[RPG • 0] Experium || 17 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 15:00 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      Jester floot. "Da's waar ook. Goed idee. Kom jij er dan op een stoeltje naast zitten?"

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 11:47 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze trok een arrogante wenkbrauw op richting Jester. Uhm, oke. Hoe reageerde ze hierop? Onyx ving echter daarna direct haar blik en de manier waarop hij haar aankeek, bezorgde haar ietwat de kriebels. Ze slikte een brok in haar keel weg, maar liet haar grijns niet vervagen. "Zal ik dan maar vast mijn eigen graf gaan graven?" vroeg ze plagerig. Ze was hier nu eenmaal aan begonnen, nu moest ze het afmaken. "Ik ben het beste vriendinnetje wat je kan krijgen," zei ze met een glimlach. "Ik ben lief, romantisch, goed in massages. En als ik moet geloven wat ze zeggen ook goed in bed." Ze gaf een knipoog aan Onyx en blikte daarna even vluchtig op Jester. Ze kon hem niet lezen. Ze had geen idee wat er in dat hoofd omging, maar ze wist dat hij het niet leuk kon vinden. Er stond misschien nog wel een lach op zijn gezicht, maar Vien vroeg zich af of hij het wel zo leuk vond. Misschien kon ze een reactie uitlokken, dan zou ze stoppen.

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 11:53 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Zo zo, je bent wel vol van jezelf. Als je zo goed in bed bent kun je zeker ook goed zoenen?' Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. 'Show me.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Oké, grapjes kon hij wel hebben. Die maakte hij zelf ook genoeg. Maar er school een uitdaging in Onyx' stem die Jester niet kon waarderen, al helemaal niet omdat hij er niet echt meer zeker van was of Onyx ook zou stoppen voor het de grens over ging. Dat Vienna het allemaal niet echt meende, dat stond als een paal boven water. Maar de reden dat Onyx hém uiteindelijk voor het eerst gezoend had, was ook omdat ze elkaar uitgedaagd hadden en allebei niet gestopt waren. Er knauwde iets naars in zijn maag.
      Jester sloeg het laatste restje van zijn whiskey achterover. "Ben benieuwd wat een mooi plekje zal zijn voor een goed graf," zei hij bedachtzaam en tikte tegen zijn glas alsof hij er diep over nadacht. "Moet wel goed verstopt zijn, natuurlijk," zei hij met een knipoog, voordat hij overeind kwam en richting de keuken liep, om daar de koelkast open te trekken op jacht naar het sap waarmee hij Merrin rond had zien lopen. Normaal was hij best goed in het behouden van zijn pokerface, maar het kostte verdomd veel moeite om nog ontspannen te blijven op dit moment. Waarschijnlijk was het ook niet helemaal gelukt.
      In ieder geval hoefde hij nu even niet te zien hoe het afliep en werd het hopelijk voor die andere twee een stuk minder leuk om het uitdagen voort te zetten. En hij had even de tijd om zijn gebruikelijke grijns weer terug te vinden. Misschien was hij toch ook wel een beetje jaloers, wat dit betrof.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze schoot in de lach bij het horen van Onyx woorden. "Ik kan zeker goed zoenen, maar dat zul jij nooit te weten komen, meneer." Ze draaide haar gezicht van hem af en legde voor de zekerheid een hand in zijn gezicht. Ze probeerde hem weg te duwen, maar Onyx was te sterk. "Je vriendje zit nu tegenover me he, je weet dat hij de enige is die je nu nog mag zoenen?" zei ze lachend. Ze had echter niet gemerkt dat Jester blijkbaar was afgedropen. Ze zag echter wel aan zijn gezicht dat hij het absoluut niet leuk vond. Oke, misschien was ze iets te ver gegaan. En direct voelde ze zich schuldig.
      Ze probeerde Onyx van zich af te duwen, maar hoe ze ook probeerde de jongen gaf niet mee. "Nou, laat me los." zei ze zachtjes. "Deze grap is wel weer leuk geweest. Volgens mij hoor jij daar te zijn en niet hier," zei ze, terwijl ze in de richting van Jester knikte.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx

Onyx haalde zijn schouders op. 'Jij begon over hoe goed je bent in bed. Je hoeft alleen je woorden terug te nemen en te zeggen dat jij een grotere sukkel bent dan ik en dan ben ik weg hoor.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze keek de jongen weer aan met opgetrokken wenkbrauw. "Serieus? Ben je daarom beledigd? Omdat ik je een sukkel noemde?" Ze lachte spottend. "Serieus als ik je daarmee al op de kast krijg, dan ben je gewoon een grotere sukkel dan ik. Ik maakte een grapje, idioot. Weet je wat dat betekent?" Ze was om een of andere reden boos geworden. Ze wist niet zo goed waarom, maar haar humeur was omgeslagen van lachend naar boosheid. Ze trok nogmaals aan de arm van Onyx, maar de jongen gaf totaal niet mee. "Laat me los!" beet ze hem toe. Toegeven dat zij een grotere sukkel was dan hij en dan ook nog eens daarvoor moeten verontschuldigen? NOOIT!

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 12:32 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx

Onyx liet haar los. 'Tering, ga anders een potje janken joh, drama queen. Blijkbaar ben jij degene die niet tegen een geintje kan.' Hij snoof minachtend, draaide zich om en liep naar de keuken op een biertje te halen. Maakte hij eens een fucking grapje en dan ging zij zo dramatisch doen? Met een klap sloeg hij de koelkast dicht. Hij nam zijn biertje mee naar de veranda en dronk hem daar in stilte op.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna schoot in de lach. Wauw, die was snel op zijn teentjes getrapt. En dan zeiden ze dat normaal van haar! Wat een loser. Ze schudde afkeurend haar hoofd, terwijl ze toekeek hoe Onyx wegliep. Wat was zijn probleem? Ze staarde hem nog zo boos na dat ze nauwelijks merkte dat Yrla naast haar was komen zitten. "Oh oh, wie gaat er dood vanavond?" vroeg hij met een grijns. Met een woeste blik keek ze naar Yrla, die direct onschuldig zijn handen in de lucht stak. "Ik heb niets gedaan," piepte hij. Vienna haalde een keer diep adem en zuchtte. "Onyx, die idioot kon niet van me afblijven." Ze voelde een rilling over haar schouder trekken en om een of andere reden kon ze zijn arm nog altijd dreigend om haar nek voelen. Het bezorgde haar de kriebels en een lichte angst knauwde achter haar woede.
      "Hoezo, wat heeft hij gedaan dan?" Ze keek opzij en zag opeens dat haar eigen woede weerspiegelt werd in Yrla zijn ogen. Gek genoeg liet dat eigen woede vergeten en zelfs een beetje paniekerig worden. Ze legde een hand op Yrla zijn been. "Rustig, hij heeft niets gedaan. We waren gewoon aan het grappen. Ik had hem een sukkel genoemd en toen kwam die me zogenaamd bedreigen. In eerste instantie was het grappig en zaten we een beetje Jester te plagen, die er ook bij was komen zitten. Maar zodra Jester weg was, was het grapje wel voorbij. Al wilde hij me nog steeds niet loslaten. Dus toen heb ik even in zijn gezicht gezegd wat ik van hem dacht en droop hij opeens boos af." Yrla naast haar had haar eerst met een verbaasde blik aangekeken, maar schoot toen in de lach. "Je bent mijn held, weet je dat Vien?" zei hij lachend. Yrla trok haar tegen zich aan en ging met zijn knokkels over haar hoofd heen. Vienna liet haar hoofd rusten op Yrla zijn schouder. Misschien moest ze er ook niet teveel van aantrekken. Ze was geen dramaqueen toch? Eigenlijk wilde ze iemand waar ze daar nu meer over kon praten. Ze trok haar iNet uit haar zak en zocht het contact op.

Hee Vosje. Wat doe je vanavond? Ik mis je.

Ze had al op verzonden gedrukt zonder erover na te denken. En stopte haar iNet weer weg. Yrla bood haar een nieuw glas wijn aan en grijnzend proostte ze de hare met de zijne. Het was feest, niet waar?

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 14:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester had Onyx met gemengde gevoelens nagekeken toen die naar buiten was verdwenen. Tot zover het grapje, blijkbaar. Hij was met het glas sap in zijn hand in de deuropening van de keuken blijven hangen toen Vienna van zich af had gebeten en gesnauwd dat Onyx haar los moest laten. Tegelijkertijd wilde hij wel ingrijpen en de situatie weer wat verlichten en aan de andere kant had hij er heel even de energie niet voor. Een paar seconden later had Onyx al losgelaten en met een gezicht op onweer was hij weg gebeend.
      Eigenlijk moest Jester erachteraan, vond hij. Het feestje ging juist zo goed met zijn allen en vijf minuten geleden was er nog geen vuiltje aan de lucht geweest. Hij slaakte een zucht en nam een paar slokken uit zijn glas. Regression to the mean, misschien. Hoe leuk of afschuwelijk dingen ook werden, uiteindelijk zou het tij weer keren en zou de balans weer gevonden worden.
      Jester leunde tegen de deurpost aan en keek naar de rest van de Panthers die het feestje weer oppakten. Ook Yrla was weer opgedoken en stond gezellig met Vienna te praten. Hij had die laatste opmerkingen tussen Vienna en Onyx niet leuk gevonden. Echt niet leuk. De reden waarom wist hij eigenlijk niet helemaal. Natuurlijk vond hij het kut als zijn vriendje iemand anders zou kussen, zelfs voor de grap. Dat was logisch. Maar ook het uitdagen ervoor was niet goed gevallen. Misschien omdat het hem ergens wel een beetje had gekwetst dat Onyx het nog wel zou kunnen doen ook. Ofzo. Gevoelens waren lastig als je aangeschoten was.
      Hij had een kleine glimlach om zijn lippen geplakt terwijl hij de anderen gade sloeg. Om de sfeer niet te verpesten voor de anderen, voor Nenya. Ze verdiende een leuk feestje, geen regenachtig wolkje in de hoek van de kamer. Zijn glas was al gauw weer leeg en Jester stapte de keuken weer in om het even om te spoelen en weer te vullen met water. Hij moest die whiskey toch met iets zien te verdunnen.
      De deur naar de veranda stond nog op een kier.
      Jester keek even heen en weer van het feest naar de deur en slaakte een zucht. Met het glas in zijn andere hand duwde hij de deur open en stapte de koele buitenlucht in. Onyx zat op de rand van het trappetje, met het bierflesje in zijn handen.
      En, hoe zoent ze?
      Even overwoog hij om het echt te vragen, maar uiteindelijk bleef hij gewoon tegen de muur aan staan kijken naar de jongen aan de andere kant van de veranda en zei hij niets.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox liet zijn paarse kleurpotlood zakken toen hij zijn iNet hoorde trillen. Over het blad van zijn bureau trok hij het toestel naar zich toe en zijn mondhoeken bogen om toen hij zag dat hij een berichtje van Vienna gekregen had. Geen enkel feestje is natuurlijk leuk zonder mij hè. 😉 Hij maakte een foto van de poster die hij aan het maken was; een uitnodiging voor het Disney-feestje “where enemies become friends” van aanstaande vrijdag. Hij wilde vandaag twee posters afmaken waarvan hij er eentje in zijn eigen house kon hangen en de ander bij de Panthers. Hij stuurde haar de foto. Dit Vosje is al druk bezig met de voorbereidingen. Wat vind je ervan?

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 14:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het verbaasde hem elke keer. Hij had Vienna het ene uiterste gezien, totaal in tranen, weg van de wereld. En op andere momenten deed ze dit. Ze was net een kat die haar rug opgezet had en blies naar de persoon die langs kwam lopen. Ze gromde er ook nog eens bij. En weet het andere moment sprong ze een gat in de lucht en was ze net een vlindertje dat weg kon vliegen. Yrla schudde zijn hoofd bij het idee. Ze was een goede vriendin, maar soms ook een lastige. Ze had wel even mooi Onyx te pakken en Jester. Yrla keek even over zijn glas heen naar de deur, waar Jester nogal alleen stond te dralen. Of hij had geen zin in iemand of hij had op het moment niemand om naar toe te gaan. Hij zou hier bij hem en Vienna kunnen zitten, maar dat leek nog iets te veel gevraagd. Uiteindelijk liep Jester er toch vandoor, naar de gang, naar Onyx.
      Yrla zuchtte en schudde zijn hoofd. Dus zo zou het voortaan zijn. Onyx zou ontploffen, Jester zou het oplossen. Yeeh, wat een leuke relatie hadden die twee. Hij wist natuurlijk niet of het echt officieel was, maar de blik in Jester zijn ogen had hem al genoeg verteld dat het in ieder geval serieus was. Yrla snapte er nog altijd geen ene bal van. Hoe kon Jester vallen voor die Psychopaat? Voor de idioot die Onyx was? Jester was te goed hiervoor. Onyx was gewoon zijn nieuwe project. Had er iemand hulp nodig? Jester zou je vast wel even uit die put helpen. Yrla twijfelde er echter niet aan, Onyx was sowieso een brug te ver. Hij moest zijn vriend beschermen maar hoe?
      Hij kon vast een beetje stoken tussen de twee, Vienna had al een begin gemaakt.
      "Dat liep vorige keer ook al zo lekker niet?" Klonk er opeens een stem in zijn hoofd, die verdacht veel van Jester weg had.
      Yrla zijn blik ging naar Merrin. Die leek prima in zijn vel te zitten, hij had hem zelfs een verjaardagskado gegeven en daarnaast was er bij hun niets kapot.
      Val niet weer in datzelfde gat. waarschuwde dat stemmetje in zijn hoofd.
      Maar het zou voor nu anders zijn toch? Hij zou Onyx niet wegpesten van school. Hij zou hem geen pijn doen, niet voor schut zetten. Hij hoefde Jester alleen maar te laten zien hoe Onyx werkelijk was. Onyx zou zijn eigen graf graven met een beetje hulp van hem.
      Hij is je vriend
      Yrla wist niet wat te doen. Hij wilde zijn vriend geen pijn doen. Hij wilde Jester niet zien lijden, maar hij had het idee dat deze nieuwe verliefdheid Jester misschien nog wel veel meer pijn zou kunnen doen. Onyx was een gevaarlijke tegenstander, misschien wel een van de gevaarlijkste hier op school op Zebediah na. Hoe moest hij dit doen? Misschien moest hij een keer met Jes erover praten. Als het kon... Als hij het wou... Als hij ook nog maar ooit iets van Yrla's adviezen wilde opvolgen... Hij zuchtte. Het was hopeloos...

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze trok gretig haar iNet uit haar broekzak, zodra ze hem voelde trillen. Ze vergat totaal even dat Fayr of Yrla naast haar zat en keek naar het scherm. Fox! Hij had al geantwoord. Haastig typte ze haar berichtje terug.

Wauw! Wat is hij mooi. Ik wist niet dat je dat kon.
Ja, het is wel een beetje saai zonder jou.
En ze doen gemeen tegen me ):

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 14:50 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx keek over zijn schouder toen hij de deur open hoorde gaan. Zijn blik kruiste even die van Jester, maar die keek ook niet al te vrolijk. Geweldig. Die had zijn grapje ook al niet op prijs gesteld. Hij kon dit gewoon niet, sociaal doen met mensen. Wie hield hij ook voor de gek? Hij snakte naar een sigaret, maar het was al een tijd geleden dat hij had gerookt. Er lag nog een pakje in zijn uitkijktoren – als dat na al die tijd nog ergens naar smaakte – maar nu van Nenya’s feestje weglopen was ook weer zo wat. Hij tuurde in de donkere verte en zuchtte. Het was alsof hij zichzelf probeerde te veranderen in iemand die hij niet was – en waarom? Voor Jester? Zodat hij niet de hele tijd het gevoel had dat hij moest voorkomen dat hij zich zou schamen voor zijn contactgestoorde vriendje? Hij leunde met zijn hoofd tegen de leuning van de trap en hoopte dat Jester zo weer naar binnen zou gaan. Die redde zich prima zonder hem, dat had hij de afgelopen vijf jaar ook gedaan. Hij verdiende een leuke avond met alles wat hij al aan zijn kop had.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ik ben nu eenmaal een man van verrassingen😉, typte hij met een grijns terug. Doen ze echt gemeen tegen je? Moet de grote boze wolf je komen redden?


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Every villain is a hero in his own mind.