[RPG • 0] Experium || 21 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

Lijst wacht buiten:
Emil - Adam
Vera - Onyx --- Speech van Merrin
Onna - Nenya
Vrijwilligers vanwege de Disneyquiz.
Serena - Vienna
Fox - Fersephone
Heidi - Fayr.
Astreal - Merrin
Naamloze - Jester
Fire - Yrla (Aanval Damon)

Volgorde zitten :
Nenya - Emil - Vienna - Fayr - Serena - Vera - Merrin - Adam - Astreal

[ bericht aangepast op 7 juni 2020 - 12:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Zodra hij Adam weer binnen zag komen, pakte Merrin zijn moment. Hij tikte Fox aan. "Denk je dat je me even kan helpen, ik wil graag iets tegen iedereen zeggen, maar uh.." Hij legde zichzelf niet verder uit, haalde alleen zijn schouders op en rolde ervandoor. Wat was hij opeens bloednerveus!! Hij reed naar de chagrijnige blonde jongen en vroeg of de muziek even iets zachter mocht. Daarna reed hij zijn rolstoel naar het midden van de kamer. Plotseling was hij ontzettend nerveus, hij had nog nooit voor zoveel mensen gepraat, en dat was ook niet echt zijn ding. Hij was blij dat Fox hem hielp om even de aandacht van iedereen te krijgen, maar het maakte hem nog veel zenuwachtiger. Iedereen leek hem ook ineens de ruimte ervoor te geven.
      ”Uhm, hoi allemaal,” zei hij nerveus. “Ik ben niet zo goed in speeches als deze guy of Jester, maar…” Hij slikte even de brok in zijn keel weg. "Maar ik wil van deze gelegenheid even gebruik maken om iemand in het zonnetje te zetten, die het ontzettend verdiend. Fayr... Kom naar voren." Fox stapte iets bij hem vandaan, en Merrin wachtte met een grote glimlach tot het blonde meisje naast hem kwam staan. "Oke, Lions, voor wie het niet weet. Dit is Fayr, en je moet haar te vriend houden. Want volgens mij zou het halve Panthers house niet meer leven als zij er niet was geweest." Hij hoorde zachtjes lachen onder de anderen, waardoor Merrin iets meer zelfvertrouwen kreeg. "Fayr, ik geloof dat ik volgens alle Panthers mag spreken, als ik zeg dat we je heel dankbaar zijn voor je harde werk en al je hulp. Ik had een bloemetje willen kopen, als ik ten minste niet zo blij was geweest vanmiddag en daardoor totaal het vergeten ben en de winkel daardoor dicht was. Maar dat begrijp je vast wel..." Mompelde hij erachteraan. Hij schudde zijn ongemak van zich af. "Dus ik zou graag van iedereen een groot applaus krijgen, want deze vriendin hier is een echte heldin." Hij grijnsde, pakte Fayr haar hand vast en drukte even een kus op de rug van haar hand. Vienna kwam al snel aangesneld en gooide een arm om haar beste vriendin heen.
      "Oh! En nu ik toch iedereens aandacht heb," zei hij met een grijns. " Ik vind dit feestje een beetje saai worden, dus ik zou graag de dansvloer officieel openen." Hij rolde naar het midden van de kamer en bleef op enige afstand van Adam staan. Hij keek zijn vriendje aan met enorme grijns. "Dus Adam," zei hij. Hij kwam al grijnzend overeind, zette een stap vooruit en bleef vlak voor Adam zijn neus staan. "Mag ik deze dans van je?"

[ bericht aangepast op 2 juni 2020 - 22:50 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Je – je kan lopen!’ stamelde Adam.
      Tranen vulden zijn ogen – tranen van blijdschap, van opluchting, want het schuldgevoel was nooit helemaal weggegaan. Hij stapte dichter naar zijn vriend toe, omarmde hem stevig. Staand – deze keer. En het was zó fijn.
      Hij keek zijn vriendje dolgelukkig aan, hoorde hoe geëmotioneerd hij was toen hij fluisterde: ‘Je hebt geen idee hoe blij ik voor je ben.’
      Daarna kuste hij hem innig, hij bewoog zijn hand langs Merrins hals omhoog, streelde zijn haren die nog nat waren van de gel, en hij dacht niet meer aan alle vreemden om hem heen. Merrin had vanochtend al aan de andere verteld dat ze officieel samen waren, dit voelde als een liefdesverklaring ten overstaan van alle anderen.
      Op de achtergrond floten een paar mensen en hij glimlachte – hij glimlachte omdat niemand hen uitschold, omdat niemand zei dat het smerig was, omdat ze van elkaar mochten houden, zelfs als ze twee jongens waren.

[ bericht aangepast op 2 juni 2020 - 23:01 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox kon alleen maar naar de twee staren. Hij wist dat ze hartstikke verliefd waren op elkaar, toch voelde het alsof hij het weer voor het eerst ontdekte. De manier waarop Adams vingers door Merrins haren gleden, hun gesloten ogen, de intieme kus… Herinneringen tolden door zijn hoofd, van Kris’ onstuimige ogen, de manier waarop hij plagerig met zijn tanden aan Fox’ onderlip trok, de fluisteringen die hem altijd de adem afsneden. Hij zag iets tussen die twee jongens wat hij zelf ook gekend had, wat hij vreselijk miste. Stilletjes verliet hij de kamer. Het gemis vrat aan hem en het plotse verdriet liet zijn keel branden. Hij dacht aan de droom van twee dagen geleden, aan Adams woorden dat hij nog ergens was, aan Romeo’s toespeling, aan de foto’s die hij gisterochtend had bekeken. Trillerig ademde hij uit.
      Toen hij buiten kwam, zag hij Vera en Serena op het terras zitten. Aan hun opgewonden gepraat hoorde hij dat ze niet écht aandacht voor hun omgeving hadden en hij ging vlug de trap af en ging tegen de zijkant van het trappetje zitten. Uit zicht. Hij haalde diep adem en wreef over zijn gezicht. Hij wilde niet janken – niet weer, maar hij voelde de tranen niettemin weer langs zijn wangen druppen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire had niet zo goed raad geweten met haar complimenten. Dat kwam niet zozeer door haar woorden, eerder door de blos die hij op haar wangen had gezien. Hij was aan Fox’ geflirt gewend geraakt en hoewel die in het begin ook gevoelens voor hem had gehad en dat allemaal heel ongemakkelijk was geweest, was dat al jaren geleden.
      Met Heidi vond hij het eveneens ongemakkelijk – hij was liever niet alleen met het meisje, dat zo stond te stotteren en te stamelen en vuurrood werd dat het bijna op hem oversloeg. Hij was niet goed in meisjes – of jongens – afwijzen, hoopte meestal maar dat zijn hints werden opgepikt, al wist hij diep vanbinnen wel dat die zo subtiel waren dat zelfs een genie ze niet zou oppikken.
      Bij Fersephone was het anders.
      Zijn hart was sneller gaan kloppen bij de vraag of ze zich tot hem aangetrokken voelde – écht tot hem aangetrokken voelde. Er was een klik tussen hen en het feit dat hij met haar over Zebediah had gepraat, bewees wel hoe erg hij haar vertrouwde, wat voornamelijk op een gevoel gebaseerd was. Hij was zelf degene geweest die die opmerking had gemaakt dat alleen Fox hem onweerstaanbaar gevonden – maar nu hij de reactie had gekregen waar hij diep vanbinnen op gehoopt had, wist hij opeens niet meer zo goed wat hij ermee moest. Wat hij ermee wilde. Hij was niet het type dat voor snelle avontuurtjes ging, maar zijn vorige – en enige – relatie was nogal op een teleurstelling uitgelopen en hij wist ook dat hij binnen een jaar van deze school gestuurd werd. Als hij niet op mysterieuze wijze eerder verdween – dat gold ook voor een groot aantal leerlingen. Dus inderdaad – er was nu ongemak tussen hen in gekropen waarvan hij juist blij was dat het was weggeweest, zeker na Fox’ geplaag. Hij wilde dan ook iets terugzeggen op Fersephones opmerking over zijn haar – maar het was opeens alsof er iets in zijn keel zat en er kwam indrukwekkend weinig uit.
      Alsof Fox aanvoelde dat hij wel wat hulp kon gebruiken, riep hij opeens om aandacht en liet hij daarna het woord over aan Merrin. Hij glimlachte toen de jongen een beetje onhandig zijn toespraak begon en Fire dacht weer aan hoe nerveus Merrin was geweest toen Fire hem op de gang van het Lion-house had aangetroffen en hij hem uiteindelijk een drankje op zijn kamer had aangeboden. Het deed hem wel goed te zien dat Fox en hij weer met elkaar praatten, hij wist dat die vriendschap – hoe kort hij ook was geweest – veel voor zijn vriend betekend had.
      Fire klapte in zijn handen toen Fayr in het zonnetje werd gezet, al voelde hij wel een doffe steek in zijn borst toen hij zich afvroeg of er levens gered hadden kunnen worden als ook zij een heler op de afdeling hadden gehad. Hij dacht aan de twee die uiteindelijk Fox’ aanval niet overleefd hadden en op de ziekenzaal niet meer gered hadden kunnen worden. Als er al eerder iemand bij was geweest…
      Hij schudde het gevoel van zich af, keek toe hoe Merrin opeens uit zijn rolstoel omhoog kwam en Adam – of hij zijn naam nou verdiend had of niet, blijkbaar was Fox niet de enige die hem zo noemde – ten dans vroeg. De jongen leek eerst bijna flauw te vallen van ongeloof, toen glommen er tranen op zijn wangen, vloog hij de ander om de hals en kuste hij die hartstochtelijk.
      Naast hem floot Emil op zijn vingers, wat Fire een grijns ontlokte. Die twee hadden net samen wacht gehouden, waarschijnlijk hadden ze het wel met elkaar kunnen vinden. Zijn blik dwaalde af naar Fox, die normaal ook wel zou joelen als twee mensen elkaar zoenden. Nu staarde hij echter onafgebroken naar de twee.
      ‘Oh Fox,’ zuchtte hij zachtjes toen zijn schouders inzakten, hij zich van de anderen afkeerde en stilletjes naar buiten liep. Fire boog zich naar Fersephone toe, die had zich echter naar haar zusje toe gedraaid. Hij kwam overeind en liep ook naar buiten toe. Eenmaal bij de voordeur was Fox al verdwenen. Hij riep zijn gave aan, zocht naar een warmtebron en ontdekte toen dat de jongen vlakbij achter de trap verscholen was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Oh, nu stond ze helemaal te blozen. Fayr wist dat Merrin het een verrassing had willen houden dat hij al kon lopen, maar dat zij ook zo in het zonnetje gezet werd had ze niet zien aankomen. Ze had gewoon gedaan wat ieder ander gedaan zou hebben, niet? Ze mompelde zachtjes dat het niets was en dat Merrin niet zo gek moest doen en dat een bloemetje al helemaal niet nodig was en ook dat ze enkel maar het laatste stukje gedaan had, maar niemand leek er echt aandacht aan te besteden. Diep vanbinnen gloeide ze en ze schonk Merrin een brede glimlach voor ze achteruit stapte.
      Het moment dat Merrin opstond uit zijn stoel was bijna voelbaar en 8175's ogen rolden haast uit zijn hoofd toen hij het zag. De jongen zei zachtjes iets wat Fayr aan de andere kant van de kamer niet kon verstaan en drukte toen zijn lippen vol overgave tegen die van Merrin. De Lions en de Panthers begonnen luid te applaudisseren en zowel een Lion als Jester floten oorverdovend op hun vingers.
      Lachend duwde ze haar handen tegen haar oren aan voor het geluid en liep weer terug naar de bank om naast Fersephone neer te zakken. Fire was net opgestaan en ze keek de jongen nog heel even na voor ze haar zusje aanstootte. "Dus," zei ze plagend. "Fire en jij hebben het wel gezellig, hmm?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij was vol ongeloof geweest, toen Merrin opeens uit zijn rolstoel opstond. Maar om een of andere reden ook ontzettend opgelucht en gek genoeg blij. Toen daarna zijn vriendje hem vol op de mond ging, wendde hij walgend zijn gezicht af. Maar floot toch voor de twee, omdat het het teken was dat ze hem overwonnen hadden. Hij had het gevoel dat het goed was om te doen.
      Doordat hij echter zijn hoofd had afgewend, zag hij opeens een heel zielig hoopje krullen het feest verlaten, gevolgd door meneer Fire hemzelf. Even keek Yrla om zich heen of iemand op hem lette, maar volgde uiteindelijk Fire het huis uit. Lang hoefde hij de jongen niet te volgen, want Fire verdween om de hoek en Yrla hoorde hoe de jongen de ander begroette. Hier blijven staan kon hij echter niet, achter hem had hij de twee Lions meiden die met elkaar aan het giechelen waren. En zij zouden zeker doorvertellen als hij de ander af zou luisteren.
      En dus flitste hij weg. Hij rende het hele huis om en bleef vlak bij de hoek staan. Yrla kon ze hier iets minder goed horen, maar alsnog kon hij verstaan wat de twee zeiden. Afluisteren was dan wel niet goed. Maar hij praatte het goed dat dit voor Vienna was, zodat ze niet nog een keer dezelfde situatie mee moesten maken. Dat hij haar niet nog een keer wilde oprapen uit het diepe dal waar ze doorheen was gegaan. Hij wilde weten wat voor jongen de jongen met de krulletjes was. Voor Vie.

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze keek haar zus niet begrijpend aan. "Uh, ja. Hoezo?" vroeg ze verward. De toon in Fayr haar stem begreep ze niet zo goed. Was er iets mis mee dan dat ze het gezellig had met Fire? Waar was Fire eigenlijk? Hij was zonder iets te zeggen weggelopen. Had ze iets verkeerds gezegd?

[ bericht aangepast op 3 juni 2020 - 10:59 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Ah, kom op Phone. Die smachtende blikken..." Fayr probeerde haar lachen zo goed als het ging binnen te houden. Ze had geen idee of Fire überhaupt iets van interesse in haar zus getoond had, of andersom, maar het was altijd grappig om het even te insinueren. En Fire was heus niet lelijk ofzo. Met een uitgestreken gezicht bereidde ze zich alvast voor op een klap met een kussen, die ongetwijfeld vanuit Phone's kant zou volgen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze had Fayr losgelaten, zodra ze zag dat Merrin weer kon staan. Ze was op haar broertje afgerend, had netjes gewacht tot Adam zijn ding had gedaan en toen even gevraagd of ze ook haar broer mocht knuffelen. Merrins bekendmaking dat hij weer kon lopen had haar hele avond weer goed gemaakt. Ze voelde de spanning al minder na het gesprek met Yrla, maar dit was gewoon een wonder. Ze liet Merrin weer snel voor wat het was, achter bij zijn vriendje. Zij konden later wel met elkaar spreken. Ze keek even rond en spotte Fayr en Phone op de bank.
      "Smachtend?" vroeg Fersephone beledigd. "Dat doe ik helemaal niet!" Vienna trok een wenkbrauw op, terwijl ze naast Phone ging zitten. Ze begroette even kort de jongen naast haar, die ze herkende van de arena. De jongen die tegenover Yrla stond. Ze schudde het van zich af. "Waar hebben we het over?" Fersephone keek haar met een diepe zucht aan. "Fayr hier beweert dat ik zit te kwijlen over Fire. Wat ik niet doe," beet ze haar zus toe. Vienna schoot zachtjes in de lach, keek even naar Fayr die dezelfde vermakelijke blik op haar gezicht had en wist al waar dit heen ging. "Ah, kom op, Phone. We weten alledrie dat je wel meer wil dan alleen een beetje gezellig kletsen met Fire.." Fersephone keek haar snuivend aan. "Begin jij nu ook al?"

---

It's never gonna happen, Guys.

      "We plagen je maar, Phoontje," zei Fayr lachend. "Hoewel je wel héél fel reageerde hoor..." ze pakte vlug een kussen om het als schild tussen haar en haar zus te gebruiken en keek er onschuldig nog net overheen naar Fersephone.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Ik reageer niet fel," zei ze verbaasd. Maar ze wist dat ze loog. Ze had inderdaad feller gereageerd dan nodig was. Ze keek even met opgetrokken wenkbrauw naar haar zus die zich angstig achter een kussentje had verscholen. "Waar ben jij nu weer bang voor?" vroeg ze lachend. "Ik ga je heus niet slaan." Ze duwde tegen het kussen van haar zus aan, waardoor die iets achterover op de bank viel.
      "Oh, maar ik was wel serieus," zei Vienna grijnzend aan de andere kant van haar. Het meisje kwam iets dichter bij Phone zitten. "Vind je Fire leuk, Fersephone?" Fersephone voelde een blos op haar wangen zakken en wist niet zo goed wat ze moest zeggen. Normaal gesproken zou ze bijten naar Vienna dat ze niet zo raar moest doen, dat er niets was. Maar daar was ze dit keer zelf niet zo zeker van. Ze staarde Vienna een beetje ongemakkelijk aan.

---

It's never gonna happen, Guys.

      Fersephone werd rood. Op dezelfde manier dat Fayr ook rood werd als ze het over Romeo had en plotseling viel er een kwartje. "Ooh," zei ze en ze keek meteen even over haar schouder om te zien of Fire in de buurt stond. Dat was gelukkig niet zo en ook de Lions in de buurt leken even afgeleid. Ze leunde alsnog een stukje naar voren zodat niemand anders het zou horen en keek haar zus met grote ogen aan. "Je vindt hem echt leuk!" En Fayr begon te giechelen. Gelukkig had ze nog geen drank op, want dan was ze vast plagerig gaan zingen dat Phone verliefd was.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adams woorden raakten hem, zelfs zo erg dat het ook tranen in zijn eigen ogen veroorzaakte. De zoen die volgde was niet anders te omschrijven dan intens. Hij voelde Adam zijn blijdschap door de kus heen en het verwarmde hem van top tot teen. Hij was buiten adem toen ze elkaar weer los lieten en hij wist zeker dat hij geen gelukkiger moment kon bedenken dan deze. Hun moment werd heel even verbroken door Vienna, die hem ook een hele stevige knuffel gaf, dat hij bijna het gevoel had dat de lucht uit hem geperst werd. Grijnzend liet hij zijn zus weer los, die terugliep naar haar vriendinnen.
      Merrin keek met een gelukzalige glimlach terug naar Adam en stak zijn hand naar hem uit. "Dus ik neem dat maar als een ja?" vroeg hij plagend.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Nee, niet waar," reageerde ze meteen bot - om nog iets van zichzelf te redden. "Ik ben niet verliefd," zei ze bijna arrogant. Maar ze zag dat zowel Fayr als Vienna haar niet meer geloofden. Er waren twinkelingen in hun ogen ontstaan, die zeiden dat ze dit veel te leuk vonden. Fersephone kon het niet aan en sloeg mokkend haar armen over elkaar. "Ik doe niet aan verliefd worden." Het mokkende stemmetje verraadde haar dat ze deze bewering echt niet leuk vond. Nee! Nee! Vienna en Fayr hadden ongelijk. Ze vond Fire niet leuk, ze kon hem niet leuk vinden en ze zou hem niet leuk vinden. Dat ging niet gebeuren, daar had ze absoluut geen behoefte aan. Ze wilde geen vriendje, nu niet, nooit niet. Ze keek even vluchtig de kamer door, opgelucht dat hij er nu niet was en hij niet de belachelijke bewering van Fayr had gehoord. Maar aan de andere kant miste ze zijn aanwezigheid. Waar was hij eigenlijk heen?

---

It's never gonna happen, Guys.

"Ontkenningsfase," grinnikte Vienna, terwijl ze met haar ogen rolde. Daarna knipoogde ze naar Fayr. Maar liet het daarbij zitten. Phone die verliefd was, dat was wel bijzonder. Dat was nog niet eerder gebeurd in de jaren dat Vienna haar kende, en ergens had ze ook niet verwacht dat het zou gebeuren. Was dat lelijk om te denken van haar? Ze besloot Fersephone niet langer te tarten. "We hebben straks een Disneyquiz. Zijn jullie er klaar voor?" vroeg ze met een grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.