[RPG • 0] Experium || 34 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

"Leg hem daar maar even neer." Merrin liep achter Rai aan, die Adam in een van de luie stoelen van het kantoor legde. Hij legde bezorgd een hand op zijn knie. Achter hem hoorde hij Maxwell rommelen in zijn kast, maar Merrin besteedde weinig aandacht aan zijn leerkracht. Tot het moment dat Adam begon te bewegen. "Professor, hij komt bij!" Merrin gleed kneep even met zijn hand in Adam zijn knie. "Adam?" vroeg hij voorzichtig.

---

It's never gonna happen, Guys.

Maaya wist niet of ze er blij mee was dat Maxwell nu naar zijn kantoor onderweg was of niet. Enerzijds vond ze het Nish’ verdiende loon als hij betrapt werd – anderzijds was Onyx daar ook. Bovendien kon ze er veel meer mee als ze ontdekte wát die jongen daar in dat kantoor wilde uitspoken.
      Wat ze tegen Yrla moest zeggen, wist ze niet. Het viel haar tegen dat hij zich zo door Nish liet rondcommanderen, dat had ze nooit achter hem gezocht.
      ‘Nou dat was zeker je eerste gefaalde Halloween-prank?’ merkte Maaya op. Iets in haar wilde blijkbaar toch een conversatie gaande houden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zijn spieren voelden stram – het leek wel alsof net urenlang had gegymd. Hij knipperde tegen het felle licht. Achter in zijn keel proefde hij zuur. Verdwaasd keek hij om zich heen, totdat het gezicht voor hem wat scherper werd. Merrin. Zijn vriendje keek bezorgd naar hem op.
      ‘Merrin?’ zei hij met een schorre stem. Hij keek weer om zich heen. Ze bevonden zich in een kantoor. Hij bevroor en kneep in Merrins hand toen hij de docent zag. Maxwell! ‘Wat – wat doen we hier?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester was nog nooit zo dankbaar voor de tintelingen die plotseling door zijn huid kropen, waarna hij Nish en Onyx weer vaag kon zien. Hij knikte en beet nerveus op zijn lip, en zijn blik bleef even hangen bij de omtrek naast Nish. 'Het komt vast wel goed met Adam,' zei hij zo zacht mogelijk. 'We doen niks, oké? Ik kan het niet meer opvangen als het wéér fout gaat. Levensgevaar en anders niks, oké?'
      Hij wist de echte beperking van zijn gave niet, en de extra rem van Experium was waarschuwing genoeg dat hij vandaag wel héél veel van zijn gave had gebruikt. Hij kon Maxwell en een extra Buffalo niet aan. Waarschijnlijk zelfs alleen Maxwell al niet. Hij had het zonder gave gezegd. Uit principe, maar ook omdat hij het gewoon niet meer hád als ze zichzelf ook weer langs twee dichte deuren moesten praten als iedereen weer weg was.

[ bericht aangepast op 9 nov 2020 - 18:15 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij was ergens opgelucht dat Maaya een normaal gesprek weer opstartte. "Dit was de eerste keer dat de prank al verpest is voor ik er überhaupt aan begonnen ben." Hij haalde even kort zijn schouders op en opende daarna de deur voor Maaya. Hij grijnsde breed. "Maar ik verveel me heus niet vanavond hoor. Ik heb nog genoeg plannen." Hij knipoogde even naar het roodharige meisje.

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij knielde even voor de stoel neer, zodat hij op ooghoogte zat met de jongen in de stoel. Hij had om eentje gevraagd en nu had hij twee bijzondere mensen in zijn kantoor zitten. De tijdreizende jongen voor hem vond hij misschien nog wel interessanter dan Merrin. Misschien was hij wel de manier om... Maxwell schudde de gedachte aan haar uit zijn hoofd. Hij moest zich focussen en zich nu niet verliezen.
      "Je hebt een elektrische schok gehad. Mag ik je onderzoeken?" Hij vroeg het altijd voor hij aan een student begon te plukken. Maxwell stak een kleine zaklamp de lucht in. Waarschijnlijk was het meer routine dan dat het daadwerkelijk ook iets gedaan had. Hij had wel vaker Rai zijn slachtoffers opgelapt. Rai was namelijk nu niet echt de meest handige persoon.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx durfde geen antwoord meer te geven, want hij dacht Merrins stem op te vangen. Niet veel later ging de deur open en werd het licht aangeknipt. Adam werd in een stoel gelegd, hoewel die gelukkig al snel weer bijkwam. Het was alsof er een soort sluier voor hem hing, iets waardoor zijn zicht iets minder scherp was en de geluiden ook wat dof klonken. Zijn blik dwaalde naar beneden, waar Nish’ hand hem nog steeds pijnlijk omklemde. Zijn boosheid hing als een donkere wolk om hen heen. Hij haatte het, het lukte hem bijna niet om zich op iets anders te concentreren, zelfs al hoorde hij wel dat Maxwell zei dat Adam een elektrische schok had gehad. Ergens wist hij wel dat dat nooit de reden kon zijn dat Adam en Merrin hier waren, maar het feit dat Nish en Jester boos op hem waren drukte veel zwaarder op hem neer. Hij bracht zijn vrije hand naar die van Nish en streelde langs zijn knokkels totdat hij een minieme trilling door zijn hand voelde gaan. Zachtjes schoof Nish’ hand naar beneden en verstrengelde zijn vingers met die van hem, waardoor er een enorm gewicht van hem af viel. Nish’ hand vasthouden hielp hem op de een of andere manier om met beide benen op de grond te blijven. Terwijl Maxwell Adam onderzocht, wierp Onyx een blik op de schim aan de andere kant van Nish. Jester had gespannen geklonken – en ook alsof er een mega hoofdpijn aan zat te komen. Wat grotendeels door hem kwam. Híj had gisteren de toren in de hens willen steken en hij had gewild dat Jester hem weer oplapte. En daarna was hij twee keer tegen hem uitgevaren en hadden ze vanavond nog geen woord gesproken. Hij reikte zijn rechterhand naar voren, tastte het niets af totdat hij Jesters vingers vond. Er ging een schokje door zijn arm toen hij Jesters hand raakte. Hoewel hij geneigd was om hem weg te trekken, deed hij dat niet, hij wilde zijn vriend laten weten dat hij zijn woorden van net had gehoord, zelfs al had hij er niet op kunnen antwoorden, en dat hij spijt had van… ongeveer alles vandaag.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam had een miniem knikje gegeven, hoewel hij de man met argusogen in de gaten hield. ‘Het gaat wel,’ zei hij, al voelde hij zich nogal flauwtjes. ‘Merrin en ik kunnen wel weer terug. Ik zal rustig aandoen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had wel door dat de jongen in de stoel zich niet zo op zijn gemakt voelde in zijn buurt. 7223 echter was een stuk rustiger, dus hij moest daar maar op vertrouwen dat het goed kwam. Maxwell scheen met een lampje in beide ogen en stelde allerlei vragen aan Adam hoe het met hem ging. Na vijf minuten stapte de man weer op en er lag een kleine glimlach op zijn gezicht. "Het ziet er allemaal oké uit. Je zult alleen wel veel spierpijn hieraan overhouden waarschijnlijk en het lijkt me slim als je je gave niet gebruikt morgen. Ik heb geen idee wat de elektriciteit voor effect heeft op je gave en we willen niet dat je in de pre-historie blijft vast zitten, niet? Hebben jullie een gave-les morgen?" De jonge Merrin keek op van zijn vriend in zijn richting. De jongen was makkelijk te lezen, zachtaardig en oprecht. Zo is hoe hij hem inschatte. "Nee professor, woensdag pas weer."
      Maxwell liep terug naar zijn bureau, waar hij expres langs Rai liep. "Moet jij niet iets zeggen?" zei hij zachtjes tegen de jongen. Maxwell ging achter zijn bureau zitten en keek naar de jonge tijdreiziger. Hij probeerde de jongen op de stoel in te schatten en te kijken waar hij een weg kon zoeken naar contact.

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij ging naast de stoel van de jongen staan, toch stiekem wel opgelucht dat hij weer wakker was geworden. Al had dat hem misschien niets moeten schelen. "Sorry, het was mijn schuld. Een vriend van mij liet me schrikken en wel, toen liet ik mijn gave een beetje gaan." Hij liet de elektriciteit even tussen zijn vingers door spelen.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Het geeft niet,’ antwoordde Adam. Nog steeds begreep hij niet waarom ze hem helemaal hier hadden gebracht. ‘Het gaat wel weer goed nu.’ Hij pakte Merrins hand en stond op. Zijn beenspieren leken in brand te vliegen, maar hij wilde geen moment langer blijven.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij wist dat Adam er niet van hield als anderen hem hielpen, maar hij was toch blij dat Maxwell even zijn vriendje had onderzocht. Hij was niet voor niets bijna vijf minuten out geweest en het feit dat een leerkracht Adam goed keurde, luchtte hem al heel erg op. Hij drukte even een kus op Adam zijn voorhoofd en keek toen om naar Maxwell die achter zijn bureau zat. "Bedankt professor," zei hij oprecht. Hij was blij dat Adam oké was. Hij zag de man even vriendelijk zijn kant op kijken en keek toen langs hem heen naar de jongen die zich net voorgesteld had als Rai.
      "6887, zorg er even voor dat 8175 wat te drinken krijgt. Na zo'n schok van jou krijgt iedereen dorst. 7223, denk je dat je een moment voor mij hebt? Nu je toch hier bent, er is iets wat ik je moet geven." Een beetje verbaasd keek Merrin naar zijn aardrijkskundeleraar. Maxwell had iets voor hem? "Natuurlijk, meneer," zei hij vriendelijk.

[ bericht aangepast op 9 nov 2020 - 20:31 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Ik zou hem graag onder vier ogen spreken, heren," zei hij geduldig, toen de andere jongens niet de moeite namen om te vertrekken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Wat had Maxwell voor hem? Een spuit waardoor hij al zijn herinneringen weer kwijtraakte? Paniek kneep zijn keel dicht. Hij kon Merrin zo toch niet achterlaten? Maar als hij heel moeilijk ging doen, riep dat alleen maar argwaan op. Dat wilde hij ook niet.
      Je vergeet je gave, Adam. Als hij zoiets doet, reis je gewoon iets terug in de tijd en zorg je ervoor dat het nooit zo ver komt.
      Hij mocht wel iets meer vertrouwen in zijn gave krijgen! Hij knikte daarom, mompelde ‘natuurlijk’ en liep toen naar buiten toe, waar hij gespannen voor de deur bleef wachten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ga je mee terug naar het feest en wat drinken dan?" vroeg hij een beetje schaapachtig aan de jongen, die pontificaal voor de deur van het kantoor was blijven staan. Hij vroeg zichzelf af waarom hij het nog vroeg, maar er was niets mis met aardig zijn toch? Hij had net de jongen een behoorlijke optater gegeven.

---

It's never gonna happen, Guys.