[Rpg • 0] Experium || 30 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 7 okt 2020 - 19:56 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nu hij eenmaal met Jester in dezelfde ruimte was en ze helemaal alleen waren, waren het alsof al zijn woorden nog ergens beneden op de grond lagen. Hij wierp een blik op Jester, maar kon het niet helpen dat hij voor zich zag hoe de jongen zijn ogen gesloten had, terwijl Fox’ hand zijn kaak omvatte en hun lippen elkaar aftastten.
      Misschien was het veel te snel, was hij hier nog helemaal niet klaar voor.
      Maar hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt om weer naar hem toe te stappen.
      ‘Als ik niet naar je toe wilde komen had ik niet gevraagd waar je was,’ zei hij uiteindelijk.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Het was net droog, maar het kan vast weer elk moment gaan regenen. Al hoop ik van niet,’ zei hij vlug. Want wandelen in de regen was wel wat vreemd. Hij wachtte tot Nenya haar jas had aangetrokken en daarna stapten ze naar buiten. ‘Heb je eh – heb je een leuke avond?’ vroeg Emil terwijl ze in de richting van het meer liepen. Het was alsof ze steeds even een soort gespreksopstarter nodig hadden, maar meestal ebde het ongemak na een paar zinnen wel weer weg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire had nog even verward over zijn schouder naar Fox gekeken, maar voor hij überhaupt naar zijn vriend toe kon lopen, greep Onyx hem bij zijn arm en trok hem de zaal weer uit. Hij liet het maar zo, wilde zich niet weer als een soort bezorgde vader over Fox ontfermen. Die had een maand geleden al heel duidelijk gemaakt dat hij daar niet op zat te wachten.
      Fire keek Fersephone onderzoekend aan toen ze zei dat zie iemand ontliep. ‘Je ontloopt iemand? Waarom?’ Hij vond het niets voor haar om iemand te ontlopen. Meestal was ze nogal recht door zee.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Oh,' zei Jester en toen was het even stil. 'Ik wist het niet,' zei hij toen kleintjes. 'Dat Fox al de hele avond zulke rotte opmerkingen maakte. Dat hij je recht had aangekeken voor—ik wist niet eens dat je weer terug was. Echt niet. En het was al gewoon stom wat ik deed, maar met die andere dingen erbij was het fúcking stom. Ik zou nooit—ik wilde je geen pijn doen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Nenya haalde haar lange haren nog even uit haar jas en gooide ze over haar schouders terwijl ze knikte. 'Stiekem wel. Veel leuker dan ik eigenlijk had gedacht, ik kwam vooral omdat het Yrla's feestje was en ik het nog jaren horen zou als ik niet kwam opdagen. En ik, eh, hoopte dat jij er zou zijn. Dan kon ik je het cadeautje precies op je verjaardag geven.' Ze keek een beetje verlegen opzij. 'Het komt door jou dat ik er nog steeds ben. Dus ja, ik heb wel een leuke avond. Jij?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Haar tranen waren inmiddels opgedroogd en Vienna had het zich comfortabel gemaakt in een van de rode stoelen achterin de zaal. Het meisje had een tijdje achter de coulissen rondgedwaald en uiteindelijk toch haar dagboek tevoorschijn gehaald. Nadat Romeo ermee op de loop was gegaan, durfde ze het niet meer te bewaren in haar eigen kamer. Afscheid ervan kunnen nemen had ze niet en dus had ze het onder een losse plank in het theater verstopt. Hier op een plek, waar nooit iemand anders kwam (voor zo ver ze wist). Ze hoopte dat het genoeg was om haar gedachten te beschermen. En ook nu weer vloog haar pen zowat over het papier heen.

Lief dagboek,

Wat een chaos. Ik had na zes weken gedacht dat Fox me eindelijk niet meer kon raken, maar niets blijkt minder waar. Die kus met Jester, het wringt zo erg. Ik weet niet zo goed of het nog steeds komt, omdat ik Fox leuk vind of om een andere reden. Ik dacht over mijn gevoelens voor hem heen te zijn, maar waarom is die kus dan zo kut? Het voelt alsof hij tegen me gelogen heeft, die laatste keer dat we elkaar echt goed gesproken hebben. Ik zat naast hem te huilen, sorry te zeggen voor mijn domme actie in het zwembad. Sorry voor mijn wantrouwen naar hem. Heb mijn gevoelens naar hem bekend, maar hij vertelde toen dat de enige van wie hij kon houden dat dat Kris was. Was dat een leugen? Heeft hij in dat gesprek gewoon tegen me gelogen?
      Zes weken later staat hij nu namelijk met Jester midden op de dansvloer te zoenen. En het zag er niet naar uit dat het gewoon een 'voor de lol' zoen was, iets wat Fox vertelde dat hij dat nooit zou doen. Ik wist dat ze veel met elkaar omgingen, maar dat het zo hecht was? Is dit pas net of was dit zes weken geleden ook al aan de gang? Ik weet nog dat hij diezelfde dag van ons gesprek in de avond bij Jester in de kamer trok. Was dat hun manier om te verhullen dat er al meer gaande was? Ik weet nu gewoon niet meer wat ik van hem moet denken. Wat ik moet denken van de tijd die ik met hem heb doorgebracht. Was het echt? Of was dat ook allemaal een leugen? Had ik toch met mijn gevoel gelijk dat er iets niet goed zat tussen ons? Of ben ik nu gewoon weer paranoia bezig?
      Misschien moet ik het hier maar gewoon bij laten. De laatste weken hebben we elkaar weinig gesproken en eigenlijk heb ik geen zin meer in de Fox-drama. Op het moment is het toch al drama genoeg, met Fayr die nog altijd doodsbang is dat Romeo elk moment van de dag kan komen opdagen. Ik weet gewoon even niet zo goed meer wat ik moet doen. Ik heb het gevoel dat Fayr denkt dat ze haar angst voor Romeo goed voor me kan verbergen, dat ik niet in de gaten heb dat ze af en toe nog momenten heeft dat ze echt doodsbenauwd is. Ik zeg er maar niets van, want elke keer als ik vraag of er iets is, wimpelt ze het af. Soms hebben we er gesprekken over, maar ik heb het gevoel dat we geen enkele stap vooruit komen. Ik kan zeggen wat ik wil, maar ik heb niet het gevoel dat ik ook maar iets doordring. Romeo is er niet meer, die komt ook echt niet meer terug. Maar hoe ik dat Fayr in kan laten zien dat ze niet meer bang hoeft te zijn? Ik weet het echt niet.
      En dan natuurlijk nog Darian, waarvan ik weet dat niemand mijn omgang met hem echt fijn gaat vinden. Phone maakte vandaag een opmerking die maar niet uit mijn hoofd wil gaan en...

Ze werd uit haar verhaal gerukt door het derde piepje van haar iNet. Vienna zuchtte even en haalde het ding tevoorschijn. Ze had Fayr eerder geappt dat ze even alleen wilde zijn en gehoopt dat Fayr dat ook tegen de anderen zou zeggen. Ze was nu echter al drie kwartier verder zag ze en ze kon zich voorstellen dat na alles wat er was gebeurd haar beste vriendin bezorgd was. Het eerste bericht wat ze zag was dan ook van Fayr, de tweede van Merrin en de derde naam liet haar hart een slag overslaan, Darian. Om er niet helemaal aan toe te geven, opende ze eerst het bericht van Fayr, dat ze net binnen had gekregen met de vraag waar ze was. Ze opende een antwoord terug en vertelde dat ze in de buurt van de feestzaal was en dat ze over tien minuten weer was. Dat zou ook voorkomen dat ze de hele avond hier alleen zou blijven zitten. Ook Merrins berichtje bevatte de vraag waar ze was en ze gaf hem hetzelfde antwoord als Fayr.
      Het laatste bericht opende ze uiteindelijk met trillende vingers. Ze las de tekst met ingehouden adem. Darian was ook naar haar op zoek. Misschien werd het dan maar echt tijd om het theater weer achter zich te laten. Ze wilde hem zo graag spreken al de hele dag. Ze wist alleen niet of het zo'n goed plan was na alles wat er die avond al door haar hoofd spookte. Of misschien was het juist goed om even met hem te praten en te kijken hoe en wat. En blijkbaar maakten de anderen zich zorgen om haar. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht, terwijl ze een berichtje terug typte. Ze deed wel tien keer erover om de goede woorden te vinden en uiteindelijk was ze nog niet tevreden over haar bericht.

Hee! Ik ben in de buurt. Denk ongeveer met tien minuten terug. (:

Ze stopte haar iNet weg en keek terug in haar dagboek naar haar onafgemaakte zin. Phone had gezegd dat ze Darian leuk vond, maar ze wist echt niet of dat zo was of niet. Ze hoopte van niet. Ze had geen zin in weer gedoe met de Rhino's. Het was beter als ze daar gewoon maar van wegbleef. Vrienden zijn was al ingewikkeld genoeg. Ze nam zich voor dat het allemaal niet uitmaakte, maar het feit dat zelfs Phone het gezien had.

En waarschijnlijk heb ik een probleem. maakte ze haar verhaal maar af, voor ze het dagboek weer dichtsloeg en terugliep naar zijn opbergplek. Ze zou het later wel uitvogelen. Voor nu moest ze zichzelf gewoon weer bij elkaar rapen en teruggaan naar het feest. Dat kon ze vast.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx haatte die afstand tussen hen. Hij wilde Jester gewoon vasthouden als hij ging zeggen wat hij ging zeggen, niet dat hij op twee meter op hem neerkeek en naast hem gaan zitten voelde ook niet… comfortabel? Hij wilde Jester aan kunnen kijken, dat er gewoon even helemaal niets meer tussen hen in stond en ze allebei open en eerlijk konden zijn. Zoals ze dat vroeger hadden gedaan.
      ‘Kom es hier? In plaats van je onder een dekentje te verstoppen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yeah, he deserved that.
      Jester kwam overeind en stapte naar voren. Zonder de deken werd hij zich er weer onaangenaam van bewust hoe koud het ook in een boomhut was rond eind oktober en hij deed zijn best om niet te rillen. Van Onyx' gezicht kon hij echt niks aflezen, maar het minste wat hij kon doen was de jongen in ieder geval recht aankijken. Hij wist dat hij fout zat en hij ging zich niet verstoppen, of proberen te doen alsof het minder erg was. Zelfs als Onyx hem zou slaan zou hij dat nog wel begrijpen ook. Dus hij keek Onyx recht aan en bereidde zich voor op het ergste.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Haar woorden lieten hem vanbinnen gloeien.
      ‘Ik heb ook een leuke avond. Door jou. Met jou.’
      Zij het met iets te veel zenuwen, wat niet echt gebruikelijk was. Zo zat hij ook nu weer te prakkiseren wanneer het gepast was om haar hand vast te pakken. Uiteindelijk besloot hij te wachten tot hij haar had meegevraagd en ze ja had gezegd. Gewoon – voor het geval hij sommige dingen verkeerd had geïnterpreteerd en ze dat helemaal niet wilde.
      ‘Het lijkt allemaal wel heel anders hier op school,’ zei hij terwijl ze verder liepen. ‘Eerst was het iedere afdeling voor zich… En juist met de Zuivering zou je verwachten dat dat alleen maar toeneemt… Maar dat is toch niet gebeurd.’
      Soms voelde het zelfs een beetje als een stil protest tegen de school. Alsof ze gewoon zelf bepaalden met wie ze vrienden wilden worden en dat niet door Experium lieten voorschrijven.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Omdat ik even niet meer weet hoe ik tot dat botte hoofd van hem door moet dringen. En ik heb geen zin in nog meer akward situaties." Ja, ze moest toegeven dat die laatste situatie haar eigen schuld wel een beetje was, omdat ze zelf toegestemd had tot het schuifelen. Maar dit was al de tweede keer in twee weken dat Yrla een poging had gedaan haar te zoenen, of althans, dat dacht ze dat het was. Ze kon nu niet meer voor zichzelf ontkennen dat Yrla haar leuk vond en het beviel haar absoluut niet. Yrla was haar vriend, maar meer ook niet. Ze wist alleen niet zo goed hoe ze hem dat duidelijk moest maken, zonder te bot te zijn en de kans te hebben dat hij helemaal ervandoor ging. En meer wilde ze ook zeker niet van hem weten. Want ondanks het feit dat Yrla af en toe rete irritant kon zijn, was hij wel een gezellige vriend. En zou er veel stil vallen als hij verdween. De manier waarop hij elke keer echter toch dichtbij kwam zitten of een arm om haar heen sloeg, bezorgde haar nog altijd de kriebels. Ook de complimentjes en waarschijnlijk het flirten kon ze niet helemaal aan wennen. Yrla wilde waarschijnlijk meer, maar Fersephone verlangde op dit moment hevig terug naar het begin van hun vriendschap. Toen alles nog simpel was.
      Ze zuchtte opgelucht toe hoe Yrla afhaakte naar de bar en keek toen grijnzend op naar Fire. "En hoe is jou avond?"

[ bericht aangepast op 11 okt 2020 - 15:52 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Door haar?
      Er kwam een glimlach om haar lippen en ze keek blozend opzij. Haar hand hing langs haar zij en hoewel de koude lucht zeker niet aangenaam was, stopte ze hem ook niet in haar zak. Misschien pakte hij straks haar hand wel. Of... of durfde zij—nee, nee laat maar. Dat deed ze niet. Wat als ze dit niet goed begrepen had? Dat hij alleen vriendelijk deed? Nee, ze liet haar hand daar gewoon hangen en dan zag ze wel, ofzo.
      Ze luisterde naar Emil en knikte. 'Ja, inderdaad. Toen ik hier in het begin was, voelde alles veel meer... gescheiden? Ik bedoel, ik had jou nog nooit gesproken, of Fox of Fire. Misschien omdat er vier afdelingen het wel overleven dat daarom die banden sterker worden? Dan is een bondgenootschap voor iedereen nuttig. Alleen de Elephants zijn alleen. De anderen hebben er juist baat bij om naar elkaar toe te trekken.' Ze keek op. 'Zoals wij.'
      Als afdelingen! Bedoelde ze! Ohnee, was het nu te laat om dat nog te zeggen? Misschien als hij haar raar aankeek dat ze het vlug verduidelijken kon. Oh, waarom dacht ze ook niet eerst na voor ze iets zei?!

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Misschien was het gemeen. Zich norser voordoen dan hij zich voelde. Hij zag wel aan Jester dat die echt geen knuffel verwachtte en Onyx wist ook wel dat hij zelfs voor zijn beste vriend af en toe onvoorspelbaar was. Maar die kus was écht niet leuk geweest, of Jester er nu van wist of niet, dus hij vond dat hij hem best een paar tellen mocht plagen.
      Lang hield hij dat toch niet vol, toen Jester voor hem stond en met een blik van berusting naar hem opkeek en liet blijken dat hij over zich heen zou laten komen wat Onyx ook voor hem in petto had, sloeg hij zijn armen om zijn vriend heen en hield hem zo stevig vast dat hij wist dat het Jester een beetje pijn deed.
      Hij sloot zijn ogen toen hij Jesters lichaam zo dicht tegen dat van hem voelde en een paar tellen lang zei hij gewoon helemaal niets, hield hij hem vast alsof een van hen net bijna dood was gegaan.
      ‘Ik heb al met Fox gepraat. Ik weet dat hij die hij degene was die me pijn wilde doen en niet jij.’ Hij drukte zijn lippen even in Jesters rode krullen en schiep toen weer ietsje meer afstand zodat hij zijn vriend kon aankijken. ‘Er zijn vast dingen die je tegen me wil zeggen. Maar kan ik – eerst? Zeggen wat er… door mijn hoofd spookt? Een waarschijnlijk weinig samenhangend verhaal dat alleen jij kan volgen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire vroeg zich af over wie ze sprak, maar het leek haar erg op te winden en hij nam aan dat ze niet zomaar van onderwerp switchte. Misschien dat het later nog ter sprake kwam. Hij wierp een blik op Darian, maar die was op zijn iNet bezig terwijl er een halve glimlach om zijn lippen hing. Hij vroeg zich af met wie hij berichtjes aan het sturen was.
      ‘Wel verrassend, eigenlijk. Ik heb dingen uitgepraat met een oude vriend. Waar ik al veel te lang mee gewacht had.’

[ bericht aangepast op 11 okt 2020 - 16:32 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze klom vanuit de opening de gang in en sloot hem daarna gelijk weer af. Ze had even een paar minuten gewacht, ze had niet te vroeg in de zaal aan willen komen, bang dat iemand in de gaten had dat ze lang niet zo ver weg was geweest. Ze haalde even diep adem en liep toen terug in de richting van de danszaal. Waarschijnlijk was er aan haar ogen nog wel te zien dat ze gehuild had, maar ze had geprobeerd zich zo goed mogelijk op te frissen. Ze was zelfs nog even de wc in gedoken om even een plens water in haar gezicht te gooien. Waarschijnlijk zou alleen Fayr zien dat ze gehuild had, of althans; dat hoopte ze.
      Bij de ingang van de zaal keek ze even aarzelend rond. Ze wist niet zo goed wie ze nu moest zoeken, maar voor ze goed en wel een beslissing had genomen, kwam Merrin al op haar aflopen. "Vie! Alles goed?" Ze zag toch lichtelijk zorgen op zijn gezicht en Vienna toverde een glimlach tevoorschijn. Ze wilde haar broertje niet onnodig bezorgd houden. "Ja, het gaat wel. Ik had even tijd voor mezelf nodig." Voor ze het wist, werd ze door Merrin in een knuffel getrokken. Een beetje verbaasd door zijn actie duurde het even voor het meisje hem terug knuffelde. Het was fijn, toch even om iemand te knuffelen. Zeker na al die tranen van net. "Als er wat is, dan ben ik er voor je he?" Vienna liet Merrin weer even los met een glimlach. "Weet ik toch, maar is al niet meer nodig."
      Ze keek even naar Adam die achter Merrin aan was komen lopen. "Met jullie alles goed, jongens?"

---

It's never gonna happen, Guys.

"Fijn," zei ze oprecht. Haar blik gleed even door de zaal en ving het gezicht op van haar oude vriendin. Als Dezi nu naast haar had gestaan, had ze waarschijnlijk gezegd dat ze zich niet zo aan moest stellen en dat ze Yrla gewoon een lel moest verkopen. Of zoiets. Of ze had haar vierkant uitgelachen. Of er was ook nog een mogelijkheid dat ze juist haar aanmoedigde om hier misbruik van te maken. Fersephone kreeg alleen al de kriebels van dat idee. Nee, het goedmaken met Dezi was niet iets wat er voor haar ooit nog in zou zitten. Maar zoals ze er nu bij zat op de kruk zag ze nog altijd eruit als haar oude vriendin. Waar gek genoeg voor haar gevoel niets meer van bestond...
      Fersephone trok zich terug uit haar eigen gedachten. "En nu? Samen liedjes zingen op het podium? Dat is iets wat ik nog altijd graag wil zien," zei ze met een plagende grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.