[RPG • 0] Experium || 17 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 15:00 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Nouja, je hebt samenwerken en toestaan dat de ander hetzelfde wil als jij." Jester haalde zijn schouders op. "Wat dus in dit geval wraak op mij zou zijn. Gezellig. Stelletje kloothommels." Hij zou willen zeggen dat hij het wel wist als er iemand in zijn hoofd zou lopen kloten, maar nu die failsafe van Zebediah bleek was hij daar niet meer zo zeker over. "In ieder geval betekent het dat die woede niet van mij kwam," zei hij en het voelde als een hele opluchting om dat hardop te kunnen concluderen. "Gelukkig niet, want dat vond ik nog altijd een ontzettend kutte move van mezelf."
      Jester kwam overeind van het bed en graaide naar zijn tas om daar zijn eigen geschiedenisboek vandaan te vissen. Met de schoolspullen in zijn hand trok hij de andere stoel naar achteren en plofte erop neer. Aan geschiedenis werken was stom, maar misschien was het met Onyx ietsje minder stom en de trip-down-memory-lane naar gisteren had hem eraan herinnerd dat het ook heel makkelijk anders af had kunnen lopen. En dat hij het aan Onyx te danken had dat dat niet zo was.
      "But then true love saved the day," zei hij en hij grijnsde.

[ bericht aangepast op 7 mei 2020 - 17:58 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De zeep had hem de rillingen bezorgt, Adams warme handen hadden hem verrast. In eerste instantie bevroor hij onder de aanraking, niet zo goed wetend wat te doen. Maar al snel ontspande hij onder Adams handen en sloot genietend zijn ogen. Hoewel hij de kippenvel op zijn huid voelde, had hij het niet echt koud. Adams warme handen trokken elke keer de aandacht, lieten hem de kou volledig vergeten. Al kon hij een rilling niet voorkomen.
      Hij voelde een kleine blos op zijn wangen zakken toen hij Adams eerste opmerking hoorde. Hij mompelde al een kleine sorry, maar zweeg na opmerking over dat hij sexy was. Het rood uit zijn haren was al aan het wegtrekken, maar met een schok was het ook weer terug. Hij voelde de blos op zijn wangen branden. "Heb je dat echt gezegd?" piepte hij. Kon hij weg hier? Hij vond Adam heel aardig en lief. En dit voelde eigenlijk best goed, maar aan de andere kant voelde hij zich ontzettend akward en dom. Wat zou hij gedaan hebben als hij wel kon lopen? Zou hij dan opgestaan zijn en echt weggelopen, of zou hij zich dan omgedraaid hebben? Zou hij dan Adam gezoend hebben? Nee, nee dat had hij nooit gedurfd. Niet nu... Oh help. Adam stond volledig naakt achter hem. Alleen de stoel weerhield hen er nog van elkaar aan te raken. Echt aan te raken. Hij moest dit over een ander boeg gooien, iets verzinnen. Hij moest iets zeggen om van zijn akwardness af te komen. "Ik vind jou ook sexy." NEE! Nee dat had hij niet willen zeggen, maar dat flapte hij er gewoon uit. Het was dat roder worden onmogelijk was.... Toch?

---

It's never gonna happen, Guys.

Dezi had hem mooi genoemd. Fox had hem mooi genoemd. Beide keren had de toon waarop ze dat gezegd hadden iets in zijn binnenste samengeknepen. Maar Merrins stom klonk anders. Niet berekenend, niet alsof hij iets van hem gedaan wilde krijgen. Deze keer voelde hij zich helemaal niet ongemakkelijk – maar hij merkte wel dat hij zijn vriend ongemakkelijk liet voelen en hoewel het leuk was om hem een beetje te plagen, moest het niet te lang aanhouden. Hij liet zijn armen om Merrins hals glijden, kruiste ze zodat hij even zijn eigen bovenarmen vasthield en hij de jongen zo een knuffel gaf – met gelukkig nog altijd de rug van een stoel ertussen – daarna drukte hij een kus op zijn hoofd. ‘Gelukkig maar. Anders gaat het vast niet werken tussen ons.’ Hij trok zijn armen weer terug, veegde het laatste sop van zijn schouders en zette toen de kraan uit. ‘Laten we de meiden ook nog maar wat tijd geven om te douchen. Anders willen ze ons weer naar boven hebben.’

[ bericht aangepast op 7 mei 2020 - 18:35 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Voor mij was het anders best een opluchting dat jíj eens door het lint ging,’ zei Onyx toch een beetje morrend. ‘Ik voelde me er bijna een normaal mens door. Maar goed, het ziet er dan toch naar uit dat je je eigen sprookje hebt gevonden. Inclusief prins op het witte paard en boze heks. Wat wil je nog meer.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "I've been dreaming of a true love's kiss, and a prince I hope comes with this," begon Jester meteen te zingen. "Uit Enchanted. Denk dat je die prins nog wel kan waarderen trouwens- de tweede, niet de eerste. Een van de weinigen -naast Flynn Rider- die er vraagtekens bij zet als iedereen plotseling begint met een georganiseerd musicalnummer. Best geinige film, lekker flink over de top." Hij keek opzij en gaf Onyx een duwtje met zijn knie. "Gelukkig voor jou ben ik ook nog steeds op je verliefd als je je geen normaal mens voelt." In een opwelling leunde hij opzij en drukte een kus op Onyx' wang en grijnsde naar hem, voordat hij begon met het samenvatten van met uitstek de meest saaie paragraaf in de geschiedenis.
      Get it?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De knuffel had hem nog meer warmte bezorgd, maar hij knuffelde zijn vriend wel terug. Zo veel durfde hij nog wel. Veel te snel naar zijn zin liet Adam hem alweer los, de kus op zijn voorhoofd bezorgde hem een glimlach op zijn gezicht. Adam trok ook steeds dichter naar hem toe. Hij leek nu veel meer op zijn gemak dan de vorige keer dat ze op het punt stonden om te zoenen. En dan gisteravond.
      Even keek hij op naar Adam achter hem. De jongen stond alweer te ver weg, Merrin had zijn kans gemist. Maar er was nu voor even wel iets anders. Voor heel even leken die zorgen in Adams ogen verdwenen. Misschien had het kunnen doen, zonder dat Adam van hem zou schrikken. Adam liep achter hem vandaan en gooide hem een handdoek toe. Merrin raasde de handdoek over zijn hoofd heen, waardoor zijn zwarte haar alle kanten op kwam de staan. Afdrogen was geen pretje met een natte stoel achter je. Hij klemde zijn handen om de rand, wist er eentje onder zijn billen te krijgen en ging ietwat van de leuning af zitten. Hij droogde zijn rug, zijn buik en zijn bovenbenen zelf af. Zijn onderbenen lukte hem nog net, maar zijn voeten moest Adam straks maar doen. "Wil je mij mijn onderbroek aangeven?"

---

It's never gonna happen, Guys.

In een reflex veegde Onyx met zijn schouder langs zijn wang toen Jester hem een kus gaf. Het was één ding om elkaar hartstochtelijk te zoenen maar hij wist nog niet zo goed wat hij van zo’n kus vond. Al was het vast normaal. Zo voelde het alleen niet. Het was zelfs alsof er een gloed vanuit zijn schouders naar zijn kruin optrok en hij voelde even het verlangen door zich heen gaan om Jester een elleboog in z’n gezicht te geven.
      ‘Vanavond geen Disney hoor. Eén Disneyfilm per maand is meer dan zat.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam liep naar het bankje waarop ze hun kleren hadden gelegd, pakte Merrins boxer en legde zijn eigen handdoek alvast om zijn nek. Hij gaf het kledingstuk aan Merrin en grijnsde toen hij zag dat zijn donkere haar alle kanten opstond. Het stond hem eigenlijk wel leuk. Al stond alles hem waarschijnlijk leuk. Automatisch haalde hij ook een hand door zijn eigen haar, zijn kuif was helemaal uitgezakt en het zag er vast stom uit. Terwijl Merrin zich in zijn ondergoed wurmde, keerde hij zich van de jongen af om zichzelf dusdanig af te drogen zodat hij ook zijn boxer kon aantrekken. Hij wilde zich niet weer zo awkward voelen als net – het voelde juist weer ontspannen tussen hen. Beter dan daarvoor misschien zelfs wel. Die gedachte bracht een gelukkige glimlach op zijn gezicht, op de een of andere manier voelde dit doucheavontuur als een overwinning op zichzelf.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had zich aardig in zijn boxer gewerkt en wachtte netjes tot Adam ook klaar was. Verder omkleden was makkelijker in zijn kamer, maar vooral beter in zijn rolstoel. Adam had de rolstoel weer naast hem neergezet en Merrin gooide zijn armen om zijn schouders heen. Er kwam een glimlach op zijn gezicht te staan. "Ik ga je gewoon vragen me heel vaak van mijn bed naar mijn rolstoel te verplaatsen en weer terug denk ik. Dan heb ik namelijk een excuus om je heel veel te knuffelen." Hij trok zich tegen Adam aan en voelde zich direct opwarmen. Hun borsten raakten elkaar en hij kon de warmte van Adams lichaam voelen. De spanning in zijn lichaam rees weer, maar dit keer was het de goede spanning. De kriebels, het verlangen naar de ander. Zonder erover na te denken legde Merrin zijn hoofd op de schouder van Adam, wat hun knuffel veel intiemer maakte dan het feit dat hij over getild werd van de ene stoel naar de andere. Hier voelde hij zich veilig, in deze sterke armen, in Adams armen.
      Ietwat onhandig verplaatste Adam hem terug richting zijn rolstoel en Merrin viel er nog net niet in terug. Hij trok Adam mee in zijn val, waardoor Merrin zijn hoofd loskwam van zijn schouder, maar Adam alsnog heel dicht bij bleef. Hun gezichten waren opeens vlak bij elkaar. Een blik in die heerlijk kastanjebruine ogen van Adam vertelden hem alles. Er was geen vleugje angst te zien dit keer. Hij zag alleen de rust, alsof hij door het herfstbos heen liep en alleen het zachte zuchten van de wind de bladeren liet ritselen. Hij was verdwaald in een mengelmoes van bladeren en paddenstoelen, die hem liefelijk verwelkomden. Merrin zijn armen lagen nog steeds om Adam zijn nek. Hij voelde de spanning tussen hen groeien. Hij wilde dit en hij wist dat Adam het goed zou vinden. Zonder ook maar enig moment te twijfelen, boog de jongen zo ver mogelijk naar voren en trok tegelijkertijd Adam ietsje dichterbij, om zijn lippen zachtjes op de zijne te drukken.

[ bericht aangepast op 7 mei 2020 - 19:57 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Eén Disneyfilm per dag is nog niet eens meer dan zat, maar ik zal me flexibel opstellen deze keer," grinnikte Jester, terwijl hij dingen neerpende over de Cubacrisis. "Maar oké, als je vanavond na de naamceremonie nog een film wil kijken, mag jij kiezen welke." Even keek hij op van het boek en hield de pen streng onder Onyx' neus. "Maar wees gewaarschuwd, hoe enger 'ie is, hoe prinsessiger mijn volgende keuze wordt. Snow White- hoewel die nog best wat creepy scenes heeft... Cinderella... oh, of Frozen!" Hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adams lippen tintelden toen ze die van Merrin raakten. Al snel verspreidden de tintelingen zich door zijn hele lijf en kon hij ze zelfs in zijn tenen voelen. Zijn lippen waren zacht en warm en de geur van Merrins shampoo omringde hem. Even voelde hij zich licht in zijn hoofd. Hij stond heel onhandig, zo half tegen Merrin aan en als hij nog verder naar voren leunde reed de rolstoel misschien wel naar achteren en knalden ze met hun hoofden tegen elkaar aan. Hij liet Merrins lippen los. Het contact miste hij meteen en toen Merrin opkeek, leek hij een beetje teleurgesteld en verward. Hij zakte bij zijn vriend op zijn schoot neer, overdwars, waarbij zijn bovenbeen tegen de armleuning duwde. Hij draaide zijn bovenlichaam naar Merrin toe.
      ‘Ik was bang dat ik zou vallen,’ verklaarde hij zacht. In zijn maag fladderde van alles, maar het waren geen verlammende zenuwen meer. Hij legde een hand tegen Merrins onderkaak, daarna kuste hij hem zachtjes. Er trilde iets in zijn borst toen zijn lippen van elkaar weken en hij de streling van Merrins tong voelde. Zijn hand gleed omhoog langs Merrins gezicht, zijn duim streek langs het uiteinde van zijn wenkbrauw en verdween toen in zijn vochtige haar.
      Even schoten er gedachten door zijn hoofd van zijn kus met Dezi, van die met Fox. Toen werden ze meegesleurd door een stroom van warmte en geluk en was het alsof deze kus een oud computerbestand overschreef en ze — hopelijk voor altijd — bij de deleted files belandden.

[ bericht aangepast op 7 mei 2020 - 21:38 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij was bang geweest dat hij toch te snel was geweest, maar Adam was alleen verplaatst op zijn schoot en had toen vanuit zichzelf zijn lippen op de zijne gezet. Het was overduidelijk dat Adam wel vaker had gezoend, want de jongen nam zonder pardon de leiding van hem over. Waar Merrin zich ontzettend onhandig had gevoeld, had Adam hem toch een soort van laten zien hoe het moest. Hij wist niet zo goed wat hij met zijn handen moest. Het huid op huid contact wat er was, kreeg hij het al enorm warm van. En hij was bang ergens iets verkeerds aan te raken.
      Die zorgen vergat hij echter zodra Adam de zoen tussen hen verdiepte. Hun tongen streken langs elkaar heen en Merrin voelde hoe de vlinders in zijn buik los waren gebarsten. Ze vlogen als een wilde rond en lieten hem verlangen naar meer. Uiteindelijk liet hij echter Adam toch los. Hun zoen was zacht en teder geweest, iets wat hij absoluut van hield. "Wel," zei hij schor. Merrin kuchte kort om zijn keel te smeren. "Was het zo erg of viel het wel mee om met me te zoenen?" hij grijnsde en wiebelde plagend met zijn wenkbrauwen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx gromde ten antwoord bij alleen al aan de liedjes die hij daaruit kende - allemaal door Jester natuurlijk. 'Laten we South Park kijken. Of Rick en Morty. Mijn soort humor en getekende poppetjes voor jou. Allebei blij.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam drukte nog een paar kleine kusjes tegen Merrins lippen ten antwoord. ‘Ik denk dat je nog een beetje moet oefenen,’ plaagde hij. ‘Of ik. Je bent in elk geval niet in slaap gevallen, dat is vooruitgang.’ Hij gaf hem een kus op het puntje van zijn neus. Opeens voelde hij zich zo gelukkig – alsof hij de wereld aankon. Hij wilde hier blijven zitten met Merrin, maar in plaats daarvan had Merrin een feestje en zou hij op zijn kamer achterblijven. Wat hem er weer aan herinnerde dat ze de badkamer al vrij lang bezet hielden en met tegenzin kwam hij overeind. ‘Nou, nu moet je je maar gaan klaarmaken voor het feestje. Straks ben je te laat.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Hij grinnikte. "Ken ik niet, maar als het animatie is en jij kijkt er toch nog naar, moet dat wel iets bijzonders zijn," zei hij grijnzend. "Als jij je niet weer kacheltje lam zuipt, lichtgewicht, then it's a date."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.