[RPG • 0] Experium || 37 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •[Onbekend] • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 jan 2021 - 22:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

De opmerking liet haar helemaal week worden van binnen. Ze grijnsde naar Darian. "Komt dat me even goed uit," zei ze plagend. Vienna liep in de richting van de koelkast en haalde er een plankje vandaan, waarop vijf kopjes omgekeerd stonden. Vanaf de keukenkast trok ze een theedoek af en met een lach liep ze terug naar Darian. Ze zette het plankje neer waar net nog zijn bord had gestaan en vroeg aan hem zijn stoel een kwartslag te draaien. Voor een moment aarzelde ze, maar uiteindelijk liet ze zichzelf toch op Darians schoot zakken met haar benen aan weerszijden en haar gezicht naar hem toe.
      "Ik heb vijf kleine toetjes gemaakt, maar ze zijn nog een verrassing. Ik dacht, om het leuk te maken doen we een soort spelletje." Vienna vouwde de theedoek van punt tot punt en maakte er een rol van. "Het is aan jou om te raden wat erin zit. Mag ik?" vroeg ze, terwijl ze hem de blinddoek voorhield.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het moment dat Nish toenadering zocht, was het even alsof al het geluid om hem heen werd weggezogen. Zijn ademhaling bevroor en zodra hij de vingertoppen van Nish zacht op zijn wang voelde, was het alsof de wind langs zijn wang streek. Yrla blikte recht in Nish blauwe poelen. De woorden die Nish uitsprak kwamen wel binnen, maar echt landen deden ze nog niet. Hij was verdwaald in de zee van emoties die opeens opstak, een vreemde knagende angst en ver weg een oud bekend gevoel . En precies op dat moment voelde hij een druppel vallen in de grote waterplas, een hele kleine tinteling in zijn buik.
      Op het moment dat Nish weer afstand nam, was het alsof Yrla met beide benen teruggezet werd op de aarde. Hij schudde zijn hoofd in complete verwarring, niet zeker wat er zojuist gebeurd was. "Geeft niet," zei hij al, voor hij echt doorhad wat Nish zei. "Als het echt zo belangrijk voor je is, blijf ik uit haar buurt. Speciaal voor jou." Hij schonk Nish een ietwat onzekere glimlach, nog altijd niet bewust wat er net in die paar seconden gebeurd was. Ze hadden opeens zo dicht op elkaar gestaan, dat had hij niet zien aankomen. Misschien was hij gewoon geschrokken door de onverwachte nabijheid van Nish, dat kon prima. Blijkbaar kon Nish het nog steeds, bedacht hij grinnikend. Vroeger was hij ook al zo in staat geweest hem elke keer uit het veld te slaan.
      "Ik ga maar eens, voor ik mijn date laat wachten," zei hij met een droge mond. "Veel plezier vanavond, wat je ook gaat doen."

[ bericht aangepast op 16 jan 2021 - 17:33 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij was gehaast terug geflitst naar de campus om zijn bloes te halen. Voor de spiegel haalde hij nog even een hand door zijn haar en toen flitste hij naar de zaal waar Vienna en hij normaal hun dansen oefenden. Yrla had die middag al ergens een lichtsnoer vandaan weten te toveren en deze langs de spiegels gehangen. Hij tikte snel de lampjes aan en flitste terug naar de plek waar hij met Evelin had afgesproken. Wonderbaarlijk was hij vijf minuten te vroeg en dus zakte hij neer op het muurtje, waar hij wachtte op het meisje. Toen ze er na een kwartier niet was, begreep hij dat ze niet zou komen. Hij zuchtte. Was het dan zo erg dat hij haar een avond had laten zitten? Misschien moest hij het maar gewoon laten zitten en voor het idee van Emil gaan. Slappeling.
      Yrla werd gek genoeg een beetje boos op zichzelf. Sinds wanneer gaf hij zo snel op telkens? Hij had nauwelijks nog pogingen gedaan Evelin te spreken. En hij had een vaag vermoeden waar hij haar kon vinden, dus hij ging haar gewoon halen. De blonde jongen liep rustig in de richting van de bibliotheek, op zoek naar het meisje met de rode haren. Yrla wist nog steeds niet of hij er goed deed om met Evelin te daten, maar als hij wilde wat de anderen ook hadden, dan moest hij het misschien maar een keer anders aanpakken. Iemand die een stuk rustiger dan hem was, die in eerste instantie hem nooit opviel, gewoon met een beetje geduld.
      Hij vond het meisje in de hoek van de bibliotheek, met een boek in haar handen, in een luie stoel. Yrla plofte ernaast met een kleine glimlach op zijn gezicht. “Hoi Evelin,” zei hij zachtjes. De otter om haar nek begon druk om haar nek heen te cirkelen, maar van Evelin zelf kreeg hij alleen een korte blik, waarna ze zich weer vlug op haar boek focuste. “Volgens mij hadden wij nu een date staan," zei hij met een kleine glimlach. Yrla keek naar het dier op Evelin haar schouder dat nog altijd als een dolle heen en weer bewoog. Hij had een vaag vermoeden dat het dier er misschien nog wel meer zin in had dan Evelin zelf. Ze reageerde namelijk nog steeds niet.
      "Ah, kom op, Eve. Ik weet dat ik een lul ben geweest en dat ik je gisteren heb laten zitten, maar geef me alsjeblieft een kans om het goed te maken.” Het meisje sloeg onverstoord de bladzijde om. Misschien verdiende hij het (ook al vond hij dat ze nu een beetje stom deed), maar hij ging het er echt niet bij laten zitten. Yrla stond op en griste het boek van Evelin uit haar handen. “Hee!” Het meisje kwam beledigd omhoog, maar Yrla hield het boek uit Evelin haar buurt. “Geef terug, Yrla,” zei ze ietwat boos. Yrla moest stiekem grinniken om de boze uitdrukking op haar gezicht. Het maakte haar schattig, zo klein en boos. “Je krijgt het terug als je met mij op date gaat, en deze keer zal ik ervoor zorgen dat het leuk wordt.”
      Yrla boog lichtelijk voorover en keek Evelin met een kleine glimlach aan. “Please?” zei hij zachtjes. Het meisje voor hem zuchtte. Voor een moment zag hij de strijd in haar ogen, maar uiteindelijk gaf ze toe. “Fijn, wat jij wil.” Yrla kon een kleine grijns niet onderdrukken, van het feit dat hij gewonnen had. Evelin stak haar hand uit om haar boek terug te krijgen, maar Yrla was absoluut niet van plan hem nu al terug te geven. Hij haalde het boek tevoorschijn en keek even naar de bladzijde. “Je was op pagina 104, kun je dat onthouden?” Yrla sloeg het boek dicht met een hand en nam met de andere hand de hand van Evelin aan die ze uitgestoken had. De blonde jongen draaide zich abrupt om, stak de arm met het boek uit naar de otter, zodat het dier over zijn arm naar boven kon lopen. Zonder pardoes trok hij het meisje achter zich aan. “Yrla, wat gaan we doen?” hoorde hij het meisje achter zich een beetje paniekerig vragen. De jongen keek even met een grijns over zijn gezicht. “Op date natuurlijk. Je dacht toch niet dat ik je de kans zou geven je weer te bedenken,” knipoogde hij naar haar. "Plus, ik had alles al voorbereid. Ik zie er niet voor niets zo netjes uit."

[ bericht aangepast op 16 jan 2021 - 19:09 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Waar was dát nou weer vandaan gekomen? Wat zou Yrla wel niet denken? Hij had de emoties heus wel over zijn gezicht zien flitsen. Positieve waren het niet geweest, hij hoopte niet dat die onverwachte aanraking wat opgerakeld had. Zuchtend stak Nish zijn handen diep in zijn zakken. Maak je niet zo druk. Het kan een keer gebeuren. Voortaan moest hij gewoon beter opletten wat hij deed als hij bij Yrla in de buurt was. In ieder geval was de boodschap overgekomen.
      Slenterend begaf hij zich naar zijn campus. Zou hij Damon opzoeken? Of Nemesis? Een beetje afleiding kon hij wel gebruiken, maar sinds zijn vriendschap met Onyx voelde zijn oude vriendschappen zo oppervlakkig. Uiteindelijk startte hij in zijn eentje de Playstation op. Hij deed zijn best om niet te denken aan wat Zebediah Onyx zou aandoen omdat Nish hem liet zitten. Het kwam in hem op om toch naar Romeo te gaan zoeken, maar hij schudde het idee toch van zich af. Daarmee zou hij Onyx pas echt kwetsen. Hij moest het loslaten, hij had geen andere keuze.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Darian wist heel even niet wat hij moest zeggen, hij was verbluft door zowel het feit dat ze op zijn schoot was gaan zitten als de verschillende toetjes. Hij vond het wel heel leuk bedacht, al was het moeilijk om zich op toetjes te concentreren nu ze zo dichtbij zat en hij haar shampoo kon ruiken.
      ‘Ik zal mijn best doen,’ beloofde hij. ‘Maar er zit wel een enorme afleidingsfactor op mijn schoot.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze schoot zachtjes in de lach door zijn opmerking. "Ik kan er ook vanaf gaan als je dat liever hebt?" zei ze plagend. Ze leunde iets naar voren om de blinddoek bij Darian om te doen. Ze kreeg het er warm van zo dicht bij hem te zitten. Ze deed de blinddoek voorzichtig goed en zwaaide voor zijn neus langs. "Zie je iets?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Heel prettig vond Darian het niet om de theedoek voor zijn ogen te hebben. Hij nam een beetje controle weg waar hij erg op gesteld was. Ondanks dat hij zijn ogen openhield, zag hij niets en dus schudde hij zijn hoofd. 'Ik zie niets.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Waar had ze zich nu weer in laten belanden? Ergens diep weggestopt wilde ze dit nog altijd heel graag, de date met Yrla. Maar na zondag had ze begrepen dat ze net als de rest zou zijn, gewoon een meisje in het rijtje van Yrla zijn veroveringen. Hoe ze ooit had kunnen bedenken dat zij anders zou zijn, wist ze niet. Iedereen kende Yrla zijn reputatie dat hij nooit ergens lang bleef hangen, soms misschien zelfs wel met meerdere meiden tegelijk liep. Ze had hem gewoon willen negeren en haar bonkende hart willen vergeten, maar nu hij haar meenam op sleeptouw kon ze niet anders dan bekennen dat het nog steeds voor hem smolt. Zelfs Demetrius leek in zijn nopjes, want de otter ging nooit snel bij iemand anders op de schouder zitten. Maar bij Yrla kroelde hij door zijn nek heen. Het gaf haar een ongemakkelijk gevoel, want wat Demetrius voelde, voelde zij ook. Op dit moment voelde ze vooral zijn enthousiasme en ze kon niet anders dan er door aangestoken worden.
      Yrla nam haar mee naar een van de zalen vlak langs de sporthal. Een aantal van de spotlichten stond aan en hij had wat lampjes langs de spiegels gehangen. Hoewel de zaal verder leeg was, zag je dat hij ergens het wel romantisch had willen maken, maar tegelijkertijd het net niet redde om echt sfeer te creëren. Een beetje onzeker keek Evelin naar Yrla. De jongen hield nog altijd haar hand vast en keek haar met een glimlach aan. "Ik had je een dans beloofd toch?" zei hij met een charmante glimlach. Evelin voelde haar benen al week worden bij die glimlach en ze wist dat het hopeloos was om zich tegen dit te verzetten. Al was ze wel lichtelijk in paniek. "Ik kan helemaal niet dansen," gaf ze zachtjes terug. Ondanks dat ze dat toegaf, zag ze de blik op Yrla zijn gezicht niet veranderen. "Dan leer ik het je toch?"
      Evelin wist helemaal niet of ze daar wel blij mee was. Ergens wilde ze wel met Yrla dansen. Maar vlak voor het bal hadden ze danslessen gehad in verschillende stijlen dansen. En Evelin was een regelrechte ramp geweest. Ze had toen het geluk gehad dat Klaus haar danspartner was, die gaf nergens commentaar op, maar glimlachte gewoon altijd vriendelijk. Of ze nu iets goed deed of fout. "Maar.."

[ bericht aangepast op 17 jan 2021 - 12:07 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Hoewel hij had gezegd dat hij zijn best zou doen en hij haar vertrouwde, merkte Vienna ergens dat Darian toch gespannen was. Of misschien zat dat tussen haar oren, omdat ze zelf gespannen was over dit gedeelte. Vienna haalde het eerste kopje van het blad af. Ze had een stukje overgehouden van het toetje van gisteravond. Het was een kleine fruit crumble. En Vienna was benieuwd of hij de smaken eruit kon halen. "Oké, mond open," zei ze grijnzend. Ze voerde hem voorzichtig een klein hapje. Ergens was dit heel intiem en heel spannend. Vienna kreeg door de blinddoek ongegeneerd de kans om naar Darian te kijken. En ze merkte dat ze het steeds warmer van hem kreeg. De vlinders dwaalden door haar buik heen en ze kreeg nu al de neiging om haar lippen op de zijne te drukken, maar ze moest nog even wachten. Ze wilde het pas op het laatst doen.

[ bericht aangepast op 16 jan 2021 - 22:14 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Een zoete smaak verspreidde zich door zijn mond. De structuur deed hem denken aan taart, al overheerste de ananas. ‘In elk geval iets met ananas,’ zei hij toen hij het doorgeslikt had. Hij had een hand op haar onderrug gelegd omdat hij niet zo goed wist waar hij zijn hand anders moest laten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ja, en nog een ander ingrediënt," zei ze tevreden. De hand op haar rug bezorgde haar even de kriebels, goede kriebels, maar tegelijkertijd gaf het haar een veilig gevoel dat ze niet achterover duikelde. In de tussentijd dat Darian nadacht, haalde ze het tweede toetje tevoorschijn. Een aardbei gedompeld in chocola. Die was blijkbaar niet moeilijk voor Darian, die had hij vrijwel direct te pakken. Bij het derde toetje moest hij even nadenken. De vierde had hij direct door wat ze hem gaf. Ze was ergens verrast door het feit dat hij het best goed deed.
      En dus was ze bij het laatste kopje aangekomen. Ze haalde even diep adem, voor ze het kopje van het bord nam, maar eronder lag natuurlijk niets. Ze keek naar Darian, opeens bloednerveus. Dit was haar eigen plan geweest, maar nu ze het ook echt moest doen, waren de zenuwen toch daar. Maar echt terug kon ze niet meer. En dat wilde ze ook niet. Nu ze zo dicht op hem zat en zijn nog altijd vriendelijke gezicht voor haar zag, wilde ze niets liever dan hem kussen.
      Darian had nog niets in de gaten, die wachtte gewoon rustig af tot ze aangaf wat hij moest doen. "Laatste," zei ze zachtjes. Vienna aarzelde voor een moment, maar omsloot toen zijn wang met een hand. Zijn huid voelde glad aan onder haar vingers en de vlinders in haar maag waren zenuwachtig aan het wachten tot ze los mochten breken. Voorzichtig boog ze voorover, sloot haar ogen en drukte zachtjes haar lippen tegen de zijne.

[ bericht aangepast op 16 jan 2021 - 23:09 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Twee tellen lang was Darian gewoon volslagen verbijsterd en had hij geen idee wat hem overkwam. Toen begon het hem te dagen. Ze kuste hem. Tintelingen schoten door zijn hele lijf en legde zijn andere hand op haar knie. Hij kuste haar terug terwijl zijn hart een fanatieke buiteling maakte. Haar vingers gloeiden tegen zijn kaak en hij liet zijn lippen iets van elkaar wijken.
      Doordat hij zich al een tijdje op andere zintuigen focuste dan zijn zicht, was hij zich extra bewust van haar aanraking, van hoe zoet en zacht haar lippen waren, haar gespannen ademhaling en haar geur die hem leek te omhelzen, waardoor iets simpels als een kus een hele andere betekenis leek te krijgen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij kuste haar ineens met zoveel overgave terug, dat haar hart in haar borst begon te stuiteren. Ze rook de diepe geur van zijn luchtje, die zo ver in haar neus drong dat ze zwoer dat ze de zachte houtgeur ervan proefde. Het moment dat hij zijn lippen iets liet wijken, greep ze haar kans. Ze liet haar tong langs zijn lippen glijden als een soort verzoek om toestemming, voor ze de zijne ontmoette. Het was alsof er een vlam in haar ontwaakt was, die nu wild van binnen flakkerde. De hitte steeg op en het voelde gewoon bijna alsof haar lippen in brand stonden. Zo op deze manier had ze nog nooit met iemand gezoend, waar de vlam op zo'n manier leek te worden aangestoken.
      Met enige moeite liet het meisje Darian los en ging weer iets rechter op zijn schoot zitten. Ze nam voorzichtig zijn blinddoek af en keek met een haast verlegen glimlach naar zijn groengrijze ogen, die hij duidelijk aan het licht moest laten wennen. "Welke was je favoriet?" vroeg ze met een grijns aan de jongen.

[ bericht aangepast op 17 jan 2021 - 0:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian hief zijn hand om de zijkant van haar gezicht te strelen. Het besef dat ze hadden gezoend drong nog niet helemaal tot hem door. Het was iets wat hij zó lang had gewild en nu was het eindelijk gebeurd. En het was alles wat hij ervan gehoopt had en meer.
      ‘Hmm, lastig. Die in chocola ondergedompelde aardbei was ook wel erg lekker. Ik ben wel benieuwd naar chocola met een Vienna-smaakje.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Had hij het verkeerd ingeschat? Hij had gedacht, omdat ze graag met hem naar het feest wou, dat ze vast wel in zou zijn voor een dans. Yrla stak zijn hand uit naar het meisje als een soort uitnodiging. Hij kon nu beter doorzetten dan dat hij halsoverkop zijn strategie zou omgooien. Al kon hij als het echt niet ging, nog altijd voor een wandeling gaan. Ietwat aarzelend nam Evelin zijn hand aan en Yrla toverde uit zijn broekzak een afstandsbediening aan, waarmee hij op afstand de muziek aan kon zetten. Eerder die dag had hij door de lijst van Vienna gescrold op zoek naar een beetje romantische nummers en uiteindelijk had hij er maar voor gekozen gewoon haar lijst af te spelen. Ergens was het handig blijkbaar, een romantische vriendin.
      "We beginnen gewoon makkelijk toch?" zei hij zachtjes met een kleine glimlach. "Mag ik?" vroeg hij aan het meisje, terwijl hij zijn handen liet zakken naar haar middel. Normaal zou hij gewoon brutaal de middel van het meisje pakken waarmee hij danste en nergens om vragen. Maar aangezien hij een andere uitkomst uit deze date wilde, had hij besloten dat zijn aanpak toch ook iets meer voorzichtigheid vroeg. Het voelde enorm onwennig om niet direct vol voor te gaan, maar het maakte ergens het ook wel weer grappig. Tot zijn opluchting (hij had niet geweten wat hij moest doen als Evelin haar hoofd schudde) knikte Evelin met haar hoofd en liet hij zijn handen zakken op haar heupen.
      Hij kon gewoon voelen dat ze strak stond van de spanning. Zodra zijn handen haar aanraakten, voelde hij een rilling door haar lichaam gaan en de spieren onder zijn handen waren strak aangespannen. Yrla zakte iets door zijn knieën, niet de makkelijkste houding om te dansen, maar er zat nogal wat verschil tussen Evelin en hem. Hij sloeg Evelin haar armen om zijn schouders, daarbij oppassend dat hij de otter niet raakte. Het dier zat nog altijd op zijn schouder en leek het daar wel prettig te vinden. Met het feit dat hij Azumi gewend was, stoorde Yrla zich er geen seconde aan. De jongen drukte op de knop een een rustig nummer startte in. Om Evelin niet teveel te laten schrikken, hield Yrla in de eerste seconden zijn mond. Ze schuifelde gewoon even mee op de muziek en de blonde jongen kon voelen dat uiteindelijk de spanning een beetje weggleed. "Dit was nog niet zo moeilijk toch?" vroeg hij met een glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.