[RPG • 0] Experium || 29 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 sep 2020 - 20:05 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Beloven het geheim te houden? Jester keek met opgetrokken wenkbrauwen naar Merrin-Fox op het andere bed, duidelijk diep in concentratie, en overwoog na hoeveel tijd hij kon vragen wat de jongen in hemelsnaam aan het doen was. Hij rolde met zijn ogen naar Fox en toen hij grijnzend weer terugkeek naar Merrin, was de Fox tegenover hem verdwenen. Merrin, dus. En in plaats daarvan zat er op zijn plek een spin op het bed.
      Om te zeggen dat zijn ogen groot werden als schoteltjes was een understatement.
      'Wattefuuuu--' Jester keek naar de echte Fox, spin-Merrin-Fox en weer terug. 'Maar- wat- holy shít gebruik je nu Fox' gave?' vroeg hij ongelovig, met zijn mond haast zover open dat zijn kin de vloer beneden raakte. Merrin kon zelf toch alleen in andere mensen veranderen? En als hij zelf ook in dieren kon veranderen, dan waarom eerst die transformatie naar Fox? Want als die transformatie inderdaad perfect was en Merrin op alle vlakken een kopie van zijn vriend was, dan had hij in theorie ook toegang tot zijn gave. En Fox kon in een spin veranderen. Net zoals Merrin nu deed.
      'Heb jij hem dit geleerd?' vroeg hij stomverbaasd aan Fox. 'Holy shit-- Mer, wat goed!' Langzaam aan begon het tot hem door te dringen hoeveel ze daarmee konden. Hoeveel Merrin straks kon. Natuurlijk moest (en zou) niemand van hem verwachten dat hij zomaar iedereens gave onder de knie had, maar Jester kon wel een paar mensen bedenken wiens gave wel heel handig was om er nog eentje van bij te hebben. Die van Fayr, bijvoorbeeld. Of die van Yrla, of Kijo, Ednoces of Darian. Of die van hemzelf. Of zelfs die van Zeb- hoewel die laatste al helemaal niet geduldig ging uitleggen hoe zijn gave precies werkte. Maar stel dat de jongen dit trucje enigszins kon gebruiken in de tweede opdracht, dan hadden ze een soort joker-kaart die ze konden inzetten hoe hen dat het beste uitkwam.
      Ongeveer tegelijk met die laatste gedachte kwam ook een andere naar boven drijven. Iets over een mogelijke hitlist van een bepaald afschuwelijk mens en ondanks dat Merrin pas zestien was, zijn gave zo wel een heel gevaarlijke kant uit kon gaan voor meneertje-wereld-overheersing. Eh, shit?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Op Fox aanraden veranderde hij direct weer terug in zichzelf, met de tussenpose van Fox natuurlijk, Jesters indruk deed hem erg goed en grijnzend sprong hij overeind. "Dus ik zou maar oppassen als ik jou was. Binnen de kortste keren overtuig ik jou er gewoon van dat het een goed idee is om aan je enkels uit het raam te hangen!" Merrin grijnsde. Waar hij zoveel zelfvertrouwen ineens vandaan had, wist hij niet zo goed. Maar hij was zo trots op zijn eigen presentatie dat hij zijn angsten totaal vergeten was.

---

It's never gonna happen, Guys.

Deze week had hij Jester niet zo héél veel gesproken. Niet dat hij hem bewust ontlopen had, hij was gewoon helemaal opgegaan in het maken van de droom. Daardoor verloor hij vaak het oog op de tijd en als Adam hem niet haalde om te gaan eten dan was hij waarschijnlijk helemaal zijn kamer niet uit geweest. Nu de droom zo goed als compleet was, wilde hij vragen of Adam hem vanavond wilde uitproberen.
      Hoe Jester en hij nu stonden wist hij niet zo goed. Jesters gevoelens waren verminderd, maar hij had nog steeds gezegd dat hij de hoop op een relatie niet hoefde op te geven. Het was vooral de manier waarop Fox soms naar hem leek, die hem een dubbel gevoel gaf. Aan de ene kant probeerde Onyx te accepteren dat Jester en hij voorlopig gewoon vrienden waren. Goede vrienden, beste vrienden. Fox’ blik had daarentegen vaak iets provocatiefs, alsof hij hem wilde úítdagen om ook helemaal voor Jester te gaan. En juist daardoor had hij extra effort in de droomsequentie gestoken. Zelfs al was er niets mis met hun huidige vriendschap, Onyx voelde nog steeds de behoefte om alles te geven, om Jes voor eens en altijd te laten zien hoe ontzettend veel hij voor hem betekende en dat hij niets liever wilde dan na Experium naar een écht Disneypark te gaan. Of waarheen dan ook. Dat hij nog steeds wilde dat ze samen de wereld verkenden, dat ze bij elkaar bleven, wat hem betrof voor altijd. Met of zonder zoenen. Maar toch het liefst met. Gewoon – zoals het geweest was voordat Maaya zich met hen bemoeide. Toen zij samen nog wel sterker waren geweest dan zij.
      Onyx wilde net een hap van zijn dampende kop soep nemen toen hij twee handen op zijn schouders voelde. Héél even dacht hij dat het Nish was – de enige van wie hij dat niet erg vond – maar er hing een soort vibe die hem al snel duidelijk maakte dat het zijn vriend niet was.
      Hij keek over zijn schouder.
      Het was Tony.
      Wat de fuck moest Tony nou weer van hem?
      Aan zijn grote grijns te zien had hij zin in een klap voor z’n kanis.
      ‘Ik wou je nog wat laten zien,’ zei de jongen. Een tel later hing er een blaadje voor zijn neus. Een tekening van twee zoenende jongens – een met bruin haar en een met rood. Het was niet heel moeilijk om te begrijpen wie dat moest voorstellen.
      Onyx rukte het blaadje uit zijn hand, verfrommelde het en wilde verdergaan met zijn soep. Dat hij een steek in zijn maag voelde, hoefde niemand te weten.
      ‘Heeft mijn lieftallige klasgenootje gemaakt. Dus wat dat betreft moet ik toch mijn excuses aanbieden, voor de roddel die rondging. Blijkbaar zat ik er helemaal naast,’ ging Tony op een toon verder die zijn excuses weinig geloofwaardig maakte. ‘Ik maar denken dat die kleine rooie jouw grote lul niet aan kon, maar blijkbaar is hij een rupsje nooit genoeg.’ Onyx’ hand klemde zich om de kop soep. Beter hield hij nu zijn bek over Jester, anders… ‘Weet je waarom we Kris altijd zo’n freak vonden? Omdat hij graag dieren neukte. Waarom denk je anders dat er iemand met die ranzige krullenbol zou willen zijn?’
      Er kletterde een lepel naar beneden. Niet die van Onyx.
      Hij wierp een blik op de overzijde van de tafel, waar Fox zo stilzat als een standbeeld. Zijn gezicht was spierwit.
      ‘Dus het is me nu wel duidelijk dat het rupsje veel meer wilde, dat ie liever een paardenlul in z’n reet heeft. Of misschien vindt ie het zelf wel lekker, een hond berijd-‘
      En weg was zijn zelfbeheersing. Onyx’ hand sloot zich om de kom soep en hij gooide het leeg in Tony’s gezicht. Brullend stapte de jongen achteruit. Hij wreef over zijn gezicht en schreeuwde dat hij een psychopaat was die ze in een gesticht moesten opsluiten.
      ‘Als je ooit nog zo’n opmerking over Jes óf Fox maakt, overgiet ik je hele lijf met kokend water,’ zei hij met een grom.
      Tony jammerde nog steeds, de hete tomatensoep drupte naar beneden. Onyx keek er snuivend naar. Hopelijk hield hij er nog een paar blaren aan over. Matchte ie met zijn mismaakte kop goed met die van Dezi.
      Vaag werd hij zich ervan bewust dat het stil in de zaal was geworden. Van het ene op het andere moment wist Onyx niet meer waar hij kijken moest en dus ging hij maar verder met de rest van zijn eten en deed hij alsof er niets aan de hand was en er helemaal geen onzekerheid was. Feit was namelijk dat hij geen greintje spijt voelde. Juist dat veroorzaakte een knoop in zijn maag.
      Was hij dan helemaal niet veranderd? Had hij alle anderen nu weer teleurgesteld? Het voelde alsof hij de laatste weken een masker had gedragen dat nu per ongeluk was afgezakt.
      Dit was nog steeds wie hij was – en diep vanbinnen wist hij dat dat altijd wel zo zou blijven. Maar was het iets wat anderen ook konden accepteren? Adam niet, dat voelde hij van een meter afstand. Naar Jes durfde hij niet eens te kijken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze zat tegenover Onyx aan tafel, dat was de reden dat ze Tony aan had zien komen. De blik op zijn gezicht had niet veel goeds betekent. Door zijn dreiging was ze afgeleid geweest van haar gesprek met Fayr die naast haar zat en ze had elk woord gevolgd wat Tony tegen Onyx had gezegd. Ze was compleet geschokt door zijn woorden, ook al had ze geweten dat Tony tot zoveel in staat was. Een stilte viel in de zaal na Onyx bedreiging en het voelde alsof de hele zaal keek. Voor twee tellen was ze geschokt door wat er gebeurd was, maar ze had nu wel in de gaten dat ze de bedreiging van Onyx niet helemaal serieus hoefde te nemen of dat Tony dat gewoon verdiend had. "Volgende keer zou ik voor groentesoep gaan, Onyx. Rood is niet echt Tony zijn kleur," zei ze zonder erover na te denken.

[ bericht aangepast op 27 sep 2020 - 12:12 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester vroeg zich ergens af of Tony niet gewoon hersenschade had opgelopen als kind. Wraak nemen was iets wat de meeste mensen wel zagen zitten. Maar een enkeling voerde dat ook uit en alleen de echte uitzonderingsgevallen leerden niet van bepaalde situaties. Zoals dat Onyx provoceren ongeveer levensbedreigend was. Wat de Lion hem had laten zien op dat papiertje wist Jester niet, maar de spanning had zich opgebouwd als een katapult die steeds een stukje strakker werd gezet.
      En daarna vloog de soep door de lucht.
      Tony verdween brullend van pijn en de stilte die erop volgde was luider dan als iedereen had zitten schreeuwen. Half hoorde hij Vienna een opmerking maken over kleur en hij bedacht zich dat hij zat te staren naar zijn vriend. Onyx had zich over zijn bord gebogen en keek helemaal niemand meer aan. Jester keek even naar zijn eigen eten en leunde toen naar voren om twee stukken van zijn pizza op Onyx' bord te schuiven. 'We moeten niet hebben dat je straks honger lijdt door dat stuk ongeluk,' zei hij luchtig, en alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Zijn blik schoot naar Fox naast hem, die er eigenlijk nog nooit zó ellendig uit hand gezien. Onder de tafel pakte Jester impulsief even zijn hand vast en gaf een bemoedigend kneepje. Het was alleen Tony maar. Ondertussen hechtte níemand meer ook maar iets van waarde aan de bullshit die er uit zijn mond kwam.
      Geen verstandige ziel op aarde zou zich bedenken om op zo'n manier proberen Onyx dwars te zitten. Serieus, had je een hekel aan iemand, dan startte je een oorlog. Maar het was wel een beetje een universal understanding dat je daarna wel moest maken dat je wegkwam, want ook ratten in de val konden flink bijten. Een kom hete soep in je gezicht was heus geen feestje, maar dan moest je ook niet te lang staan te genieten van je eigen 'slimme' opmerkingen. Dat was gewoon slechte planning, zeker als je al na je eerste zin op zijn minst een flinke klap voor je harses verdiende. Bovendien waren er helers op Experium, dus Tony moest niet fucking zeuren straks dat 'ie weer getraumatiseerd was. Hij had hierom gevráágd. Je kon best mensen pesten hoor en ook zeker op die kutte manier van hem, maar als je een beetje verstand van zaken had, dan deed je dat bij mensen die je fysiek de baas was en waarbij je zeker wist dat ze je niet tot moes konden slaan als je precíes die zere snaar raakte.
      Jester vond zichzelf nog steeds geen gewelddadig mens, maar met die kom soep had hij absoluut geen probleem.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Jester floot zachtjes. 'Damn. Lekker bezig man.' Een grijns kroop over zijn gezicht. 'Sorry voor het slaan. Twee keer.' Hij gaf de jongen een knipoog en zijn blik zwenkte naar de deur. Die zat dicht. Het raam ook, wist hij. Gelukkig. 'Het zou echt ontzettend gaaf zijn als je dat zou kunnen. Ook voor de tweede opdracht, of als één Fayr niet genoeg is,' zei hij langzaam. Zijn blik landde weer op de lange jongen op zijn bed en een lichte frons ontstond tussen zijn wenkbrauwen. 'Hoeveel mensen weten dat je dit kunt? Dat je eventueel... ook mij zou kunnen zijn. Met gave?' Want als Jester op de hypothetische nummer één stond, kon hij nu wel iemand bedenken die op zijn minst de top die ook gehaald had.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De woorden van Tony waren als klappen in zijn gezicht geweest. Natuurlijk had hij ze vaak gehoord. Maar niet sinds… Kris dood was. Het voelde daardoor tien keer respectlozer en pijnlijker en heel even had hij zich compleet verloren gevoeld.
      Toen Onyx opeens een kop soep in Tony’s gezicht had gegooid en hem daarna had bedreigd om dat nog eens te doen als hij niet alleen nog zulke opmerkingen over Jester maakte, maar ook over hém, had hij voor één tel geloofd dat het Kris was die aan de andere kant van de tafel stond. Die had precies hetzelfde gedaan. Precies hetzelfde gezegd. Het was verwarrend en het voelde nog verwarrender toen Jester opeens zijn hand greep en een kneepje gaf.
      Hij wist wat er op die tekening had gestaan en om de een of andere reden kon hij het niet zo goed hebben dat Jester opeens zijn hand vasthield terwijl Onyx aan de overkant zat en zich keihard gekwetst zou voelen als hij door het tafelblad heen kon kijken.
      Fox haalde diep adem en schoof toen zijn stoel naar achteren.
      ‘Ik moet even frisse lucht,’ mompelde hij.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had totaal niet gevolgd wat er gebeurd was, want hij was in een geanimeerd gesprek met Fersephone geweest. Hij had met zijn rug naar de tafel gezeten, om zijn benen ruimte te geven, met eten was hij toch al klaar geweest. Toen de soep echter door de lucht tolde en in Tony zijn gezicht belandde keek hij geschrokken om. Heel even probeerde hij de situatie in te schatten. Maar Tony en Onyx samen was waarschijnlijk recept voor doemsdag. Hij had Onyx de afgelopen weken vaak genoeg gezien om de jongen te zien veranderen en om een of andere reden was Yrla ervan overtuigd dat Tony gewoon had zitten zuigen voor een kom soep in zijn gezicht. Daar waren de verhalen wel naar.
      Toen Tony langs struikelde, stak hij even zijn voet uit, waardoor de jongen struikelde over zijn poot en languit op de grond terecht kwam. Yrla boog voorover en keek met een zweem van een glimlach naar de jongen op de grond. "Oeps, sorry. Lagen mijn grote voeten zomaar expres in de weg. Naar voor je." Yrla keek grijnzend toe hoe de jongen opkrabbelde en zich haastig uit de voeten maakte. Yrla draaide zich op dat moment om, keek even naar Onyx verderop aan de tafel. Hij kon de jongen niet bereiken, Adam en Merrin zaten ertussen. Hij sprak straks wel even met de jongen, als hij daar behoefte aan had.

[ bericht aangepast op 27 sep 2020 - 12:43 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

" Fox en jij," zei hij schouderophalend. Hij knikte alleen op Jester zijn excuses, het was wel goed. "En ik wil het Adam vertellen natuurlijk," zei hij enthousiast. Hij begon enthousiast heen en weer te lopen. "Bedenk wat ik allemaal kan als dit me lukt en -" Opeens overviel een grote oververmoeidheid hem. Het was alsof de man met de hamer ineens toesloeg en de vermoeidheid met een mokerslag naar binnen wierp. Zijn stem stierf op zijn tong en hij voelde hoe zijn ogen dicht zakten. Hoewel hij nog probeerde te vechten tegen het onbekende zwart, was de klap van vermoeidheid zo groot dat hij van zijn stokje ging.

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij had elk woord gehoord en elk woord had hem tot het diepste geschokt. Het was alsof ze elke keer met een mokerslag naar binnen waren gedrongen. Hij was diep geschokt door de woorden, dat iemand het lef had ze uit te spreken. Hij leek pas te ontwaken uit zijn eigen ongeloof, toen hij Vienna de stilte hoorde doorbreken. Het eerste wat Merrin deed was opzij kijken, naar de jongen die gewoon weer verder was gegaan met eten. Wat moest hij zich ongelooflijk rot voelen!
      Merrin aarzelde in eerste instantie, Onyx en hij waren wel meer met elkaar omgegaan de laatste tijd, maar ze waren geen goede vrienden. Maar om een of andere reden kon Merrin dit niet langs hem heen laten gaan. Hij legde even zijn hand op Onyx zijn been en gaf er een kneepje in om zijn aandacht te trekken. "Niet luisteren naar wat hij zegt. Volgens mij heeft die jongen zijn hersenen in zijn achterwerk zitten," zei hij zachtjes.

[ bericht aangepast op 27 sep 2020 - 12:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Oh shit,’ hoorde hij Jester naast zich zeggen.
      Voor Merrin de grond raakte, waren ze beiden uit bed gesprongen en vingen hem toch wel enigszins onhandig op, waarna ze hem op het bed neerlegden.
      Fox wierp een blik op de wekker. Ze konden bést nog een halfuurtje onder de dekens liggen, toch?
      ‘Nou je mag kiezen, de resterende tijd tot de wekker er bij mij onder kruipen of bij Mer. Ik zal niet in een spin veranderen,’ beloofde hij plechtig. ‘Maar misschien wel in een fluffy vosje.’ Hij wiebelde zijn wenkbrauwen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Moeten we niet...' Jester keek een beetje hulpeloos naar de bewusteloze jongen, 'iets doen ofzo?' Als hij out ging, kwam hij daarna gegarandeerd bij met een knallende koppijn (thanks, Experium), Phone en Fayr waren ook dagen out of the running en al met al was het dus niet zo'n goed teken om random van je stokje te gaan. Hij keek weer even richting de deur. 'We moeten ervoor zorgen dat dit onder ons blijft. Wat hij kan. Of in ieder geval zo weinig mogelijk mensen die het weten. Voor een zekere klootzak erachter komt en besluit mij van de eerste plek van de deadpool af te stoten.'
      Echt, oprecht bezorgd zijn om Merrin was hem nog niet heel veel vaker gebeurd en het was een enigszins vreemde ervaring. Jester keek ook even naar de wekker en wreef even over zijn gezicht. 'Tering, waarom denken sommige mensen dat de hels vroege ochtend een goed moment is om al dingen te doen behalve slapen?' mompelde hij, meer tegen zichzelf dan iemand anders.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx was eigenlijk een beetje overrompeld door de reacties van de anderen. Eerst door Vienna’s opmerking, daarna door Jes die twee pizzapunten op zijn bord schoof en deed alsof hij niets had gedaan wat niet door de beugel kon – en tot slot legde Merrin zelfs een hand op zijn been en zei iets liefs tegen hem. Hij keek de jongen vluchtig aan, wist niet zo goed hoe hij zijn waardering moest uiten en hoopte maar dat Merrin dat vanzelf oppikte. In elk geval viel er een zware last van zijn schouders.
      Hij merkte wel dat Fox het moeilijk had met Tony’s woorden en dat zijn ogen vol tranen stonden toen hij zijn stoel achteruit schoof. Zelfs Onyx voelde de drang om met hem mee te lopen en een arm om hem heen te slaan. Misschien omdat hij had gevoeld hoe pijn zulke woorden deden als ze gezegd werden over iemand van wie je hield, zelfs als het klinkklare onzin was. Als degene over wie die woorden gingen er niet meer was, moest het nog veel meer pijn doen.
      Jester stond echter al voor Onyx zelf wat kon doen en hij besefte dat dat waarschijnlijk ook wel beter was. Hij schonk zijn vriend een bemoedigende glimlach en was blij dat Fox iemand had bij wie hij terechtkon. Een betere vriend dan Jes was er immers niet, zelfs als Fox hele andere van Jester wilde, kon hij vast troost bij hem vinden.

[ bericht aangepast op 27 sep 2020 - 13:14 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Oh-oh. De vorige keer dat een vriend dat tegen hem gezegd had, zat er een soort van mental breakdown aan te komen. Daar ging hij Fox dus echt niet in zijn eentje doorheen laten gaan. Vlug schoof hij zelf ook achteruit en hij ving Onyx' blik. Zijn vriend glimlachte en het voelde haast als toestemming om inderdaad achter Fox aan te kunnen gaan. Waarom hem dat zo opluchtte als dat het deed begreep Jester eigenlijk niet, maar het was duidelijk dat Onyx oké zou zijn.
      'Thanks Scary Vibes,' zei Jester nog zacht en ging toen snel richting de uitgang van de zaal, achter Fox aan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Hij is gewoon moe, denk ik? Als ik mijn gave overbelast geef ik ook toe aan mijn instincten om te slapen. Merrin is dan wel terug veranderd, maar het is nog wel de nasleep van mijn gave, denk ik? Volgens mij heeft Mer eens verteld dat hij jeuk krijgt als hij zijn gave overbelast, dus dat krijgt ie denk als hij zo weer wakker wordt.’
      Fox haalde zijn schouders op. Maar dat er geen romantisch onderonsje meer kwam, was hem ook wel duidelijk en hij ging op de rand van zijn bed zitten. ‘Maar als hij zijn gave wil blijven ontwikkelen, zal hij juist wel met andere mensen erover moeten praten. Mensen die hij vertrouwt.’

[ bericht aangepast op 27 sep 2020 - 13:21 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.