[RPG | 15O] Pure Times Are Over — Speeltopic 2 - Speeltopics

Voordat Laslo zich besefte wat voor een gedoe het opsteken van een middelvinger naar Ramsey hem ging brengen en Evelynn hem van de actie kon weerhouden, had hij het al gedaan. Zonder er een moment spijt van te hebben. Een grijns verspreidde over zijn gezicht bij het zien van Ramsey’s reactie. Oh die jongen kon absoluut niks hebben. Daarna draaide hij zich weer terug naar de dame met wie hij aan het praten was.
      ”Een hondencursus lijkt me zeker een goede plek voor Ramsey om wat manieren aan te leren. Die heeft de jongen namelijk duidelijk niet,” zei Laslo terug, evenmin lachend. Het was lang geleden dat hij zo aan het grappen was met zijn roodharige ex-vriendin. Hij zuchtte bij haar andere woorden. Negeren. Alsof Ramsey een niets-aan-de-wereld-toevoegende pestkop was die Laslo allemaal slechte woorden noemde. Al was Ramsey op zich wel zo te beschrijven. “Die jongen is lastig te negeren als zijn penis al jaloers wordt wanneer hij ons alleen ziet praten, Eve. Maar ik waardeer het dat hij je niet weerhoudt van je eigen keuzes maken, zo controlerend is hij dan ook weer niet.”
      De spanning tussen de twee was duidelijk voelbaar, iets wat lang afwezig was geweest. Evelynn leek niet goed te weten hoe ze daarmee om moest gaan en leek haastig op zoek naar een ander persoon. Blijkbaar was degene onvindbaar en dus besloot Evelynn een ander onderwerp aan te slaan: het feestje vanavond. Er verscheen een soortgelijke grijns op haar gezicht als dat Laslo op zijn lippen had hangen. Het was duidelijk dat de dame meer van het feestje afwist dan hem en hij raakte nu wel heel benieuwd.
      ”Je gaat mij er zeker niks over vertellen, of wel? Ook niet als ik je heel lief aankijk?” vroeg Laslo aan Evelynn, terwijl hij bambi-ogen probeerde na te doen. Hoewel hij absoluut van verrassingsfeestjes hield, kon zijn nieuwsgierigheid het niet meer aan en wilde hij op zijn minst kleine details weten. Laslo nam uiteindelijk het risico om de dame te vragen om een dans, hopende dat ze ja zou zeggen door het goede gesprek dat ze hadden, maar het bleek al snel dat hij het totaal verkeerd had aangepakt. Laslo’s kenmerkende grijns viel van zijn gezicht af en hij haalde een hand door zijn ogen.
      Evelynn’s opmerking raakte hem direct in zijn hart. Het was niet zozeer dat ze fout zat, wat het alleen maar pijnlijker maakte. Kali was degene met wie hij was vreemdgegaan. Laslo had kunnen weten dat een leuk gesprek niet gelijk al haar wrok zou wegvagen. Zijn verraad deed Evelynn nog steeds zeer. Laslo nam het haar niet kwalijk of iets, maar hij kon wel dromen dat hij na een kleine twee jaar wel vergeven zou zijn.
      ”Evelynn, je weet toch dat ik spijt heb van die actie,” zei Laslo zachtjes. Hij zuchtte ongemakkelijk. Dit is niet hoe hij zijn eerste dag van het laatste jaar wilde laten verlopen. “Maar ik zal het vanavond op een betere manier vragen, beloofd.” Hij gaf Evelynn weer een kleine glimlach. Op dat moment kwam Dinah gelukkig tot de redding, die het ongemakkelijk wordende gesprek onderbrak. Hij omhelsde de dame en liet haar daarna weer los.
      ”Oh het geeft niet, zolang je er vanavond maar wel bent, want anders maak je me wel heel verdrietig,” zei hij, een smalle glimlach nog steeds om zijn lippen. Hij blikte even kort naar Evelynn, kon zichzelf wel voor zijn kop slaan om de domme opmerking die hij had gemaakt. Hij wist dat hij op dit moment omringt was door exen, maar gelukkig was het met Dinah goed uitgegaan. Laslo wilde een volgende opmerking maken, toen hij opeens een onaangenaam geluid in zijn oren hoorde, waarna een harde klap tegen zijn bil volgde. Dat moest Ramsey wel zijn.
      Laslo’s gezicht stond instant op onweer. Die jongen kon ook echt niks alleen laten, vreselijk was hij. Laslo draaide zich naar Ramsey en zag dat hij Florence had meegenomen. Waarom wist hij niet, maar zoveel dingen die Ramsey deed waren onbegrijpelijk en dom. “Ik zou niet eens je aandacht willen als ik ervoor betaalt werd, grapjas,” zei Laslo tegen de jongen, waarna hij met zijn ogen rolde. Zijn handen balden zich ondertussen tot vuisten. Hij wilde niet op zijn eerste dag al iemand in elkaar slaan en in de problemen komen, maar Ramsey haalde nu al het bloed onder zijn nagels vandaan.
      ”Volgens mij is de enige die haar op dit moment lastigvalt jij,” zei Laslo tegen het onderkruipsel. Hij drukte zijn nagels in zijn huid om zich te weerhouden. Hij wilde niet zijn eerste dag in Belial’s kantoor doorbrengen, als die man een simpel gevecht als dit al kon schelen. Waarschijnlijk zou hij het alleen doen omdat het van hem verwacht werd en verder niks met de situatie doen. “Kan je niet gewoon oprotten? Je ziet toch dat ik met haar in gesprek was? Of is je zwakke ego zo gekrenkt door mijn middelvinger dat je niet anders kan dan mijn tijd verdoen?” Laslo keek Ramsey uitdagend aan.
      ”Goedemorgen trouwens, Florence, heb je een goede nacht gehad? Vanavond ben je er ook bij toch? Ik heb je gisteravond wel gemist moet ik zeggen,” zei Laslo daarna, besloten om Ramsey maar gewoon te negeren. Een reactie is immers precies wat de jongen wilde. Aandacht, op welke manier het ook verkregen werd, daar geilde Ramsey op. Laslo gaf Florence een grote glimlach, waarna hij zich weer wilde focussen op zijn exen. Het onderkruipsel leek echter nog niet uitgepraat en dit was het moment dat Laslo toch echt zijn geduld verloor.
      In plaats van te reageren met woorden, gooide Laslo zijn vuist in Ramsey’s gezicht. Het was jammer dat ze als volitaires niet meer konden bloeden en niet meer gewond konden raken, want hij had geld betaald om het bloed uit Ramsey’s neusgaten te zien lopen. Dat was wel het minste wat de eikel verdiende. “Je weet net zoals iedereen in deze ruimte dat vanavond het beste feest van het jaar gegeven gaat worden, maar jouw uitnodiging is hierbij ingetrokken. Verbaasd me sowieso dat Dev in eerst instantie ook aan jou heeft gedacht.
      Die gozer zou inmiddels wel beter moeten weten, maar misschien deed hij het uit liefdadigheid, omdat arme Ramsey anders alleen op zijn kamer zou moeten doorbrengen, terwijl wij de tijd van ons leven hebben,” zei Laslo, zijn ogen vuurspuwend.
      Nee, hij snapte absoluut niet wat al de dames in deze volwassen kleuter zagen en hoe hij het ooit tot het laatste jaar had geschopt voor zijn vijfentwintigste. Het was overduidelijk dat Ramsey’s brein nog totaal onderontwikkeld was en hij niet in staat was zich als een goed-functionerende demoon te gedragen. Al hoopte hij ergens stiekem dat Ramsey in de toekomst de verkeerde persoon boos maakte en in de diepte van de Hel werd gegooid om te werken als een no-name slaaf van iemand. Meer dan dat verdiende de jongen toch niet en gezien Ramsey ook geen brein bezat, was er ook niet veel ander werk voor hem beschikbaar.