[RPG | 2OO] Little Pink Lady's — War of Love | Speeltopic 2 - Speeltopics

LITTLE PINK LADY'S — WAR OF LOVE

Speeltopic
Praattopic
Rollentopic

THE STORY Princeton South-East High — Californië 2003 — Een middelbare school in Amerika, een school zoals ieder ander. Een school met zijn eigen leerlingen en hun eigen schooldrama's. Zo bedachten de laatste jaars jongeren van 2003 een plan. Ze kochten een dik, groot schoolschrift en net voor de laatste maand dat ze naar school gaan bedachten ze een soort wedstrijd. Voor de laatste schooldag moesten de jongens een meisje uit de klas verliefd op hen laten worden, en degene die het niet lukte of degene die als laatste was moest iets vreemds doen. In 2003 was dat nog spring in de sloot, maar jaren later?       2017 — In de jaren daarna werd het feit van ''verliefd worden'' over gebracht naar ''kussen'' en uit eindelijk zelfs ''krijgt het meisje in bed.'' Ook werden de opdrachten voor de verliezer steeds pijnlijker, van spring in de sloot tot steeds iets idioter. Zo kozen de jongens hun meid voor dit jaar uit, alleen leek het ineens alles dit tegen te werken. Een homo die nog niet uit de kast is gekomen die moet vallen op een meisje? Wat nou als het meisje die verliefd op je moet worden een oogje heeft op een ander? Of wanneer juist je vriendin/vriend het meisje/de jongen krijgt die jij juist wil? Er is één ding zeker, dit jaar gaat lastiger worden dan voorheen.

PRINCETON SOUTH-EAST Stad: Princeton Hall Fictie Staat: Californië Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar) Schoolkleuren: Blauw, rood en wit. Sportteams: — Football: The Hawks | Hier heb je eens in het jaar try-outs voor. — Cheerleaders: The Winter Wings | Ook hier heb je eens in het jaar try-outs voor. — Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, cricketteam en basketbal Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, feestcommissie en schaakclub Princeton South-Easth is gebouwd in het stadje Princeton Hall. Het is geen groot stadje, maar ook niet klein. Het is zo dat iedereen hier elkaar wel kent, en zo is het dat nieuws zich als een lopend vuurtje verspreid. In deze stad heb je een pizzeria (Montenegro's Pizza's) en een normale snackbar (Crumbs). Als je verder de stad in rijdt krijg je de normale dingen. Een klein winkelstraatje, de supermarkt, bed&breakfest, de autowasserij, maar ook kan je er een drive-in vinden waar één keer in de week rond 20:00 een film wordt gedraaid, meestal kan je op donderdagavond hiervan genieten. Verder vind je vele huizen en gebouwen en het bos van Princeton. Een dansclub kan niet missen, en deze wordt meestal afgehuurd voor feesten. Vrijdag heb je meestal hun eigen standaard avonden. Het theater (The Canvas) wordt voornamelijk gebruikt door de school en hun dramaclub of theater voorstellingen, maar ook wordt hij gebruikt voor andere dorpse shows. CHARACTERS VROUWEN 1 MEISJE NODIG Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina Celeste Dariya Maksimov • Cheercaptain • Solmeron • 1.2 Malin Gracie Newton • None • Rasalghul • 1.3 Emily Eva Vanderbilt • The Quiet One • Sombre • 1.6 Lichelle ”Elle” Feyre Cohen • The Princess • Aniketos • 1,6 MANNEN VOL Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina Roman Damario Montana • Latino Fuckboy • Maluma • 1.1 Parker Thomas Smith • The Jock • Taeralsahfer • 1.2 Tanner Jacob Smith • Potterhead • Taeralsahfer • 1.2 Jackson 'Jake' Beau Aguillard • The Charming Dickhead • Sombre • 1.6 Valentine Cooper Anderson • Prince Charming • Wheeler • 1.5 David 'Newt' Newton Chamberlain • Trouble • Wheeler • 1.6

LIST Naam Leeftijd Reputatie Geheim? Sommigen van deze high school zouden misschien bijvoorbeeld een geheim hebben waardoor ze niet meteen mee kunnen doen aan het geheime project van de jongens, of iets wat hun reputatie in de stad of school in gevaar zou kunnen brengen. Innerlijk Uiterlijk Geschiedenis Relaties Overig THE ''RELETIONSHIPS'' Chardonnay — Roman Celeste — Parker Malin — Tanner Rosa — Noah Peaches — Ertha — Lichelle — Valentine Emily —

RULES De huisregels van Quizlet gelden hier. Houd dames en heren gelijk. Niet meer dan twee personages per persoon, en dan zowel een jongedame als een heer. Schrijf 200 woorden per post. 16+ is toegestaan, wel graag aangeven. Ruzies alleen in de RPG alsjeblieft. Alleen ik, [url=]Amber[/url], maakt de topics aan, mits aangegeven van niet.

[ bericht aangepast op 16 maart 2018 - 21:46 ]

---

El Diablo.

---

"Ik weet het," antwoord Celeste simpelweg, nadat ze mijn joint heeft afgewezen. Niet echt droevig om dit feit berg ik hem netjes weer op. Meer voor mij, da's altijd goed. "En weten jullie wat, ik ga het niet mijn avond laten verpesten. Ze moeten in dit gat waar we zijn toch wel iets van een leuke kroeg hebben." Dat zou best wel kunnen maar we zijn minderjarig dus ik ben er vrij zeker van dat de avond met alcohol niet te redden zal vallen. Ik heb om te beginnen al geen fake id en bovendien denk ik niet dat we alledrie boven de eenentwintig ogen. "Laten we uitgaan, Val kan de pot op, ik ga veel liever uit met mijn favoriete dame en.... Tanner." De manier waarop Celeste lijkt te overwegen of ze een naar gewoonte een verwijt naar mijn hoofd zal slingeren, of het over een andere boeg gooit, en vervolgens mijn naam zó droog uit spreekt heeft bijna onmiddellijk een effect op mijn lachspieren. Terwijl Malin haar bezorgde zelf is voel ik mijn mondhoeken omhoog krullen tot ik het geluid niet meer binnen kan houden en een schaterlach de kamer vult. Ik moet zo hartelijk lachen dat ik al gauw naar mijn buik grijp terwijl de tranen over mijn wangen rollen. Aan de ene kant voel ik me een vreselijk persoon dat ik op dit moment aan het gieren ben maar aan de andere kant is het misschien net wat nodig is om de boel een beetje op te vrolijken. Mijn blik glijdt even tussen de twee dames, maar dat helpt de situatie niet echt en ik moet alleen maar harder lachen. "J- jij m-m-mag me echt n-niet hé," stotter ik als verklaring tussen het lachen door. Dat gegeven op zich is niet wat het zo grappig maakt, maar de manier waarop het net tot uiting kwam.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

"Kom Parker, hij heeft gekregen wat hij verdient. " mompelde Newt na mij en ik knik licht. "Morgen op de parking om vijf uur, jij en ik Parker een echt gevecht." daagde Valentine hem toen uit en een diepe zucht rolt over mijn lippen. There we have it. Verslagen haalt Parker zijn schouders op. "Whatever, Val. Wat jij wil," deelt hij hem mee voor hij van ons weg loopt. Ik schud mijn hoofd en blik kort naar Valentine. 'Great job.' mompel ik en kijk dan even naar de gangen waar Parker net in verdween. Echter weet ik dat hij nu niet op mij zit te wachten.
Ik richt mijn blik nu op Newt en hou mijn hoofd wat schuin. 'Ga jij achter hem aan of...' begin ik en haal lichtjes mijn schouders op. Dan pak ik mijn telefoon erbij om twee berichten te versturen.

To: Parker
Ik weet dat je waarschijnlijk ook niet op mij zit te wachten nu, maar als je iets nodig hebt moet je het zeggen hmh?
To: Celeste
You okay amore? Dit is niet wat ik in gedachte had

---

El Diablo.

---

“Het komt wel goed,” sprak Malin Celeste rustig toe. Celeste keek haar vriendin kort aan en duwde haar mondhoeken in een halve glimlach. “Later zal hij zich wel realiseren hoe dom het is geweest om zo tegen je tekeer te gaan.” Celeste wou geloven dat wat Malin zei waar was, maar eigenlijk wist ze het zo niet. Ze kende Valentine en hij was koppig, vreselijk koppig. Ze wist niet zeker of de jongen zo zou toegeven dat zijn woorden verkeerd waren. Normaal zou Celeste waarschijnlijk ook niet toegeven dat haar daden verkeerd waren, maar nu... Waarschijnlijk had ze geen andere keuze. Ze zou op één of andere manier toch aan Valentine laten zien dat ze heel graag vrienden wou blijven. Niet gewoon vrienden, ze wou hem als haar beste vriend.
Hoewel Celeste zich vreselijk voelde had ze uiteindelijk toch aan de andere twee voorgesteld om uit te gaan, wat drank opzoeken. Celeste wist niet eens wat haar doel was, ze wist alleen wel dat ze niet wou dat Tanner en Malin haar nog langer zo aan staarden. "Weet je dat zeker?” vroeg Malin, feit was dat Celeste het niet zeker wist, maar ze wist momenteel niets echt zeker. Haar hersenen leken niet helemaal samen te werken, waardoor haar gedachten momenteel alle kanten op schoten. Het aller liefst was ze gewoon zo diep mogelijk onder de dekens weg gekropen om er pas over een paar jaar onder vandaan te komen, maar met Malin en Tanner nog altijd hier was dat niet echt een optie. Het enige wat haar nu te doen viel was doen als of het haar allemaal niks kon schelen wat Valentine naar haar hoofd had geslingerd. “Ik wil best gaan hoor, daar niet van, maar alleen als je echt zeker bent." zei Malin vervolgens. "We kunnen ook de minibar plunderen en kijken of we op het dak terecht kunnen?" Celeste knikte langzaam, het kon haar allemaal ook niet zoveel schelen wat ze deden, misschien als die andere twee wat meer drank naar achteren sloegen dat ze uiteindelijk meer met elkaar bezig zouden gaan, dan met haar. 'Ook best, zolang we maar wat drank hebben, ofzo,' zei Celeste, terwijl ze zich zelf uit de vensterbank duwde.
Toen Celeste haar voeten de vaste grond weer raakten hoorde ze Tanner plotseling heel hard lachen, hard lachen als in hij rolde nog net niet over de vloer. "J- jij m-m-mag me echt n-niet hé," wist de jongen nog maar net uit te brengen. 'Dat meen je niet,' mompelde Celeste sarcastisch 'Geweldig speurwerk Nancy Drew.' Een diepe zucht rolde over Celeste haar lippen heen, het was dat ze echt geen behoefte had om haar tweede vriend van de dag te verliezen - Malin - anders had ze Tanner terug op zijn plaats geduwd.
Terwijl Celeste de minibar in hun kamer inspecteerde voelde ze haar mobiel trillen, er kwam een berichtje van Roman binnen. Snel las ze het, maar al snel klikte ze het ook weg en gooide ze haar mobiel op haar bed. Haar behoefte om met Roman te praten was momenteel wel heel laag, als ze niet zo dom was geweest terug naar die gast te huppelen had ze nu niet in deze situatie geweest. 'Oké, hebben we ergens een brandtrap ofzo naar het dak?' zei Celeste terwijl ze weer omhoog kwam en haar rug rechte.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

• Eighteen • Swimmer • Hotelroom, with Celeste & Tanner • Outfit •

De allereerste reactie die Celeste me gaf was een zachte knik. Aan iets in haar gezicht kon ik opmerken dat ze mijn aanbod iets fijner vond klinken, alsof ze diep van binnen allesbehalve op stap wilde gaan.
“Ook best, zolang we maar wat drank hebben, ofzo,” reageert de brunette stilletjes, waarna ze zich van de vensterbank af laat glijden. Nog voor haar voeten de grond raken hoor ik vlak naast me hoe Tanner beginnen te lachen. Heel even trek ik mijn wenkbrauw op en kantel mijn hoofd lichtjes als ik naar de jongen kijk, die langzaamaan opgeslokt lijkt te worden door een heuse lachbui en waarvan ik op dit moment totaal geen idee waar het vandaan moest komen.
      ”J- jij m-m-mag me echt n-niet hé,” zegt hij dan, tussen het lachen door. Zachtjes schud ik mijn hoofd en voel hoe een voorzichtige glimlach mijn mondhoeken omhoog trekt als ik naar Celeste kijk. Ik had het altijd al vervelend gevonden dat mijn beste vriendin en mijn allerbeste vriend elkaar niet mochten, maar de laatste tijd leek ik het zelfs meer dan vervelend te vinden. “Dat meen je niet,” klinkt het dan al mompelend en op een sarcastische toon vanuit Celeste, waar ik voor beide wijselijk niet op besluit te reageren. Dit was hun gevecht en gezien ik ze beide graag zag besloot ik Zwitserland te zijn. “Geweldig speurwerk Nancy Drew.” Met een zweem van een lach op mijn lippen geef ik Tanner een duw en volg de brunette met mijn blik als deze op de minibar afgaat.
      ”Oké, hebben we ergens een brandtrap ofzo naar het dak?” vraagt ze dan. Ik knik vrij direct. “Vlakbij de lift zit een deur naar buiten, deze komt direct uit op de brandtrap,” reageer ik en pluk uit mijn tas een groot vest waar ik een paar flesjes van de minibar in kan verstoppen. Vervolgens graai ik naar de zak koekjes die Tanner mee had genomen en terwijl ik Celeste mee naar de deur trek, grijns ik breed naar de jongen wiens lachbui eindelijk een beetje tot bedaren lijkt te zijn gekomen. “Kom je ook dan?”

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

DAVID 'NEWT' NEWTON CHAMBERLAIN

at the party with Parker

"Whatever, Val. Wat jij wil," Zei Parker verslagen waarna de jongen even zuchtte en ik hem ietswat moeilijk aankeek.Echter schudde Parker verslagen zijn hoofd waarna hij van ons wegliep. 'Great job.' mompelde Roman die naast me kwam staan en een lichte zucht verliet ook mijn lippen waarna ik naar de jongen naast me keek. Deze keek me nu ook wat schuin aan, ook niet echt wetend wat we nu moesten doen. 'Ga jij achter hem aan of...' ik knikte zacht. "Dat ik mijn taak als vriendje denk ik." ik schonk Roman een mistroostige glimlach, gezien ik wel achter Parker aan moest, maar de woorden van Valentine me ook wel even van mijn melk had gebracht. "Jij naar Celeste?" vroeg ik Roman waarna ik mijn kort aan hand door mijn haar haalde. "Ik ga vlug achter hem aan, voordat ik hem kwijt speel .Zie je zo terug". ik schonk Roman een knikte waarna ik het op een klein loopje hield in de hoop Parker tegen te komen. Na enkele trappen gedaan te hebben kwam ik op de tuin uit en lichte paniek ging door me heen gezien ik Parker niet zag, tot ik me iets omdraaide en de jongen op een bankje zag zitten. " Parker... Kan ik- Mag ik erbij zitten?" kwam er zacht over mijn lippen de jongen wat peilend of hij nood had aan me of niet. Ht was al vaak geweest dat ik mijn moeder wilde troosten na een ruzie en dat ze me gewoon wegduwde, nog meer snijdende woorden naar me gooide en me nog nutteloser liet voelen dan ik al was. "shit..." kwam er echter als een fluistering over mijn lippen en iets moeilijk wreef ik even over mijn nek waarna ik me na een stilte toch naast mijn vriendje neer zette en mijn hand heel voorzichtig op zijn been liet rusten. "Het is echt niet jou fout Parker, Valentine is gewoon een asshole."

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

18 years • Outside • Roman • outfit Hoe Scarlett het precies voor elkaar had gekregen wist ze niet maar ze had alle drama gemist. Waarschijnlijk kwam het omdat ze te druk met zichzelf bezig was geweest die dag en ze het gros van de dag op haar kamer door had gebracht - iets wat niet vaak voor kwam eigenlijk. Toch had ze behoefte gekregen aan wat frisse lucht en dus had ze zich omgekleed en was ze naar beneden gegaan met een flesje water in haar handen. Ze hoopte eigenlijk dat iemand tegen kwam maar onderweg kwam ze helaas niemand tegen. Het was pas buiten dat ze iemand tegen kwam - Roman. Ze liep naar hem toe met een glimlach op haar gezicht - maar die verdween naarmate ze dichterbij kwam. Haar blik viel op zijn oog die dik leek te zijn en ze dacht ook dat de plek een niet bepaald gezonde kleur had.       ''Roman?'' Ze trok haar wenkbrauwen op en bleef bij hem staan. ''Wat heb jij in hemelsnaam uitgespookt?'' vroeg ze terwijl ze naar de plek bij zijn oog wees. Ze keek naar het koude flesje in haar handen maar stak het toen naar hem uit. ''Druk dit er tegen aan, voordat het nog dikker wordt.''

Celeste had niet meer gereageerd en ik zucht diep, waarna ik mijn telefoon weg stop. Even kijk ik naar de lege gangen en loop dan naar mijn kamer om mijn sigaretten op te halen. Zeer slechte gewoonte en ik was ook zeker niet verslaafd, maar met stress kalmeerde het me wel altijd. Ik stop het rood-witte pakje in mijn achterzak en loop dan langzaamaan door naar buiten. Hier leun ik tegen de muur en steek het aan, waarna ik gelijk een diepe hijs neem en mijn ogen kort sloot. Weed would be nice too, oh well.
''Roman?'' hoor ik dan opeens na een tijdje en ik kijk op, recht in het gezicht van Scarlett. Ik glimlach zwakjes. 'Heya,' zeg ik vervolgens. ''Wat heb jij in hemelsnaam uitgespookt?'' vroeg ze terwijl ze naar mijn oog wees. De plek leek nog steeds licht te kloppen, maar ik had het weten te negeren. ''Druk dit er tegen aan, voordat het nog dikker wordt.'' Ik neem het koude flesje water aan en hou het tegen de plek, waarna mijn gezicht kort betrekt. 'Thanks..' mompel ik. 'En Valentine is gebeurd.' vervolg ik en haal nonchalant mijn schouders op. Dat moest genoeg zeggen, iedereen weet hoe wij twee tegen elkaar zijn. 'Ik vind het bijna jammer dat ik hem ook geen klap heb verkocht.' Ik neem nog een trek van de sigaret en zucht. 'Maar maakt niet uit, waar heb jij de hele tijd uitgehangen?' lach ik zacht en haal haar haar kort door de war.

---

El Diablo.

---

Ik zit amper neer of ik voel mijn mobiel afgaan in mijn broekzak. Er zijn maar enkele personen van wie het berichtje zou kunnen zijn en in alle gevallen is het beter dit niet te negeren. Ik laat mijn ogen vluchtig over de woorden van Roman glijden en weet even niet wat ik ermee aan moet. Deze hele avond is op korte tijd zo fout gelopen en het is allemaal mijn schuld. Ik beschuldig Valentine ervan zich overal mee te bemoeien, maar was wat ik deed niet net hetzelfde? Ook al was het als grapje bedoeld? Bovendien is het niet alsof ik er veel om geef dat Celeste waarschijnlijk net zo'n fikse uitbrander gekregen heeft als Roman. Maar daar zit het addertje net; Roman kreeg een uitbrander door mijn stomme idee en het was niet eens verdiend. Hij heeft zijn reputatie, maar met Celeste is het altijd al anders geweest - ondanks de fouten die hij gemaakt heeft. Vliegensvlug typ ik een berichtje terug, voor ik het door de mist in mijn hoofd vergeet. TO: Roman Yeah man, thanks. U2, u know? Hierna berg ik mijn telefoon terug op en steek mijn handen in mijn zakken, waarna ik wat verder onderuit zak en in het niets staar. "Parker... Kan ik- Mag ik erbij zitten?" Ik hoef niet op te kijken om te weten wie er bij me komen staan is, die stem zou ik zelfs in een menigte nog er uit weten te pikken. Ik knik zachtjes als antwoord op zijn vraag, al snap ik niet waarom hij die stelt. Ik kan me niet inbeelden dat ik Newt ooit weg zou sturen, als wij zelf geen ruzie hebben. "Het is echt niet jou fout Parker, Valentine is gewoon een asshole," probeert hij me te troosten, nadat hij me vervoegd heeft op het bankje. Het duurt even voor de woorden tot me doordringen maar de exacte seconde dat de boodschap bij me binnen komt voelt het alsof Valentine me net wel een flinke klap had terug gegeven. Zonder veel te zeggen sla ik mijn armen om Newt heen en trek hem op mijn schoot. Het is niet echt een ding dat we doen, maar op dit moment leek het me de beste keuze. Mijn gezicht druk ik stevig tegen zijn borstkas aan, diep in de stof van zijn shirt (?), zodat de tranen die in stilte langs mijn wangen rollen onopgemerkt gaan. "Waarom verpest ik alles?" vraag ik, een onbekende trilling in mijn stem. "Luís, Malin, Roman & Celeste, Val... I fucked up," ga ik verder. Voorzichtig kijk ik omhoog naar Newt, terwijl een reële angst uit het niets de kop op steekt. "Niet weggaan." Het is niet zozeer een order of vraag als een smeekbede. "Als ik iets stoms uit haal of je kwets, ram me dan alsjeblieft in elkaar of neem je wraak maar laat me alsjeblieft niet vallen?" Ik heb Malin al gekwetst, en een hele goede vriend heeft me zonet de rug toegekeerd. Het laatste dat ik wil is Newt ook verliezen.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

18 years • Outside • Roman • outfit Na de begroeting van Roman had ze hem meteen gevraagd wat hij uit had gespookt en gezegd dat hij het flesje aan moest nemen. Hij liep waarschijnlijk nog wel dagen met die plek rond maar het zou toch aangenamer zijn als die minder gezwollen was. Ze keek toe hoe hij het flesje aan nam en dat tegen de plek aan drukte. Gelukkig pakte Roman het flesje gewoon aan en deed hij niet moeilijk - anders was ze er waarschijnlijk gewoon weer vandoor gegaan.       'Thanks... En Valentine is gebeurd.' Hij haalde nonchalant zijn schouders op en Scarlett kon het niet laten om met haar ogen te rollen. ''Mannen..'' mompelde ze dan ook met een zucht.       'Ik vind het bijna jammer dat ik hem ook geen klap heb verkocht. Maar maakt niet uit, waar heb jij de hele tijd uitgehangen?' Hij leek er geen zin in te hebben om erover door te gaan en dus hield ze haar mond - al kon ze het niet laten om geërgerd te zuchten toen hij met zijn hand haar haren door de war haalde.       ''Niet doen.'' mompelde ze terwijl ze haar haren weer wat fatsoeneerde - al kon ze een glimlachje niet onderdrukken. ''Overal en nergens.'' antwoordde ze vaag met een glimlach op haar gezicht. Ze was niet van plan hem aan zijn neus te hangen dat ze eigenlijk de hele dag amper iets uitgevoerd had.       ''Morgen een rondje hardlopen?'' vroeg ze dan maar terwijl ze hem bestudeerde. Hij zag er wat.. gespannen uit en zelf had ze er ook altijd baat bij als ze een rondje deden, dan kon ze haar hoofd even leegmaken. ''Of zo meteen als je dat liever hebt.'' voegde ze er met een grijns aan toe. ''Dan hoef je even nergens aan te denken en dan kan je je vetrollen wegtrainen.'' zei ze plagerig en bij het woord 'vetrollen' klopte ze hem eens plagerig op zijn buik.

---

"Dat meen je niet... Geweldig speurwerk Nancy Drew." Zo snel als het lachen was opgekomen is het me ook weer vergaan. Je zou toch denken dat de huidige situatie Celeste een beetje nederiger heeft gemaakt. Maar de koude kikker lijkt geen enkele moeite te willen doen de strijdbijl te begraven en me eens een keertje een dag gewoon als een persoon te behandelen. Meestal laat ik het niet merken maar haar opmerkingen raken me vaker dan me lief is. Ik weet zelf ook dat ik niet de slimste ben, dat ik niet als een bink word beschouwd en mijn broer wel, dat mijn sportieve kwaliteiten te wensen overlaten. Ik heb haar niet nodig om het er dag in dag uit weer in te wrijven. Wat mij betreft kan Celeste zichzelf dan ook in de kont gaan neuken met een cactus. Ik heb geprobeerd het naast me neer te leggen omdat dit haar duidelijk van streek heeft gemaakt maar als het er niet één avondje af kan vriendelijk te blijven dan heb ik mijn plicht gedaan en is er niets dat me er nu toe aanspoort om haar verder op te proberen beuren. Ik volg het gesprek tussen de meisjes niet, omdat ik me er op probeer te concentreren mijn ademhaling -die flink de hoogte is in geschoten- weer onder controle te krijgen. Het laatste waar ik nu zin in heb is mijn puffer boven halen en Celeste nog een extra reden te geven me als pispaal te gebruiken. Dat er zich een verplaatsing voordoet krijg ik pas in de gaten als ik vooral de afwezigheid van het eerdere gesprek opmerk en vervolgens Malin met haar immer zoete glimlach naar me zie kijken, duidelijk wachtend op een antwoord van een vraag die ik gemist heb. "Dit is meisjesgedoe," flap ik er dan, onhandig, uit. "Gaan jullie maar, elkaar's haren vlechten en praten over je emoties en zo." Ik lach een keer zenuwachtig, in de hoop voor Gracie te kunnen verbergen dat ik dieper gekwetst ben door Celeste dan ik laat blijken. Ik stap naar de blondine toe en druk een kus op haar voorhoofd als soort van excuus, omdat mijn opmerking misschien wat harder was dan ik bedoelde. "Ik zie je morgen, oké? Laat de koekjes smaken," zeg ik zacht, enkel voor haar oren bedoeld. En stik er in denk ik terwijl ik Celeste passeer om terug naar mijn eigen kamer te gaan.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Ze zuchtte geërgerd en ik kan het dan ook niet laten om licht te grijnzen. 'Niet doen.'' mompelde ze terwijl ze haar haar weer goed deed. ''Overal en nergens.'' antwoordde ze toen vaag en glimlachend, waarna ik kort mijn wenkbrauw op haal. ''Morgen een rondje hardlopen?'' vroeg ze me en ik kijk weer naar haar. ''Of zo meteen als je dat liever hebt.'' voegde ze er met een grijns aan toe. ''Dan hoef je even nergens aan te denken en dan kan je je vetrollen wegtrainen.'' Ze klopt op mijn buik en ik pruil even. 'Is het al zo erg?'
Ik neem een laatste hijs en piek dan de sigaret weg. 'Hmh, beide klinkt goed.' zeg ik en haal mijn schouders op. 'Morgen zeker, voor nu weet ik heel misschien wat beters.' grijns ik. Ik wist heel goed waar Scarlett wel en niet van hield, dit was een goed iets. 'Als ik Tanner zeg, moet dat genoeg zeggen.' zeg ik en knipoog, waarna ik wederom mijn telefoon pak.

To: Tanner
Buddyyyy, heb je nog stuff bij je?

---

El Diablo.

---

“Vlakbij de lift zit een deur naar buiten, deze komt direct uit op de brandtrap,” zei Malin, Celeste keek even kort naar de Blondine en grinikte, hoe kon het dat Malin nu al precies wist waar alles hier was. Het was bijna wonderbaarlijk, maar in dit geval alleen maar goed. Al snel volgde Celeste dan ook het voorbeeld van Malin en duwde ze ook wat kleine flesjes alcohol in de zakken van een vest wat ze ergens uit haar koffer wist te vissen. Ook pakte ze haar telefoon weer op van het bed en keek ze er nogmaals naar. Even zweefden haar vingers over Valentine zijn naam, maar ze wist dat de jongen haar niet zou willen spreken. Daarna ging ze nog eens terug naar het berichtje wat ze van Roman had gekregen, voor een moment twijfelde ze of ze de jongen niet gewoon een antwoord moest geven. Het was uiteindelijk ook niet zijn schuld geweest dat alles zo ontploft was, maar Celeste wist gewoon niet wat ze Roman moest vertellen. Dat ze hem niet meer kon spreken? Dat ging lekker soepel over de telefoon...
"Dit is meisjesgedoe," zei Tanner toen Celeste weer opkeek van haar telefoon. "Gaan jullie maar, elkaar's haren vlechten en praten over je emoties en zo." ging de jongen verder, Celeste kneep kort haar ogen samen niet precies wetend wat hij hiermee nou precies bedoelde. Al werd het al snel duidelijk toen Tanner de twee alleen achter liet in de hotelkamer. 'Ergens heb ik het gevoel dat Tanner een heel verkeerd idee heeft over wat meisjes in hun vrije tijd doen,' zei Celeste, waarna ze haar schouders kort ophaalde. Ze ging niet eens doen als of ze het jammer vond dat Tanner hun nu samen achterliet, uiteindelijk was ze in de eerste instantie ook niet bepaald blij geweest met zijn aanwezigheid.
Echter betekende Tanner zijn aanwezigheid nog altijd niet dat Celeste nu ineens in tranen uit zou barsten, nog altijd keek ze een beetje koeltjes voor zich uit, in de hoop dat het voorval van eerder zomaar uit haar hoofd kon verdwijnen. Met de hulp van de drank die inmiddels in de zakken van haar vest zaten zou het hopelijk wel een beetje lukken. 'Nou, laten we dan maar gaan,' zei Celeste waarna ze de deur voor Malin openhield. 'Wie heeft er uberhaubt een man nodig, wanneer je een Malin hebt.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

18 years • Outside • Roman • outfit Scarlett begon zachtjes te lachen toen hij een pruillip trok nadat ze hem 'beledigd' had door zijn vetrollen te noemen. Niet dat Roman die had, integendeel. Elke jongen zou zo'n lijf moeten hebben als hem.       'Is het al zo erg?' Ze trok haar wenkbrauwen op en keek bedenkelijk naar hem, alsof ze er oprecht over na moest denken of het zo erg was. Uiteindelijk schudde ze haar hoofd en klopte ze opnieuw op zijn buik. ''Nah, kan er nog mee door.''       'Hmh, beide klinkt goed. Morgen zeker, voor nu weet ik heel misschien wat beters.' zei hij grijnzend waardoor ze haar wenkbrauwen op trok en vragend naar hem keek. Wat was hij van plan? Die grijns voorspelde niet veel goeds.       'Als ik Tanner zeg, moet dat genoeg zeggen.' zei hij met een knipoog, waarna hij zijn telefoon pakte. Ze schudde haar hoofd langzaam maar ze lachte zachtjes. ''Jij bent zo'n slechte invloed voor me hé.'' Ze kon een glimlach echter niet onderdrukken en ze liep naar het bankje dat twee meter verder op stond, waar ze zich op liet zakken. Als Tanner kwam was niet genoeg plek maar dat zouden ze dan wel zien, voor nu zat ze liever op een bankje dan dat ze bleef staan.       ''Wilde je straks ook nog uit gaan of dat niet meer?'' vroeg ze wat nieuwsgierig aan hem. Ze had nog geen idee wat ze verder wilde gaan doen maar ze had zo het idee dat Roman thuis zou blijven. De rest had ze de hele dag gezien dus ze had geen idee wat zij uitspookten. Uiteindelijk nam ze dan toch haar telefoon. TEXT to Newt; What ya doin'?

• Eighteen • Swimmer • Hotelroom, with Celeste & Tanner • Outfit •

”Dit is meisjes gedoe,” klinkt het ineens, totaal onverwacht vanuit Tanner. Een frons nesteld zich vrij direct tussen mijn wenkbrauwen en de zak met koekjes zakt een beetje verloren naar beneden, tezamen met de hand waarmee ik ze vasthield. “Gaan jullie maar, elkaar's haren vlechten en praten over je emoties en zo.” Ditmaal wordt mijn frons nog iets dieper en kijk ik Tanner totaal niet begrijpend aan. De lach op zijn gezicht past totaal niet bij de blik in zijn ogen en hoewel ik een pas naar achteren wil doen als Tanner mijn kant op komt, ben ik net te laat. Waar kwam dit vandaan? Verwarring nestelt zich in mijn binnenste, maar ik krijg weinig kans om te vragen wat er aan de hand is.
      ”Ik zie je morgen, oké? Laat de koekjes smaken.”
De kus die hij op mijn voorhoofd drukt laat ditmaal geen tinteling achter en hoewel ik diep van binnen het vermoeden kreeg dat de reden van zijn plotselinge vertrek losstaat van mij, voelt het niet zo. Mijn gezicht betrekt als Tanner vervolgens zonder nog iets te zeggen de kamer verlaat. Lichtjes schud ik mijn blonde lokken heen en weer en poog het gevoel van me af te zetten, waarbij ik trek aan het idee dat dit meer kwam door de brunette achter me. Ik voelde me echter een stuk minder vrolijk dan een paar minuten geleden en probeer de teleurstelling van mijn gezicht af te houden omdat hij weg was gegaan.
      ”Ergens heb ik het gevoel dat Tanner een heel verkeerd idee heeft over wat meisjes in hun vrije tijd doen. Nou, laten we dan maar gaan. Wie heeft er überhaupt een man nodig, wanneer je een Malin hebt,” hoor ik Celeste dan zeggen en ik zie hoe ze haar schouders ophaalt; een teken dat ze er weinig omgeeft dat hij weg is. “Ik denk dat jij geen idee hebt in wie hij werkelijk is.” De woorden rollen bitsiger mijn mond uit dan de bedoeling was en was nog niet eens zozeer bedoeld om hem te verdedigen, maar meer omdat ik de hele situatie ineens een stuk minder leuk vond. Heel even kijk ik de hal in, in de richting waarin Tanner vertrokken is en wordt opnieuw overspoelt door een nieuwe golf teleurstelling; door beide personen om me heen. Zo had ik me de avond niet voorgesteld, maar een blik op de dame langs me vertelde me dat zij dat eveneens ook niet had.
      ”Ik mag hem, Les, heel erg graag,” zeg ik dan en schud vervolgens opnieuw met mijn blonde lokken terwijl ik haar voor ga richting de brandtrap. "Nu heb ik drank nodig," hoor ik mezelf nog mompelen.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

Ik ben blij dat er geen spoor van Valentine te bekennen is eens ik op onze kamer ben. Het geeft me de gelegenheid om de kussensloop met de babydoll, die de avond daarnet zo leuk wist te maken voor Celeste hem met haar gemene gedoe wist te verpesten, in volle vaart tegen de muur aan te gooien en een luide schreeuw van frustratie naar buiten te laten. Ik geef mezelf een flinke klappen tegen het hoofd, terwijl ik het mezelf voor de tienmiljoenste keer verwijt dat ik een domkop ben. Waarom laat ik Celeste me zo opjutten? Ik geef niks om haar, waarom dan wel om haar mening? Maar dat is het ook net, niet? Haar mening is dezelfde als die van alle anderen; ik ben Parker niet, en niemand minder dan Parker fucking Smith is goed genoeg. Hij is de allerhoppigste microbrew en ik ben verdomme alcoholvrije Heineken vergeleken met hem. Waarom hoop ik er nog op dat Malin ooit voor mij zal vallen? Wie ben ik vergeleken met wat ze al gehad heeft? Als ze mij zag staan, dan had ze nooit wat met Parker gehad toch? Ik veeg met mijn mouw de tranen van mijn wangen af en beuk mijn vuisten herhaaldelijk tegen de betonnen muur. De enige reden dat ze vast met mij wil omgaan is medelijden en het idee dat ik te dom ben om dat door te he- Nee, nee zo mag ik niet denken over Gracie. Zo is ze niet. Maar dan is zij ook de enige. Zodra ik een beetje bedaard ben ga ik mijn handen met koud water wassen, om de pijn op mijn knokkels te verzachten. Ik schud mijn handen droog zodra ik de kraan dicht gedraaid heb en haal een paar keer diep adem. Net wanneer ik de kamer weer binnen ben hoor ik mijn mobiel afgaan. Roman. TO: Roman Alsof je mn gedagten leesd. where r u? Terwijl ik toch m'n telefoon vast heb besluit ik een smsje naar mijn favoriete blondine te sturen; ik voel me schuldig over de manier waarop ik daarnet tegen haar sprak en weg gegaan ben. TO: Gracie Ik gaa naar buiten toe. Mogt het koud zijn daarboven; er hangd een trui aan je deurklink die bij dat schirt past. X Om het woord bij de daad te voegen neem ik twee warme sweaters uit m'n koffer en trek er ééntje aan, stop de joint die ik daarnet aan dat wicht had aangeboden in mijn broekzak en gooi de kamerdeur met een klap achter me dicht. Zoals beloofd hang ik de hoodie voor Malin netjes met z'n kap aan de klink, alvorens de trap naar beneden te nemen. In de tuin spot ik mijn broer die al net zo'n slechte dag lijkt te hebben als ik, maar geen Roman. Ik besluit in de lobby te wachten op een berichtje van hem, in plaats van hem zelf te gaan zoeken.

[ bericht aangepast op 22 mei 2018 - 20:26 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.