[RPG • 0] Experium || 37 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •[Onbekend] • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 jan 2021 - 22:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish voelde zich enorm opgelucht nu alles weer goed zat tussen Onyx en hem. Hij dacht na over het plan dat ze hadden bedacht. Nee zeggen tegen Zebediah was toch al iets geweest wat er aan zat te komen en hij wist dat doen wat hij wilde niets dan een soort schijnveiligheid opriep. Als Zebediah Onyx van school wilde hebben, zou hij dat hoe dan ook doen. Het enige grote voordeel was dat Onyx’ gave weinig gevaarlijk leek – zeker zolang Zebediah niet wist dat hij ook mensen in slaap kon krijgen. Iets wat hij maar beter aan zo weinig mogelijk mensen kon laten merken.
      ‘Is het gelukt? Het plan om Maaya te laten geloven dat onze inbraak een droom was?’
      ‘Voor zover ik weet wel,’ antwoordde Onyx. ‘Ik heb vandaag nog geen tijd gehad om met Yrla te praten, maar anders had hij ons vast gewaarschuwd.’
      ‘Hij weet dus niet dat ik hem als het ware laat zitten?’
      Onyx schudde zijn hoofd. ‘Nee – ik moest eerst weten of je dat überhaupt wilde.’
      Nish knikte langzaam. Daar zat wat in, natuurlijk.
      ‘Ik zoek hem na het eten wel op,’ stelde Nish voor. Misschien dat ze dan nog wat konden gamen daarna – uiteindelijk was hij gisteren best wel abrupt weggegaan door de marathon met Onyx. ‘En? Heb jij je date al tot in de puntjes voorbereid?’ Hij keek met een grijns opzij – gisteren had Onyx nog niet zo goed geweten wat hij wilde doen.
      ‘Half? Ik weet wel wat ik wil gaan doen, ik moet het alleen nog… date-achtig maken.’
      ‘Romantisch, bedoel je.’ Grinnikend gaf hij zijn vriend een knipoog.
      Opgelaten wreef Onyx in zijn nek en mompelde iets onverstaanbaars.
      ‘Kan ik helpen?’
      Hoe eerder hij gewend was aan het idee dat Jester en Onyx samen waren, hoe beter.
      ‘Heb je ooit een date geregeld?’
      ‘Nee.’ Nish haalde zijn schouders op. ‘Maar dat wil niet zeggen dat ik nooit wat heb meegekregen. Mijn beste vriend had wat met de meest overdreven romanticus van de school. Ik kan je in elk geval vertellen wanneer het too much en niet meer Onyx-achtig is.’
      Helemaal prettig leek Onyx zich er niet onder te voelen, al wist Nish niet of dat door het daten in het algemeen of door hem kwam. In zijn eentje zag hij het duidelijk ook niet zitten.
      ‘Oké dan.’ Onyx stond op. ‘Maar als je me uitlacht doe ik je wat.’
      Nish grinnikte. ‘Ik kan niets beloven.’
      ‘Dan kan ik dat ook niet.’ Hij wierp Nish een donkere blik toe, maar het optrekken van zijn mondhoek zorgde ervoor dat het er niet al te duister uitzag.
      Nish kwam ook overeind en liep nieuwsgierig met Onyx mee.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ergens was het wel fijn dat Nish met hem was meegegaan, want Onyx merkte dat hij om de haverklap het gevoel kreeg dat zijn idee niet leuk genoeg was en Nish bleef erop hameren dat hij zich niet zo moest aanstellen en dat Jester het nog leuk zou vinden om samen met hem de was te doen. Nish verplaatste de onzichtbare ladder voor hem zodat hij zich vanavond – en nu – niet door het gat onder het hek door zou hoeven wurmen en samen zochten ze naar een geschikte plek dat ver genoeg van de rand af was om door niemand gestoord te worden.
      Al met al was het aan het einde van de middag toen hij met Nish terugkeerde naar Jesters kamer. Eerder had hij al aan zijn vriend laten weten dat ze alles uitgesproken hadden, maar het had hen alle drie slim geleken om het plan nog een keer door te spreken om er zeker van te zijn dat ze er alle drie helemaal achter stonden en ze niets over het hoofd zagen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het avondeten was al een tijdje aan de gang, maar hij was niet zo laat dat hij zou hoeven schrokken om alles op te krijgen. Bovendien was het ook heus niet zo dat je weggejaagd werd als je er na een uur nog steeds zat. Je liep alleen een grote kans op koud eten. Het was vrij rustig aan de tafel van de Panthers. Yrla zat er wel en Nish liep naar hem toe en legde een hand op zijn schouder om zijn aandacht te trekken. ‘Heb je zo even?’ Hij keek Yrla indringend aan zodra hij opzij keek – over de inhoud van het gesprek wilde hij hier hardop niets delen en hij dacht dat Yrla wel uit zijn blik zou opmaken waar het over ging. Tenslotte hadden ze dezelfde deadline voor vanavond staan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Aangezien al zijn huisgenoten plannen leken te hebben, was Fox terug naar zijn eigen campus gegaan. Waar de situatie niet zo heel veel anders was. De woonkamer was grotendeels leeg en hij liep door naar Fires kamer om te zien wat hij aan het doen was. Hij zat te lezen. Hoe verrassend.
      Hij plofte op het lege bed neer na zijn vriend begroet te hebben.
      ‘Heb je zin om wat te doen?’ vroeg Fox. Tegenwoordig waren het meer serieuze gesprekken en discussies dan dat ze wat leuks met elkaar deden. ‘Me helpen met mijn gave? Het is alweer een tijdje geleden dat we een vuurtraining hebben gedaan.’
      Fire klapte zijn boek dicht en knikte. ‘Klinkt goed.’
      Een tijdje geleden waren ze daarmee begonnen – eigenlijk al een behoorlijke tijd geleden. Voordat hij de Panthers leerde kennen en daar veel tijd mee doorbracht. Aangezien alle dieren een aangeboren instinct hadden om van vuur weg te blijven, probeerde Fox in verschillende gedaanten juist wél bij vuur te komen en niet in paniek te reageren, zodat hij het dierlijke instinct beter leerde te onderdrukken.
      Samen liepen ze naar buiten toe. Het was al best wel fris en hij ging iets dichter bij Fire lopen, die toch altijd aan bleef voelen als een wandelende kachel.
      ‘Dus… zijn er nog vorderingen op liefdesgebied?’ vroeg Fox zo onschuldig mogelijk.
      Want kom op, hij was hier heus niet alleen om zijn gave te trainen. In de klas had hij er niet naar willen vragen, hij had nog wel een beetje gevoel voor privacy.
      Fire keek opzij. ‘Ik had kunnen weten dat er wat anders achter school.’
      Fox grijnsde naar hem. ‘Kom op, ik heb me toch de hele dag goed ingehouden? Ik heb jullie bijna niet gezien. Dus het ging heel goed… of heel slecht. En aangezien er geen rookwolk om je heen hing de hele dag, ga ik van het eerste uit.’ Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. ‘Dus… Zoent ze goed?’
      ‘Dat gaat je niks aan.’ Het kwam er bijna als een grom uit.
      ‘Ha – dus jullie hebben wel gezoend!’
      Fires wangen kregen een fellere gloed.
      ‘Of meer al? Je moet het ijzer smeden als ’t heet is, weet je wel?’
      ‘Toen het ijzer heet was, kreeg ik een verontrustend telefoontje over jou,’ reageerde Fire kregelig. Het was niet helemaal duidelijk of die hele situatie hem nog dwars zat of dat hij het onderwerp gewoon ongemakkelijk vond. Sowieso het laatste.
      ‘Nou ik redde me prima. Dat excuus had je niet hoeven aanvoeren, hoor. En nu dwalen we af. Wat voor zoener is het? Is ze een bijter? Teder? Passioneel?’
      ‘Fox!’
      Lachend dook Fox opzij voor een uithaal van Fires elleboog. ‘Geef dan gewoon antwoord!’
      ‘Ze kan prima zoenen. En verder gaat het je niks aan.’
      ‘Oké oké…’ Hij hield zijn handen omhoog. ‘Wie begon er?’
      Fire zond hem een vlammende blik.
      ‘Wat? Dat is toch een hele normale vraag?’
      Fire werd gered doordat zijn iNet afging, die hij wel heel snel voor zijn gezicht hield. Aan zijn gezicht zag Fox meteen dat het een berichtje van Fersesphone was en hij floot plagend.
      ‘En? Wat wil ze? Nog meer kusjes?’
      ‘Aflevering twee van de serie kijken waar we aan begonnen waren. Maar dat kan ook wel een andere keer.’
      ‘Heb je nou echt liever dat ik nog honderd van zulke irritante vragen ga stellen?’
      Hij kende Fire best wel een beetje. Die had eindelijk een stap gemaakt en ging dan zo dom zijn om vijf dagen te wachten met de volgende stap.
      ‘Ik had dit nou eenmaal al afgesproken,’ reageerde Fire. ‘Dat begrijpt ze heus wel.’
      Fox rolde met zijn ogen. ‘Ja ja, we weten dat je een man van principes bent. Ga nou maar lekker naar je vriendinnetje toe. Ik weet heus wel dat je liever met haar onder de dekens kruipt dan dat je vuurballen naar mij gooit.’
      ‘Oh het zal je verbazen hoeveel ik daarvan geniet,’ reageerde Fire met een iets te donkere toon. ‘Ik spreek wel over een uurtje af – als jij verder je mond over ons houdt.’
      ‘Dat is wel een hele zware opgave.’
      ‘Ik zal je zo eens een echt zware opgave geven.’ Fire keek over zijn schouder. ‘Deze plek is wel veilig genoeg.’ Hij typte een berichtje op zijn iNet en stak hem toen weg. ‘Welke vorm deden we de laatste keer? Een vos?’
      Fox knikte. Hij veranderde in een vos en maakte een paar sprongen, waarna hij een stuk wegrende zodat Fire een vurig parcours kon aanleggen waar hij zich doorheen moest manoeuvreren.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had van schrik zijn bestek laten vallen. Yrla mocht wel beter op gaan letten, wilde hij niet elke keer zo verrast worden. Blijkbaar was hij altijd nog onwennig in de buurt van Nish, maar hij wist niet of dat nog steeds om dezelfde reden als vroeger was. "Tuurlijk," zei ze jongen met een knikje. Hij pakte zijn dienblad van de tafel en liep samen met Nish weg om het op te ruimen. Ergens was hij blij dat Vienna op het moment niet aan tafel zat. Ze hadden het na gisteravond niet meer over Nish gehad.

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish had niet doorgehad dat Yrla al klaar met eten was en dus meteen opstond. Zelf moest hij nog beginnen maar goed – dat kon buiten ook. Hij had frietjes en een flinke salade gekregen, dus dat was zo op. Even overwoog hij of het slim was dat ze zo zichtbaar over het terrein liepen, daarna besloot hij dat het best kon. Ze hoefden geen ruzie met elkaar te hebben. Dat hij niet verder wilde gaan met Zebediahs plannen, betekende niet dat zij voor de buitenwereld geen vrienden meer met elkaar konden zijn. Tenslotte ging hij met genoeg dubieuze mensen om.
      Ze zochten buiten de school een rustig plekje op en gingen daar op een bankje zitten. De helft van zijn eten was inmiddels op en de sla zou toch niet afkoelen.
      ‘Ik maak ons onzichtbaar, voor de zekerheid,’ zei Nish toch en hij liet zijn vingers om Yrla’s pols glijden. ‘Dan kan ik het gesprek ook afschermen.’
      Helemaal fijn vond hij het niet, het was toch prettig geweest om Yrla aan te kunnen kijken in plaats van alleen de omtrekken van de jongen te zien.
      ‘Ik heb Onyx en Jester net gesproken. We hebben een plan, maar daarvoor hebben we meer tijd nodig. Omdat Zebediah mij toch nooit zal vertrouwen – in tegenstelling tot jou, misschien – ga ik stoppen met naar zijn pijpen dansen. Onyx wil liever het risico nemen dat hij van school wordt gestuurd en uiteindelijk heb ik maar toegestemd. Je kunt vanavond dus tegen Zebediah zeggen dat ik geweigerd heb om Romeo te zoeken en dat ik alles aan Onyx en Jester heb opgebiecht en zo vragen om uitstel. Dan zoekt Jester contact met Zebediah om een voorstel te doen.’ Hij aarzelde even, maar vond dat Yrla deze waarheid wel kon weten. ‘Ze willen Kris voor Romeo ruilen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish zijn vingers om zijn pols voelde voor een moment beklemmend, zeker toen het bekende tintelende gevoel over hem heen zakte. Yrla ademde even scherp in. Doe normaal, Yr. Er is niets aan de hand... Hij werd zelfs lichtelijk boos op zichzelf, omdat hij nu opeens moeilijk ging doen. Gisteren had hij ook nergens problemen mee gehad, ze hadden het zelfs heel erg leuk gehad. En Nish had voor alles zijn excuus aangeboden, dus er was niets aan de hand. Yrla voelde de rust langzaam weer dalen en hij nam even de tijd om de woorden tot hem over te laten komen. Het was precies zoals hij verwacht had. Onyx en Jester hadden een plan, hij mocht het uitvoeren. Best.
      Hij had willen vragen wat 'alles' betekende, in de zin van wat hij had opgebiecht, maar hij werd afgeleid door de laatste zin. Ze wilden Kris ruilen voor Romeo? Betekende dat dat Kris nog leefde? En als Kris nog leefde, dan wilde Jester en Onyx ook vast iets van hem. Ze zouden niet zomaar zonder reden Kris terughalen naar de school. Hij keek even opzij naar Nish, maar zag natuurlijk niets. Nish had hun afgeschermd van de wereld, waardoor hij niets kon zien op Nish zijn gezicht. "En hoe voel jij je daarbij?" vroeg hij aarzelend.

[ bericht aangepast op 14 jan 2021 - 19:38 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Een vreugdeloos lachje ontsnapte aan zijn lippen. Dat was iets wat al een paar uur door zijn hoofd spookte. Natuurlijk was hij blij dat hij zijn fout kon rechtzetten. Kris verdiende het om terug bij Fox te zijn. Hij wist echter ook heel goed wat dat voor hem betekende. ‘Ik weet dat ik zo goed als dood ben als hij terugkomt. Kris is niet zo vergevingsgezind.’ Nu Onyx de waarheid wist, vond hij het ook geen probleem meer om aan Yrla op te biechten wat hij had gedaan. ‘Ik heb hem destijds verraden. Zebediah zocht naar een manier waarop we ervoor konden zorgen dat hij van school werd gestuurd en ik kende een geheim waardoor ze hem meteen zouden verwijderen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Dat is.... uitermate kut," zei hij voorzichtig, geen beter woord wetend. Hij keek even naar Nish en baalde ergens dat hij hem niet kon zien. Precies nu met dit gesprek merkte hij dat hij een soort gezichtsexpressie miste, waar hij kon zien hoe verder te reageren. Yrla viel even stil, terwijl hij de zwaarte van de boodschap op zich nam. Ergens begreep hij Nish wel, hij wilde op deze manier zijn fout recht zetten. Maar of het ook de goede weg was?
      Met Kris terugkomst was Nish zo goed als dood. "Dat laten we niet gebeuren," zei hij opeens zelfverzekerd. Hij draaide zijn hand in de pols van Nish zodat hij met zijn vingertoppen de duim van Nish wist te pakken. Het feit dat hij met Nish duim een spoor over zijn eigen pols trok, liet de kriebels over zijn ruggengraat lopen. "Zowel ik als Onyx niet." Als Onyx Nish dood had gewild, was dat al gebeurd. Nish had net gezegd dat hij Onyx en Jester had gesproken, dus dat moest in ieder geval betekenen dat er wat tussen hen uitgesproken was toch? Onyx was in ieder geval niet meer super woedend als dat plaats had kunnen vinden. Plus als Onyx dat echt zou willen, dan deed hij het liever zelf dan het door Kris te laten doen.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Eet smakelijk,’ antwoordde Darian, waarna hij aan de carpaccio begon. Er hing een stilte waarbij hij niet zo goed wist of hij die moest verbreken. De persoon die nog het dichtst bij een vriend kwam was Fire en wanneer zij samen waren geweest, hadden ze echt niet de hele tijd gepraat. Maar op een date wilde je elkaar toch beter leren kennen. Dus dan moest hij iets vragen, of iets vertellen… Hij nam een slokje van de wijn, hopend dat hij daar meer inspiratie van zou krijgen. Het eerste wat in hem opkwam, was de opdracht die gisteren was aangekondigd. Dat was alleen niet echt een leuk onderwerp voor tijdens een date.
      ‘Ik ben niet zo goed in gesprekken op gang houden,’ gaf hij met een onhandige glimlach toe. ‘Maar… aangezien het de bedoeling is dat we elkaar beter leren kennen op zo’n date… Vertel me eens iets wat bijna niemand van je weet?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Om de een of andere reden schrok hij toen Yrla’s zijn hand zo bewoog dat zijn vingertoppen lichtjes tegen zijn duim drukten, als een soort gebaar van medeleven. Van zijn vrienden was uitgerekend Onyx degene met wie hij de meest fysieke relatie had en het had ook best even geduurd voordat die hem onwennig een knuffel had gegeven. Van nature raakte Nish anderen al snel aan – maar soms bleef het vreemd als het initiatief van een ander kwam.
      ‘We zien het wel,’ antwoordde Nish een beetje ontwijkend. ‘Hoe dan ook moet ik hem vertellen hoeveel het me spijt, dus ik zal hem toch onder ogen moeten komen. Misschien moet ik Darian alvast vragen een harnas voor me te maken,’ zei hij met een flauwe grijns.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze was onderweg een slok van haar wijn te nemen, toen Darian ineens begon te praten. Ze had de stilte niet perse vervelend gevonden, maar hem een kans willen geven een vraag te stellen. Maar nu moest ze toch zachtjes grinniken. "Ik kan ook best voor twee praten hoor," zei ze grijnzend. "Ik ben alleen bang dat je me dan op gegeven moment irritant gaat vinden." Ze nam een slok van haar wijn. Wat bijna niemand van haar wist Er schoot een gedachte door haar hoofd, maar die werkte ze meteen weg. Ze was op date om iemand aan de haak te slaan, niet om weg te jagen. "Uh, ik ben ontzettend bang voor muizen?" zei ze vragend. Ze vond het een moeilijke vraag om iets te bedenken wat niemand anders van haar wist. "Ik kan absoluut niet slapen met sokken aan," zei ze met een glimlach. Ze keek even op naar Darian. "Jouw beurt," zei ze met een kleine grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Of misschien moet je dat gesprek gewoon niet alleen aangaan," zei Yrla droog. Hij begreep echter wel dat Nish met Kris wilde praten. Hij kon nog vaag herinneren hoe Nish met Kris samen was geweest, en zelfs die referentie haalde hij maar uit een herinnering. "Ik hoop dat hij in ieder geval de tijd wil nemen om naar je te luisteren," zei hij met een glimlach. En daarna moest Kris maar gewoon boos omdraaien. Wat een ontzettend domme hoop was natuurlijk. Yrla wilde Nish niet verliezen, niet weer. Waar het sterke besef vandaan kwam wist hij niet zo goed, maar hij wist dat het fragiele wat ze nu in twee dagen weer opgebouwd hadden onmogelijk kon loslaten. De drang om Nish te beschermen kwam zo sterk omhoog dat hij lichtelijk ongemakkelijk ervan werd en dat hij gauw van onderwerp veranderde. "Wat bedoelde je met 'alles' eigenlijk? Wat heb je precies verteld aan Jester en Onyx?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Natuurlijk had hij de vraag terug kunnen verwachten. Aangezien hij niet zoveel contact met zijn huisgenoten had kon hij talloze dingen opnoemen, al waren de meesten oplettender dan hij zou willen. ‘Hmm… Ik slaapwandel,’ zei hij. ‘Soms haal ik zelfs de deur van het slot.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Echt?" vroeg ze verbaasd. Ze nam de laatste hap van haar voorgerecht en keek nieuwsgierig naar Darian. "Dat lijkt me vreemd, slaapwandelen. Ben je ook wel eens ergens anders wakker geworden?"

[ bericht aangepast op 14 jan 2021 - 22:04 ]

---

It's never gonna happen, Guys.