[RPG • 0] Experium || 34 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Maaya wierp Yrla een vernietigende blik toe. Ze voelde zich niet op haar gemak bij de twee en het was voor de verandering makkelijker om dat op Yrla af te reageren dan op Onyx.
      Toch ving Onyx haar blik. Hij zei iets tegen de barman en schoof haar daarna een veel te zoet ruikend drankje toe.
      ‘Kom op, Maaya. Doe ook eens een avondje vrolijk. Daar ga je echt niet dood van.’
      Zijn grijns liet haar hart sneller kloppen. Het was zo lang geleden – na alle boze grimassen had ze niet eens meer geweten hoe het eruitzag. De twinkeling in zijn ogen had iets magisch en voor ze het wist, gaf ze eraan toe.

Na een paar drankjes was er niets meer wat haar terughield. Onyx had met haar meegedronken en had gezegd dat Yrla steeds drie glazen achterover moest gooien om niet achter te blijven.
      En guess what?
      Het was gezellig. Ze had niet geweten dat ze ooit zou voelen wat dat woord betekende, maar er bruiste een warm gevoel door haar heen terwijl Yrla vertelde over de vorige Halloweengrappen die hij had uitgehaald.
      En toen dacht ze weer terug aan wat hij had gezegd. Ze greep de jongen bij zijn arm en keek hem enthousiast aan. ‘Kom! We gaan het doen. Een grap uithalen!’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dezi grinnikte zacht. ‘Rustig aan, cowboy. Eerst een dansje.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Uh oke," zei hij een beetje uit het veld geslagen. Hij had Maaya nog nooit zo enthousiast gezien en het leek met elk drankje steeds losser te worden. Dat was iets wat hij blijkbaar moest onthouden, al wist hij niet of hij dat net als Onyx voor elkaar kon krijgen. Zoals hij al eerder geconcludeerd had, hij had een vaag vermoeden dat Maaya geobsedeerd door hem was. En de blos die hij op haar wangen had gezien, kon zelfs nog wel iets voorstellen waar hij liever niet over na wilde denken.
      Yrla schudde even zijn hoofd. Hij voelde hoe Maaya haar handen op zijn arm brandde en om een of andere reden verwachtte hij elk moment een hallucinatie. Toen dat niet gebeurde, raapte zichzelf toen bij elkaar. Hij grijnsde naar het meisje naast hem. "Oke dan, bedoel ik!" zei hij een stuk enthousiaster. Hij keek op naar de zwartharige jongen aan de bar. "Ga je ook mee? Maxwell heeft ons in zijn speech bijna letterlijk gevraagd om Sogat zijn kantoor op zijn kop te zetten. Laten we dat ook maar doen dan," zei hij grijnzend.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Maar..." protesteerde hij nog. Hij slikte even een brok in zijn keel weg en volgde het meisje de dansvloer maar op. Hij had allang niet meer het gevoel dat hij de overhand in dit gesprek had en dat terwijl hij dat nog zo goed geprobeerd had.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Sogat is zo suf,’ antwoordde Onyx. ‘Waarom geen andere leraar?’ Zijn mondhoeken krulden om. ‘Maxwell ofzo.’ Nee – dat was niet slim. Daar ging Jes op zoek naar het waarheidsserum. ‘Of wat dacht je van Dubois.’ Die was er vanavond toch niet, dus die had daar niks te zoeken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ja, er is een verschil tussen met een leraar kloten en gewoon rechtstreeks vragen om van school gestuurd te worden," zei hij bloedserieus. Hoewel Jester en Yrla altijd heel veel grappen uitgehaald hadden, hadden ze Dubois altijd overgeslagen. Het was een soort gouden regel om niet voor de schooldirecteur te gaan. De man had namelijk absoluut geen humor en was veel gevaarlijker dan welke docent dan ook.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Er is een verschil tussen een mietje zijn en dat niet zijn,’ antwoordde Onyx met wiebelende wenkbrauwen. Wankel stond hij op, waarbij hij Yrla’s schouder maar voor het gemak even beetgreep. ‘Kom op gast. Zulke prachtkerels als wij sturen ze heus niet van school af omdat we piemels op zijn raam hebben getekend en zijn tafel aan het plafond hebben gehangen. Dan moeten ze hier maar geen drank schenken.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dezi sloeg haar armen om hem heen en drukte hem tegen zich aan. Dat het daar de muziek niet naar was, kon haar niet schelen. Ze draaide hem iets zodat hij op Adam en de verstopte Merrin aankeek. Hij reageerde nou niet echt enthousiast. Als zij niet kreeg wat ze wilde, kreeg hij dat ook niet. 'Die knapperd waar je nu naar kijkt,' zei ze. 'Diegene naast die met het pestmasker.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Paniek, blinde paniek. Dat was wat door zijn lichaam raasde, toen Dezi hem tegen haar aantrok. Hij was nog nooit zo dicht in de buurt van een meisje geweest, laat staan dat hij daar ook maar iets van wilde voelen. En Dezi had zo weinig aan dat hij te veel voelde naar zijn zin. Hij was zo in paniek dat hij bijna haar woorden miste. Hij zag nog net de eenogige piraat verderop staan, die er inderdaad niet verkeerd uit zag.
      Toen Dezi iets bewoog, gaf hij in schrik een schok af. Het meisje moest hem wel loslaten en zag haar blik toch vertrekken van de pijn. "Sorry, statisch geladen," zei hij nerveus. Dit was zijn kans. Het mocht er dan waarschijnlijk idioot uitzien, maar hij was er vandoor. Voor Dezi de kans kreeg hem terug te pakken of te roepen, schoot hij de menigte in. Hij wist nu wie hij moest hebben. Hij wist alleen niet hoe hij die persoon ging benaderen. Ging hij het op de vriendelijke manier doen of niet?

---

It's never gonna happen, Guys.

"Maar Jes en ik..." Hij zweeg. Dit was hun gouden regel, die van Jester en hemzelf. En Jester zou zeker niet blij zijn als hij die gouden regel zou overtreden. Maar ja, ze waren geen vrienden meer. Dus de gouden regel gold niet meer, toch? "Piemels tekenen op het raam?" vroeg hij met opgetrokken wenkbrauw. "Hoe oud ben je?" Hij moest er stiekem om lachen, omdat Onyx de oudste van hen was. Hij keek even naar Maaya naast hem en wilde ergens niet onder doen, niet waar ze bij was. Hij wilde absoluut niet als mietje overkomen. "Goed, ik ga mijn spullen pakken. Ik heb ergens nog wel een spuitfles spinnenweb, ik zie jullie over twee tellen bij de buitendeur."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Juist daarom is het slim om piemels te tekenen,’ vond Onyx. ‘Dan verwachten ze dat het een paar vijftienjarigen zijn die net hun naam hebben gehaald. Of nog niet hebben gehaald – als een ontgroening. Niet zulke volwassen mensen als wij.’
      Maaya schoot in een soort giechel-lach. ‘Je moet ook touw meenemen,’ zei ze tegen Yrla. ‘Of superlijm. Anders kunnen we het bureau niet aan het plafond hangen.’
      Hij was snel genoeg om dat te regelen.
      Een tel later was Yrla weg. Verdwaasd knipperde Maaya met haar ogen. Dat was wel héél supersnel.
      ‘Twee tellen bij de buitendeur lijkt me wel wat hoog gegrepen. Die gast mag zijn verwachtingen wel wat bijstellen.’ Onyx grijnsde naar haar en sloeg daarna een arm om haar heen. Ze kreeg het er warm van. ‘Dit is bijna zoals vroeger hè? Als jij nou elke dag en portie suiker achterover gooit, kan het misschien best nog. Dat wij weer vrienden worden. Je bent een stuk beter te pruimen zo.’
      Hij leidde haar naar de uitgang toe en lette niet op het aantal mensen dat hij bijna omver liep met zijn bijna twee meter lange gestalte.
      ‘Dus… Vind je Yr niet een beetje leuk?’ begon Onyx toen ze bij de buitendeur gekomen waren.
      ‘Nee.’
      ‘Een kléín beetje?’
      Zijn vingers die net op haar schouder hadden gerust, vonden een pluk haar en speelden ermee. Ze keek opzij. Niemand had ooit aan haar haar gezeten.
      ‘Misschien vind ik wel iemand anders leuk.’
      Haar stem klonk schor.
      ‘Ja? Wie? Ik kan best een goed woordje voor je doen. Denk ik. Ook een heleboel slechte woordjes maar dat zal niet echt helpen. Tenzij het een Rhino is, die houden vast van geschifte wijven.’
      ‘Is dat zo? Jij bent ook best geschift – en je hebt een Panther én een Buffalo gestrikt.’
      ‘Maar ik ben nu niet meer geschift. Nu ben ik best leuk, vind je niet?’
      Zijn gezicht was heel dicht bij het hare. Ze waagde een vlugge blik in die mooie blauwe ogen. ‘Val je alleen op jongens?’
      De vraag was eruit voor ze erg in had.
      Onyx trok zijn hand terug van haar schouder, leek zijn hoofd te willen krabben en stootte toen tegen de helm waardoor die scheef stond. ‘Ik val alleen op Jes.’
      Een vervelender antwoord had ze zich niet kunnen indenken. ‘En Nish dan?’
      Onyx haalde zijn schouders op en tuurde voor zich uit alsof hij een glimp van Yrla wilde opvangen. ‘Nish is lief. En knap. En hij kan goed zoenen. Vraag maar aan Yrla. Kan Ednoces goed zoenen? Stiekem wil Jes hem een keer uitproberen, denk ik. Misschien een leuk verjaardagscadeautje voor hem.’
      Ednoces was niet iemand aan wie ze wilde denken. En Jes ook niet. En de combinatie was al helemaal om te kotsen. Hopelijk kwam Yrla snel terug.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het nadeel van rennen op supersnelheid als je aangeschoten was, was dat je sneller ergens tegen op botste. Het voordeel ervan was dat zijn lichaam ook supersnel werkte en hij langzaam tot zinnen kwam. De duizeligheid was er nog iets, maar hij voelde de alcohol wegtrekken. En met dat hij de voordeur doorliep, vroeg hij zich af wat hij eigenlijk aan het doen was.
      Punt 1; hij ging de gouden regel breken. Iets wat toch nog niet helemaal goed voelde. En waar hij tegelijkertijd van gromde, want blijkbaar had Jester nog altijd veel invloed op hem, ook al was hij uit zijn leven verdwenen.
      Punt 2; Onyx was zo ontzettend lam, die zou nog tegen Dubois schreeuwen dat ze zijn kantoor gingen versieren. Of misschien dat hij juist ging roepen als er een docent bij kwam. De kans om gepakt te worden was zo groot. Het was vaak ook de reden dat hij en Jes bijna nooit dronken of aangeschoten een grap hadden gedaan, het was vragen om straf.
      En dus zat hij met een dilemma. Ging hij luisteren naar dat stomme kut stemmetje van Jester dat ontzettend aan het preken was in zijn hoofd. Het was de gouden regel. Maar goed, wat voor problemen kon het hem opleveren? Ruzie met Jes? Als dat alles was, vrienden waren ze toch al niet meer. Hij had niets meer te verliezen. Die gedachte sneed zo erg dat hij de tranen langs de rand van zijn ogen had staan. Het was vast de alcohol die dat veroorzaakte.
      Maar daarnaast zat hij nog met het idee dat hij toch lichtelijk indruk op Maaya wilde maken en absoluut niet bang over wilde komen. Dat leek hem niet handig in Maaya haar buurt. Dat zou hij namelijk nog weken, misschien wel maanden horen. En ze zou het zeker uitbuiten. Misschien moest hij gewoon alleen het meisje meenemen en Onyx halverwege dumpen. Of misschien moest hij het maar gewoon alleen doen.
      Het frustreerde hem dat hij niet gewoon een partner had waar hij blindelings op kon vertrouwen. Misschien moest hij Phone maar gewoon weer vragen, daar was het die middag ook goed mee gegaan. Hij zuchtte. Fersephone nu vragen was waarschijnlijk niet het allerbeste wat hij kon doen. Hoewel hij met liefde haar van haar date wegtrok, wist hij niet of het hem in dank afgenomen werd. Hij moest haar maar gewoon laten gaan. Yrla opende de deur van zijn slaapkamer en keek met een schok naar binnen. Verdomme! Kut Jester! Hij liep zijn kamer in om te ontdekken dat zijn spullen wéér verdwenen waren. Als Vienna dit keer weer geholpen had, dan deed hij haar wat. En hij stond nog altijd 1-0 achter al van zijn verjaardag en blijkbaar 2-0 nu. Zijn dilemma was hij glad vergeten, Jester ging de volle laag terug krijgen. Daar kon die van op aan.
      Yrla gooide zijn rugzak (die er gelukkig nog stond) over zijn rug en liep toen naar de deur. Met een kleine glimlach keek hij achterom naar zijn slaapkamer. Als dit echt Jes zijn werk was geweest, was hun vriendschap misschien niet zo dood als hij gedacht had. Een warm gevoel overviel hem, blijkbaar zat er toch nog een sprankje hoop voor hun vriendschap erin. Het Halloween-grappen maken was blijkbaar nog niet voorbij. Hij was meteen tien keer vrolijker dan daarvoor en zijn twijfels over het grappen maken waren als sneeuw voor de zon verdwenen.
      Yrla flitste weer terug naar de voordeur en zag dat Onyx met zijn helm scheef op zijn kop en een arm om Maaya heen geslagen. Misschien was het geen goed idee geweest die twee hier achter te laten zo samen. Het was in ieder geval geen goed idee om Onyx mee te nemen op zijn wraak op Jester of op Sogat, maar Maaya zou het vast leuk vinden. "Hee," begroette hij ze een beetje onhandig. "Ik heb alles."

[ bericht aangepast op 8 nov 2020 - 15:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester grijnsde alleen zwakjes als antwoord. Het slot van Maneurs kantoor ging met evenveel gemak open als de anderen en de vreemde tintelingen verdwenen weer toen Nish hem losliet. Jester vroeg zich af of het voor hem ook zo voelde. Op dezelfde manier als bij de vorige kamer ging hij de laden na (niets) en probeerde daarna de kasten achter hen. Bij de tweede deur die hij open deed, had hij beet.
      Maneur had het ook een stukje makkelijker georganiseerd dan zijn collega en Jester viste het dossier van Onyx er al binnen een paar tellen tussenuit. Hij kon de spanning ondertussen achterin zijn keel al proeven. Merrins dossier lezen was nodig om hem misschien wel te redden uit de klauwen van Zebediah of Experium, maar dat van Onyx lezen voelde als iets privés. Ondanks dat hij had gezegd dat hij het oké vond als Jester het zag.
      Automatisch gleed Jesters blik weer naar de lege deuropening en hij hield zich maar voor dat Nish er nog steeds stond toen hij het ding opensloeg en zijn zaklamp aanzette.

Experiment 1694
Naam: Roan Snyder
Geboortedatum: Onbekend, (1-01-1977)
Geboorteplaats: Onbekend
Ouders: Onbekend
Naaste familie: Elijah Snyder [Experiment 4912]
Onbekende bloedband met Ashley Murray [Experiment 1695]

Roan. Onyx heette in het echt Roan. Het was gek om aan zijn vriend te denken met die naam erbij. Maar Jester vond hem wel passen. Anders dan in zijn eigen dossier, was dat van Onyx aan het begin een heel stukje leger. Zelfs Experium had geen idee wie Onyx' ouders waren, waar hij geboren was of zelfs wanneer. Maar hij had wel familie, en hier op school zelfs en van dezelfde jaarlaag als Jester. Ene Elijah.
      In ieder geval was dat geen meisjesnaam, bedacht hij zich. Even verderop kwam hij Maaya zelfs tegen, met een andere achternaam en de notitie dat ook voor Experium het onbekend was hoe ze die bloedband hadden gekregen. De rest van het dossier bladerde hij zo snel als hij kon door. Van de meest belangrijke pagina's maakte hij foto's, de rest zou hij gewoon onthouden. Hopelijk was Onyx nog een beetje nuchter als ze straks terugkwamen en konden ook de foto's zo snel mogelijk weer verwijderd worden.
      Helemaal achteraan zat een foto. Hij was niet helemaal scherp en duidelijk van een afstandje genomen, maar er stonden maar drie mensen echt scherp op. Twee jongens en een meisje, met worteloranje haren. Maaya. Onyx was de tweede die hij herkende. Hij was ook toen al lang en had zijn arm beschermend om het kleinste jongetje heen geslagen. Elijah, waarschijnlijk?
      Voordat hij nu zijn hoofd probeerde te breken in een poging te besluiten op wie het jochie leek en het risico liep niet eens bij Maxwell aan te komen, hield Jester het bij een foto en sloeg daarna het dossier weer dicht, stopte het op dezelfde plek weer terug in de la en goochelde die weer netjes op slot. Zaklamp uit en terug naar de lege deuropening waar Nish zou wachten.
      In de verte bonkte er iets tegen zijn slapen.
      Zoals verwacht, maar nog steeds niet welkom.
      Jester knikte naar de leegte. 'Nu Maxwell, dan zijn we klaar.' Hoopte hij.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Mooi!’
      Onyx draaide zich om om weer naar binnen te lopen en knalde met zijn schouder tegen de muur aan. Brommend wreef hij over zijn schouder, maar al gauw schoten zijn gedachten weer allerlei andere kanten op. Hij kende wel een paar creepy teksten die hij best op de muur wilde kalken – of misschien een galg met een pop eraan. En dan doen alsof de boodschap van zijn geliefde zoon kwam. Hij grijnsde breed. Ja – dat paste wel in zijn straatje humor.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester had vast naar Onyx’ dossier gekeken. Wat verwachtten de jongens daar in te vinden? Had hij toch een blik op die van hem moeten werpen? Hij nam aan dat daarin werd bijgehouden hoe hun gave zich ontwikkelde, welke bijwerkingen ze ervaarden en misschien nog een gedragsanalyse hier en daar. Waarom Onyx daar in interesse in had, wist hij niet. Hij schudde het van zich af. Als zijn vriend iets bijzonders tegenkwam zou hij dat vast wel horen en als hij tóch wilde weten wat er in zijn eigen dossier stond, kon hij altijd teruggaan. Hij wist nu waar zijn mentor die bewaarde.
      Samen liepen ze door naar Maxwells kantoor. De laatste, dan konden ze terug naar het feest. Naar zijn vriend – waarvan hij betwijfelde of die benaming over een paar minuten nog wel dezelfde lading had. Hij onderdrukte een zucht, trok zijn hand van Jester weg en keek de jongen aan. ‘Ik hoop dat je vindt wat je zoekt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.