[RPG • 0] Experium || 17 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 15:00 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx besloot dat dit niet het moment was waarop hij zijn nieuwe doelstelling ging behalen en dus pakte hij voor het gemak zijn mondharmonica en gebaarde Jester te gaan liggen. Aangezien Onyx zelf nog op Jesters bed zat en hij dat waarschijnlijk te dicht bij het dossier vond, zakte Jester op het andere bed neer en ging op zijn zij liggen. Onyx begon meteen te spelen, waarbij hij zijn ogen op Jesters gezicht gericht hield en rustige, relaxte elementen aan de melodie probeerde toe te voegen. Langzaam werd Jesters ademhaling rustiger. Toen Onyx ervan overtuigd was dat zijn vriend sliep, begon hij het dossier van voren naar achteren door te nemen. Hoe meer hij las, hoe meer het hem tegenstond. Cackle was zijn vader. Zijn fucking vader. Zoiets wilde je toch niet? Als Maneur zijn vader bleek te zijn en die hem vrijwillig naar deze kloteplek gestuurd had dan bungelde ie morgenochtend aan een boom. Hij bladerde verder, las samenvattingen van de experimenten die met Jester waren gegaan, de "zorgwekkende" manier waarop zijn gave zich ontwikkelde tot aan het terugbrengen van herinneringen. Gal verzamelde zich in zijn keel toen hij zag dat een andere leerling die failsafe had ingebouwd; 163. Zebediah. Zijn mond vertrok tot een grimas bij de gedachte dat die kloteviool met het hoofd van zijn vriend had geklooid. Als hij hem ooit nog tegenkwam, zou hij dat berouwen. Met een klap sloeg hij het dossier dicht. Hij kwam overeind, ging naast Jester zitten en staarde even naar zijn vredige gezicht. Wat zou hij ervan vinden als hij hoorde dat hij zijn vader bijna elke dag zag? 'Fuck man,' bromde hij en hij wreef over zijn gezicht. Toch was het niet aan hem om zulke informatie achter te houden, hij was niet zoals deze kloteschool. Hij hief zijn hand, legde die aarzelend vlak boven Jesters heup en hij schudde hem wakker.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Voor de eerste paar seconden nadat hij zijn ogen open had gedaan, voelde hij zich nog net zo rustig als het moment dat de melodie van Onyx hem zachtjes in slaap gewiegd had. Jup, dat was echt de beste manier om het te beschrijven en nope, dat ging hij niet op die manier tegen Onyx zeggen als die er ooit naar vroeg, dus sollicitaties voor een betere omschrijving stonden open.
      Toen kwam alle onrust als een lawine weer terug zijn hoofd in razen. Het dossier. Zijn dossier. Wat hij niet kon lezen. De failsafe. De hoofdpijn. Alle informatie over wie hij was, zijn familie, zijn achtergrond, de reden waarom hij er nooit over na kon denken, de reden waarom hij zo'n ontzettende tweestrijd had in zijn hoofd. Onyx wist het nu. Hij wist alles en hij ziet er niet vrolijk uit.
      Zei ik het niet? Dit was één grote fucking vergissing. Zeg dat hij je niets moet vertellen. Beter nog, draag hem op het weer te vergeten.
      Dan zijn we nog geen stap verder.
      Precies. Zie je zijn gezicht? Dit wíl je niet weten.
      Zegt wie?
      Zeg ik. Jij. Of ben je soms vergeten dat dit allemaal in je kop speelt en dat je niemand voor de gek houdt? Je wilt dit niet weten, gozer.
      Jammer dan. Ignorance súcks.
      "En?" vroeg hij. Dwong hij zichzelf te zeggen. Het liefst wilde hij er nog een grapje achteraan gooien, iets om de sfeer wat de verlichten, maar het bleek al moeilijk genoeg om dat ene woordje te zeggen. Recht tegen die tweede stem in zijn hoofd in te gaan en zijn handen plat naast zich te houden, in plaats van tegen zijn oren te drukken om het niet te hoeven horen.
      Blijf liggen. Blijf luisteren. Je wil dit weten.

[ bericht aangepast op 5 mei 2020 - 21:50 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ai, deze reactie had hij niet verwacht. "Sorry Adam," zuchtte hij zachtjes."Ik probeer het allemaal te begrijpen, echt waar. Maar ik heb het zelf nooit meegemaakt, dus ik weet niet... Ik weet niet hoe je je precies voelt, ook al doe ik daar heel erg mijn best voor." Hij was even stil en frunnikte aan zijn vingers, hij negeerde Adams vraag over het kadootje. "Als je het echt wil weten, dan moet je met Fox gaan praten. En.. En als je dat niet vertrouwd kun je nog altijd zelf gaan kijken, je kunt terug in de tijd reizen. Of iemand meenemen die voor je kijkt als je dat eng vindt." Merrin durfde Adam niet aan te kijken. "Sorry..." Zei hij nogmaals. Hij voelde zich er niet helemaal lekker onder dat Adam met Fox zou gaan praten. Merrin vertrouwde Fox niet, niet na wat hij hem geflikt had. Na de leugens die Fox hem op de mouw had laten spelden. "Z -zou je alleen wel iets voor me willen doen? Als je met Fox gaat praten, wil je dan iemand meenemen? Die je vertrouwd? Ik wil niet dat hij je weer manipuleert. Het... Ik vind het gewoon allemaal zo erg voor je. En ik vertrouw hem niet..."

---

It's never gonna happen, Guys.

Voor Adam was de mogelijke aanranding tien keer erger dan het feit dat Fox hem gemanipuleerd had. Dat zou hij echt niet nog een keer laten gebeuren, hij wist nu dat Fox op hem verliefd was – áls de aanranding inderdaad niet had plaatsgevonden, anders was het gewoon een smeerlap – en hij zou voortaan ook de drank weigeren. Als zich daar ooit nog een gelegenheid toe voordeed.
      Hij merkte dat hij wel weer iets rustiger werd door Merrins woorden. Het was ook niet zo dat hij boos was geweest op Merrin, hij was gewoon boos geweest op de hele situatie. ‘Ik begrijp het wel,’ zei hij zacht. ‘Dat je het niet kunt begrijpen. Ik weet zelf niet eens wat er precies gebeurd is.’ Hij beet op zijn lip. ‘Maar misschien heb je gelijk en moet ik inderdaad met hem gaan praten. Dan zal ik vragen of Onyx of Jester meegaat, die prikken daar wel doorheen.’ Hij keek zijn vriend aan. ‘Sorry dat ik zo uitviel. Het is gewoon…’ Zuchtend liet hij zijn schouders hangen. ‘Kut. Maar als het inderdaad allemaal in mijn hoofd zat, dan moet ik Fox wel mijn excuses aanbieden. Ik vind het heel erg dat ik hem dan van zoiets beschuldigd heb.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx zag aan zijn vriend dat hij weer in een interne strijd verwikkeld was en besloot dat ze dat probleem maar beter het eerst uit de weg konden ruimen. 'Zebediah heeft die failsafe bij je ingebouwd. Waarschijnlijk een opdracht om je niet in je verleden te interesseren. Ik denk dat je dat dat eerst moet zien te verbreken.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Het geeft niet," zei hij zachtjes. Hij was het niet helemaal eens met Adam. Hij vond niet dat Fox een excuses had verdiend, hij had Adam voor de gek gehouden. Hij had hem in een richting geduwd waar hij hem wilde hebben. Er hadden zelfs nog veel ergere dingen kunnen gebeuren. Merrin vond de manipulatie veel erger dan Adam voordeed, hij had meermaals gezien hoe het zijn moeder onder de duim had gehouden. Hoe het steeds van kwaad tot erger was gegaan. Ja, de aanranding was erg. Maar om elke keer, keer op keer te zien hoe iemand daarin meegetrokken werd, en elke keer opnieuw bedonderd werd, dat kon hij echt niet aanzien. Hij hoopte dat Adam slimmer was dan dat, dat hij Fox het hoofd kon bieden. Hij zei er echter geen woord over tegenover Adam. “Ik vind het fijn dat je dan iemand wil meenemen, dank je wel. Dat voelt voor mij veel prettiger.” Dan maak ik me minder zorgen. Hij zei die zin expres niet, bang dat Adam dingen ging laten, omdat hijzelf dan zorgen zou maken. Of zich minder vrij zou voelen. “Laten we nu maar voor dat cadeautje gaan, voor we straks te laat zijn,” zei hij met een kleine glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

Daarop bleef het stil.
      Jester knipperde met zijn ogen en duwde zichzelf toen toch overeind. "W-wat?" Hij had die gozer nooit eens gesproken. "Zeb- Zebediah heeft deze... deze weerstand in mijn hoofd ingebouwd?" Af en toe gezien in de gangen, maar dat was het. En nu zei Onyx dat het door díe creep kwam dat hij zich niet bezig kon houden met zijn fucking eigen verleden? Dat het eigenlijk Zebediah's stem in zijn hoofd was, die hem steeds opdroeg om het met rust te laten? Het klonk op een vreemde manier logisch en vergezocht tegelijk.
      Jester had het de eerste keer haast zelf al gezegd. Dat het bijna was alsof hij zichzelf overtuigd had er niets te van willen weten. Terwijl in werkelijkheid...
      Ohmygod, gaan we nu zo beginnen? Je gelooft dit toch niet? Laat dit met rust.
      Ik wil erachter komen wat er in dat dossier staat.
      Dit is fucking onzin. En gevaarlijk, ook. Die herinneringen zijn met een reden weg, wat als Experium er weer achter komt?
      Ik wil erachter komen wat er in dat dossier staat. Ik wil wél opzoek naar mijn fucking verleden.
      Je laat het verleden met rust.
      Dat doe ik niet. Want Onyx heeft alles al gelezen en ik hoef het hem alleen maar te vragen.
      Onyx kan prima liegen. Die gozer heeft een pokerface van hier tot Tokio. Het is voor je eigen bestwil, Jester. Laat het met rust.
      Nee. Ik heb het blijkbaar al eens eerder gedaan, dus ik kan het best nog eens.
      Ook met je gave nog altijd buiten die kluis van Cackle? Je houdt niemand voor de gek. Je kan hier niet omheen.
      Watch me. Maaya kon me niet aan, zelfs de vuurtornado's van Fire legden het tegen mij af. Ik kan hier helemaal wel omheen en jíj houdt me niet tegen.
      Grote praatjes, voor iemand met een dikke handrem op zijn gave. Arrogantie staat je niet. Laat het met rust.
      Ik wil achter mijn verleden komen. Ik laat het niet meer met rust.
      Voel je dat? Het bonken achter je slapen? Zelfs pijnstillers kennen hun grenzen, Uk. Leg je erbij neer. Dit zit er al veel te lang en het zal ook altijd zo blijven. Het is veel makkelijker om op te geven. Je hebt vanavond nog een feestje en een hele afdeling om te leiden. Wees niet zo fucking egoïstisch. Niemand kent zijn verleden, waarom jij wel? Niets hiervan is belangrijk en je doet jezelf alleen maar pijn. Laat. Het. Met. Rust.
      Zijn hoofd gonsde. Hij probeerde nog een antwoord terug te verzinnen, maar de woorden raakten verstrikt en verwrongen en nadenken lukte niet meer al te best. De specht was terug en had zijn hele familie meegenomen, zo bleek. Jester stak een hand uit naar de muur om overeind te blijven en de wereld om hem heen was akelig aan het golven. 1-0 voor het debatteam van Sauron.
      Hij had zijn hoofd willen schudden, maar in plaats daarvan nam de pijn exponentieel toe en zag hij daar onmiddellijk weer vanaf. Een kreun ontsnapte aan zijn lippen en hij deed zijn ogen dicht. "Misschien niet vandaag," wist hij uit te brengen. "Paracetamol, nachtkastje, tweede laatje."
      Oké. Change of plans. Eerst die kutfailsafe stoppen waar het hoorde. Dan die vuile, gore, door-ratten-uitgekauwde klootzak eens als de wiedeweerga zijn kop uit yeeten.

[ bericht aangepast op 5 mei 2020 - 23:07 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam zei niet veel toen hij Merrin naar de campuswinkel duwde. Hij dacht aan wat Merrin had gezegd. Zou hij terug in de tijd kunnen reizen om er zo achter te komen wat er was gebeurd? Zelf zou hij niet in de buurt van het gebouw kunnen komen, maar iemand anders wel. Zijn vriend kon het dak niet op. Kon hij het aan Agami vragen? Die wist er echter niets van, en als Fox inderdaad niets had gedaan, dan wilde hij ook niet dat ze dacht dat het misschien wel gebeurd was. Misschien dat hij het aan Onyx of Jester kon vragen? Maar het was zo’n specifiek moment waarop ze moesten zien wat er was gebeurd… Hij had zijn besef van tijd van die avond verloren. Moest hij een briefje voor zichzelf achterlaten dat hij helemaal niet naar die date toe moest gaan? Maar hoe ging dat dan in zijn werking? Werd zijn herinnering er dan aan gewist zodra hij terugkwam? Of veranderde er voor hemzelf helemaal niets en kon hij zo ook niet meer achterhalen wat er gebeurd was en of hij Fox wel of niet kon vertrouwen? Hij schudde de gedachten uit zijn hoofd. Het was makkelijker om eerst gewoon met Fox te praten, met iemand anders erbij. Mocht hij daar niet wijzer van worden, dan kon hij altijd nog naar andere oplossingen zoeken.
      Er klonk een belletje toen ze het winkeltje ingingen. Hoewel hij voor Merrin al meteen had geweten wat hij hem wilde geven, had hij daar bij Agami nog helemaal niet over nagedacht.
      ‘Heb jij toevallig al een idee?’ vroeg hij aan Merrin.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx haalde de pijnstillers uit het laatje, gooide het pakje voor hem op het matras en vulde een glas met water. Wauw Scary Vibes, je bent echt een zorgzaam vriendje aan het worden. Nog even en je gaat het haar van zijn voorhoofd vegen. Net zoals bij de nieuwe.
      Onyx gromde inwendig, negeerde het bijna lachende stemmetje dat een soort nare mengelmoes van Jester en Maaya was en reikte Jester het glas aan.
      ‘Nee,’ mompelde hij. Dat had Onyx moeten zien aankomen – Jesters gave was nog steeds herstellende. Maar goed. Soms was het goed dat je gewoon eens flink tegen je grenzen aan liep in plaats van dat anderen je ervoor waarschuwden. ‘Ik leg hem terug, dan kan die lul z’n bek houwen.’ Hij pakte het dossier weer van het bed, ging op Jesters bed staan en wipte de plafondtegel omhoog zodat hij het ding er weer kon verbergen. Hij hoopte maar niet dat er nou een of andere moordcommando op volgde omdat Onyx nu het levende dossier was geworden. Nee – Yrla had hem ook gelezen. Die wist ook al dat Cackle zijn fucking vader was. En die ademde nog steeds, dus er zouden geen stiekeme slachtpartijen in het donker volgen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Wat dacht je van een kettinkje? Of een armband? Meiden houden van sieraden toch?" Marisse in ieder geval wel, die droeg vaak verschillende armbandjes. Hij rolde de winkel in naar het sieraden gedeelte. Hij had geen idee wat Agami haar smaak was, maar het hoefde niet groot te zijn toch? Hij keek achterom naar Adam. Zou hij ook iets voor hem kopen? Voor hun date van morgen? Oh, dat moest hij nog vragen! Hij rolde terug naar Adam. "Adam.. Even iets totaal anders. Uhm, we hadden nog geen dag afgesproken voor onze date. Vind je het goed het morgenavond te doen?" Hij voelde een blos op zijn wangen stijgen.

[ bericht aangepast op 6 mei 2020 - 8:58 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Thanks," mompelde Jester. Ergens luchtte het op dat het dossier weer veilig verborgen lag. Hij drukte twee paracetamol uit en werkte die met het glas water naar binnen. Nu hij weer netjes deed wat Zebediah zo graag wilde, bleef het stil aan de andere kant van de debatclub. De stem, die eerst nog zo als zichzelf geklonken had, was steeds gladder en geniepiger geworden. Steeds meer zoals die van die creep.
      Waarom die gozer zich met Jester bemoeid had was weer een volgende vraag. Had Experium die jongen gewoon uit zijn gaveles getrokken ofzo, toen ze erachter kwamen dat Jester zijn herinneringen terug had? Hoe hadden ze dat überhaupt geweten?
      Hij verschoof iets, zodat hij enigszins met zijn rug tegen de muur kon leunen. Zijn hoofd bonkte en er liep een rilling over zijn rug. Dit was nu precies de reden dat hij het nooit tegen Zebediah op had willen nemen. Nu moest hij wel, want het bleek dus dat die gozer alsnog met zijn hoofd had gerommeld. Twee jaar terug en nog altijd was de failsafe zo sterk dat hij er niet tegenop kon.
      Nog niet.
      Nooit niet, Uk.
      "Heb jij al een naam verzonnen voor 8102?" vroeg Jester, om over te stappen op een veiliger onderwerp en het zichzelf te besparen met een witty antwoord te moeten komen. Voor de stem in zijn hoofd. Jup, rijp voor het gesticht. Het goede nieuws: daar was hij al.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Oh...' Dat was een vraag die hij niet had zien aankomen. Zijn wangen kopieerden de blos van Merrin. Zijn vriend bloosde niet heel snel, maar steeds wanneer het wel gebeurde maakte zijn hart een salto en een dubbele flikflak en nam een glimlach zijn gezicht over. 'Nou, dan moet ik even in mijn agenda kijken hoor,' plaagde hij. 'Misschien dat ik morgenavond wel huiswerk zou gaan maken met Agami, of dat Onyx relatietherapie nodig heeft...' Laat het hem maar niet horen. Vlug keek hij toch even over zijn schouder om te zien of de jongen niet in de buurt was, daarna grinnikte hij zachtjes om zijn stomme grapje en keek Merrin weer aan. 'Maar stiekem zou ik alles wel cancelen voor een date met jou,' zei hij toen en hij liet zijn hand naar de armleuning van de rolstoel zakken om met zijn duim langs Merrins knokkels te strijken. 'Dus ja, dat vind ik goed,' vervolgde hij met een bedeesde glimlach. 'Heel graag zelfs.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij grinnikte mee om Adam zijn grapje, maar was stiekem opgelucht toen Adam instemde met de avond. "Goed, ik ga iets uitzoeken voor morgenavond," zei hij enthousiast en rolde al de winkel in. Hij rolde als eerste langs het schap waar allerlei drank in stond, maar Merrin keek er niet eens naar. Dat was wel het laatste waar hijzelf of Adam zin in hadden. En eigenlijk mocht hij nog niet drinken, hij was er nog niet oud genoeg voor. Die regel had hij al een keer overtreden bij zijn eigen naamfeestje, dat zou hem niet nog eens gebeuren. Hij rolde tussen de hebbedingetjes door en vond uiteindelijk iets wat hij wel voor Adam vond passen. Het was een hele zoektocht tussen daadwerkelijk allemaal onzin, van toiletgolf tot geluksboekjes. Maar hij was tevreden met zijn cadeautje.
      Hij rolde zijn rolstoel verder en bekeek de grappige hebbedingetjes die er lagen. Er lagen veel grappige spulletjes, misschien kon hij hier met Agami wel een manier vinden om Yrla voor de gek te houden. Yrla De jongen had verteld dat er vrijwel niemand was die naar hem omgekeken had op zijn verjaardag, op de grap van Jester en Vienna na. Om een of andere vage reden had hij ietwat medelijden met Yrla. Hij mocht dan een grote lul zijn, en een nog grotere idioot, maar iedereen verdiende het om aan gedacht te worden op een dag als deze. Merrin trok een paar pennen uit het rek, die de gebruiker ervan beledigde. Ze waren best geinig. Zou hij...? Hij haalde zijn schouders op. Hij was te goed voor deze wereld. Zonder enige bedenkingen ging hij naar de kassa van de winkel. Beide cadeautjes liet hij inpakken en verstopte hij daarna in zijn rolstoel. Hij was benieuwd wat Adam van zijn presentje zou vinden.
      Hij ging weer op zoek naar zijn vriend, die nog steeds tussen de andere stellingen stond. "Heb je al iets moois gevonden?"

[ bericht aangepast op 6 mei 2020 - 11:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam vond het lastig om een cadeautje uit te kiezen. Tenslotte had hij slechts één keer eerder een cadeautje gegeven: een horloge aan Merrin. En zelf had hij ook slechts één cadeautje van iemand gekregen; de knuffel van Fox. Er ging even een steek door zijn borst toen hij daar aan dacht. Dat was toch ook alleen een lief gebaar geweest? Hij kon zich niet voorstellen dat hij toen al van plan was geweest om hem mee te nemen naar het dak en hem daar aan te randen. De gedachte aan Fox maakte hem onrustig, hij pulkte aan de hoekjes van het verband om zijn onderarm.
      Pas toen hij Merrins stem hoorde, schrikte hij op uit zijn gedachten en keek hem een beetje verwilderd aan. ‘Oh eh, niet echt nog.’ Hij keek weer naar de rij armbandjes waar hij voor stond. Zijn blik viel op een armband met een dubbele rij gele kralen. Hij dacht weer aan de jurk die Agami had uitgezocht voor het feest, die haar had laten stralen. Geel stond haar mooi. ‘Deze misschien?’ Hij keek opzij. ‘Heb jij niets gevonden?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx schudde zijn hoofd. 'Nee, nog geen tijd gehad.' Hij pakte zijn iNet en ging op zoek naar de namen van Aziatische waarzegsters. Hij wist niet precies wat haar nationaliteit was, maar hij dacht dat de Chinese waarzeggerij wel een van de oudste en meest belangrijke zou zijn. 'Ik weet niet precies wat voor nationaliteit ze heeft, maar de Chinese waarzeggerij schijnt de meest uitgebreide te zijn,' vertelde het internet hem. 'En het is aannemelijk dat haar gave daar ergens van afstamt. Suan? Dat klinkt wel, toch? Suan ming betekent gewoonweg Chinese waarzeggerij. Boeit dat, als ze niet Chinees zou zijn? Nee toch? Of is dat discriminerend?' Hij haalde zijn schouders op, hij had er geen idee van.

---

Every villain is a hero in his own mind.