Fox
Soms geloofde Fox gewoon dat hij vervloekt was als het op de liefde aankwam. Zijn eerste vriendje verdween spoorloos, de tweede veranderde hem in een moordenaar en de derde kwam plotseling uit een andere tijdlijn vandaan en hield van een ander.
Fantastisch.
Echt dé manier om je twee maanden samen te vieren.
Als de jongen net niet in zijn armen had gehuild, had hij gedacht dat het een grap was.
Of, misschien…
‘Weet je zeker dat dit niet gewoon een of andere streek van Jester of Onyx is? Het zou echt wat voor Jester zijn om je hiervan te overtuigen.’
Ja, dat was een goede verklaring…
Adam schudde zijn hoofd. ‘Nee. ‘
‘Maar dat zou je dan niet weten.’
‘Ik weet het zeker, Fox,’ snauwde Adam plotseling.
Ietwat geschrokken deinsde Fox achteruit. Ondanks alle ellende die ze hadden doorgemaakt, had hij zijn vriendje nog nooit horen snauwen.
‘Sorry,’ verzuchtte Adam toen hij zijn blik zag. ‘Het is gewoon… Ik heb net ondervonden dat mijn vriendje hier van een ander houdt en dat mijn ene beste vriend een gigantische klootzak is en de ander op me verliefd is en het is allemaal nogal veel.’
Fox was nog niet echt overtuigd. Niet na wat Jester en Onyx de jongen al geflikt hadden.
‘Mag ik de foto’s op je iNet zien?’
Misschien kon hij Adam daarmee de waarheid laten zien.
Adam wierp hem een korte blik toe en haalde toen het toestel tevoorschijn. Tot zijn ongeloof zag hij op de achtergrond inderdaad een selfie van Adam en Merrin, die meer straalden dan hij beiden ooit had zien doen. Hij opende de map met foto’s en swipete langs de foto’s, waarvan de meeste inderdaad met Merrin waren. Hij zag foto’s met kostuums die zijn Adam nooit had aangetrokken, hij zag Merrin in een rolstoel en hij zag ook foto’s met zichzelf die hij zich niet herinnerde en zelfs foto’s met Onyx.
‘Wauw,’ bracht hij verslagen uit. ‘Jemig. Dit is bizar. Zit je hier nu vast? Hoe komt dat dan?’
‘Ik ontmoette Nemesis een week geleden. Ze vertelde over haar vriendin Toph, en hoe die zes jaar geleden van school werd gestuurd. Ik wilde haar redden,’ mompelde hij. ‘Ze loog. Ze zei dat het een Buffalo was. Als ik had geweten dat het een Panther was… dan had ik het nooit gedaan. Het heeft alles veranderd.’
‘En je kan het niet ongedaan maken?’
‘Nee, het was zo’n specifiek moment. Als ik het probeer dan kom ik mezelf tegen en is de kans groot dat ik doodga.’
Fox haalde een hand door zijn krullen. ‘En de Adam die hier was?’ vroeg hij met een naar voorgevoel. ‘Heb je zijn plaats ingenomen?’
‘Dat denk ik ja.’
Fox was een tijdje stil terwijl hij Adams woorden op zich in liet werken. Hij keek opzij en zag het verdriet op Adams gezicht. Voor Fox was het kut – want deze jongen hield duidelijk niet van hem zoals de andere Adam had gedaan. Maar deze nieuwe Adam was íédereen kwijtgeraakt en dat joeg ook een steek door zijn borstkas. Hij sloeg een arm om hem heen en kuste zijn slaap.
‘We waren dus wel goed bevriend in jouw tijdlijn?’
Adam knikte. ‘Ja, al ging het wel een beetje moeizaam.’
Fox keek hem afwachtend aan.
‘Wil je het horen?’
Fox haalde zijn schouders op. Hij moest wel toch, om te weten hoe deze jongen tegen hem aankeek?
‘Het begin is niet echt leuk,’ waarschuwde Adam.
Fox’ lippen krulden lichtjes om. ‘Ons verhaal begint ook niet zo leuk.’
Maar het was anders ‘niet leuk’, merkte Fox toen Adam zijn verhaal deed. In Adams verhaal waren het niet Vienna, Toph en Rhyn die een stempel drukten op zijn start, maar Yrla en Dezi – en Fox zelf.
Hij luisterde toe terwijl Adam vertelde hoe hem was wijsgemaakt dat homo’s een spuit moesten krijgen terwijl hij heftige gevoelens voor Merrin had. Het was ontzettend raar om te horen hoe Fox hem op dezelfde manier naar het bal had gevraagd, maar in plaats van dat ze daar voor het eerst zoenden en daarna bij elkaar bleven, raakte deze Adam in paniek en zorgde dat voor een reeks ongemakkelijke ontmoetingen waarbij Fox uiteindelijk tussen hem en Merrin probeerde te komen en de jongen zelfs dronken voerde.
Fox begon zich af te vragen hoe dat überhaupt ooit nog was goed gekomen, en toen vertelde Adam hoe hij als hond voor hem had klaargestaan en hoe hij uiteindelijk in Kris’ kristallen wigwam door de mand was gevallen.
‘Eerst was ik woest,’ zei Adam, met zijn gedachten ver weg. ‘Maar toen hebben we over alles gepraat. Over wat ik voor Merrin voelde, en over de pijn die jij voelde doordat Kris verdwenen was en door Zebediah. Vanaf toen werden we vrienden, al bleef jij op me verliefd en hebben we een paar weken afstand genomen toen je me probeerde te zoenen terwijl ik met Merrin was. Na een poosje werd je opnieuw verliefd en zo kwam je over me heen. Nu zijn we gewoon hele goeie vrienden.’
Het hele verhaal was ronduit bizar; hij kon zich niet voorstellen dat hij zich tussen Merrin en Adam in zou wurmen, of dat hij iemand drónken zou voeren, en tegelijkertijd zeurde zijn borst bij de gedachte aan Zebediah en Kris.
‘Op wie werd ik toen verliefd?’ vroeg hij zich af.
‘Op Jester. Niet – niet zoals Jester hier is,’ zei Adam snel. ‘Bij ons is hij helemaal niet duister, hij is juist hartstikke behulpzaam. Je hebt zeven weken bij hem op de kamer geslapen en bent er voor hem geweest toen Onyx en hij uit elkaar waren. Volgens mij keken jullie alleen maar Disneyfilms samen en waren jullie constant liedjes aan het –‘
Fox kon het niet helpen dat hij in de lach schoot. De gedachte dat hij
Disneyfilms met Jester keek en bijbehorende liedjes ging was ronduit absurd. ‘Dat had ik willen zien,’ grinnikte hij hoofdschuddend. ‘Ik ben in jouw wereld toch niet samen met die gek?’
Een glimlachje krulde om Adams lippen. ‘Nee, dat niet. Je wilde het wel, maar hij koos toch voor Onyx. En maar goed ook, want er was iemand anders die op jou wachtte.’ Adam schoof zijn hand over die van hem en gaf een kneepje. ‘Kris kwam terug. Zebediah had je dan wel uit Kris’ geheugen gewist, maar hij kwam wel terug en ik heb je nog nooit zo gelukkig gezien als in de afgelopen twee dagen. Hij was altijd al de ware voor je, en ik geloof dat dat hier niet anders is. Hier wacht hij ook op je, en ik hoop dat dat het gemis van de andere Adam iets verzacht. Want Kris is niet dood en hij doet zijn uiterste best om uit zijn gevangenis weg te komen zodat hij weer bij jou kan zijn.’
Every villain is a hero in his own mind.
ProngsPotter
