[RPG • 0] Experium || 29 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 sep 2020 - 20:05 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij was toch best wel nerveus, toen hij merkte dat iedereen in de zaal hun richting uit keek. Merrin haalde echter sterkte uit de hand waarmee hij nog altijd Adam vasthield, waardoor hij wist te voorkomen dat zijn eerste tonen bibberig waren. Merrin was aardig onder de indruk van zichzelf. Een aantal tonen wist hij netjes te zingen, maar ze moesten vooral niet te hoog de lucht in gaan. Daar ging zijn stem de verkeerde kant op, maar niemand in de zaal leek zich daar ook maar enigszins druk om te maken. Hij ontspande een beetje, maar merkte dat het stiekem toch fijner was om naar Adam te blijven kijken in plaats van de mensen in de zaal.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire vroeg zich af of hij ermee weg kon komen als hij vanavond weer geen alcohol wilde drinken. Hij wist hoe het bij hem ging – als hij eenmaal de smaak te pakken had, werd het steeds moeilijker om nee te zeggen en nu ze allemaal bij elkaar waren en de Rhino’s als een stel hongerige hyena’s bij elkaar stonden en hun kans leken af te wachten om herrie te kunnen schoppen, wilde hij wel aanspreekbaar blijven. ‘Doe maar een whisky voor mij,’ zei hij uiteindelijk.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Kijk, zo mag ik het horen," zei ze grijnzend. Dat was al een eerste stap, hij bleef vanavond niet op de fris hangen in ieder geval. Voor een moment keek ze Fire aan. Eigenlijk zou ze hem wel eens een keer dronken willen zien, dat leek haar ontzettend grappig. Zelf kon je haar beter niet dronken hebben, uit betrouwbare bronnen had ze vernomen dat na veel drank ze wel eens vervelend kon worden. Maar bij Fire wilde ze het wel graag zien. Een Whiskey als begin, maar Fersephone zou de druk wel opvoeren straks.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox had hoofdpijn. Ja hoor. Hopelijk was het schaamte waardoor hij niets had gezegd. Even overwoog Nish om achter hem aan te gaan en hem eens te vertellen wat hij van zijn gedrag vond, uiteindelijk deed hij het maar niet. Onyx leek zich prima te redden.
      Hij keek om zich heen om te zien waar zijn eigen vrienden waren. In tegenstelling tot Fox, ging hij niet de hele tijd als een hondje achter Onyx aanlopen. Die zag hij later op de avond wel weer. Hij liep naar een hoek van de ruimte, waar het overgrote deel van de Rhino’s en een paar van zijn afdelingsgenoten stonden.
      Met een biertje in zijn hand ging hij erbij staan. De meesten knikten hem kort toe en praatten weer verder, Nemesis trok echter zijn flesje uit zijn hand en nam een slok.
      ‘Mooi optreden,’ zei ze met een scheve grijns.
      Nemesis was eigenlijk zijn enige afdelingsgenoot met wie hij goed kon opschieten en waarschijnlijk het enige meisje dat hij een vriendin noemde. Met haar rode bandana en het joggingspak dat ze áltijd droeg was ze een beetje een vreemde verschijning, maar ze trok zich van niemand wat aan en dat waardeerde hij wel.
      ‘Thanks.’
      Hij nam niet de moeite om te vragen of zij een liedje ging zingen, dat zag hij haar echt niet doen. De meeste Rhino’s ook niet, overigens. Behalve Maaya dan, begreep hij net van Onyx. Die stond er ook bij en praatte met Melissa, hoewel ze zoals gewoon meer luisterde dan wat zei.
      Nemesis leunde iets dichter naar hem toe. ‘Wordt het nou al wat?’ fluisterde ze.
      Ze was de enige die het wist, al een hele tijd. Hoe ze erachter was gekomen wist hij niet, op een dag was ze tijdens de lunch naast hem neergeploft en had gevraagd hoelang het nog ging duren voordat hij op “die Panther” af ging stappen. Vervolgens had hij dat gedaan – zij het zonder succes.
      ‘Misschien?’ Hij haalde zijn schouders op. Het zou nog wel even duren voordat Onyx openstond voor andere gevoelens. Eerst moest Jester maar eens een knoop doorhakken wat hij wilde. Als Onyx wist waar hij aan toe was, zou dat al veel helpen. Of er dan een kans voor hem was wist hij niet, maar hij schatte zijn kansen wel hoger in dan die van anderen. Er waren wel wat momentjes geweest dat er echt een spanning tussen hen in had gehangen en dat hij ergens wel geloofde dat het meer zou kunnen worden, als Onyx het de kans maar gaf. En dat bord voor z’n kop liet zakken. ‘We hebben geen haast.’
      Tenslotte vond hij hem al drie jaar leuk. Een paar weken extra maakte hem echt niet uit, zeker niet als hij daar gewoon een goede vriendschap voor terugkreeg. Een vriendschap die in drie weken al hechter was geworden dan met Damon en Nemesis, want hij had bij geen van tweeën ook maar overwógen om iets over Yrla te zeggen. Zijn blik dwaalde even naar de draaitafel af, waar Jester en Onyx stonden. Automatisch krulden zijn mondhoeken omhoog.
      Bijna direct kreeg hij een por tussen zijn ribben. Nemesis keek hem indringend aan.
      Gelijk had ze – niet het hele Rhino-house hoefde van zijn gevoelens te weten. Hij kon er zo wel een paar bedenken die daar misbruik van gingen maken. Even rustte zijn blik op Maaya, die ook net met een peinzende blik naar hem keek.
      Als ze ook maar waagde om bij hem te flikken wat ze ook bij Kris of bij Jester had gedaan, dan zou ze het berouwen. Hij wist wat een vals kreng ze was. Maar als zij over lijken kon gaan, kon hij dat ook en hij wierp haar een kille blik toe die dat hopelijk meteen duidelijk maakte.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Oke, tijd voor een peuk," zei hij, terwijl hij opstond van de barkruk. Hij had enkele nummers met Evelin zitten kletsen, vooral een gesprek over koetjes en kalfjes. Het duurde even voor het meisje een beetje los kwam in het gesprek, maar waar hij dat normaal irritant vond, leek het nu alsof hij alle tijd voor haar had. Een vreemd besef. De vraag wat haar favoriete boek was, leek echter een schot in de roos, want ze zat nu al vijf minuten enthousiast te vertellen. Niet dat het Yrla echt kon schelen wat haar favoriete boek was, maar door de lach op Evelin haar gezicht was het toch een amusant verhaal om naar te luisteren.
      "Rook je?" Evelin klonk nogal geschokt naast hem, waardoor Yrla in de lach schoot. "Alleen op feestjes. Oude gewoonte." Yrla haalde zijn schouders op. Tja, het was inderdaad een oude gewoonte, eentje die ooit gestart was door Nish. En wat hij gek genoeg nog altijd trouw deed. Yrla viste een pakje peuken uit zijn zak, nam afscheid van Vienna en Evelin en liep toen op zijn dooie akkertje naar buiten.
      Vlak voor hij door de buitendeur ging, bleef hij even staan. Jester en Fox werden omgeroepen om te gaan zingen en heel even keek hij nieuwsgierig naar het podium. Wilde hij dit zien? Waarschijnlijk hen kennende werd het een of ander afgezaagd Disney nummer, iets waar hij nog niet zo heel veel zin in had. Het was vreemd. Jester zou zijn beste vriend moeten zijn en normaal zou hij direct juichen voor hem en op de eerste rij gaan staan. Maar op dit moment was dat wel het allerlaatste waar hij behoefte aan had. Bij Onyx en Nish had hij smakelijk gelachen, maar de combinatie van krulletjes kon hij om een of andere reden niet uitstaan. Misschien kwam het doordat hij een vaag vermoeden had dat Jester hem voor Fox had laten liggen de laatste weken, het voelde alsof zijn oude beste vriend hem in de steek gelaten had, met alles. Yrla had zo zijn best gedaan hem te vinden, er voor hem te zijn na Onyx, maar het was overduidelijk dat zijn oude vriend daar geen behoefte meer aan had. En dus kon hij ook maar beter zijn gezicht afwendden.
      En dus besloot Yrla dat dit misschien wel juist het moment was om een peuk te doen, voor die knauw in zijn maag nog erger werd.

---

It's never gonna happen, Guys.

Nadat Yrla was opgestapt, ging ook Evelin ervandoor met een klein excuus. Vienna groette het meisje en keek daarna naar de twee jongens die het podium op geklommen waren. Jester en Fox bakten er allebei niet veel van, maar het leek erop dat ze lol hadden. En dat was het belangrijkste. Opnieuw ging Vienna haar blik door de zaal heen. Ze had vrijwel iedereen gespot die ze wilde, maar nog steeds geen spoor van Darian. Voor een moment haalde Vienna haar iNet tevoorschijn en keek naar haar schermpje. Zou ze hem een berichtje sturen? Of zou hij daar niet op zitten te wachten? Darian had nog altijd niet geantwoord, terwijl hij normaal op zich best snel antwoord had gegeven. Vienna wist even niet wat ze moest doen. Ze merkte dat ze hem stiekem graag wilde spreken, wilde zien. Maar ze wilde ook niet pushend overkomen.
      "Jemig, wat een kattengejank. Kan ik hier ook oordopjes halen?" Vienna schrok op en stopte gehaast haar iNet weg, alsof ze op iets betrapt was. Toen ze zag wie haar gezelschap kwam houden, betrok haar gezicht meteen. "Alsof jij zoveel beter kan," zei ze walgend. Peter was vlak naast haar komen staan. Hij had zijn arm op de bar gelegd en leunde nu met hoofd op zijn hand. Hij stond lichtelijk over haar heen gebogen en zijn adem rook naar alcohol. Vienna wilde net opschuiven, toen aan de andere kan Azrael kwam staan. Ai... Ze zat klem. "Velen malen," zei de jongen naast haar veel te zelfverzekerd. Vienna keek walgend naar hem op, maar er kwam ook een kleine glimp van uitdaging in haar ogen te liggen. Ze ging dus die jongens echt niet zomaar over haar heen laten walsen. En dit keer was ze in gezelschap van de hele school, ze konden haar weinig maken. “Bewijs dat maar eens dan,” zei ze met een zweem van een grijns op haar gezicht.
      Peter leunde zowat nog verder over haar heen. “Kom je me dan helpen, Vienna? Gezellig samen zingen?” Vol afschuw keek ze op naar de jongen naast haar. Was hij wel helemaal lekker? Na wat hij haar geflikt had, wilde hij samen zingen? “Je spoort niet,” zei ze droog. Peter keek met een kleine grijns op haar neer. “Ah, kom op, Vie. Het is maar zingen. Zingen, wat drinken? Dat is toch gezellig?” Argwanend trok het meisje een wenkbrauw op. “ Maar daarna kunnen we natuurlijk direct onze unfinished business even afmaken.” Vienna voelde opeens hoe hij zijn hand op haar been legde en met zijn vingers ertussen naar boven trok. Een rilling trok over haar rug heen, terwijl de angstvonken door haar lichaam schoten. Voor hij ook maar in de buurt van haar kon komen, had ze zijn hand al vastgegrepen. “In je dromen, smeerlap,” beet ze hem toe.

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna keek even op naar Azrael naast haar. Die jongen stond echter met zijn rug naar haar toe, zo dwars voor haar dat ze vaag het idee had dat hij af probeerde te schermen wat achter zijn rug gebeurde. Ze keek weer om naar Peter. Ze ging zich niet laten kennen, ze ging zich absoluut niet laten kennen. Ze gaf de jongen een duw, in een poging meer afstand te kunnen creëren, maar de jongen stond er veel steviger voor dan zij op haar stoel. “Rot gewoon een eind op, Peter,” zei ze nu onderhand woest dat hij haar niet gewoon met rust liet. “Moet ik het even voor je uitschetsen? Ik ben niet ge-in-te-re-sseerd.” Vienna legde de klemtoon op elke aparte lettergreep. Peter stoot echter in de lach bij haar bijtende woorden. “Ah, kom op, Vie. Ik weet dat je een voorkeur heb voor Rhinos, Thor, Darian, Romeo…” Geschokt keek Vienna op naar de jongen naast haar. Romeo?! Waar had hij het over? “Die lions smaken toch iets anders dan ons, niet waar? Little desperate”
      Peter wierp even een blik naar het podium, waar Fox nu langs Jester stond te dansen. Vienna trok even een wenkbrauw op, hoe wist Peter daarvan? Daarnaast wat wist hij ervan? Fox en zij waren niet eens verder gekomen dan een kus. Hij blufte gewoon maar wat raak. Vienna wist echter niet helemaal of ze hem wel kon volgen. Ze was nog steeds geschokt van het rijtje namen wat Peter opnoemde. Waarom zou ze ooit geïnteresseerd zijn in Romeo? Hij spoorde niet. Nee, wacht. Dit was waarschijnlijk precies wat Peter probeerde, haar in verwarring te brengen. “Laatste kans, idioot. Laat me met rust, of anders…”
      ”Of anders wat?” onderbrak Peter haar al lachend. “Azrael heeft je krachten geblokkeerd, er is niemand van je house in de buurt en dit keer is je vriendje is er niet om je te redden.” Haar krachten geblokkeerd? Daar voelde ze niet van dan. Even keek Vienna naar haar handen en probeerde voorzichtig een glas verderop de tafel op te tillen. Haar gave werkte, dus het bleef bij een en al bluf. En ja, misschien waren de Panthers niet in de buurt, net als haar vrie- Een beetje verbaasd keek Vienna naar Peter op. Haar vriendje? Ze had geen vriendje? “Mijn vriendje?” vroeg ze dan ook verbaasd aan de lichtgetinte jongen. Peter rolde met zijn ogen. “Mooi, maar traag van begrip.”
      Vienna schudde haar hoofd. Ze had dit gesprek al veel te lang volgehouden en veel wijzer werd ze er niet van. Dan maar een klassieker, dat werkte altijd om jongens van je af te jagen. Met haar vingers liet ze een paar glazen van de bar vliegen en met een zwiep goot ze al het bier over Peter zijn hoofd heen. Van afschuw zette de jongen een paar stappen achteruit, waardoor Vienna de kans kreeg om van haar barkruk af te komen. Ze hoorde een paar mensen om hen heen in de lach schieten en voor heel even zag ze ook een zweem van een glimlach op Azrael zijn gezicht liggen. “Dude, waarom heb je haar krachten niet geblokkeerd?” Peter keek woest op naar zijn vriend. Azrael haalde zijn schouders op. “Je hebt het nooit gevraagd.” Vienna schoot in de lach, wat een helden die twee. Met een grijns nam ze afscheid. “Daarnaast is het veel leuker is om te zien hoe je vriend een blauwtje loopt bij een meisje, de vernedering.” Vienna draaide zich om naar Azrael, wierp hem in een opwelling een knipoog toe en liep toen fier en stiekem best wel trots op haarzelf in de richting van de andere Panthers.

[ bericht aangepast op 6 okt 2020 - 22:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian had geprobeerd om zichzelf te vermaken door wat met zijn gave te proberen, maar zijn gedachten waren er niet bij en werden steeds naar de karaokeavond getrokken. Waar waarschijnlijk iedereen plezier had terwijl hij hier in zijn eentje zat. Met een zucht stond hij op. Feestjes had hij vroeger altijd leuk gevonden, hij had er vaak deel van uitgemaakt. Hij miste die tijd wel, dat ze een soort feestcommissie hadden en een thema bedachten en hij vervolgens met zijn gave kon losgaan. Hij trok zijn schoenen aan en besloot het maar gewoon een kans te geven.
      Toch wel een beetje zenuwachtig liep hij naar het feestgebouw toe. Er stond iemand op het podium die hij niet kende. Zijn blik schoot de zaal door en bleef even op zijn afdelingsgenoten rusten, die voor een groot deel bij elkaar stonden. Hij beet geërgerd op zijn wang toen zijn handen klam voelden. Hoe had hij toch ongemerkt in zo’n mensenschuw persoon kunnen veranderen? Zijn blik rustte even op Fire, die met twee Lions aan het praten was. Vroeger was hij daarnaartoe gelopen. Nu kon hij het nauwelijks opbrengen om naar zijn vroegere vriend te kijken. Hij haalde diep adem. Misschien kon hij beter weggaan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"En waar denk jij heen te gaan?" Yrla was net teruggekomen van zijn peuk en spotte de blonde jongen aarzelend bij de ingang. Yrla sloeg zijn armen over Darian zijn schouders en leunde erop. "Je wilt toch niet zeggen dat je alweer weggaat voor in ieder geval 1 liedje heb gedaan toch?" zei hij grijnzend.

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian keek opzij en zag Yrla. Vrienden waren ze misschien niet, maar Darian voelde zich wel meer op zijn gemak bij hem dan bij de meeste anderen en hij was blij dat hij al zo snel in gesprek raakte met iemand die hij wel mocht.
      ‘Dat wordt zo’n zootje. Ik weet nu al dat ze met tomaten naar me gaan gooien,’ antwoordde Darian. Wat echt waar was – maar ook wel gewoon een fijne smoes om zich achter te verschuilen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Werkelijk? Wel, geef me twee seconden, dan haal ik mijn eigen tomaten even op. Ik ben altijd in voor een lolletje." Yrla wees grijnzend over zijn schouder naar buiten. "Bier?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian knikte en liep met Yrla mee verder mee naar binnen toe. Terwijl Yrla wat te drinken ging halen, stak Darian zijn handen in zijn zakken en keek een beetje bedeesd om zich heen. Natuurlijk duurde het niet lang voordat Medusa naast hem opdook.
      ‘Kijk nou eens,’ lachte ze. ‘Onze Darian gaat voor ons zingen. Ik zoek wel een mooi liedje voor je uit.’ Ze gaf hem een knipoog.
      Zwijgend keek hij de andere kant op. Hij wist beter dan zijn blik in de buurt van haar ogen te wagen.
      ‘Of wil je soms een duet met je nieuwe liefje doen? Peter zei dat ze wel van kinky houdt. Je mag mijn gave best een keer lenen, dan kun je haar bevoelen zonder dat ze zich kan verroeren. Moet je wel achteraan in de rij staan, Peter wil graag eerst.’
      Darian balde zijn handen tot vuisten. Niet op ingaan, niet op ingaan…
      Maar dit was precies waarom Vienna en hij nooit mocht gebeuren. Waarom hij helemaal niet naar dit stomme feest had moeten gaan. Hij wilde alweer weglopen, maar juist op dat moment duwde Yrla een flesje bier in zijn hand.
      Medusa nam Yrla van top tot teen in zich op en een grijns verspreidde zich over haar gezicht. ‘Of ga je nu eens de andere kant proberen? Ik heb begrepen dat deze knul niet eens mijn gave nodig heeft om te verstenen als iemand hem eens lekker tussen zijn benen wil grijpen.’

[ bericht aangepast op 7 okt 2020 - 18:13 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

De opmerking kwam zo plotseling en zo vanuit het niets dat hij even met zijn ogen moest knipperen. Hij wist in eerste instantie niet zo goed hoe hij moest reageren, maar schudde al gauw zijn hoofd en greep zichzelf bij elkaar. Het was lang geleden dat iemand hem geconfronteerd had met wat er tussen hem en Nish gebeurd was, maar om een of andere reden deed de opmerking nu al iets minder zeer, nu hij Nish oppervlakkig gesproken had. En hij alles met Vienna had kunnen delen. Hij keek donkere meisje aan dat naast Darian was komen te staan. Yrla herkende haar niet, maar met die opmerking kon ze alleen maar een Rhino zijn. "Ook hallo," zei hij met een kleine glimlach, omdat zijn opmerkingen ergens achter in zijn keel bleven steken en hij geen idee had wat hij verder moest zeggen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian had geen idee waar deze opmerking op sloeg – waarschijnlijk nergens op – en wilde er verder ook geen aandacht aan besteden. Ze zou vanzelf wel afdruipen. In plaats daarvan nam hij het biertje aan en nam een slok terwijl hij rondkeek. ‘Wel een grote opkomst man,’ zei hij tegen Yrla. ‘Goed geregeld allemaal.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Dankjewel," zei hij grijnzend. "Learned from the best, niet waar?" Hij tikte Darian even aan met zijn elleboog. Even gleden zijn ogen over het donkere meisje dat naast Darian stond. Maar de jongen scheen de keuze gemaakt te hebben haar te negeren, dus deed hij dat ook maar. "Ik weet dat je hebt gezegd dat je niet gaat zingen, maar mocht je een nummer eruit kiezen om te doen, welke zou het dan zijn?" vroeg hij nieuwsgierig.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

It's never gonna happen, Guys.