Fox
Fox keek op toen de slaapkamerdeur openging en Adam naar binnen kwam. De twinkeling in zijn ogen was al een tijdje gedoofd, al leek het weer te zijn teruggekomen nadat hij het gisteren met Merrin had goed gemaakt. Nu was het echter weer weg.
‘Yrla gelooft niet dat ik van een andere tijdlijn kom.’ Met een zucht plofte Adam naast hem op het bed neer. ‘Wil jij met mee om met hem te praten? Ik heb begrepen dat jullie met elkaar bevriend zijn.’
Fox knikte. ‘Ja hoor. Dan laten we hem gewoon de foto’s zien.’
‘Dat wil Merrin liever niet.’ Adam beet op zijn wang. ‘Ik heb Merrin vanmiddag voor zijn neus gekust.’ De jongen boog zijn hoofd en zijn wangen werden rood. ‘Ik – ik dacht natuurlijk dat wij nog samen waren. Maar hij denkt nu dat ik ze uit elkaar wil drijven. Ik kreeg het gevoel dat hij dat al langer dacht.’
‘Hmm.’
Aan het begin van hun relatie had Adam hem wel verteld dat hij het lastig vond om zijn gevoelens te duiden. Dat hij niet zo goed wist wanneer je nou verliefd was en wanneer je gewoon goed bevriend was. Misschien had hij hen allebei wel leuk gevonden, maar Merrin was natuurlijk al bezet.
‘Een tijdje terug wilde Adam opeens niet met me verder,’ zei Fox. ‘Hij zei dat hij gevoelens voor een ander had. Ik was er kapot van – en ik praatte erover met Yrla. Later vertelde Adam dat het maar een smoes was geweest omdat Jester hem iets ergs had laten doen waar hij zich voor schaamde. Het was meer een paniekreactie. We gingen daardoor niet uit elkaar, maar ik heb Yrla nooit de echte reden verteld waarom Adam het uitmaakte. Dat was… te privé. Jou vertel ik het om die reden ook liever niet. Het is nu eenmaal gebeurd, we hoeven er niet aan terug te denken.’ Dan zocht hij er straks ook niets achter als Onyx dood was. ‘Maar misschien denkt Yrla nu, door deze kus, dat je toen ook al gevoelens voor Merrin had.’ Hij dacht na. ‘Dus die foto’s van jou en Merrin maken zijn humeur er waarschijnlijk niet heel veel beter op, maar het bewijst wel dat je de waarheid spreekt en dat je niet een of ander waanzinnig plan hebt bedacht om zijn relatie te saboteren. Misschien kun je gewoon een nieuwe map met foto’s maken die niet te confronterend voor hem zijn? Met wat van die feestfoto’s, die van Merrin in zijn rolstoel? Een paar foto’s met Onyx in een paars shirt helpen vast ook? En volgens mij had je er ook eentje waar Jester en ik op een podium staan te zingen.’
Adam knikte langzaam en haalde zijn iNet uit zijn zak vandaan. ‘Ja… dat kan ik wel doen.’
Fox keek van opzij naar de jongen terwijl hij op het toestel bezig was. Hij voelde de neiging om de zijkant van zijn gezicht te strelen en schoof vlug zijn hand in zijn broekzak.
Kris leeft nog. Je hoort geen gevoelens voor iemand anders te hebben.
Zijn gevoelens voor Adam waren lang niet zo hevig als ze voor Kris waren, maar ze waren er wel. En Adam zat nu naast hem, terwijl Kris nog steeds weg was. De enige zekerheid dat hij nog leefde, was Adams verhaal. En dat wilde hij maar al te graag geloven, maar het klonk ook gewoon als een verre fantasie. Als een manier om zijn verdriet te zachten omdat de Adam met wie hij samen was geweest verdwenen was. En het werkte – dacht hij schuldbewust. Kris zat al de hele tijd in zijn gedachten, terwijl de verdwijning van Adam… vervelend was, maar niet echt een onoverkomelijk verdriet. Het was misschien zelfs wel een makkelijke oplossing, dat hij zijn hart niet hoefde te breken omdat hij het liefst van alles bij Kris wilde zijn.
‘Oké, ik heb een mapje gemaakt.’ Adam haalde hem weer uit zijn gedachten. ‘Zullen we Yrla dan gaan zoeken? Hoe eerder hij gelooft dat Merrin de waarheid tegen hem gesproken heeft, hoe beter.’
Fox kwam overeind en stak zijn handen in zijn zakken.
‘En als Yrla de waarheid weet?’ vroeg hij. ‘Wat dan? Ga je… doen waar hij bang voor is? Want jij bent ervan overtuigd dat Merrin bij jou hoort, toch?’
Adam draaide zich naar hem toe. ‘Ik ga niet stoken, als dat is wat je bedoelt. Ik wil proberen om Merrins beste vriend te blijven en dan hoop ik dat hij uiteindelijk ook gevoelens voor mij krijgt.’
‘En als dat niet zo gebeurt?’ vroeg Fox zacht.
Want heel eerlijk – hij wist niet wat hij zou doen als hij zelf in een andere tijdlijn terechtkwam en Kris met een ander was, terwijl Fox en hij wel vrienden waren.
‘Dat weet ik niet,’ mompelde Adam. ‘Dan betekent dat dat hij gelukkig met Yrla is. Dan – dan moet ik daar maar blij om zijn. Dat hij in ieder geval gelukkig is.’ Hij sloeg zijn blik neer. ‘Dan moet ik me er maar bij neerleggen dat we niet voorbestemd zijn… en dat het toch Rory was die bij mij hoort. En niet – en niet Merrin.’
Zijn stem trilde
Fox sloeg een arm om hem heen en trok hem in een knuffel.
‘Maar zo ver is het nog lang niet. Wie weet zet dit alles Merrin ook wel aan het denken en ontdekt hij dat hij ook wat voor jou voelt. Iemand moet wel stom zijn om jou te laten gaan.’
Toen Adam opkeek, blonken er tranen in zijn ogen.
‘Jij zou me laten gaan voor Kris. Jullie zijn ook een ogenschijnlijk stel, net als Yrla en Merrin. En Jester en Onyx. Misschien hoor ik inderdaad wel bij Rory.’
Fox schudde zijn hoofd. ‘Dat geloof ik niet. Dan had je er niet zo zielsgelukkig uitgezien op elke foto waar Merrin ook op staat.’
In alle eerlijkheid geloofde hij wel dat Adam en Merrin een geweldig lief stel zouden zijn, en dat behalve Merrin, ook Yrla dat zou moeten inzien. Maar voor Yrla… voor zijn vriend was er vast ook een ander.
Misschien wel de enige andere jongen wiens hand ik hem heb zien vasthouden.
Aan diens vrienden moest dan nog wel wat geklust worden, maar Fox hield wel van een uitdaging. En hij was ervan overtuigd dat de persoon in kwestie vast hunkerde naar beter gezelschap dan de drie heksen. Misschien dat hij tegenwoordig zelfs Fox' gezelschap kon verteren.
Every villain is a hero in his own mind.
ProngsPotter
