[RPG • 0] Experium || 17 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 15:00 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘En het risico nemen dat een of andere grapjas er met je rolstoel vandoor gaat?’ Adam schudde zijn hoofd. Merrin mocht dan niet meer zo gepest worden als voorheen en dit zou wel een heel stom grapje zijn, maar je wist het maar nooit. Misschien vond iemand van een andere afdeling het wel grappig, het was zo vaak stil in de woonkamer dat iedereen zo naar binnen kon lopen. ‘Ik plak wel een briefje op de deur dat wij de badkamer in gebruik nemen.’ Hij ging naast Merrin staan, pakte een handdoek en legde die in zijn schoot. ‘Ik zal een van de plastic kuipstoeltjes van de veranda halen,’ stelde hij voor nadat hij een blik op de stoel in de hoek van de kamer had geworpen. Die waren met stof bekleed, dat was niet handig. Hij pakte een stapeltje kleding uit de kast en legde die op Merrins bed zodat hij kon uitkiezen wat hij straks wilde aantrekken – het was tenslotte feest – en in de tussentijd ging hij naar de veranda toe om een stoel te halen en zette die in de douches neer. Er zat een nerveuze prikkeling in zijn maag toen hij de slaapkamer binnenging, maar hij zei tegen zichzelf dat hij zich deze keer niet hoefde te schamen, dat zijn gevoelens voor Merrin niet walgelijk waren en dat Merrin dat ook niet vond. Hij pakte wat makkelijks voor zichzelf aangezien hij geen plannen voor vanavond had, daarna hielp hij zijn vriend naar de badkamer toe, zette de shampoo en zeepflesjes neer en knielde toen bij Merrin neer om zijn schoenen en sokken uit te doen, waar hij zelf het moeilijkst bij kon.
      ‘Oh ja, het briefje,’ bedacht hij terwijl hij daarmee bezig was. Hij kwam weer overeind en gaf Merrin zo wat ruimte om zich verder te ontkleden tot hij weer hulp nodig had. Ondertussen liep hij terug naar zijn kamer en schreef een kort briefje voor de meiden, waarna hij het met plakband op de deur van de douches plakte en weer naar binnen ging.

[ bericht aangepast op 7 mei 2020 - 14:52 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

En het is wel interessant om te zien hoe hij jullie vriendschap langzaam naar de klote gaat helpen.
      Jester keek op van zijn schrift. Misschien kwam het door de manier waarop Onyx het opsomde, maar Maaya's woorden klonken plotseling weer door zijn hoofd heen. Wat had het meisje daar eigenlijk gedaan? Hoe had ze überhaupt geweten dat hij daar was en waarom zou ze in vredesnaam hem weer opzoeken nadat hij haar ten aanzien van de hele school verslagen had?
      Hij fronste.
      Wat doe je hier, Maaya? Ik vind je nou niet het kleinzerige type dat mensen expres opzoekt voor wat snijdende opmerkingen heen weer.
      Ik vind Onyx nu eenmaal een intrigerend wezen.
      "Het was inderdaad toevallig dat je zo dicht in de buurt was," mompelde hij. Maaya was uit het niets gekomen, mijlen van ook haar eigen campus vandaan. En precies op het moment vlak voordat hij Onyx zou vinden, was ze tegen hem gaan praten. Jester herinnerde zich de triomf die door hem heen gestroomd had en dat hij weliswaar op zijn hoede was, maar niet bang ofzo. Dat híj eens de overhand gehad had en hoe kalm hij was gebleven. "Dat ik haar net tegen het lijf liep vlak voordat jij kwam."
      Hij is als gif, Jester. Dat zul je nog wel merken.
      "Ik vroeg nog wat ze daar deed," mompelde Jester, in gedachten verzonken. Misschien als hij het hardop zei dat hij het prikbord kon begrijpen. "Bij het meer. Zij was achter mij aangekomen, maar ik had het gevecht gewonnen, niet zij. Voor een rematch kwam ze niet en ze nam ook geen wraak ofzo met een hinderlaag. Ze zei alleen dat jij gek was en dat ik dat nog wel zou zien. Dat was het en daarna kwam jij." Het klopte niet. Maaya zou zoiets niet doen zonder reden. "En daarna kwam jij," herhaalde hij, "en was ik woest."
      Ah, en daar komt hij al aan.
      Alsof ze had geweten dat hij er bijna was.
      Alsof ze zijn aandacht naar Onyx wilde verplaatsen, in plaats van naar haar.
      Alsof ze had geweten dat Jester compleet zou doordraaien.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx haalde zijn schouders op. ‘Ik word altijd woest van Maaya. Misschien heeft ze die uitwerking wel op iedereen.’ Hij klikte met zijn pen terwijl hij Jester peinzend aankeek. ‘Ze heeft vast gehoord dat ik het niet kon aanzien en de tribune uit vluchtte. Dat kwam tenslotte door haar woorden. Haar kennende wilde ze je er vast nog even op wijzen wat een lafaard ik ben. Daar was je immers zo pissig over.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester schudde zijn hoofd en legde het schrift weg. "Dat is het nou juist. Ik was niet boos. Ik had van haar gewonnen- het zou me niet verbazen als ik arrogant geklonken had. Ze zei inderdaad iets over dat je in tranen de Arena uit was gerend en toen merkte ik zelfvoldaan op dat zij compleet buiten westen de Arena uit gedrágen was."
      Hij keek Onyx hoofdschuddend aan. "Maaya kwam uit het niets tegen me praten, alleen maar om te zeggen dat jij verknipt bent en dat ik maar moest oppassen en maakte zich uit de voeten zodra jij kwam. Het ene moment stond ik doodkalm met haar te praten en het volgende stond ik tegen jou te schreeuwen. Vraag het Yrla, volgens mij ben ik nog nooit zo woest geweest als toen. Van het ene op het andere moment, haast alsof iemand met mijn emoties-"
      Fayr was met Romeo komen aanzetten, die ochtend.
      Een creepy dude.
      Een Rhino.
      Met een mentale gave.
      Kon emoties beïnvloeden.
      Holy. Hell.
      "Ze stond niet tegen me te praten. Ze leidde me verdomme af."

[ bericht aangepast op 7 mei 2020 - 14:56 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Ze leidde je af van wat?' vroeg Onyx. Vaak kon hij Jesters gedachtegang wel bijhouden, maar nu niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij trok zijn shirt uit en voelde zich een beetje opgelaten. Niet om het feit dat zijn shirt nu uitging, maar om het feit dat Adam zo erg voor hem in de weer aan het gaan was. Dat hij zo voor hem aan het rennen was. Hij voelde zich zelfs een beetje schuldig tegenover zijn vriend dat hij Adam zo liet rennen. Terwijl Adam bezig was met het briefje, wist hij met moeite zichzelf uit zijn broek te wurmen. Het fijne was dat het geen strakke broek was en hij wist net zo met zijn kont te wiebelen of een kant op te leunen met zijn zij dat hij de broek over zijn billen kreeg. Nu alleen dat andere stomme ding nog.
Hoewel Adam gezegd had dat hij het prima vond, had Merrin er toch een beetje een naar gevoel bij. Hij rolde zijn rolstoel naar de kuipstoel die Adam voor hem neer had gezet. Zou het hem zelf lukken om van de rolstoel naar de stoel te gaan? Maar hoe dan? Met een zucht wachtte hij op Adam. Merrin was dit gekloot nu al zat en hij hoopte dat Fayr snel iets voor hem kon betekenen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Alles viel als puzzelstukjes in elkaar.
      "Van Romeo. Die andere Rhino. Die creepy gast die met emoties kan rommelen. Het klopt precies. Maaya was pissig dat ik haar verslagen had, Romeo heeft het sowieso niet op mij — Fayr sleepte hem mee toen ze me kwam helen, het is geen leuke vent en dat gevoel lijkt volledig wederzijds — en is volgens de verhalen die ik gehoord heb ook een halve sociopaat. Behalve dan dat emoties juist wel-" Jester gebaarde vaag met zijn hand, "juist wel zijn ding is."
      "Maaya leidde me af, zodat Romeo ongestoord aan de gang kon met mijn emoties. Alles wat ik zag was zij en al mijn aandacht en verdediging was gericht op haar." Nu hij erover nadacht was de woede zelfs in zijn rug begonnen, in plaats van- gewoon- wist hij veel, in zijn maag ofzo. Zoals nu, ongeveer.
      Hij schudde zijn hoofd. "Daarom werd ik uit het niets boos over iets waar ik niet boos over was. Die gozer liep met mijn emoties te kloten en jij was er de dupe van. Dikke kans dat ze eigenlijk jou wilden pakken als wraak ofzo en dat ik op het verkeerde moment voorbij kwam. Het perfecte moment om mij jóu eens weg te laten duwen en onze vriendschap te verpesten. Dat heeft Maaya immers ook gedaan en dat liep niet goed af." Jester snoof. "Mis gedacht, bitch."

[ bericht aangepast op 7 mei 2020 - 15:27 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam deed de deur achter zich dicht en zag dat Merrin zich al uitgekleed had en zich naar de plastic stoel had gerold. Hij hield zijn hoofd afgewend om nog niet naar hem te kijken en begon zich uit te kleden. Zijn vingers trilden lichtjes toen hij de knoop van zijn broek losmaakte en het kledingstuk rond zijn enkels liet vallen. Vlug trok hij zijn shirt uit, zodat hij alleen nog in zijn boxer stond. Misschien kon hij die nog beter even aanlaten, dan klapte hij niet in elkaar van de zenuwen. Hopelijk. Als ze elkaar daar per ongeluk raakten wist hij niet hoe hij zou reageren. De gedachte alleen al liet de hitte langs zijn hele lijf trekken, nog voordat hij Merrin überhaupt aanraakte.
      Hij liep naar Merrin toe en gaf zichzelf nog eens een standje. Hij was hier gewoon om zijn vriend te helpen, dat was alles. Dat zouden alle vrienden voor elkaar doen. Dat ze toevallig meer voor elkaar voelden, had daar verder niks mee te maken.
      Hij checkte nog even of de stoel goed onder de douche stond en keerde zich naar zijn vriend toe. Hij kon het niet helpen dat hij alles zag, zijn wangen werden automatisch al vlammend rood. Als hij hem nou maar niet liet vallen ofzo, en hij hem zelf niet meer terug op zijn stoel kreeg! Zeker als de grond straks nat was!
      Hij schudde de angst van zich af. Hij maakte hier een veel te groot punt van.
      Zijn blik rustte even in die van Merrin. ‘Wat ontzettend stom dat ik hier zo zenuwachtig voor ben.’ Een nerveus lachje rolde van zijn lippen, al luchtte het op om het hardop te zeggen. ‘Oké, sla je armen om me heen.’ Hij zakte door zijn knieën zodat Merrin daarbij kon en voelde dat hij een droge mond kreeg toen hij doorkreeg hoe dicht hij bij zijn middel kwam. Daar was hij al eens eerder geweest, in een droom…
      Vlug schudde hij het beeld van zich af. Niet aan denken.
      Merrin sloeg zijn armen om zijn nek en Adam liet die van hem onder zijn oksels door glijden en trok hem overeind. Het was alsof zijn adem uit zijn longen werd geslagen toen hij Merrins warme lichaam tegen dat van hem trok. Kriebels schoten door hem heen.
      Focus, Adam. Als je hem nou op de grond laten vallen ben je echt de beroerdste vriend die er bestaat.
      Hij keek Merrin aan, slikte.
      ‘Oké, geen paniek dus,’ zei hij om de spanning een beetje los te laten. ‘Nervositeit om niks.’ Hij kon het niet helpen dat hij een beetje stompzinnig grijnsde, zelfs al wist hij dondersgoed dat er ook een ander soort nervositeit was. Hij zette een stap opzij zodat hij goed voor de stoel stond en liet Merrin erop neerzakken. Hij zette een pas naar achteren en wierp een peinzende blik op de warmteregelaar. ‘Als was het aardig van me geweest om hem eerst lekker warm te laten worden in plaats van je er al onder te zetten.’
      Hij grijnsde verontschuldigend.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Hmm.’ Onyx wilde het idee niet meteen afdoen als onzin en het klonk ook niet zó vergezocht… maar het ging nu wel om twee mensen die niet bepaald teamplayers waren en elkaars bestaan – voor zover hij wist – al acht jaar negeerden. ‘Maaya heeft niet echt Romeo nodig om mij pissig te krijgen,’ zei hij. ‘En Maaya die iemand om hulp vraagt is nog minder waarschijnlijk dan dat ik dat zou doen. Denk je niet dat er op de een of andere manier een connectie kan zijn achtergebleven? Dat ze gewoon haar haat voor mij in je kop duwde?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Dat is niet haar gave, toch?" Jester schudde zijn hoofd. "En die connectie was er alleen toen ze me aanraakte in de Arena, daarna heb ik het het letterlijk achter me verbrand toen ik haar hallucinatie versloeg." Maar Onyx had een punt wat dat om hulp vragen betrof. "Misschien dat hij het aanbood?" stelde hij nog voor.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij schreeuwde, zodra Adam de koude kraan boven zijn hoofd aanzette. Hij was meteen bekomen van de hitte die hij had gevoeld door Adams halfnaakte lichaam zo dichtbij te voelen. En iets wat eigenwijs overeind was gaan staan, daalde meteen weer in. De blos werd van zijn wangen gespoeld, al volgde de warme douche gelukkig snel erachteraan. "Oh, jij naarling! Die krijg je nog wel terug," zei hij quasi-beledigd. Hij keek boos naar Adam, voor hij zijn shampoo van de grond trok en zijn haar begon te wassen. Zijn rolstoel keek van de overkant naar hem, gelukkig had Adam die wel op tijd weggezet voor die nat werd. Hij spoelde de zeep eruit en keek daarna stiekem tussen zijn oogleden door naar Adam die ook onder de douche was gestapt. Vorige keer had hij er niet zo bij stilgestaan, maar nu kon hij even stiekem spieken. Adam had een heerlijke kont en was toch nog wel een beetje gespierd. Merrin kon zich voorstellen hoe hij met zijn handen langs zijn schouders kietelde, om het huid op huid contact te voelen en de spieren in zijn bovenarmen. Hij kreeg het warm bij dat idee en voelde hoe hij zelf opgewonden ervan raakte. Hij verlangde er opeens naar om dat contact te maken.
      Vlug sloot hij gauw zijn ogen en deed nog net alsof hij nog steeds zijn haar aan het uitspoelen was. Hij mocht niet zo over Adam denken, nog niet althans. De hoogrode blos was teruggekeerd op zijn wangen en om afleiding te zoeken, pakte zijn douchegel van de grond. En grijnsde. Hij kon het toch niet laten. "Hee Adam. Nu je me toch zo erg helpt he," zei hij met een glimlach. "Help je ook inzepen?"

[ bericht aangepast op 7 mei 2020 - 15:56 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ontwikkelen we niet allemaal nieuwe dingen? Ik zou niet weten waarom dat niet voor Maaya geldt. Dat lijkt me logischer dan dat ze aan haar afdekingsgenoot toegeeft iets niet alleen te kunnen. Ik zie haar eerder haar gave ontwikkelen dan haar persoonlijkheid. Misschien kan ze wel gevoelens hallucinaties doen, weten wij veel.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam sperde zijn ogen open toen hij die vraag hoorde – waarbij hij even vergat dat het water recht in zijn gezicht viel. Vlug deed hij een stap achteruit, hij wreef met zijn handen over zijn gezicht om het prikkende gevoel in zijn ogen weg te krijgen. Hem inzepen? Meende hij dat nou of maakte hij een grapje? Hij dacht terug aan die eerste dag, toen Merrin zich had ingesmeerd tegen de jeuk en hij niet had durven vragen of hij hem moest helpen met zijn rug.
      ‘Uhm – oké,’ murmelde hij. ‘Je – je rug dan ofzo? Of kan je niet goed bij je benen?' Aarzelend pakte hij de fles op en zette een stapje naar Merrin toe. 'Of wil je gewoon…’ Mijn handen op je huid voelen. Hij trok blozend zijn schouders op, zich nu afvragend of de jongen soms met hem aan het flirten was. Zelf zou hij het niet durven voorstellen, maar bij de gedachte dat Merrins handen op en neer zijn torso gleden terwijl hij in die adembenemende ogen keek, werden zijn knieën week.

[ bericht aangepast op 7 mei 2020 - 16:40 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij grinnikte in eerste instantie bij het zien van Adams reactie. Maar toen Adam ineens aanstalten maakte om het ook echt te doen, raakte hij in paniek. Wat als hij echt straks Adams handen op zijn lichaam zou voelen? Hij wist zeker.. Nee dat ging niet goed. Hij wilde het ergens, maar vond het tegelijkertijd een eng idee. Zeker omdat ze nu allebei naakt waren. "Het was maar een grapje," piepte hij onzeker. Zijn gezicht kreeg een kleur van een tomaat en zelfs zijn haarkleur reageerde er dit keer weer op. Het kleurde in dezelfde kleur als zijn wangen. "Het mag natuurlijk wel.." Bang dat hij iets verkeerds had gezegd met zijn 'het was maar een grapje'. "Maar het hoeft natuurlijk niet." Bang dat hij nu weer juist daarmee iets verkeerds had gezegd. "Maar... ik.. Ik weet niet.." Hij brabbelde maar wat en sloeg uiteindelijk zijn ogen neer uit verlegenheid. Uit zijn woorden kwam hij niet meer. Het was opeens alsof zijn tong tien keer zo dik was geworden. Hij kreeg het heet van de gedachte bij Adam die hem aan zou raken en hij kon zichzelf wel inwendig voor zijn hoofd slaan voor deze opmerking.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was inderdaad maar een grapje geweest en Adam voelde zich dom omdat hij dat niet had aangevoeld. Kwam dat omdat hij het zelf zo graag wilde? Stiekem – ondanks alles? Een klein glimlachje spande om zijn lippen zijn vriend begon te bazelen, zijn blik neersloeg en zelfs zijn haar rood werd. Om de een of andere reden zorgde het ervoor dat hij zelf meer bravoure kreeg, hij stapte achter de stoel van Merrin, spoot zeep op zijn schouders die net boven de leuning van de stoel uitkwamen en liet zijn handen over zijn schouders en nek glijden. Adam ving nu zelf de meeste stralen op, waardoor er kippenvel op Merrins huid ontstond.
      ‘Met jou onder de douche stappen zorgt al bijna voor een hartverzakking, en dan durf jij ook nog zulke grapjes te maken?’ Hij liet zijn duimen langs Merrins nekspieren glijden, voor het eerst liet hij zonder zich schuldig gevoelen zijn blik naar beneden glijden. Hij dacht aan wat hij gisteren tegen Fox had gezegd en grinnikte zacht. Hij mocht hem dan ook wel een beetje plagen. ‘Ik heb misschien per ongeluk gisteren tegen Fox gezegd dat ik je sexy vind. Vooral onder de douche.’

---

Every villain is a hero in his own mind.