[RPG • 0] Experium || 32 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 20 okt 2020 - 11:31 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx’ hart sloeg een slag over toen Jester een opmerking maakte over kans maken, al praatte hij er gauw overheen alsof hij zelf ook doorhad dat het nog iets te vroeg was voor zulke grapjes. Het was nog even wennen, hield Onyx zich voor. Voor hen allebei. Helemaal teruggaan naar hoe het was kon natuurlijk niet, daarvoor was er te veel gebeurd, maar het was logisch dat ze nog een beetje moesten aftasten wat wel en niet goed voelde. Hij grijnsde dus alleen naar Jester en liep met hem mee naar binnen toe.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx had een vest aangetrokken, zelfs al vermoedde hij dat de vlammen wel genoeg warmte zouden geven. Hopelijk was het niet te vochtig buiten en zou het voldoende branden. Als dat ding nou niet écht in de fik vloog, voelde het nogal onheilspellend.
      Hij had nou niet echt een hoop te doen tot het negen uur was. Adam had inmiddels zijn spullen gepakt en was terug naar Merrin verhuisd. Zijn iNet lag aan de oplader en van het pingelen op zijn gitaar werd hij onrustig.
      Hij was verdomme alweer zenuwachtig.
      Na een hele dag met Jester optrekken had hij verwacht dat die ongein wel weer voorbij was.
      Toen er op de deur was geklopt, veerde Onyx overeind, legde zijn gitaar weg en kwam overeind. Hij betrapte zich erop dat hij zélfs een blik in de spiegel wierp voor hij naar de deur wierp en schudde daarna geërgerd zijn hoofd. Wat de fúck was er tegenwoordig aan de hand met hem. Gauw slingerde hij de deur open. Er fladderde iets in zijn borstkas toen Jesters blik die van hem kruiste en deze keer werd hij er zelfs niet chagrijnig van.
      Dat gaf hoop. Misschien kon hij er ooit nog aan wennen, als hij niet van die kutdingen af kwam.

[ bericht aangepast op 22 okt 2020 - 19:47 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Uiteindelijk was er van het moordmysterie nog niet heel veel gekomen en hadden Fox en hij vooral zelf de spelletjes en raadsels uitgeprobeerd om te zien of ze wel echt werkten. Stipt negen uur had hij -- zoals beloofd -- op het ritme van The Final Countdown zo ongeveer een gat in de deur geslagen (dichterlijke overdrijving) en nu grijnsde hij op naar zijn beste vriend.
      Uit voorzorg had hij deze keer eerst een warm vest met van dat zachte polyesterwol aan de binnenkant aangetrokken en daaroverheen zijn winddichte spijkerjack. Dat zou toch iets moeten helpen, de écht dikke winterjassen mochten pas na Halloween, anders had hij niks meer om naartoe te upgraden als het echt koud werd. Nu had hij wel nog in elke zak vlug een handschoen geduwd, maar wat Onyx ook van plan was, die wist ook heus wel dat een uur lang stilzitten nou niet een heel goed plan was. Tenzij Jester op zijn warmte mocht meeliften. Dan was er niks aan de hand, natuurlijk.
      'Zijn we d'r klaar voor? Het onbekende--voor mij dan--roept om onze aanwezigheid. Krijg ik de plannen nu al te horen of pas op de mysterieuze-locatie-die-ik-niet-weet?' Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen en stapte alvast richting de trap.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Waarom?" Vroeg hij verbaasd. "Omdat ik het ook fijn zou vinden als je uit zou zoeken wat je voor me voelt als ik in Rory zijn schoenen zou staan. Stel je voor dat de rollen omgedraaid waren. Dan zou ik heel erg balen als je gewoon verder ging zonder dat je ook maar iets van me wist." Waarom deed hij dit? Waarom maakte hij het moeilijker voor zichzelf. Hij wist wel waarom, precies wat hij zei - als hij in Rory zijn schoenen zou staan. Plus hij wilde de zekerheid dat Adam zich niet opeens bedacht. Dat Adam niet zomaar iets weg gooide wat hem ook gelukkig kon maken. "Je ziet mij elke dag, je hebt Rory al twee jaar niet gezien en hebt nauwelijks een herinnering aan hem. Je weet niet precies hoe het tussen jullie zat."
      Hij glimlachte verdrietig naar Adam. "Ik weet dat je heel veel van me houdt, Adam en ik twijfel ook echt niet aan je liefde voor mij. Dat staat voor mijn gevoel even los van dit. Maar Rory maakt nu eenmaal deel uit van je verleden. Wil je niet weten hoe hij is, misschien weet hij wel iets van je familie." Merrin zuchtte en wreef even over zijn voorhoofd dat pijn was gaan doen. "Ik wil het allerliefste je heel dicht bij me houden en je nooit meer los laten. Maar ik gun je ook al het geluk van de wereld, Adam. Als je uitzoekt hoe het met Rory gaat, wil niet zeggen dat er wat veranderd tussen ons toch? Het kan ook zo blijven als het nu is, maar ik zou het jammer voor je vinden als je spijt zou krijgen Dat je nooit gezocht hebt."

[ bericht aangepast op 22 okt 2020 - 20:04 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Straks pas,’ antwoordde Onyx. ‘Beetje spanning houdt je vast warm.’ Hij grijnsde vluchtig naar zijn vriend, al was hij zelf ook gespannen. Het was best een grote stap, zo’n beetje je schepen achter je verbranden. Maar hij had de toren niet meer nodig, hield hij zich voor. Hij had Jester nu, en Nish. Zelfs Adam, Yrla en Merrin waren er op een manier voor hem geweest die hij nooit had kunnen voorzien.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Beetje spanning houdt me warm, nouja zeg. Een wedstrijdje sprinten houdt me warmer, Labrador.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Natuurlijk wil ik met hem praten en zo veel mogelijk over mezelf te weten komen – en over mijn familie. Maar zoals je zegt – dat staat los van wat ik voor jou voel.’
      Op de een of andere manier zat hem niet lekker wat Merrin zei. Hij had net uitgelegd waarom hij het niet nodig vond om een of andere oude gevoelens voor Rory op te graven als dat alleen maar een gevaar voor zijn relatie met Merrin betekende. Dat leverde alleen maar twijfels op waar hij helemaal geen behoefte aan had. Bovendien was hij niet dezelfde persoon als waar Rory verliefd op was geworden, net zoals Aaron niet dezelfde persoon was als waar Merrin op verliefd was. Aaron was… dood. Maar hij wist niet hoe hij dat aan Merrin moest uitleggen, want zoals al eerder vandaag voelde het voor hun heel anders. Merrin en Michiel waren veel meer één persoon.
      ‘Ik heb er gewoon geen behoefte aan om uit te zoeken wat ik ooit voor hem voelde. Ik ben die jongen niet eens meer.’
      En hij wist niet eens hoeveel hij over die jongen wilde weten, want wat hij tot nu toe te weten was gekomen was niks leuks.

[ bericht aangepast op 22 okt 2020 - 20:22 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx glimlachte vluchtig. ‘Helaas voor jou heeft deze labrador het al warm genoeg.’
      Ze liepen naar beneden toe en gingen naar buiten. Onyx zei niet veel onderweg naar de wachttoren toe. Jester was zijn stille buien wel gewend en had zich daar nooit door laten tegenhouden. Ook nu kletste hij rustig over van alles en nog wat.
      Zijn stem had iets kalmerends, zelfs al luisterde Onyx maar met een half oor en zag hij steeds flitsen van de honderden uren die hij boven in dat houten bouwwerk had gezeten. Toen ze vlak bij de toren waren, stak hij zijn handen nog dieper in zijn zakken.
      Vanuit zijn ooghoeken keek hij opzij en peilde Jesters gezicht om te zien hoe hij het vond om weer bij dat ding terug te zijn waar Onyx zes weken geleden zijn afscheidsbrief had geschreven.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Als Onyx halverwege had gevraagd naar Jesters hypothese over waar ze heen gingen, had hij waarschijnlijk het bos genoemd. Maar ze lieten het gat links liggen en liepen verder over het terrein, voorbij het meer. Hoe dichterbij ze kwamen, hoe duidelijker het werd dat Jesters tweede vermoeden wel correct was. Het inktzwarte silhouet van de wachttoren tekende nog net af tegen de donkerblauwe lucht, waar de eerste sterren al gezelschap hadden gekregen van wat vrienden. Onyx was de hele weg vrij stil, maar de spanning werd pas echt duidelijk toen ze er bijna waren.
      Waarom Onyx hier graag heen wilde wist Jester niet. Nog niet. Hij was hier niet meer geweest sinds hun eerste echte ruzie en het idee dat Fox hier de afscheidsbrief gevonden had die Onyx voor hem had geschreven, maakte dat het hele voorwerp hem toch wel een naar gevoel gaf. Wat wilde Onyx hier doen? Proberen nieuwe herinneringen aan het ding te koppelen? Het had bij zijn verleden gehoord, maar de laatste tijd was hij zoveel veranderd dat Jester zich moeilijk voor kon stellen dat hij hier nog steeds vaak kwam. Ook hij had die nare herinneringen.
      Hij keek opzij en merkte dat Onyx al naar hem had zitten kijken. 'Hier ben ik al even niet meer geweest,' merkte hij op. 'Fox vond je brief hier.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ja.’ Zijn stem klonk schor, alsof er wat in zijn keel zat. ‘Ik was hier gisteren weer voor het eerst. Na… jullie kus. Oude vertrouwde gewoonte – daar mijn knokkels kapotslaan tegen het hout.’ Hij haalde even diep adem. ‘Maar uiteindelijk ging ik toch niet naar boven.’
      Hij draaide zich iets meer naar zijn vriend toe.
      ‘Ik – dit ding voelt als een soort herinnering aan alle shit die ik de afgelopen jaren heb doorgemaakt. En ook – waar het misging tussen ons, waar we ruzie kregen, waar Maaya me overhaalde om wraak te nemen. En ik dacht… Misschien kunnen we het samen in brand steken. Het tot as zien vergaan. Als een… echte schone lei? Geen slechte gewoontes waar ik naar terug kan vluchten.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx had zijn handen in zijn zakken en ondanks dat Jester het heus wel eerder had gezien als hij echt zijn vuisten tot gort had geslagen, stapte hij alsnog bezorgd dichterbij en sloot zijn vingers zacht om Onyx' pols om zijn hand uit zijn zak te halen. Maar zijn zorgen waren onnodig en de huid van zijn knokkels had niet eens een schaafwondje. Gedachteloos streek hij er kort met zijn duim even overheen, voordat de realiteit hem inhaalde en hij zich afvroeg wattefuck hij aan het doen was, en hij ook weer losliet.
      'Wat goed van je, man,' zei hij glimlachend en hij keek naar zijn vriend op. 'De hens erin? Lijkt me het beste plan dat ik in weken gehoord heb.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zijn ademhaling had gehaperd toen Jesters vingers zich om zijn pols gesloten hadden en hij was überhaupt vergeten wat hij hier kwam doen toen Jesters duim over zijn knokkels gleed en hij ademloos de beweging volgde. Toen Jester weer naar hem opkeek, voelde Onyx de verdwenen warmte van Jesters hand naar zijn wangen trekken. Gelukkig was het te donker om te kunnen opmerken. Hij stak zijn hand weer in zijn zak, haalde er twee aanstekers uit en gaf er eentje aan Jester. ‘We kunnen allebei twee poten doen? Het is oud uitgedroogd hout dus het zal wel fikken en anders is je gave inmiddels dol op vlammen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Hij grijnsde en nam de aansteker aan. 'Vet.' Even knipte hij de aansteker een paar keer aan en draaide zich toen om naar de toren. 'Nog een paar laatste woorden voor het ding?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx deed een poging zijn humor op te graven, maar dat was in de omtrek van dit ding ver te zoeken.
      ‘Nope,’ zei hij uiteindelijk. ‘Gewoon de fik erin.’
      Hij zette een paar passen bij Jester vandaan, hurkte bij een van de poten en hield het vlammetje daar tot het begon te roken. Toen hij het vermoeden had dat die vlam niet snel zou doven, ging hij naar de andere poot en deed daar hetzelfde voor hij ook het trappetje wat vlammen gaf. Hij slikte toen het vuur langzaam naar boven klom en deed een paar stappen naar achteren.
      Het brandde niet heel fel, maar hij wist dat Jester dat wel met een paar woorden kon laten oplaaien.

---

Every villain is a hero in his own mind.

”Oke, als je het zo zeker weet,” zei hij zachtjes. Merrin wreef even over zijn eigen arm heen. Voor Adam was het alsof zijn leven voor Experium een heel ander leven was, dat had hij gezegd. Merrin kon niet ontkennen dat hij bang was dat er gevoelens loskwamen bij Adam als hij Rory zou zien. En hij was bang dat hij spijt zou krijgen van deze woorden. Maar Adam was zo zeker van zijn zaak, dat hij misschien maar beter gewoon niet kon twijfelen. “Als ik ergens mee kan helpen, laat het me weten oké?” Hij glimlachte kort naar zijn vriendje. “Mag ik een knuffel?” Vroeg hij zachtjes.

[ bericht aangepast op 22 okt 2020 - 22:29 ]

---

It's never gonna happen, Guys.