuses voor dit, maar hé, Ramsey heeft nu eenmaal een heel zwak ego, kan die arme jongen ook niks aan doen natuurlijk.”
“Bedankt voor je lieve felicitaties, trouwens, Rammie. Dat had ik nog helemaal niet gedaan,” zei Laslo lichtelijk uitdagend. Voor extra effect gaf hij de jongen een paar vriendschappelijke klappen tegen zijn wang. Waarschijnlijk lokte hij hiermee een tweede aanval uit, maar dat kon hij wel hebben. Al kwam op dat moment een leraar aanwandelen. Een vrouw die Laslo herkende als Yuliya. Niet zijn mentor, wel die van Ramsey. Een grijns verscheen op zijn gezicht. Zou het zo zijn dat iemand anders dan hem de schuld ging krijgen voor deze situatie?
”Ramsey, mijn kantoor. De rest wegwezen. Bedankt Kali voor het zijn van de enige met een brein hier,” zei de dame, waarna ze Ramsey bij zijn kraag greep en hem begon mee te trekken. Laslo zwaaide hem, nog steeds grijnzend, achterna.
|
|