[RPG - [16+] - 100 ] Animal hotel [Speeltopic] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 28 feb 2020 - 22:34   Frisk is offline
    Frisk
    Frisk 8318

    Animal hotel      [16+]
    Rollen            Praat            Speel
    @Liesje

    De grootstad Nixton wordt geteisterd door geweld en criminaliteit. Onder de grote, felle neonlichten en tussen al de toeristische trekpleisters in loert het gevaar. Niet enkel in de donkerste steegjes, maar ook in de luxe en het rijke nachtleven.
          Animal Parade is de invloedrijkste bende van het moment: in enkele jaren uitgegroeid van een groepje pooiers tot een heel imperium in de drugs- , wapen- en mensenhandel. Zowat overal hebben ze wel iets te zeggen, er is geen tak in de criminaliteit die ze onberoerd hebben gelaten, en toch blijft de top totaal onaanraakbaar. Of toch tot nu.

    Nothing could kill me like you do
    Herwerking van Animals & Hotel Aphrodite

    Op de ochtend van zondag 15 maart, net voor de lente begint, wordt het lijk gevonden van Mason Kingsley (26), doodgeschoten en achtergelaten in een van de kamers van Hotel Aphrodite: luxebordeel, nachtclub en dé uitvalbasis van Animal Parade. De jongeman stond zelf hoog aangeschreven in de bende en zijn dood, in het midden van hun thuis, is een zware klap voor de bende. Is dit het begin van hun einde?
    ⋅⋅⋅⋅⋅      DISCLAIMER
    Deze RPG is [16+]: seks, geweld, drugs, donkere gedachten etc. zijn zeker toegelaten en zullen waarschijnlijk ook aan bod komen. Mocht je zelf te maken hebben gehad met iets wat hier aan bod komt, dan wil ik je als eerste al mijn steun aanbieden. Het raakt me oprecht dat je dat hebt moeten meemaken en ik hoop en geloof in jou dat je het leven krijgt dat je verdient. Ten tweede is het misschien een beter idee om hier dan niet veel verder te lezen.
    Het is allerminst mijn bedoeling om welk van deze onderwerpen dan ook te romantiseren. Criminaliteit in deze vorm en mate is afschuwelijk en onmenselijk, en er bestaat geen enkel excuus voor. De vrouwen in dit topic worden verschrikkelijk behandeld en verdienen stuk voor stuk een beter leven. In geen enkel opzicht wil ik misbruik en mishandeling romantiseren of goed praten, en ik keur dit in elke vorm af. Hell, ik sta op de eerste rij om er recht tegenin te gaan.
    Daar komt dan ook bij dat dit fictie is. Dat het niet verboden is om over deze onderwerpen te schrijven en re RPG'en, en het lijkt me dan ook enorm interessant om verschillende aspecten ervan te zien verschijnen. Ik zie het graag wat realistisch, en niet in de stijl van fifty shades of cringe (geen aanval op de boeken en de fans van de boeken, gewoon een woordgrapje!), maar het is en blijft fictie. De deelnemers schrijven vooral wat zij willen en hoe zij het zien, en dit is allemaal bedoeld om plezier te vinden in het schrijven en lezen van de posts.
    teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst
    ⋅⋅⋅⋅⋅      BENDE
    De bende is begonnen als een naamloze pooierbende die jonge meisjes in hun macht kreeg, om ze vervolgens uit te buiten en te verkopen. Er was toen niet zo heel veel structuur en zowel de jongens, als de meisjes kwamen en gingen. Pas de laatste 5 jaar is er structuur en hiërarchie ontstaan, en sindsdien is de bende enorm gegroeid. Ze houden zich met van alles bezig, maar in het hotel is (luxe)prostitutie en drugs nog altijd de hoofdbezigheid.

    DE MASKERS
    Je herkent de leden van de bende aan hun dierenmaskers (vandaar ook de naam). Deze zijn erg hightech, zodat ze niet zomaar afvallen, niet de zwaar zijn, de stem eventueel wordt vervormd, etc. Alle maskers van hetzelfde dier zien er hetzelfde uit en zijn een grijzig wit, maar de eigenaars zijn vrij om deze aan te passen. Het is ook volledig vrij te kiezen in hoeverre je je eigen identiteit beschermt, maar als je van uit de bende spreekt, moet je het masker dragen. Daartegenover staat dan ook dat als je iets doet wat de bende niet goedkeurt met het masker aan... Wel, dat mag je zelf invullen.
    The lion, the wolf and the pig
    De drie (mannelijke) leiders van de bende zijn degenen die vijf jaar geleden begonnen zijn met het uitbreiden van hun macht en de hiërarchie in de bende brachten. Ze zijn de eigenaars van het hotel en er dan ook nog altijd goed mee bezig. Ze hebben elk hun eigen taken, maar werken goed samen om alles in goede banen te leiden. Natuurlijk hebben ze ook heel wat mensen onder hen die ook heel wat te zeggen hebben en vaak ook in associatie werken, en niet perse in opdracht van.
          Naar de buitenwereld toe lijken ze ook elk hun eigen karakter en taak te hebben: de ene de grote leider (ik heb hier zelf een idee voor, dus ik ga even zien) (pig), de andere de onderhandelaar (lion), de derde de vuisten (wolf). Ook zonder masker houden ze zichzelf echter bezig met hun meisjes en andere handeltjes in het hotel.
          De rest van de bende is opgedeeld in twee grote groepen: the rabbits (konijnenmasker) en the cats (kattenmasker).

    The rabbits
    De konijnen of the rabbits zijn de brute kracht van de bende. De straatschoffies die de stad echt terroriseren. In heel de stad zijn ze ondertussen met duizenden, waar ze overvallen plegen, het vuile werk doen bij de deals en een acute dreiging zijn.
          In het hotel zijn ze ook eerder de jongens die zich bezighouden met het grove geweld. Ze zijn de dreigende spierbundels die op de eerste rij staan om te zien of alles wel netjes verloopt. Ze houden zich vooral bezig met de meisjes, drugs, wapens etc.
          Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het allemaal domme krachten zijn. De meesten in de hogere rangen hebben wel een goed brein in hun hoofd zitten en weten dat te gebruiken ook. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

    The cats
    De katten of the cats zijn de maatpakken en stropdassen van de bende. Ze zijn meer bezig achter de schermen en gebruiken minder makkelijk en minder vaak grof geweld. Ook van hen zijn er zeker wat honderden verspreid over de stad, waar ze zich bezighouden met afpersen, fraude en het witwassen van de buit.
          In het hotel zelf zitten zij ook gemakkelijk meer achter de schermen. Ze zorgen voor de IT en onderhouden de contacten met hoogstaande en vooral superrijke klanten. De hoogste top is echter nog steeds afkomstig uit de pooierbende en het is dan ook niet vreemd dat deze cats zich ook nog bezighouden met hun meisjes.
          Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de cats allemaal omhooggevallen ijdeltuiten zijn. Ze zijn niet vies van geweld en kunnen prima hun eigen zaakjes regelen. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

    Het belangrijkste onderscheid is vooral naar de buitenwereld toe: staat er een cat voor je deur, dan is onderhandeling nog mogelijk of ben je al je geld kwijt. Staat er een rabbit voor je deur, bereid je dan voor op een bezoekje aan het ziekenhuis. In de hoogste rangen van de bende is dit onderscheid er wat minder, of toch onder elkaar.

    ⋅⋅⋅⋅⋅      HOTEL
    Hotel Aphrodite is geen echt hotel, maar bestaat uit twee componenten:
    Een luxueus bordeel, bedoeld voor de hoogste klasses in de maatschappij, en een nachtclub voor rijke jongeren die zich een avondje van niets willen aantrekken, en los gaan met drank, drugs en meisjes.
    tekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteks
    Kelder
    De kelder is verdeeld in twee delen, die elk te bereiken zijn met aan aparte trap. Er is geen doorgang tussen de twee delen.
          In het eerste deel is er een luxueus zwembad, met enkele jacuzzi's en een sauna te vinden. De ruimte kan afgehuurd worden voor privéfeestjes en op vrije dagen amuseren de jongens hier zich ook wel eens. Met toestemming mogen de meisjes hier ook gebruik van maken.
          In het tweede deel, aan de straatkant van het hotel, is de nachtclub. Er zijn twee dansvloeren, elk met hun eigen bar. De ene vloer is het werkterrein van de meisjes en daar staan ook meer zetels en andere zitmogelijkheden, als wel een klein podium en enkele metalen palen. De andere dansvloer is echt het feestterrein voor de klanten die zich een avondje komen uitleven op drank en drugs.

    Gelijkvloers
    De belangrijkste ruimte op het gelijkvloers is de 'lobby'. Het hotel is geen echt hotel waar je dagen kan verblijven met eten en entertainment, maar het is wel mogelijk om kamers te huren voor één of enkele nachten. Deze worden exclusief gebruikt voor de elite die hun avontuurtjes met de meisjes in stijl, luxe en discretie willen beleven. De lobby is dan ook niet gewoon een aanmeldpunt, maar bestaat eerder uit een rustigere en chique zitruimte, met een kleine, aantrekkelijke bar en de dames die op dat moment beschikbaar zijn voor de elite.
          Naast de lobby zijn er ook nog enkele zalen beschikbaar voor privéfeestjes en andere gelegenheden. Er is ook een keuken, die niet voorzien is op grote feestmalen, maar wel het ontbijt en de 'hapjes' verzorgt voor de klanten. Al het eten is roomservice.

    1ste verdieping
    Op de eerste verdieping bevinden zich de werkruimtes van de meisjes. Dit zijn kleine, maar stijlvolle en comfortabele kamers met elk hun eigen douche. Er zijn er een 15-tal. Deze zijn niet beschikbaar voor overnachtingen, maar staan in functie van de klanten uit de nachtclub die voor wat extra geld meer services van de meisjes vragen. Tijdens de nachtdiensten staan er altijd mannen discreet en professioneel in de gang om de betalingen te ontvangen. Meestal zijn dit bendeleden in een wat lagere rang.

    2de & 3de verdieping
    Op de 2de en 3de verdieping zijn de grotere en luxueuzere kamers van de gasten die deze op voorhand een nacht of enkele nachten boeken. Er zijn er een twintigtal en ze verschillen een beetje qua grootte en luxe, naargelang de prijs. Bij elke kamer komt standaard 1 meisje voor de nacht ter beschikking. Meer vrouwelijk 'genot' is zeker ook een optie, opnieuw voor een bepaalde prijs.

    4de verdieping
    Op de vierde verdieping is de werkruimte van de bende. Deze verdieping is afgesloten en alleen bereikbaar met speciale sleutels en wachtwoorden. Hier maakt de top hun plannen, regelen ze hun IT en andere zaakjes, en komen ze samen om alles te bespreken. Het is niet bereikbaar voor de meisjes, enkel de top heeft toegang tot.

    5de - 7de verdieping
    Dit zijn de slaap- en leefruimtes van de inwoners van het hotel: de jongens en de meisjes. De jongens hebben een 10-tal kamers op de 5de en een deel van de 6de verdieping. Zij liggen alleen, of wanneer ze dit willen, met twee op een kamer. De kamers zijn ruim en luxueus, met elk hun eigen badkamer en eigen indeling. Zij elk op een eigen verdieping: 5, 6 of 7.
          De kamers van de drie topleden zijn nog een tikkeltje groter en hebben ook elk een kleine leefruimte.
          De 15-tal kamers van de meisjes verschillen niet heel veel van die van de jongens, maar zij liggen met 3 of 4 op een kamer, en hebben minder spullen en luxe. Ook zij hebben per kamer een eigen badkamer. Zij liggen vooral op de 7de en ook een deel op de 6de verdieping.
          Op het einde van elk verdiep is een kleine leefruimte: de 5de is vooral voor de jongens, de 6de is meer gezamenlijk, en op de 7de is het iets kleiner, en meer voor de meisjes. Om enig comfort in hun leventje te geven, mogen ze met die ruimte doen wat ze willen, zo lang het schoon blijft. De meeste jongens laten zich er niet snel zien, tenzij ze iemand of iets nodig hebben.

    Onderhoud & personeel
    De meisjes zorgen overdag voor de schoonmaak van het hotel, maar verder is er ook wat personeel van buitenaf: mensen die het geld nodig hebben en zich bewezen hebben discreet te zijn. Vaak zijn dit bendeleden of mensen met associaties, maar er zijn ook heel wat onschuldige personeelsleden. Zij komen echter enkel overdag in het hotel werken.
    		 ⋅⋅⋅⋅⋅      NIXTON
    De stad Nixton is een fictieve stad in de Verenigde staten, ergens in Maine. Het is vergelijkbaar met New York en Chicago, en is niet enkel gekend voor haar toeristische trekpleisters en luxe nachtleven, maar ook voor de corruptie en natuurlijk de bende.
    ⋅⋅⋅⋅⋅      MASON
    Mason Kingsley was 26 jaar op het moment dat hij stierf. Hij behoorde tot één van de eerste rabbits en had dan ook een hoge rang binnen de bende. Hij had 1 meisje in het hotel zitten op het moment van de moord, en hield zich verder graag bezig met drugszaken.
          Qua karakter was hij niet altijd de gemakkelijkste. Hij was niet dom, helemaal niet, maar dacht niet altijd even goed na voor hij iets deed. Hij was opvliegend, sadistisch en een tikkeltje narcistisch. Hij was echter ook loyaal en trouw, en beschermde zijn meisje tegenover anderen - al had ze vooral bescherming tegenover hem nodig. Hij stond klaar voor zijn vrienden en voor de bende, en was altijd wel in voor een vrolijke avond. Hij had een aanstekelijke lach.

    Just survive somehow
    ⋅⋅⋅⋅⋅      ROLLEN
    MEISJES - 7
    Vrouwelijke bendeleden bestaan, maar komen eigenlijk niet erg hoog. Het kan wel zijn dat een meisje dat al lang meedraait meer privileges heeft gekregen en uiteindelijk een soort van plekje in de bende heeft gekregen, maar ze zal altijd moeten knokken voor dat plekje. En dit zijn er niet veel.
    • Naam
    • Leeftijd (16 - 25)
    • Innerlijk
    • Uiterlijk
    • Geschiedenis (hoe in het hotel: verliefd geworden, chantage, geweld, ontvoering...)
    • Extra
    • Relaties (welke pooier)

    ♀      Virago - Dani Reina Verdad - 25 - Juve - 2
    ♀      Reeses - Luna Margaret Hale - 19 - Juve - 4
    ♀      Luftmensch - Mila Addison - 24 - Ravi - 3
    ♀      Serotin - Inez Elizabeth Castillo - 22 - Roman - 3
    ♀      Klaus - Evelyn "Evie" Kay - 23 - Pooier - 4
    ♀      Millay - Montana "Bambi" Byrd - 21 - Ty - 4
    ♀      Velns - Naam - Leeftijd - pooier - pagina
    JONGENS - 7
    Alle mogelijke ideeën die je maar kan bedenken: bring 'em on. De meesten zullen gewelddadig en agressief zijn, maar probeer er wat afwisseling in te maken. Soms maken de kleine dingetjes een personage al uniek. Ook andere ideeën qua rollen, zoals infiltranten of zo, zijn welkom om te bespreken!
    • Naam
    • Leeftijd (20 - 30)
    • Masker (cat, rabbit, 1 van de 3)
    • Innerlijk
    • Uiterlijk
    • Geschiedenis
    • Extra
    • Relaties (welke meisjes)

    ♂      Luftmensch - Juvenalis Pipindorio - 27 - Pig - 4
    ♂      Woundmate - Ravi Rios - 29 - Lion - 3
    ♂      Darby - Tyron Price - bijna 29 - Wolf - 2
    ♂      Mandolorian - Roman Damario Sanchez - 27 - Rabbit - 2
    ♂      Balloo - Naam - Leeftijd - Cat - pagina
    ♂      Preservation - Ace Brennan - 27 - Special kitty - 4
    ♂      Velns - Naam - Leeftijd - pooier - pagina
    teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst
    BEGIN
    Het is zondag 15 maart. Het hotel is vandaag erg rustig. Er waren maar enkele klanten die waren blijven overnachten, en die zijn allemaal vertrokken. Het is 11u. 's ochtends, de club is nu zo'n 6 uur dicht en de meesten worden stilletjes aan wakker. Kies maar wie Mason vindt (: Die avond is de club normaal dicht (elke zondagavond), maar het 'hotel' wel nog open. Dit is een beetje een rustdag voor iedereen, tenzij die nog taken buiten het hotel en de club heeft. Er worden ook klusjes en dergelijke gedaan, maar op zich valt dat mee omdat er ook extern personeel is.

    ⋅⋅⋅⋅⋅      REGELS
    • Quizlets huisregels
    • 16+ is toegestaan, in welke vorm dan ook. Geef het misschien wel eventjes aan met een trigger-waarschuwing.
    • OOC & relaties & onzin in praattopics
    • Bij ruzie: wees rustig, denk na over wat je typt en probeer het niet over de topics te smeren. Als het niet met jou te maken heeft, probeer je dan niet te moeien. Vraag eventueel vriendelijk om dit niet in de RPG op te lossen. Heb respect voor elkaar en dan komt het vast wel goed!
    • HAVE FUN!! YOU MUST!! RAUWTCH!!

    [ bericht aangepast op 16 maart 2020 - 22:38 ]

    Mijn brein breint zoals het breint.

    4 maart 2020 - 14:02   Vanth is offline
    Vanth
    Vanth 23147

    Roman Damario Sanchez
    27 • Rabbit • Outfit > Grey sweatpants • With Dani & Ty


    "Ik zal even kijken," antwoordde ze en ik haal lichtjes mijn schouders op. ''Suit yourself, darling.'' mompel ik en breng traag weer het glas naar mijn lippen. "Ik weet het niet," bracht Dani uit na mijn laatste vraag en ik kijk haar na. Mijn blik verlaat haar geen moment en zo nu en dan breng ik het glas naar mijn lippen voor een volgende slok. "Hoelang blijft hij daar liggen? Moeten we de andere niet halen? Hij moet daar weg, als een van de andere meisjes hem vindt.." Ik hou mijn hoofd wat schuin. ''Calma calma..'' begin ik en zucht diep. ''Het zal niet lang zijn, Hell, ik ben waarschijnlijk degene die het op mag ruimen.'' vervolg ik. ''De anderen komen niet in die kamer. De deur is dicht en ik hoop dat jullie allemaal slim genoeg zijn om dat te begrijpen.'' eindig ik. Het was algemeen bekend dat je niet zomaar bij ons naar binnen liep, zeker niet als de deur dicht was. Je klopte aan en als je niks hoorde, had je er duidelijk niks te zoeken.
    Ik kijk op als ik geklop hoor en zie dan Ty de kamer inlopen. ‘Wie en wat?’ vroeg hij. ‘Waar zijn Juve en Ravi? Is Ace ingelicht?Wie weet ervan?’ vervolgde hij dan snel. ''Mason, doodgeschoten. Maar er lijkt verder niks aan de hand te zijn in de kamer dus dat wordt nog wat.'' mompel ik. Dat Dani aanwezig was maakte voor mij niet heel veel uit, ze heeft het toch al gezien. ''Juve en Ravi heb ik hetzelfde bericht gestuurd. Ace weet het nog niet, maar ik kan hem erbij halen? En tot nu toe wij drie, Juve en Ravi.'' stel ik voor en hou dan de fles omhoog. ''What do you say... Need a drink too?''

    [ bericht aangepast op 4 maart 2020 - 14:04 ]

    El Diablo.

    4 maart 2020 - 15:32   Novilunium is offline
    Novilunium
    Novilunium 1529

    A C E - B R E N N A N
    I must also have a dark side if I am to be whole
    Kitchen — Juve & Luna — 27 Years — Police Detective — Black Cat

          Zodra hij zichzelf veilig acht, werpt hij een blik over zijn schouder om te zien wie hen komt vergezellen in de keuken. Zijn keuze zich te verhullen blijkt een juiste wanneer zijn oog op Luna valt, haar zacht gemompelde 'morgen' iets weinig enthousiasts. Hoewel normaliter onaangedaan door — wel eigenlijk alles, bezorgt het hem nog steeds een ietwat ongemakkelijk gevoel haar hier te zien. Deze omgeving staat in zo'n scherp contrast met de warme keuken van de Hale's, vroeger toen zij slechts veertien was, dat het nog steeds moeilijk te bevatten lijkt dat zij nu eveneens onderdeel is van deze wereld. In haar geval dan ongewenst en dit is een puntje waar hij Juve geheel onkarakteristiek op heeft gewezen, wat tussen hen voor enige wrijving heeft gezorgd toen der tijd.
          "Nieuws. Familie. Ik krijg er nog een zusje bij." Juve haalt wat nonchalant zijn schouders op en Ace kan het hem niet kwalijk nemen. Als enigst kind kan hij zich niet indenken hoe het moet zijn om de aandacht van je ouders te delen met acht anderen, binnenkort dus negen. Niet dat hij Juve ook ooit maar heeft horen klagen of iets anders dan een goede broer heeft zien zijn. "Oh, en één van mijn neven zit vast in Nixton County, dus dat moet ook even geregeld worden."
          Ace pikt die boodschap er uiteraard kraakhelder uit op, maar is blij dat Juve er rekening mee houdt dat Luna in de keuken is en hen hoort. Als Ravi er ooit achter komt dat Ace zichzelf ongeïdentificeerde wil houden voor de blonde dame, dan weet ze binnen een dag wie hij is.
          "Ga je heen als ze geboren is?" vraagt hij, geen idee hebbend waar Juve's ouders zich op het exacte moment bevinden. De stemvervormer in zijn masker doet hem zwaarder klinken, al voegt het vooralsnog geen extra emotie toe aan zijn stem. Juve checkt ondertussen zijn telefoon nadat hij een theekopje naast die van Luna heeft klaargezet.
          "En Nixton County hu? Balen voor hem." Ace zijn manier om aan te geven dat hij er meteen mee aan de slag gaat wanneer hij weer op het bureau is, morgen hoogstwaarschijnlijk. Hij werpt een blik op Luna vanuit zijn ooghoeken, wat niet zichtbaar is dankzij zijn masker. De appel waaruit hij slechts één hap heeft kunnen nemen heeft hij nog wat nutteloos in de hand, aangezien eten nu praktisch onmogelijk is. Rustig struint hij meer in haar richting, gaande voor het koffiezetapparaat, wat hem naast haar brengt. Zijn ogen scannen haar van top tot teen, zoeken naar het kleinste teken van verwonding. Hoewel ze iets bleek lijkt, kan hij verder niets ontdekken.
          "Zware nacht?" vraagt hij, wat in combinatie met zijn masker nauwelijks zo vriendelijk klinkt als waar hij voor ging.

    Marrow deep, soul deep, essence deep

    4 maart 2020 - 16:11   Syaoran is offline
    Syaoran
    Syaoran 12961


    Dani Reina Verdad
    "I knew my innocence was lost when I realised I was no longer afraid of the darkness surrounding me. .
    Instead, I discovered, I fear the darkness that hides inside me."

    • Twenty-five • Bedroom • Mason —> Roman •

          ''Calma calma..'' klinkt het in eerste instantie zuchtend.
    Zacht bijt Dani op haar onderlip terwijl haar blik richting Roman glijdt. Oh, hij moest eens weten hoe ze haar best deed om kalm te blijven. Dani was niet het type dat gauw geraakt leek door iets, laat staan er van in paniek raakte, maar dit was toch echt even wat anders. Het levenloze lichaam in een plas bloed, met de verse kogelgaten duidelijk zichtbaar, waren geen dingen die iemand gauw onaangeroerd liet. De jongens mochten het dan wellicht 'gewend' zijn, de meisjes duidelijk niet — waar de brunette zelf ook onder viel.
          "Het zal niet lang zijn, Hell, ik ben waarschijnlijk degene die het op mag ruimen.," gaat Roman ondertussen verder, met de whiskey tussendoor aan zijn lippen. Dani's blik vertrok. Ze wenste Roman enorm veel succes met het opruimen van het lijk — zelf moest ze er niet aan denken het nog een keer onder ogen te komen. Haar handen beefde tenslotte nog altijd. "De anderen komen niet in die kamer. De deur is dicht en ik hoop dat jullie allemaal slim genoeg zijn om dat te begrijpen.''
          Ditmaal verbleekte het gezicht van de brunette, tegelijkertijd met de klop op de deur. Dit was de tweede keer dat Dani naar binnen was gegaan in een kamer van de jongens, deze keer stond de deur echter open en had Mason de avond van te voren aangegeven met haar te willen praten — Joost mocht weten waarover. Een misselijk gevoel overspoelde haar even, terwijl haar blik op Ty viel. Was de deur maar dicht geweest. Na haar harde les de laatste keer dat ze deze fout had gemaakt, had ze dan nu nooit Mason's kamer binnen gestapt en was een groot deel van de ellende haar nu bespaard gebleven. Dani huiverde even.
          "Wie en wat?"
    Kortaf en duidelijk gericht op het doel keek Ty van Dani naar Roman. Zelf was ze niet in staat direct een antwoord te geven, maar had Dani haar zenuwachtige tred onderbroken doordat ze doodstil was blijven staan. "Waar zijn Juve en Ravi? Is Ace ingelicht? Wie weet ervan?" Zoveel vragen, zo weinig antwoorden nog. Dani's hoofd tolde lichtjes, waarop haar ze haar vingers dwong zacht haar slapen te masseren — haar ogen gefocust op een troebel punt in de verte, omdat ze sluiten het nu niet veel beter maakte.
          ''Juve en Ravi heb ik hetzelfde bericht gestuurd. Ace weet het nog niet, maar ik kan hem erbij halen? En tot nu toe wij drie, Juve en Ravi," beantwoordde Roman de storm aan vragen, waarna hij de fles whiskey in richting van Ty opstak. "What do you say... Need a drink too?"
          "Ik heb Roman op de hoogte gebracht, of zoiets," wist Dani uit te brengen, mocht Ty zich afvragen wie van hen twee dan de jongen had gevonden, waarna ze zonder op een reactie te wachten de fles whiskey uit Roman zijn handen pakte. Na één, of misschien twee, goede slokken duwde ze hem terug in diens handen, waarbij ze wanhopig haar best deed haar in protest komende maag te kalmeren.

    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    4 maart 2020 - 16:48   Perseid is offline
    Perseid
    Perseid 8184

    Inez Castillo
    Some girls are just made of sugar and spice and everything nice

    Roman's girl • with Montana / Ace, Juve, Luna • kitchen





    ♡ ♡ ♡
          Misschien ziet de kleine latina er minder belabberd uit dan ze zich voelt, of besluit Montana er simpelweg geen woorden aan vuil te maken, gezien het tweetal zonder verdere aandacht aan hun uiterlijk te besteden de kamer uit stapt. Inez voelt zich beter in het gezelschap van haar kamergenote. Niet dat ze een schild zou vormen tussen haar en de rest van de wereld — maar ze is in elk geval niet alleen.
          ‘Ik heb écht honger,’ grijnst Montana haar toe terwijl ze de gang doorkruisen. De weg naar de keuken kan Inez dromen. Het is waarschijnlijk de enige route die ze dagelijks bewandeld. ‘Wat ga je maken?’
    Inez voelt haar mondhoeken ditmaal verrukt omhoog schieten, waardoor ze ondanks de sporen van de afgelopen maanden lijkt op te lichten en haar pas onbewust iets versneld.
          ‘Café con muchos leche,’ verzekerd ze haar, gezien er geen enkel ontbijt compleet is zonder de nodige hoeveelheid koffie. ‘Niet alleen om te drinken, maar om je tostada in te dopen.’ Ze smakt haar lippen bij elkaar in een appreciërend gebaar, op het punt om Montana te vertellen over de specialiteit van haar vader, wanneer ze de keuken binnenwandelen en oog in oog komen te staan met de vroege vogels die zich er al bevinden. Inez herkend het meisje dat bij de waterkoker staat, maar kan zich haar naam niet herinneren, en de glimlach is zo goed als van haar gezicht verdwenen wanneer haar kijkers Juve traceren.
          ‘Eh, goedemorgen,’ prevelt ze nadat ze zich heeft losgemaakt van Montana. Het liefst zou ze rechtstreeks omdraaien en terug naar haar kamer trekken, maar Inez ademt diep in voor ze zich toch richting de koelkast begeeft. Tot haar grote genoegen stelt de inhoud niet teleur; waardoor ze haar armen vol heeft aan eieren, boter, bacon en melk voor ze de deur met haar schouder sluit. Weglopen heeft geen enkel nut gehad. Bovendien heeft ze Montana ontbijt beloofd.
          ‘Dat is — eh — niet genoeg,’ Inez knikt naar de miezerige appel waar maarliefst één hapje is uitgenomen. Ze doet haar best om niet naar het zwarte kattenmasker te staren dat het gezicht van de vreemdeling bedekt. ‘Willen jullie ook?’ vraagt ze vervolgens iets harder, naar zowel het blondharige meisje als Juve.
    Ze stalt haar producten uit op een leeg stuk aanrecht en vindt vrijwel blindelings haar weg in de kastjes; een teken dat ze hier al heel wat tijd heeft doorgebracht.

    Feel the fire, but do not succumb to it.

    4 maart 2020 - 17:00   Reeses is offline
    Reeses
    Reeses 1333

    LUNA MARGARET HALE
    ▢ Outfit ▢ 19 years old ▢ Juve's girl ▢ Kitchen --> with Juve and Ace / Inez and Montana ▢

    		 Erg veel reactie kreeg Luna niet van de twee heren. Juve gaf haar niet veel meer dan een knikje, terwijl de black cat over zijn schouder haar kant opkeek, alvorens hij zich weer op Juve richtte. Inmiddels was Luna daaraan gewend en om eerlijk te zijn vond ze het ook absoluut niet erg. Het liefst hield ze iedereen zoveel mogelijk op afstand.
          Haar hand trilde een beetje toen ze de waterkoker pakte en deze vulde, om vervolgens ongeduldig te wachten tot de waterkoker met een ping aangaf dat het klaar was. Ze hoorde voetstappen en zag vervolgens uit haar ooghoeken hoe Juve zich naast haar voegde, wat een rilling door haar lijf deed schieten. Ze gaf zichzelf een mentale uitbrander, toen Juve enkelt een kopje en een theezakje op het aanrecht zette. Hij wilde ook thee - duidelijk. Niks aan de hand. Ze hoorde hem tegen de andere man zeggen dat er een zusje opkomt was, waardoor Luna’s aandacht voor het gesprek verslapte. Als hij daarover begon, kwam er niets dat het luisteren nog waard was.
          Hun stemmen gingen langs Luna heen en in gedachten verzonken schonk ze twee koppen kokend water in, om er vervolgens een theezakje in te hangen. Ditmaal voegde de man met het kattenmasker zich naast haar. Inmiddels was ze redelijk gewend aan alle maskers, en wist ze bij de meeste maskers welke jongen of man erachter schuilging. Maar bij deze black cat wist ze dat niet, al voelde ze zich daardoor niet ongemakkelijker. Integendeel, of het nu kwam doordat hij haar al een aantal keer had geholpen of dat het ergens anders aan lag... Op de één of andere vreemde manier voelde Luna zich bij hem wel prettig. Veilig, zelfs.
          “Zware nacht?,” vroeg hij haar, wat Luna deed opkijken. “Niet.. Niet echt, maar daarna…” Hakkelend viel Luna stil, terwijl ze tranen achter haar ogen voelde opkomen. Die knipperde ze driftig weg. Ze wilde zo graag haar verhaal kwijt, maar het kon niet. Als ze erachter kwamen... "Nee," herhaalde Luna, als antwoord op zijn vraag. Ze keek van de man weg en concentreerde zich op de thee voor haar neus. “Eh, goedemorgen.” Het horen van een damesstem deed Luna opkijken en ze herkende de twee dames uit de slaapkamer naast haar. Hoewel Luna inmiddels een half jaar in het hotel woonde, had ze nog weinig contact gehad met de andere meiden die er waren, zo ook met deze twee. Als ze goed gokte waren dit Inez en Montana. Zelf mompelde ze een begroeting terug.
          Luna zag Inez in de koelkast verdwijnen en kwam weer tevoorschijn met eieren, boter, bacon en melk, die ze op het aanrecht neerzette. Alleen al de aanblik aan het voedsel maakte haar misselijk, een gevoel dat haar de hele ochtend al had en nu versterkt werd door het eten. “Willen jullie ook?,” vroeg de dame, waarop Luna haar hoofd schudde.
          Ze greep de twee theekoppen, mompelde een vage verontschuldiging bij de black cat en voegde zich bij Juve, aan wie Luna de tweede thee mok overhandigde. "Alsjeblieft," mompelde Luna, maar in plaats van weg te gaan, bleef ze bij Juve hangen. Zou ze het zeggen?

    [ bericht aangepast op 5 maart 2020 - 13:44 ]

    4 maart 2020 - 19:57   LordJohn is offline
    LordJohn
    LordJohn 10836

    Montana "Bambi" Byrd
    21 — Ty's girl — Inez — kitchen
    'Café con muchos leche.'
          Met een lege blik keek Montana opzij naar Inez. Ze sprak zelf geen woord Spaans. Alleen het woord 'café' kon ze misschien vertalen naar 'koffie', maar daar hield haar kennis ook op.
          'Niet alleen om te drinken, maar om je tostada in te dopen.' Inez likte haar lippen al bijna af en Montana kon het niet helpen wat te grijnzen. Ze was in ieder geval blij dat Inez hierover heel enthousiast kon zijn en dat ze dus niet de hele dag haar tranen van haar wangen moest vegen. 'Eh, goedemorgen.'
          Ze liepen de keuken in, waar verbazingwekkend veel mensen rondliepen. Juve, Luna, Ace... Het was een drukke bedoening. Inez liep naar de koelkast die tot de nok toe gevuld was met allerlei verschillende ingrediënten, en Montana zakte neer op een van de stoelen. Zelf hield ze totaal niet van koken, dus ze was allang blij dat Inez dit had voorgesteld. Anders had ze zelf niet meer klaargemaakt dan wat toast en heel, heel misschien ook wat scrambled eggs of bacon. Meer echt niet.
          Met haar nagels tikte ze op het tafelblad en ze bestudeerde het patroontje. Zo interessant was het nu ook weer niet. Ze legde haar hoofd in haar armen en sloot haar ogen. Ze was nog steeds moe. Het hielp totaal niet dat ze minder dan zes uur geslapen had en überhaupt pas om zes uur vanmorgen in bed lag... in bed met de intentie om echt te gaan slapen. Niet iets anders.

    [ bericht aangepast op 4 maart 2020 - 19:58 ]

    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    5 maart 2020 - 18:04   Altschmerz is offline
    Altschmerz
    Altschmerz 7758

    RAVI RIOS

    •••

    Lion • @ Mason's • & Mila
          Ravi is in gedachten verzonken — waardoor hij Mila niet af ziet slaan, wandelend naar haar eigen kamer. Voor nu worden zijn gedachten compleet opgenomen door het berichtje. Ravi weet dat Roman dramatisch gedrag toont — maar het voelt ietwat vreemd, alsof er eens schaduw overheen is gevallen.
          'Waar zijn Juve en Ravi?'
          Ravi hoort zijn naam vallen wanneer hij de gang nadert waar Mason's kamer zich bevindt.
          'Mason, doodgeschoten.'
          Ravi komt tot stilstand in de deuropening — de woorden tot hem doordringend, afkomstig van Roman's eigen kamer die zich tegenover Mason's bevindt. Voor even aarzelt hij kort. Ravi loopt richting Roman's kamer aangezien hij geen zin heeft in ander gezeur.
          Ravi wandelt de slaapkamer binnen, waar zijn blik vrijwel direct naar de deken wordt getrokken — waaronder zich zeer duidelijk een lichaam bevindt. Zuchtend knijpt hij zachtjes in zijn neusbrug. Ravi heeft dit eerder gezien, het is hem niet vreemd — maar het went toch nooit.
          Ravi kijkt opzij wanneer hij een minimale beweging in zijn ooghoek op weet te merken. Mila. Ravi vloekt binnensmonds wanneer hij haar kijkers heen en weer ziet schieten door de slaapkamer. Wanneer hij draait om haar aan te spreken op haar aanwezigheid, ziet hij haar blik vallen op het lichaam onder de deken.
          'Mierda, niet kijken pequeño.'
          Ravi stapt naar voren met snelle bewegingen, Mila's gezicht zachtjes tegen zijn blouse drukkend — waarna hij haar achteruit de gang instuurt. Daar laat hij haar los, zijn handen nog losjes op haar schouders. Ravi bestudeert haar gezicht nauwlettend, een veeg van bezorgdheid op het zijne — zijn ogen onderzoekend.
          'Wat doe je hier nou? Ik zei je Inez te gaan zoeken. Wat heb je daarnet gezien?'
          Ravi vouwt één hand rondom haar wang, haar dwingend omhoog te kijken naar hem.

    Oh that boy
    has got the Devil inside of him.

    [ bericht aangepast op 6 maart 2020 - 8:14 ]

    •

    7 maart 2020 - 15:12   Frisk is offline
    Frisk
    Frisk 8318

    ▣◈▣      JUVENALIS      ▣◈▣
    27 - Keuken leefruimte - With Ace, Inez, Montana & Luna - zwarte joggingbroek


    Juve stak zijn gsm weer in zijn broekzak en haalde opnieuw zijn schouders op bij Ace's vraag.
          "Ik denk het. Tenzij ze me hier echt nodig hebben." Het was wel al even geleden dat hij zijn familie gezien had en hoewel hij ze niet echt miste, zou hij het wel leuk vinden om ze te zien. Hij gaf echt wel om zijn familie, maar hij hoefde er niet veel bij te zijn om de band sterk te houden. Misschien lag dat aan zijn cultuur, of misschien gewoon aan hem.
          Met één oog en één oor hield hij Luna en de zwarte kat in de gaten. Hij was nu niet bepaald blij geweest met Ace's protesten en hoewel hij de andere man zeker nog vertrouwde, moest hij nu geen dikke vriendjes met Luna worden. Misschien dat Juve het meisje over enkele maanden zou 'doorgeven', ergens anders heen, zoals hij wel vaker deed.
          "Niet... Niet echt, maar daarna," hoorde hij Luna antwoorden. Juve draaide zich wat meer naar hen toe en wilde er net achter vragen, toen de anderen binnenkwamen. Montana zakte meteen neer op een stoel, terwijl Inez als een bang vogeltje naar de koelkast fladderde. Hij groette haar rustig terug en keek lichtelijk gefascineerd toe hoe ze de halve koelkast op het aanrecht uitstalde.
          "Willen jullie ook?" vroeg ze, en Juve was lichtelijk verbaasd dat ze hem aansprak - soort van toch. Hij had net ontbeten, erg uitgebreid zelfs, maar Juve kon bijna altijd nog wel wat kwijt. Hij knikte even en besloot haar verder maar te laten, aangezien Luna zijn aandacht al weer opeiste.
          "Alsjeblieft," zei ze zachtjes en ze gaf hem het warme kopje. Hij nam het aan en glimlachte, iets waarmee hij veel minder problemen had dan zijn twee gelijken.
          "Bedankt," antwoordde hij, zo vriendelijk als hij meestal was. Hij nam een slok en bleef haar aankijken, haar eerdere antwoord nog in zijn hoofd. Ze leek ook nog eens expres in zijn buurt te blijven staan en Juve fronste. Ook Romans berichtje gonsde nog in zijn gedachten, ook al had hij geen antwoord of een idee waarover het ging. Maar Mason en Luna... Hij liet het altijd wel gebeuren, zolang Luna nog in 'goede staat' bleef, maar dat ging soms best moeilijk. En Juve had Mason nooit graag gemogen, niet echt.
          "Wat scheelt er?" vroeg Juve dan ook, nog altijd vriendelijk, maar niet met een al te grote bezorgdheid.

    [ bericht aangepast op 7 maart 2020 - 15:12 ]

    Mijn brein breint zoals het breint.

    7 maart 2020 - 15:26   Frisk is offline
    Frisk
    Frisk 8318

    ⁎❅⁎      Mila Addison      ⁎❅⁎
    24      -      Hallway / Mason's room      -      With Ravi      -      Outfit + Ravi's shirt

    This is tough, but so am I
    Zodra Ravi de kamer meer binnenstapt, kan ze zichzelf niet tegenhouden te volgen. Of het haar nieuwsgierigheid was, of gewoon weer een impuls die ze niet kon tegenhouden, wist ze niet. Maar ze had er meteen spijt van. Ze had de woorden in de andere kamer ook gehoord en hoewel het deken het ergste bedekte, zag ze genoeg om wit weg te trekken.
          Mason was een klootzak geweest. Best vrolijk en een sfeermaker, maar verdomd gemeen ook. Ze was zijn type niet geweest - met haar uiterlijk had ze dat wel al eens vaker gehad - en dat liet hij maar al te graag blijken. Mila was sterk genoeg om er niet echt naar te luisteren, maar de opmerkingen en af en toe ook vervelende aanrakingen waren haar niet geliefd. Maar om hem nu dood op de grond te zien liggen... Het deed wel wat met haar.
          "Mierda, niet kijken pequeño," hoort ze Ravi vloeken. Met een klein schokje kijkt ze op. Voor de eerste keer sinds ze hem ontmoet had, was ze hem even compleet vergeten. Hij blokkeerde nog steeds het grootste deel van haar zicht, en al helemaal toen hij haar zachtjes naar buiten duwde. Meteen werd het beeld dat ze net zag - eigenlijk viel dat best mee - weer op de achtergrond gedrukt. Hoewel Ravi bezorgd kreeg, overspoelde de angst haar. Fuck, nu had ze het echt verkloot.
          "Wat doe je hier nou? Ik zei je Inez te gaan zoeken. Wat heb je daarnet gezien?" Ze voelde zijn hand om haar wang, nog zacht en rustig. Waarom was ze naar binnengegaan? Ze nam geen risico's, niet als ze nadacht. Waarom had ze niet nagedacht? Ze sloeg haar ogen neer, waardoor ze naar zijn borstkas staarde, maar keek dan weer op. Ze kon weinig anders.
          "Ik was wat vergeten," mompelde ze. Ze had het koud en warm tegelijk. Dit maakte het nu niet bepaald beter, niet nu ze al zo veel fouten had gemaakt, maar liegen... Nee, dat zou ze niet goed bekopen. "Mijn oorbellen. Ik... Ik heb niets gezien. Niet echt. Alleen dat deken." Ze slikte even en legde automatisch haar koude vingers op zijn hand om haar wang.

    Mijn brein breint zoals het breint.

    8 maart 2020 - 23:03   Novilunium is offline
    Novilunium
    Novilunium 1529

    A C E - B R E N N A N
    I must also have a dark side if I am to be whole
    Kitchen — Juve, Luna, Montana & Inez — 27 — Police Detective — Black Cat

          "Niet.. Niet echt, maar daarna…" Haar antwoord komt met een stem verdikt van emotie en ook dit staat in scherp contrast met de Luna uit zijn geheugen; onbezorgd en met een licht in de ogen wat momenteel ver te zoeken is. Ze kapt zichzelf af, lijkt haar antwoord nog eens te overwegen en bedenkt zich, om af te buigen naar een kordate 'nee'. Haar blik richt ze terug op waar haar handen mee bezig zijn en Ace herkent het voor de afwijzing die het is. Hij kan het haar niet eens kwalijk nemen, snapt dat ze een 'vreemde' verscholen achter een masker niet in vertrouwen gaat nemen, maar is er nog steeds niet toe geneigd zichzelf bekend te maken.
          "Eh, goedemorgen," klinkt het van bij de deur, waarop Ace eigenlijk niet reageert. Zijn ogen zijn nog steeds gefocust op wat Luna doet, nog steeds aan het scannen in een poging iets te vinden ter indicatie van haar fysieke toestand. Pas wanneer de koelkastdeur dicht klapt en hij — meer uit reflex dan iets anders — opkijkt, ziet hij dat het Inez is.
          Haar ogen komen niet veel hoger dan zijn hals, alsof ze het angstvallig probeert te vermijden naar zijn masker te kijken. Niet dat hij haar ooit iets heeft aangedaan, niet dat hij ooit ook maar een van de meiden hier echt iets aan heeft gedaan. Toch schijnt het niet weten wat er schuil gaat achter zijn masker een bepaalde toon te zetten en hij kan niet zeggen dat hij het erg vind. Laat ze maar voorzichtig zijn, dan hoeft hij ook niet daadwerkelijk op te treden, want daar heeft hij gewoonweg de energie niet voor. Evie. Evie is de enige die het bloed onder zijn nagels weg durft te halen.
          "Dat is — eh — niet genoeg," wijst Inez hem op zachte toon, knikkend naar de vergeten appel in zijn hand. De kleine latina heeft zelf reeds haar armen vol met producten en het is of zijn maag meekijkt en zijn mening geeft, het gerommel hopelijk onopgemerkt door de anderen. "Willen jullie ook?"
          Hij bromt iets wat een bevestiging is en kijkt terug naar Luna, om te ontdekken dat zij met thee en al is verdwenen in Juve zijn richting. Ace houdt haar vaak genoeg in de gaten om te weten dat ze haar pooier niet al te graag zelf nadert en dat in combinatie met zijn fascinatie en aanleg in gedragspatronen verteld hem dat er iets gaande is. Als hij zich er nu echter mee bemoeit dan strijkt hij Juve ongetwijfeld tegen de haren, aangezien Luna nog steeds een puntje is wat wrijving oplevert tussen hen. Beter mengt hij zich niet en met die weloverwogen beslissing slentert hij richting Inez, vastberaden zich af te laten leiden. Leuk en aardig dat hij ja heeft gezegd op eten, hij zou wel graag willen weten wat hem word voorgeschoteld. De dame is druk in de weer, duidelijk op haar gemak binnen de keuken.
          "Wat maak je?" vraagt hij, hopend dat gemak niet te verstoren.

    Marrow deep, soul deep, essence deep

    9 maart 2020 - 14:12   Reeses is offline
    Reeses
    Reeses 1333

    LUNA MARGARET HALE
    ▢ Outfit ▢ 19 years old ▢ Juve's girl ▢ Kitchen --> with Juve and Ace / Inez and Montana ▢

    		 De afleiding die Inez bracht, gaf Luna de gelegenheid om stilletjes bij de black cat vandaan te lopen, zonder enige aandacht op zichzelf te vestigen. Ze wist niet eens of de black cat haar verontschuldiging had gehoord, maar dat kon Luna weinig deren.
          Ze maakte haar weg richting Juve. Juve was één van de weinigen die nog een poging deed tot vriendelijkheid, of nou ja een poging… Hij leek het in ieder geval wel te menen, zo ook de glimlach die hij Luna schonk nadat ze hem zijn kop thee overhandigde. “Bedankt,” reageerde hij. Luna gaf een kort knikje, maar in plaats van haar eigen weg te volgen bleef ze bij Juve.
          Hoewel ze de ogen achter het kattenmasker niet kon zien, voelde ze de blik van de black cat op zich gericht. Ze had het idee dat de man dat vaker deed, elke keer als hij in haar buurt was. Hij hield haar in de gaten, maar waarom? Was het een bekende van haar? Een tijdje had ze gedacht dat het misschien Juve was en dat hij op die manier kon zien of ze haar werk wel goed uitvoerde, maar toen ze de twee voor het eerst samen had gezien was die optie gauw doorgestreept. Ze concentreerde zich echter weer op Juve, die haar met een frons aankeek. “Wat scheelt er?,” vroeg Juve toen, nog steeds even vriendelijk.
          Met tegenzin keek Luna op, maar ze wendde haar blik al snel weer af. “Juve, ik…” Opnieuw voelde het jonge meisje tranen in haar ogen prikken en een brok in haar keel belemmerde het praten. Ze nam een slok van de veel te hete thee, waardoor tranen van verdriet werden gemengd met tranen van pijn. Ze wist dat ze nu iets moest zeggen. Juve wachtte op een antwoord. “Ik…” Weer viel ze stil, staarde naar de tafel. “Het spijt me…,” mompelde ze toen, waarna ze smekend volgde: “Alsjeblieft, Juve. Laat me naar huis gaan. Je hebt je geld nu toch?” Zelfs Luna hoorde de wanhoop, de radeloosheid in haar stem. Elke dag begon het haar meer en meer moeite te kosten om vriendelijk te blijven glimlachen naar de klanten en om hen te plezieren. En elke dag begon ze meer en meer van zichzelf te walgen. Ze keek op in zijn verschillend gekleurde ogen. “Gister…” Luna schudde haar hoofd, meer in zichzelf dan tegen Juve gericht. “Ik kan het gewoon niet meer.”

    9 maart 2020 - 14:59   Perseid is offline
    Perseid
    Perseid 8184

    Inez Castillo
    Some girls are just made of sugar and spice and everything nice

    Roman's girl • with Montana / Ace, Juve, Luna • kitchen





    ♡ ♡ ♡
          Even waren Inez' donkere ogen op het blondharige meisje blijven hangen, op de schaduwen in haar kijkers die haar pas opvallen wanneer ze zich dichterbij Juve nestelt — alsof ze bescherming zoekt, iets waar Inez zich zelf schuldig aan heeft gemaakt in de eerste dagen, denkend dat niemand haar zou opmerken als ze zich maar klein genoeg maakte achter Roman. De donkerharige jongedame voelt zichzelf fronsen, maar verlegt haar focus naar de taak die zee zichzelf heeft toegeëigend. Beter om zich buiten dat gesprek te wanen.
          Bovendien is koken iets om jezelf in te verliezen. Gek genoeg is de simpele kunst het enige waar ze zichzelf binnen deze muren in blijft terugvinden. Haar tengere vingers krullen bijna delicaat rondom het mes dat ze uit één van de lades tevoorschijn heeft getrokken.
          ‘Wat maak je?’ wil de vreemd vervormde stem vanachter het kattenmasker weten. Inez kijkt opzij, naar de plek waar Montana zo goed als is gecrasht, voor ze het mes overhevelt naar haar linkerhand en begint met snijden. Het is alsof haar mondhoeken niet zo goed weten of ze omhoog of omlaag moeten krullen, waardoor ze haar onderlip uiteindelijk tussen haar tanden neemt in concentratie.
          ‘Cubaanse comfort,’ antwoord ze, haar maag samentrekkend met verlangen. Net als haar slaperige kamergenote, echter, zal ook de zwarte kat moeten afwachten wat ze daar precies onder verstaat. ‘Maak je geen zorgen,’ verzekerd ze hem met een bijna—glimlach die haar donkere ogen bijna raakt wanneer ze deze terloops opricht, ‘het is nog te vroeg voor vergif.’
    Haar wangen branden enigszins wanneer ze zich beseft dat de onhandige grap een stuk luchtiger klonk in haar gedachten, waarna ze zich om hem heen manoeuvreert om bij het gasfornuis te komen. Haar geoefende vingers breken meerdere eieren open, sudderend in een mix van uien, paprika, tomaat en kaas. Een ander pannetje is tot bijna de rand gevuld met volle melk en oploskoffie.
          Het duurt niet lang voor de keuken zich vult met de geur die voor Inez onlosmakelijk is verbonden met zondagmorgen en ze zich over het karameliseren van een stapeltje brood buigt, om een niet—perfect stukje uiteindelijk omhoog te wippen en tussen haar lippen te laten verdwijnen.
          ‘Kun je — eh,’ Inez knikt onnodig omhoog, naar het keukenkastje waar de glazen zich bevinden, vlak naast de gemaskerde man. Ze zou normaliter zelf op het aanrecht klimmen, maar gezien ze enkel een t—shirt en te grote trui aan heeft wil ze zich daar liever niet aan wagen. ‘Op de bovenste plank staan de grootste mokken, die hebben we nodig.’
    Haar ogen glijden betekenisvol naar de pan met sterke doch melkerige koffie die qua volume dikker is dan de gewoonlijke, Amerikaanse variant. Perfect om het beboterde brood in te dopen, weet ze.

    [ bericht aangepast op 9 maart 2020 - 15:01 ]

    Feel the fire, but do not succumb to it.

    9 maart 2020 - 16:07   Altschmerz is offline
    Altschmerz
    Altschmerz 7758

    RAVI RIOS

    •••

    Lion • @ Mason's • & Mila
          Ravi ziet Mila's gedachten versnellen, versnellen en versnellen — totdat ze over elkaar tuimelen en vallen, zoekend naar een onvindbare uitgang. Mila's hoofd staat nooit stil, is altijd in beweging — iets wat Ravi vanaf het begin weet. Ravi zou normaal gesproken ingrijpen, een halt toeroepen — maar nu zijn zijn gedachten eveneens een alles verwoestende stormbui. Waar is iedereen nu gebleven? Wat is er daarbinnen gebeurd? Wie heeft Mason vannacht vermoord?
          'Ik was wat vergeten — mijn oorbellen. Ik. . . Ik heb niets gezien. Niet echt. Alleen dat deken.'
          Ravi vloekt binnensmonds. Mila is absoluut niet achterlijk. Ravi weet dat ze meer heeft gezien. Of in ieder geval de betekenis van dit alles weet. Waarom is de rest niet voorzichtiger geweest? Die verdomde slaapkamer had afgesloten moeten worden. Vanaf moment één.
          Ravi sjort zijn hand onder Mila's uit, waarna hij terug stapt richting de slaapkamer — de beginnende geur van de dood negerend. Met een klap trekt hij de deur in het slot. Ravi haalt eenmalig diep adem, voordat hij zich weer omdraait richting Mila — zijn ogen tot spleetjes gevouwen.
          'Ik ben niet dom Mila — en jij evenmin.'
          Ravi stapt op haar af, waarna hij zijn beide handen nogmaals rondom haar gezicht vouwt — haar zo dwingend hem aan te kijken. Mila is klein, waardoor hij enigszins moet bukken. Ravi bestudeert haar zeer nauwlettend, zoekend naar de gedachten achter haar ogen — zoekend naar de onoverkoombare schok.
          'Ik wil dat je dit tegen absoluut niemand anders vertelt, oké?' Ravi veegt zijn duimen over haar wangen. 'Ik wil ook dat je weet dat je veilig bent — dit zal jou niet overkomen.' Ze is absoluut niet veilig, niet zoals iemand veilig zou moeten zijn in de wereld. Maar, het is relatief. Voor nu moet ze het maar accepteren, en dit is een risico wat ze eventueel kan leiden. Ravi is niet van plan één van zijn kostbare aanwinsten kwijt te raken — zeker niet zijn meest nieuwe.
          'Veilig is misschien niet de goede woordkeuze,' glimlacht hij wrang.

    Oh that boy
    has got the Devil inside of him.

    •

    9 maart 2020 - 17:47   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035

    Evie Kay
    23 • Prostitute of 5 years • Mason -> Ace • Hallway to Mason's room • Have you seen A...? Ow no. • Ravi, Mila, and Whoever's there
    Vannacht had ik nog een klant gehad die was blijven overnachten. Echt super vond ik dat nooit, ik had liever snel in en dan weer uit, maar het bracht geld in het latje en ik was niet in een positie om nee te zeggen. Mijn hele leven moest ik al dingen ondergaan en dat zou nooit anders worden. Hij was dus ook pas net weg, waardoor ik gelukkig tijd had om even lekker te douchen. Ik voelde me lang niet na elke klant vies, maar bij deze man zeker wel. Als hij nooit meer zou komen, zou ik daar blij mee zijn, maar ik wist ook beter dan daarvoor te hopen. Of om te hopen in het algemeen.
    Na het douchen trok ik een simpel jurkje aan en liep de gang op, op zoek naar Ace. Ik hoopte te weten te komen wat mijn planning voor de komende week was, of er nog speciale dingen waren, en of hij tevreden was met mijn inkomsten van deze week. Ik liep rustig de gang van de jongens op en wilde doorlopen naar de kamer van Ace, toen ik een van de heren Mila Mason's kamer uit zag duwen, met haar hoofd in zijn bloes. Ik wist dat ik niet nieuwsgierig moest zijn, dat het altijd voor meer problemen zorgde, maar het intrigeerde me toch. Misschien nog wel meer omdat Mason toch degene was die me deze baan had gegeven , en dat hij voor eeuwig op mijn huid stond. Ik had het misschien niet makkelijk gehad onder Mason, zeker niet zo makkelijk als nu onder Ace, maar toch was het niet erger geweest dan thuis.
    Ik probeerde langs Ravi door de kier te kijken, maar zag precies niets. "Wat is er aan de hand?" rolde er over mijn lippen, terwijl ik een betere kijk op de binnekant van de mij welbekende kamer probeerde te krijgen. Natuurlijk was dat mijn plek niet om te vragen, en ik zette me dan ook al meteen schrap voor wat er mogelijk ging komen. Toch wilde ik het graag weten en zonder een vraag te stellen zou je nooit antwoord krijgen.

    Bowties were never Cooler

    9 maart 2020 - 18:55   Frisk is offline
    Frisk
    Frisk 8318

    ▣◈▣      JUVENALIS      ▣◈▣
    27 - Keuken leefruimte - With Luna, (Ace, Mo & Inez)- zwarte joggingbroek


    "Juve, ik..." Hij trok een wenkbrauw op, zeker toen ze al een slok van haar thee nam. Er waren mensen - zijn tweelingzus bijvoorbeeld - die dat konden, meteen van hete drankjes drinken. Juve vond dat maar hekserij en hoewel hij het niet zeker wist, leek Luna dat ook niet gewoon te zijn. Geduldig wachtte hij op de rest van haar uitleg, al had hij wel al een voorgevoel dat hij het niet leuk zou vinden.
          "Ik..." Ze keek hem niet aan en als hij niets had vastgehad, had hij haar gedwongen dat wel te doen. Dan kon hij haar beter peilen. "Het spijt me... Alsjeblieft, Juve. Laat me naar huis gaan. Je hebt je geld nu toch?" ratelde ze uiteindelijk wanhopig. Juve zuchtte diep, nog moe van de korte nacht en van altijd hetzelfde gezeur. Maar zijn geduld was gelukkig nog niet op, verre van en hij schudde dan ook zijn hoofd al. Even wierp hij een blik naar Ace en voor een seconde dacht hij eraan dat de man achter het masker hier misschien achter kon zitten. Dan schudde hij dat van zich af en richtte hij zich weer op Luna.
          "Gister... Ik kan het gewoon niet meer." Juve zuchtte opnieuw en zette zijn mok even op het aanrecht. Hij vroeg zich af wat er nu weer gebeurd was, ook al zag hij niet meteen iets aan haar. Hij pakte haar kind zacht maar dwingend vast, zodat ze hem nu wel moest aankijken. Hij keek strak, maar nog altijd niet onvriendelijk terug.
          "Schatje toch," antwoordde hij, bijna liefkozend. Hij had echter niets met Luna, hij zou haar nooit gekozen hebben als haar broer niet zo'n gigantische fuck-up was geweest. Ze was mooi, maar verder had ze compleet het verkeerde profiel. En daar was hij zich van bewust. Het was bijna zonde. Bijna.
          "Het gaat me helemaal niet om het geld, niet echt. Dat moet je nu toch weten? Je bent van mij nu." Hij blikte opnieuw even naar Ace, gewoon om te zien of zijn boodschap ook nog eens bij hem werd opgefrist. Misschien hoorde hij het niet, dat was niet erg, maar het kon zeker geen kwaad. Opnieuw boorde hij zijn blik in die van Luna, zijn vingers nog steeds stevig om haar kin.
          "Je bent van mij, van ons en dat kan ik niet zomaar weer even veranderen. We hebben een reputatie en die ga ik niet zo maar weggooien omdat jij toevallig mooie ogen hebt." Hij bleef haar nog even zwijgend aankijken, zijn gezicht serieus, voor hij haar weer losliet en verder bestudeerde.
          "Misschien moet je eens met Dani praten, die zit hier wel al even. Of Mila, die past misschien wat beter bij je. Als je het niet volhoudt, dan..." Hij haalde zijn schouders quasi-nonchalant op. "Dan moet ik andere maatregelen nemen."

    Mijn brein breint zoals het breint.




Index RPG Actieve Topics Zoek