[RPG • 0] Experium || 20 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

Lijst wacht buiten:
Emil - Adam
Vera - Onyx --- Speech van Merrin
Onna - Nenya
Vrijwilligers vanwege de Disneyquiz.
Serena - Vienna
Fox - Fersephone
Heidi - Fayr.
Astreal - Merrin
Naamloze - Jester
Fire - Yrla (Aanval Damon)

[ bericht aangepast op 1 juni 2020 - 10:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik wist wel dat Fire zijn nieuwe buddy zou gaan worden.’ Die gedachte vond hij in elk geval beter te pruimen dan dat het Fóx zou worden. ‘Nou mijn idee is simpel. Zebediah wil om een of andere reden alle nieuwen dood hebben – en Dezi was al goed op weg met de eerste twee. Dus, Zebediah moet dood. De enige manier om van hem af te komen.’ Hij schoof opzij, tastte achter het hoofdeinde van zijn bed en haalde zijn dolk tevoorschijn. ‘Dus als jij deze morgen nou gewoon in zijn hart steekt, zijn we van de klootzak af en veranderen we niet allemaal in moordlustige zombies. Ziet ie met jouw snelheid nooit aankomen. Kun je nu eens écht de held uithangen en de bad guy killen in plaats van onschuldige jongens en meisjes die amper weten hoe het hier werkt. Heb je gelijk je redemption.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Slaap lekker, Duifje.' Hij gaf haar een knipoog. 'Zie je morgen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ho, ho, ho, wacht even." Hoorde hij Onyx nu goed? Hij moest Zebediah vermoorden? "Zebediah vermoorden? En dan?" vroeg hij verbluft. Hij keek ongelovig naar Onyx. "Is dat niet heel stom om op dit moment te doen? Punt 1, we weten nog niet eens wat Zebediah precies van plan is. Ja, hij zit achter de naamlozen aan. Maar hij heeft nooit daadwerkelijk gezegd dat hij ze wil vermoorden." Hij zuchtte. "En nee, ik heb niet gezegd dat wat hij van plan is zoveel beter is." Yrla ging even iets rechter zitten voor al zijn vragen.
      "Punt 2; zoals we weten is Zebediah een hele organisatie aan het opzetten om de school te laten vallen. Stel ik vermoord hem zaterdag. Wie zegt niet dat zijn beste vriend dan ineens het stokje overneemt? Of zijn neef of nicht? Broer, zus? We hebben totaal geen idee van de omvang van zijn netwerk, wie er daar allemaal in meedoen. Nu hebben we ten minste een gezicht bij de vijand, eentje waarvan we weten waartoe hij in staat is. En ik snap dat Zebediah geen lieverdje is, maar we weten in ieder geval wat we tegen hem kunnen beginnen."
      "En punt 3; Waarom denk je dat ik daartoe in staat ben?!" vroeg hij nu schreeuwend. "Het is niet niets om zomaar even een mes in iemands lijf te pompen. Welke reden heb ik daarvoor om dat te doen, behalve dat Zebediah wat naamlozen pest? Dat hebben we allemaal wel eens gedaan?" Het idee dat hij iemand moest vermoorden, jaagde hem angst aan. Ook al was het iemand die het misschien verdiende, het leek hem verschrikkelijk.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Natuurlijk is dat niet stom. Hoe eerder hij geen bedreiging meer is, hoe beter. Geloof me – mijn brein is verknipt genoeg om een ánder verknipt brein te kunnen begrijpen. Zoveel kansen krijgen we niet om hem uit de weg te ruimen – misschien is dit wel de enige. En we hebben het hier niet over Naamlozen pesten, Yrla, dat weet je heus wel. Hij wil ze zo erg traumatiseren dat hun gave op slot gaat, dat ze niet langer kunnen functioneren en bij het vuilnis worden gezet. Ze gaan dan dóód, Yrla. En vergeet niet dat Zebediah het brein van een ander kan beheersen – hij kan er voor zorgen dat je niet eens meer wéét wat je doet. Niet iemand ergens van overtuigen zoals Jes, nee, hij geeft je één opdracht om je maatje neer te steken en je doet het. Dus als zijn neef of zijn beste vriend het overneemt? Prima. Die kan ons niet met een vingerknip onze identiteit ontnemen.’ Hij keek Yrla donker aan. ‘En ik weet dat je ertoe in staat bent omdat je al eerder hebt laten zien dat je alles ervoor over hebt om je vrienden te beschermen. Nu zijn het alleen niet Adam en Merrin die je uit de weg moet ruimen, maar de duivel zelf. Als je een greintje spijt in je lijf hebt, zou je er niet eens over nadenken. Dit is je kans om recht te zetten wat je gedaan hebt. Dit hadden we meteen moeten doen.’ Hij haalde even diep adem. ‘We zijn er bijna twee verloren door zijn haataansporingen. Denk je dat Dezi de enige was? Natuurlijk niet. Er lopen er nog meer rond en er gaan doden vallen als niemand wat doet.’

[ bericht aangepast op 25 mei 2020 - 19:58 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

De dresscode was netjes, had Romeo gezegd. Nu had Fayr niet heel veel andere kleren die buiten die categorie vielen en dat wist Romeo vast ook wel, dus heel veel zorgen maakte ze zich niet. Niet daarom. Het gesprek met Phone zat haar nog altijd dwars. Haar zus leek er echt helemaal van overtuigd te zijn dat de jongen niets dan in-en-in slecht was. Daar had ze vast ook wel een reden voor, maar Fayr begreep het echt niet. Zagen de anderen dan niet wat zij zag?
      Tenzij hij met haar gevoelens- Nee! Dat zou hij nooit doen. Ze moest niet zo twijfelen aan hem, in ieder geval niet zonder zijn kant van het verhaal gehoord te hebben. Er was vast een verklaring voor de verhalen die Phone en Fire gehoord hadden en zelfs als er wel een kern van waarheid in zat, was hij nu anders. In ieder geval bij haar wel.
      Fayr schudde de gedachten uit haar hoofd en wierp een blik in de spiegel. Ze had de voorste plukken haar elegant opzij gedraaid en steeds weer een nieuwe pluk toegevoegd zodat het een beetje een ingevlochten effect had gekregen. Met de scheiding in het midden had ze dat aan de linkerkant herhaald en vervolgens de twee strengen samengevoegd met een doorzichtig elastiekje en een zilveren haarspeld die op een veer leek. Met zorg trok ze nog een paar lokjes los om langs haar gezicht te laten hangen en glimlachte naar zichzelf.
      Ze veegde nog een niet bestaand stofje van haar jurk en besloot dat ze er wel klaar voor was. Deze droeg ze eigenlijk niet zo vaak, hij was net wat té voor een normale schooldag. Maar nu voor een date kon het best. Het lijfje was zachtroze, waar een streng klimop met donkerder roze bloemen omheen was gemaakt. De rok was donkergroen en zwierde wijd uit als ze draaide. Dit kon er vast mee door van Romeo.
      De jurk had nóg één heel groot voordeel. Hij had zakken. Je kon het eigenlijk niet eens zien tussen de plooien van de stof en ze had de opening ook precies op de naad gemaakt, zodat het niet zou opvallen. Tevreden liet ze haar iNet erin glijden en stapte de gang op. Ze was er klaar voor. De deur naar de veranda stond op een kiertje en toen ze hem opendeed, zag ze nog net haar zus zich afdraaien van Romeo.
      Verbaasd keek het meisje Fersephone na en liep voorzichtig naar Romeo toe. "Hé," zei ze. "Je hebt Fersephone ontmoet, zie ik?"

[ bericht aangepast op 25 mei 2020 - 21:46 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Je zus is werkelijk waar heel charmant," zei hij met een kleine glimlach. Romeo moest moeite doen om zijn gezicht in de plooi te houden, toen hij de daadwerkelijk afgrijselijke jurk zag die ze aangetrokken had. Het was een lelijk ding. Misschien moest hij niet netjes zeggen volgende keer, al had hij daarvoor ook speciaal zijn pak weer uit de kast gehaald. Hij toverde echter een glimlach op zijn gezicht, nam Fayr haar hand in de zijne en drukte een kus op de rug van haar hand. "U ziet er werkelijk prachtig uit deze avond, madame."
      Hij kwam weer overeind en bood een arm aan aan Fayr, die handig bij hem inhaakte. "Hoe was je dag vandaag lieveling? Heb je nog een beetje geslapen na gisteravond? Hoe is het met Vien?" Misschien stelde hij nu teveel vragen tegelijkertijd, maar dan kon hij haar even laten praten. Hij wilde alles weten, zeker nu Vienna zijn ware aard gezien had. Straks moest hij trouwens nog even een bezoekje brengen aan hun slaapkamer.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Mmhmm," zei Fayr hoofdschuddend. "Wat zei ze tegen je?" Ze liepen samen het pad af. "Mijn dag was eigenlijk heel normaal. Misschien juist wel fijn, na al die toeren met die Zuivering en Maaya en Dezi... Even wat normaals kon ik wel gebruiken en Vi ook."

[ bericht aangepast op 25 mei 2020 - 21:45 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Oh, het gebruikelijke," wuifde hij Fayr haar vraag weg. "Niet aan mijn zusje komen, want anders..." Hij grinnikte er iets om, al zou hij een dwaas zijn als hij de waarschuwing niet serieus nam. Iedereen wist waar Fersephone toe in staat was, al had hij het haar nog nooit zien doen. Hij keek even op Fayr naast haar neer. Hoewel ze qua uiterlijk heel erg op haar zus leek, had hij het idee dat de zussen qua innerlijk als dag en nacht verschilden.
      Hij ging met het meisje het schoolgebouw in en uiteindelijk stopte hij bij het lokaal wat hij die middag klaar had gezet. Even spiekte hij in het lokaal, om te zien of die idioten zich aan de afspraak hadden gehouden. De kaarsjes stonden inderdaad aan. Hij had eigenlijk simpelweg een film willen kijken , maar ze misschien waren ze op het moment wel iets te overdressed daarvoor. Al kon hij zich daar makkelijk onderuit lullen. "Oke, doe je ogen dicht," zei hij met een grijnsje. Hij wachtte tot het meisje echt haar ogen gesloten had, en nam haar toen mee het rijk versierde lokaal in. Tafels stonden aan de zijkant geschoven, de brandende kaarsjes door het lokaal verdeeld. Er was een knus zithoekje gemaakt met de verschillende kussens en hij had wat bloemblaadjes over de grond verspreid. Een romantische date? Niets makkelijker dan dat. "Oke, doe je ogen maar weer open," zei hij zachtjes.

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij had niets meer te zeggen. Onyx zijn redenen, ze klonken zo logisch. Hij voelde al zijn eigen verweer als sneeuw voor de zon verdwijnen. Maar kon hij dat ook echt? Kon hij ook echt iemand vermoorden? Ook al klonk het zo logisch als Onyx deze woorden gebruikte, hij wist niet of hij het echt kon. "Ik weet het niet..." zei hij dan ook. "Je hebt gelijk, Zebediah is gevaarlijk. Ontzettend gevaarlijk. Maar om het ook echt te doen. Zou jij het kunnen?" vroeg hij aan Onyx. "Ik weet niet of ik iemand zijn leven kan ontnemen, ook al verdient hij het niet op deze aarde te lopen." Hij keek naar zijn handen die waren gaan trillen bij het idee.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Zebediah?’ Hij snoof. ‘Ja hoor. Zonder mijn ogen te knipperen. Hij heeft al doden op zijn geweten, mocht dat helpen. Als ik Merrins gave had én je snelheid kon kopiëren had ik het zo gedaan. Maar ja. Ik heb de meest nutteloze gave van de hele school,’ bromde hij. ‘Je moet het zo zien. Als je het níét doet, pakt hij je vrienden. Pakt hij Jes. Dat is z’n grootste concurrent. En aangezien die lul al een failsafe in zijn hoofd heeft gepland, is er een grote kans dat hij er weer overheen walst.’
      Er trok iets in zijn borst bij die gedachte. Wat zou het hem moeten uitmaken als Zebediah Jester van een gebouw liet springen? Hij klooide net zo met mensen. Had net zo met zijn hoofd geklooid – maar op een manier die hij nooit aan iemand zou kunnen uitleggen. Maar toch was het zo. Hij haatte Jester, maar die eikel had zich – net zoals Fire zei – in zijn hart gewurmd en het lukte hem nog niet om hem er helemaal uit te trekken. Nog niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Wow," zei ze zachtjes. Het lokaal was half verduisterd, de vrolijke kaarsjes het enige licht. Er waren zelfs rozenblaadjes over de kussens gestrooid en alles zag er superknus en romantisch uit. Ze draaide zich half naar Romeo om die nog altijd achter haar stond. "Heb jij dit allemaal gedaan?" vroeg ze met een blos. Hoe kon Phone nou denken dat Romeo niets goeds bedoelde? Kijk eens naar al deze moeite die hij deed.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij was bleek weggetrokken. Onyx deed alsof het allemaal zo simpel was, alsof je gewoon zo een ding in iemand kon steken. Alsof je zonder moeite kon toekijken hoe het leven uit iemand liep. Hij zei niets meer tegen Onyx, maar verliet zonder wat te zeggen de kamer. Hij keek niet eens meer om of Jester er stond, maar verschool zich in zijn bed, alsof dat zijn veilige haven zou zijn die hem van dit weergaloze idee zou beschermen.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Natuurlijk, alles voor jou," zei hij met een zweem van een glimlach. Hij trok Fayr dichterbij en nam even haar gezicht in zijn hand. Romeo wreef even met de duim over haar gladde wang heen en keek haar met een glimlach aan. "Je bent echt onweerstaanbaar, weet je dat?" Romeo overbrugde de afstand tussen hen en drukte zacht zijn lippen tegen dat van het meisje. Het maakte hem hongerig, maar hij wist dat als hij nu meteen aan zou sturen op seks, hij eerder een klap in zijn gezicht kon verwachten dan dat hij daadwerkelijk wat bereikte. Romeo legde een hand achterop Fayr haar rug en trok haar zachtjes dichter naar hem toe. Hun zoen werd intenser en uiteindelijk liet Romeo los. "Klinkt het gek als ik zeg dat ik je gemist heb?" vroeg hij met een hese stem.
      Hij keek haar even diep in de ogen aan. "Goed, vandaag mag je kiezen wat we gaan doen. We kunnen of knus samen een filmpje kijken. Of we kunnen onze balavond nog een keer goed overdoen," zei hij met een knipoog. Hij liep naar achteren, maakte een buiging voor het meisje. "Mag ik deze dans van je, Fayr?"

[ bericht aangepast op 25 mei 2020 - 22:36 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Wanneer niet?" merkte Jester wrang op. Het was niet voor het eerst dat hij wel een lange nacht goed slapen kon gebruiken, en toch stelde hij dat moment zelf het liefst zo lang mogelijk nog uit. "De veranda is prima. Of iets verder het veld op, mocht je net zo paranoïde zijn als ik en je zorgen maken om luistervinken." Ze liepen samen naar buiten en Jester haalde een hand door zijn haren.
      Wanneer waren zijn dagen niet zwaar, de laatste tijd? Het leek juist iedere dag wat erger te worden. Eerst Adam die verkracht werd, Dezi die door het lint ging, het Toernooi, Fox en Adam wat misging, Maaya, Onyx... Straks kregen ze ook nog ruzie met de Lions en dan zou Murphy eindelijk tevreden zijn met die stomme wet van hem. Nog even Zebediah eroverheen gooien die de hele school overnam... heerlijk.
      Kop op, Jes. Je komt er wel. Niet zo doemdenken. Dat Onyx er niet is betekent niet dat jij die rol dan maar op je moet nemen.
      Een plan, dat hadden ze nodig. Daarvoor was Fire hier. Misschien dat die wel heil zag in Jesters oplossingen, want de Rhino's gingen echt niet zomaar weg. Ondanks die kutdeal. Romeo liep ook nog eens met Fayr te kloten, om redenen die nog altijd onduidelijk waren. Als het echt tot een soort oorlog kwam tussen de Rhino's en hen, moest hij dat meisje misschien eens alleen spreken over d'r vriendje. Haar waarschuwen.
      "Bedankt voor je hulp, gisteren," begon Jester. Hij had het al eerder willen zeggen, maar dit was de eerste kans die hij kreeg. "Ik weet nog steeds niet hoe je wist dat er hier wat aan de hand was, maar je was er voor ons toen mijn hele afdeling zo ongeveer in stukken lag. Mijzelf meegerekend." Uiteindelijk hadden ze zich wel bijeen geraapt, maar enkel Adam had de hallucinatie niet meegekregen. En die had genoeg trauma's in zijn hoofd zitten om hem bezig te houden. Iemand die echt helder na had kunnen denken en ook nog eens niet zomaar uit balans gegooid was, hadden ze nodig gehad.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx slaakte een zucht toen Yrla wegging. Het was een watje, hij zou het vast niet doen. Hij liet zich weer achterover op zijn bed zakken, nam zijn dolk in de hand en streek met zijn duim over het ivoren heft. Het was een mooi ding. Hij liet hem langs zijn vingers draaien, greep hem toen bij de heft en gooide hem naar het plafond. Het ding kantelde iets, kwam met de botte kant tegen het plafond en viel weer loodrecht naar beneden, vlak naast zijn zij. Twee centimeter opzij en het had in zijn lijf gezeten. Hij schrok er niet eens van. Zijn hand gleed ernaartoe, hij nam het opnieuw vast en gooide het weer omhoog, iets harder nu. Deze keer bleef het lemmet wel in het gipsplafond hangen. Hij staarde ernaar, probeerde in te schatten waar het ding terecht zou komen als hij nu viel. Hoelang zou het duren voordat hij zou doodbloeden? Kreeg hij Fayr nog op tijd hier? Of zou hij die moeite niet eens nemen? Hoe zou Jester reageren als hij hem dood in bed aantrof? Zou het hem überhaupt iets doen? Natuurlijk – hij zou doen alsof het wel zo was. Dat hoorde immers, als je de leider was. Maar boeide het hem echt iets? Hij had hem van zich af geduwd alsof al die weken samen waardeloos waren. De diepe gesprekken, de enkele blikken die er voor nodig waren om elkaar te begrijpen. Hij zag hen weer lachend door het gras rollen terwijl Jester hem kietelde, hij kon het gras ruiken, kon Jesters rode plukken tussen zijn vingers voelen.
      ’Het begon ergens tussen de eerste kus en de tweede in en ik ben zo fucking verliefd dat ik constant rood word, niet meer kan nadenken als je me zoent en er zelfs vínders in mijn buik opfladderen als je me aankijkt. Al die fluffy shit en meer. Ik houd van je als je tegen me aan in slaap valt omdat we een disneyfilm kijken die jij veel te saai vindt en ik houd nog steeds van je als je boos van me wegloopt, of als je m'n hoofd bijna door een spiegel ramt en je zelfbeheersing in rook op is gegaan."
      Leugens. Fucking leugens.
      Hij begreep niet dat hij zo achterlijk was geweest om erin te geloven. Vlinders in zijn buik. Rood worden. Van hem houden. Het was fucking bullshit. Bedoeld om hem te vertrappen.
      Onyx klemde zijn kiezen op elkaar. Hij vond nog wel een manier om ook zijn hart te vertrappen.

[ bericht aangepast op 25 mei 2020 - 22:45 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.