[RPG • 0] Experium || 12 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 14 april 2020 - 12:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx las het antwoord op Jesters vraag al van hun gezichten af. Merrin en Adam waren weer vrienden. Waarschijnlijk door zijn wijsheid om eens een goed potje te zoenen. Het was jammer dat Yrla zo'n homofoob was, anders kon Jester het waarschijnlijk ook wel bijleggen. Misschien moesten ze het maar gewoon eens proberen. Veel slechter kon het toch niet worden.
      'Oké mooi. De drie musketiers zijn weer verenigd. Dat was mijn goal voor deze les. Ik schrijf wel een muziekstuk, dan nemen we die in het weekend wel een keer door. Nu gauw terug naar de klas, Jes en ik moeten een draak vangen. Mochten jullie nog ideeën hebben waar we Azumi in kunnen opsluiten terwijl we Dezi in een kelder flikkeren dan is dit het moment om dat met ons te delen. Als bedankje voor onze bemiddeling, weet je wel.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin

"Uh," Hij keek verbluft naar Onyx en Jester. Hij wist niet precies wat ze van plan waren met Dezi, maar hij had het idee dat hij er niet naar wilde vragen. "Voor hoe lang moeten jullie haar opsluiten? Anders kan ze toch gewoon in jullie slaapkamer? Of in die van Yrla?"

---

It's never gonna happen, Guys.

      "I rest my case," mompelde Jester. "Toch jammer dat je van die weddenschap afzag, Scary Vibes."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Goed — daarom was Jester zijn beste vriend en niet Merrin.
      'Ergens waaruit ze niet kan ontsnappen,' antwoordde hij. 'Zodat ze niet boven de kelder gaat fladderen en krijsen en onze lieve Yrla ontdekt dat we zijn nog lievere vriendinnetje hebben opgesloten.'
      Hij wist niet eens waarom hij het nog uitlegde. Nou ja — waarschijnlijk om Adam te laten weten dat ze ermee bezig waren probleem Dezi definitief op te lossen.
      'Haar aan een boom vastbinden in het bos?' opperde Adam. 'Er is daar een plek waar toch al ijs ligt. Volgens mij komt daar niemand.'
      Onyx wisselde een blik met Jester. Hoe simpel het ook was, het klonk beter dan haar in een ijskast stoppen. 'Misschien hadden we inderdaad die weddenschap aan moeten gaan.'

[ bericht aangepast op 10 april 2020 - 13:14 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Te laat," zei Jester vrolijk.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam wist nou niet zo goed of ze het een goed idee vonden, maar iets beters kunnen we niet bedenken. 'Zullen we eh — zullen we maar terug naar de rest van de klas gaan?' Zenuwen prikkelden in zijn lijf bij de gedachte dat hij en Michiel hand in hand naar binnen zouden lopen. Hopelijk had hij het in zich om Dezi en Yrla met opgeheven hoofd aan te kijken. Hij pakte de viool uit het gras en wachtte tot de anderen zo ver waren.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Ze hadden niet veel deze les gedaan. Dezi's verschrikkelijke humeur werkte niet mee, Fersephone keek hem nauwelijks aan, Fayr en Vienna zaten met zijn twee enthousiast te doen om een of andere gozer -waarschijnlijk - en hij kwam niet verder dan een sambabal. Zijn humeur daalde tot een enorme vrieskou, toen hij de twee kneuzen hand in hand binnen zag komen lopen. Het was alsof hij bevroren was, alsof zijn woede hem in zijn greep had genomen en hem verbood te verplaatsen. Merrins gezicht sprak boekdelen, wat er ook gebeurd was deze muziekles, het had hem en Adam bij elkaar gebracht. Hij bewoog even zijn wenkbrauwen op en neer, alsof hij Yrla uitdaagde. Jij bent weer aan zet. Hij voelde hoe zijn handen begonnen te jeuken, hoe hij met alle liefde zijn vuist in het zachte vlees rondom Merrin zijn maag wilde plaatsen. Yrla was niet snel geneigd tot geweld, maar deze jongen haalde het bloed momenteel onder zijn nagels vandaan.

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin

Vlak voor het lokaal had hij Adams hand gepakt. En dat voelde veel beter dan hij in eerste instantie verwacht had. Hij weerde een rode blos van zijn wangen en liep heel zelfverzekerd naar binnen. Merrins ogen vingen direct die van Yrla. De woede die hij erin kon lezen, liet hem bijna juichen. Hij had heel hard willen roepen: 'Ja, fack jou Yrla. Je kunt ons niet uit elkaar jagen. Maar de jongen hield wijselijk zijn mond en liet Adam voor even los om de basgitaar weer op te hangen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Al de hele les had Dezi zitten broeden op een manier om wraak op 8175 te nemen. Voor de les had ze absoluut geen aandacht en iedereen leek dat aan te voelen, want ze lieten haar met rust. Er spookten donkere beelden door haar hoofd. Azumi zat op haar schouder. Ze wist zeker dat ze vrieskou uitademde, de anderen waren al een stukje opgeschoven. Ze zou 8175 nog één keer heel bang maken, ze zou ervoor zorgen dat hij niet eens meer binnen een straal van een meter van de jongen durfde te komen.
      De deur ging open.
      Dezi staarde naar het vijftal dat binnenkwam. Twee liepen er hand in hand, en haar brein had een paar tellen nodig om te registreren dat het niet Jester en Onyx waren, maar de twee kneuzen. Hand in hand. Zo maar, midden in de klas.
      Het kon niet anders dan dat hij wist dat ze gelogen had. Die andere twee flikkers moesten dat hebben gezegd. Een ijzige kou laaide op. Ze was zó dichtbij geweest om hem te laten knakken — en nu zou hij weer helemaal opkrabbelen. Hij zou zijn naam halen, hij zou —
      Nee, dat kon ze niet toestaan. Ze zou niet toestaan dat die twee kneuzen hun ondergang werden. Als niemand durfde te doen wat er gedaan moest worden dan deed zij dat wel. Ze kromde haar vingers en duwde de kou naar haar handen tot zich daar twee ijspegels in vormden. In een flits gooide ze die naar de twee jongens toe, beiden zag het niet aan komen. De een raakte ze vol in zijn rug, de ander in zijn buik.
      'Dit is wat jullie wilden, toch? Samen zijn, ondanks de gevaren? Jullie hebben er zelf voor gekozen om samen te sterven.
      Ze stuurde de gedachte naar beide jongens toe. Intussen was er al tumult losgebarsten, maar Dezi negeerde hen. In haar hand liet ze nog twee ijspegels vormen, die ze naar Onyx gooide. De vuile overloper. Die mocht samen met zijn beschermelingetjes sterven.
      Hij was er niet op beducht geweest, had naar de twee jongens willen rennen. De pegels pinden hem aan de muur vast, dwars door zijn bovenbeen en dwars door zijn schouder. Voor ze ook hem een gedachte kon sturen, kreeg ze een gigantische dreun tegen haar hoofd en werd alles zwart.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het ging allemaal zo snel. Het ene moment had hij Michiels hand nog vastgehouden. Even was hij alles wat er gebeurd was vergeten en zelfs toen ze elkaar loslieten voelde hij zich warm vanbinnen. En toen was er ineens een messcherpe pijn in zijn buik. Met trillende vingers tastte hij ernaar — er stak een lang voorwerp uit zijn buik. Zodra zijn hersenen dat geregistreerd hadden volgde er een afschuwelijke pijn. Hij wankelde naar achteren, viel met zijn rug tegen de gitaren aan. Hij hoorde Dezi schreeuwen — in zijn hoofd.
      'Dit is wat jullie wilden, toch? Samen zijn, ondanks de gevaren? Jullie hebben er zelf voor gekozen om samen te sterven.'
      'Mi-' Meer kreeg hij er niet uit, een schreeuw sloeg de naam van zijn vriend weg. Of het kwam door de pijn of doordat zijn vriend hetzelfde onderging, wist hij niet. Hij was zich slechts half bewust van het bloed dat naar buiten sijpelen. Zijn knieën raakten met een klap de grond. Hij keek opzij, naar zijn vriend die ook op de grond was gezakt. Hij staarde naar het bloed dat de achterkant van zijn shirt kleurde. Hij moest hem helpen. Hij wilde naar zijn vriend toe kruipen, maar de pijn golfde door zijn lijf bij iedere beweging die hij maakte. Het moest eruit... Straks klapte hij voorover en duwde hij het verder in zijn lijf. Met bevende handen pakte hij het ijskoude ding vast en trok hem eruit.
      Hij gilde zo hard dat hij niets anders meer kon horen. Zwarte vlekken dansten voor zijn ogen. Met zijn hand probeerde hij de wond af te dekken, het enige wat er door hem heen ging was dat hij Michiel moest helpen omdat dit zijn fout was. Zijn zicht, zijn richtingsgevoel, alles liet hem in de steek. Hij kon zijn vriend niet meer vinden, wist niet eens of hij zich nog wel bewoog, was er niet eens zeker van dat hij nog wel ademde.
      En toen werd alles zwart en gleed de pijn weg.

[ bericht aangepast op 10 april 2020 - 19:38 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

Het was een chaos, zodra de andere groep binnenkwam. Ze had vrolijk naar Merrin willen zwaaien. Het was haar opgevallen dat de jongen hand in hand liep met 8175 en dat was iets wat haar enigszins verbaasde. Voor ze er echter kon beseffen wat er gebeurde, was Dezi als een razende draak ontploft. Onder haar ogen zag Vienna hoe Merrin en 8175 neergeknuppeld werden door een grote ijspegel. Vienna richtte haar blik naar links, waar Dezi stond. De vrieskou verspreidde zich razendsnel door het lokaal en Vienna zag het meisje nog twee ijspegels afvuren. "Nee!" schreeuwde ze, maar Dezi leek haar niet te horen. Vol afschuw zag Vienna toe hoe Onyx tegen de muur aan geboord werd. Vienna voelde de paniek opkomen. Fayr stond daar en Jester, en Merrin die op de grond lag. Vienna handelde bijna instinctief. Ze wakkerde haar gave aan en liet een van de tafels achter Dezi omhoog komen. Met een woeste zwaai vuurde het meisje de tafel op Dezi af, die haar razendsnel tegen het hoofd raakte.
      Voor luttele seconden was het ijzig stil in het lokaal. Vienna voelde de paniek nog door haar aderen, glijden en besefte opeens wat ze gedaan had. Ze had haar gevoelens gebruikt, terwijl ze haar gave gebruikte. Ze had die tafel veel harder tegen Dezi aan laten knallen dan nodig was. Het meisje lag knock out op de grond en voor luttele seconden was Vienna bang dat ze haar vermoord had.

---

It's never gonna happen, Guys.

Maaya had net de bal in handen en wilde die naar de basket gooien toen ze een afschuwelijke pijn in haar schouder en been voelde. Ze klapte achterover en kwam kreunend op de grond terecht. Haar ogen werden groot van schrik toen daar grote bloedvlekken ontstonden. Ook haar handpalm schrijnde — het was Onyx die gewond was geraakt. Grommend van de pijn kroop ze naar de zijkant, er bleef een spoor van bloed op de vloer achter. Ze moest naar hem toe, ze zou niet stoppen met bloeden voordat hij dat deed. Het duizelde haar toen ze weer overeind kwam. Ze greep de eerste persoon die ze tegenkwam bij de schouder.
      'Verbanddoos,' kreunde ze. 'Haal die fucking verbanddoos voor ik doodbloed.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin

De scherpe pijn in zijn rug had hem overvallen. Een allesverslindende pijn. Hij kroop over zijn ruggengraat door al zijn zenuwen in zijn lijf heen. Merrin schreeuwde van de pijn en voelde hoe hij zijn evenwicht verloor. De grond gaf totaal niet mee en Merrin kreeg niet de kans zichzelf op te vangen, waardoor hij vol met zijn gezicht tegen de vloer klapte. Een scherpe hoofdpijn tot gevolg en enige duizeligheid. Voor heel even zag de jongen zwart en werd zijn beeld vaag voor zijn neus. Merrin probeerde zich te bewegen, maar niets in zijn lichaam leek te willen luisteren. Hij voelde paniek hem overvallen. Rustig blijven, Merrin. Rustig. Hij wist echter niet wat er aan de hand was en hoorde vooral een wirwar aan stemmen boven zijn hoofd.

[ bericht aangepast op 10 april 2020 - 19:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij had geweten dat Dezi gek was — maar zelfs na wat ze Adam had aangedaan, stond hij even verbluft. Die klap op haar neus moesten allebei de jongens met een dure prijs betalen; ijspegels boorden zich in hun lichamen. Onyx wilde ze te hulp schieten, maar voor hij ook maar een stap kon verzetten werd hij zelf door twee ijspegels geraakt. Even zag hij de waanzin in haar ogen brandden — toen smeet Vienna goden zij dank een tafel tegen Dezi's verrotte kop en ging ze out.
      Onyx klemde zijn kaken op elkaar tegen de pijn. Voor het eerst in zijn leven vroeg hij zich af of hij slechts de helft van de pijn voelde doordat Maaya door dezelfde pijn geteisterd werd. Hij raakte even het ding in zijn schouder aan. Bloed lekte eromheen. 'Geef me je shirt,' zei hij tegen Jester. 'Ga daarna die jongens helpen.'
      Fayr kon er maar één te gelijk helpen, maar Jester had zijn wond ook dicht gepraat. Dit kon hij ook. Van de leraar verwachtte hij niet veel.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Romeo

Hij keek met opgetrokken wenkbrauw toe aan de andere kant van de zaal. Maaya was vanuit het niets ter aarde gestort. Dat was wel heel aanstellerig voor Maaya. Pas toen hij de streep bloed op de grond stond, ging er een alarm af in Romeo zijn hoofd. De andere rhino's waren al dichterbij gekomen en hadden zich al om haar heen verzameld. Eentje kwam haastig aanrennen met de verbanddoos, op het moment dat Romeo zich net bij het groepje voegde. Woest trok hij de doos uit zijn handen en keek zijn huisgenoot aan. "We hebben wel meer nodig dan een verbanddoos, idioot. Ren naar de ziekenzaal, zeg dat het een noodgeval is!"
      Romeo liet zich zakken naast Maaya en besefte zich opeens dat een ieder naar hem keek. Oh gedver, wat had hij hier een hekel aan. Daarom had hij Maaya de leider laten zijn, hij wilde niet in die positie zitten. "Goed, Max. Knip haar shirt los. Voorzichtig, kijk hoe goed je de wond kan zien. Peter, ik heb water nodig. Water en doeken. Melis, ga met hem mee." De rhino's die hij had aangestuurd reageerden direct, terwijl de anderen ietwat aan de kant schoven. Romeo blafte nog meer bevelen. Aan Maaya haar gezicht te zien had ze echt pijn en Romeo zuchtte al bij het idee wat hem te doen stond. De andere Rhino's keken op hem neer. Hoewel het hem niets kon schelen dat Maaya pijn had, kon zijn eigen reputatie hem wel iets schelen. Hij nam Maaya haar hand in de zijne en focuste zijn gave. De pijn was scherper dan hij verwacht had, waardoor hij even stevig zijn ogen dichtkneep. Hij moest doorgaan, dit zou de enige manier zijn om de pijn te verlichten voor het meisje, voor nu.

[ bericht aangepast op 11 april 2020 - 12:13 ]

---

It's never gonna happen, Guys.