[RPG • 0] Experium || 21 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

Lijst wacht buiten:
Emil - Adam
Vera - Onyx --- Speech van Merrin
Onna - Nenya
Vrijwilligers vanwege de Disneyquiz.
Serena - Vienna
Fox - Fersephone
Heidi - Fayr.
Astreal - Merrin
Naamloze - Jester
Fire - Yrla (Aanval Damon)

Volgorde zitten :
Nenya - Emil - Vienna - Fayr - Serena - Vera - Merrin - Adam - Astreal

[ bericht aangepast op 7 juni 2020 - 12:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Zebediah

Zebediah dacht even na. 'Ik zit erover te denken om Damon binnenkort uit te nodigen. Denk je dat hij daar aan toe is?'
Het was een risico, iemand hier uitnodigen, zelfs al was de jongen al van wat dingen op de hoogte. Hij moest wel zijn mond houden. Zebediah dacht dat hij loyaal was, maar hij had de jongen al een jaar niet gezien. 'Ik zag in zijn dossier dat hij een oudere broer op Experium heeft. Als het document een beetje manipuleer kan ik me wel voordoen als die broer.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Met dat het feest vorderde, had Jester het steeds weer iets makkelijker gevonden om het depressieve wolkje boven zijn hoofd ietsje verder te laten oplossen. Zonder alcohol, maar Fox bleek met zijn energie aanstekelijk te zijn en het gesprek dat ooit nog eens ergens serieus was begonnen, muteerde onderhand naar een reeks wilde verhalen over de streken die beiden Houses met elkaar hadden uitgehaald.
      Zo was Jester er ondertussen achter waar de beste flessen whiskey naartoe verdwenen waren (door Fox, richting Fire) en waren de Lions op hun beurt weer op de hoogte hoe het kon dat al hun stoelen, alle glazen en kopjes en enkel de vorken (niet de rest, gewoon om irritant te zijn) op een ochtend bij het oud vuil gestaan hadden. Niet zo geweldig als de prank met Yrla voor het ontbijt, maar Jester had zich jaren voorgesteld hoe de Lions op hun neus keken toen dat alles zomaar verdwenen was en nu kon hij het uit de eerste hand horen. Al met al had hij het uiteindelijk meer naar zijn zin dan hij gedacht had. Bijna kon hij het hele onderwerp 'Onyx' even laten rusten.
      Bijna.
      Want vervolgens kwam dat onderwerp zelf de deur door wandelen — zwalken — en vergat Jester acuut waar hij alle onbelangrijke seconden daarvoor mee bezig was geweest. Een golf aan emoties sloeg over hem heen bij het horen van Onyx' stem, een afschuwelijke cocktail van schuld, opluchting en verraad, boosheid en verdriet, schaamte voor wat hij gedaan had en iets wat hij zelf zo diep mogelijk weg probeerde te stoppen omdat het er niet meer mocht zijn. Liefde. De emotie bewees wel dat het niet echt deed aan wegstoppen en dat Jester het wel in twintig kluizen kon opsluiten en er alsnog niets mee opschoot. Het kwam er toch wel weer uit.
      Die gaat nooit van z’n leven nog iemand in zijn buurt laten.
      Maaya's woorden klonken galmend door zijn hoofd en Jester's vingers verkrampten rond zijn glas.
      Onyx riep luid iets over de dansvloer en dat iedereen daar naartoe moest, alsof hij helemaal niet een complete dag pleite was geweest en niets van zich had laten horen. Hij zag Jester niet eens en draaide zich meteen naar links, richting Vera. Jester had geen idee waar hij überhaupt schmink vandaan had gehaald, of het zelfs maar op zijn gezicht gekregen had, of waarom hij dat ooit gewíld had want hij had een hekel aan Disney, maar de jongen zag eruit als Scar uit de Lion King.
      Als Jester niet beter had geweten met de twee meiden op wacht, zou hij gedacht hebben dat het een hallucinatie was. Maar iedereen reageerde erop. Keken naar Onyx om. Hoorden hem. Hij was er echt. Flink aangeschoten en nog net niet met een halflege fles drank in zijn handen, maar nog altijd echt hier.
      Hij boog naar de blonde Lion en vroeg haar ten dans. Vera fluisterde wat met Serena en legde toen haar hand in de zijne. Nog altijd hartstikke echt. Er verkrampte iets in zijn borst. Onyx leidde het meisje naar de dansvloer en plaatste verrassend vaardig een hand op haar middel en viel moeiteloos samen met haar in in het ritme en de melodie van de muziek.
      Nog altijd had hij niet eens een hálve keer Jesters kant op gekeken, alsof het hem geen flikker kon schelen dat hij hier ook zou zijn. Al zijn aandacht was gericht op Vera en de dans waar hij haar doorheen leidde. En hij was góed.
      Jester was aan het staren. Zodra hij zich dat realiseerde, draaide hij abrupt zijn hoofd weer terug naar Fire en Fox. De glimlach was van zijn lippen gevallen.
      "Jullie zien hem ook, toch?" wist hij er met opeen geklemde kaken uit te krijgen. Half-en-half was hij al opzoek naar Maaya's geest, de overheersende persoon die ergens heel vaag aanwezig moest zijn als hij het hard genoeg probeerde haar te vinden. Misschien stuurde ze wel alleen hem deze hallucinatie. Om met hem te fucken. Had ze Nenya bewusteloos geslagen ofzo. En Onna... met een hallucinatie uitgeschakeld. Jester staarde nu naar het glas sap in zijn hand en overwoog serieus zijn beslissing om de hele avond sober door te brengen maar aan de kant te schuiven.

[ bericht aangepast op 3 juni 2020 - 17:20 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Ik wist niet dat Onyx kon dansen," zei ze verbluft. Ze trok Fayr de keuken uit en wees naar de dansvloer waar Onyx aan het dansen was met een of ander grietje. Het zag er een beetje knullig uit op de muziek die gedraaid werd. Even keek Vienna naar Fox, die verderop bij Fire en Jes stond. Zou ze...? Nee! Nee, vanavond mocht hij naar haar toe komen. Ze had zoveel moeite gedaan voor hem. Het mocht nu andersom, ze moest hem naar haar laten komen, zoals Yrla zei. Ze wilde net weer wegkijken van Fox, toen haar de gezichtsuitdrukking op Jester zijn gezicht zag. En die stond ronduit geschokt, misschien wel ellendig. Onyx trok alle aandacht met zijn dansen naar de vloer, maar besefte daarbij niet - of juist heel goed - dat hij iemand pijn deed. Ze wendde haar gezicht weer af.
      En dus liep Vienna naar de dj toe, waarvan ze zag dat het de blonde jongen was die voor haar naar haar kamer was gekomen. Ze slikte een brok in haar keel weg, en riep zijn naam. Er vloog een geërgerde blik over zijn gezicht. "Tony, ik wil meer normale muziek, meer muziek om op te dansen. Anders zijn we helemaal gek aan het einde van de avond." Hij zei niets, draaide zijn hoofd woest van haar af, maar ze had wel gezien dat hij even kort naar haar knikte. Het was een hele opluchting.
      Ze liep haastig terug naar Fayr. "Ga Jester vragen of hij met je wil dansen, maar wacht even tot ik meer op de dansvloer heb. Ik kom ook. Dit is te pijnlijk." Ze knikte heel even kort met haar hoofd en verdween daarna tussen de rest. Phone zat nog altijd op dezelfde plek op de bank, met naast zich Yrla. "Ga de dansvloer op, ik heb jullie hulp nodig, beetje loskomen op het feestje." Yrla keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan, maar stootte daarna Emil naast hem aan. "Zal ik je eens mijn dansmoves laten zien, jongen?" vroeg hij grijnzend. Yrla kwam overeind, met in zijn kielzog Emil achter hem aan. Vienna trok Fersephone overeind en duwde haar naar de dansvloer. "Jij ook," zei ze brommend. Ze zag dat Fersephone wilde protesteren, maar Vienna kapte haar al af voor ze kon beginnen. "Of ik vertel iedereen je geheimpje," zei ze met een grijns. Fersephone haar frons werd groter. "Dat is gemeen, Vienna!" zei ze, maar ondanks dat droop ze met een grijns af achter Yrla aan.
      Goed, nu alleen zijzelf nog. Niet Fox, niet Fox. Hij komt naar jou. Ze liep achter Serena langs, die ze ook nog ergens wist te overtuigen de dansvloer op te gaan en bleef staan bij de bruinharige jongen met een boog op zijn rug. Ze stak zijn hand naar hem uit. "Zin om te dansen?" vroeg ze. Astreal keek haar eerst met opgetrokken wenkbrauw aan. "We hadden gezegd normaal tegen elkaar te doen toch?" zei ze hoopvol met een kleine glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij werd door zijn zus weer terug op de dansvloer geduwd en hij trok Adam mee in zijn gang naar de dansvloer. “Mijn dag kan nu echt niet meer stuk,” zei hij lachend, terwijl hij heel dicht op Adam danste. Hij maakte een of andere onhandige dansmove, waar hij niet zeker van was of het wel een dansmove was. Hij maakte er in ieder geval Adam mee aan het lachen, en die lach was alles voor hem. Hij merkte echter wel dat Adam ergens mee zat, want hij leek er niet helemaal bij te zijn met zijn hoofd. Hij stapte dichter naar Adam toe en praatte vlak bij zijn oor om over de muziek heen te komen. "Is er iets?"

---

It's never gonna happen, Guys.

"Ik denk dat hij dat wel aankan. Zal ik hem vast een beetje voor je opwarmen?" vroeg hij met een glimlach. Hij keek naar zijn bord en kon niet wachten te beginnen. Een van de bediende schonk zijn glas in en na een 'eet smakelijk' aan beide zijden, begonnen de jongen aan hun maaltijd. "Weet je wie de echte broer is? Zodat hij niet opeens op komt dagen of iets?" Hij nam een grote hap van zijn stuk vlees en kauwde erop. "Och, dit is echt hemels naast wat die kut school ons voorschotelt."

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester keek alsof hij een spook had gezien. Wat Fox ergens wel kon begrijpen, want Dracula was vanuit het niets verschenen en hij had zelfs schmink op zijn gezicht. Hij leek bijna een party-animal. De jongen had Jester net zo goed een knietje in zijn kruis kunnen geven, dat deed waarschijnlijk nog minder pijn dan dat hij Vera – naar wie hij nog nooit omgekeken had – ten dans vroeg. Dat deed hij alleen maar om Jester te kwetsen.
      ‘Kom op, laat je niet kennen,’ zei Fox. ‘Dit is wat hij wil. Dat je overdonderd naar hem staat te staren. Heb ook wat fun.’ Toen Jester nauwelijks reageerde, pakte hij zowel Jester als Fire bij de pols en trok hen een stukje de dansvloer op. Naast zo’n stijve hark als Fire viel het niet echt op dat Jester op het ogenblik niet de allersoepelste dansmoves had. Hij keek over zijn schouder en zag dat Onyx ondanks de veranderde muziek dicht tegen Vera aan het aan dansen was. Vera kennende, waren die binnen tien minuten aan het zoenen. Hij danste om Jester en Fire heen zodat hij degene was die uitzicht op Onyx had en Jester er met zijn rug naartoe stond.
      ‘Zie je? Jullie twee kunnen best een beetje bewegen,’ zei Fox terwijl hij zijn 80’s-moves uit de kast haalde. Het paste er helemaal niet bij, maar dat kon hem niet schelen. Hij wilde gewoon dat die jongen even niet aan de dickmove van zijn ex dacht.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zebediah grijnsde. 'Jazeker. Onze psychopathische dromenvanger.'
      Op zich had hij niets op Onyx tegen. Die had hem altijd met rust gelaten en andersom ook. Iedereen wist echter hoe labiel die jongen was - net als Maaya - en dus zou hij tot het laatste moment wachten voordat hij hem inschakelde. Een mes in zijn handen duwen en fluisteren dat hij ermee los mocht gaan was wel genoeg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Emil was echt een toffe gozer. Ze stonden met zijn tweeën gekke fratsen uit te halen en tot het grote plezier van Yrla Fersephone te irriteren. Lachend sloeg hij zijn armen over haar schouders heen, en leunde op zijn ellebogen op haar nek. "Kom op, Phone, niet zo chagrijnig kijken. Heb een beetje lol." Het meisje rolde met haar ogen, gooide zijn armen van haar schouders af, maar begon uiteindelijk wel subtiel te dansen. Yrla keek even goedkeurend naar haar, wat hem een wenkbrauw opleverde. Snel raapte hij zichzelf weer bij elkaar en danste naast Phone. Als hij zo door bleef gaan, had hij in ieder geval vanavond al te pakken. Puntje voor Yrla, niets voor Fire. Heuh!

---

It's never gonna happen, Guys.

"Ah, Jesters new boyfriend." zei hij met een grijns. Hij wilde een hap nemen van zijn biefstuk, maar pauzeerde vlak daarvoor. "Had ik je dat al verteld trouwens?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester had gezegd dat het hem speet.
      Oké— geschreven. Dat was niet de meest optimale manier om zoiets te brengen en dat wist hij heus wel, maar Onyx was toen al ruim veertien uur van de aardbodem verdwenen dus hij had het ook niet face-to-face kunnen zeggen. Was Onyx daar soms boos om? Dat hij daarom- deed alsof Jester niet bestond? In plaats daarvan zo dicht op Vera danste dat hij net zo goed ín haar had kunnen staan? Waarom raakte hem dat überhaupt zo erg?
      Iemand is jaloehoeers.
      Hij was niet jaloers. Hij was... gekwetst. Alweer. Jester had verdomme gezegd dat het hem speet en dat hij een fout gemaakt had en dat hij wilde praten en Onyx had niets van zich laten horen en kwam plotseling opdagen alsof er niets aan de hand was? Alsof het voor hem niet belangrijk was. Hun ruzie. De problemen. Hun verloren vriendschap. Jester wist dondersgoed dat dat wel zo was.
      Misschien had Fox gelijk. Was dit precies wat Onyx wilde, dat hij zich zo rot voelde. Als wraak voor wat Jester gedaan had? Hij had toch juist de eerste stap gezet om het weer goed te maken? Hij had een fóut gemaakt, geen welbewuste actie om zijn vriend onder zijn schoenzool te verpletteren? En waarom dan op deze manier-
      Zijn hoofd zat vol vragen. Eindeloos vuurden ze op hem af en hij had geen antwoorden klaarliggen. Het depressiewolkje boven zijn hoofd groeide enkel weer naar het formaat van eerst en groter nog. Zelfs nadat hij zichzelf streng toesprak dat hij verdomme de Panthersleider was en dus echt geen tijd had voor zijn eigen drama tijdens het allereerste feestje met de Lions dat nog altijd heel snel explosief kon worden (jaren van vetes werden niet met een beslissing van de leiders aan de kant geschoven, oké) en met de sudderende dreiging van de Rhino's op de achtergrond.
      For the love of all the gods and living things, houd je kop er verdomme bij.
      Jester deed een halfhartige poging om iets meer te ontspannen. "Volgens mij zit je gewoon te vissen naar complimentjes," wist hij eruit te krijgen. Hij kon Onyx nu niet meer zien, stond op een of andere manier met zijn rug naar de jongen toe. Echt fijn vond hij het niet. Maar misschien was het beter dan het te zien als die twee hun tong in elkaars keel zouden steken. Zijn hart schrijnde en alsof hij zichzelf nog erger pijn wilde doen, verscheen het beeld al op zijn netvlies om dat nog even kracht bij te zetten.
      Kop. Erbij.
      "Wij bewegen wel aardig, maar jij hebt tenminste échte moves." Was dat enthousiast genoeg? Hij wist het niet. Beter dan dit werd het waarschijnlijk ook niet, met iedere vezel van zijn lichaam die zich wilde omdraaien en naar Onyx toe wilde snellen. Zonder plan, eigenlijk. Hij had geen plan, niet voor Onyx. Dat bleek nog onmogelijker dan ijs vertellen zichzelf in de hens te steken.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam wist niet zo goed wat hij moest antwoorden. Fox was inmiddels weer terug en stond verderop met Jester en Fire te dansen. Er zat een lach op zijn gezicht en het schuldgevoel was een beetje weggeëbd – maar hij had wel gezien dat Onyx net dronken binnenkwam en om de een of andere manier zat hem dat ook niet lekker. Direct was die prikkelbare sfeer weer terug die er gisteren ook tijdens het avondeten was geweest.
      Hij legde een hand op Merrins heup en keek zijn vriend aan. ‘Nee hoor,’ zei hij. ‘De sfeer voelt gewoon anders nu Onyx is binnengekomen,’ zei hij zacht. ‘Alsof het elk moment kan gaan onweren.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nu hij Fersephone op de dansvloer had, wat toch ergens bijzonder was, moest hij zijn kans uitbuiten. Hij keek even naar Fire, die onhandig stond te bewegen, en met zijn rug naar hen toe stond. Hij zou merken dat hij nog niet makkelijk om hem heen kon. Grijnzend liep hij naar de blonde jongen bij de muziek. "Mag ik een rustig nummer?" De blonde jongen keek hem woest aan. "Wat?!" vroeg hij beledigd. Die gast had nog altijd last van zijn ochtendhumeur, misschien kon hij het beter een daghumeur noemen, want hij had hem nog niet vrolijk gezien. Yrla keek met opgetrokken wenkbrauw naar de jongen, maar toen die eindelijk een rustig nummer opstartte, kon hij wel bijna springen van blijdschap. Nu mocht hij legaal Fersephone aanraken, zonder daarvoor een klap te verwachten. Yrla snelde zich terug naar hun clubje, om zijn moed in zijn schoenen te voelen zakken. Fersephone stond met uitgestoken hand naast Fire. Fack

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze vroeg nu zich toch echt af of ze iets verkeerd had gezegd. Na haar opmerking had Fire niet meer tegen haar gesproken en nu stond hij met zijn rug naar haar te dansen. Het maakte dat ze zich nog ongemakkelijker voelde. Toen Yrla even wegglipte, besloot ze haar moed te verzamelen. Ze haalde diep adem en liep naar de jongen met het lange blonde haar toe. Ze moest weten of ze iets verkeerd had gedaan. Ze tikte de jongen op zijn schouder en keek met een grote glimlach naar hem. "Zou ik je even mogen lenen van je andere danspartners denk je?" Ze stak haar hand uit als uitnodiging om met haar te dansen, net op het moment dat er een rustig nummer begon. Oh help...

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij keek even om naar Onyx, hij voelde zich niet op zijn gemak bij de jongen, zeker niet als hij zo was. Een rustig nummer startte op en Merrin keek Adam met een glimlach aan. Hij wilde schuifelen met Adam, iets wat ze op het bal niet hadden kunnen doen. Een beetje onhandig stonden ze met hun handen te doen en uiteindelijk sloeg Merrin Adams handen om zijn nek en zette hij zijn eigen op de heupen van de jongen. Hij trok Adam iets dichterbij, misschien wel te dichtbij, maar hij wilde genieten van het feit dat dit weer kon. Hij keek even om zich heen en stal vluchtig een kus van Adam. "Ik ben stiekem blij dat we dit alsnog kunnen doen," zei het met een smile.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het mens had een paar liter parfum op zich gespoten waardoor hij bijna geen adem kon halen. Wat deed hij hier eigenlijk? Ze danste met haar rug tegen hem aan, het moest ongetwijfeld sexy zijn maar hij voelde zich nog steeds leeg. De verveling sloeg toe en inmiddels was de vloer volgestroomd met dansende mensen. Automatisch zocht hij naar Jesters rode haar. Hij stond aan de andere kant, samen met Fire en Fox. Hij voelde zich betrapt toen Fox zijn blik ving en hij keek vlug weg.
      Opeens werd er een om een langzaam nummer gevraagd. De muziek was amper geswitcht of de Lion draaide zich om en sloeg haar armen om zijn hals. Automatisch deed hij een stapje achteruit. Daar had hij nou ook weer geen zin in. Jester stond toch met z’n rug naar hem toe, hij wilde dat wicht echt niet voor jan lul om zijn nek hebben bungelen.
      Hij merkte dat zijn humeur weer op het punt stond om om te slaan en zocht naar een manier om dat weer op te krikken. Zijn blik rustte even op de dj en hij begon te grijnzen. Zonder pardon trok hij zich van het meisje los en liep naar Tony toe.
      ‘Zeg, jij blijft hier toch niet aan de zijkant zitten, hè, knapperd?’
      Tony bevroor.
      ‘Kom op, dans met me. Of moet ik een boekje opendoen over je seksuele voorkeuren? Ben benieuwd of je afdelingsgenoten een bezem ook een interessant speeltje vinden.’ Hij stak zijn hand uit en keek de jongen dwingend aan.
      ‘Val toch dood,’ gromde Tony en hij stond op en beende naar de uitgang.
      Onyx zag hem grinnikend vertrekken. Hij keek om zich heen, op zoek naar een andere danspartner. Vlak naast hem stonden Merrin en Adam die elkaar onwennig vasthielden maar diep in elkaars ogen kregen en om de een of andere reden kon hij dat écht niet hebben. Hij liep naar het tweetal toe – bedacht zich toen opeens dat Merrin stond. Geen rolstoel meer had.
      ‘Damn boy. Je benen doen het weer. Lekker man.’ Hij liet zijn hand met een dreun op Merrins schouder neerkomen, daarna wendde hij zich tot Adam. ‘Kom, doe een dansje met me. Kan ik je meteen een hele wijze raad geven. Iets met het veilig doen enzo, hè?’ Hij schoot in de lach toen Adam een kop als een boei kreeg. ‘We hebben hier geen moeders, dus iemand moet je over de bloemetjes en de bijtjes vertellen. Of de bijtjes en de bijtjes, in jullie geval.’

[ bericht aangepast op 3 juni 2020 - 19:36 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.