[RPG • 0] Experium || 14 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Vera • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 21 april 2020 - 19:52 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox keek op toen erop de deur werd gebonsd. Hij was een comic aan het lezen, hoewel het lastig was om zijn aandacht erbij te houden. Hij was enthousiast over het feestje van vrijdag en in gedachten was hij al alle Disney-figuren nagegaan. Hij zag er altijd wel de grap van in door als een of andere prinses te gaan, maar in een jurk zag hij er niet zo heel erg verleidelijk uit en hij was nog steeds van plan om Adam voor zich te winnen. Misschien kon hij als Robin Hood gaan – iedereen hield van Robin Hood toch? Al wilde hij eigenlijk…
      De deur vloog open. O ja – iemand had aangeklopt. Oeps.
      Een walm hitte kwam de kamer binnen – Fire was goed boos. Niet iets wat vaak voorkwam, wel iets wat hem in één tel de mond kon snoeren. Fox’ ogen schoten naar Tony, die al de hele avond zenuwachtig was.
      ‘Fox,’ klonk het tot zijn verbazing. ‘Kom mee.’
      Fox legde zijn comic opzij en veegde zijn plotseling klamme handen aan zijn broek af. Wat had hij fout gedaan? Zijn gedachten analyseerden vliegensvlug de afgelopen uren, maar hij kon niets bedenken. Hij kwam overeind en wierp nog een blik op Tony, die argwanend naar hem keek.
      Met wat minder huppelige passen dan normaal liep Fox achter Fire aan, die zijn kamer binnenging.
      ‘Ga naar de kamer hiernaast,’ droeg Fire Astreal op een akelige fluistertoon op.
      ‘Maar –‘
      ‘Nu!’
      Fox huiverde door de hitte die langs zijn arm streek en hij deed vlug een stapje opzij. Astreal sloeg zijn blik neer en maakte zich uit de voeten. Fox ging op de stoel zitten waar Merrin gisteren nog had gezeten. Er stond een leeg glas, dat hij nerveus in zijn handen rond begon te draaien. Hij kon ze niet stilhouden.
      Fire ging tegenover hem zitten. Fox was geneigd weg te kijken, maar hij deed het niet. Het was niet alleen boosheid wat hij op het gezicht van zijn vriend zag. Hij zag er ook gekwetst uit.
      ‘Je weet wat er met Tony aan de hand is,’ stelde Fire.
      Fox schoof ongemakkelijk op zijn stoel heen en weer. ‘Jij ook?’ vroeg hij kleintjes.
      ‘Nu wel, ja. Het was vrij pijnlijk om van een Panther te moeten horen dat jij er allang van afwist.’
      Fox slaagde er niet in hem te blijven aankijken. ‘Eerst had ik alleen een vermoeden,’ mompelde hij. ‘Ik durfde het nooit direct te vragen. Ik voelde me schuldig.’ Zijn keel werd dik, toen sloeg hij zijn ogen op. ‘Ik had nooit verwacht dat ze zoiets zouden doen, Fire. Ik dacht dat ze hen zouden laten schrikken. Niet dat ze, dat…’ Hij boog zijn hoofd weer.
      Fire slaakte een zucht. ‘Waarom heb je mij niet verteld wat ze van plan waren?’
      Fox haalde zijn schouders op. Hij wist het niet. ‘Het leek me gewoon grappig. Die twee eikels die bij het bed van een meisje stonden en dan iemand als Onyx aantroffen. Ik dacht dat ze daarmee hun lesje wel zouden leren. Pas toen Tony daarna terugkwam, de hele nacht huilde en toen ik de bloedvlekken op zijn broek zag, vermoedde ik wat de jongens echt gedaan hadden. Ik voelde me vreselijk schuldig, Fire, en ik was bang voor wat Tony en Astreal zouden doen als ze erachter kwamen dat ik Vienna had gewaarschuwd, dat ik zelfs had voorgesteld om met iemand van kamer te ruilen. Ze denken nu dat de Panthers zelf voorzorgsmaatregelen hebben genomen. Ze waren niet echt stilletjes toen ze een dag lang samen over Vienna aan het fantaseren waren. Ik werd er misselijk van. Ik moest voor ze uitzoeken in welke kamer ze sliep, dat heb ik gedaan en daarna heb ik Vienna gewaarschuwd.’ Fox sloeg zijn ogen neer. ‘Ik had het aan je moeten vertellen, maar het klonk allemaal zo grappig in mijn hoofd.’
      Een lange tijd bleef het stil. Voorzichtig keek hij weer op. Fire keek peinzend naar het tafelblad, zijn schouders stonden strak van de spanning.
      ‘Ben je boos op me?’ vroeg hij zacht.
      ‘Ik ben vooral teleurgesteld. In jullie alle drie. Als dit al achter mijn rug om gebeurt, wat gebeurt er dan nog meer? Ik dacht dat het allemaal goed ging binnen onze afdeling, maar het is een fucking klotezooi. Dat twee jongens denken dat ze zonder consequenties een ander House kunnen binnensluipen om iemand te betasten… hoe kan zulk gedrag volslagen langs me heen gaan?’
      ‘Je bent onze leider, Fire,’ zei hij na een tijdje. ‘Je brengt ons dichter bij elkaar, je zorgt dat we er in elk geval voor de buitenwereld uitzien als een eenheid uitzien, je leidt ons. Je bent niet… Een vader ofzo. Je bent niet voor ons gedrag verantwoordelijk – niemand verwacht dat van jou. We vertrouwen jou – maar dat betekent niet dat we ons nooit ergens voor schamen of dat we je niet willen teleurstellen. Ik stak mijn kop in het zand, ik hoopte dat het zou overwaaien. Dat Tony zijn gave weer onder controle zou krijgen zodat hij een nieuwe kans kreeg. Ik weet niet – ik hoopte gewoon dat het zich vanzelf allemaal zou oplossen of dat Tony het zelf zou opbiechten zodat ik hem niet… verraadde.’ Hij beet op de binnenkant van zijn wang. ‘Misschien wilde ik zelf gewoon eens de held zijn,’ mompelde hij. ‘Zelf een probleem oplossen, in plaats van het aan jou overlaten. Maar… Maar elke keer als ik iemand probeer te helpen loopt het mis.’
      Er vormde zich een brok in zijn keel. Zijn onderlip trilde en hij perste zijn lippen stevig op elkaar.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester

      “Een goed idee om regelmatig even in de gaten te houden hoe met met haar gaat dan,” mompelde Jester.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

"Lijkt me een goed plan." Yrla keek peilend naar Jester, de jongen zag er moe uit. "En voor dat plan komen we later wel op, het was een heftige dag vandaag. Ik ben toe aan rust en jij al helemaal! Jij hebt morgen toernooi!" zei hij met een lachje.

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester

Hij glimlachte vermoeid. “Fijn dat iemand dat nog onthouden heeft,” zei hij met een lachje. Jester kwam overeind en liep naar de deur toe. “We verzinnen wel wat voor You-know-who. Samen, deze keer.” Hij duwde de deur open. “En dat doet me eraan denken, we gaan morgen na het toernooi eens met de hele afdeling langs bij de jongens. Alvast een heads up. Slaap lekker.” Met die woorden liep hij de kamer uit.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx was het niet op alle vlakken met Fire eens geweest. Tenslotte waren ze tóén nog geen bondgenoten geweest, dus wat had het hem kunnen schelen als de Lions een mannetje minder hadden? Het kon hem nog steeds geen moer schelen als de jongen van school werd getrapt, al begreep hij de zorgen van Fire wel. Daar kwam bij dat híj niet de reden was dat Dezi zo geflipt was. Al voordat hij haar gezicht bewerkte, had ze een jongen tot seks gedwongen. Ze was allang van het pad af. Hij had alleen geen halve maatregelen moeten nemen, hij had haar nog harder moeten aanpakken. Toch had hij zijn mening voor zich gehouden. Wat zou het helpen? Fire was boos – maar hij had het bondgenootschap niet verbroken. Dat was het enige wat op dit moment telde.
      Met dat in gedachten liep hij terug naar het campusgebouw. Het enige wat tussen hun afdelingen in had gestaan, was opgehelderd. Nog niet opgelost, dat liet Fire aan hen over. Hij wist dat Jester zich nog steeds schuldig voelde over wat er was gebeurd, dus die was waarschijnlijk alleen maar opgelucht dat ze naar een manier moesten zoeken om die jongen te helpen zijn gave weer onder controle te krijgen. Daar deed ie het dan maar voor. Jesters gemoedsrust.
      Hij bereikte net de gang naar zijn slaapkamer toen hij de deur dicht hoorde gaan. Het gesprek met Yrla zat er blijkbaar ook op. Mooi. Dat even afronden en dan kon ie eindelijk weer slapen. Écht slapen. Hij ging zijn slaapkamer binnen en gaf Jester een knikje. ‘Nou – geen barbecue dus.’ Automatisch keek even naar zijn hand, maar die was alweer aan het herstellen. Waarschijnlijk was zijn huid morgen weer gaaf – maar nog steeds met een litteken, vermoedde hij. ‘Hij vaardigt geen medaille uit voor wat we met Tony en Astreal hebben gedaan, maar hij wil mijn hoofd ook niet op een staak zetten. Wel vindt ie dat we het moeten oplossen. Dat z’n gave niet meer werkt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester

      Opluchting schoot door hem heen en hij liet zich op zijn bed zakken. “Gelukkig maar,” zei hij. “Dat hoofd van jou heb ik namelijk veel liever op op je schouders zitten.” Hij keek Onyx even vragend aan. “Dus het fixen van Tony’s gave heeft het ook tot onze to-do lijst gehaald.” Eigenlijk vond hij dat helemaal niet zo erg.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Jep. Daar gaan we na het toernooi wel over nadenken.' Onyx zakte op zijn bed neer en begon zijn schoenen los te maken. 'Wat zei Yrla?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester

      “De waarheid. Alles wat hij zei kwam overeen met wat wij gehoord hadden. Hij heeft tot het weekend om met een plan te komen om een volgende naamloze eruit te werken.” Jester vatte snel even samen wat Yrla — en dus Zebediah — had gezegd.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Met een zucht liet Onyx zich achterover vallen. Dus het naamloosje pesten was nog niet voorbij, waarschijnlijk was het afwachten totdat de volgende Dezi opstond. 'Oké. Ook iets om later over na te denken.' Hij wreef even over zijn schouder, hij voelde nog steeds stijf. 'Eerst dat toernooi. Dan gaan we verder met plannen smeden.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Eerst iedereen eens even flink inmaken en daarna de wereld redden," grijnsde Jester en hij geeuwde. Een beetje zelfvertrouwen was nooit verkeerd, vond hij. Eigenlijk had hij best wel zin in het gezicht van Fire als hij met vuur aan kwam zetten en Jester lulde dat weer uit. Of hij dat ook snel genoeg kon was een tweede ding en al helemaal na Maaya, maar het was leuk om erover te fantaseren.
      Eerst eens een goede nachtrust mee pakken en ervoor zorgen dat hij überhaupt nog wat energie over had, morgenochtend. Hij geeuwde opnieuw. Nu hij erover nadacht was hij eigenlijk ontzettend moe.
      Binnen zeven minuten lag hij met pyama en gepoetste tanden alweer in bed. Normaal gesproken ging hij eigenlijk nooit zo vroeg slapen, maar hij had zo het idee dat het al een hele prestatie zou zijn als hij Onyx nog een goede nacht kon wensen voordat hij zelf al in slaap donderde.
      Of het uiteindelijk lukte wist hij niet meer.

[ bericht aangepast op 19 april 2020 - 14:38 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fire begreep uit zijn woorden dat er wel meer op de achtergrond speelde en hij dacht weer even aan hoe boos hij gisteren was geweest toen Merrin zichzelf in Romeo had veranderd. Aanvaringen met Romeo zorgden er soms voor dat Fox dagenlang uit zijn doen was, dus het was niet gek dat hij wat emotioneler was. Hij vond het moeilijk om Fox niet als zijn vrolijke zelf te zien en hij wist wat de jongen nodig had.
      ‘Hé, kom hier knul.’ Hij kwam overeind en spreidde zijn armen voor een knuffel.
      Fox liet zich dat geen twee keer zeggen, maar omhelsde hem stevig.
      ‘Jij bent een held op je eigen manier, Fox,’ zei hij. ‘Zonder jou was dat bondgenootschap met de Panthers er misschien niet eens gekomen. Jij hebt het ijs tussen onze afdelingen gebroken.’
      Fox keek op, zijn donkere ogen lachten weer. ‘Echt?’
      ‘Ja, echt.’ Hij roefelde even door zijn bruine krullen. ‘En je hebt voorkomen dat Vienna een trauma heeft opgelopen. Dat de jongens dat op zo’n manier zouden vergelden… dat kon je inderdaad niet weten.’
      De jongen veegde langs zijn ogen. Hij voelde opluchting van hem afstralen en besefte dat het voor hem zwaar geweest moest zijn om met zo’n geheim rond te lopen.
      ‘Sorry dat ik je niets verteld heb,’ zei Fox zacht. ‘Ik dacht – ik dacht dat dat aan Tony was om te doen.’
      Dat was misschien ook wel zo. Uiteindelijk had hij dat ook gedaan – zij het een versie die vol leugens zat. Het maakte hem behoorlijk kwaad dat de jongen net nog recht in zijn gezicht had gelogen.
      ‘Wat nu?’ vroeg Fox toen hij Fire weer had losgelaten.
      ‘Ik heb tegen Onyx gezegd dat hij er maar voor moet zorgen dat het wordt opgelost met Tony. We hebben hem nodig, we zijn als compleet team het sterkst. Samen met Jester vindt hij maar een manier om Tony ervan te overtuigen dat het nooit echt is gebeurd.’ Hij liet zijn blik over Fox’ gezicht glijden. Om de een of andere manier hadden het gesprek en de knuffel hem ook beter gedaan dan gedacht. Misschien mocht hij zelf af en toe best wat meer met Fox delen. Hij was er niet alleen voor de vrolijke gesprekken, hij kon ook een luisterend oor zijn.
      ‘Ik zat te denken…’ Hij keek Fox even peinzend aan. ‘Als alles weer koek en ei is straks, tussen Astreal en Tony… Misschien kun je dan eens met Astreal van kamer ruilen.’ Hij gaf de jongen een knipoog, die onmiddellijk begon te glunderen.
      ‘Ja? Wil je dat?’
      Zowel Astreal als Fox had dat vaker voorgesteld, maar Fire had zijn kamergenoot wel prima gevonden. Zo op de vroege ochtend was Fox’ vrolijkheid verdragen best een opgave en hij vermoedde dat hij ook tot laat in de nacht kon blijven praten. Toch merkte hij dat hij de jongen steeds meer begon te waarderen, ondanks zijn eigenaardigheden, en Fox’ laatste poging om hem te versieren was al jaren geleden. Bovendien had Astreal hem ervan overtuigd dat het minder vermoeiend was om met een ADHD-er een kamer te delen dan met iemand die constant chagrijnig was.
      ‘Ja,’ zei hij met een knipoog. ‘Dat wil ik.’
      Fox begon breed te grijnzen. ‘Dat wordt super gezellig! Oh weet je! Ik ben met Vienna een feestje voor vrijdag aan het organiseren, om onze samenwerking te vieren. Dat gaat nog wel door toch? Het wordt een Disney-thema… En…’
      Fire moest lachen om zijn enthousiasme. ‘Vertel me er later alles over, goed? Ik moet nog met Astreal en Tony praten en eigenlijk wil ik daarna graag slapen, want morgen is dat toernooi.’
      ‘Oh ja. Natuurlijk.’ Even keek Fox een beetje sip, toen haalde hij zijn schouders op. ‘Ik ga nog even een stuk vliegen, er zit nog te veel energie in dit lijf.’
      ‘Doe dat.’
      Fire benijdde hem een beetje, hij ging ook liever een stuk vliegen – als hij dat had gekund – dan met Astreal en Tony praten. Maar hij moest wel. Hij moest duidelijk maakte dat hij geen leugens of wangedrag meer accepteerde en ze moesten samen ook maar naar een manier zoeken om zich tegenover Vienna te verontschuldigen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

Het was verschrikkelijk dit keer om uit bed te moeten. Hoewel ze een hele goede nacht had gemaakt, voelde ze zich nog beroerd toen ze uit bed kwam. Fayr was zoals altijd op voor Vienna en had haar veel te enthousiast wakker gemaakt dit keer. Oh, eerst een douche. En dan kon ze Fayr wel weer aanhoren. Ze liep met handdoek voor het meisje uit naar de badkamer en draaide de warme kraan open. Na haar haren gewassen te hebben en haar lichaam, trok ze in een keer de koude kraan op. Ze slaakte een gil, maar wist die snel te dempen. Dat maakte haar wel wakker.
      "Goedemorgen," begroette ze haar vriendin toen ze terugkwam in hun slaapkamer. Fayr was al klaar om te vertrekken en dat maakte dat Vienna haastig een korte spijkerbroek uit de kast trok en een wit T-shirt met gekleurde vogels erop. Ze zette haar bril op haar neus en opeens viel haar oog op het kleine pakketje dat op haar nachtkastje lag. Oh ja! Dat was waar ook, ze had wat kleins gekocht voor Jester van het weekend. Hopelijk had ze nog de kans het te geven aan hem voor het toernooit zou beginnen. Ze stopte het pakketje snel in haar zak. "Zo, ik ben er klaar voor."

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin

Hij had hondsberoerd geslapen deze nacht. Alle geluiden om hem heen van de ziekenzaal maakten hem telkens weer wakker, waardoor hij met een lang gezicht naar zijn ontbijt keek dat hij gekregen had deze ochtend. Vanavond mocht hij gewoon weer in zijn eigen bed slapen, vandaag mocht hij van de ziekenzaal. Dat hield hij zichzelf maar voor. Met lange tanden at hij zijn bakje yoghurt met fruit op. Hij had nog geen woord gezegd tegen Adam vanochtend en hij hoopte maar dat de jongen zijn ochtendhumeur niet kwalijk nam.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

      "Romeo heeft me gezoend," zei Fayr meteen, toen Vienna terugkwam uit de douche. Ze had het haar gisteren al willen vertellen, maar ze was zo moe geweest dat ze al vroeg weer was gaan slapen. Nu stuiterden de vlinders weer door haar buik heen terwijl ze haar vriendin afwachtend aankeek. Het was wel vroeg. Een beetje snel. Maar ze had het fijn gevonden en ze had ook duidelijk kunnen aangeven als ze het niet gewild had, dus het zat wel goed, dacht ze.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Agami

Ze was zo lang mogelijk bij Adam gebleven. Merrin was eigenlijk al meteen in slaap gevallen, dus ze hadden heel zachtjes gedaan. Uiteindelijk werd het echt wel gezellig, maar het was duidelijk dat Adam zich nog steeds erg veel zorgen maakte om Merrin. En vast om nog een hele hoop andere dingen, want zomaar neergehaald worden door ijspegels was echt niet leuk.
      Het meisje deed haar raam open en stak even peilend een arm naar buiten en besloot toen om toch maar een dun vestje om haar middel te knopen. Alsof het zou helpen keek ze nog even bezorgd naar boven. Vandaag zou Jester het tegen de andere leiders moeten opnemen. Tegen die vlammen die-
      Niet aan denken. Onyx en hij hadden er vast een oplossing voor. Er zou niets aan de hand zijn, Jester redde zich er wel uit.
      Agami haalde diep adem, besloot dat ze haar vertrouwen gewoon op hun leider zou stellen en liep de deur uit.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.